Βουλγαρία Εσθονία Λεττονία Λιθουανία Μολδαβία Νορβηγία Ολλανδία Ουκρανία Φινλανδία From South to Norge...η ιστορία του δρόμου

[ifaistos]

Άντε Γιάννη περιμένουμε τις επόμενες μέρες τουλάχιστον μέχρι το βόρειο ακρωτήρι!!!! Σε δύο μήνες θέλω να ανέβω προς τα εκεί και πρέπει να προγραμματίσω τί θα κάνω... Μην μας αφήνεις άλλο σε αγωνία!!!! Απο τα χείλη σου (ή καλύτερα απο τα δαχτυλά σου) κρεμώμαστε....

 

[jmar]

ΗΜΕΡΑ 9η, 17 Ιουνίου 2017

Rossvol - Μοskenes (Lofoten Islands)

Χλμ ημέρας 230 και 100 ναυτικά μίλια

Ξυπνήσαμε φρέσκοι στο παραποτάμιο κάμπινγκ μας, με τον καιρό να μην είναι και στα καλύτερα του, για άλλη μια μέρα ήταν βαρύς κι ασήκωτος , τι να κάνουμε έτσι είναι τα πράγματα εδώ! Ετοιμαζόμαστε σιγά σιγά και παίρνουμε το καθιερωμένο πρωινό μας απ τις προμήθειες μας. Η σημερινή μέρα περιλάμβανε 200 περίπου χλμ μέχρι το Bodo όπου θα παίρναμε το καραβακι και θα αποβιβαζόμασταν στα μαγικά νησιά Lofoten! Είχαμε σκοπό να κάνουμε κάποια χλμ στα lofoten και να διανυκτερεύαμε σε κάποιο σημείο τους. Όμως ο καιρός δυστυχώς δεν μας άφησε να τα απολαύσουμε όπως θα θέλαμε

Ξεκινάμε λοιπόν από Rosvoll, τα πρώτα χλμ ήταν πολύ ''πράσινα''! Είχαμε βάλει απ την αρχή τα αδιάβροχα μας καθώς ο καιρός ήταν άστατος, την μια ψιχάλιζε και την άλλη σταματούσε Μετά από λίγo , απ τη μια στιγμή στην άλλη το τοπίο γίνεται σεληνιακό, κάτι σαν ρώσικη στέπα κάνει την εμφάνιση της! Πλέον απ το πράσινο είχαμε περάσει στην χαμηλή βλάστηση και το χιόνι, σε τοπία που δεν υπήρχε ίχνος ζωής ή πολιτισμού

Ξαφνικά βλέπουμε στα δεξιά μας το περίφημο Polarcirkelen, ένα τουριστικό θέρετρο, το οποίο σε καλωσορίζει στον Αρκτικό Κύκλο και στον 66ο παράλληλο.

Το Polarcirkelen ή Arctic Circle Center ξεκίνησε να λειτουργεί στις 13 Ιουλίου 1990 όταν και ολοκληρώθηκε η κατασκευή του Ε6 που περνάει από τα βουνά Saltfjellet. Βρίσκεται σε υψόμετρο 680 m από την επιφάνεια της θάλασσας και αποτελεί μια απαραίτητη στάση για τους ταξιδιώτες.

Πήγαμε στο μνημείο που βρισκόταν εκεί

Ο Αρκτικός Κύκλος (πηγή wikipedia) είναι ένας από τους πέντε παράλληλους κύκλους γεωγραφικού πλάτους που σηματοδοτούν τους χάρτες της Γης. Είναι ο παράλληλος γεωγραφικού πλάτους 66° 33΄ 38΄΄ βόρεια του Ισημερινού. Ο Αρκτικός κύκλος χωρίζει την Αρκτική ζώνη από την Βόρεια Ήπια Ζώνη της κυρίας Εύκρατης ζώνης. Ονομάζεται Αρκτικός γιατί αντιστοιχεί στο νοτιότερο άκρο του αστερισμού της Μεγάλης Άρκτου.

Ο όρος Αρκτικός κύκλος ή Βόρειος πολικός κύκλος απαντάται τόσο ως γεωγραφικός όρος, όσο και ως αστρονομικός.

Γεωγραφικός όρος: Ο Αρκτικός Κύκλος σηματοδοτεί τη γεωγραφική περιοχή μέσα στην οποία εμφανίζεται το φαινόμενο της πολικής ημέρας και της πολικής νύχτας: βορειότερα του Αρκτικού Κύκλου, ο αρκτικός ήλιος είναι πάνω από τον ορίζοντα για 24 συνεχόμενες ώρες τουλάχιστον για μια μέρα το χρόνο (για έξι μήνες στους πόλους) – φαινόμενο που αναφέρεται συνήθως ως ήλιος του μεσονυχτίου. Παρομοίως, κατά το Χειμώνα, ο Αρκτικός ήλιος θα βρεθεί κάτω από τον ορίζοντα για 24 ώρες τουλάχιστον για μια μέρα το χρόνο. Στις περιοχές που βρίσκονται ακριβώς πάνω στον Αρκτικό Κύκλο, το φαινόμενο της 24ωρης μέρας και 24ωρης νύχτας εμφανίζονται ακριβώς μια φορά το χρόνο, κατά το θερινό και χειμερινό ηλιοστάσιο αντίστοιχα. Ο Αρκτικός κύκλος είναι γεωγραφική παράλληλος και όχι ζώνη.

Aστρονομικός όρος: Ο Ουράνιος «αρκτικός κύκλος» ή ουράνιος «βόρειος πολικός κύκλος» ονομάζεται στην Ουράνια σφαίρα ο βόρειος παράλληλος κύκλος που παρουσιάζει πολική απόσταση 23° 27΄ ή απόκλιση, από ουράνιο ισημερινό, 66° 33΄.

Kατασκευάστηκε από τους ναζί την περίοδο του Β’ Π.Π., καθώς η συγκεκριμένη περιοχή αποτελούσε ένα από τα πολλά στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί. Οι κρατούμενοι ήταν κυρίως Ρώσοι και κομμουνιστές, οι οποίοι αποτελούσαν τους νούμερο ένα εχθρούς του Γ’ Ράιχ, σύμφωνα με τον Χίτλερ. Ήταν ένα από τα πιο φρικιαστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, αν αναλογιστεί κανείς τις καιρικές συνθήκες, το ερημικό τοπίο και φυσικά τις θηριωδίες που διαπράττονταν εις βάρος αθώων ανθρώπων.

Υπάρχει μνημείο που έφτιαξαν οι Σοβιετικοί, εις μνήμη των αθώων θυμάτων που πέθαναν, φτιάχνοντας τις γραμμές του τρένου

Το κτίριο λειτουργεί ως καφετέρια, κινηματογράφος, εκθεσιακός χώρος και με κάποια καταστήματα για σουβενίρ.

Η απίστευτη αυτή χώρα που μας φιλοξενεί

Τριγύρω, στο πάρκινγκ που βρισκόταν εκεί υπήρχαν αρκετά αυτοκινούμενα τροχόσπιτα

Το χαρακτηριστικό μνημείο του αρκτικού κύκλου

Ο ήλιος κεντραρίστηκε με την υδρόγειο που αποτελούσε το κεφάλι του ανθρωπόμορφου μνημείου

Στο λόφο υπάρχουν αμέτρητα πυργάκια που έχουν φτιάξει οι ταξιδιώτες για καλή τύχη

Ο καιρός ταίριαζε με το όλο σκηνικό χαρίζοντας μας μοναδικές εικόνες. Είμαστε τυχεροί που απολαμβανουμε την χιονισμένη και μερικώς ''αφιλόξενη'' Νορβηγία Το κρυουλακι ήταν εμφανώς αισθητό!

Βρισκόμαστε στο Saltfjellet –Svartisen National Park

Και στις εξής συντεταγμένες

 

[jmar]

Ήρθε όμως σιγά σιγά η ώρα να ξεκινήσουμε για bodo ώστε να πάρουμε το καράβι για τα νησιά Lofoten καθώς έφευγε συγκεκριμένη ώρα (10:15 πρωινή)

Το τοπίο καθώς κινούμασταν προς το bodo συνέχισε να είναι χιονισμένο Έχουν απομείνει περίπου 100 km μέχρι το λιμάνι, τα οποία φεύγουν εύκολα και γρήγορα με τον καρό όμως να βαραίνει ακόμα περισσότερο. Συνεχίζουμε στον 63 και στο Fauske παίρνουμε τον 80

Το λιμάνι του Bodo είναι ένα από τα λιμάνια που φεύγουν τα καράβια για τα περίφημα νησιά Lofoten. Εχει 4 δρομολόγια την μέρα, το πρώτο είναι στις 06:00 π.μ. και το δεύτερο που θα παίρναμε στις 10:15 π.μ. Υπάρχουν βέβαια και άλλα δρομολόγια αργότερα. Είχαμε κλείσει τα εισιτήρια μέσω ιντερνέτ και δώσαμε 35
ευρώ

Το συγκεκριμένο πλοίο κινείται με αρκετά μίλια την ώρα και δεν αποκλείεται να συναντήσει μεγάλα κύματα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, βρισκόμαστε άλλωστε στον Ατλαντικό Ωκεανό! Για το λόγο αυτό επιβάλλεται να δέσουμε τις μηχανές προσεκτικά. Οι οποιεσδήποτε φυσικά συγκρίσεις με την κατάσταση που επικρατεί στα ελληνικά πλοία είναι άτοπες, όσον αφορά το δέσιμο της μοτοσυκλέτας αλλά και τον επαγγελματισμό των πληρωμάτων...είμαστε πάρα πολύ πίσω...

Αμέσως μετά βρισκόμαστε πάνω στην πρύμνη του πλοίου το οποίο έχει μαζί αρκετό κόσμο, βλέπουμε το λιμάνι του Bodo, καθώς το πλοίο αναχωρεί

Κατευθυνομαστε στα αεροπορικού τύπου καθίσματα μέσα στο πλοίο, προσπαθώντας να χαλαρώσουμε λίγο. Τσιμπάμε το κατιτίς μας απ τις προμήθειες μας και παίρνουμε κι έναν υπνάκο για λίγο! Μας ανησυχεί το γεγονός ότι ο καιρός κατά την διάρκεια του ταξιδιού ήταν ιδιαίτερα βροχερός...

Δυστυχώς ο καιρός δεν άλλαξε κι όταν φτάσαμε στα lofoten! Έβρεχε αρκετά κι έτσι αποφασίσαμε να βρούμε κάμπινγκ να περάσουμε την σημερινή μέρα χαλαρώνοντας, θα ήταν άδικο να μην θαυμάσουμε αυτά τα υπέροχα νησιά με καλύτερο καιρό.

Γι αυτό κατευθυνθήκαμε στο κάμπινγκ Moskenesstraumen Camping στο οποίο δώσαμε 90 ευρώ σε σπιτάκι 2 δωματίων με εσωτερικό WC. Ταλαιπωρηθήκαμε λίγο για να μεταφέρουμε τα πράγματα καθώς τα σπιτάκια ήταν πάνω σε λόφο με καταπληκτική όμως θέα στο πέλαγος και τους ορεινούς όγκους τριγύρω. Αφού μπήκαμε και τακτοποιηθήκαμε είχε ήδη πάει μεσημέρι και τα στομαχάκια μας είχαν αρχίσει να διαμαρτύρονται , παράλληλα βγήκε και η παραδοσιακή τσικουδιά για να μας ζεστάνει . Φαγητό λοιπόν και ξεκούραση

Το απογευματάκι αφού η βροχή είχε σταματήσει βγήκα μια βολτίτσα για να θαυμάσω την απίστευτη και ιδιαίτερη ομορφιά των νησιών αυτών !

Η θέα στον ωκεανό, μαγευτική!

Το κάμπινγκ βρισκόταν σε καταπληκτικό σημείο!

όλος ο λόφος γεμάτος απ τα πολύχρωμα σπιτάκια

Υπέροχοι ορεινοί όγκοι που χάνονται μέσα στον ωκεανό, αγκαλιαζονται από τα σύννεφα... το μαγευτικό τοπίο θα με κάνει να ''αδειασω'' από κάθε σκέψη

Όσο για τα σπιτάκια των ντόπιων στο όλο τοπίο ήταν σαν από παραμύθι

Και κάποιες πανοραμικές φωτογραφίες απ το μπαλκόνι μας...

Στη συνέχεια, ξανά ξεκούραση κους κους και φαγητό, λιώσαμε όλη την μέρα Κάπως έτσι κύλησαν τα πράγματα μέχρι το βράδυ, ποιο βράδυ θα μου πείτε, αφού δεν νύχτωνε , η μάσκα ύπνου ήταν πλέον απαραίτητη
Στον ύπνο μας ονειρευόμασταν το τι θα αντικρίζαμε την επόμενη ημέρα στα μαγευτικά αυτά νησιά...

ΤΕΛΟΣ 9ης ΗΜΕΡΑΣ

 

[giannismits]

Lofoten! Προορισμός όνειρο για μένα!
Πάντα το είχα απορία. Το πλοίο από Μπόντο μέχρι Moskenes, πόση ώρα κάνει?

 

[fotast]

Πολλά μπράβο για τις φωτογραφίες και το περιεκτικό κείμενο.Συνέχεια δεν θα έχει;Στην μέση θα μείνουμε;

 

[jmar]

Μετά από αρκετή αποχή λόγω διαφόρων συμβάντων αλλά και του φετινού μου ταξιδιού καιρός είναι να συνεχίσουμε Συγγνώμη γι αυτό το απότομο κόψιμο αλλά άλλαξα φέτος 3 διαφορετικά ταξιδιωτικά πλάνα, δεν εξελίχθηκε όπως θα ήθελα καθώς πήγα στην 3η και τελευταία επιλογή, αλλά δεν γινόταν αλλιώς. Την υγειά μας βέβαια να έχουμε για τα επόμενα, α και κάνα ευρώ !

ΗΜΕΡΑ 10η, 18 Ιουνίου 2017

Moskenesstraumen Camping - Strandbu Camping Skibotn

Χλμ ημέρας 590

Έφτασε επιτέλους η μέρα που θα δούμε τα πολυπόθητα και πανέμορφα νησιά Lofoten! Τα Lofoten αποτελούνται από τα νησιά Moskenesoya, Flakstadoya, Vestvagov, Gimsoya και το Austvagoy.

Μια γλυκιά προσμονή κι ένα ενθουσιασμό τον είχαμε, καθώς τα νησιά από άποψη φυσικής ομορφιάς είναι μαγευτικά! Μακάρι να είχαμε περισσότερο χρόνο να τα βλέπαμε καλύτερα, χτες μας την ''έκανε'' ο καιρός κι έτσι είχαμε χάσει πάνω από μισή μέρα σε χλμ. Δεν πτοούμαστε όμως θα τα δούμε όσο μπορούμε. Αφού ξυπνάμε και παίρνουμε το πρωινό μας κάνουμε και ένα αναζωογωνητικό ντουζάκι καθώς το σπιτάκι που είχαμε κλείσει ήταν με δυο δωμάτια και ξεχωριστό μπάνιο, χλίδα λέμε . Σήμερα είχαμε αρκετά απαιτητικό πρόγραμμα με κοντά 600χλμ επαρχιακού έτσι ώστε να χωρίζαμε στο μισό περίπου τα εναπομείναντα χλμ μέχρι το Νορντκαπ . Βάλαμε στόχο το το Skibotn όπου είχαμε βρει κάποια κάμπινγκ, όσο ανεβαίνεις πιο βόρεια τόσο τα καμπινγκ όσο και τα βενζινάδικα αραιώνουν (όχι σε ανησυχητικό βαθμό βέβαια)
Μέχρι να ετοιμαστούμε βγήκα έξω κι έβγαλα μερικές φώτο απ το ειδυλλιακό μέρος που είχαμε μείνει

Θεάρα το καμπινγκ μας

Αφού ετοιμαστήκαμε ήρθε η ώρα να ξεκινήσουμε σιγά σιγά (αντε λίγο γρήγορα )

Welcome to A. Πρέπει να είναι παγκοσμίως η πιο σύντομη ονοματολογία για χωριό ή πόλη

Ο δρόμος κινείται παραλιακά μέσα από αμέτρητα μικρά ψαροχώρια χαρίζοντας μας μοναδικές εικόνες και...κλικ

Χρωματιστά ξύλινα σπιτάκια διασκορπισμένα παντού σε κάθε κολπίσκο

Βόρειος Ατλαντικός Ωκεανός, σε ηρεμία

Φτάνουμε σιγά σιγά σε ένα απ τα ομορφότερα πιο γνωστά και πολυφωτογραφισμένα ψαροχώρια, το Reine

Δυστυχώς δεν θαυμάσαμε την ξακουστή θέα απ το βράχο καθώς απαιτεί 3 ώρες ανάβαση κατάβαση και ανέβασμα 500 μέτρων με σύνολο πηγαινέλα 3 χιλιομέτρων

Η θέα φυσικά που χάσαμε ήταν αυτή... (φώτο από google)

Ακριβώς απέναντι αριστερά του πελώριοι βράχου βρίσκεται το σημείο αυτό

Συνεχίζουμε στον Ε10 που διασχίζει όλα τα Lofoten, περνώντας από αρκετές γέφυρες που ένωναν αυτά τα παραδεισένια νησάκια, εδώ περνώντας απ το Hamnoy . Ο καιρός φαινόταν βαρύς σε διάφορα σημεία αλλά τελικά μας έκανε την χάρη και δεν μας έβρεξε

Πολλά βουνά και οροσειρές με αιχμηρές κορυφές, μας μάγευαν στο διάβα μας

Και εδώ συναντούσαμε αρκετές λίμνες που σχηματιζόντουσαν ανάμεσα απ τους πελώριους βράχους και ''καθρέφτιζαν'' το μοναδικό τοπίο!

Αμέτρητες γέφυρες, άλλες μικρές κι άλλες μεγάλες μας οδηγούσαν από ''νησάκι'' σε ''νησάκι''

Απίστευτα τοπία που μας έκαναν να σταματάμε συχνά για φώτο

 

[jmar]

Συνεχίζουμε και δεν πιστεύουμε αυτό που βλέπουν τα ματάκια μας! Όσο προχωράμε τόσο μας φαινόντουσαν όλα ομορφότερα και εξωπραγματικά! Αν υπάρχει παράδεισος, σίγουρα θα είναι κάπως έτσι!

''Καθρέπτες'' ομορφιάς παντού!

Αρκετά σπιτάκια είχαν γρασίδι πάνω στις σκεπές τους κάνοντας τα μοναδικά!

Φτάσαμε σιγά σιγά στην πανέμορφη παραλία με λευκή άμμο στο Ramberg, εκεί κάνουμε μια στάση για φώτο και ξεμούδιασμα

Απ τις ομορφότερες παραλίες που έχω δει! Το πλούσιο γρασίδι, η άσπρη άμμος και οι αιχμηρές οροσειρές απέναντι κάνουν το τοπίο μοναδικό!

Συνεχίζουμε και συναντάμε κι άλλες τέτοιες παραλίες

Skagsanden beach

Ακόμα και τα νεκροταφεία είναι πολύ ιδιαίτερα εδώ

Οτι και να πω ειναι λίγο...επαναλαμβανόμενο και κουραστικό, ας μιλήσουν λοιπόν οι φωτο

Περνώντας από Napp

Κάνουμε μια μικρή παράκαμψη για να δούμε την όμορφη Haukland Beach. Το τιρκουαζ χρώμα των νερών και η άσπρη άμμος με είχαν ξετρελάνει

Κάναμε και το χωματάκι μας

Περνώντας απ τη λίμνη Vikvatnet

 

[jmar]

Σιγά σιγά φτάνουμε στο Leknes
Η πόλη είναι το διοικητικό κέντρο του δήμου Vestvågøy (με 10.764 κατοίκους, είναι ο πολυπληθέστερος δήμος των Lofoten) Το Leknes είναι μια από τις λίγες πόλεις των Lofoten που δεν εξαρτώνται από την αλιεία και ι το κέντρο της πόλης δεν είναι δίπλα στη θάλασσα. Εξαιτίας αυτού και λόγω της ταχείας ανάπτυξής της τα τελευταία χρόνια, δεν έχει την ίδια παραδοσιακή ξύλινη αρχιτεκτονική με τις περισσότερες άλλες πόλεις και επομένως δεν μπορεί να είναι τόσο γραφική όσο τα γειτονικά αλιευτικά χωριά

Ήρθε η ώρα του ανεφοδιασμού

Το πιο αγαπημένο μου clasic muscle car ήταν εκεί Ford Mustang

Τα παιδεία παίζει , όλα χρειάζονται σε ένα τέτοιο πολυήμερο και πολύωρο οδηγικά ταξίδι Μικρή ανασύνταξη για να συνεχίσμουμε την πορεία μας

Μετά το Leknes αφήνουμε τον κεντρικό Ε10 και κατευθυνόμαστε βόρεια απ την λίμνη Ostadvatnet προς Tangstad

Φτάνοντας στο Tangstad , από ψηλά όλα αυτά βεβαία αν έχεις ένα drone φαίνονται πολύ διαφορετικά, για την Νορβηγία πιστεύω θα ήταν ταμάμ

Και απέναντι το Bjørnsand. Λιγα χρωματιστά και πανέμορφα σπιτάκια στην βάση πελώριων γραχων και φιορδ με μικρές ειδυλλιακές παραλίες με άσπρη άμμο και τιρκουαζ νερά !

Και ξανά πίσω προς τον Ε10

Mετά το Bostad βγαίνουμε πάλι απ τον Ε10 και πάμε προς Egumm

Οδηγούσαμε κυριολεκτικά μόνοι μας στους στενούς επαρχιακούς δρόμους των Λοφοτεν

Στα δεξιά μας πλέον ξεχυνόταν ο ωκεανός

Χρώματα κι αρώματα παντού !

Στο Borga Egumm yp;arxoyn τα ερείπια σταθμού ραντάρ που έχτισαν οι Γερμανοί κατά τη διάρκεια του Β ' Παγκοσμίου Πολέμου. Η εγκατάσταση των ραντάρ κατασκευάστηκε από τους Γερμανούς το 1944, ήταν πολύ σημαντική για να παρακολουθήσουν τα Ρωσικα κονβόι για το Μουρμάνσκ

Αφου ξεμουδιάσαμε λίγο ξεκινήσαμε παλι για πίσω

Ακόμα και η ανάποδη φορά σου δίνει διαφορετικές εικόνες! Η κάμερα κράνους σε βοηθάει χωρις να σταματήσεις και να χάνεις χρόνο, να έχεις αυτές τις μοναδικές εικόνες και να θυμάσαι την κάθε στροφή και την κάθε ''θέα''

 

[jmar]

Συνεχίζουμε και μπαίνουμε στο νησί Αουστβεγσέγια των Lofoten και αφήνουμε για άλλη μια φορά τον κεντρικό Ε10 με κατεύθυνση το πανέμορφο ψαροχώρι Henningsvær

Εκεί ψηλά στον βράχο που καλύπτεται από σύννεφα βρίσκεται το σημείο της θέας στο χωριό

Kαι η θέα...(φωτο google) καθότι το ανέβασμα εκεί απαιτεί χρόνο που δεν είχαμε άλλα και πολύ πόνο (2,5 χλμ Hiking 2-3 ώρες και 570 μετρα ανάβασης!)

Σε αυτό το χωριό βρίσκεται και ένα απ τα πιο παράξενα γήπεδα ποδοσφαίρου στον κόσμο! Κυριολεκτικά φτιαγμένο μέσα στον Ατλαντικό Ωκεανό πάνω σε βράχο! (φώτο google καθότι drone δεν διαθέταμε )

Εδώ να πω οτι στα περισσότερα ψαροχώρια μύριζε...τι άλλο παρά ψαρίλα! Έντονη οσμή σε αρκετά σημεία ειδικά εκεί που κρεμούσαν τα ψάρια για να τα παστώσουν! Μιλάμε για βρώμα όχι αστεία

Απίστευτο το χωριό ο βράχος με την θέα απέναντι είχε καλυφθεί με σύννεφα, αλλη μια δικαιολογία για μας που δεν ανεβήκαμε εκεί !

Παντού τριγύρω μικρες βραχονησίδες

Το χωριό ήταν σαν ένα μεγάλο Η κι απ την μια πλευρά έβλεπες απέναντι την άλλη, χαρίζοντας μας μοναδικές εικόνες!

Όσο για τα χρωματιστά σπιτάκια, απλά υπέροχα!

Δεν χορταίναμε να φωτογραφίζουμε!

Την είδαμε και λίγο μοτοσυκλετιστικά μοντέλα

Αφού κάναμε ένα μεγάλο διάλειμμα, το τοπίο μας αναζωογώνησε πλήρως για τα υπόλοιπα χλμ που είχαμε μέχρι skibotn. Aφήσαμε και το νησι Andoya για μελοντική χρήση , είναι το βορειότερο του συμπλέγματος των Λοφότεν και από Andenes μπορείς να πας με καραβάκι και στο Senja , ένα επίσης πανέμορφο μέρος που χάσαμε. Ευκαιρία να έχουμε κίνητρο τα επισκεφθούμε σε μια μελλοντική εξόρμηση

Απ τα υπόλοιπα 300 χλμ δεν έχω φωτο του δρόμου καθώς το κουμπί της Sony actioncam κάμερας μου έκανε νερά, η συγκεκριμένη δεν έβγαζε αυτόματα φώτο και το κουμπί την άκουσε με το πάτα πάτα σε κάθε μια

Φτάσαμε λοιπόν στο πανέμορφο camping Strandbu το οποίο ήταν στις εκβολές του ποταμού στο skibotn. Πήραμε σπιτάκι με 62 Ευρω χωρίς εσωτερικό μπάνιο αλλά τα λουτρά ήταν κοντά. Μάλιστα ο ιδιοκτήτης ήταν φιλομηχανόβιος και μας έκανε δώρο να κάνουμε όλοι σάουνα! Η τέλεια χαλάρωση μετά από τόσα χλμ! Εδώ έγινε ένα απρόοπτο με τον Παυλίτο, μην έχοντας ξανακάνει ένιωσε ζαλάδα από την ζεστή ατμόσφαιρα και βγαίνοντας έξω έπεσε ελαφρά στο ξύλινο πάτωμα. Αρχικά εμείς νομίζαμε οτι το κάνει πλάκα αλλά τελικα καταλάβαμε πως όντως την ''άκουσε'' για τα καλά, μετά από λίγο βέβαια ήταν μια χαρά

υπέροχο το camping με το ποτάμι να περνάει με ορμή κυριολεκτικά δίπλα σου!

Και ξαφνικά, αυτό που παρακαλούσαμε να μας συμβεί με καθαρό ουρανό! Ο ήλιος του μεσονυχτίου! Η ώρα περνουσε τις 12 και ο ήλιος έκανε την εμφανισή του χαριζοντας μας απερίγραπτες εικόνες! δίπλα στο ποτάμι και το φιορδ! Ο Ήλιος του Μεσονυχτίου είναι φυσικό φαινόμενο, το οποίο είναι ορατό στις περιοχές που βρίσκονται μέσα στο Βόρειο και στο Νότιο Αρκτικό κύκλο

Εκστασιασμένοι απ τις εικόνες που αντικρίζαμε αλλά συνάμα και εξουθενωμένοι απ τα πολλά χλμ και την πολύωρη οδήγηση, πάμε σιγά σιγα προς τα κρεβατάκια μας καθώς η αυριανή μέρα αποτελεί και την πραγματοποίηση του στόχου μας! Την επόμενη μέρα θα φτάναμε στο Βορειότερο σημείο της ηπειρωτικής Ευρώπης, το μοναδικό Nordkapp που τόσοι μηχανόβιοι εχουν σαν στόχο! Ναι το ονειρό μας ήταν τόσο κοντά πια...!

ΤΕΛΟΣ 10ης ΗΜΕΡΑΣ

 

[jmar]

ΗΜΕΡΑ 11η, 19 Ιουνίου 2017

Moskenesstraumen Camping - Strandbu Camping Skibotn - Nordkapp

Χλμ ημέρας 540

Μετά την χθεσινή σάουνα αν και μη μαθημένοι, ξυπνήσαμε με άλλο ''αέρα'', η χαλάρωση ήταν εμφανής στα πρόσωπα μας! Αλλά νιώθαμε και πολλά άλλα συναισθήματα εκείνη τη μέρα θαρρώ! Ναι, σε μερικά χλμ (αρκετά ) θα ήμασταν στο στόχο μας, στο όνειρο μας. Στο μέρος που διαβάζαμε από τόσους άλλους μοτοσυκλετιστές στα ταξίδια τους και θέλαμε κι εμείς κάποια στιγμή να πάμε....στο ονειρικό για κάθε μοτοσυκλετιστή Nordkapp!!
Είναι το τέρμα, δεν έχει άλλο πιο πάνω παρά μόνο τον Αρκτικό Ωκεανό και το Αρχιπέλαγος Σβάλμπαρντ που φυσικά δεν πας οδικώς. Θα φτάναμε στο βορειότερο άκρο της ηπειρωτικής Ευρώπης καβάλα στις μηχανές μας, ένα όνειρο χρόνων! Ξυπνάμε και αμέσως παίρνουμε ένα δυναμωτικό πρωινό στο ξυλινο και ζεστό σπιτάκι μας!

Το δικό μου τρίπτυχο της ''επιτυχίας'' Μέλι, ταχίνι και Μερέντα! Τα κουβαλάω απ την πατρίδα σε κάθε ταξίδι μου, για να ξεκινάω την μέρα δυναμωτικά

Αφού ντυνόμαστε και μαζεύουμε όπως και κάθε πρωί την πραμάτεια μας, είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε! Αμ δε! Πάω να βάλω μπροστά την αγαπημένη μου μπέμπα, τπτ...μιζαρε κανονικά αλλά μπροστά δεν έπαιρνε . Ωπα λέω την κάτσαμε! Επιδίδομαι στα αναγκαία γλυκόλογα για το κορίτσι, ''έλα κοριτσάκι μου πάρε μπρος, το κορίτσι που κοίταξα στην προηγούμενη πόλη δεν σήμαινε τπτ, εγώ εσένα αγαπάω'' προσπαθώ πάλι χαϊδεύοντας την και λίγο αλλά τπτ... Εκείνη την στιγμή με έλουσε ένας κρύος ιδρώτας η αλήθεια είναι...είχα μια υποψία τι μπορεί να ήταν καθότι πρέπει να ξέρουμε λίγο πολύ το κάθε πρόβλημα της μηχανής που καβαλάμε όταν κάνουμε τέτοια μακρινά ταξίδια, έτσι πήρα το μηχανικό μου στα Χανιά τηλ για επιβεβαίωση. Τον έβαλα λοιπόν και άκουσε πως έκανε η μηχανή κατά την μιζα και αμέσως απεφάνθη ότι κατά 99% ήταν ρελέ αντλίας βενζίνης. Που όντως αυτό ήταν τελικά, στο σημείο [που βρίσκεται μένει υγρασία και απ το αρκετο νερο πιου φάγαμε εισχωρεί με τα χρόνια απ το φθαρμένο λαστιχάκι και έκαψε την πλακέτα

Ιδού ο ένοχος! Φαίνεται το σημείο που φούσκωσε με τα χρόνια το καουτσουκ και η τρυπίτσα που πέρασε η υγρασία. Πλέον αυτό το εξάρτημα το κάνουν πιο ανθεκτικό και δεν χαλάει. Ήταν η πρώτη ζημιά της αγαπημένης μου που πήγε να με αφήσει. Αυτό το μαραφετάκι (ρελέ) δίνει ρεύμα στην αντλία βενζίνης όποτε το χρειάζεται για να δουλέψει

Με γρήγορες κινήσεις αφού λύνουμε την μηχανή τραβάμε ένα έξτρα καλώδιο απ την μπαταρία και δίνουμε απευθείας ρεύμα στην αντλία παρακάμπτοντας το χαλασμένο ρελέ. Αυτό όμως θα είχε ως αποτέλεσμα η αντλία να λειτουργεί συνεχώς, έτσι βάλαμε κι ένα διακόπτη παράλληλα και έτσι πριν ξεκινούσα θα τον άνοιγα κι όταν σταματούσα θα τον έκλεινα Μάνιουαλ

Ο Παυλίτο εδώ μας λέει οτι όλα είναι υπό έλεγχο

Έτοιμοι για αναχώρηση! Press button before Flight To βελάκι είναι εκεί για υπενθύμιση κυρίως στο κλείσιμο κατά την στάση μην μείνουμε από μπαταρία όταν είμαι σταματημένος με σβηστή τη μηχανή καθώς θα δούλευε συνεχώς η αντλία

Ουφ την βγάλαμε! Let's Go!!!

Αποχαιρετάμε το ζεστό ξύλινο σπιτάκι μας!

Ξεκινάμε με καταπληκτικό καιρό, όχι όμως οτι δεν θα μπορούσε να αλλάξει παρακάτω, καθώς ειδικά στη βόρεια Νορβηγία ο καιρός αλλάζει ανά πάσα στιγμή κι εκεί που έχεις ήλιο ξαφνικά μπορεί να πιάσει τρελός αέρας και βροχή... Οδηγάμε στον Ε6 που θα μας πάει κορυφή, εδώ περνώντας απ το Lyngenfjord

Τόσο όμορφοι και γραφικοί άδειοι δρόμοι...

Όσο ανεβαίναμε τόσο λιγόστευαν και οι μικροί οικισμοί, αλλά και πλέον βλέπαμε αρκετά χιονάκια στα γύρω βουνά που δεν ήταν και ψηλά κιόλας, σημάδι του τι θα συναντούσαμε παρακάτω!

Σε μια στάση που κάναμε αντικρίσαμε αυτό το μοναδικό θέαμα! Καταπράσινα λειβάδια, με σπιτάκια διάσπαρτα σε αυτά και απέναντι χιονισμένα βουνά που το χίονι έφτανε μέχρι το φιορδ! Απερίγραπτες αντιθέσεις και εικόνες, άλλο ένα συν όταν επισκευθείς την χώρα αρχές με μέσα Ιουνίου, καθώς τα χιόνια δεν έχουν προλάβει να λιώσουν. Άσε που μπορείς να πέσεις και σε καμία χιονοθύελλα όπως κάτι γνωστοί Σούρδοι!

Αγαπημένη Νορβηγία...μακάρι να επιστρέψω μια μέρα να γευτώ την υπέροχη φυσική σου ομορφια!

19 Ιουνίου, δεν μπορώ να φανταστώ πως είναι η ζωή το χειμώνα εδώ!

Σιγά σιγά ξαναξεκινάμε περνώντας μέσα από πελώριους ορεινούς όγκους με αρκετά τούνελ χιλιομέτρων

Κάποια στιγμή φτάσαμε στην Άλτα την τελευταία μεγάλη πόλη πριν το τέρμα, πλέον απείχαμε περί τα 230 χλμ απ την κορυφή! Κάναμε μια στάση για ξεμούδιασμα αλλά και να αγοράσουμε διάφορα πράγματα από σούπερ Μάρκετ .
Η αγωνία μας πλέον όλο και μεγάλωνε για να βρεθούμε στο τέρμα του δρόμου και να αντικρίσουμε την ''μπάλα'' του Nordkapp !

 

[jmar]

Με το που φύγαμε απ την Alta και αρχίσαμε να ανεβαίνουμε το σκηνικό άλλαξε άρδην! Τερμα πια τα καταπράσινα λιβάδια, πλέον το σκηνικό είχε γυρίσει σε τέρμα φθινοπωρινό με την βλάστηση όσο ανεβαίναμε να άρχιζε να εξαφανιζόταν! Τα δέντρα πλέον ήταν γυμνά ! Η όλη ατμόσφαιρα γυρνούσε σε μορφή στέπας! Σε κάποια σημεία είχε αρχίσει η βροχή και έτσι βάλαμε και τα αδιαβροχούλια μας

Είναι άλλο πράγμα να το περιγράφεις και άλλο πράγμα να βιώνεις αυτή την αλλαγή τοπίου σε μόλις λίγα χιλιόμετρα. Περνάει αρκετή ώρα να το συνειδητοποιήσεις κοιτώντας με ανοιχτό το στόμα το καινούργιο θέαμα!

Μια στάση για να θαυμάσουμε το καινούργιο και διαφορετικό αυτή τη φορά υπερθέαμα! Ήμασταν κυριολεκτικά μόνοι μας εκεί πάνω και που και που περνούσε κανένα αυτοκινούμενο τροχόσπιτο, για μηχανές ούτε λόγος! Δεν είχαμε συναντήσει καμία ανεβαίνοντας και γενικά σε όλο το ταξίδι ελάχιστες, ίσως επειδή ήταν αρχές Ιούνη!

Είχε αρχίσει να πεφτει και η θερμοκρασία αισθητά αλλά και να ανεβαίνει η ένταση του αέρα προσφέροντας μας αυτές τις εικόνες απ την περασιά χαμηλής νέφωσης πάνω απ τον δρόμο

Φυσικά ήταν ώρα για όμορφες φωτογραφίες, και δεν άφησα την ευκαρία να πάει χαμένη! Έτσι τα ''κλικ'' έπεσαν, βροχή...σαν αυτή που θα τρώγαμε καλά παρακάτω

Τριγύρω η φύση πλέον τόσο διαφορετική, περισσότερο άγρια και αφιλόξενη αλλά εξίσου πανέμορφη!

Και ξανά πάλι σε δρόμους απέραντους με την στέπα πλέον να έχει καλύψει τα πάντα!

Πλέον δεν συναντούσες συχνά ούτε σπίτια αλλά ούτε αυτοκίνητα, αλλά και τα βενζινάδικα ήταν συγκεκριμένα σε μικρά χωριουδάκια

Λιγο πριν το Olderfjord και πριν αφήσουμε τον Ε6 για να κινηθούμε στον Ε69 που θα μας οδηγήσει μεχρι το Nordkapp σταματάμε να βάλουμε για τελευταία φορά βενζίνη καθώς στο Oldenfjord είναι ο τελευταίος σταθμός ανεφοδιασμού! Η βενζίνη εδώ ήταν και η ακριβότερη περίπου 1,62Ε/λτ όταν στη Νότια Νορβηγία είχαμε δώσει από 1,40Ε/λτ. Η βροχή είχε πλέον ξεκινήσει για τα καλά...

Φεύγοντας απ τον Ε6 στρίβουμε αριστερά για τον Ε69 που είπαμε...ε από κει και πέρα και για όλο το παραλιακό κομμάτι του Porsangerfjorden η βροχή και ο αέρας θα μας κοπανάνε ακατάπαυστα! γι αυτό και φωτογραφίες γιόκ μέχρι το κάμπινγκ πριν το Νορντκαπ . Δεν βγάλαμε ούτε τις κλασικές στις ταμπέλες που βγαζουν οι μοτοσυκλετιστες πριν αλλά ούτε εκεί στο τελευταίο τούνελ. Το κρύο ξύριζε η θερμοκρασία είχε πάει στους 5 βαθμούς αλλά το σπαστικότερο ήταν η βροχή με τον αέρα παράλληλα. Μου έβαλαν οι μπότες νερό και δεν ένιωθα τις πατούσες μου απ την παγωνιά, ήθελα να φτάσουμε γρήγορα στο κάμπινγκ να ζεσταθώ!

Με τα πολλά φτάνουμε άρον άρον στο Kirkeporten Camping σαν τις βρεγμένες γάτες! . Έξω έριχνε καρέκλες, μέρος με σκέπαστρο να βγαλουμε τα αδιάβροχα δεν υπήρχε οπότε μπήκαμε έτσι μέσα στάζοντας Η όμορφη ρεσεψιονιστ ευγενέστατη, δεν μας είπε τπτ, μας έκλεισε γρήγορα ένα σπιτάκι να μπούμε μέσα να ζεσταθεί το κοκκαλάκι μας και να στεγνώσουμε! Πληρώσαμε 70 ευρώ για μονόχωρο σπιτάκι χωρίς εσωτερικό λουτρό, όσο ανεβαίνεις στη Νορβηγία τόσο αυξάνονται οι τιμές διαμονής αλλά και βενζίνης

Αργότερα ο καιρός ευτυχώς κόπασε και βγήκα έξω για μικρή βολτα και 2-3 φώτο, απέναντι απ το κάμπινγκ φαινόταν το γραφικό ψαροχώρι Skarsvåg, έχοντας μπει ήδη στη λεγόμενη Nordkapp Kommune

Κι εδώ το κάμπινγκ με το σπιτάκι μας δεξιά

 

[jmar]

Μπήκαμε στην ζεστή καμπινούλα μας για ξεκούραση αλλά και να φάμε κάτι καθώς πεινάγαμε σαν λύκοι! Με το να καθυστερήσουμε το πρωί λόγω του προβλήματος στην μπέμπα αλλά και του κακού καιρού, είχε περάσει η ώρα φτάνοντας αργά το βραδάκι. Μετά το φαγητό κι εφόσον ο καιρός συνέχιζε τα δικά του είπαμε να ρίξουμε κι ένα υπνάκο και βλέπουμε . Επειδή είχαμε αργήσει ήδη αποφασίσαμε να μην πάμε εκείνη την ώρα γιατί θα πληρώναμε όλοι το τσουχτερό αντίτιμο των 29 ευρώ/άτομο είσοδο. Οπότε λέμε πάμε μετά τα μεσάνυχτα 12 πού κλείνουν τα γκισέ και την επόμενη ημέρα το πρωί Κάποια στιγμή στον ύπνο μου, ακούω τσαχαλητά, είχε ξυπνήσει ο Παυλίτο με τον Γιάννη και ετοιμαζόντουσαν να πεταχτούν προς τα κει αφού η βροχή είχε σταματήσει. Έτσι κι εγώ ξύπνησα σιγά σιγά και πήρα το δρόμο για την ''μπάλα''! Τον Γιώργο τον αφήσαμε στο ροχαλητό του να ξεκουραστεί καθώς λυπόμασταν να τον ξυπνήσουμε έτσι βαριά που κοιμόταν!

Τα 15 αυτά χλμ προς την κορυφή ήταν πραγματικά σαν από ταινία! Η βροχή είχε σταματήσει και μόνο λίγο σπρέι υπήρχε στην ατμόσφαιρα, η χαμηλή νέφωση είχε καλύψει τα πάντα! Η ώρα αν και περασμένα μεσάνυχτα ήταν σαν αργά το απόγευμα καθώς ο ήλιος δεν έδυε πλέον ποτέ! Από αυτό το σημείο, το Βόρειο Ακρωτήρι μας δείχνει τα δόντια του προσφέροντας μας εικόνες και φώτο που θα μείνουν χαραγμένες πάντα στο μυαλό μας! Μόνοι μας στο τέρμα με τοπίο χιονισμένο ομιχλώδες και υγρό! Είναι αυτές οι στιγμές που σου χαρίζει η μοτοσυκλέτα καθώς γεύεσαι την κάθε αλλαγή τοπίου και καιρού και μπαίνεις κυριολεκτικά μέσα σε αυτή εκτεθειμένος στα στοιχεία της φύσης!

Σιγά σιγά φτάνουμε στο πάρκινγκ που βρίσκονται και τα γκισέ πληρωμής, νέκρα δεν υπήρχε ψυχή! Έτσι μπαίνουμε απ την αριστερή πλευρά και κατευθυνόμαστε προς το τέρμα. Τη στιγμή που αντικρίσαμε την μπάλα μια κραυγή βγήκε από μέσα μας, yes we did it!!! Τα καταφέρουμε να πραγματοποιήσουμε το όνειρό μας αυτό να βρεθούμε με τις καλές μας στο βορειότερο άκρο της Ευρώπης! Ήμασταν ενθουσιασμένοι και εκστασιασμένοι αντικρίζοντας την ''μπάλα''! Βρισκόμασταν στις διασημότερες ίσως συντεταγμένες 71° 10′ 21″

Φυσικά με τέτοιο καιρό και αυτή την περασμένη ώρα δεν υπήρχε ψυχή εκεί! Οι φωτογραφίες απ τα διάφορα ταξιδιωτικά ποικίλουν, άλλες φορές γινόταν χαμός από κόσμο (συνήθως τον Ιούλιο) καθώς πολλά λεωφορεία με αμέτρητους τουρίστες πάνε εκεί κι άλλες υπάρχει αυτή η ''μοναξιά'' που είχαμε εμείς. Καλύτερα, θα απολαύσουμε το τοπίο θα στήσουμε τις μηχανές μας μπροστά και θα βγάλουμε άπειρες φώτο

Έτσι σιγά σιγά τα μοντέλα πήραν τις θέσεις τους

That Feeling.... 71° 10′ 21″

Τα κορίτσια σε παράταξη

Όλοι τριγυρίζαμε τριγύρω χωρίς να σκεφτόμαστε τπτ, απλά απολαμβάναμε το τοπίο τριγύρω και την Βόρεια θάλασσα προς τον Βόρειο Πόλο!

Το πραγματικό βορειότερο κομμάτι φυσικά βρίσκεται σε διπλανό σημείο στο Knivskjellodden , το οποίος αποτελεί γεωγραφικά, το βορειότερο άκρο της Ευρώπης. Βρίσκεται 1.500 m πιο πέρα και μπορείς να πας μόνο με τα πόδια, απλά εκεί δεν ήταν δυνατό να φτιάξουν το κτίριο αλλά ούτε όλες αυτές τις εγκαταστάσεις (Μουσείο μνημείο κλπ)

Κάποια στιγμή ήρθε προς το μέρος μας ένας Γερμανός, ο οποίος προσφέρθηκε να μας φωτογραφήσει μαζί, άλλο που δεν θέλαμε φυσικά κι εμείς! Αφού του ρύθμισα την DSLR έγινε το κλικ! Μάλιστα ο τύπος πωρώθηκε και ήθελε να μας βγάλει κι άλλες!

Να ριξουμε ωρέ και κάνα συρτό ή πεντοζάλι?? ήντα Κρητικάκια είμαστε?

Μετά ξεκίνησαν οι φώτο, ο καθένας μόνος του, με νουμεράκι

Ίσα που φαίνεται Το Nordkapp Center!

Περπατήσαμε μέχρι τα τριγύρω μνημεία βγάζοντας πολλές φώτο

Μνημείο στη μνήμη της επίσκεψης του βασιλιά Oskar ΙΙ της Σουηδίας

Η πινακίδα του Mindattsolvegen, η οποία δείχνει τον ήλιο του μεσονυκτίου που δυστυχώς δεν θα είχαμε την τύχη να τον απολαύσουμε λόγω του καιρού . Είχα δει κάποιες απίθανες φώτο από ομοϊδεάτες μοτοσυκλετιστές με τον ήλιο (σαν ηλιοβασίλεμα) να χαρίζει απίστευτα χρώματα και εικόνες με την μπάλα. Όποιοι πραγματικά έχουν δει αυτό το θέαμα είναι πολύ τυχεροί καθώς ο καιρός εκεί πάνω τις περισσότερες ημέρες είναι μουντός και βροχερός

Οι εφτά πέτρινοι κύκλοι Barn av Jorden (Τα παιδιά της Γης)

Η περιγραφή του αναφέρει:

Tον Ιούνιο του 1988, εφτά παιδιά από κάθε γωνιά του κόσμου ήρθαν στο Βόρειο Ακρωτήρι και έμειναν μια εβδομάδα, δημιουργώντας μαζί το μνημείο αυτό, ως σύμβολο συνεργασίας, φιλίας, ελπίδας και χαράς

Η Μητέρα Γη με το παιδί που δείχνει προς το Βορρά.

Βόρειο Ακρωτήριο ονομάστηκε από τον Άγγλο Steven Borough, καπετάνιο του Edward Bonaventure, που έπλευσε προς τα εκεί το 1553, αναζητώντας το βορειοανατολικό πέρασμα.Το 1943 η μάχη του Βόρειου Ακρωτηρίου διεξήχθη στον Αρκτικό Ωκεανό, σε αυτό το ακρωτήριο όπου το ναυτικό θωρηκτό των Ναζί Scharnhorst βυθίστηκε τελικά με πυροβολισμούς από το βρετανικό θωρηκτό HMS Duke of York και τορπίλες από τον Νορβηγό καταστροφέα HNoMS Stord και άλλα πλοία του Βρετανικού Ναυτικού.

Αργότερα ξύπνησε κι ο Γιώργος και ήρθε κι αυτός να απολαύσει το μοναδικό τοπίο!

Η εικόνα που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη μου...

Κατά την επιστροφή μας στο Κάμπινγκ είδαμε ένα ανοιγματάκι του καιρού και φάνηκε έστω και λίγο το χρώμα που θα αντικρίζαμε αν βλέπαμε τον ήλιο του μεσονυκτίου εκεί

Αμέτρητες οι λίμνες καθ οδόν μέχρι το Βόρειο Ακρωτήρι

Τα χιόνια δεν είχαν λιώσει ακόμα εκεί πάνω...αν ξαναπήγαινα πάλι θα διάλεγα τις αρχες-μέσα Ιουνη γι αυτες τις μοναδικές εικόνες!

Γυρνάμε ευτυχισμένοι στο κάμπινγκ μας αφού είχαμε εκπληρώσει το όνειρο μας αυτό. Εννοείται πως εκείνη τη νύχτα στον ύπνο μας είδαμε όνειρα που περιλάμβαναν το τέλος του δρόμου και την... ''μπάλα''

Αυτό ήταν, από αύριο αρχίζει το κατέβασμα προς την πατρίδα. Το ταξίδι φυσικά δεν τελείωσε αλλά συνεχίζεται, υπάρχουν άλλωστε ακόμα τόσα πολλά να δούμε! God natt!

ΤΕΛΟΣ 11ης ΗΜΕΡΑΣ