vanda
Member
- Μηνύματα
- 930
- Likes
- 4.631
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Βιετνάμ και Αργεντινή
Εκδρομή στο Trakai
Αρχικά προβληματιστήκαμε αν θα πάμε με λεωφορείο ή τρένο. Αφού συμβουλεύτηκα τις εφαρμογές Rome2Rio και Citymapper, αποφασίσαμε να πάμε με λεωφορείο γιατί είχε πιο συχνά δρομολόγια. Φτάσαμε στο σταθμό των λεωφορείων 5 λεπτά πριν φύγει, πήγα στο ταμείο για εισιτήρια και μου είπαν να βιαστώ και ότι μπορούσα να βγάλω μέσα στο λεωφορείο.
Οι αποβάθρες ήταν αριθμημένες και η πόρτα που οδηγούσε σε αυτές ακριβώς δίπλα στην αίθουσα με τα ταμεία (πολύ βολικό) Τρέξαμε προς την αποβάθρα που έγραφε ο ενημερωτικός πίνακας και επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο. Πράγματι μπορούσαμε να πληρώσουμε στον οδηγό αλλά έπρεπε να έχουμε μετρητά που ευτυχώς είχαμε (2,60€ το άτομο). Το λεωφορείο ήταν πολύ μικρό (το πολύ 30 θέσεων).
Η Εθνική Οδός ήταν σε πολύ καλή κατάσταση και η διαδρομή ήταν πολύ όμορφη.Βλέπαμε συνεχώς δάσος αριστερά-δεξιά. Σε 50 λεπτά είχαμε φτάσει στο κεντρικό σταθμό του Trakai. Είχαμε διαβάσει ότι υπάρχει τοπικό λεωφορείο που κάνει τα 2,6 χιλιόμετρα μέχρι το νησί-κάστρο. Δυστυχώς δεν το είδαμε ποτέ. Βρήκαμε μια στάση αλλά χωρίς δρομολόγια. ‘Ετσι αποφασίσαμε να περπατήσουμε μέχρι το κάστρο. Ένα μεγάλο μέρος της διαδρομής το κάναμε από τον κεντρικό δρόμο που είχε σπίτια ή μαγαζιά αριστερά δεξιά.

Ήταν η πιο σύντομη διαδρομή αλλά δεν βλέπαμε τις υπέροχες λίμνες.
Πολλά από τα σπίτια ήταν πολύ γραφικά, ξύλινα και χρωματιστά.

Η ζέστη ήταν μεγάλη (ήταν και μεσημέρι) και κάτσαμε και ξαποστάσαμε σε ένα καφέ-εστιατόριο με υπέροχη θέα στη λίμνη.
Στη συνέχεια πλησιάσαμε προς το κάστρο. Η εικόνα ήταν μαγική. Ένα από τα πιο όμορφα και καλοσυντηρημένα κάστρα που έχουμε δει ποτέ (αν και μικρό).
Το εισιτήριο για το κάστρο είχε 12 ευρώ το άτομο αλλά άξιζε.
Η αναπαλαίωση που έχουν κάνει είναι εξαιρετική. Όλοι οι χώροι του κάστρου είναι γεμάτοι με αντικείμενα του παρελθόντος. Στην ουσία λειτουργεί ως λαογραφικό μουσείο. Υπάρχει και μία αίθουσα που περιγράφει τις εργασίες αναπαλαίωσης (από την πλήρη εγκατάλειψη στην ακέραια μορφή που βρίσκεται σήμερα), πολύ ενδιαφέρουσα. Οι φωτογραφίες δεν επιτρεπόνταν μέσα εκτός και αν είχες πληρώσει από πριν, πράγμα που δεν κάναμε. Στο προαύλιο, υπήρχε προετοιμασία για συναυλία.
Όπως και στο Βίλνιους όπου πήγαμε για την πόλη και ξετρελαθήκαμε με το φυσικό περιβάλλον, το ίδιο συνέβη και στο Trakai, υπέροχο το κάστρο αλλά και οι λίμνες με τα δασωμένα νησάκια και την πόλη αποτελούν πολύ ωραίο προορισμό (ακόμη και αν δεν υπήρχε το κάστρο)
Το κάστρο διαθέτει και πωλητήριο με εξαιρετικές τιμές (κούπες 1 ευρώ, μαγνητάκια 1,5, πάνινες τσαντούλες 2 ευρώ…) Τί κρίμα που δεν είχαμε χώρο στη βαλίτσα που μοιραστήκαμε να αγοράσουμε souvenir από εκεί!. (Αντί για κούπα τελικά κατέληξα να αγοράσω για σουβενίρ ένα ζευγάρι σκουλαρίκια με ασήμι και κεχριμπάρι από το Vilnius που στοίχισαν 51 ευρώ και τα οποία και χώρεσαν στη βαλίτσα. Μήπως θα έπρεπε τελικά να είχαμε πάρει μαζί μας 2η βαλίτσα; Χαχαχα)
Τα σκουλαρίκια
Αφού δεν θελαμε με τίποτα να αποχωριστούμε το μέρος, αποφασίσαμε να πάμε και μία μικρή βαρκάδα που έκανε το γύρο του καστρονησιού και επίσης προσέγγισε την απέναντι ακτή όπου βρισκόνταν ένα πολύ εντυπωσιακό λευκό κτίριο (πρώην ιδιωτικό σπίτι, νυν κρατικό).
Το κόστος ήταν 5 ευρώ το άτομο. Ηταν πολύ ωραία εμπειρία. Γενικά υπήρχε πολύς κόσμος που έκανε διάφορα θαλάσσια σπορ στη λιμνούλα (θαλάσσιο ποδήλατο, κανό…).
Ήταν πολύ καλοκαιρινή κατάσταση!
Στη συνέχεια πήγαμε για φαγητό στο καφέ-εστιατόριο που είχαμε καθίσει και πριν. Πήραμε ό,τι και όλοι οι τουρίστες. Τη γνωστή ροζ σούπα με παντζάρι, το τοπικό έδεσμα cabinai το οποίο υπήρχε σε 4 εκδοχές με κρέας και σε μία μόνο με χόρτα. Αναγκαστικά πήρα την τελευταία αλλά δεν τρελάθηκα. Το φύλλο ήταν ωραίο, τραγανό αλλά η γέμιση άνοστη. Ούτε ο STKF που πήρε αυτή με το κρέας ενθουσιάστηκε. Αφού δεν χορτάσαμε με αυτά, πήραμε και από ένα παγωτάκι. Μαζί με ένα πολύ ευχάριστο μπουκάλι κρασί Riesling από την Αλσατία, πληρώσαμε μόνο 40 ευρώ, θεωρώ πάρα πολύ καλή τιμή για τουριστική περιοχή.
Φεύγοντας από το εστιατόριο, περπατήσαμε παραλίμνια για μεγάλο μέρος της επιστροφής. Ήταν υπέροχα.

Είχαμε αποφασίσει να επιστρέψουμε στο Vilnius με τρένο. Ο σταθμός του τρένου ήταν ακόμη πιο μακρυά από τον σταθμό του λεωφορείου. Περίπου 3 χλμ από το καστρονήσι. Λίγο πριν φτάσουμε στο σταθμό του τρένου είδαμε και μια στάση του τοπικού λεωφορείου (που δεν βρήκαμε όταν πηγαίναμε) η οποία είχε αναρτημένα τα δρομολόγια. Τα δρομολόγια ήταν πολύ λίγα και υποθέτω ότι είναι συντονισμένα με τα δρομολόγια του τρένου και όχι με των των λεωφορείων.

Είχαμε βγάλει εισιτήρια διαδικτυακά με το τρένο που έφευγε στις 7.45μμ. Σοφή κίνηση. Γιατί στον σταθμό του τρένου το εκδοτήριο εισιτηρίων ήταν κλειστό(οεο!).

Το τρένο περίμενε ήδη στον σταθμό. Ήταν διώροφο. Η 1η θέση, για την οποία πληρώσαμε 4,5 ευρώ έκαστος ήταν στον επάνω όροφο. Το τρένο ήταν καθαρό και είχε δυνατό air condition.
Υποτίθεται ότι είχε και υπηρεσία παραγγελίας σνακ και ποτών αλλά δεν καταλάβαμε πώς μπορούσαμε να τη χρησιμοποιήσουμε. Η διαδρομή διήρκεσε γύρω στα 40 λεπτά και δεν είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ο λόγος είναι ότι πέρναγε από διάφορα χωριά, οι γραμμές ήταν πολύ πλατιές και έβλεπες κυρίως τις υποδομές των σταθμών και όχι τόσο πολύ φύση όπως στη διαδρομή με το λεωφορείο. Πράγμα σπάνιο (συνήθως τα ταξίδια με τρένο έχουν καλύτερες εικόνες)
Έτσι μετά το σύντομο ταξίδι μας, φτάσαμε στον κεντρικό σταθμό τρένων του Vilnius,

