KIKI
Member
- Μηνύματα
- 2.820
- Likes
- 8.028
- Επόμενο Ταξίδι
- Ιορδανία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αφρική Ναμιμπια
8η ημέρα 06.10 ΚΕΝΤΡΙΚΗ - ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΚΟΥΒΑ
Την πόλη του Καμαγουέι μπορει να μην τη γνωρισα επαρκώς,
αλλά την ευρυτερη περιοχη την διεσχισα 2 φορες κανοντας πολλές στάσεις. Η πόλη βρίσκεται στο μεσον ενός τεραστιου βοσκοτόπου.
Αυτή η περιοχη ,στην καρδιά του νησιου εχει δυο διαφορετικες οψεις. Η μία είναι η αποικιακη, με ισπανικα χαρακτηριστικα στα κτήρια και τα τοπικα εθιμα και με αντιπροσωπευτικά κεντρα το ομορφο μπαροκ Τρινιδαδ και το συναρπαστικο λαβυρινθωδες Καμαγουει .
η άλλη πλευρα ειναι αυτη της παρθενας φυσης.
Η ακτογραμμη με τα μικρα νησακια εχει αρχισει να αναπτυσσεται
μόλις τα τελευταια χρονια .
Το Τρινιδαδ , το Καμαγουει και το Σανκτι Σπιριτους, τα κύρια πολιτιστικά κεντρα της περιοχης, ιδρυθηκαν το 16ο αιωνα απο Ισπανούς. Το Τρινιδαδ ήταν το πολιτικό και διοικητικο κέντρο ολοκληρης της κεντρικης Κουβας και η οικονομια της βασιζοταν στη παραγωγη και το εμποριο ζαχαρης.
Στα τέλη του 19ου αιώνα, οι επιχειρηματιες εγκατελειψαν τις 3 πολεις και τα εργοστασια περασαν στα χερια Αμερικανών επιχειρηματιών.
Το Καμαγουει επικεντρωθηκε στη κτηνοτροφια , ενω το Τρινιδαδ στη χειροτεχνια και τη παραγωγη πουρων.
Παρεμειναν απομονωμενα απο την υπολοιπη χωρα, καθως ο σιδηροδρομος εφτασε το 1919 και ο δρομος που ενωνε τις πολεις τη δεκαετια του '50.
Αποτελεσμα αυτης της απομονωσης ειναι οτι οι πολεις εχουν διατηρησει εντονο το αποικιακο στοιχείο.
Κατα τη γνωμη μου εχουν διατηρησει και το ισπανικο "ψωνιο"
του ειμαστε αρχοντες του κοσμου και περναμε μια χαρα μεσα στη μικροαστικη και ευπορη ζωη μας.
Δεν ειναι τυχαιο οτι δεν βοηθησαν καθολου στην επανασταση του 1959 , αντιθετα δημιουργησαν πολλα προβληματα στην εξελιξη της .Ο Καστρο για 50 χρονια ποτε δεν εχει επισκεφτει το Τριναδαδ γιατι του εφεραν μεγαλη αντισταση.
Παντρευτηκε βεβαια με μεγαλοαστη Τρινιταρια , αλλά δεν πήγε ουτε στη κηδεια του πεθερου του πριν λιγα χρόνια ....
περναμε απο ευφορα μέρη και αγοραζουμε απο ντοπιους τυρι, μαρμελαδες ,φρουτα και οτι άλλο μας προσφερουν μιας και θελουμε να τα παμε στη Σαιδα, ελπιζοντας σε ενα καλο δειπνο απο τα χερια της.
η σταση για καφε γινεται στο Σανκτι Σπιριτους (Αγιο Πνευμα)
Ιδρύθηκε το 1514, απο τον Ντιεγο Βαλασκεθ.
Αυτος τελικα την εβρισκε να ιδρύει πολεις βλ. Μπαρακοα και Σαντιαγο δε Κουβα .
Το 1586, Βρετανοι πειρατες εκαψαν την πόλη.
Μετα το 17ο και 18ο αιωνα , η πολη ηδη πολιτικο ,οικονομικο και στρατιωτικο κεντρο της περιοχης εξωραιστηκε με κομψες επαυλεις.
Σημερα το μικρο, γοητευτικο αποικιακο κεντρο δεχεται σχετικα λιγους επισκεπτες παρότι θεωρείται εθνικο μνημειο.
Φθανουμε μεσημερι στο Τρινιδαδ και η πρωτη κινηση του αδελφου μου ειναι να αγορασει πολλα κιλα χοιρινο κρεας και να το παει στη Σαιδα για ευνοητους λογους !!
Το απογευμα δεξιωνομαι τους υπολοιπους συγγενεις , που μοιαζουν ατελειωτοι και γελαω με τον εαυτο μου.
οτι εχω κοροιδεψει το βρισκω μπροστα μου.
Μοιραζω και τα υπολοιπα δωρα και θυμαμαι τις Ελληνοαμερικανες που ερχονταν στο χωριο και μοιραζαν δωρα σε συγγενεις και φιλους ,κατι σαν Βλαχοπουλου στο "μια ελληνιδα στο χαρεμι" που γυρισε απο Αραβια και μοιραζε κατοσταρικα ......
Το βραδυ τρωμε πεντανοστιμα εδεσματα στο τραπεζι του Ραουλ.
Γεια στα χερια σου , Σαιδα ....
Μικροβιολογος στο επαγγελμα αλλά Μαμαλακης στη κουζινα...
Περνωντας η βραδια αρχιζουμε το χορο και τα τραγουδια ,βαζουμε και ελληνικα και ριχνουμε και τις στροφες μας
καλη χρυση η σαλσα , αλλά και ενα ζειμπεκικο καλιτερο
γενικα περναμε ομορφα , με επιτελους καλο σπιτικο φαγητο σε ενα ζεστο και φιλοξενο σπιτι δυο εκπληκτικων ανθρωπων.
Ραουλ και Σαιδα σας ευχαριστω παρα πολυ για όλα .
Η συναντηση μας μετα απο χρονια τηλεφωνηματων και emails , εκανε το ταξιδι μου ομορφοτερο.....
Την πόλη του Καμαγουέι μπορει να μην τη γνωρισα επαρκώς,
αλλά την ευρυτερη περιοχη την διεσχισα 2 φορες κανοντας πολλές στάσεις. Η πόλη βρίσκεται στο μεσον ενός τεραστιου βοσκοτόπου.
Αυτή η περιοχη ,στην καρδιά του νησιου εχει δυο διαφορετικες οψεις. Η μία είναι η αποικιακη, με ισπανικα χαρακτηριστικα στα κτήρια και τα τοπικα εθιμα και με αντιπροσωπευτικά κεντρα το ομορφο μπαροκ Τρινιδαδ και το συναρπαστικο λαβυρινθωδες Καμαγουει .
η άλλη πλευρα ειναι αυτη της παρθενας φυσης.
Η ακτογραμμη με τα μικρα νησακια εχει αρχισει να αναπτυσσεται
μόλις τα τελευταια χρονια .
Το Τρινιδαδ , το Καμαγουει και το Σανκτι Σπιριτους, τα κύρια πολιτιστικά κεντρα της περιοχης, ιδρυθηκαν το 16ο αιωνα απο Ισπανούς. Το Τρινιδαδ ήταν το πολιτικό και διοικητικο κέντρο ολοκληρης της κεντρικης Κουβας και η οικονομια της βασιζοταν στη παραγωγη και το εμποριο ζαχαρης.
Στα τέλη του 19ου αιώνα, οι επιχειρηματιες εγκατελειψαν τις 3 πολεις και τα εργοστασια περασαν στα χερια Αμερικανών επιχειρηματιών.
Το Καμαγουει επικεντρωθηκε στη κτηνοτροφια , ενω το Τρινιδαδ στη χειροτεχνια και τη παραγωγη πουρων.
