taksidiara psuxi
Member
Magic Fountain of Montjuïc (Font màgica): Μια πολύ όμορφη εμπειρία που όσο τουριστική και αν θεωρείται εγώ την συνιστώ. Φυσικά πολύς κόσμος που απολάμβανε το θέαμα. Μπορεί η μουσική που παιζόταν να μην ήταν 100% ταιριαστή με την κίνηση, αυτό που με ενθουσίασε όμως ήταν τα χρώματα και τα σχέδια που σχηματίζονταν! Μιας και είχαμε λίγο χρόνο αράξαμε πήραμε και μπυρίτσες και απολάσαυμε το θέαμα.
Φεύγοντας από εκεί η αγωνία μου μεγάλωνε. Ήθελα να φτάσω στο club και να πετύχω καλή θέση για να βλέπω! Τώρα που πέρασε ο καιρός σκέφτομαι πόση βλακεία έκανα που αρκέστηκα στο να βολευτούμε σε ένα καλό σημείο - με άψογη ορατότητα ναι μεν - αλλά θα μπορούσα να είμαι και σχεδόν μπροστά και να έχω πιθανότητα να ανέβω στην σκηνή όταν τραβηξαν 2-3 κοπέλες. Ας τα πάρω με την σειρά όμως....
Αν αναρωτιέστε ποιος είναι ο Steve Aoki θα σας πω ότι ακόμη και εγώ η ίδια αγνοούσα την ύπάρξη του μέχρι τον Ιούλιο. Γενικά από μουσική ακούω τα πάντα με έμφαση στα ξένα house μπιτάκια κτλ. Τον Ιούλιο λοιπόν καθώς διέσχιζα την παραλιακή βλέπω μία τεράστια αφίσα με ένα τύπο που θα έπαιζε ως dj στο bolivar και που ήταν κυριολεκτικά ολοιδιος ο Ευλογητός (ω ναι αυτός από την Λάμψη). Δεν σας κάνω πλάκα μπορείτε να το διαπιστώσετε. Τέλος πάντων μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση η φάτσα του. Μετά την εμφάνιση του ανεβάζει το μαγαζί βιντεάκι στο facebook , πατάω βλέπω και αυτό ήταν! Ρουβίτσα πχ δεν έχω υπαρξει ποτέ, αλλά είμαι σε τέτοια φάση με τον τύπο. Αρχίζω να παρακολουθώ όλα του τα κομμάτια, τις εμφανίσεις σε tomorrowland και άλλα τέτοια φεστιβάλ και αφού έχω μετατραπεί σε κανονικό stalker στα social media που διατηρεί, συνειδητοποιώ ότι θα παίζει Βαρκελώνη όσο θα είμαστε εκεί. Με συνοπτικές διαδικασίες έκλεισα 2 εισιτήρια και με μπόλικη τύχη αφού ήμουν στα early birds και βρήκα με 20€ το άτομο.
Η ουρά ήταν πολύ μεγάλη έξω από το μαγαζί αλλά προχωρούσε γρήγορα. Με τα εκτυπωμένα εισιτήρια ανα χείρας μπήκαμε μέσα! Και να μαι...... Να μην μπορώ να πιστέψω ότι τον ακούω από κοντά. Βασικά έχει περάει τόσος καιρός και ακόμα δεν το πιστεύω ότι ήμουν εκεί. Δεν έχω φωτογραφίες δεν έχω σχεδόν τίποτα. Αποφάσισα ότι θα πάω και απλά θα το ζήσω. Το club φυσικά ήταν μαγαζάρα ίσως απο τα πιο ωραία που έχω βρεθεί. Τα ποτά ήταν εξτρά και αρκεστήκαμε σε 2 redbull. Το πιο ωραίο απ όλα ήταν ότι μπορούσα να βλέπω ξεκάθαρα. ήταν πολύ κοντά μας, πετούσε μπλουζάκια, ανέβασε κάποια κορίτσια πάνω μαζί του, πέταξε και τις τούρτες του (σήμα κατατεθέν). Μεγαλεία! Φύγαμε στις 04:00 τα ξημερώματα. Τελευταίο βράδυ μας! Έξω νεαρόκοσμος παντού. Παρέες που άραζαν στην θαλασσα, άλλοι έπαιζαν με μπάλες, άλλοι έκαναν βόλτες με ποδήλατα! Τρομερή εντύπωση μας έκανε ότι τα ναρκωτικά έπαιζαν τόοοοσο χύμα και απροκάλυπτα, και οι αστυνομικοί στα 5 μέτρα. Υπήρχαν κάποιες φυσιογνωμίες που ήταν αρκετα τρομακτικές, χωρίς όμως να νιώσαμε ότι κινδυνεύουμε.
Γυρίσαμε με τα πόδια στο ξενοδοχείο! Η αλήθεια είναι ότι είχα συνηθίσει την όλη φάση..... Νομίζω άνετα θα έμενα σε αυτή την πόλη. Και όμως είχαμε φτάσει στην τελευταία μέρα!
Το πρωί με το ζόρι ξυπνήσαμε στις 11:00. Πρωινό δεν προλάβαμε έτσι βρήκαμε έναν όμορφο φούρνο στην Poblenou για να πάρουμε κάτι να φάμε! Άλλα πειράματα με καφέ δεν έκανα, το πήρα το μάθημα μου! Cappuccino ζεστό και μάλιστα διπλό, κάποια σφολιατοειδή αλμυρά και γλυκά και άραγμα για να μπούμε σε μία σειρά μετά από το ξενύχτι.
Τελευταίος προορισμός το Camp Nou. Είχαμε αγοράσει εισιτήρια ήδη για να μην μπλέξουμε σε ουρές αλλά το μετανιώσαμε κατα κάποιο τρόπο. Φυσικά και θέλαμε να δούμε αγώνα από το να δώσουμε τα χρήματα μας κ να μπούμε απλά στο γήπεδο. Αλλά σύμφωνα με το πρόγραμμα που βλέπαμε δεν έπαιζαν όσο θα ήμασταν εκεί. Κάνοντας βόλτα την δεύτερη μέρα όμως στην ράμπλα είδαμε ότι είχαν αγώνα με την Βαλένθια, μάλλον για το δικό τους πρωτάθλημα. Και τα εισιτήρια δεν ήταν απλησίαστα! Ακύρωση σε αυτά που είχαμε ήδη κλείσει δεν γινόταν και έτσι μία ξενέρα την πήραμε. Αφού φτάσαμε στο γήπεδο με το λεωφορείο που σε άφηνε ακριβώς απ έξω, ξεκινήσαμε την περιήγηση. Προσωπικά δεν ασχολούμαι με το ποδόσφαιρο αλλά εντυπωσιάστηκα και ένιωσα δέος. Το μουσείο ήταν πολύ ωραίο στημένο με πολλές λεπτομέρειες σχετικα με το πώς εξελίχθηκε η ομάδα απο την ίδρυση της. Φυσικά παντού αισθητή η "παρουσία" του Μέσι αν κ προσωπικά δηλώνω φαν του Πικέ για ευνόητους λόγους.
Επισκεφθήκαμε πολλά μέρη του γηπέδου, όπως τo γραφεία τύπου, φυσικοθεραπευτήριο, το μέρος που βρίσκονται οι δημοσιογράφοι κ κάνουν αναμετάδοση, τις κερκίδες κ.τ.λ. Εντύπωση μας έκαναν πόσο πολύ εκμεταλλεύονται την όλη φάση. Πωλούσαν μέχρι και το κομμένο γκαζόν οι αθεόφοβοι. 15€ για ένα κομμάτι ΓΚΑΖΟΝ ήμαρτον! Σε πολλά στάδια επίσης υποχρεωτικά σε φωτογράφιζαν και στο τέλος σου έδιναν ένα καλοστυμένο άλμπουμ για να το αγοράσεις εάν ήθελες. Η μπουτίκ ήταν τεράστια!!!! Οι τιμές εξίσου τεράστιες και αυτές. Την προσοχή μας τράβηξαν κάτι Άραβες που ψώνιζαν τις στολές λες και ήταν στραγάλια. Ο μπροστινός μας είχε κάνει με συνοπτικές διαδικασίες λογαριασμό 400€. Εμείς αρκεστήκαμε σε ένα ωραιότατο ρολόι ανδρικό στα 30€.
Είχε φτάσει μεσημέρι. Το frescco μας περίμενε με ανανεωμένο μπουφέ και χαμηλότερη τιμή ανά άτομο. Ίσως γιατί ήταν καθημερινή. Αφού φάγαμε αρκεστήκαμε σε μία τελευταία βόλτα στην μπουτίκ της Barcelona καθώς παρατηρήσαμε ότι κάποια είδη ήταν σε προσφορά σε σχέση με τα αντίστοιχα στην μπουτίκ στο γήπεδο. Πήραμε τα δώρα μας και φύγαμε για το ξενοδοχείο. Είχαμε κάνει απο το πρωί check out και οι βαλίτσες μας, περίμεναν στο luggage room.
Η ώρα του αποχαιρετισμού είχε φτάσει. Παραδόξος ένιωθα χορτασμένη, ένιωθα ότι είδα όσα ήθελα και ότι πρόλαβα να ζήσω μέρες σε αυτή την μαγική πόλη....... Γιατί αυτό εκπέμπει η Βαρκελώνη, μια μαγεία ίσως όχι με την κλασική έννοια του όρου. Αλλά όταν η φύση είναι γύρω σου σε κάθε βήμα, όλα είναι νοικοκυρεμένα & καθαρά, η θάλασσα κοντά σου και η αύρα του Gaudi διάχυτη στην πόλη πώς να μην νιώθεις μαγικά;;;;
Την αγάπησα αυτήν την πόλη και δεν έχει περάσει μέρα που να μην την έχω αναφέρει... Και μην γελάσετε αλλά νοσταλγώ τα πεζοδρόμια πιο πολύ απ όλα.... Ίσως γιατί αυτή η πόλη φαίνεται να σέβεται τον κόσμο που ζει σε αυτήν ......
Τέλος θέλω να κλείσω με κάποιες κλισέ φράσεις που μου ερχόντουσαν στο μυαλό όσο έκανα βόλτες εκεί:
- Όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες εσείς κρεμόσασταν από τα δέντρα
- Όταν εμείς γράφαμε φιλοσοφία εσείς ζούσατε σε σπηλιές
The end
*Να ευχαριστήσω ιδιαιτέρος το μέλος pan pan που με βοήθησε πολύ στην επιλογή καταλλύματος και όχι μόνο!
Τελευταίες Φωτογραφίες:
1) Costa Brava
2)Camp Nou
Last edited:
Όρίστε όμως ένα link για τους ανοιχτοχέρηδες 
