Νεπάλ Everest Base Camp & Cho La Pass trek, "There and back again...."

Zorz59

Member
Μηνύματα
233
Likes
1.639
Day 8

DINGBOCHE (4410m) - LOBUCHE (5030m)

20.893 steps, Up 500m – Down 60m


Η νύχτα που πέρασε ήταν παρόμοια με την προηγούμενη, αλλά δεν υπήρχε το άγχος του τι θα γίνει και το πως θα βγει η βραδιά. Η θέληση για το στόχο πάνω από όλα, δίνει τη δύναμη να ξεπεράσουμε τις όποιες δυσκολίες και να συνεχίσουμε με ακμαίο ηθικό.

Είναι το πρώτο πρωινό από τα αρκετά που έρχονται, που τα πάντα είναι παγωμένα… Σωλήνες νερού, καζανάκια, ρούχα, μπουκάλια με νερό στο δωμάτιο. – 15 βαθμοί και τρώμε το πρωινό μας στο σαλόνι, το μοναδικό μέρος με υποτυπώδη σόμπα. Ένα ζεματιστό τσάι προσπαθεί να ζεστάνει το μέσα μας.
DSC_3815.JPG


DSC_3816.JPG

Εδώ θα πω τη σημασία του να πίνουμε ζεστό νερό κατά τη διάρκεια της νύχτας και του πολύ κρύου. Μπορεί όλη μέρα στο περπάτημα ο ήλιος να ζεματάει και να νιώθουμε ζέστη, δε παύει ο αέρας που αναπνέουμε όμως να είναι από κρύος έως πολύ κρύος. Αυτό το φαινόμενο μπορεί να δημιουργήσει κρύωμα στα πνευμόνια και να φέρει τον δύσκολο «Βήχα του Khumbu».

Με παγωμένους τους σωλήνες του νερού, καταφέραμε να πλύνουμε λίγο δόντια και πρόσωπο από ένα λεκανάκι που είχαν ζεστάνει στη σόμπα. Έτσι μετά από λίγο ήμασταν έτοιμοι να ξεκινήσουμε την αργή όπως εξελίχτηκε σημερινή μας διαδρομή.

DSC_3818.JPG

DSC_3820.JPG


Από το πρώτο ανέβασμα πάνω από το Dingboche, ο ζεστός ήλιος βοήθησε την κατάσταση. Πλέον μπορούμε άνετοι να περπατήσουμε και να θαυμάσουμε την στέπα των Ιμαλάϊων. Από πάνω μας οι κορυφές Tobuche και Cho la λίγο πάνω από τα 6.000 μέτρα. Υπέροχο τοπίο και συνεχίζουμε παράλληλα με τον παγωμένο χείμαρρο που κατεβαίνει από τον παγετώνα Khumbu.

20211104_085836.jpg

R0002709.JPG
R0002715.JPG


Στη διαδρομή βλέπουμε τα πρώτα ρυάκια που είναι πλήρως παγωμένα, γιατί δεν έχει προλάβει να τα λιώσει ακόμα ο ήλιος του πρωινού και κρατάνε μέσα τους τον βραδινό παγετό.

Το περπάτημα αργό σήμερα. Η καταπόνηση της παρέας από τον μη ύπνο ήταν περισσότερο εμφανή σήμερα, αλλά με αργό σταθερό βήμα, τέλεια διάθεση και θέληση προχωράμε.

R0002720.JPG
R0002722.JPG
R0002730.JPG
DSC_3858.JPG

DSC_3859.JPG
DSC_3862.JPG
DSC_3877.JPG


Μετά από 2 ώρες περίπου βλέπουμε την Thukla. Ένας πετρώδες χείμαρρος μπροστά της, δημιούργημα αιώνιων παγετώνων. Στα 4.620 λοιπόν και η πρώτη στάση για τσάι εδώ, πριν το κάθετο ανέβασμα προς το Thukla Pass και τα 4.860. Ζεστό τσάι λοιπόν και μερικά αμύγδαλα, που έχουν κάνει μακρύ ταξίδι έως εδώ από την Ελλάδα.

20211104_103624.jpg
20211104_104249.jpg
R0002735.JPG
20211104_105727.jpg
R0002740.JPG
DSC_3893.JPG
DSC_3898.JPG


DSC_3899.JPG

DSC_3901.JPG


Εκεί στο ζεστό ήλιο χαλαρώνουμε και χαζεύοντας την ανηφόρα μπροστά μας ο Γιάννης λέει ξεκινάω εγώ, για να το παρώ αργά αργά για να φτάσω πάνω. Μόνο εάν το νιώσεις καταλαβαίνεις την διαφορά στην πυκνότητα του αέρα. Έτσι λοιπόν ξεκινά και τον βλέπουμε μπροστά μας να ανεβαίνει σιγά σιγά και εμείς να τελειώνουμε το τσάι μας.

DSC_3904.JPG

20211104_114123.jpg
DSC_3908.JPG

DSC_3909.JPG


Ξεκινάμε και εμείς. Το ανέβασμα απαιτητικό σε ανάσες αλλά και ανταμοιβή στην κορυφή απίστευτη. Εκτός του ότι φτάνεις σε ένα μέρος με μία υπέροχη θέα, σε ατελείωτες χιονισμένες βουνοκορφές. Από την άλλη σε φέρνει και στην κοιλάδα που είναι τα μνημεία των πεσόντων και χαμένων στις κορυφές των βουνών.
20211104_121939.jpg

R0002766.JPG

R0002765.JPG
20211104_123213.jpg

Thukla Memorial Place

Το πέρασμα Thukla (4860 m) είναι ένα μνημείο που βρίσκεται κατά μήκος της διαδρομής του Everest Base Camp. Είναι το μνημείο και το πιο θλιβερό σημείο, επειδή η κορυφή του περάσματος Thukla παρουσιάζει πάνω από 100 μνημεία των ορειβατών και των Σέρπα που έχασαν τη ζωή τους στα βουνά.

Η κορυφή του χώρου έχει μικρές πέτρινες και τσιμεντένιες κατασκευές με όμορφες προσευχές γραμμένες πάνω τους. Αυτές οι κατασκευές χτίστηκαν ως μνημεία με τα ονόματα των ορειβατών που έχασαν τη ζωή τους στις κορυφές των Ιμαλαΐων. Αυτά κατασκευάζονται ως ένδειξη σεβασμού. Μερικές προσευχές στις επιτύμβιες στήλες περιλαμβάνουν «Κοιμήσου για πάντα στο Έβερεστ, η ψυχή του θα παραμείνει πάντα ζωντανή και αναπαύεσαι εν ειρήνη».
20211104_123517.jpg

20211104_123520.jpg
20211104_123238.jpg
20211104_124516.jpg
R0002767.JPG
R0002768.JPG


Επίσης γνωστό ως το μνημείο του Scott Fischer στην ορειβατική κοινότητα, το Thukla Pass διαθέτει επίσης τα μνημεία των θρυλικών ορειβατών Babu Chiri Sherpa και Scott Fischer, ενός διάσημου ορειβάτη που πέθανε στο Έβερεστ.

Οι ταξιδιώτες σταματούν εκεί για να διαβάσουν τις ιστορίες στον τάφο και να αποτίσουν φόρο τιμής σε όλες τις μεγάλες ψυχές που πέθαναν στο δρόμο προς τις βουνοκορφές τους.

Τα μνημεία αυξάνονται κάθε χρόνο. Κάθε ένας που περνά αυτό το μέρος, συνειδητοποιεί ότι η ζωή είναι σύντομη και πόσο επικίνδυνα μπορεί να είναι τα βουνά. Αλλά αυτοί οι ορειβάτες διακινδύνευσαν τη ζωή τους για να δημιουργήσουν το μονοπάτι και να διαδώσουν την αποστολή του Έβερεστ.

Το μέρος είναι επίσης μια ευεργετική υπενθύμιση για να είναι αργό και προσεκτικό το ταξίδι ή την κορυφή των ψηλότερων κορυφών.

Ο χώρος είναι καταπληκτικός, είναι ιερός και δημιουργεί μία ενέργεια δέους. Πραγματικά τα λόγια είναι περιττά και η βόλτα ανάμεσα στα μνημεία είναι ένας φόρος τιμής προς όλους αυτούς.
DSC_3937.JPG



R0002769.JPG

R0002770.JPG


Σιωπηλοί προχωρούμε στο βάθος του οροπεδίου και ξαναβρίσκουμε το μονοπάτι για Lobuche. Άλλες 2 ώρες περίπου αργό περπάτημα από εδώ και πέρα. Και πλέον για πρώτη φορά περπατάμε παράλληλα με χιονισμένα εδάφη. Για να μην λιώνουν λέμε τα χιόνια με τόσο ήλιο φανταζόμαστε τι θα κάνει το βράδυ εδώ!!!
R0002772.JPG


DSC_3939.JPG

20211104_125758.jpg

20211104_130200.jpg
20211104_132345.jpg

DSC_3949.JPG

R0002775.JPG
R0002776.JPG
R0002778.JPG
R0002785.JPG


Πλέον το τοπίο σκληραίνει, πετρώδες και παγωμένο…. Και ναι μπροστά μας το Lobuche… 5030m κύριοι, ένας μαχαλάς μερικών παραπηγμάτων. Αυτό είναι το Lobuche, στη μέση του πουθενά.

Μετά από 7 ώρες περίπου φτάνουμε στο lodge. Απλά πάγος, παγωμένη είσοδος παγωμένο δωμάτιο.

Ελάχιστα καλύτερα το σαλόνι με την σόμπα… ζεστό τσάι απαραιτήτως… και ζεστό φαγητό.

20211104_141454.jpg

20211104_141448.jpg
DSC_3962.JPG

20211104_141507.jpg


Μετά από το φαγητό και λίγη προσωπική υγιεινή με μωρομάντιλα και αλλαγή σε μη ιδρωμένα ρούχα, κάνουμε μια μικρή βόλτα το Lobuche… κάνα μισάωρο δηλαδή το έχεις γυρίσει σε κάθε μικρή γωνία που μπορεί να έχει…

R0002787.JPG
DSC_3963.JPG
DSC_3965.JPG


Και πέφτει η νύχτα…. Η λέξη κρύο είναι λίγη και το -20 του θερμόμετρου τα λέει όλα… εμείς και τα yeti… 2 Έλληνες 2 Νεπαλέζοι και ένας Σλοβάκος γύρω από μία σόμπα…. Ιστορίες για τα yeti, μερικές προσπάθειες για αστροφωτογραφία στο ψοφοκρυο και μετά το φαγητό ύπνος από τις 8… η υγρασία που είχε μέσα το δωμάτιο είχε γίνει πάγος πάνω στο παράθυρο…

DSC_3967.JPG

R0002792.JPG

R0002794.JPG

DSC_3964.JPG


Καληνύχτα με μια ευχή… μη μας πιάσει κατούρημα και πρέπει να βγούμε έξω από το sleeping bag και το δωμάτιο…
 

JoanneKapa

Member
Μηνύματα
185
Likes
1.388
Επόμενο Ταξίδι
Περού - Βολιβία - Χιλή
Ονειρεμένο Ταξίδι
Γαλλική Πολυνησία
Καταπληκτική η περιγραφή σου και οι φωτογραφίες για έναν μαγικό προορισμό!
 

MarieAries

Member
Μηνύματα
214
Likes
1.462
Ονειρεμένο Ταξίδι
Δυτική Αφρική
"Καληνύχτα με μια ευχή… μη μας πιάσει κατούρημα και πρέπει να βγούμε έξω από το sleeping bag και το δωμάτιο… "


:D:D:D:D μπράβο παιδιά, ελπίζω να έπιασε η ευχή σας, γιατί στη δική μου περίπτωση δεν είχε πιάσει!!!!

Έκανα κι εγώ το ίδιο ταξίδι, τον Μάϊο του 2019, συγκλονιστικό μεν, βασανιστικό δε.
Περιμένω να διαβάσω και τη υπόλοιπη ιστορία σας!
 

Zorz59

Member
Μηνύματα
233
Likes
1.639
"Καληνύχτα με μια ευχή… μη μας πιάσει κατούρημα και πρέπει να βγούμε έξω από το sleeping bag και το δωμάτιο… "


:D:D:D:D μπράβο παιδιά, ελπίζω να έπιασε η ευχή σας, γιατί στη δική μου περίπτωση δεν είχε πιάσει!!!!

Έκανα κι εγώ το ίδιο ταξίδι, τον Μάϊο του 2019, συγκλονιστικό μεν, βασανιστικό δε.
Περιμένω να διαβάσω και τη υπόλοιπη ιστορία σας!
εννοειται πως δεν επιασε..... εννοειται δεν επιανε καθε βραδυ.... αλλα εκει στο lobuche ηταν το χειροτερο μακραν
 
Last edited:

Zorz59

Member
Μηνύματα
233
Likes
1.639
Day 9

LOBUCHE (5030m) - to..EVEREST BASE CAMP (5364m) - GOREKSHEP (5191m)

25.819 steps, Up 454m – Down 183m


Νύχτα… ανήσυχος μέσα στο sleeping bag, γυρνάω από εδώ και από εκεί… πρέπει να αντέξεις λέω… αλλά μάταια μετά από λίγη ώρα συμβαίνει…

Πρέπει να ανοίξω στο sleeping bag, να βγω έξω.. έξω από το δωμάτιο, και να οδεύσω στο «μέρος». Βγαίνω, με μια ανάσα, παπούτσια και έξω. Σοκ από το χτύπημα του κρύου, αλλά με μεθοδευμένες κινήσεις γύρισα γρήγορα στον ζεστό υπνόσακο.

Από όλες τις κακουχίες στο βουνό αυτή ήταν η χειρότερη… να βγαίνεις από το ζεστό sleeping bag, νύχτα με παγωνιά για ανώτερη ανάγκη.

R0002796.JPG
DSC_3972.JPG


Lobuche λοιπόν, ξύπνημα. Τα πάντα παγωμένα. -25 το νουμεράκι, βάρεσε ρεκόρ. Κρύσταλλο όλα, μέχρι και λιμνούλα στο χωριό.

Τι μέρα είναι όμως σήμερα? Γιατί γελάμε μέχρι τα αυτιά? Σήμερα είναι η μέρα που θα πατήσουμε το EBC. Είναι η μέρα που θα φτάσουμε εκεί, σε εκείνη την βαμμένη κοτρώνα με τα σημαιάκια, πλάι σε έναν παγετώνα. Η κοτρώνα που είναι το ορόσημο μιας τρέλας, προσπάθειας, θέλησης.

Ντυμένοι και αρματωμένοι για το κρύο ξεκινάμε προς Gorakshep.

Δύσκολο το περπάτημα στην αρχή λόγω κρύου αλλά μετά από κάνα μισάωρο ο ήλιος έχει βγει για τα καλά και μας ζεσταίνει γλυκά.
R0002803.JPG
R0002802.JPG

20211105_080219.jpg
20211105_084906.jpg
20211105_091953.jpg


Περπάτημα σε μια στενή κοιλάδα, πετρώδη και άγρια. Ο ρυθμός σήμερα είναι πιο αργός, το υψόμετρο έχει κουράσει μέρος της ομάδας και ο χαλαρός ρυθμός είναι απαραίτητος.

Περίπου μετά από μία ώρα περπάτημα, ανεβαίνουμε μια μικρή αλλά απότομη ανηφόρα, μία στροφή πίσω από κάτι βράχια και…. Και αλλάξαμε πλανήτη!!!! Τι απόκοσμο τοπίο είναι αυτό. Ο παγετώνας Khumbu σε όλο του το μεγαλείο. Είναι από τις εικόνες που μένεις άφωνος. Ένα ποτάμι πάγου και πέτρας. Η δύναμη του παγετώνα, συνθλίβει το βουνό. Δέος.

20211105_093258.jpg
20211105_093301.jpg
20211105_093308.jpg
R0002810.JPG
R0002808.JPG
20211105_093633.jpg


Ο Παγετώνας Khumbu είναι μεγάλος παγετώνας των Ιμαλάιων στο βορειοανατολικό Νεπάλ. Πηγάζει από το τμήμα των Ιμαλαΐων που είναι γνωστό ως Μαχαλανγκούρ Χιμάλ.

Ο παγετώνας ρέει μεταξύ του όρους Έβερεστ (στα ανατολικά του παγετώνα) και της κορυφογραμμής Λότσε-Νούπτσε (στα δυτικά του παγετώνα). Με υψόμετρο 4.900 μέτρα στο τέρμα του και πάνω από 8.000 μέτρα στην πηγή του, ο Khumbu είναι ο υψηλότερος παγετώνας σε ολόκληρο τον κόσμο και έχει μήκος 17 έως 18 χιλιόμετρα. Το πλάτος του στον κατώτερο ρου του είναι περίπου 900 μέτρα.

Ο παγετώνας έχει έναν μεγάλο «καταρράκτη πάγου» λίγο πριν από το μέσο του, σε υψόμετρο 5.486 μέτρα, στο δυτικό άκρο της χαμηλότερης Δυτικής Κουμ.

Αυτό το τμήμα του «καταρράκτη πάγου» είναι το πρώτο μεγάλο εμπόδιο (και μεταξύ των πλέον επικίνδυνων) στη στάση της νότιας οδού προς την κορυφή του Έβερεστ: Η ταχύτητα κινήσεως του πάγου του παγετώνα είναι αρκετά μεγάλη, ώστε μεγάλα χάσματα να ανοίγονται σχεδόν απροειδοποίητα, και τα μεγάλα πυργώματα πάγου (τα λεγόμενα «σεράκ») του καταρράκτη πάγου έχουν τη γνωστή πλέον συνήθεια να καταρρέουν αιφνιδίως. Τέραστια τεμάχια πάγου κατρακυλούν στον παγετώνα από καιρού σε καιρό, με το μέγεθός τους να κυμαίνεται από τρία μέχρι πάνω από δεκαπέντε μέτρα. Εκτιμάται ότι ο πάγος του Khumbu κινείται με ταχύτητα από 90 εκατοστόμετρα μέχρι και 1,2 μέτρα την ημέρα.

20211105_101225.jpg
R0002813.JPG


Πλέον περπατάμε παράλληλα με τον παγετώνα, πραγματικά δεν μπορούμε να πιστέψουμε το θέαμα. Σίγουρα είναι στη Γη αυτό?? Η διαδρομή είναι ευθεία τώρα. Λίγο πάνω λίγο κάτω, αλλά ο ήλιος τώρα καίει τρελά. Η ακτινοβολία είναι τόσο δυνατή που πραγματικά πρέπει να νιώσαμε στάδια ηλίασης πριν βάλουμε και μαντήλια και καπέλα στο κεφάλι. Συνεχίζουμε και μετά από 2 ώρες ακόμα παράλληλο περπάτημα με τον παγετώνα και φτάνουμε στο Gorakshep.

DSC_4003.JPG

DSC_4022.JPG
DSC_4021.JPG
DSC_4020.JPG

DSC_4024.JPG


Εδώ κάνουμε στάση στον ξενώνα που θα μείνουμε. Αφήνουμε τα πράγματα και τρώμε κάτι για να πάρουμε δυνάμεις. Έχουμε ακόμα μπροστά μας 2 ώρες για EBC.

Και ξεκινάμε για τη τελική ευθεία του πρώτου από τους 4 στόχους του trek. Η ταμπέλα που έχουμε δει χιλιάδες φορές κατά την προετοιμασία του Trek είναι πλέον μπροστά μας και είναι σαφέστατη. WAY TO EVEREST B.C….

20211105_103252.jpg
20211105_113143.jpg


Ναι κύριοι, ο δρόμος μπροστά μας ανοιχτός. Περπατάμε πάνω κάτω σε κοτρώνες και πάγο, πάντα παράλληλα με τον παγετώνα και στο βάθος δεξιά μας και πιο χαμηλά!!! η κοιλάδα του EBC. Πιο χαμηλά?? Το EBC είναι στα 5.364m άρα εδώ είμαστε οριακά πάνω από τα 5.400, λίγο πριν το τελευταίο απότομο κατέβασμα.

R0002819.JPG
R0002818.JPG
20211105_122759.jpg
20211105_114727.jpg
R0002831.JPG
R0002833.JPG
R0002841.JPG
R0002840.JPG
R0002843.JPG
20211105_122315.jpg
20211105_132305.jpg
20211105_133642.jpg


Κατεβαίνουμε και τα τελευταία μέτρα είναι ένα ακανόνιστο περπάτημα πάνω σε τεράστιες πέτρες λες και είσαι σε νταμάρι και…. Και…. Σημαιάκια…. Η είσοδος του EBC μπροστά μας… τη διασχίζουμε, κάτω από πολύχρωμα prayers flags… δεν υπάρχουν λόγια, μόνο που το κοιτάζω, συγκίνηση πραγματική… παλμοί στο 0 και σταμάτημα του χρόνου… pause και Mute μαζί!!!!

Αυτά κάνει η θέληση και η συλλογικότητα. Μια κοινή ιδέα, ένας σπόρος, φυτεύτηκε ένα βράδυ με ένα ουίσκι και εδώ σήμερα δρέπουμε τους καρπούς!!!!!

DSC_4118.JPG
DSC_4117.JPG
20211105_133839.jpg
20211105_133938.jpg


Γύρω γύρω πανύψηλες κορυφές, το Έβερεστ πίσω στο βάθος και ο παγετώνας Khumbu ουσιαστικά δίπλα μας. Το EBC άδειο από σκηνές ορειβατών μιας και είναι off season για την κορυφή. Υπάρχουν μόνο 2 μετεωρολογικές σκηνές. Και οι φωτογραφικές και ο χαβαλές παίρνουν φωτιά!! Μόνο ο φακός μπορεί να αποθανατίσει πράγματα που τα λόγια δε μπορούν, και ο όγκος και το μέγεθος των βουνών δε χωράει πουθενά.

20211105_142020.jpg
R0002864.JPG
20211105_141212.jpg
20211105_141011.jpg
20211105_141947_12.jpg


Μετά από ώρα γεμάτοι από συναισθήματα φτάνει η στενάχωρη ώρα της επιστροφής, πρέπει να φύγουμε να προλάβουμε να γυρίσουμε στο Gorakshep πριν πέσει η νύχτα.

First Goal Achieved: EVEREST BASE CAMP, 5.364m
DSC_4162.JPG

20211105_144357.jpg
20211105_145611.jpg
R0002869.JPG
R0002870.JPG


Πίσω πια το βράδυ στον ξενώνα, δε μας νοιάζει τίποτα, ούτε το κρύο ούτε η κούραση. Είμαστε τόσο γεμάτοι από την ημέρα σήμερα, που αφού έχουμε αναλύσει τα τι και πως καθόμαστε αμίλητοι κοιτώντας τη φλόγα της σόμπας και χαμογελώντας…..

DSC_4168.JPG


A dream came true…… Καληνύχτα
 

Zorz59

Member
Μηνύματα
233
Likes
1.639
Day 10

GOREKSHEP (5191m) - KALAPATTAR (5645m) - GOREKSHEP (5191m) - DZONGLA (4830m)

30.569 steps, Up 364m – Down 364m – Down 351m


Το προηγούμενο βράδυ γύρω από την σόμπα έγινε μια κουβέντα σχετικά με τις 2 επόμενες μέρες, το πρόγραμμα του trek και τι δυνάμεις υπάρχουν ακόμα στα πόδια μας.

Το πρόγραμμα έχει ανάβαση σε μία κορυφή το Kala Pattar στα 5.645m από το Gorakshep επιστροφή στο Gorakshep και 6ωρο περπάτημα μέχρι την Dzogla. Και η ακριβώς επόμενη μέρα έχει το πέρασμα του Cho La Pass στα 5.420m και διαδρομή μέχρι το Gokyo, μία μέρα που θα περπατάμε κοντά 12 ώρες.

Ο Γιάννης που είχε καταβάλλει υπερπροσπάθεια τις τελευταίες μέρες εξαιτίας του υψομέτρου είχε καταβληθεί σωματικά, παρότι είχε πλέον εγκλιματιστεί. Έτσι πάρθηκε μία σωστή απόφαση όπως φάνηκε και στη συνέχεια. Το πρωί στις 5.30 εγώ και ο Ganga ανεβαίνουμε στο Kala Pattar, ο Γιάννης με τον Anil θα ξεκουραστούν στο lodge και θα μας περιμένουν και από εκεί θα συνεχίσουμε όλοι μαζί για Dzogla μέσω Lobuche.

Πριν ξημερώσει χτυπάει το ξυπνητήρι… Κρύο, αλλά με γρήγορες κινήσεις είμαι έτοιμος, με ισοθερμικά, διπλά γάντια και διπλά μπουφάν.

-26 είχε ενημερώσει ο Ganga.

20211106_062442.jpg
20211106_062447.jpg


Ξεκίνημα με φακούς κεφαλής στην αρχή, αλλά μετά από περίπου 20 λεπτά άρχισε να φέγγει. Απέναντι από τα καταλύματα βρίσκεται η πλαγιά που ξεκινάει η ανάβαση. Με το που φτάνουμε στη βάση της και κοιτάω πάνω, λέω αυτό θα πονέσει τώρα… αργό βήμα και σιγά σιγά ανεβαίνουμε στην πλαγιά. Περίπου μετά τα μισά ξεπροβάλλει και το Έβερεστ στα δεξιά μας. Επιβλητικό και ο ήλιος να ανατέλλει αργά πίσω από την ψηλότερη κορυφή της Γης!!!
20211106_074321.jpg

20211106_074325.jpg


Η ανάβαση δύσκολη αργή και απαιτητική… Στο τέλος παγωμένοι βράχοι σκαρφαλώθηκαν για να πατηθεί η κορυφή!!! Λίγο πριν βγει ο ήλιος, κορυφή Kala Pattar… επίπεδο οξυγόνου στο 49.6% της επιφάνειας της θάλασσας.

Second Goal Achieved: KALA PATTAR SUMMIT 5.645m
20211106_074331.jpg

20211106_074650.jpg
20211106_074729.jpg


Έπρεπε να περάσει λίγη ώρα για να καταλάβω πάλι το που και το πώς. Ανατολή ηλίου με φάτσα το Έβερεστ. Στην πιο κοντινή απόσταση που μπορώ να βρεθώ. Αφού περνάει κάποια ώρα και έχουμε ξεκουραστεί με τον Ganga, κάνουμε και μία μέτρηση με το οξύμετρο… 92% Ο2, 56 παλμοί!!!! Είσαι και για πιο πάνω μου λέει… Άντε πάμε του λέω!!! Μήπως να γίνω Sherpa???!!!!
20211106_075208.jpg

20211106_075404.jpg
20211106_083807.jpg
20211106_085806.jpg
20211106_090121.jpg


Αργό κατέβασμα. Πάμε προς το lodge για πρωινό, μάζεμα, και να βρούμε την υπόλοιπη ομάδα και να κατεβούμε.

Η ομάδα κάτω είχε σηκωθεί και είχε κάνει τις απαραίτητες προετοιμασίες, μετά από ένα γεμάτο πρωινό ξεκινάμε για Lobuche, περίπου 3 ώρες αργό περπάτημα για να κάνουμε την πρώτη στάση.

DSC_4169.JPG
DSC_4170.JPG
DSC_4172.JPG
DSC_4173.JPG


O ήλιος ψηλά τώρα… όπου δε φυσάει η ζέστη είναι αφόρητη, αφού για περίπου μισή ώρα περπατάω με κοντομάνικο στους -10, τρελή ακτινοβολία.

R0002876.JPG

R0002882.JPG

R0002880.JPG


Πάντα παράλληλα με τον υπέροχο παγετώνα Khumbu περπατάμε προς Lobuche… Φτάνοντας βρίσκουμε και τον Σλοβάκο φίλο και καθόμαστε όλοι μαζί για Lunch. Εντυπώσεις και ιστορίες από τις προηγούμενες μέρες, είναι στο επίκεντρο της κουβέντας. Στο τέλος χαιρετίζουμε και ξεκινάμε για Dzongla.

20211106_132710.jpg

DSC_4174.JPG


Η διαδρομή αυτή είναι σχεδόν ευθεία, ελαφρά κατηφορική στο σύνολό της και περίπου 4 ώρες. Αφού μας περάσει ένα κοπάδι από υπέροχα Yak, περνάμε την κύτη του ανοιξιάτικου χειμάρρου και συνεχίζουμε το μονοπάτι.

DSC_4176.JPG

DSC_4178.JPG
DSC_4183.JPG

DSC_4186.JPG

DSC_4187.JPG

R0002891.JPG
R0002889.JPG


Κάποια στιγμή μετά από κάνα μισάωρο βρισκόμαστε σε ένα σημείο από το οποίο βλέπουμε σχεδόν όλη μας την διαδρομή τις τελευταίες 3-4 μέρες. Του λόφους πάνω από το Dingboche, όλη την ευθεία μέχρι τη Thukla, το Thukla pass και το memorial place και οοολο το δρόμο μέχρι σχεδόν την αρχή του παγετώνα. Από την μια μεριά ως την άλλη υψομετρική διαφορά 1.100m.
R0002890.JPG

DSC_4189.JPG



Από εκεί πλέον ο δρόμος στρίβει δυτικά προς Cho La και το τοπίο αλλάζει. Αλλάζει τόσο που δεν υπάρχουν λέξεις για να περιγράψεις την ομορφιά της κοιλάδας Dzogla και της λίμνης της…. Για άλλη μια φορά η ερώτηση… σε ποιο πλανήτη είμαστε????? Το τοπίο δε χωράει σε καμιά εικόνα, σε καμιά κάμερα…. Οι φωτογραφίες πραγματικά δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα….

20211106_145355.jpg
20211106_150801.jpg

20211106_150812.jpg
20211106_151254.jpg
20211106_151301.jpg
20211106_153427.jpg
DSC_4202.JPG
DSC_4203.JPG


Μετά από αυτό το σοκ ομορφιάς, έχουμε την τελευταία ώρα περπατήματος. Και φτάνουμε στη μεγαλούπολη της Dzogla… πραγματικά 5 ρημάδια στη μέση του πουθενά ίσα ίσα για στάση πριν την αυριανή τεράστια μέρα και το πέρασμα του παγετώνα Chola στα 5.420m.

DSC_4206.JPG
R0002905.JPG
R0002906.JPG
R0002907.JPG


Τσάι, φαγητό, ξεκούραση, κρύο, και λίγος ύπνος. Η αδρεναλίνη για την ανάβαση του παγετώνα αύριο και το ξεκίνημα στις 5 το πρωί μας έχει τσιτώσει ήδη…..

20211106_170032.jpg


20211106_164756.jpg


R0002910.JPG


next day.... big day....
 

Zorz59

Member
Μηνύματα
233
Likes
1.639
Δυστυχως η Yeti Airlines σημερα εχασε και το αεροσκαφος και 72 επιβατες... οχι προς εβερεστ αλλα προς Ποκαρα, αλλα ακομα μια φορα δειχνει οτι ειναι οι πιο επικυνδινοι αιθερες στο κοσμο....
 

Zorz59

Member
Μηνύματα
233
Likes
1.639
Day 11

DZONGLA (4830m) - GOKYO LAKES (4790m)…crossing CHO LA PASS (5420m)

30.163 steps, Up 590m – Down 40m


Η πιο μεγάλη μέρα του πολέμου έφτασε.

5 το πρωί ξύπνημα και προετοιμασία. Τα πράγματα έτοιμα, εμείς έτοιμοι για εκκίνηση περπατήματος με φακούς κεφαλής και -15 βαθμούς.

Και μιας και έχουμε ξυπνήσει πριν καν ανοίξει η κουζίνα, η ιδιοκτήτρια του lodge μας φτιάχνει 3-4 τοστ με τυρί και αυγό για την πορεία. Το πρωινό σήμερα είναι μπάρες που έχουμε φέρει μαζί από Ελλάδα.

DSC_4215.JPG

R0002915.JPG


R0002923.JPG

R0002927.JPG


Τεχνική πορεία σήμερα. Τα κραμπον που είχαν αγοραστεί από το Namche Bazaar στο ανέβασμα, σήμερα θα είχαν την τιμητική τους.

Ξεκινάμε νωρίς για δύο βασικούς λόγους, πρώτον επειδή θέλουμε να φτάσουμε σήμερα στο Gokyo το χωριό μετά το πέρασμα Cho La αλλά και μετά τον παγετώνα Ngozumpa, χωρίς άλλη διανυκτέρευση ανάμεσα, δηλαδή θα έχουμε τουλάχιστον 10 ώρες περπάτημα με νορμάλ ρυθμό. Δεύτερον πρέπει να φτάσουμε στο παγωμένο πέρασμα Cho La αρκετά πριν το μεσημέρι ώστε να μην έχει βγει αρκετός ήλιος και μαλακώσει τον πάγο.
20211107_061142.jpg


20211107_062512.jpg


Φύγαμε λοιπόν… περπατάμε αργά και ήσυχα με τους φακούς στην αρχή, προσπαθώντας να ζεστάνουμε το σώμα και ακολουθούμε το στενό μονοπάτι μέσα στην κοιλάδα Dzogla.

Αρχίζει να φέγγει… Ακόμα δεν έχουμε ξεσκοτίσει από τον ύπνο και δεν λογαριάζουμε την ώρα που περπατάμε… που να ξέραμε τι έρχεται αργότερα σήμερα. Η εμφάνιση του Ήλιου και το σκηνικό της ανατολής μέσα στην κοιλάδα είναι η καλύτερη φωτογραφία πριν την ανάβαση που μας περιμένει.

20211107_065808.jpg
DSC_4226.JPG
20211107_071446.jpg


Η ζεστασιά του ήλιου, κόβει την πρωινή παγωνιά. Ένα μικρό διάλλειμα και πλέον είμαστε έτοιμη για την πρώτη μεγάλη πετροανηφόρα της ημέρας.

Το Cho La pass βρίσκεται στα 5.420 ,έτσι έχουμε να καλύψουμε μια υψομετρική 700 μέτρων για αρχή. Το ανέβασμα απόλυτα τεχνικό, αλλά το ηθικό είναι ψηλά και το ανεβαίνουμε με εξαιρετική διάθεση.

R0002937.JPG

DSC_4242.JPG
20211107_081606.jpg


Μια καταπληκτική εμπειρία, μία μοναδική ανάβαση…. Μετά τις απαραίτητες στάσεις, βλέπουμε μπροστά μας τον παγετώνα.

Ο παγετώνας είναι εκθαμβωτικός, τεράστιος… ένα θέαμα που δύσκολα περιγράφεται. Άφωνοι στην αρχή από το θέμα πλησιάζουμε σιγά σιγά… ο ενθουσιασμός μας δεν κρύβεται πλέον και μετά την απαραίτητη φωτοστάση, φτάνουμε στη βάση του.

R0002941.JPG

R0002954.JPG

20211107_084509.jpg

DSC_4270.JPG


Ήρθε η ώρα για τα κραμπον… τα κραμπον είναι η ειδική σόλα με τα καρφιά για πάγο που εφαρμόζει κάτω από τις ορειβατικές μπότες.

Φορώντας τα, κάνουμε το πρώτο βήμα πάνω στον παγετώνα…. Η αίσθηση? Σαν να περπατάς με κανονικά παπούτσια στην άσφαλτο… το βάδισμα απόλυτα σταθερό. Με την θερμοκρασία αέρα λίγο κάτω από το μηδέν, την φοβερή ηλιοφάνεια και την αντανάκλαση του ηλιακού φωτός στον πάγο, οι συνθήκες για περπάτημα είναι εξαιρετικές… και το μόνο κρύο που νιώθουμε είναι όταν μας χτυπάνε ριπές παγωμένου αέρα.

Το περπάτημα στον παγετώνα γίνεται αυστηρά πάνω στο πατημένο μονοπάτι που υπάρχει… το οποίο υποδηλώνει ότι από κάτω ο πάγος είναι μασίφ. Κάθε απόκλιση από το μονοπάτι μπορεί να αποβεί μοιραία, εάν κρύβεται κάτω από τον πάγο κάποιος θύλακα αέρα και σπάσει ο πάγος και βρεθείς στην τρύπα.

DSC_4271.JPG


DSC_4283.JPG

R0002972.JPG

R0002981.JPG
20211107_092503.jpg

20211107_094423.jpg


Με αργό και σταθερό βήμα πλησιάζουμε προς την κορυφή. Το πέρασμα του Cho La θα ήταν για τον Γιάννη το υψηλότερο σημείο που θα έφθανε στο trek και μετά το θέμα που είχε παρουσιαστεί πριν μέρες υπήρχε μία έξτρα προσοχή στο μυαλό μας μήπως χρειαστεί κάτι… Αλλά ευτυχώς όχι, οι μέρες που πέρασαν έφεραν το σώμα του σε πλήρη εγκλιματισμό και το μότο αργά και σταθερά βήματα μας έφερε έως τη βάση του περάσματος.

Εκεί μας περιμένει ο πορτερ μας ο Anel. Περίπου 50 μέτρα πριν την κορυφή υπάρχει ένας παγωμένος βράχος κοντά στα 2 μέτρα ύψος κάθετος που πρέπει να ανεβούμε. Ο Anel είχε ανέβει από πριν, με τρόπο που μόνο αυτός ξέρει και μας περίμενε στην αρχή του βράχου για να μας τραβήξει απάνω. Έτσι με την βοήθεια του ανεβήκαμε όλοι safe και βαδίσαμε το τελευταία μέτρα για την κορυφή του περάσματος… ΩΩΩ τι θέα και αυτή, τι ψυχολογική επιβράβευση και ανάταση που νιώθεις μετά από μία τέτοια κατάκτηση.

R0002995.JPG
DSC_4309.JPG
DSC_4326.JPG
DSC_4328.JPG


Μετά από μια ονειρική πορεία… 5.420m BABY…!!!!!

20211107_100733.jpg


Third Goal Achieved: CHO LA PASS 5.420m

Εκπληκτική αίσθηση. Χαλαρώνουμε στην κορυφή, για λίγο lunch και ξεκούραση.

Πλέον από εδώ βλέπουμε και την άλλη πλευρά του περάσματος. Πλήρως αντίθετο από την μεριά που ανεβήκαμε. Η μία μεριά παγετώνας και ένα μακρύ λευκό τοπίο.. Από την άλλη ένα κάθετο πέτρινο τοπίο που καταλήγει σε μία κοιλάδα.
DSC_4342.JPG

DSC_4333.JPG
DSC_4327.JPG
DSC_4329.JPG


Αφού έχουμε πάρει μια ανάσα και έχουμε θαυμάσει το ορεινό τοπίο από την κορυφή του περάσματος, είναι ώρα να κατεβούμε από την άλλη μεριά.

Μία κατηφόρα απότομη, με πάγο στο μεγαλύτερο μέρος της. Οπότε το συρματόσχοινο που έχει στο πλάι, άκρως απαραίτητο. Via Ferrata λοιπόν στα 5500 μέτρα…..
R0003007.JPG

R0003013.JPG

R0003027.JPG
DSC_4352.JPG
20211107_104606.jpg
DSC_4359.JPG
DSC_4358.JPG
DSC_4376.JPG
DSC_4378.JPG
DSC_4379.JPG


Ξεκινάμε την παγωμένη κατηφορική Ferrata με διάθεση καλή και βήμα βήμα προσεχτικά. Γρήγορα βρήκαμε καλό ρυθμό, και φτάσαμε στη βάση με ασφάλεια. Εκεί βγάζουμε τα κραμπόν. Και κάνουμε ένα μικρό briefing. Περπατάμε κοντά 7 ώρες και το Gokyo είναι στις 5-6 ώρες περπάτημα από τη βάση του Cho La που βρισκόμαστε τώρα. Ο Ganga λέει πως θα περπατήσουμε μέχρι το Dragnag που θα έχουμε γεύμα και από εκεί θα μετρήσουμε τις δυνάμεις μας. Πάμε λοιπόν δυνατά μήπως και προλάβουμε το Gokyo σήμερα.

20211107_121221.jpg


Η κάτω πλευρά του Cho La, απέραντη, γκριζοπέτρινη, σαθρή και παγωμένη… αυτό το τοπίο μόνο Mordor μπορεί να θυμίζει… Εκπληκτικά σκληρό.

20211107_121744.jpg


20211107_123858.jpg

20211107_123153.jpg

20211107_130837.jpg


Πέτρα και ήπια κατηφόρα, Πέτρα και ήπια κατηφόρα.. Το ίδιο ξανά για σχεδόν 2.30 ,ώρες σερί μέχρι το Tea House στο Dragnag.
20211107_141407.jpg


DSC_4387.JPG


Εκεί ζούμε μια στιγμή Spa… λεκάνη με παγωμένο νερό φτάνει μπροστά μας… έχοντας ξεντυθεί για να βγάλουμε το ισοθερμικό κολάν και τις κάλτσες, πάρουμε λίγο αέρα, βουτάμε και τις φουσκωμένες πατούσες στον πάγο… Αααααααχχχχχ ηδονή…. Παγοθεραπεία στις πατούσες και ένα πιάτο veggie noodles, και είμαστε έτοιμοι για συνέχεια.

Πλέον το φως αρχίζει να πέφτει σιγά σιγά και οι 3 ώρες που έχουμε για Gokyo πρέπει να γίνουν αυστηρά 3 ώρες… γιατί μπροστά μας έχουμε τον Ngozumpa Glacier. Τον μεγαλύτερο παγετώνα των Ιμαλαίων και πρέπει να τον κόψουμε κάθετα και να βγούμε στην άλλη μεριά… χωρίς να μας πιάσει η νύχτα μέσα στον παγετώνα. Φύγαμε.

DSC_4390.JPG

R0003051.JPG
R0003053.JPG

DSC_4395.JPG


Το ίδιο πέτρινο σκηνικό και εδώ… μόνο ευθεία αυτήν τη φορά. Μετά από 45 λεπτά περίπου φτάνουμε στον παγετώνα… η Δύναμη της φύσης μπροστά μας… .ο ορισμός ότι το νερό τρώει τα βουνά, όπως προχωράει ο πάγος θρυψαλιάζει τους ορεινούς όγκους των Ιμαλάιων!!!

Δέος και απέραντη ομορφιά!!!!
20211107_160649.jpg
20211107_160657.jpg
R0003056.JPG



Η κατηφορική είσοδος στον παγετώνα ήταν λίγο tricky για εμάς αλλά για τους σέρπα ήταν μία βόλτα στο πάρκο…

Είναι απίστευτο να περπατάς μέσα στον μεγαλύτερο παγετώνα και να έχεις γύρω γύρω αυτά τα βουνά…. Ο φιδογυριστος δρόμος μέσα από παγωμένες λίμνες, πάγους, και τεράστιες πέτρες είναι ένας πραγματικός λαβύρινθος…
20211107_172637.jpg

20211107_172643.jpg
DSC_4432.JPG
DSC_4421.JPG
DSC_4443.JPG


Υπέροχο πραγματικά, αλλά τώρα είναι κρίσιμο να βγούμε γρήγορα από εδώ πριν τη νύχτα….
20211107_174811.jpg

20211107_174738.jpg


Ώρα για φακούς κεφαλής. Η νύχτα μας πιάνει στη γωνία του παγετώνα στο τελευταίο ανέβασμα πριν την έξοδο από αυτόν. Ο ρυθμός πέφτει κατακόρυφα και ο Ganga πασχίζει να βρει τα σημάδια. Όμως ο μέγας σκύλος ορειβάτης, ο πόρτερ μας ο Anel το έχει ανέβει όλο χωρίς φακό έχει αφήσει τα πράγματα πάνω, και ξεκινάει και κατευθύνει τον Ganga με φωνητικές οδηγίες…. Απίστευτος πραγματικά, και σε ένα 15λεπτο ήμασταν στην έξοδο του παγετώνα.
Εκεί μετά από 12.30 ώρες περπάτημα κάνουμε μια στάση για νερό και σβήνουμε τους φακούς….. Δέος… ο έναστρος ουρανός μπροστά στα μάτια μας σε ύψος 5.000 μέτρων. Ένα απόκοσμο μωβ χρώμα και μία ασημί λάμψη από τα αστέρια.

20211107_174822.jpg


Μία τελευταία μισάωρη κατάβαση κα μπαίνουμε στο Gokyo, στα 4.750m. Το μέρος που θα μείνουμε τα επόμενα 2 βράδια.

Συγκλονιστική μέρα, εμπειρία ζωής.

2 παγετώνες, πέρασμα στα 5.420, 13 ώρες trek και ο συγκλονιστικός νυχτερινός ουρανός πάνω από τον παγετώνα.

20211107_195449.jpg

Το χαλάρωμα δίπλα από την φωτιά ήταν το τέλειο σβήσιμο της ημέρας.
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.113
Μηνύματα
880.783
Μέλη
38.839
Νεότερο μέλος
mgian

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom