Μαρόκο Couscous στο Marrakech...

[Traveller]

Aισθανόμουν περίεργα… Η χθεσινοβραδινή γευστική πανδαισία-κτηνωδία μάλλον είχε αφήσει τα ίχνη της στο ευαίσθητο πρόσωπό μου… Χρειαζόμουν ένα καλό ρεκτιφιέ… Με ύφος που δεν σήκωνε και πολλές αντιρρήσεις ανακοίνωσα το συνοπτικό πρόγραμμα της ημέρας…
- Οι κυρίες θα κάνουν μια πρώτη βόλτα στα πολύβουα σουκ της Μεδίνας και θα παζαρέψουν μέχρι εσχάτων τα καφτάνια και τα μπαχαρικά τους και οι κύριοι θα με ακολουθήσουν για ένα απολαυστικό παραδοσιακό ξύρισμα στους αξεπέραστους κουρείς της παλιάς πόλης… Μετά θα κάνουμε μια μεγάλη βόλτα εξοικείωσης στα παζάρια και θα καταλήξουμε στο μυθικό Cafe des Epices για το απαραίτητο lunch break… H μέρα πριν το μεγάλο απολυτρωτικό φινάλε της βραδυνής εξόδου θα κλείσει με ένα χαλαρωτικό μασάζ και ένα αναζωογονητικό χαμάμ στα εκπάγλου πολυτέλειας λουτρά Isis… Αντιρρήσεις κανείς? Απορίες? Κανένας… λαμπρά, η επιχείρηση Μαρρακές αρχίζει…

Το ξύρισμα στα παραδοσιακά κουρεία της Μεδίνα είναι μια εμπειρία που κάθε αρσενικός αξίζει να ζήσει… Ο χώρος είναι το απόλυτο τίποτε αλλά το ξύρισμα αξέχαστο… κάθεσαι στην πολυκαιρισμένη πολυθρόνα και παρατηρείς με αβέβαιο βλέμμα τις ετοιμασίες της ιεροτελεστίας… αλλαγή στο ξυράφι, πλούσια σαπουνάδα, καθαρή πετσέτα και μετά τοπικό μασάζ στο πρόσωπο για να ηρεμίσει το δέρμα και η λεπίδα να κάνει όσο το δυνατόν καλύτερη δουλειά… Στο φινάλε κρέμα nivea και η κλασσική κολόνια λεμόνι έρχονται σαν βάλσαμο και τσιτώνουν το φρεσκοξυρισμένο δέρμα… Απόλαυση… Τώρα πια κύριοι είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τις φωνές, τις ικεσίες και τα σκληρά παζάρια των πραματευτάδων…

Kρατήστε την ανάσα σας, βυθίστητε στο λαβύρινθο της Medina , στα περίφημα σουκ και… πιάστε δουλειά… Τα παζάρια είναι τρόπος ζωής στο Μαρόκο. Παζαρεύεις παντού και για τα πάντα. Αυτό το πρωτοκατάλαβα όταν ζήτησα μια τιμή για το δωμάτιο μου. Oι αθεόφοβοι ξεκίνησαν από τα 150euro και τελικά έπεσαν στα 80!! Πόσο μάλλον στην αγορά. Στην αρχή σου λένε μια εξωφρενική τιμή και σε εκλιπαρούν να αγοράσεις σχεδόν κλαίγοντας. Εσύ πρέπει να δείξεις απογοητευμένος και να προσφέρεις το 1/5 της τιμής που σου ζήτησαν. Αν πραγματικά σε ενδιαφέρει να αγοράσεις η δουλειά θα κλείσει περίπου στο 1/4 της αρχικής τιμής. Μιλάμε βέβαια για τον παράδεισο των αγορών. Χαλιά, καθρέφτες, έπιπλα, λάμπες, μουσικά όργανα, καφτάνια, μαντίλες είναι μερικά μόνο από τα πράγματα που αξίζει κάποιος να αγοράσει στο Μαρόκο. Μια σημείωση για τους μυημένους, τα σουκ του Μarrakech είναι απείρως ποιοτικότερα και φτηνότερα από την περίφημη κλειστή αγορά της Κωνσταντινούπολης.

Το στομάχι γουργούριζε, η ώρα είχε περάσει και το cafe des Epices ήταν μονόδρομος… Βαμμένο κεραμυδί, δέσποζε στην άκρη μιας μικρής πλατείας στο κέντρο σχεδόν της μεδίνας, δίπλα σε μικρομάγαζα με μπαχαρικά και πίσω από δεκάδες πλανόδιους εμπόρους που πουλούσαν κυριολεκτικά τα πάντα… Γίνονταν όπως πάντα ο κακός χαμός… αν και φανερά τουριστικό, είναι χάρμα οφθαλμών… Καλλίγραμες Μαροκινές σερβιτόρες ανεβοκατέβαιναν στα τρία επίπεδα του και μοίραζαν στο πεινασμένο πλήθος υπέροχα σάντουιτς, φρεσκοστυμένους χυμούς και φυσικά το απαραίτητο τσάι μέντας… Το σωστό μέρος στο σωστό μέρος… Απόλαυσα την αμβροσία των σάντουιτς, ρούφηξα το νέκταρ του φρέσκου χυμού, αφέθηκα στην μαύρη κόλαση των ματιών της αμαρτωλής σερβιτόρου που ανερυθρίαστα χαμογελούσε στις προκλήσεις –προσκλήσεις μου για φωτογραφίες , μουσουλμανική χώρα σου λέει ο άλλος και με βαριά καρδιά πήρα τον δρόμο για τον ναό της ξεκούρασης και της ευεξίας το spa Isis…

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 3 of 5

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[sapienza]

...Και κάπου εδώ πρέπει να παρέμβω κι εγώ!!!Συνέχισε Traveller την διήγηση με έχεις στείλει πάλι πίσω..
Θα πρέπει να σας πώ οτι ήταν το πρώτο μου ταξίδι εκτός Ευρώπης κι είχα την τύχη να το πραγματοποιήσω παρέα με τον "one and only" Traveller!!!
Όλα άριστα οργανωμένα,η παρέα έδεσε απ την πρώτη στιγμή,ελπίζω να πέρασα τις εξετάσεις και να με παίρνετε πλέον μαζί σας!!!
Θα ήθελα να σας πώ εδώ την γνώμη μου για το Hilton Garden Inn, που είναι η καλύτερη..Ιδανική τοποθεσία για όσους θέλουν να περάσουν μια νύχτα στο Μιλάνο κοντά στο αεροδρόμιο,το προσωπικό άψογο,και σαφώς διαθέτει πούλμαν που ανα μισή ώρα σας μεταφέρουν δωρεάν απο και προς το αεροδρόμιο...
Ας αφήσω τα πολλά λόγια κι ας αφήσω τον αρχηγό να συνεχίσει το ταξίδι....

 

[skiouros82]

αχου αυτο παλι πως προεκυψε?τελεια!μαλλον θα πρεπει και εσυ να γραψεις μια ιστορια και να μας πεις πως τα περασες με τον κυριο traveller!
traveller εχεις μεγαλο ρευμα ,γκρουπακι θα ανοιχτει για χαρη σου!οι αλλοι ακομη περιμενουν να τους πας για μακαροναδα,φωτιες αναψες!

 

[sapienza]

αχου αυτο παλι πως προεκυψε?τελεια!μαλλον θα πρεπει και εσυ να γραψεις μια ιστορια και να μας πεις πως τα περασες με τον κυριο traveller!

Ακούω προσφορές και θα βγάλω τ άπλυτά του στη φόρα!Ξέρω πόσο πολύ το περιμένετε..!!!

 

[Defkalion]

Εδώ να παρέμβω για να σας πω ότι η ΥΠT (δηλαδή η Υπηρεσία Πληροφοριών του Travelstories) καραδοκεί, και δε θα αφήσει να διαρρεύσει καμία ευαίσθητη πληροφορία για κανένα μέλος....

Το νου σας....

 

[Yorgos]

Ακούω προσφορές και θα βγάλω τ άπλυτά του στη φόρα!Ξέρω πόσο πολύ το περιμένετε..!!!

Ένα κουτάκι Montecristo Edicion Especial από μένα...

 

[marydim]

traveller, μας άνοιξες την όρεξη με το Μαροκινό couscous...

 

[sapienza]

Ασφαλώς και αστειεύομαι...Yorgo δέχομαι την προσφορά σου,αλλα ρε παιδιά τί να πώ;
Η τύχη είναι με το μέρος του...
Περιμένουμε εναγωνίως τη συνέχεια...

 

[Traveller]

Ένα κουτάκι Montecristo Edicion Especial από μένα...

Ρώτα ότι θέλεις... τα πούρα μην ξεχάσεις...

 

[Traveller]

Tουλάχιστον o καιρός είναι υπέροχος, σκέφτηκα μόλις βγήκα από την αίθουσα αφίξεων του Menara International airport. Λίγο παραπέρα δεκάδες εργάτες προχωρούσαν με πρωτοφανείς για τα Αραβικά δεδομένα ρυθμούς την οικοδόμηση της καινούργιας πτέρυγας αναχωρήσεων του αεροδρομίου. Τα τελευταία χρόνια με την αμέριστη αρωγή του κράτους η πόλη ζούσε μια τεράστια τουριστική ανάπτυξη κι έτσι η εκ βάθρων ανακαίνιση του αεροσταθμού ήταν εκ των ουκ άνευ. Κύριοι πελάτες του απαστράπτοντος αεροδρομίου είναι loco εταιρίες οι οποίες πωλούν φτηνά το Μαροκινό όνειρο στους επίδοξους Ευρωπαίους conquistadores…
Τρία τέταρτα νωρίτερα είχα προσγειωθεί στο διεθνές αεροδρόμιο του Μarrakech και αντιμετώπισα μια άνευ προηγουμένου ουρά μέχρι να ξεμπερδέψω με τις διατυπώσεις εισόδου στη χώρα. Μπορεί να μην χρειάζεσαι visa για να εισέλθεις στο βασίλειο του Μαρόκου αλλά από την μια οι διαβόητοι αργοί Αραβικοί ρυθμοί και από την άλλη η πρωινή αυξημένη κίνηση του αεροδρομίου δημιουργούσαν κυκλοφοριακό έμφραγμα στα ελάχιστα ανοικτά γκισέ των passport controls. Τέλος καλό όλα καλά σκέφτηκα κοιτώντας την σφραγίδα εισόδου που κοσμούσε το διαβατήριο μου…

Η πρώτη μου σκέψη , σκεπτόμενος το no frills του ταξιδιού, ήταν να καταβάλουμε 2euro και να πάρουμε το λεωφορείο που σε μισή περίπου ώρα θα μας αποβίβαζε στην κεντρική πλατεία της πόλης, αλλά μετά σκέφτηκα πιο ώριμα και ακολούθησα την συμβουλή του ξενοδόχου που θα μας φιλοξενούσε αυτές τις δυο βραδιές στο Marrakech.

-Καλό θα ήταν να δώσετε τα 15euro που θα σας ζητήσουν για taxi μια και θα είναι ιδιαίτερα δύσκολο για σας να βρείτε το ξενοδοχείο μας που βρίσκετε στην παλιά πόλη.

Μακάρισα τον εαυτό μου που τον άκουσα μια που το κατάλυμά μας βρίσκονταν στην καρδιά της Medina της παλιάς δηλαδή πόλης του Μarrakech και πραγματικά θα ήταν αδύνατον να το βρει όχι εγώ αλλά ούτε και ο πολυμήχανος Ηρακλής Πουαρό χωρίς την αγαστή βοήθεια του ταξιτζή…

Πράγματι λοιπόν χωριστήκαμε σε δύο taxi, δυό παλιές αλλά αξιοπρεπείς Mercedes, καταβάλαμε το αντίτιμο των 15ευρώ για κάθε μία και κάπως έτσι ξεκίνησε η Μαροκινή περιπέτεια μας…Μετά από κανένα εικοσάλεπτο δρόμο φτάσαμε σε μια μικρή πλατεία και ο οδηγός μας ψέλλισε να τον ακολουθήσουμε. Κι εδώ άρχιζε το πανηγύρι. Κρατώντας σφιχτά τα σακβουαγιάζ μας περπατούσαμε ανάμεσα σε δεκάδες Μαροκίνους στα στενά δρομάκια της Μedina αποφεύγοντας κάρα που τα έσερναν γαϊδούρια, επαίτες που εκλιπαρούσαν ελεημοσύνη, πραματευτάδες που πουλούσαν λογιό λογιό εμπορεύματα και διαολεμένα μηχανάκια που είχαν μετατρέψει τους στενούς πεζόδρομους της παλιάς πόλης σε πίστα μηχανοκίνητων σπορ. Περπατήσαμε έτσι κανένα πεντάλεπτο με την αδρεναλίνη να έχει φτάσει στο κατακόρυφο, στρίψαμε σε ένα στενό σκοτεινό σοκάκι και χτυπήσαμε μια μικρή ξύλινη πόρτα. Πριν προφτάσω να σκεφτώ που έμπλεξα η πόρτα άνοιξε και ένας καλοβαλμένος γοητευτικός hostess μας καλωσόρισε σε άψογα Αγγλικά στο Dar Soukaina, στη βάση των επιχειρήσεων μας στο Marrakech…

Το Dar Sοukaina ήταν χάρμα οφθαλμών. Ένα παλιό αρχοντικό, riad στην τοπική διάλεκτο, χαμένο στην καρδιά της παλιάς πόλης, άψογα ανακαινισμένο, είχε μετατραπεί σε ένα παραδοσιακό μπουτίκ ξενοδοχείο, όαση ηρεμίας στην φρενίτιδα της Medina. Μετά από ένα τσάι καλωσορίσματος στην υπέροχη εσωτερική αυλή όπου δέσποζε μια ανθισμένη πορτοκαλιά που σκόρπιζε το θείο άρωμά της σε όλο το χώρο, αποσυρθήκαμε στα δωμάτια μας… Η συνάντηση για την πρώτη μας γνωριμία με την γοητεία της πόλης ορίστηκε σε μισή ώρα… Το Marrakech δεν μπορούσε να περιμένει πιο πολύ…

 

[renata]

Ελπίζω να απολαύσατε και ένα αρωματικό τσάι στους υπέροχους κήπους του la mamounia hotel που ειναι ανοικτό όλο τον χρόνο ... πάπια με πορτοκάλι στο εστιατόριο του ,μήπως και για ένα γύρο στην ρουλέτα του καζίνο του, πολύ χρώμα το αρχοντικό antique rose marrakech!!!!

 

[Traveller]

La Mamounia κλειστό εδώ και ενάμισι χρόνο λόγω ανακαίνισης... ανοιχτό μόνο το casino αλλά δεν είμαι φίλος με το σπορ... σπανιώτατα επενδύω...