Yorgos
Member
- Μηνύματα
- 9.666
- Likes
- 50.513
- Επόμενο Ταξίδι
- Umhlanga
- Ταξίδι-Όνειρο
- Περού τότε, τώρα, πάντα
Με αντίστοιχη εμπειρία, τη θεωρώ πολύ καλή. Απλά διαφωνούμε. Και δε μου έχουν αρνηθεί ποτέ νερό, ποτέ δε στριμώχθηκα και στο αν μιλάνε Αγγλικά ή όχι δεν έχω άποψη διότι μιλάω Ισπανικά, αλλά δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι τα Αγγλικά τους μπορεί να είναι χειρότερα της Iberia ή της Spanair, διότι ουδέν λιγότερο του μηδενός. Τα ωράρια δε σου αρέσουν, για μένα είναι ιδανικά, έτσι τα προτιμώ. Θέμα γούστου είναι, όπως και προτεραιοτήτων.
Πετάω πολύ συχνά (κάποτε ήταν δυο φορές την εβδομάδα) και σε business και δε βρίσκω το λόγο...έχω πει σε πολλούς εργοδότες να μην ξοδεύουν χρήματα άσκοπα, δε μου κάνει καμία αίσθηση, πεταμενα λεφτά είναι για μένα. Κάποτε οι κοπέλες συγκεκριμένης εταιρείας στο check-in, γνωρίζοντας ότι δε με νοιάζει, με ρωτούσαν αν ήθελα να παραχωρήσω η θέση μου σε μοναχικές εγκύους ή υπερήλικες κυρίες σε εβδομαδιαία βάση.
Η όλη φιλοσοφία του πληρώνω περισσότερα, άρα περνάω καλύτερα για μένα είναι πολλές φορές -κι όχι πάντα- λάθος. Δε θεωρώ ότι ένα ακριβότερο ξενοδοχείο είναι πάντα καλύτερο, πολύ απλά διότι το "καλύτερο" διαφέρει ανάλογα με τις ανάγκες του καθενός. Θα μπορούσα να μένω δωρεάν στη σουίτα του ακριβότερου ξενοδοχείου της πόλης, αλλά προτιμώ να πληρώνω από την τσέπη μου για ένα σπιτάκι με όλα τα προβλήματα που έχουν τα σπίτια στην Αβάνα, προκειμένου να μένω σα νορμάλ άνθρωπος, με νορμάλ συγκατοίκους σε μια νορμάλ γειτονιά. Ορισμένες φορές τα ακριβά εστιατόριο ψιλοδικαιολογούν την τιμή τους, άλλες είναι τελείως φόλα κι απευθύνονται σε θύματα μάρκετιγκ που θέλουν να πουν ότι έφαγα στη ΡΑΤΚΑ ή στο Κονακάι.
Από έκεί και πέρα, δε θεωρώ ότι και το φτηνότερο είναι σώνει και καλά καλύτερο, ούε είμαι από αυτούς που ταξιδεύουν καυχόμενοι "τρεις μήνες στο Βιετνάμ ξόδεψα μόνο 13,43 ευρώ την ημέρα", ε και; Τηλεπαιχνίδι είναι; Όπως όλοι, ξοδεύω τα χρήματά μου -και τα σπαταλάω μερικές φορές- σε πράγματα που εκτιμώ και τα εξοικονομώ σε πράγματα που δε μου κάνουν αίσθηση. Φαντάζομαι πως το ίδιο κάνεις κι εσύ κι είναι απολύτως σεβαστό. Από εκεί και πέρα, υπάρχει μια εταιρεία που τη βρίσκεις χάλια κι εμένα μου αρέσει πολύ. Η διαφορά μας είναι ότι ενώ εγώ δε θεωρώ την άποψή μου νόμο, εσύ θεωρείς τη δική σου θέσφατο αμφισβητώντας την "εμπειρία αξιολόγησης" των άλλων, απλά και μόνο επειδή δε συμφωνούν μαζί σου ή επειδή έχουν άλλα κριτήρια.
Δε βαριέσαι, κι έτσι σε αγαπάμε.
Πετάω πολύ συχνά (κάποτε ήταν δυο φορές την εβδομάδα) και σε business και δε βρίσκω το λόγο...έχω πει σε πολλούς εργοδότες να μην ξοδεύουν χρήματα άσκοπα, δε μου κάνει καμία αίσθηση, πεταμενα λεφτά είναι για μένα. Κάποτε οι κοπέλες συγκεκριμένης εταιρείας στο check-in, γνωρίζοντας ότι δε με νοιάζει, με ρωτούσαν αν ήθελα να παραχωρήσω η θέση μου σε μοναχικές εγκύους ή υπερήλικες κυρίες σε εβδομαδιαία βάση.
Η όλη φιλοσοφία του πληρώνω περισσότερα, άρα περνάω καλύτερα για μένα είναι πολλές φορές -κι όχι πάντα- λάθος. Δε θεωρώ ότι ένα ακριβότερο ξενοδοχείο είναι πάντα καλύτερο, πολύ απλά διότι το "καλύτερο" διαφέρει ανάλογα με τις ανάγκες του καθενός. Θα μπορούσα να μένω δωρεάν στη σουίτα του ακριβότερου ξενοδοχείου της πόλης, αλλά προτιμώ να πληρώνω από την τσέπη μου για ένα σπιτάκι με όλα τα προβλήματα που έχουν τα σπίτια στην Αβάνα, προκειμένου να μένω σα νορμάλ άνθρωπος, με νορμάλ συγκατοίκους σε μια νορμάλ γειτονιά. Ορισμένες φορές τα ακριβά εστιατόριο ψιλοδικαιολογούν την τιμή τους, άλλες είναι τελείως φόλα κι απευθύνονται σε θύματα μάρκετιγκ που θέλουν να πουν ότι έφαγα στη ΡΑΤΚΑ ή στο Κονακάι.
Από έκεί και πέρα, δε θεωρώ ότι και το φτηνότερο είναι σώνει και καλά καλύτερο, ούε είμαι από αυτούς που ταξιδεύουν καυχόμενοι "τρεις μήνες στο Βιετνάμ ξόδεψα μόνο 13,43 ευρώ την ημέρα", ε και; Τηλεπαιχνίδι είναι; Όπως όλοι, ξοδεύω τα χρήματά μου -και τα σπαταλάω μερικές φορές- σε πράγματα που εκτιμώ και τα εξοικονομώ σε πράγματα που δε μου κάνουν αίσθηση. Φαντάζομαι πως το ίδιο κάνεις κι εσύ κι είναι απολύτως σεβαστό. Από εκεί και πέρα, υπάρχει μια εταιρεία που τη βρίσκεις χάλια κι εμένα μου αρέσει πολύ. Η διαφορά μας είναι ότι ενώ εγώ δε θεωρώ την άποψή μου νόμο, εσύ θεωρείς τη δική σου θέσφατο αμφισβητώντας την "εμπειρία αξιολόγησης" των άλλων, απλά και μόνο επειδή δε συμφωνούν μαζί σου ή επειδή έχουν άλλα κριτήρια.
Δε βαριέσαι, κι έτσι σε αγαπάμε.
