MAUI GR
Member
- Μηνύματα
- 43
- Likes
- 96
- Επόμενο Ταξίδι
- Γερμανία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Εθνικό Πάρκο Γιέλοουστοου
Περιεχόμενα
Η αναχώρησή μας.
Άρχισα ήδη να νοσταλγώ το Λονδίνο. Οι μέρες ήταν λίγες, δεδομένου ότι η προετοιμασία της αναχώρησης είναι από τις χειρότερες στιγμές μου. Αφού τρώμε πρωινό, ρωτάμε τη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου αν μπορούμε να πάμε μία βόλτα, να αφήσουμε τις βαλίτσες μας στο δωμάτιο και να περάσουμε στις 12πμ και κάτι να τις πάρουμε. «Αν αργήσετε έστω και πέντε λεπτά θα αναγκαστώ να σας χρεώσω μία ολόκληρη ημέρα», ακούσαμε εμβρόντητοι από το στόμα της υπαλλήλου. Άλλη επιλογή έχουμε; Ναι, να αφήσετε τις βαλίτσες κάτω στην είσοδο με χρέωση 5 λιρών. Όχι να μου λείπει, εδώ τίποτα τελικά δεν είναι δωρεάν, αν ήμουν σε κάποιο νησί της Ελλάδος για διακοπές ίσως να το θεωρούσα δεδομένο. Παραφέρονται επαγγελματικά, το παρακάνουν, δεν υπάρχει ίχνος αυθόρμητης εξυπηρέτησης. Πηγαίνουμε μια βόλτα στο πάρκο (HydePark) και στις 12πμ, Άγγλοι στο ραντεβού μας, ανεβαίνουμε στο δωμάτιο και παίρνουμε τις βαλίτσες μας και ολοταχώς προς το σταθμό Queensway με προορισμό την Baker Street. Εκεί υποτίθεται ότι ανά 20 λεπτά είχε το National ExpressBusπου θα μας πήγαινε στο Stansted airport. Ώρα 1:30μμ και δεν είχε έρθει, ώρα 2μμ τίποτα. Τελικά, το λεωφορείο εδέησε να εμφανιστεί κατά τις 2:20μμ. Είχε ψιλόβροχο και κίνηση, ημέρα Τετάρτη. Αν και στα έντυπα γράφουν ότι για το αεροδρόμιο χρειάζεται 50 λεπτά με 1 ώρα, αυτή τη μέρα έκανε 2 ώρες και δέκα λεπτά. Περιττό να σας πω ότι ήμασταν μέσα στο άγχος. Φτάσαμε στις 4:30μμ, το checkin ήταν στις 6μμ, αλλά τα μέτρα ασφαλείας ήταν πάρα πολύ αυστηρά και μας πήρε 1 ώρα μέχρι να μπούμε στην αίθουσα αναχωρήσεων. Με αυτά και με αυτά το ηθικό δίδαγμα είναι ότι προτιμήστε τα Μέσα σταθερής τροχιάς, τρένο δηλαδή, λίγο πιο ακριβό αλλά με «ακρίβεια» στην ώρα του.
Εδώ το ταξίδι μας έφτασε στο τέλος του.
Άρχισα ήδη να νοσταλγώ το Λονδίνο. Οι μέρες ήταν λίγες, δεδομένου ότι η προετοιμασία της αναχώρησης είναι από τις χειρότερες στιγμές μου. Αφού τρώμε πρωινό, ρωτάμε τη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου αν μπορούμε να πάμε μία βόλτα, να αφήσουμε τις βαλίτσες μας στο δωμάτιο και να περάσουμε στις 12πμ και κάτι να τις πάρουμε. «Αν αργήσετε έστω και πέντε λεπτά θα αναγκαστώ να σας χρεώσω μία ολόκληρη ημέρα», ακούσαμε εμβρόντητοι από το στόμα της υπαλλήλου. Άλλη επιλογή έχουμε; Ναι, να αφήσετε τις βαλίτσες κάτω στην είσοδο με χρέωση 5 λιρών. Όχι να μου λείπει, εδώ τίποτα τελικά δεν είναι δωρεάν, αν ήμουν σε κάποιο νησί της Ελλάδος για διακοπές ίσως να το θεωρούσα δεδομένο. Παραφέρονται επαγγελματικά, το παρακάνουν, δεν υπάρχει ίχνος αυθόρμητης εξυπηρέτησης. Πηγαίνουμε μια βόλτα στο πάρκο (HydePark) και στις 12πμ, Άγγλοι στο ραντεβού μας, ανεβαίνουμε στο δωμάτιο και παίρνουμε τις βαλίτσες μας και ολοταχώς προς το σταθμό Queensway με προορισμό την Baker Street. Εκεί υποτίθεται ότι ανά 20 λεπτά είχε το National ExpressBusπου θα μας πήγαινε στο Stansted airport. Ώρα 1:30μμ και δεν είχε έρθει, ώρα 2μμ τίποτα. Τελικά, το λεωφορείο εδέησε να εμφανιστεί κατά τις 2:20μμ. Είχε ψιλόβροχο και κίνηση, ημέρα Τετάρτη. Αν και στα έντυπα γράφουν ότι για το αεροδρόμιο χρειάζεται 50 λεπτά με 1 ώρα, αυτή τη μέρα έκανε 2 ώρες και δέκα λεπτά. Περιττό να σας πω ότι ήμασταν μέσα στο άγχος. Φτάσαμε στις 4:30μμ, το checkin ήταν στις 6μμ, αλλά τα μέτρα ασφαλείας ήταν πάρα πολύ αυστηρά και μας πήρε 1 ώρα μέχρι να μπούμε στην αίθουσα αναχωρήσεων. Με αυτά και με αυτά το ηθικό δίδαγμα είναι ότι προτιμήστε τα Μέσα σταθερής τροχιάς, τρένο δηλαδή, λίγο πιο ακριβό αλλά με «ακρίβεια» στην ώρα του.
Εδώ το ταξίδι μας έφτασε στο τέλος του.
Last edited: