Ιταλία Bella Umbria: τόσο απλή όσο όμορφη!

[vickokka]

Τρίτη 21/03/2017 συνέχεια

Βγαίνοντας από το Duomo , περπατήσαμε όλο τον κεντρικό δρόμο του ιστορικού κέντρου και καταλήξαμε στην πλατεία Cahen, πήγαμε στο funicular αλλά δεν το πήραμε , καθώς δεν είχαμε τι να κάνουμε στο κάτω Orvieto, και περπατήσαμε ως το Pozzo di San Patrizio. Είπαμε να μπούμε να το δούμε, πληρώσαμε είσοδο 5 ευρώ κι άρχισε η ταλαιπωρία μαζί με την κάθοδο. Το πηγάδι αυτό με ύψος 62 μέτρα κάτω από τη γη, και 248 σκαλιά στη κάθοδο κι άλλα τόσα στην άνοδο, χτίστηκε όταν ο Πάπας Κλημέντιος VII, που έιχε καταφύγει στο Orvieto, φοβήθηκε ότι θα υπάρχει έλλειψη νερού στην πόλη. Έχει 2 ελικοειδείς σκάλες που κατεβάινεις, βλέπεις κάτω, συνεχίζεις να κατεβαίνεις, κρυώνεις γιατί κάνει πολύ κρύο, και όταν φτάσεις κάτω, περνάς στην μεριά που αρχίζεις να ανεβαίνεις. Δεν έχει κάτι να δεις, εγώ δεν ξέρω αν θα το πρότεινα, είναι κουραστικό, ίσως επειδή δεν στέκεσαι να δεις κάτι και το κρύο σε κάνει να θέλεις να βγεις γρήγορα στην επιφάνεια.

Βγήκαμε με τη γλώσσα έξω, ξαποστάσαμε και πήραμε το δρόμο της επιστροφής για το δωμάτιο. Χρειαζόταν ξεκούραση πριν τη βραδυνή μας βόλτα.

Ήπιαμε και το καφεδάκι μας από τη nespresso μηχανή μας, και κατά τις 7 , πήγαμε στο σπίτι της ιδιοκτήτριας Sabrina να την πληρώσουμε και κουβεντιάσαμε μαζί της για τις 2 χώρες μας, την κρίση, τις διακοπές, κλπ. Κάναμε αρκετά μεγάλη βόλτα πάλι στο κέντρο, τα μαγαζιά έκλεισαν κατά τις 8, νωρίς για τουριστικό μέρος, δεν βρήκαμε κάποιο ενδιαφέρο μέρος για aperitivo, και μέχρι να πεινάσουμε χαζεύαμε τα διάφορα εστιατόρια ώσπου να αποφασίσουμε που θα φάμε.
Τελικά πήγαμε εκεί που μας είχε προτείνει η Sabrina, στο ristorante le grotte del funaro, grottedelfunaro.it. Το εστιατόριο είναι υπόγειο, όλο σαν σε σπηλιά και πανέμορφο.Τεράστιο αλλά με πολύ ωραίες γωνιές , σαν αυτή που ήταν το τραπέζι μας, αγκαλιά με το βράχο.

Παραγγείλαμε για ορεκτικό polenta με τυρί πεκορίνο από την Ούμπρια, umbricelli amatriciana, αγριογούρουνο στην κατσαρόλα με πατάτες φούρνου, 1 μπουκάλι κρασί san genovese, 1 tortino al cioccolato, 1 μπουκάλι νερό, και με την έκπτωση που έιχαμε από το bb, πληρώσαμε 53 ευρώ. Πολύ καλή τιμή γιατί το φαγητό και το περιβάλλον ήταν υπέροχα.

Το τελευταίο δείπνο στην Umbria ήταν εξαιρετικό, ακολούθησε ύπνος, γιατί την άλλη μέρα είχαμε οδήγηση, βόλτα στη Ρώμη κι επιστροφή στην Ελλάδα.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 7
• 8
• 9
• 10

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 9 of 10

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[makisg]

άντε μπράβο, καιρό είχαμε να οσφρησθούμε άρωμα Ιταλίας.

 

[vickokka]

άντε μπράβο, καιρό είχαμε να οσφρησθούμε άρωμα Ιταλίας.

ευχαριστω, τωρα που εμαθα να βαζω φωτογραφιες, γιατι σε ολες τις προηγουμενες ιστοριες δεν τα καταφερνα, ποιος με πιάνει!

 

[vickokka]

Κυριακή 19/3/2017
Φτάνουμε στο Fiumicino μετά από 1μιση ώρα πτήσης, γύρω στις 10 παρά το πρωί και ψάχνουμε να βρούμε την αίθουσα με τις ενοικιάσεις αυτοκινήτων.Την βρήκαμε τελικά και πήγαμε στο stand της Enterprise, όπου μετά από λίγη αναμονή, κάναμε το συμβόλαιό μας. Προσθέσαμε ένα οδηγό ακόμα, και έτσι στο σύνολο πληρώσαμε 67 ευρώ, δεν πήραμε μεικτή ασφάλεια, και η κράτηση από την πιστρωτική ήταν 1100 ευρώ μέχρι να επιστρέψουμε το όχημα όπως το παραλάβαμε. Ούτε αλυσίδες χιονιού πήραμε, οι οποίες είναι υποχρεωτικές στην Ιταλία από Νοέμβριο- Απρίλιο, και κόστιζαν 6 ευρώ την ημέρα, αλλά υπογράψαμε σχετική υπεύθυνη δήλωση και αν τύχαινε να μας σταματήσουν, θα έπρεπε να πληρώσουμε το πρόστιμο.
Το αυτοκίνητο που μας έδωσαν ήταν μια κατηγορία πάνω από αυτό που είχαμε κλείσει, και πήραμε ένα Lancia Ypsilon , σχεδόν καινούργιο, 25000 χλμ.Με κινητά και ipad αγκαλιά και με σχεδιασμένη την πρώτη μας διαδρομή ξεκινήσαμε και μετά από ώρα μπήκαμε στην autostrada με κατέυθυνση Firenze από όπου βγήκαμε στην έξοδο για Spoleto που θα ήταν ο πρώτος προορισμός μας. Αφού ήταν στην κατέυθυνση προς Ripa που ήταν το ξενοδοχείο μας, θέλαμε να κάνουμε μια βόλτα στο κέντρο και να φάμε μεσημεριανό εκεί.
Κάναμε και μία στάση στε κάποιο rest area για ένα νεράκι στο μπαρ και ξαφνικά μπροστά μας είδαμε κάτι τέλεια σάντουιτς με porchetta (γουρουνοπούλα) , και φυσικά χτυπήσαμε ένα.
Πρώτη πρατήρηση: μετά την έξοδο από την autostrada το οδόστρωμα μας απογοήτευσε, ηταν γεμάτο μπαλώματα, λακούβες ακόμα και τρύπες, και έτσι συνέχισε σχεδόν σε όλη την Umbria. Όταν το είπαμε στο ξενοδοχείο μας, μας είπαν :" είστε στην Umbria!',και πραγματικά αυτό ήταν το πιο αρνητικό στην οδήγηση που αντιμετωπίσαμε. Εγώ , συνηθισμένη στους δρόμους της Lombardia, δεν μπορούσα να χωνέψω την άσχημη κατάσταση του οδοστρώματος. Τέλος πάντων,δεύτερηπαρατήρηση δεύτερη: μην υπερβαίνετε το όριο ταχύτητας, υπάρχουν παντού κάμερες! Στο δρόμο λίγο έξω από το Spoleto με όριο ταχύτητας 50 χλμ/ώρα, μας κατέγραψε η κάμερα με 60 περίπου και τώρα περιμένουμε να έρθει η κλήση στο σπίτι. Ήδη μας ειδοποίησαν από το γραφείο ενοικιάσεων και δεν πρόκειται να ξανατρέξουμε.
Στην προετοιμασία του ταξιδιού είχαμε αποφασίσει να βάζουμε το αυτοκίνητο πάντα σε parking ακόμα κι αν μας έγδερναν και έτσι φτάνοντας στο υπέρχο ακόμα κι από μακριά Spoleto , μπήκαμε αμέσως στο τεράστιο parking Spoletosfera που ειχα σημειώσει πριν έρθουμε. Σημείωση:στην Umbria, οι πόλεις ειναι χτισμένες ψηλά, σε λόφους, έχουν τείχη και αν και υπάρχουν θέσεις parking ακομα και στα ιστορικά κέντρα, εμείς θέλαμε να το αφήνουμε σε υπόγειο ή φυλασόμενο parking για να έιμαστε πιο ήσυχοι. Εβλεπα πολλά parking στο googlemaps σε όλους τους προορισμούς μας , αλλά δεν μπορούσα να φανταστώ τέτοια τέλεια οργάνωση.
Παντού, πινακίδες να σε οδηγούν στα parking,όλα τεράστια, με 3-4-5 ορόφους, με τουαλέτες πεντακάθαρες, με σήμανση για να ανέβεις στο ιστορικό κέντρο, και όχι με τα πόδια. Υπήρχαν παντού ασανσέρ και κυλιόμενες που σε οδηγούσαν στο κέντρο ξεκούραστα και γρήγορα. Όταν δε είδα τις τιμες πχ στο Spoleto sfera 0,80 ευρώ την ώρα ξετρελάθηκα και φώναζα ότι έιμαστε μεγάλοι κλέφτες. Πουθενά δεν πληρώσαμε πάνω από 4 ευρώ, όχι για μία ώρα που ήταν, μάλλον στο κέντρικότερο parking της Perugia!

 

[vickokka]

19/03/2017 συνέχεια
Περπατώντας στο ιστορικό κέντρο ανάμεσα σε trattorie, και μαγαζάκια με τοπικά προϊόντα που συναντήσαμε σε όλες τις πόλεις στο ταξίδι μας, όπως ελαιόλαδο, τρούφα, αλλαντικά όσπρια κλπ, φτάσαμε στην piazza del Mercato και την fontana con l'orologio.

Ησυχία παντού, ελάχιστος κόσμος που έτρωγε ήσυχα και μερικοί που έκαναν βόλτα.Εκεί είδαμε και τις πινακίδες για το κάστρο Fortress Rocca που φαίνεται από αρκετά χιλιόμετρα μακριά και θελήσαμε να ανέβουμε να το θαυμάσουμε. Στον ανηφορικό δρόμο εμείς και μια παρέα από τη Νότια Ιταλία, οι οποίοι αν και 15-20 χρόνια νεώτεροι από εμάς, τα παράτησαν και γύρισαν πίσω. Εμείς μπορεί να έιχαμε ξυπνήσει από τις 5 το πρωί αλλά είμασταν αποφασισμένοι να φτάσουμε. Και μόλις τα καταφέραμε, η θέα ήταν καταπληκτική! Το κάστρο χτίστηκε τον 14ο αιώνα από τον Ισπανό καρδινάλιο Edigio Albornoz κι έχει 6 πύργους. Δε θελήσαμε να δούμε το εσωτερικό γιατί θα ήταν ατελείωτο και είχαμε αρχίσει να πεινάμε. Ακριβώς απέναντι από το κάστρο θαυμάσαμε και την περίφημη γέφυρα Ponte dei Torri. Η γέφυρα χτισμένη στα 80 μέτρα και με μήκος 230 μέτρα χρησίμευε για να μεταφέρεται το νερό από τα βουνά. Είναι από ασβεστόλιθο και έχει 9 κολώνες που την στηρίζουν.

Κατηφορίσαμε για να βρούμε κάπου να φάμε και πήγαμε την trattoria del festival ένα εξαιρετικό εστιατόριο, με πολύ ωραία διακόσμηση κι ένα μεγάλο τζάκι. Μας κέρασαν από μία σούπα με φακές, φρέσκο λάδι και ψωμάκι, κι εμείς παραγγείλαμε 2 πρώτα πιάτα: tortellini bolognese, και maltagliatti alle erbe aromatiche. Και τα 2 πολύ νόστιμα και σε μεγάλες μερίδες, τα συνοδέψαμε με κόκκινο κρασί χύμα, και στο τέλος με καφέ και ένα μεγάλο πιάτο με ποικιλία γλυκών και ένα κεράκι, για να γιορτάσουμε τα γενέθλια του καλού μου. Στο σύνολο, πληρώσαμε 30 ευρώ. Εχω κρατήσει σημειώσεις από όλα τα μέρη που φάγαμε με περιγραφή και τιμές.

Και μετά το Spoleto από όπου πήραμε την 1η γεύση από την αγαπημένη Umbria, πήραμε το δρόμο προς Perugia, και περνώντας έξω από Foligno, Spello και Assisi , φτάσαμε στην τοποθεσία Ripa και στο Ripa Relais https://www.facebook.com/riparelais/?fref=ts , www.riparelaisperugia.com, θα μας φιλοξενούσε για 2 μέρες.
Μας υποδέχτηκαν στο μεγάλο αυτό κτήμα μεσα στις ελιές και το πράσινο, με τα πέτρινα κτίριά του, την μεγάλη πισίνα και το όμορφο σαλόνι του, με ένα spumante για welcome drink και μας οδήγησαν στo superior room Calendula. Είχαμε κάνει κράτηση για απλό δωμάτιο μέσω του groupon αλλά εφόσον δεν είχαν κόσμο και έμαθαν για τα γενέθλια που γιορτάζαμε, μας έκαναν upgrade σε καλύτερο δωμάτιο. Πανέμορφο, ευρύχωρο, με δικό του καλοριφέρ αλλά και air condition, φοβερή θέα, μπάνιο με όλα τα απαραίτητα, και όλο όμορφα διακοσμημένο, όπως ταιριάζει στην εξοχή που βρίσκεται. Το απολαύσαμε για 2 ώρες μόνο και ετοιμαστήκαμε για την 1η μας βόλτα στην Perugia.

 

[vickokka]

19/03/2017 συνέχεια
Φύγαμε από το ξενοδοχείο με προορισμό την Perugia για βόλτα στο κέντρο και φαγητό. Στη διαδρομή, συναντησαμε πολύ κίνηση, ήταν Κυριακή απόγευμα και προφανώς πολύς κόσμος γυρνούσε σπίτι μετά από βόλτα. Έξω από τιην Perugia υπάρχουν πολλές διασταυρώσεις, γέφυρες, έξοδοι, ένας χαμός, εγώ είχα βρει ένα parking στο κέντρο που ήξερα ότι βολεύει και έβαλα αυτό σαν προορισμό για να μην χάνουμε χρόνο. Φτάνοντας μετά από ανηφόρες και στροφές, είδαμε πως έκαναν έργα και το parking ήταν μάλλον κλειστό αλλά ευτυχώς βρήκαμε ένα δίπλα, το briglie di braccio,τεράστιο, με 2-3 ορόφους κι αυτό πολύ οικονομικό.
Αφήσαμε το αυτοκίνητο και αφού πήραμε ασανσέρ, βγήκαμε στη στάση του minimetro Pincetto, που είναι από τις κεντρικότερες στάσεις και με κυλιόμενες σκάλες βρεθήκαμε στο κέντρο της πόλης! Φανταστικό! Περπατήσαμε τη via Baglioni και φτάσαμε ως την piazza Italia, οπου αρχίζουν οι κήποι giardini carducci, όμως είχε σχεδόν σκοτινιάσει, οπότε και δεν προχωρήσαμε προς τα εκεί. Είδαμε το κτίριο της επαρχίας της Perugia και το εκθεσιακό κέντρο Rocca Paolina, και στρίψαμε στον κεντρικό δρόμο corso Pietro Vannucci, που ήταν υπέροχος.

Γεμάτος ωραία κτίρια, μαγαζιά, τράπεζες, κατέληγε στην πολύ όμορφη πλατεία piazza IV Novembre και τη φημισμένη FontanaMaggiore, πραγματικά εντυπωσιακή! Βρίσκεται ανάμεσα στο Palazzo dei Priori και τον Καθεδρικό Ναό του San Lorenzo,χτισμένη το 1277-78 από τους γλύπτες Nicola και Giovanni Pisano. Το κέντρο της πόλης είανι εντυπωσιακό και συνάμα ήσυχο, περπατούσε πολύς κόσμος, αλλά υπήρχε μια ηρεμία που μας μάγεψε. Είμαστε ταξιδιώτες που μας αρέσουν μεν τα μουσεία αλλά αν δεν έχουμε πολύ χρόνο, προτιμάμε να περπατάμε μια πόλη όσο αντέχουμε για να δούμε τα κτίρια, τους ανθρώπους, την κίνηση, γενικά να τη ζούμε όσο γίνεται. Γι'αυτό στην Perugia, δεν επισκεφτήκαμε κάποιο μουσείο ή έκθεση, μόνο περπατήσαμε όσο γινόταν, ήταν μικρή η διάρκεια του ταξιδιού και δεν μπορούσαμε να αφιερώσουμε πολύ χρόνο σε όλα όσα θα θέλαμε να δούμε.

Κατά τις 7μιση με 8 βρήκαμε ένα όμορφο μέρος για aperitivo το cafe del Banco, είχε και έξω τραπεζάκια αλλά ήταν γεμάτα, κι έτσι μπήκαμε μέσα που ήταν και πιο ζεστά. Πολλά κρασιά, η Umbria έχει πολύ καλά κρασιά αλλά εμείς παραγγείλαμε 2 spritz aperol και μας έφεραν και 2 μικρά σάντουιτς και ξηρούς καρπούς. Ήπιαμε το ποτό μας και χαλαρώσαμε λίγο, αν δεν πεινούσαμε πολύ θα είμασταν οκ με αυτά, αλλά όχι.

Πληρώσαμε μόνο 8 ευρώ και για τα 2 , όσο στην Αθήνα χρεώνουν το 1 και αποφασίσαμε να φάμε pizza απόψε.Ηταν 8 - 8μιση και διαβάζοντας τις σημειώσεις μου, διάλεξα έτσι στην τύχη το εστιατόριο Il Cantinone http://ristoranteilcantinoneperugia.com για δείπνο. Με το κινητό στο χέρι σαν οδηγό, μπήκαμε σε κάποια στενάκια τόσο μικρά μα τόσο όμορφα, και εν τω μεταξύ αναρωτιόμασταν αν θα το βρούμε ανοιχτό, γιατί δεν κυκλοφορούσε πολύς κόσμος και ήταν και σκοτεινά στη διαδρομή. Μετά από μερικά στενάκια, το βλέπουμε μπροστά μας, πάμε στην πόρτα, οκ ήταν ανοιχτά, σκέφτηκα θα είμαστε 3 κι ο κούκος αλλά αφού το βρήκαμε ας μπούμε. Λοιπόν ήταν σχεδόν γεμάτο, Κυριακή βράδυ, κι όλος ο κόσμος σχεδόν μέσα έτρωγε pizza! Το κτίριο πολύ όμορφο, όλο πέτρα, και βράχια, τι να πω, χαρήκαμε πολύ που πήγαμε εκεί.

Πήραμε 2 pizze, μία με scarmozza και speck και μία estiva, συνοδεία μια τοπικής κόκκινης μπύρας σε τεράστιο μπουκάλι, πολύ καλής. Και πάντα ένα μπουκάλι νερό frizzante γιατί μας αρέσει πολύ.Πληρώσαμε 28 ευρώ.

Χορτάτοι αλλά με ελαφρύ στομάχι, κι αυτό έγινε όλες τις μέρες ,όσο πολύ κι αν φάγαμε, ποτέ δεν αισθανθήκαμε βαρυστομαχιά, βγήκαμε για ένα παγωτάκι, αλλά κάναμε στάση και σε ένα μαγαζάκι να θαυμάσουμε τις σοκολάτες του! Όλα τα μαγαζιά με σοκολάτες εδώ ήταν εξαιρετικά, όλες ήταν χειροποίητες και σε τρομερή ποικιλία.

Φάγαμε κι ένα παγωτό φυστίκι, αλλά δε θυμάμαι από ποια gelateria και πήγαμε να πάρουμε το αυτοκίνητο να γυρίσουμε στο ξενοδοχείο. Σε 20 λεπτά, από δρόμο περιφερειακό αλλά θεοσκότεινο, αν και είχε αρκετή κινηση, φτάσαμε και πέσαμε ξεροί. Όχι πως δεν χαζέψαμε λίγο Ιταλικό πρωτάθλημα και άλλες σειρές.

 

[vickokka]

Δευτέρα 20/03/2017
Ξυπνήσαμε πολύ νωρίς, ώρα 6 , λίγο η αλλαγή της ώρας, λίγο που κοιμηθήκαμε νωρίς, λίγο που άρχισε να ξημερώνει αλλά και ο ενθουσιασμός που έχω πάντα στα ταξίδια, δε με άφησε να κοιμηθώ πολύ στο ταξίδι. Όμως μια πολύ ωραία, ηλιόλουστη μέρα άρχιζε, η θέα από το δωμάτιο ήταν υπέρχοη, μεσα στο πράσινο και την ησυχία, η πισίνα δυστυχώς ήταν άδεια αλλά τη φαντάζομαι καλοκαίρι και τη λαχταράω, όλη η ατμόσφαιρα γενικά ήταν απόλυτα χαλαρωτική. Κατά τις 8:30 πήγαμε στο κτίριο του υπέροχου εστιατορίου, το οποίο έχει πολύ καλή κουζίνα και βρήκαμε ένα ωραίο μπουφέ, μερικά τραπέζια στρωμένα και όλα τα καλούδια να μας περιμένουν. Φρέσκοι χυμοί, γιαούρτια βιολογικά, μαρμελάδες χειροποίητες καθώς και ωραίες τάρτες, πάστα φλώρα με μαρμελάδα βερύκοκο, κέικ, brioche,δημητριακά και φυσικά affettati, αλλαντικά δηλαδή και τυριά. Παραγγείλαμε και από ένα cappuccino και όλη η μέρα άρχισε με τον καλύτερο τρόπο.

Μόλις τελειώσαμε το πρωινό, φύγαμε για τη γειτονική Assisi, σε ένα τεταρτάκι είμασταν εκεί και βρήκαμε αμέσως ένα τεράστιο - από τα πολλά -parking, και με το ασανσέρ ανεβήκαμε στο κέντρο! Τι να σας πω, στο ταξίδι αυτό εντυπωσιάστηκα από τα parking.Σε πόλεις χτισμένες σε πεδιάδα τα είχα συνηθίσει, αλλά εδώ στην Umbria που όλες οι πόλεις ειναι σε κορυφή λόφου, δεν περίμενα τέτοια οργάνωση κι ευκολία. Είχα σκεφτεί για την Assisi , τι ταλαιπωρία θα τραβάνε όλοι οι επισκέπτες, που είναι χιλιάδες κάθε χρόνο, και κυρίως οι ηλικιωμένοι. Όμως δεν είδα πουθενά να υπάρχει ταλαιπωρία, φτάνεις εύκολα, και βρίσκεσαι στο κέντρο γρήγορα. Αρχίσαμε μια ωραία βόλτα στο κέντρο, παντού όμορφες εκκλησίες, η Basilica di Santa Chiara, ο καθεδρικός του San Rufino,και κατευθήκαμε προς το διαμάντι της πόλης, το μέρος που υποδέχεται χιλιάδες επισκέπτες από όλο τον κόσμο, τη Basilica di San Francesco, προστάτη των ζώων και ολόκληρης της Ιταλίας. Στη διαδρομή, είδαμε όμορφα μικρά ξενοδοχεία και εστιατόρια, μαγαζάκια με σουβενίρ, τα περισσότερα θρησκευτικού θέματος, αλλά και gelaterie,καταστήματα με τοπικά προϊόντα, τρόφιμα, σαπούνια, κεντήματα γενικά πολλά όμορφα πράγματα.
Η Βασιλική φαίνεται από μακριά, ακόμα κι από το δρόμο, μερικά χιλιόμετρα μακριά, είναι τεράστια και πολύ όμορφη. Μετά από λεπτομερή έλεγχο, και μικρή ουρά, μπήκαμε να τη θαυμάσουμε.Χτίστηκε το 1253 και έχει μήκος 80 μέτρα. Είναι από τα πιο σημαντικά προσκυνήματα στην Ιταλία, όμως είδαμε κόσμο από πολλές χώρες, υπάρχει ο επάνω Ναός και ο κάτω, και είναι διακοσμημένοι με πολλά afreschi από γνωστούς Τοσκανούς και Ρωμαίους ζωγράφους της εποχής. Δυστυχώς, απαγορεύονταν οι φωτογραφίες στο εσωτερικού κι έτσι δεν μπορώ να δείξω την ομορφιά του Ναού.Πολλά από τα afreschi είναι του Giotto, όμως όλος ο διάκοσμος είναι εντυπωσικός. Εδώ υπαρχουν και μερικά παρεκκλήσια όπως και στην Κάτω Βασιλική, το παρεκκλήσι της Αγίας Αικατερίνης της Αλεξάνδριας, του Αγίου Σεβαστιανού και του Αγίου Νικόλα του Μπάρι. Εδώ, σε μία κρύπτη υπάρχει και ο τάφος του Αγίου Φραγκίσκου, που βρέθηκε το 1818.

Κάτσαμε αρκετή ώρα, χωρίς να ξερουμε που να πρωτοκοιτάξουμε, πάντως άλλη φορά να ακολουθούσα την ξενάγηση με τα ακουστικά, πιστεύω θα έχει πολύ ενδιαφέρον.
Πήραμε το δρόμο πάλι προς το κέντρο, αγοράσαμε κάποια σουβενίρ και μπήακεμ σε ένα πολύ όμορφο καφέ, το Mona Lisa, ν απιούμε ένα αγαπημένο marocchino και να φάμε κάποιο γλυκό. Είχε πολύ ωραία γλυκά , και μοντέρνα cupcakes και παραδοσιακά torrone με διάφορες γεύσεις, και τιμήσαμε ένα από αυτά.

Μόλις ξεκουραστήκαμε αρκετά, πήραμε το αυτοκίνητο από το parking με κατεύθυνση προς Lago Trasimeno και συγκεκριμένα το Castiglione del Lago, με μια μικρή στάση.

 

[vickokka]

20/03/2017 συνέχεια

Στη διαδρομή προς τη λιμνη Trasimeno, εγώ ήθελα διακαώς μια επίσκεψη στο κατάστημα επίπλων και ειδών σπιτιού Maison du Monde, που ακόμα δεν έχει έρθει στην Ελλάδα, ούτε κάνει αποστολή εδώ. Είχα δεί που βρίσκεται και το εντόπισα στο χάρτη για να περάσουμε. Λοιπόν, δεν έχω ξαναχαθεί και μπερδευτεί τόσες πολλές φορές σε δρόμους στη ζωή μου! Ενώ στο χάρτη φαινόταν πάνω στη διαδρομή που έτσι κι αλλιώς θα καναμε, στην περιοχή Corciano, στην πραγματικότητα, ήταν μπέρδεμα. Τι εξόδους, τι γέφυρες, τι λάθος εξόδους πήραμε, τι χαμός έγινε, με νεύρα από την αδικία που χάναμε χρόνο στο γύρω γύρω, τελικά τα καταφέραμε. Κάναμε μια βόλτα, αγόρασα μερικά κεριά, φλυτζάνια και φύγαμε. Εκεί στη περιοχή , που έιναι πολύ κοντά στην Perugia, είχε διάφορα malls, outlets, και αν είχαμε μια μέρα παραπάνω σίγουρα θα τα γυρνούσαμε όλα!

Είχε πάει όμως μεσημέρι και πήγαμε κατευθείαν στο Castiglione del Lago, κάνοντας όλη την όμορφη διαδρομή γύρω από τη λίμνη, και φτάνοντας κατά τις 2, θελήσαμε να δούμε πρώτα το μέρος κάτω από το κάστρο, στη λίμνη. Είχε 2-3 καφέ και εστιατόρια τα οποία ήταν κλειστά και πήγαμε να παρκάρουμε μπροστά στο μώλο που γεύγουν τα πλοία για το νησάκι απέναντι. Μόλις περπατήσαμε λίγο και είδαμε τα νερά, τόσο βρώμικα και με άσχημη μυρωδιά, γυρίσαμε να φύγουμε. Απορώ πως ζούσαν μέσα κάτι πάπιες που είδαμε και πως κάθεται κόσμος το καλοκαίρι να φάει εκεί. Αν έχεις δει και κολυμπήσει στη λίμην Οχρίδα, που νομίζεις ότι κολυμπάς στην πιο καθαρή θάλασσα, δε μπορείς τέτοιο θέαμα.

Πήραμε το αυτοκίνητο και ακολουθήσαμε τις πινακίδες για το ιστορικό κέντρο και το κάστρο,βρήκαμε αμέσως θέση parking σε κάποιο ανοικτό και ελεύθερο , και αμέσως μπήκαμε στα τείχη να κάνουμ βόλτα κια να φάμε. Τι όμορφο μέρος! Η γνωστή Umbria, τα τείχη, η μεσαιωνική πόλη που από την πλατείς και μερικά ετσιατόρια είχες και ωραία θέα ση λίμνη και τις ακτές της. Είδαμε ένα μαγαζάκι με παραδοσιακά προϊόντα κια αγοράσαμε κάποια salumi, ψάξαμε να βρούμε κάποιο εστιατόρια αλλά ήταν Δευτέρα και 2μιση η ώρα και μερικά ήταν κλειστά. Βρήκαμε όμως ένα πολύ όμορφο κατάστημα με τα πάντα όλα, κρασιά, λάδια, όσπρια, τυριά και αλλαντικά, φοβερή ποικιλία σε μανιτάρια , γενικά δε ήθελα να φύγω.

Κάτσαμε και πήραμε μια τέλεια σούπα με διάφορα όσπρια, πολύ καλομαγειρεμένη και με συνοδεία από ψητό ψωμάκι με λάδι.

Κατόπιν μια τεράστια ποικιλία αλλαντικών τυριών με τα συνοδευτικά κριτσίνια, και διάφορα άλλα με κρασί και ξετρελαθήκαμε από τις ωραίες γεύσεις. Το κατάστημα είναι το Umria Terra e Sole,
https://www.facebook.com/Umbria-terra-e-sole-1376926772546464/

Πληρώσαμε 23 ευρώ μόνο για το φαγητό μας αλλά πηραμε επιπλέον κάποια όσπρια, κλπ.
Επιστροφή μέσα σε 30 λεπτά περίπου στην Perugia, για λίγο περπάτημα στο κέντρο, ψώνια και καφέ. Ηταν απογευματάκι όταν φτάσαμε , γύρω στις 4, παρκάραμε πάλι στο κέτνρο, και ανεβήκαμε με το ασανσέρ στον κεντρικό δρόμο με τα μαγαζιά.

Κάναμε βόλτα να δούμε και μέρα τη Fontana Maggiore και προχωρήσαμε μέχρι την πολύ όμορφη via delle volte και την πλατεία Cavallotti. Η βόλτα μας κράτησε λίγο, δεν έιχαμε κουράγιο για πολύ περπάτημα, όμως στην Perugia, θα θέλαμε να επιστρέψουμε και να μείνουμε , να την δούμε καλύτερα.

Το κέντρο της είναι μαγικό, έχει υπέροχα κτίρια, χαίρεσαι να την περπατάς, βέβαια έχει και πολλές ανηφόρες, κατηφόρες που ελπίζω στο μέλλον να τις περπατίσω κι αυτές. Κάναμε μια στάση στο Chocostore by Eurochocolate, που σίγουρα όσοι αγαπούν τη σοκολάτα δε γίνεται να μην προσέξουν. Πήραμε μερικά δωράκια, και κάναμε ακόμα μερικά ψώνια , για να καταλήξουμε για ένα καφέ marocchino να πάρουμε δυνάμεις.

Είχε πάει 6 και σκεφτήκαμε να γυρίσουμε στη Ripa στο ξενοδοχείο και να δειπνήσουμε στο εστιατόριό του το βράδυ. Επρεπε να φτιάξουμε βαλίτσες και το ρπωι να είμαστε ξεκούραστοι, γιατί είχαμε να πάμε Νότια προς το Todi και μετά το Orvieto.
Γυρίσαμε στο αγαπημένο μας Relais και μας είπαν ότι το εστιατόριο θα έμενε κλειστό μερικές μέρες για καθαρισμό και ετοιμασία και τη σεζόν, ομώς εμείς είμασταν κουρασμένοι και δε θέλαμε να ξαναγυρίσουμε στην Perugia. Είχα δει στο χάρτη ότι κάπου εκεί κοντά υπηρχε μια ταβέρνα, γιατί στη Ripa ήταν πολύ μικρή, είχε μόνο σπίτια και ένα bb. Μας είπαν ότι είναι καλή η ταβένα και ότι αν και Δευτέρα θα ήταν ανοιχτά, και μας έκλεισαν τραπέζι για τις 9. Το όνομα είναι Taverna del Orso http://www.tavernadellorso.it, σιγά μη χρειάζεται κράτηση για Δευτέρα βράδυ σε μια ταβέρνα μέσα στο πουθενά σκέφτηκα και πήγαμε να κάνουμε ενα μπάνιο και να ξεκουραστούμε. Στις 9 παρά ξεκινήσαμε, εγώ ούτε καν έκανα μακιγιάζ, τόσο χαλαρά πήγα, σιγά λεω μωρέ , να φάμε ό,τι έχει και να κοιμηθούμε. Χαχα. Μέσα στο πουθενά και στα μαύρα σκοτάδια, εκεί που έλεγα: " και σκέψου να έχει ουρά αυτοκίνητα έξω...", φτάνουμε και βλέπουμε το parking γεμάτο και παθαίνουμε πλάκα. Το κτίριο πέτρινο, πολύ όμορφο με ωραία ταράτσα για το καλοκαίρι, μπάνουμε και είναι σχεδόν γεμάτο κόσμο, τρώνε, πίνουν χαμός!
Ο κατάλογος γεμάτος τέλεια πιάτα, εμείς κουρασμένοι αλλά με τρομερή πείνα και παραγγείλαμε 2 πρώτα και 1 δεύτερο. Πήραμε tagliatelle με porcini, umbricelli me γλυκιά κολοκύθα και λουκάνικο και μια μερίδα piccata di angus americano, να τη μοιραστούμε με πατάτες φούρνου,συν ένα μπουκάλι κρασί από την ντόπια ποικιλία San Giovese. Μας έφεραν χειροποίητο ψωμί δικό τους και αρχίσαμε πολύ ωραία τη βραδιά. Δευτέρα βράδυ και ερχόταν συνέχεια κόσμος, και οικογένειες με παιδιά, μα καλά εγώ ήξερα ότι στην Ιταλία τρώνε στις 8 και κοιμούνται με τις κότες. Στη Lombarida μόνο μάλλον. Το φαγητό ήταν καταπληκτικό, ίσως το ωραίότερο που φάγαμε στο ταξίδι, τα ζυμαρικά φρέσκα με πολύ ωραία υλικά κια όταν ήρθε η piccata στη μέση μας ήθαν 2 πιατάρες, που αν είχε παραγγείλει το πιάτο μόνο ένας , ήταν αδύνατο να το φάει.

Το κρέας ήταν λουκούμι και οι πατάτες με δεντρολίβανο αξεπέραστες!Το κρασί επίσης πολύ καλο, γενικά ευχαριστηθήκαμε πολύ εκείνο το δείπνο. Πήραμε και νερό, coca cola; και 2 καφέδες και πληρώσαμε μόνο 45 ευρώ. Θέλω να γυρίσω πάλι εκεί! Να δοκιμάσω και τα γλυκά τους σίγουρα.

 

[vickokka]

Τρίτη 21/03/2017

Είχαμε φτιάξει βαλίτσες από τις 8 όταν μας έφεραν το πρωινό στο δωμάτιο, καθώς το εστιατόριο ήταν κλειστό για καθαρισμό. Πολύ νόστιμα και πάλι πράγματα και γλυκά. Είχαμε ζητήσει λίγα για να φάμε κάτι πριν την αναχώρηση και να φύγουμε. Θα μας έλειπε αυτό το μέρος, όπως όλα τα μέρη που πας και σε περιποιούνται και μετά θέλεις να γυρίσεις πάλι. Χαιρετήσαμε τα κορίτσια στη reception που είναι δίδυμες αλλά δεν μοιάζουν καθόλου και φύγαμε με τη σκέψη της επιστροφής.
Βάλαμε κατεύθυνση το Todi στα νότια γιατι πριν φτάσουμε στο Orvieto, είχαμε ραντεβού σε κάποιο οινοποιείο. Λόγω του blog που έχω και της αγάπης για το κρασί, είχα επικοινωνήσει με 2-3 οινοποιεία που δέχτηκαν να μας κάνουν μια δωρεάν δοκιμή κρασιών, και διαλέξαμε το πολύ γνωστό στην περιοχή οινοποιείο Todini και την http://www.cantinatodini.com.

Μια εμπερία πραγματικά μοναδική, όχι γιατί ήταν δωρεάν, αλλά για τη φιλοξενία και τη διάθεση όλων των ανθρώπων εκεί. Μου τηλεφώνησαν αρκετές φορές για να σιγουρευτούν ότι θα πηγαίναμε, να μας πουν ότι μας περιμένουν για ξενάγηση και στο Οινοποιείο και στο 5άστερο ξενοδοχείο τους και γενικά όλη αυτή η μικρή κινητοποίηση, λες και ήμουν κάποια διάσημη blogger του εξωτερικού, με έκανε να διαλέξω να επισκεφτώ αυτό το οινοποιείο κι όχι κάποιο άλλο. Φτάνοντας, από την πρώτη κυρία που μας υποδέχτηκε ως το τελευταίο άτομο, που ήταν ο οινολόγος, μας έδειξαν πόσο αγαπούν τη δουλειά τους αλλά και την επιχείρηση. Μας είπαν να αφήσουμε το αυτοκίνητο στο parking και μας πήραν με ένα τζιπ να μας ξεναγήσουν πρώτα στο κτήμα, στο ξενοδοχείο Relais Todini ,www.relaistodini.com, στο ζωολογικό κήπο , και μετά στο οινοποιείο όπου παράγουν περίπου 250.000 φιάλες κρασί το χρόνο. Το τοπίο φανταστικό, βλέπεις απέναντι την πόλη το Todi και απλά αφήνεσαι στη θέα και στο πράσινο. Ακόμα κι εγώ που είμαι λάτρης του νερού και της θάλασσας, αγάπησα τα τοπία στην Umbria γιατί σε γαληνεύουν. Εδώ, ο ευγενής της εποχήςFranco Todini ίδρυσε στα 60'ς την Agricola Todini , και με τα χρόνια αυτός και η οικογενειά του το ανέπτυξαν και τώρα είναι γνωστό για τα κρασιά του που εξάγονται σε πολλές χώρες στον κόσμο.

Μετά από μικρή διαδρομή μέσα στο πράσινο, φτάσαμε στο Relais και μας παρέλαβε η εκεί υπέυθυνη για ξενάγηση στους υπέροχους κοινόχρηστους χώρους, την πισίνα, το εστιατόριο με την εντυπωσιακή κάβα, και τα φανταστικά δωμάτια, όλα διακοσμημένα με πολυτέλεια, χωρίς να είναι βαριά στο μάτι, με προσοχή στη λεπτομέρεια, ωραία κρεββάτια αλλά και εντυπωσιακά έπιπλα εποχής, άνετα μπάνια με γνωστά καλλυντικά , γενικά ένα μέρος που θέλεις να έρθεις και να χαλαρώσεις χωρίς να βγεις έξω.

Είδαμε τα περισσότερα από τα 8 δωμάτια και τις 4 σουίτες και μας εξήγησαν με πολύ διάθεση όλα τα χαρακτηριστικά τους, μας άφησαν να δούμε όλους τους χώρους και για λίγο ένοιωσα ότι μένω κι εγώ εκεί. Τι ωραίο να σε ξεναγούν σε ένα τόσο όμορφο και φροντισμένο μέρος, ένα κτίριο παλιό αλλά τόσο καλά ανακαινισμένο που νοιώθεις ότι εδώ θα σε φροντίσουν όσο δεν πάει. Εννοείται ότι αυτά δεν τα γράφω επειδή με έχουν πληρώσει, γιατί δεν έγινε κάτι τέτοιο, απλά το μέρος είναι μαγικό. Αξίζει κάποιος που μπορεί να διαθέσει τα χρήματα κι έχει ανάγκη από ξεκούραση, καλοπέραση, καλό φαγητό και απόλυτη χαλάρωση, να διαλέξει αυτό το ξενοδοχείο, όπου θα βρει και ησυχία αλλά και πράγματα να δει και να απολαύσει.

Μας πήγαν ακόμα και στο χώρο του spa, που έχει και χαμάμ, σάουνα, μασάζ, πολλές θεραπείες και μάλιστα με προϊόντα SPA Skin & co, που έχουν δημιουργήσει εδώ και περιέχουν κρασί και τρούφα. Ο χώρος είναι από μόνος του χαλαρωτικός, μπήκαμε και δε θέλαμε να βγούμε.

Εκτός από ξεκούραση, αν κάποιος θέλει να αθληθεί, να κάνει ποδήλατο, τένις, κυνήγι, μαθήματα οινογνωσίας και μαγειρικής, μπορεί να το ζητήσει και να το οργανώσουν.Εντυπωσιασμένοι αφήσαμε το ξενοδοχείο και μας οδήγησαν με το τζίπ μερικά στρέμματα πιο μακριά στο μικρό ζωολογικό κήπο. Τι μικρό δηλαδή που εδώ είδαμε ζώα πολύ δυσεύρετα για την Ευρώπη. Μας εξήγησαν και την ιστορία του: ο Franco Todini μάζευε εδώ ζώα που υπήρχαν σε τσίρκο και γενικά σε αιχμαλωσία εδώ γύρω για να τα προστατέψει, κι έτσι σιγά σιγά δημιουργήθηκε αυτός ο υπέροχος χώρος, με ειδικό προσωπικό , μέσα στο πράσινο και στις λιμνούλες, όπου ζουν καμήλες, ζέβρες, πρόβατα, καμηλοπαρδάλεις, στρουθοκάμηλοι,αγελάδες, αλπακά και πολλά ακόμα ζώα που περιδιαβαίνουν ανέμελα , τρώνε, πίνουν και περνούν μια χαρά. Σε κοιτάει στα μάτια η καμηλοπάρδαλη με τα τεράστια ματοτσίνορα και παθαίνεις πλάκα!

Τι να πω, το μέρος είναι εκπληκτικό και για μεγάλους και για παιδιά! Είδαμε ακόμα μια ωραία βίλα, που διατίθεται για μεγάλες παρεές ή οικογένειες, την villa Sant'Isidoro, με ωραία θέα, πισίνα, και μεγάλο κήπο για φαγητό και χαλάρωση. Θα ακολουθούσε η επίσκεχη στο οινοποιέιο και η δοκιμή των κρασιών D.O.C. της Cantina Todini.

Άλλη καταπληκτική εμπερία:μας περίμενε ο ειδικός στα κρασιά, και μας εξήγησε τα πάντα. Πήγαμε στα υπόγεια όπου υπάρχει η τεράστια αίθουσα με τις διάφορες inox δεξαμενές κι όπου γίνεται η ζύμωση των διάφορων ποικιλιών και δίπλα η άλλη τεράστια αίθουσα με τα πολλά, πάρα πολλά βαρέλια κρασί. Μάθαμε για τις ποικιλίες d.o.c todini που παράγονται στην cantina αυτή, και τα οποία θα

δοκιμάζαμε αργότερα. Οι πληροφορίες πολλές και ενδιαφέρουσες.

Επιστροφή στην κεντρική αίθουσα οινογνωσίας κι άρχισε το πιο ωραίο μέρος της επίσκεψης: πρώτη δοκιμή το καμάρι της cantina Todini: Bianco del Cavaliere, ποικιλία grechetto di Todi Superiore d.o.c. (η ελληνική ποικιλία φερμένη τα αρχαία χρόνια από Έλληνες στη Νότια Ιταλία), εξαιρετικό κρασί. Να σημειώσω ότι μας δόθηκε και έντυπο με όλα τα κρασιά της Cantina , με όλα τα σημαντικά που πρέπει να ξέρει κάποιος λάτρης του κρασιού:το υψόμετρο των αμπελιών, τους μήνες παλαίωσης, τους συνδιασμους, φυσικά τις ποικιλίες κ.α. Δοκιμάσαμε επίσης το ερυθρό Nero della Cervara, το Chardonnay, το αγαπημένο μου Sangiovese di Todi d.o.c., και το Merlot.

Μια εμπειρία που προτείνω σε όλους όσους ταξιδέυουν στην Ιταλία και τους αρέσει το καλό κρασί, υπάρχουν καλά οινοποιεία σε όλες σχεδόν τις περιφέρειες και πολλά πακέτα οινογνωσίας, που συνδιάζονται και με φαγητό ή διαμονή.

 

[vickokka]

Τρίτη 21/03/2017 συνέχεια

Φύγαμε από την Cantina Todini κατευχαριστημένοι με κατέυθυνση δυτικά για να φτάσουμε στο μαγικό Orvieto , αφού περάσαμε την όμορφη λιμνη Corbara. Στο Orvieto τον πιο κοντινό δρόμο στο κατάλυμά μας και σταματήσαμε να επικοινωνήσουμε με την ιδιοκτήτρια. Έφτασε σε λίγα λεπτά μια κυρία τόσο φιλόξενη και ευγενική, μας πλήρωσε εισητήριο για 1 ώρα σταύθμευση και μας συνόδεψε στο δωμάτιο. To ripamedici.it βρίσκεται μέσα στην παλιά πολη του Orvieto, στην άκρη των τειχών κι έχει φανταστική θέα. Το δωμάτιο πολύ όμορφο, με σιδερένιο παραδοσιακό κρεββάτι, όλα τα έπιπλα καλόγουστα, ψυγείο, ωραίο μπάνιο και ακόμα και καφετέρια nespresso με κάψουλες και φλυτζάνια για καφέ. Η γλυκιά Sabrina μας είπε πόσο της αρέσει η Ελλάδα, και μας έδειξε το δρόμο για το κοντινότερο parking, όπου θα ειχαμε δωρεάν θέση για όλη τη διαμονή μας. Μας έδωσε κι ένα χάρτη του κέντρου με όλα τα αξιοθέατα και μας πρότεινε μέρη για φαγητό.Να σημειώσω, ότι σε ακριβότερα ξενοδοχεία όπου είχα ρωτήσει για δωμάτιο, υπήρχε χρέωση 10 ευρω τη μέρα για parking.

Αφήσαμε τα πράγματα στο δωμάτιο, και βγήκαμε για φαγητό και βόλτα στα αξιοθέατα του ιστορικού κέντρου. Η πόλη είναι πανέμορφη, εκείνη την ώρα, 2 μιση περίπου το μεσημέρι, τα περισσότερα καταστήματα ήταν κλειστά και πηγαμε να φάμε κάτι γρήγορα στο barmontanucci.com, πάνω στον κεντρικό δρόμο Corso Cavour, λίγα μέτρα πιο κάτω από την εκκλησία Sant Andrea. Ηταν ένα bar ποικιλία φαγητών σε βιτρίνα, που όλα φαίνοταν πολύ νόστιμα. Πήραμε ένα πιάτο με πένες με σάλτσα ντομάτας και saltibocca και ένα πιάτο με orecchiete με μπρόκολο και κουνέλι γεμιστό. Μαζί με 2 coca και νερό πληρώσαμε 23 ευρώ, ίσως λίγο ακριβά για 2 πιάτα φαγητό αλλά ήταν πολύ νόστιμα.

Βγήκαμε να περπατήσουμε και να πάμε να δούμε τον φημισμένο για την ομορφιά του Duomo του Orvieto. Όλη η βόλτα ήταν πολύ όμορφη, ωραία κτίρια, πολύ χαρακτηριστικά μαγαζάκια με τα κεραμικά της περιοχής σε πολλά χρώματα κια σχέδια, gelaterie και γενικά όμορφα μέρη να χαζέψεις λίγο. Φτάνοντας στην πλατεία Duomo απλά σηκώενις το κεφάλι ψηλά να θαυμάσεις το μεγαλείο του Ναού. Είναι τεράστιος και εντυπωσιακός. Σε ευτό το site opsm.it βρίσκεις όλες τις απαραίτητες πληροφορίες, αλλά μόνο βλέποντας το εξωτερικό του, φτάνει για να μείνεις με το στόμα ανοιχτό.

Για να επισκεφτείς το Ναό υπάρχει εισητήριο 5 ευρώ, όμως αξίζει πραγματικά, γιατί και το εσωτερικό του ειναι πανέμορφο. Πολλά χρώματα κι εδώ, πολλές εικόνες και μάλλον ο ομορφότερος ναός που έχω δει.

 

[makisg]

πήραμε την δόση μας για σήμερα, ευχαριστούμε.

 

[Όνομα χρήστη xvan]

κατατοπιστικότατο άρθρο