dimosf
Member
- Μηνύματα
- 2.302
- Likes
- 5.885
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΝΟΡΒΗΓΙΑ-ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Ballenberg και Blausee-Μέρος 1ο
- Ballenberg και Blausee-Μέρος 2ο
- Ballenberg και Blausee-Μέρος 3ο
- Ballenberg και Blausee-Μέρος 4ο
- Ballenberg και Blausee-Μέρος 5ο
- Βέρνη, η πρωτεύουσα-Μέρος 1ο
- Βέρνη, η πρωτεύουσα-Μέρος 2ο
- Βέρνη, η πρωτεύουσα-Μέρος 3ο
- Βέρνη, η πρωτεύουσα-Μέρος 4ο
- Neuchâtel, μουσική και Raclette-Μέρος 1ο
- Neuchâtel, μουσική και Raclette-Μέρος 2ο
- Neuchâtel, μουσική και Raclette-Μέρος 3ο
- Neuchâtel, μουσική και Raclette-Μέρος 4ο
- Στη Ριβιέρα-Μέρος 1ο
- Στη Ριβιέρα-Μέρος 2ο
- Στη Ριβιέρα-Μέρος 3ο
- Fondue στη Gruyères-Μέρος 1ο
- Fondue στη Gruyères-Μέρος 2ο
- Fribourg και αποχαιρετισμοί-Μέρος 1ο
- Fribourg και αποχαιρετισμοί-Μέρος 2ο
- Fribourg και αποχαιρετισμοί-Μέρος 3ο
- Fribourg και αποχαιρετισμοί-Μέρος 4ο
- Fribourg και αποχαιρετισμοί-Μέρος 5ο
- Fribourg και αποχαιρετισμοί-Μέρος 6ο
Συνεχίσαμε κάνοντας ένα ακόμα κομμάτι της πεζοπορικής μας διαδρομής εκείνης της μέρας,
μέσα στο δάσος και φτάσαμε στα κτίρια από την Κεντρική Ελβετία.
Είδαμε ένα σπίτι του 19ου αι
και απ’ έξω μια γούρνα με λάσπη, με γουρούνες και γουρουνάκια.
Λίγα μέτρα πιο κει, στριφογύρναγε ένα καρουσέλ. Η χαρά των παιδιών!
Σε ένα εντυπωσιακό κτίριο του 1891, στεγάζεται το εστιατόριο Degen. Εκεί κάτσαμε για καφέ και γλυκό. Τα γλυκά που πήραμε, ήταν σκέτη κόλαση!
Η κούραση είχε αρχίσει να δείχνει τα δόντια της και αποφασίσαμε πως αρκετό ποδαρόδρομο κάναμε για σήμερα. Θέλαμε όμως να δούμε λίγο ακόμα (το μουσείο δεν το γυρνάς σε μια μέρα) και αποφασίσαμε να κάνουμε το υπόλοιπο, εποχούμενοι! Ο Werner και η Anita θα γύριζαν ποδαράτα, ενώ εμείς θα παίρναμε την άμαξα μέχρι την ανατολική είσοδο και από εκεί πίσω, μέχρι τη δυτική, για να βρεθούμε και πάλι.
Η άμαξα προσφέρει τις βόλτες της δωρεάν. Ανεβήκαμε και ξεκινήσαμε. Περάσαμε πρώτα από τα κτίρια της περιοχής των Βερναίων Όμπερλαντ (BernerOberland), των ορεινών όγκων κοντά στη Βέρνη.
Ένα σιδηρουργείο του 19ου αι.
και ένα εργαστήριο κατασκευής σχοινιών του 1896 ήταν στο δρόμο μας για να ακολουθήσουν τα κτίρια της περιοχής Wallis (Valais), στα νότια και δυτικά της χώρας. Λίγα τα κτίρια από αυτή την περιοχή.
Ενδιαφέρουσα φιγούρα αυτή της εκκλησίας του 18ου αι.
Έτσι φτάσαμε στην ανατολική είσοδο. Η άμαξα μας άφησε για να κάνει πάλι το δρομολόγιό της και θα μας έβρισκε και πάλι μετά από περίπου μισή ώρα.
Έξω από την είσοδο έχει ένα πάρκινγκ και μερικά μαγαζιά με αναμνηστικά.
Μαζί κι ένα με σοκολάτες,
στο οποίο υπάρχει και μηχανή που δουλεύει συνεχώς το υλικό. Πήραμε μερικές σοκολάτες (κάτι ψηλά, γιατί οι τιμές…….) και πήγαμε για κανένα αναμνηστικό και δωράκια. Αφού ψωνίσαμε κάτσαμε σε ένα παγκάκι περιμένοντας την άμαξα,
που ήρθε μετά από λίγο, γεμάτη. Ξεφόρτωσε, ανεβήκαμε και μπήκαμε ξανά στο χώρο του μουσείου. Η διαδρομή είχε και μερικά κομμάτια που δεν είχαμε περάσει και σύντομα φτάσαμε στη δυτική είσοδο.
Χαζέψαμε τις αγελάδες, μέχρι να ξεπαρκάρει ο Werner και ξεκινήσαμε για τον επόμενο προορισμό μας. Το απόγευμα είχε προχωρήσει και το φως σιγά-σιγά λιγόστευε.