MAUI GR
Member
- Μηνύματα
- 43
- Likes
- 96
- Επόμενο Ταξίδι
- Γερμανία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Εθνικό Πάρκο Γιέλοουστοου
Περιεχόμενα
Freiburg
Μ.Σάββατο, επόμενος σταθμός Freiburg im Breisgau. Πρόκειται για την μεγαλύτερη πόλη του Μέλανα Δρυμού. Το κέντρο είναι πανέμορφο και πεζοδρομημένο, παντού πληρώνουμε παρκινγκ. Αφού κάναμε 3 κύκλους και 25 λεπτά για να βρούμε άδεια θέση, παρκάρουμε. Ξεκινάμε την βόλτα μας. Ο τόπος σφύζει από ζωή, υπαίθριες αγορές, καταστήματα κτλ. Εδώ ο κόσμος είναι πιο χαλαρός, ανέμελος θα έλεγα. Ξεκινάμε, πόρτα πόρτα τα μαγαζάκια. Μπαίνουμε, χαζεύουμε, τσιμπολογάμε, αγοράζουμε. Οι τιμές είναι ίδιες με τις δικές μας όσο αναφορά τα ρούχα. Στα δε φαγώσιμα είναι πιο φθηνά. Ενδεικτικά η σοκολάτα milka των 100γρ. την πέτυχα σε προσφορά 57 λεπτά και επειδή σας έχω αναφέρει ότι είμαι εραστής των γλυκών, άδραξα την ευκαιρία κ αγόρασα 2 κούτες, δηλαδή 30 σοκολάτες και άλλες τόσες σοκοφρέτες milka (wafers). Σάλτσες, Nutela, μαρμελάδες, ψωμί τοστ κ σνίτσελ επίσης φθηνά. Αφού κάναμε 2-3 ώρες βόλτα στην πεζοδρομημένη αυτή πόλη, ώρα για στάση καφέ στα Starbucks, σερφάρισμα, σάντουιτς και ανασύνταξη δυνάμεων.
Φεύγοντας κάναμε και μία στάση για μπαλίτσα σε ένα πάρκο που βρήκαμε μπροστά μας. Πεντακάθαρη η Γερμανία, ούτε ένα σκουπίδι σε πάρκο ή δρόμο. Η λέξη ανακύκλωση είναι βαθιά ριζωμένη στη συνείδησή τους. Πραγματικά το θαύμασα αυτό το στοιχείο, με επηρέασε θετικά, θα γυρίζω σπίτι και θα αγοράσω κ άλλο κάδο ανακύκλωσης.
Απόγευμα, ρίχνει ψιλόβροχο , πεινάμε. Επειδή έχουμε ερωτευθεί τα πανδοχεία, μας θυμίζουν παραμύθι, θα αναζητήσουμε κάποιο εστιατόριο σε πανδοχείο λίγο έξω από το Freiburg. Το βρήκαμε και λέγεται Heiligenbrunnen. Δεν μπορώ να σας περιγράψω πως είναι η ατμόσφαιρα εκεί στην καρδιά του Μέλανα Δρυμού, όταν έχει ομίχλη, βρέχει και εσύ βρίσκεσαι εκεί. Εγώ ζω το δικό μου παραμύθι, σε λίγο θα συναντήσω τους αδελφούς Γκρίμ. Για άλλη μια φορά, δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε, δεν μιλάνε γρι αγγλικά. Wifi δεν είχε ώστε να μεταφράσω κάτι. Ο κατάλογός τους, μόνο στα γερμανικά. Από μια ματιά γύρω μου είδα ότι δεν έχει τουρίστες παρά μόνο ντόπιους γερμανούς πελάτες. Διαλέγουμε τυχαία γεύματα με το δάκτυλο και απλά περιμένουμε να γυρίσει η ρουλέτα. Μας σερβίρουν σνίτσελ και χοιρινό μαριναρισμένο με τοπική σάλτσα από μανιτάρια και κάτι άλλο που δεν κατάλαβα τι ήταν, ούτε έμαθα ποτέ μου, λόγω της μη συνεννόησης. Θεσπέσιο. Έχω την εντύπωση ότι, ότι και να διάλεγες θα ήταν καταπληκτικό. Aς είναι καλά το tripadvisor για την επιλογή του. Άλλη μία μέρα έφτασε στο τέλος. Ώρα για επιστροφή και προγραμματισμό για την τελευταία μας ημέρα.
Μ.Σάββατο, επόμενος σταθμός Freiburg im Breisgau. Πρόκειται για την μεγαλύτερη πόλη του Μέλανα Δρυμού. Το κέντρο είναι πανέμορφο και πεζοδρομημένο, παντού πληρώνουμε παρκινγκ. Αφού κάναμε 3 κύκλους και 25 λεπτά για να βρούμε άδεια θέση, παρκάρουμε. Ξεκινάμε την βόλτα μας. Ο τόπος σφύζει από ζωή, υπαίθριες αγορές, καταστήματα κτλ. Εδώ ο κόσμος είναι πιο χαλαρός, ανέμελος θα έλεγα. Ξεκινάμε, πόρτα πόρτα τα μαγαζάκια. Μπαίνουμε, χαζεύουμε, τσιμπολογάμε, αγοράζουμε. Οι τιμές είναι ίδιες με τις δικές μας όσο αναφορά τα ρούχα. Στα δε φαγώσιμα είναι πιο φθηνά. Ενδεικτικά η σοκολάτα milka των 100γρ. την πέτυχα σε προσφορά 57 λεπτά και επειδή σας έχω αναφέρει ότι είμαι εραστής των γλυκών, άδραξα την ευκαιρία κ αγόρασα 2 κούτες, δηλαδή 30 σοκολάτες και άλλες τόσες σοκοφρέτες milka (wafers). Σάλτσες, Nutela, μαρμελάδες, ψωμί τοστ κ σνίτσελ επίσης φθηνά. Αφού κάναμε 2-3 ώρες βόλτα στην πεζοδρομημένη αυτή πόλη, ώρα για στάση καφέ στα Starbucks, σερφάρισμα, σάντουιτς και ανασύνταξη δυνάμεων.
Φεύγοντας κάναμε και μία στάση για μπαλίτσα σε ένα πάρκο που βρήκαμε μπροστά μας. Πεντακάθαρη η Γερμανία, ούτε ένα σκουπίδι σε πάρκο ή δρόμο. Η λέξη ανακύκλωση είναι βαθιά ριζωμένη στη συνείδησή τους. Πραγματικά το θαύμασα αυτό το στοιχείο, με επηρέασε θετικά, θα γυρίζω σπίτι και θα αγοράσω κ άλλο κάδο ανακύκλωσης.
Απόγευμα, ρίχνει ψιλόβροχο , πεινάμε. Επειδή έχουμε ερωτευθεί τα πανδοχεία, μας θυμίζουν παραμύθι, θα αναζητήσουμε κάποιο εστιατόριο σε πανδοχείο λίγο έξω από το Freiburg. Το βρήκαμε και λέγεται Heiligenbrunnen. Δεν μπορώ να σας περιγράψω πως είναι η ατμόσφαιρα εκεί στην καρδιά του Μέλανα Δρυμού, όταν έχει ομίχλη, βρέχει και εσύ βρίσκεσαι εκεί. Εγώ ζω το δικό μου παραμύθι, σε λίγο θα συναντήσω τους αδελφούς Γκρίμ. Για άλλη μια φορά, δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε, δεν μιλάνε γρι αγγλικά. Wifi δεν είχε ώστε να μεταφράσω κάτι. Ο κατάλογός τους, μόνο στα γερμανικά. Από μια ματιά γύρω μου είδα ότι δεν έχει τουρίστες παρά μόνο ντόπιους γερμανούς πελάτες. Διαλέγουμε τυχαία γεύματα με το δάκτυλο και απλά περιμένουμε να γυρίσει η ρουλέτα. Μας σερβίρουν σνίτσελ και χοιρινό μαριναρισμένο με τοπική σάλτσα από μανιτάρια και κάτι άλλο που δεν κατάλαβα τι ήταν, ούτε έμαθα ποτέ μου, λόγω της μη συνεννόησης. Θεσπέσιο. Έχω την εντύπωση ότι, ότι και να διάλεγες θα ήταν καταπληκτικό. Aς είναι καλά το tripadvisor για την επιλογή του. Άλλη μία μέρα έφτασε στο τέλος. Ώρα για επιστροφή και προγραμματισμό για την τελευταία μας ημέρα.