Παρεμειναν απομονωμενα απο την υπολοιπη χωρα, καθως ο σιδηροδρομος εφτασε το 1919 και ο δρομος που ενωνε τις πολεις τη δεκαετια του '50.
Αποτελεσμα αυτης της απομονωσης ειναι οτι οι πολεις εχουν διατηρησει εντονο το αποικιακο στοιχείο.
Κατα τη γνωμη μου εχουν διατηρησει και το ισπανικο "ψωνιο"
του ειμαστε αρχοντες του κοσμου και περναμε μια χαρα μεσα στη μικροαστικη και ευπορη ζωη μας.
Δεν ειναι τυχαιο οτι δεν βοηθησαν καθολου στην επανασταση του 1959 , αντιθετα δημιουργησαν πολλα προβληματα στην εξελιξη της .Ο Καστρο για 50 χρονια ποτε δεν εχει επισκεφτει το Τριναδαδ γιατι του εφεραν μεγαλη αντισταση.
Παντρευτηκε βεβαια με μεγαλοαστη Τρινιταρια , αλλά δεν πήγε ουτε στη κηδεια του πεθερου του πριν λιγα χρόνια ....
περναμε απο ευφορα μέρη και αγοραζουμε απο ντοπιους τυρι, μαρμελαδες ,φρουτα και οτι άλλο μας προσφερουν μιας και θελουμε να τα παμε στη Σαιδα, ελπιζοντας σε ενα καλο δειπνο απο τα χερια της.
η σταση για καφε γινεται στο Σανκτι Σπιριτους (Αγιο Πνευμα)
Ιδρύθηκε το 1514, απο τον Ντιεγο Βαλασκεθ.
Αυτος τελικα την εβρισκε να ιδρύει πολεις βλ. Μπαρακοα και Σαντιαγο δε Κουβα .
Το 1586, Βρετανοι πειρατες εκαψαν την πόλη.
Μετα το 17ο και 18ο αιωνα , η πολη ηδη πολιτικο ,οικονομικο και στρατιωτικο κεντρο της περιοχης εξωραιστηκε με κομψες επαυλεις.
Σημερα το μικρο, γοητευτικο αποικιακο κεντρο δεχεται σχετικα λιγους επισκεπτες παρότι θεωρείται εθνικο μνημειο.
Φθανουμε μεσημερι στο Τρινιδαδ και η πρωτη κινηση του αδελφου μου ειναι να αγορασει πολλα κιλα χοιρινο κρεας και να το παει στη Σαιδα για ευνοητους λογους !!
Το απογευμα δεξιωνομαι τους υπολοιπους συγγενεις , που μοιαζουν ατελειωτοι και γελαω με τον εαυτο μου.
οτι εχω κοροιδεψει το βρισκω μπροστα μου.
Μοιραζω και τα υπολοιπα δωρα και θυμαμαι τις Ελληνοαμερικανες που ερχονταν στο χωριο και μοιραζαν δωρα σε συγγενεις και φιλους ,κατι σαν Βλαχοπουλου στο "μια ελληνιδα στο χαρεμι" που γυρισε απο Αραβια και μοιραζε κατοσταρικα ......
Το βραδυ τρωμε πεντανοστιμα εδεσματα στο τραπεζι του Ραουλ.
Γεια στα χερια σου , Σαιδα ....
Μικροβιολογος στο επαγγελμα αλλά Μαμαλακης στη κουζινα...
Περνωντας η βραδια αρχιζουμε το χορο και τα τραγουδια ,βαζουμε και ελληνικα και ριχνουμε και τις στροφες μας
καλη χρυση η σαλσα , αλλά και ενα ζειμπεκικο καλιτερο
γενικα περναμε ομορφα , με επιτελους καλο σπιτικο φαγητο σε ενα ζεστο και φιλοξενο σπιτι δυο εκπληκτικων ανθρωπων.
Ραουλ και Σαιδα σας ευχαριστω παρα πολυ για όλα .
Η συναντηση μας μετα απο χρονια τηλεφωνηματων και emails , εκανε το ταξιδι μου ομορφοτερο.....
Attachments
Last edited:
