Ηνωμένο Βασίλειο Glorious London

[giannismits]

Hyde Park - Notting Hill – Mayfair - British Museum

Ημέρα Παρασκευή και η συννεφιά έχει καλύψει όλη την πόλη. Όμως σε όλη την διάρκεια της ημέρας δεν έπεσε ούτε σταγόνα βροχής. Τέλεια…άρωμα Φθινοπώρου σήμερα…Ξεκινήσαμε με τα πόδια απ΄’το ξενοδοχείο στην Cromwell Road...

...λίγα λεπτά μετά στην Queen's Gate, στην γωνία που είναι το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στρίψαμε αριστερά...

Queen's Gate

Μετά από 10-15 λεπτά περπάτημα μπήκαμε στο στενό Bremmer Rd και Kensington Gore, και φτάσαμε στο διάσημο Royal Albert Hall.

Η έναρξη λειτουργίας του ήταν το 1871.Είναι στην κατηγορία των διατηρητέων κτιρίων στην Βρετανία και πρόκειται για μια από τις σημαντικότερες και ιστορικές αίθουσες συναυλιών στον κόσμο. Κάθε χρόνο φιλοξενεί περισσότερες από 350 εκδηλώσεις, όπως συναυλίες κλασικής μουσικής, ροκ και ποπ, μπαλέτο και όπερα, αθλητισμού, τελετές απονομής βραβείων, σχολικές εκδηλώσεις, φιλανθρωπικές παραστάσεις και δεξιώσεις. Κορυφαίοι καλλιτέχνες απ’όλο τον κόσμο από διάφορα είδη μουσικής έχουν εμφανιστεί στη σκηνή του και έχει γίνει ένα από τα πιο πολύτιμα και μοναδικά κτίρια του Ηνωμένου Βασιλείου. http://www.royalalberthall.com/

Ακριβώς απέναντι από το Royal Albert Hall στην Jay Mews βρίσκεται το εκπληκτικό κτίριο The Royal College Of Music , ένα από τα μεγάλα ωδεία του κόσμου. Ιδρύθηκε το 1882 και έχει εκπαιδεύσει και αναδείξει καλλιτέχνες, μαέστρους και συνθέτες με διεθνή σταδιοδρομία. http://www.rcm.ac.uk/

Από την Kensington Gore βγήκαμε στην βόρεια πλευρά του Royal Albert Hall στην Kensington Rd..Στους Kensington Gardens του Hyde Park δεσπόζει το Albert Memorial.

Το μνημείο άνοιξε τον Ιούλιο του 1872 από την Βασίλισσα Victoria και είναι αφιερωμένο στον σύζυγο της πρίγκιπα Αλβέρτο.Είναι γοτθικού ύφους και πήρε δέκα χρόνια να ολοκληρωθεί. Το κεντρικό τμήμα του μνημείου είναι περιτριγυρισμένο από το πλούσιο γλυπτό Ζωφόρος του Παρνασσού το οποίο έχει αναφερθεί ως ''ένα από τα πιο επίπονα έργα γλυπτικής που έχει φτιαχτεί ποτέ''.

Το Royal Albert Hall από το Albert Memorial

Αφού θαυμάσαμε το 54 μέτρων μνημείο μπήκαμε στα ενδότερα του Hyde Park περάσαμε την The Flower Walk και φτάσαμε στην Serpentine την λίμνη του Hyde Park.

Η γέφυρα και η λίμνη Serpentine

Το καταπράσινο πάρκο ήταν ντυμένο με τα χρώματα του Φθινοπώρου και ήταν φανταστικό ενώ κόσμος απολάμβανε την βόλτα του.

Δίπλα από την λίμνη είναι το οβάλ συντριβάνι-μνημείο προς τιμήν της πριγκίπισσας Νταϊάνα, οποίο προσφέρεται για στιγμές χαλάρωσης.

Αφού ξαποστάσαμε και χαλαρώσαμε κι εμείς μπήκαμε πάλι στους Kensington Gardens.Περάσαμε την Serpentine Galleries που έχει εκθέσεις σύγχρονης τέχνης και αρχιτεκτονικής.Για όποιον εδιαφέρεται έχει δωρεάν είσοδο http://www.serpentinegalleries.org/

…και λίγα μέτρα μετά φτάσαμε στην Round Pond την μικρή λίμνη μπροστά από το Παλάτι του Κένσινγκτον.Καθήσαμε ξανά σε ένα παγκάκι (τα πόδια μονίμως διαμαρτύρονταν) και χαζεύαμε τις ανέμελες χήνες, πάπιες, κύκνους και τα άλλα πτηνά.

Το Kensington Palace είναι η επίσημη κατοικία του Δούκα και της Δούκισσας του Cambridge δηλαδή του Πρίγκιπα William και της Kate Middleton.Το παλάτι αρχικά ήταν ένα αρχοντικό του 1605. Η πρώτη μεγάλη επέκταση ανατέθηκε σε ποιόν άλλον…στον Christopher Wren φυσικά.Τα κρατικά δωμάτια είναι ανοιχτά για το κοινό.

Το αγάλμα της Βασίλισσας Βικτωρίας μπροστά από το παλάτι

Βγαίνοντας απ’το Hyde Park στην Kensington Rd, από τη στάση Palace Gate πήραμε το λεωφορείο 52 (βολεύει και το 452) και μετά από τέσσερις στάσεις κατεβήκαμε στην Notting Hill Gate Station.

Το Notting Hill, αυτή η αριστοκράτική περιοχή του Λονδίνου έγινε διάσημο μετά την ταινία ‘’Μια Βραδιά στο Νότινγκ Χιλ’’ που γνώρισε τεράστια επιτυχία το 1999. Μπορεί να μη βρήκαμε την δικιά μας Τζούλια Ρόμπερτς ή Άννα Σκοτ, όμως ζήσαμε την εμπειρία της αγοράς του Portobello Road Market κι ας μην ήταν Σάββατο.

Η αγορά εκτός από Κυριακή λειτουργεί καθημερινά.Απλά το Σάββατο είναι η μέρα της αντίκας, οποιασδήποτε αντίκας. Επίσης υπάρχουν καλλιτέχνες στον δρόμο που παίζουν μουσική και γενικά υπάρχει ένα κλίμα γιορτής.Αυτό φυσικά σημαίνει λαοθάλασσα και χαμός.

Εμείς πήγαμε Παρασκευή και δεν το μετανιώσαμε καθώς είχε ελάχιστους τουρίστες.Ετσι απολάυσαμε καλύτερα την βόλτα μας και θαυμάσαμε την αγορά και την γειτονιά με την ησυχία μας.

Περπατήσαμε σχεδόν όλη την Portobello και το τεράστιο παζάρι της που είναι περίπου 1 χιλιόμετρο. Είδαμε μαγαζάκια και πάγκους με παλιά και συλλεκτικά αντικείμενα όπως δίσκους, παμπάλαιες καρτ ποσταλ και κάρτες, πινακίδες, αφίσες, ασημικά κουταλάκια, κοσμήματα, φλυτζάνια, κορνίζες, καπέλα ,ρούχα σουβενίρ και ότι μπορεί να φανταστεί ο νούς σας σε σχετικά φυσιολογικές τιμές ανάλογα με το προιόν φυσικά.

Εδώ ένας πάγκος με πολύ παλιές φωτογραφικές μηχανές

Φυσικά η αγορά έχει και λουλούδια, φρούτα και λαχανικά καθώς και γρήγορο φαγητό σε καντίνες.

Πάνω στην Portobello έχει καφέ αρτοποιεία και εστιατόρια και επειδή ήταν πρωί σκεφτήκαμε πως θα ήταν ιδανικό να καθίσουμε σε κάποιο από τα φινετσάτα μαγαζιά που είναι πάνω στον δρόμο. Επίλέξαμε το GAIL's Artisan Bakery .Η βιτρίνα του είχε μεγάλη ποικιλία από δελεαστικά αρτοσκευάσματα ενώ το ατού του μαγαζιού είναι τα ψωμιά του.http://gailsbread.co.uk/ Δεν θα έλεγα ότι κάναμε και τις καλύτερες επιλογές.Πήραμε κάτι αλμυρά κρουασάν, πιτάκια και muffin.Δεν χορτάσαμε και τα χρυσοπληρώσαμε.

Αφού κάναμε την βόλτα μας στην Portobello στα γύρω δρομάκια και στην Kensindton Park Rd. και είδαμε τα υπέροχα αριστοκρατικά κτίρια της περιοχής βγήκαμε ξανά στην Notting Hill Gate και πήραμε το λεωφορείο 94 (εξυπηρετεί και το 148) και κατεβήκαμε στην Lancaster Gate Station.Κι αυτό για να πάμε στους Italian Gardens στο Hyde Park στη λίμνη The Long Water.

Μετά από αυτή τη στάση μας ξανά με το λεωφορείο 94 από Lancaster Gate κατεβήκαμε δύο στάσεις μετά στην Selfridges. Ακριβώς μπροστά στο φημισμένο πολυκατάστημα Selfridges το δεύτερο μεγαλύτερο στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Το χαρακτηριστικό γλυπτό πάνω από την είσοδο του Selfridges στην Oxford Street

Το προσπεράσαμε αφού δεν είχαμε σκοπό να χάσουμε τον χρόνο μας γυρνώντας μέσα στο τεράστιο πολυκατάστημα. Περπατήσαμε την Oxford Street έναν απ’τους πιο πολυσύχναστους εμπορικούς δρόμους της Ευρώπης.

Λίγο μετά στρίψαμε στα δεξιά όπου αρχίζει η New Bond Street. Ο εμπορικός δρόμος του Λονδίνου που μπορεί να υπερηφανεύεται ότι συγκεντρώνει τα μεγαλύτερα και καλύτερα καταστήματα σχεδιαστών στον κόσμο, καθώς και πανάκριβα κοσμηματοπωλεία και καταστήματα με αντίκες. Η Bond Street είναι απ’τους ακριβότερους δρόμους στον κόσμο και όσον αφορά το κόστος των ακινήτων.
Περάσαμε πολλούς απ τους διάσημους οίκους (σε μια βιτρίνα είδα νυφικό 15.000 λιρών!) και στην Bruton st. στρίψαμε δεξιά. Στο μάτι ‘’χτυπάει’’ κατευθείαν η Pub Coach & Horses.Η πανέμορφη παραδοσιακή παμπ που χρονολογείται από το 1770 και φαίνεται σαν μινιατούρα ανάμεσα στα σύγχρονα κτίρια.

Φτάσαμε στην Berkeley Square με τα αξιόλογα κτίρια τριγύρω της. Η τιμή αγοράς κατοικίας εδώ είναι απ’τις ακριβότερες αντίστοιχων εύπορων συνοικιών στο λονδίνο.

Ξαποστάσαμε στα όμορφα παγκάκια της πλατείας κάτω από τα δέντρα και μετά μέσω της Farm st. εντοπίσαμε το καλά κρυμμένο μυστικό της περιοχής. Τους Mount Street Gardens.Το μικρό αυτό πάρκο που δημιουργήθηκε πάνω σε ένα πρών νεκροταφείο! περιβάλλεται από πανέμορφα κτίρια με τούβλο ενώ το κυρίαρχο δέντρο των κήπων είναι οι μεγαλοπρεπής και ανθεκτικοί πλάτανοι! Μικρό και ήσυχο,ότι πρέπει για στιγμές χαλάρωσης.Άλλη μια στάση και εδώ για να απολαύσουμε την αύρα των Mt Street Gardens αλλά μεταξύ μας περισσότερο για να ξεκουράσουμε τα διαλυμένα μας πόδια.

Άλλη μια ιστορική παμπ του Λονδίνου η The Punch Bowl του 1750 στην Mount st.

Mount st.

Από τους κήπους βγήκαμε στην Mount st. και μετά ξανά στην Berkeley Square και την Bruton st. απ’όπου πήραμε το λεωφορείο C2 και κατεβήκαμε στην Oxford Circus Station.Στην αρχή της Regent st.

Στην Great Marlborough St με το που στρίβουμε αριστερά πέφτουμε πάνω στο εκπληκτικό Liberty.Το εντυπωσιακό πολυκατάστημα του 1875. Ένα ομολογουμένως υπέροχο εμπορικό, συνώνυμο της πολυτέλειας.Είναι από τα ωραιότερα κτίρια που εγώ ξεχώρισα στο Λονδίνο και που μετάνοιωσα που δεν μπήκα στο εσωτερικό του. http://www.liberty.co.uk/




Δίπλα από το Liberty βρίσκεται η δημοφιλής Carnaby street.Ο γεμάτος ζωή πεζόδρομος ιδανικός για απογευματινές βόλτες για φαγητό και ποτό. Σε κάποιο σημείο στα δεξιά περάσαμε μια μικρή στοά και μας έβγαλε σε ένα κουκλίστικο μίνι εμπορικό κέντρο το Kingly Court με ενδιαφέροντα τρέντι καταστήματα και με επιλογές για φαγητό.

Στάση στο Carnaby Burger Co στην Newburgh Street για φαγητό..Μείναμε απόλυτα ευχαριστημένοι με την εξυπηρέτηση τις γεύσεις και τις τιμές.Γύρω στις 30 λίρες τα δύο άτομα. Σκάσαμε και ευχαριστηθήκαμε!Φτερούγες κοτόπουλο σε ένα πιάτο υπερπαραγωγή, εξαιρετικό Burger τέλειες πατάτες και σκορδόψωμα!

Διασχίσαμε όλη την Carnaby street και στο τέλος της δεξιά από την Beak st βγήκαμε και πάλι στην Regent st. Έναν από τους πιο εντυπωσιακούς και σημαντικούς εμπορικούς δρόμους. Είναι ο δικός μου αγαπημένος δρόμος κατά πολύ ωραιότερος από την Bond Street.Κάθε κτίριο στην Regent st. προστατεύεται ως διατηρητέο κτίσμα.

Στο 188-196 της Regent Street βρίσκεται το Hamleys.Το παλαιότερο και μεγαλύτερο κατάστημα παιχνιδιών στον κόσμο 7 ορόφων.Αν και η κούραση ήταν απίστευτη και δεν είχα καμία όρεξη να μπω μέσα, λόγω αγαπημένης ανηψιάς τόλμησα και μπήκα μέσα στο τρελοκομείο. Απίστευτος κόσμος σε σημείο ασφυξίας. Πήγαμε 3ο όροφο, πήρα βιαστηκά μια Barbie χωρίς να δώσω σημασία στα προτερήματα της, πλήρωσα 30 λίρες και έφυγα! http://www.hamleys.com/

Στο 141 βρίσκεται ο ναός της σοκολάτας Godiva.Απίστευτο κατάστημα.Φοβερές συσκευασίες και τρομερά όμορφα σοκολατάκια πειρασμός.Εντάξει έχει τσουχτερές τιμές αλλά ένα αναμνηστικό αξίζει. Γι’αυτό και χωρίς να ξοδευτώ πήρα μία μαύρη σοκολάτα με 4 λίρες και μπισκοτάκια με μαύρη σοκολάτα με 8,5 λίρες. http://www.godiva.com/

Φτάσαμε στο τέλος της Regent στο Piccadilly Circus.Το πολυσύχναστο σημείο συνάντησης.Την πλατεία ή καλύτερα την διασταύρωση με τις φωτεινές επιγραφές σήμα κατατεθέν της. To Piccadilly Circus είναι περιτριγυρισμένο από ιστορικά διατηρητέα κτίρια που το ομορφαίνουν επικίνδυνα όπως το The Criterion Theatre, το London Trocadero κ.α και πολυάριθμα κλαμπ βρίσκονται τριγύρω. Και πάλι απίστευτος κόσμος έχει γεμίσει τους δρόμους ενώ αυτοκίνητα και λεωφορεία δεν σταματούν να περνούν. Πως να μην αγαπήσεις μια πόλη που σφίζει από ζωή? Που έχει τόσα διαφορετικά πρόσωπα?

Ο φτερωτός Anteros σύμβολο ανιδιοτελούς αγάπης κοσμεί το κέντρο απ’ το 1893

Μέσω της Coventry Street τον μικρό δρόμο που καθημερινά τον περνούν πάνω από 150.000 άνθρωποι, φτάσαμε στην Leicester Square.Πραγματικά σ’αυτό το μικρό κομμάτι από Piccadilly και ειδικά στην Leicester Sq. υπήρχε μια λαοθάλλασα.

Η πεζοδρομημένη πλατεία έχει στο κέντρο της το άγαλμα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ του 19ου αιώνα

Η Leicester Sq. είναι το κέντρο του κινηματογράφου στο Λονδίνο.Γύρω και κοντά στην πλατεία βρίσκονται θέατρα, κινηματογράφοι και πλήθος από μπαρ γι’αυτό και είναι από τα πιο πολυσύχναστα μέρη ιδιαίτερα Παρασκευή και Σάββατο βράδυ.Εδώ βρίσκεται και το περίπτερο TKTS το επίσημο κιόσκι που πουλάει εισητήρια θεάτρου του West End στη μισή τιμή την μέρα της παράστασης.Το λέω γιατί υπάρχουν πολλά περίπτερα που διαφημίζουν τα μισοτιμής εισητήρια αλλά πολλά από αυτά λειτουργούν παραπλανητικά αφού δεν αναφέρουν τα έξοδα κράτησης που συνήθως έρχονται με την αγορά των εισητηρίων.
Στάση στα παγκάκια καμαρώνοντας το άγαλμα του Σαίξπηρ και κάνοντας κοινωνικό σχόλιο για τους ανθρώπους που περνούσαν από μπροστά μας! Επόμενη αποστολή Βρετανικό Μουσείο.

Από τον σταθμό μετρο Leicester Square πήραμε την Northern line και μια στάση μετά κατεβήκαμε Tottenham Court Rd.Σε ελάχιστα λεπτά ήμασταν στο Βρετανικό μουσείο που βρίσκεται στην Great Russell Street.

Το Dominion Theatre στην St Giles Circus (Tottenham Court Rd)

Great Russell Street

To British Museum είναι το τρίτο σε επισκεψιμότητα μουσείο στον κόσμο με πάνω από 5,5 εκατομμύρια επισκέπτες το 2012, ενώ το μέγεθος της συλλογής του περιλαμβάνει 8 εκατομμύρια έργα αρχαία και σύγχρονα από όλες τις ηπείρους. Ιδρύθηκε το 1753 και περίπου έναν αιώνα μετά απέκτησε την ιωνικού ρυθμού πρόσοψη με τους 44 κίονες. Το αέτωμα πάνω από την κύρια είσοδο είναι διακοσμημένο με γλυπτά που αφορούν την εξέλιξη του Πολιτισμού, εγκαταστάθηκε το 1852.

Μπαίνοντας στην είσοδο το κέντρο του μουσείου είναι το Queen Elizabeth II Great Court που εγκαινιάστηκε το 2000, με την εντυπωσιακή ψηφιδωτή γυάλινη οροφή. Αποτελεί το κεντρικό σημείο σύνδεσης με το μουσείο, όπως είναι η Πυραμίδα του Λούβρου στο Παρίσι. Ουσιαστικά θεωρείται η μεγαλύτερη σκεπαστή πλατεία στην Ευρώπη.

Τα τμήματα που είδαμε στο Μουσείο είναι της Αρχαίας Αιγύπτου με την μεγαλύτερη συλλογή αιγυπτιακών αρχαιοτήτων στον κόσμο μετά του Κάιρου.Μεταξύ αυτών είδαμε την διάσημη Rosetta Stone μια πέτρα από μαύρο γρανίτη που φέρει τρεις επιγραφές: Αρχαία αιγυπτιακά ιερογλυφικά, Αιγυπτιακή δημοτική γραφή, και στην Αρχαία Ελληνική χρονολογίας του 196 π.Χ. που οι Αιγύπτιοι ζητούν την επιστροφή της στη χώρα τους. Εντύπωση μας έκαναν οι Gebelein μούμιες του 3.400 π.Χ.

Και φυσικά το τμήμα αρχαιοτήτων Ελλάδας και Ρώμης.Σταθήκαμε στην Καρυάτιδα του Ερεχθείου, στα κομμάτια του ναού της Αρτέμιδος της Εφέσου και του Μαυσωλείου της Αλικαρνασσού, στην ανακατασκευή της πρόσοψης του μνημείου των Νηρηίδων και βέβαια στην αίθουσα του Παρθενώνα (Duveen Gallery) με τα αμφιλεγόμενα Ελγίνεια Μάρμαρα.

Η ανακατασκευή της πρόσοψης του μνημείου των Νηρηίδων

Η αίθουσα του Παρθενώνα

Η είσοδος ως γνωστόν είναι δωρεάν http://www.britishmuseum.org/

Δεν θα αναλύσω το θέμα της επιστροφής των μαρμάρων, αλλά πιστεύω δυστυχώς ότι δεν πρόκειται τα γλυπτά του Παρθενώνα να επαναπατριστούν.Μπορεί η Ελλάδα να έχει με το μέρος της την Unesco και μερίδα κόσμου που βλέπει το ζήτημα συναισθηματικά, όμως η Βρετανία και μεγάλο μέρος της παγκόσμιας κοινής γνώμης θεωρεί πως κάτι τέτοιο θα άδειαζε πολλά Μουσεία αφού με αυτή τη λογική όλες οι χώρες θα μπορούσαν να διεκδικήσουν απ’τα μουσεία του κόσμου την εθνική τους κληρονομιά. Επίσης το Ηνωμένο Βασίλειο και οι υπεύθυνοι του μουσείου όπως λένε κάτι τέτοιο δεν θα είχε νόημα αφού το εργο δεν μπορεί να ενωθεί στην αρχική του μορφή και πως έτσι κι αλλιώς είναι διαλυμένο σε κομμάτια και τα εκθέματα θα βρίσκονται σκόρπια σε ένα άλλο μουσείο, αυτό της Ακρόπολης.

Πήραμε μια γερή δόση πολιτισμού και αποχωρήσαμε από το Βρετανικό μουσείο.Από την στάση Great Russell Street πάνω στην Bedford Square πήραμε το λεωφορείο 14 και κατεβήκαμε στη στάση Soho, Trocadero Haymarket δίπλα στο Piccadilly Circus.Μιας και η μέρα πάλι ήταν μαραθώνια είπαμε να το συνεχίσουμε και να πάμε μια και καλή στο ξενοδοχείο. Η βόλτα μας συνεχίστηκε γύρω απ’το Soho και συγκεκριμένα στην Chinatown (στα ενδότερα του Soho θα περνούσαμε την επόμενη βραδιά).

Προσωπικά μου άρεσε πάρα πολύ η όλη ατμόσφαιρα της περιοχής.Η Chinatown βρίσκεται γύρω από την Gerrard Street και περιλαμβάνει πλήθος από Κινέζικα εστιατόρια,σούπερ μάρκετ,καταστήματα με σουβενίρ και άλλες Κινέζικες επιχειρήσεις.Κι εδώ κυκλοφορούσε πάρα πολύς κόσμος δίνοντας την αίσθηση πανηγυριού.Η περιοχή έχει πάνω από 80 εστιατόρια με αυθεντική Ασιατική κουζίνα και κάποια απ’αυτά είναι αξιόλογα.Χρώμα και άρωμα Άπω Ανατολής στο πολύβουο κέντρο της Ασιατικής κοινότητας στο κέντρο του Λονδίνου σε απόσταση αναπνοής από την Leicester Square.Η γειτονιά μου φάνηκε πολύ όμορφη με τα φωτεινά φαναράκια και είναι αρκετά μικρή σε μέγεθος οπότε και δεν κουραστήκαμε να την γυρίσουμε. http://www.chinatownlondon.org/

Η μαραθώνια μέρα έφτανε στο τέλος της.Όσο κι αν η διάθεση και η καρδιά μας δεν ήθελε να αφήσει την ζωντάνια του κέντρου και ζητούσε και άλλες βόλτες τα πόδια και το σώμα ήταν έτοιμα προς κατάρευση.Πήραμε το λεωφορείο 14 από το Piccadilly που μας άφησε κοντά στον σταθμό του South Kensington. Με τα πόδια περάσαμε το μουσείο φυσικής ιστορίας, από τα Tesco Express πήραμε τις απαραίτητες προμήθειες της βραδιάς και φτάσαμε στο ξενοδοχείο μας.

Natural History Museum

Η ατελείωτη μέρα τελείωσε και μας γέμισε εικόνες,συναισθήματα,γεύσεις και αρώματα…

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 5 of 7

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[giannismits]

Μέρα πρώτη
Το κοτέτσι εεε συγνώμη το Αεροδρόμιο Μακεδονία μας υποδέχτηκε όπως πάντα μίζερο, άχρωμο και άσχημο.Έχοντας το BoardingPass της Ryanair στα χέρια περάσαμε γρήγορα τις διαδικασιες και με μια 20λεπτη καθυστέρηση επιβιβαστήκαμε στο αεροπλάνο το οποίο ήταν πλήρης.Η πτήση βαρετή και ήρεμη και στις 20:30 ώρα Λονδίνου φτάνουμε στο αεροδρόμιο Stansted.
http://www.stanstedairport.com/

To Stansted αν και το είχα στο μυαλό μου κάπως σαν το Μακεδονία μάλλον διαψεύστηκα.Είναι ένα σύγχρονο αεροδρόμιο και αρκετά μεγάλο για την κατηγορία του.Αφού περπατήσαμε αρκετά από την έξοδο του αεροσκάφους και περάσαμε τον τυπικό έλεγχο για την είσοδο μας στη χώρα, και ενώ η ώρα είχε πάει 21:00 το επόμενο βασικό βήμα ήταν η μεταφορά μας στο κέντρο του Λονδινου.

*Συνάλλαγμα
Έχοντας μαζί μου 245 λίρες που είχα από τη Θεσσαλονίκη (από ανταλλακτήριο στην Εγνατίας) φτάνοντας στο αεροδρόμιο Stansted έκανα ανάληψη με την χρεωστική κάρτα maestro της Εθνικής ένα αρκετά μεγάλο ποσό.Άλλη μια φορά έκανα ανάληψη την τελευταία μέρα ένα μικρό συμπληρωματικό ποσό. Ήθελα να χρησιμοποιήσω της eurobank αλλά μιλώντας με την τράπεζα μου είπαν ότι η αναλήψεως μου visa είναι μόνο πιστωτική και δεν λειτουργεί σαν χρεωστική στο εξωτερικό.Πλέον έχω βγάλει την χρεωστική της eurobank Debit MasterCard για τις αναλήψεις μου.
________________________________________________________________
Μεταφορά από/προς Stansted
-Τρένα:
Stansted Express. Ο σιδηροδρομικός σταθμός στο αεροδρόμιο Στάνστεντ είναι ακριβώς κάτω από το κτίριο του Terminal. Τα εισιτήρια μπορούν να αγοραστούν εκ των προτέρων από το site https://www.stanstedexpress.com/?tid=airport , στο σταθμό ή στο Terminal.
Τα τρένα αναχωρούν κάθε 15 λεπτά.Μέσος χρόνος διαδρομής 47 λεπτά για τον σταθμό Liverpool Street (αλλαγή μετρό με Central Line, Circle, Metropolitan και Hammersmith & City lines) και 36 λεπτά για Tottenham Hale (αλλαγή μετρό με την Victoria Line). Η τιμή είναι 12 λίρες η διαδρομή και 24 λίρες με επιστροφή.

GreaterAnglia.Συνδέει το αεροδρόμιο με πολλές περιοχές και του κεντρικού Λονδίνου όπως London Bridge, London Blackfriars, Cannon Street, Charing Cross, Euston, Kings Cross, Liverpool Street, Marylebone, Paddington, Waterloo, Heathrow Airport κ.α .Αναχωρούν κάθε 15 λεπτά και η τιμή είναι σχεδόν διπλάσια από το Stansted Express. http://www.greateranglia.co.uk/

-Λεωφορεία:
National Express A6 με προορισμό τον Victoria Coach Station.Τα λεωφορεία αναχωρούν κάθε 15 λεπτά και η διάρκεια του ταξιδιού είναι 90 με 100 λεπτά!Η τιμή του εισητηρίου είναι 10 λίρες η μονή διαδρομή ή 9 αν κλείσεις εισητήριο από το site τους http://www.nationalexpress.com/wherewego/airports/stansted-airport.aspx

National Express A9 με προορισμό τον London Liverpool Street Stn. Τα λεωφορεία αναχωρούν κάθε 20 λεπτά και η διάρκεια του ταξιδιού είναι 45 με 60 λεπτά. Η τιμή του εισητηρίου είναι 8,50 λίρες η μονή διαδρομή ή 7,50 αν κλείσεις εισητήριο από το site τους http://www.nationalexpress.com/wherewego/airports/stansted-airport.aspx

Terravision http://www.terravision.eu/london.html?tduid=7776191b4cf6b67cd63d03246770d5a5
Terravision A50 για London Victoria Station.Δρομολόγια κάθε 20 λεπτά και τιμή 9 λίρες η διαδρομή.Με επιστροφή κοστίζει 15 λίρες. Διάρκεια διαδρομής 75 λεπτά.
Terravision A51 για London Liverpool Street.Αναχωρούν κάθε 30 λεπτά και κοστίζει 8 λίρες η διαδρομή.Με επιστροφή 14 λίρες. Διάρκεια διαδρομής 55 λεπτά.
** Από το Stop N°2, της Bulleid Way, Victoria αναχωρούν τα λεωφορεία A50 της Terravision που πάνε απευθείας αεροδρόμιο ενώ από το Stop N°9, Buckhingam Palace Road, Victoria αναχωρούν τα λεωφορεία A51 με ενδιάμεσο σταθμό τον Liverpool Street
Terravision A52 για London Stratford. Αναχωρούν κάθε 30 λεπτά και κοστίζει 6 λίρες η διαδρομή.Με επιστροφή 11 λίρες. Διάρκεια διαδρομής 40 λεπτά.

easyBus EB2 με προορισμό Baker Street.Από το αεροδρόμιο το παίρνουμε από το Bay 11 στο σταθμό λεωφορείων έναν όροφο κάτω από τις αφίξεις.Το τέρμα είναι στην Baker Street (Stop A στο 214 της Baker Street).
Για την επιστροφή στο αεροδρόμιο Stansted τα λεωφορεία της easyBus EB2 αναχωρούν από το 137 της Gloucester Place (Baker St.) από τη στάση 19 ακριβώς έξω από την Allsop Arms Pub.
Μέσος όρος διαδρομής από / προς το αεροδρόμιο είναι 60 με 70 λεπτά και οι τιμές ξεκινούν από 2 λίρες.Όσο πιο νωρίς κλείσετε τόσο καλή τιμή θα βρείτε.

Οι γραμμές tube που εξυπηρετούν από / προς τον Baker Street Station είναι οι: Circle Line, Jubilee Line, Bakerloo Line, Metropolitan Line και Hammersmith & City Line.Καθώς και πολλές γραμμές λεωφορείων. http://www.easybus.co.uk/ ___________________________________________________________________

Χωρίς να έχω αποφασίσει ποιο μεταφορικό μέσο να χρησιμοποιήσουμε για την μετάφορά μας στο κέντρο,την λύση δίνει η μετριότατη αεροσυνοδός με τα εισητήρια της National Express.Είπα λοιπόν να μην τρέχουμε και να έχουμε τα εισητήρια στο χέρι.Η τιμή άλλωστε ήταν ίδια είτε τα αγοράζαμε από το αεροπλάνο είτε από το λεωφορείο.10 λίρες το άτομο η μονή διαδρομή.Δρομολόγια έχει ανά 15 λεπτά.
*Για την επιστροφή μας είχα κλείσει από το internet λεωφορείο της easyΒus με 5,50 λίρες το άτομο. Τελικά αποδείχτηκε η καλύτερη λύση.Από άποψη τιμής, χρόνου και άνεσης.

Βγαίνοντας λοιπόν από τις αφίξεις αριστερά και αφού περνάμε μια μικρή υπόγεια διάβαση βρισκόμαστε απέναντι στην αφετηρία που είναι όλα τα λεωφορεία.Βρίσκουμε το σημείο της National Express όπου θα πέρναμε το λεωφορείο Α6 με τέρμα τον σταθμό Victoria.Και αφού χάσαμε στο τσακ των 21:30 πήραμε των 21:45.Το λεωφορείο μεγάλο και σύγχρονο με λίγους επιβάτες.Τελικά η διαδρομή ήταν ατελείωτη και η National Express αποδείχτηκε μια αργή και μάλλον λάθος επιλογή.Στον σταθμό Victoria φτάσαμε μετά από 1 ώρα και 40 λεπτά, περίπου στις 23:30.

Στον τεράστιο και αχανή σταθμό Victoria επικρατούσε μια σχετική ησυχία.Ίσως εκεί συνειδητοποίησα ότι ήμασταν στο Λονδίνο.Όλες οι φυλές του κόσμου περνούσαν από δίπλα μας και τα μαγαζιά με διάφορα σνακ μας φώναζαν.Το πιο σημαντικό τώρα ήταν να βγάλουμε μια χάρτινη travel card.Ευτυχώς ένα εκδοτήριο ήταν ανοιχτό. ____________________________________________________________________
Δεν θα αναλύσω το μείζον δίλλημα που ταλανίζει όλους τους επισκέπτες της πόλης δηλαδή oyster ή travel card.Αποφάσισα εξ αρχής να πάρουμε την 7ήμερη travel card για ζώνες 1-2 με κόστος 30,40 λίρες.Δεν είναι το καλύτερο μου να φορτώνω χρήματα σε κάρτες και προτιμώ πάντα μια απεριορίστων διαδρομών.Το πρόγραμμα άλλωστε δεν είχε επισκέψεις με tube,dlr ή λεωφορεία σε περιοχές εκτός ζωνών 1-2.

Παίρνοντας χάρτινη travel card από οποιονδήποτε σταθμό National rail (όχι tube) εκμεταλλεύεσαι την προσφορά 2 for 1 http://www.daysoutguide.co.uk/2for1-london
Βέβαια αν και είχα εκτυπώσει τα εισητήρια των αξιοθέατων που ήθελα να επιστευτώ τελικά όπως ανέφερα λόγω χρόνου δεν πήγα σε κάποιο απ αυτά.Πάντως είναι μια πολύ καλή προσφορά με ένα εισητήριο να μπαίνουν δύο άτομα.Γιαυτό και η χάρτινη travel card είναι η πιο δημοφιλής στους επισκέπτες.Για την έκδοση της 7ήμερης κάρτας χρειάζεται φωτογραφία πάσου.Όχι για τις ημερίσιες.

Το επίσημο site των μέσων μεταφοράς για το Λονδίνο είναι ίσως ότι πιο άρτιο, λεπτομερέστατο και εύχρηστο έχω δει http://www.tfl.gov.uk/gettingaround/default.aspx
Αναλύει με κάθε λεπτομέρεια το σύστημα των καρτών και των τιμών για κάθε μεταφορικό μέσο, τον τρόπο χρήσης τα δρομολόγια και τις στάσεις αναλυτικά, συνδιασμούς μέσων μεταφοράς ανάλογα τον προορισμό που θες και πολλά άλλα χρήσιμα.Εμένα με βοήθησε απίστευτα ειδικά στο πλάνο που έκανα με τα λεωφορεία και τις στάσεις που ήθελα καθώς και να κατανοήσω το σύστημα των καρτών (μη τα περιμένουμε όλα από το travelstories)!

Η travel card μπαίνει στην εσοχή και βγαίνει στην πάνω μεριά για να ανοίξουν οι μπάρες στο μετρό.Αντίθετα η oyster ''χτυπάει'' μαγνητικά. Μπαίνοντας στα λεωφορεία απλά την δείχναμε στον οδηγό ένω τις Oyster τις περνούσαν κανονικά στο μηχάνημα.Καμία μέρα δεν πετύχαμε έλεγχο και κάναμε πάρα πολλές διαδρομές με tube και λεωφορεία.
____________________________________________________________________
Το δίκτυο του μετρό περιλαμβάνει τον πρώτο υπόγειο σιδηρόδρομο του κόσμου, Metropolitan Railway. Ο οποίος άνοιξε το 1863 και τώρα είναι μέρος των Circle , Hammersmith & City και Metropolitan lines. Το δίκτυο έχει επεκταθεί σε 11 γραμμές, και την περίοδο 2012/13 μετέφερε πάνω από 1 δισεκατομμύριο επιβάτες.

Αν και κάποιοι σταθμοί ήταν αρκετά παλιοί μπορώ να πω πως το μετρό του Λονδίνου στους σταθμούς στις αποβάθρες και στα βαγόνια ήταν πολύ καθαρά.Δεν είδα γκράφιτι ούτε χαραγμένα τζάμια ούτε άστεγους και σίγουρα δεν είδα ποντίκια που κάποιοι έχουν αναφέρει.Τα τρένα σε κάποιες γραμμές μου φάνηκαν ολοκαίνουρια.Ενώ σε κάποιες πλατφόρμες υπήρχαν πόρτες κάτι που δεν είχα ξαναδεί.

Ο σταθμός του Covent Garden είναι ένας από τους λίγους σταθμούς στο κεντρικό Λονδίνο στον οποίο η πρόσβαση της πλατφόρμας γίνεται μόνο με ανελκυστήρα ή σκάλες και συχνά γίνεται συμφόρηση λόγω της δημοτικότητας της περιοχής (μη κάνετε το λάθος και πάτε από τα σκαλιά.Καλύτερα να περιμένετε στον συνοστισμό για το ασανσέρ).

*Κάποιοι σταθμοί είναι χάος και τεράστιοι αλλά με λεπτομερή σήμανση που σε βοηθούν να μην χάνεσαι.Απλά χρειάζεται προσοχή γιατί από μια πλατφόρμα μπορεί να περνάνε και 3 διαφορετικές γραμμές οπότε καλό είναι να βλέπετε στο βαγόνι ποια γραμμή αναγράφει.Στην φωτεινή ένδειξη μπροστά στο τρένο γράφει το τέρμα της γραμμής.
____________________________________________________________________
Έχοντας την κάρτα στο χέρι καθώς και από δύο κρύα σάντουιτς που πήραμε από ένα μαγαζί εξωτικής προέλευσης στον σταθμό, κατευθυνθήκαμε στις σκάλες που οδηγούν στην Circle και District Line (δεν σας τα λέω με τα χρώματα της κάθε γραμμής λόγω αχρωματοψίας)! Και οι δύο γραμμές εξυπηρετούσαν τον σταθμό Gloucester Rd όπου εκεί κοντά πάνω στον κεντρικό Cromwell Rd ήταν το ξενοδοχείο που θα μέναμε.

Μετά από 3 στάσεις από τον σταθμό Victoria κατεβήκαμε στον σταθμό Gloucester Rd. Δυσκολευτήκαμε να βρούμε το ξενοδοχείο ίσως λόγω κούρασης αλλά και προσανατολισμού σε ένα άγνωστο μέρος, αλλά και γιατί όλα τα κτήρια της περιοχής είναι πανομοιότυπα σε Γεωργιανό στιλ. Τελικά εντοπίσαμε τον Cromwell Rd και βρήκαμε το ξενοδοχείο μας περασμένες πια 12 τα μεσάνυχτα. ____________________________________________________________________
Το ξενοδοχείο μας ήταν το Cromwell Crown Hotel στο 139-141 της Cromwell Rd. http://www.cromwellcrownhotel.co.uk/ Αν και η βαθμολογία 6,7 στο booking δεν προδιαθέτει για κάτι καλό προσωπικά για την τιμή και την κατηγορία του το βρήκα κάτι παραπάνω από αξιοπρεπές.Ανακαινισμένο,πεντακάθαρο με ολοκαίνουριο μπάνιο.Μικρό αλλά όχι άβολο δωμάτιο και αρκετά ευγενικοί οι υπαλλήλοι.
Αν θα ξαναπήγαινα?Φυσικά.Αρνητικά που με χάλασαν ιδιαίτερα δεν υπήρξαν πέρα του ότι ενώ άλλαζαν πετσέτες δεν άλλαξαν ποτέ τα σεντόνια.Όπως και να έχει σαν περιοχή ήταν άριστο καθώς βρίσκεται στο South Kensington δηλαδή στην ζώνη 1 οπότε το κέντρο και σχεδόν όλες οι βασικές περιοχές ήταν πολύ κοντά με εξαιρετικά βολικές συνδέσεις.Το Natural History Museum ήταν με τα πόδια περίπου 10-15 λεπτά χαλαρού περιπάτου όπως και το Royal Albert Hall.

Το έκλεισα περίπου 2,5 μήνες πριν το ταξίδι στην τιμή των 260 λιρών το δίκλινο για 4 διανυκτερεύσεις χωρίς πρωινό.Για χαμηλό μπάτζετ και για αξιοπρεπή διαμονή στο κέντρο και όχι στην άλλη ακρή της πόλης είναι σούπερ.
Αφού κάναμε λοιπόν το chek in ανεβήκαμε στο δωμάτιο μας και σχεδόν αμέσως ξεραθήκαμε.

Ακολουθεί η πρώτη ουσιαστική μέρα στο Λονδίνο με σπέσιαλ φωτογραφικό υλικό…

 

[elenara88]

Λονδιναρα και οδηγος ιστορια!; τελεια!!!!! συνεχισε παρακαλω την αψογη περιγραφη!!! και φωτος θελει ο λαος ε;

 

[giannismits]

Λονδιναρα και οδηγος ιστορια!; τελεια!!!!! συνεχισε παρακαλω την αψογη περιγραφη!!! και φωτος θελει ο λαος ε;

Βεβαίως!Αναμείνατε...Η συνέχεια επί της οθόνης εντός λίγων ωρών,ημερών,βδομάδων

 

[tripakias]

Δυστυχως ή ευτχως σ' αυτη τη γη δεν υπαρχει καλυτερη πολη. Μοναδικο, ατελειωτο , παντα ανανεωμενο και βηματα μπροστα απο τους αλλους.
Η ιστορια σου δεν ειναι μονο καλογραμμενη αλλα εχει κι ενα φοβερο background...

 

[giannismits]

Δυστυχως ή ευτχως σ' αυτη τη γη δεν υπαρχει καλυτερη πολη. Μοναδικο, ατελειωτο , παντα ανανεωμενο και βηματα μπροστα απο τους αλλους.
Η ιστορια σου δεν ειναι μονο καλογραμμενη αλλα εχει κι ενα φοβερο background...

Aν το λες εσύ με την εμπειρία που έχεις από την πόλη και την αγάπη σου γι'αυτή χαίρομαι διπλά.

 

[giannismits]

Μέρα δεύτερη I – Southbank-Southwark-Shad Thames

Έξω απ'το ξενοδοχείο

H πρώτη μέρα ξημέρωσε ηλιόλουστη και πολλά υποσχόμενη!Πρωτού πάρουμε το μετρό για τον σταθμό Westminster που θα ήταν η αφετηρία μας πήγαμε για ένα πρωινό καφεδάκι και σνακ στο Paul που βρισκεται ακριβώς απέναντι στον σταθμό Gloucester Rd.Τα καφέ Paul είναι μικρά αρτοποιεία και υπάρχουν 30 υποκαταστήματα σε πολλές γωνιές του Λονδίνου http://www.paul-uk.com/content/whats-news.php Το μαγαζί ήταν γεμάτο μέσα και έξω όμως σε λίγα λεπτά ένα τραπεζάκι άδειασε και καθήσαμε.Τα νόστιμα κρουασάν και αρτοσκευάσματα και η πηχτή ζεστή σοκολάτα ήταν αρκετά για να μας δυναμώσουν.Η μέρα θα ήταν εξαντλητική και ατελείωτη…και?Ποιός νοιάζεται?Είμαστε στο Λονδίνο και μόλις αρχίσαμε!

Απ’τον σταθμό λοιπόν Gloucester Rd παίρνουμε την District Line και μετά από 5 στάσεις κατεβαίνουμε στον σταθμό Westminster.Με το που βγαίνουμε αντικρίζουμε το σήμα-κατατεθέν του Λονδίνου τον πύργο του ρολογιού γνωστός ως Big Ben!
Ο πύργος ύψους 96,3 μέτρων στέκεται επιβλητικός μπροστά μας και πλήθος κόσμου τον φωτογραφίζει.Εξάλλου η φήμη του Μπιγκ Μπεν, έχει ξεπεράσει τη φήμη των ίδιων των Ανακτόρων.

Όσο προχωρούσαμε την γέφυρα Westminster είχαμε καλύτερη οπτική της πρόσοψης των ανακτόρων του Ουεστμίνστερ ή του Βρετανικού Κοινοβουλίου με την υπέροχη γοτθική αρχιτεκτονική του και δεν παίρναμε τα μάτια μας από πάνω του, ενώ θαυμάσαμε την θέα προς την γέφυρα Jubilee, την τεράστια ρόδα το London Eye φυσικά και κάθε όμορφο σημείο γύρω από τον ποταμό Τάμεση.

Στο τέλος της γέφυρας Westminster στρίψαμε αριστερά περνώντας το County Hall όπου βρίσκεται το ενυδρείο και φτάνοντας στο London Eye και τους Jubilee Gardens απολαύσαμε άλλη μια φανταστική άποψη του Κοινοβουλίου και της γέφυρας του Westminster.

Από το σημείο αυτό ουσιαστικά ξεκινά ίσως η ωραιότερη,μαγευτική και διάσημη διαδρομή με τα πόδια στο Southbank.Απλά αντί να συνεχίσουμε ευθεία πήγαμε προς τον σταθμό Waterloo,βγήκαμε στον κινηματογράφο London IMAX ...

...και μετά αριστερά για να βγούμε μπροστά στο Royal National Theatre δίπλα από την Waterloo Bridge.Από το σημείο αυτό άρχισε για μας η διαδρομή δίπλα στον Τάμεση έχοντας πάντα εκπληκτική θέα προς όλες τις κατευθύνσεις.

Το υπέροχο πεζοδρομημένο και περιποιημένο μονοπάτι δίπλα στο ποτάμι με την φανταστική θέα ήταν η καλύτερη αρχή για μας.

Η μέρα ήταν λαμπερή με πολύ καλή θερμοκρασία κ απολαύσαμε μια απίστευτη βόλτα που για μένα ήταν η καλύτερη στιγμή σ’αυτό το ταξίδι.Σταματούσαμε σε διάφορα σημεία.Κάθε μέρος ήταν και μια απόκάλυψη.Κάθε μέρος και μια φανταστική εικόνα…

Κόσμος χαλάρωνε στα παγκάκια,αμέριμνοι και γελαστοί άνθρωποι (σαν εμάς) απολάμβαναν το τοπίο,κάποιοι έκαναν το ποδήλατό τους και πολλοί τρέχανε…και τρέχανε..από το σημείο αυτό και για όλες τις μέρες σε κάθε απίθανο ή πιθανό μέρος βλέπαμε ανθρώπους κάθε ηλικίας να κάνουν τζόκινγκ…
Αφού περάσαμε την Gabriel’s Pier και συνεχίσαμε στην The Queen’s Walk φτάσαμε στο διάσημο OXO Tower Wharf ο οποίος περιλαμβάνει διαμερίσματα, καταστήματα, γκαλερί και στον τελευταίο τον 8ο όροφο του κτιρίου βρίσκεται το διάσημο εστιατόριο OXO Tower Brasserie.

Συνεχίζοντας πάντα ευθεία δίπλα στον Τάμεση από μια παράκαμψη περάσαμε κάτω από την γέφυρα Blackfriars και βρεθήκαμε ανάμεσα στις Blackfriars και Blackfriars Railway Bridge, και είδαμε τις στήλες της αρχικής σιδηροδρομικής γέφυρας, η οποία κατεδαφίστηκε, επειδή ήταν πολύ αδύναμη για να υποστηρίξει τα σύγχρονα τρένα.
Blackfriars Bridge

Blackfriars και Blackfriars Railway Bridge

Λίγα μέτρα μετά φτάνουμε στην γκαλερί μοντέρνας τέχνης Tate Modern και την Millennium Bridge.

Η πεζογέφυρα της χιλιετίας αν και άνοιξε για το κοινό τον Ιούνιο του 2000, δύο μέρες μετά έκλεισε καθώς οι πεζοί που την διέσχισαν τις 2 πρώτες μέρες ένοιωσαν μια δυσάρεστη ταλάντωση. Η γέφυρα έκλεισε για σχεδόν δύο χρόνια, ενώ τροποποιήσεις έγιναν για να εξαλειφθεί η ταλάντευση εντελώς. Μετά από μια περίοδο δοκιμών, η γέφυρα με επιτυχία άνοιξε εκ νέου στις 22 Φεβρουαρίου 2002.

Η γέφυρα έχει μια τέλεια ευθυγράμμιση με την νότια πρόσοψη του καθεδρικού ναού του Αγίου Παύλου.Ενώ στην άλλη άκρη το πιο αναγνωρίσιμο κτίσμα είναι η 99 μέτρων καμινάδα της Tate. Αφού την διασχίσαμε μέχρι την μέση και έβγαλα υπέροχες καρποσταλικές φωτογραφίες επιστρέψαμε στην Tate όπου μπήκαμε στο εσωτερικό της.

http://www.tate.org.uk/ Η Tate Modern στεγάζεται σε ένα κτήριο πρώην ηλεκτρικού σταθμού από το 2000. Το κτήριο είναι χτισμένο σε δύο φάσεις μεταξύ 1947 και 1963. Ο πυρηνικός σταθμός έκλεισε το 1981.Οι αρχιτέκτονες αποφάσισαν να ανακαινίσουν το σημερινό κτίριο αντί να το καταστρέψουν. Η σύγχρονη Tate είναι ένα παράδειγμα προς μίμηση του πως μπορείς να προσαρμόσεις να αλλάξεις και να δώσεις ζωή σε παλιά κτίρια.

Οι συλλογές στην Tate Modern αποτελούνται από έργα της διεθνούς και σύγχρονης τέχνης που χρονολογούνται από το 1900 μέχρι σήμερα. Είναι το 4ο δημοφιλέστερο μουσείο τέχνης στον κόσμο με περίπου 4,7 εκατομμύρια επισκέπτες ετησίως! (περιλαμβάνονται όλα τα μουσεία με οποιαδήποτε μορφή τέχνης που εκτίθενται). Η είσοδος είναι δωρεάν.

Αφού ρίξαμε μια γρήγορη ματιά σε κάποιες συλλογές καθώς δεν μπορώ να πω ότι είμαι λάτρης της μοντέρνας τέχνης και επειδή είχε έρθει η ώρα της ξεκούρασης και χαλάρωσης τι καλύτερο για έναν καφέ με την ωραιότερη θέα του Λονδίνου.
Το καφέ της γκαλερί βρίσκεται στον 6ο όροφο και πραγματικά η θέα από τις τζαμαρίες είναι συγκλονιστικά όμορφη. Απολαύσαμε κρουασάν και muffins προς 2,5 λίρες περίπου το ένα και χαζεύαμε για αρκετή ώρα το City τους ουρανοξύστες την Millennium Bridge τον Τάμεση…Υπέροχες και αξέχαστες εικόνες…

Δίπλα από την Tate είναι το σπίτι του Sir Christopher Wren.Του μεγάλου αρχιτέκτονα που ευθύνεται για την ανοικοδόμηση 52 εκκλησιών στην πόλη του Λονδίνου μετά τη μεγάλη πυρκαγιά το 1666, συμπεριλαμβανομένου το αριστούργημά του Καθεδρικού Ναού του Αγίου Παύλου.

Ακριβώς δίπλα είναι το ανακατασκευασμένο The Shakespeare's Globe Centres που άνοιξε το 1997.Το αρχικό Globe Theatre χτίστηκε το 1599 και μετά από την καταστροφή του από πυρκαγιά το 1614.

Συνεχίζοντας ευθεία το μονοπάτι παραποτάμια μετά την γέφυρα Southwark φτάνουμε στην ομολογουμένως πανέμορφη και ιστορική παμπ Anchor Bankside.Αναφέρεται ότι μετά την μεγάλη πυρκαγιά του 1666 ξαναχτίστηκε το 1676 και έκτοτε στο πέρασμα των αιώνων υπέστη διάφορες αλλάγές και ανακαινίσεις.Με πιο πρόσφατη και πιο δαπανηρή στην ιστορία της αυτή του 2008 με κόστος 2.600.000 λίρες!

Southwark Bridge

Anchor Bankside

________________

Στρίβοντας δεξιά και αμέσως αριστερά περνάμε κάτω από την Cannon Street Railway Bridge σε μια στοά την Clink Street για να βγούμε μπροστά στο μουσείο Clink τις παλιές φυλακές βασανιστηρίων! Το Μουσείο Clink Prison είναι χτισμένο πάνω στην αρχική τοποθεσία των φυλακών.Χρονολογούνται από το 1144 και ήταν από τις παλαιότερες και πιο διαβόητες φυλακές της Αγγλίας. Βρίσκεται στην καρδιά του Southwark. http://www.clink.co.uk/

Αφού περάσαμε τα στενά,σκοτεινά και ατμοσφαιρικά πλακόστρωτα της Clink Street,στο τέλος της βγαίνουμε μπροστά στον ποταμό όπου βρίσκεται στριμωγμένο ανάμεσα σε ψηλά κτίρια το Golden Hind. Το αντίγραφο μιας αγγλικής γαλέρας του Sir Francis Drake του 1577.Ενώ δίπλα υπάρχει πολύ όμορφα διαμορφωμένος χώρος για καφέ με ξύλινα παγκάκια.

Αφού περνάμε τον Καθεδρικό ναό Southwark Cathedral , σειρά είχε η εκπληκτική Borough Market.

Είναι μία από τις μεγαλύτερες και παλαιότερες αγορές τροφίμων του Λονδίνου. Τα υπαίθρια μπακάλικα, ψαράδικα, μανάβικα,, οι φούρνοι τα ζαχαροπλαστεία, και οι πάγκοι με μαγειρευτά και σνακ από όλο τον κόσμο είναι μια αυθεντική εικόνα του Λονδίνου και η χαρά του κάθε καλοφαγά.Η επίσκεψη στην αγορά είναι εμπειρία από μόνη της όμως δεν γίνεται απλά να κοιτάς.Επιβάλλεται να δοκιμάσεις κάτι που τραβάει η όρεξή σου.Έτσι κι εμείς δεν ξέραμε τι να πρωτοφάμε που να πρωτοκοιτάξουμε. Τελικά πήραμε σάντουιτς με φαλάφελ και το ξακουστό Salt beef σάντουιτς δηλαδή παστό βοδινό. Χωρίς να εξτασιαστώ μου άρεσαν και οι δύο γεύσεις. http://boroughmarket.org.uk/

Η αγορά βρίσκεται ανάμεσα και κάτω από τις σιδηροδρομικές γραμμές του σταθμού London Bridge και σε απόσταση αναπνοής από τον Shard τον ψηλότερο ουρανοξύστη του Λονδίνου και το ψηλότερο κτίριο στην Ευρωπαική ένωση!

Αφού γυρίσαμε αρκετή ώρα την Borough Market βγήκαμε στην Borough High St μπροστά στον καθεδρικό και μετά στην Tooley St. μπροστά στο London Bridge Hospital.Αφού στρίψαμε αριστερά στην Hay's Ln μπήκαμε στην πανέμορφη Hay's Galleria, το σκεπαστό υπαίθριο εμπορικό κέντρο και βγήκαμε ξανά στον Τάμεση.

Hay's Galleria

Στο σημείο αυτό βρίσκεται το HMS Belfast το ιστορικό ταχύπλοο σκάφος του 1936 που πήρε μέρος σε πολλές μάχες και που από το 1971 είναι μόνιμα αγκυροβολημένο στον ποταμό Τάμεση και λειτουργεί ως μουσείο.

Και λίγα μέτρα πιο μετά φτάνουμε επιτέλους σε ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα-ορόσημα του Λονδίνου την Tower Bridge που άνοιξε επίσημα στις 30 Ιουνίου 1894...

...και στο City Hall το σύγχρονο και μοντέρνο Δημαρχείο από το 2002.Δίπλα του υπάρχουν καταστήματα και γραφεία.Όλα αποτελούν μέρος μιας ευρύτερης ανάπτυξης που ονομάζεται More London.Στην μέση της πλατείας είναι ένα βυθισμένο αμφιθέατρο που ονομάζεται The Scoop , το οποίο χρησιμοποιείται κατά τους καλοκαιρινούς μήνες για υπαίθριες παραστάσεις.

Ακριβώς απέναντι είναι ο πύργος του Λονδίνου.

Δεν χορτάιναμε να κοιτάμε προς κάθε κατεύθυνση και να θαυμάζουμε την περιοχή αλλά κυρίως την εκπληκτική Tower Bridge που φωτογράφιζα κάθε οπτική της γωνία.

http://www.towerbridge.org.uk/TBE/EN/

Αφού κάναμε μια στάση και χαλαρώσαμε στα σκαλιά του The Scoop θαυμάζοντας όλες αυτές τις πανέμορφες εικόνες γύρω μας και χαζεύοντας ανθρώπους από κάθε γωνιά του κόσμου συνεχίσαμε ευθεία προσπερνώντας για λίγο την Tower Bridge και βγήκαμε στο Shad Thames. Το Shad Thames είναι ένας στενός δρόμος με Βικτωριανές αποθήκες και στις δύο πλευρές, και με μικρά πεζοδρόμια που διασταυρωνονται μεταξύ τους. Οι αποθήκες έκτοτε έχουν μετατραπεί σε εστιατόρια, γραφεία και διαμερίσματα.

Σε ένα σημείο στρίβουμε και είμαστε ξανά μπροστά στο ποτάμι στο Butlers Wharf Pier.
Το μέτωπο αυτό είναι ίσως το πιο ενδιαφέρων και ίσως λιγότερο δημοφιλές στους επισκέπτες.Η θέα προς την γέφυρα και το City είναι εξαιρετική ενώ στη σειρά βρίσκονται πολλά εστιατόρια και καφέ.

Συνεχίζοντας την βόλτα μας φτάσαμε στο γεφύρι New Concordia Wharf και έγινε η αποκάλυψη του St Saviour's Dock!

To St Saviour's Dock είναι μια μικρή προβλήτα στη νότια όχθη του ποταμού Τάμεση,και αποτελεί το ανατολικό άκρο του γραφικού και ιστορικού αναχώματος που ξεκινά από την Tower Bridge και είναι γνωστό ως Shad Thames. Είναι το σημείο όπου ο ποταμός Neckinger ενώνεται με τον Τάμεση. Είναι ένας υπόγειος ποταμός που δεσπόζει στο νότιο τμήμα της Southwark και ρέει μέσα στο St Saviour's Dock όπου εισέρχεται στον ποταμό Τάμεση. Στο σημείο αυτό που πλέον περιβάλλεται από καινούρια και μοντέρνα κτίσματα και έχει αλλάξει πρόσωπο ως μέρος των μεγάλων έργων υποδομής, κάποτε ήταν μια άθλια περιοχή και ο τύπος της εποχής το 1849 την χαρακτήριζε ως η πρωτεύουσα της χολέρας ή Βενετία των υπονόμων!

Το μέρος είναι απίστευτο και η θέα κατά μήκος της αποβάθρας από την πεζογέφυρα είναι φανταστική Είναι κάτι διαφορετικό και πραγματικά αξίζει να ρθείτε μέχρι εδώ...

 

[elenara88]

Φ Ω Τ Ο Γ Ρ Α Φ Ι Α Ρ Ε Σ!

 

[makisg]

και π ε ρ ι γ ρ α φ ά ρ α.

 

[echo2011]

Tι τέλεια βόλτα! Τι φοβερές φωτογραφίες!!! Και η μέρα φαίνεται πολύ καλή, ιδανική για ωραίες λήψεις και πολύ περπάτημα..
Μπράβο και περιμένω την συνέχεια!!!

 

[giannismits]

Eυχαριστώ παιδιά.Πράγματι έχω αδυναμία στον γαλάζιο ουρανό μαζί με πυκνά σύννεφα.Με βοηθάει να τραβάω πολύ καλές λήψεις.Η συγκεκριμένη μέρα έχει αρκετό ''ζουμί'' ακόμα.
Η συνέχεια με το υπόλοιπο μισό...

 

[nicole.g.<3]

Ένα μεγάλο μπράβο για την ιστορία-οδηγό που μας ετοιμάζεις και χίλια ευχαριστώ για τον κόπο που κάνεις και μας τα περιγράφεις όλα με τέτοια συνέπεια και λεπτομέρεια!!!
Οι φωτογραφίες σου είναι καταπληκτικές!!!