GTS
Member
- Μηνύματα
- 6.793
- Likes
- 18.419
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο]Πρωϊνό ξύπνημα, 6.30 βαριά-βαριά, πετσέτα, μάσκα, μαγιό....το πρωϊνό είναι απλά υπέροχο...[URL="http://www.travelstories.gr/photo/showphoto.php?photo=5975"][IMG]http://www.travelstories.gr/photo/data/2096/thumbs/Perhentian_04.jpg[/IMG][/URL
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο (Μαγεία στη Turtle beach)
- Κεφάλαιο 9ο]Ξέρετε όλοι πόσο λατρεύω τη θάλασσα και τις παραλίες και ότι αν και όχι πολυταξιδεμένος (ακόμα) σε τροπικά μέρη, έχω δει καταπληκτικά πράγματα σε [URL="http://www.travelstories.gr/glossary.php?do=item&id=5"]Σεϋχέλλες[/URL], Ταϋλάνδη & [URL="http://www.travelstories.gr/glossary.php?do=item&id=69"]Μαλαισία[/URL
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο (Τελευταία μέρα)
- Κεφάλαιο 13ο
- Κεφάλαιο 14ο (Taman Negara)
- Κεφάλαιο 15ο]Οι δραστηριότητες είναι κατηγοριοποιημένες και στάνταρ, δύσκολα μπορεί κάποιος να ξεφύγει από τα καθιερωμένα στο Taman Negara....ενώ λοιπόν το δάσος εντυπωσιάζει, [URL="http://www.travelstories.gr/photo/showphoto.php?photo=6666"][IMG]http://www.travelstories.gr/photo/data/2096/thumbs/Taman_Negara02.jpg[/IMG][/URL][URL="http://www.travelstories.gr/photo/showphoto.php?photo=6665"][IMG]http://www.travelstories.gr/photo/data/2096/thumbs/Taman_Negara01.jpg[/IMG][/URL
- Κεφάλαιο 16ο]Κατεβαίνοντας, ανεβήκαμε και στο canopy walkway του δάσους...[URL="http://www.travelstories.gr/photo/showphoto.php?photo=6668"][IMG]http://www.travelstories.gr/photo/data/2096/thumbs/Taman_Negara04_resize.jpg[/IMG][/URL
- Κεφάλαιο 17ο (Kuala Lumpur)
- Κεφάλαιο 18ο (Επίλογος)
, η όλη ατμόσφαιρα θυμίζει έντονα στημένο σκηνικό, ένα καλοστημένο tourist trap.
Βασική δραστηριότητα είναι φυσικά το trekking στη ζούγκλα, με διάφορα μονοπάτια να οδηγούν ολοένα και πιο βαθιά στο δάσος. Πρωϊ πρωϊ διαλέξαμε την ανάβαση στο λόφο Bukit Teresek, πριν ξυπνήσουν οι ορδές των τουριστών. Η διαδρομή όμορφη, αλλά:
1) Δεν είχες την εντύπωση της ζούγκλας, αφού όντας πλησίον του χωριού ακούγονταν ήχοι από εργοτάξια και γενικά ανθρώπινες δραστηριότητες.
2) Φυσικό επακόλουθο η απουσία ζωής από το δάσος....ψιλοείδαμε ένα φασιανό μέσα στη πυκνή βλάστηση και μία μικρή monitor lizard και ακούγαμε φυσικά τους ομολογουμένως εντυπωσιακούς ήχους εντόμων, αλλά τίποτε άλλο.....
Αφού αποκαμωμένοι ξαποστάσαμε ψηλά σε ένα άνοιγμα με θέα στο λόφο (μιλάμε για κοπιαστικότατη ανάβαση), άφησα τη Mrs και συνέχισα μόνος μου προς τη κορυφή του λόφου....
Εκεί είχα και τη πρώτη αυθεντική εμπειρία από τη ζούγκλα....καθώς θαύμαζα τη φοβερή θέα προς τη καρδιά του τροπικού δάσους, μόνος μου, χωρίς ενοχλητικούς ήχους από το χωριό καθώς είχαμε εισχωρήσει πάνω από 2 χιλ. στο δάσος, ακούστηκαν από μακριά, φωνές από γίββωνες πιθήκους....ήταν η επιβράβευση του κόπου μου να έρθω ως εδώ, αλλά και η πικρή συνειδητοποίηση ότι το δάσος ξεκινάςι πραγματικά από δω και πέρα, από αυτό ακριβώς το σύνορο της τουριστικής βιομηχανίας. Επιστρέφοντας, συναντούσαμε τα λεφούσια των δήθεν "trekkers", κοπαδοποιημένοι με τους οδηγούς τους, να φλυαρούν ακατάπαυστα.....τι νόημα έχει άραγε να έρθεις σε μία αρχέγονη ζούγκλα, έστω και στο τουριστικό της κομμάτι και αντί να αφουγκραστείς τους ήχους γύρω σου, να κάνεις φασαρία λες και είσαι σε καφετέρια....θλιβερό το θέαμα...
Συμπέρασμα: το δάσος, η ζούγκλα, ξεκινάει ακριβώς μετά από εκεί που φτάνουν οι μάζες.....περισσότερη ζούγκλα, πιο πλούσια πανίδα υπήρχε στα Perhentian παρά εκεί.....για να νιώσεις τη ζούγκλα, πρέπει να πας τουλάχιστον 2-3 μέρες μέσα....
Βασική δραστηριότητα είναι φυσικά το trekking στη ζούγκλα, με διάφορα μονοπάτια να οδηγούν ολοένα και πιο βαθιά στο δάσος. Πρωϊ πρωϊ διαλέξαμε την ανάβαση στο λόφο Bukit Teresek, πριν ξυπνήσουν οι ορδές των τουριστών. Η διαδρομή όμορφη, αλλά:
1) Δεν είχες την εντύπωση της ζούγκλας, αφού όντας πλησίον του χωριού ακούγονταν ήχοι από εργοτάξια και γενικά ανθρώπινες δραστηριότητες.
2) Φυσικό επακόλουθο η απουσία ζωής από το δάσος....ψιλοείδαμε ένα φασιανό μέσα στη πυκνή βλάστηση και μία μικρή monitor lizard και ακούγαμε φυσικά τους ομολογουμένως εντυπωσιακούς ήχους εντόμων, αλλά τίποτε άλλο.....
Αφού αποκαμωμένοι ξαποστάσαμε ψηλά σε ένα άνοιγμα με θέα στο λόφο (μιλάμε για κοπιαστικότατη ανάβαση), άφησα τη Mrs και συνέχισα μόνος μου προς τη κορυφή του λόφου....
Εκεί είχα και τη πρώτη αυθεντική εμπειρία από τη ζούγκλα....καθώς θαύμαζα τη φοβερή θέα προς τη καρδιά του τροπικού δάσους, μόνος μου, χωρίς ενοχλητικούς ήχους από το χωριό καθώς είχαμε εισχωρήσει πάνω από 2 χιλ. στο δάσος, ακούστηκαν από μακριά, φωνές από γίββωνες πιθήκους....ήταν η επιβράβευση του κόπου μου να έρθω ως εδώ, αλλά και η πικρή συνειδητοποίηση ότι το δάσος ξεκινάςι πραγματικά από δω και πέρα, από αυτό ακριβώς το σύνορο της τουριστικής βιομηχανίας. Επιστρέφοντας, συναντούσαμε τα λεφούσια των δήθεν "trekkers", κοπαδοποιημένοι με τους οδηγούς τους, να φλυαρούν ακατάπαυστα.....τι νόημα έχει άραγε να έρθεις σε μία αρχέγονη ζούγκλα, έστω και στο τουριστικό της κομμάτι και αντί να αφουγκραστείς τους ήχους γύρω σου, να κάνεις φασαρία λες και είσαι σε καφετέρια....θλιβερό το θέαμα...
Συμπέρασμα: το δάσος, η ζούγκλα, ξεκινάει ακριβώς μετά από εκεί που φτάνουν οι μάζες.....περισσότερη ζούγκλα, πιο πλούσια πανίδα υπήρχε στα Perhentian παρά εκεί.....για να νιώσεις τη ζούγκλα, πρέπει να πας τουλάχιστον 2-3 μέρες μέσα....
Attachments
-
104,8 KB Προβολές: 200