Γενικά περάσαμε τέλεια στο Trakai. Υπήρχε πολλή ομορφιά, ανεμελιά και χαρά. Πολύ ευχαρίστως θα ξαναπηγαίναμε και θα μέναμε κάνα δυο ημέρες εκεί αν το είχαμε προγραμματίσει.
Αρχικά προβληματιστήκαμε αν θα πάμε με λεωφορείο ή τρένο. Αφού συμβουλεύτηκα τις εφαρμογές Rome2Rio και Citymapper, αποφασίσαμε να πάμε με λεωφορείο γιατί είχε πιο συχνά δρομολόγια. Φτάσαμε στο σταθμό των λεωφορείων 5 λεπτά πριν φύγει, πήγα στο ταμείο για εισιτήρια και μου είπαν να βιαστώ και ότι μπορούσα να βγάλω μέσα στο λεωφορείο.

Οι αποβάθρες ήταν αριθμημένες και η πόρτα που οδηγούσε σε αυτές ακριβώς δίπλα στην αίθουσα με τα ταμεία (πολύ βολικό) Τρέξαμε προς την αποβάθρα που έγραφε ο ενημερωτικός πίνακας και επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο. Πράγματι μπορούσαμε να πληρώσουμε στον οδηγό αλλά έπρεπε να έχουμε μετρητά που ευτυχώς είχαμε (2,60€ το άτομο). Το λεωφορείο ήταν πολύ μικρό (το πολύ 30 θέσεων).
Η Εθνική Οδός ήταν σε πολύ καλή κατάσταση και η διαδρομή ήταν πολύ όμορφη.Βλέπαμε συνεχώς δάσος αριστερά-δεξιά. Σε 50 λεπτά είχαμε φτάσει στο κεντρικό σταθμό του Trakai. Είχαμε διαβάσει ότι υπάρχει τοπικό λεωφορείο που κάνει τα 2,6 χιλιόμετρα μέχρι το νησί-κάστρο. Δυστυχώς δεν το είδαμε ποτέ. Βρήκαμε μια στάση αλλά χωρίς δρομολόγια. ‘Ετσι αποφασίσαμε να περπατήσουμε μέχρι το κάστρο. Ένα μεγάλο μέρος της διαδρομής το κάναμε από τον κεντρικό δρόμο που είχε σπίτια ή μαγαζιά αριστερά δεξιά.



Ήταν η πιο σύντομη διαδρομή αλλά δεν βλέπαμε τις υπέροχες λίμνες.

Πολλά από τα σπίτια ήταν πολύ γραφικά, ξύλινα και χρωματιστά.



Η ζέστη ήταν μεγάλη (ήταν και μεσημέρι) και κάτσαμε και ξαποστάσαμε σε ένα καφέ-εστιατόριο με υπέροχη θέα στη λίμνη.

Στη συνέχεια πλησιάσαμε προς το κάστρο. Η εικόνα ήταν μαγική. Ένα από τα πιο όμορφα και καλοσυντηρημένα κάστρα που έχουμε δει ποτέ (αν και μικρό).

Το εισιτήριο για το κάστρο είχε 12 ευρώ το άτομο αλλά άξιζε.


Η αναπαλαίωση που έχουν κάνει είναι εξαιρετική. Όλοι οι χώροι του κάστρου είναι γεμάτοι με αντικείμενα του παρελθόντος. Στην ουσία λειτουργεί ως λαογραφικό μουσείο. Υπάρχει και μία αίθουσα που περιγράφει τις εργασίες αναπαλαίωσης (από την πλήρη εγκατάλειψη στην ακέραια μορφή που βρίσκεται σήμερα), πολύ ενδιαφέρουσα. Οι φωτογραφίες δεν επιτρεπόνταν μέσα εκτός και αν είχες πληρώσει από πριν, πράγμα που δεν κάναμε. Στο προαύλιο, υπήρχε προετοιμασία για συναυλία.

Όπως και στο Βίλνιους όπου πήγαμε για την πόλη και ξετρελαθήκαμε με το φυσικό περιβάλλον, το ίδιο συνέβη και στο Trakai, υπέροχο το κάστρο αλλά και οι λίμνες με τα δασωμένα νησάκια και την πόλη αποτελούν πολύ ωραίο προορισμό (ακόμη και αν δεν υπήρχε το κάστρο)
Το κάστρο διαθέτει και πωλητήριο με εξαιρετικές τιμές (κούπες 1 ευρώ, μαγνητάκια 1,5, πάνινες τσαντούλες 2 ευρώ…) Τί κρίμα που δεν είχαμε χώρο στη βαλίτσα που μοιραστήκαμε να αγοράσουμε souvenir από εκεί!. (Αντί για κούπα τελικά κατέληξα να αγοράσω για σουβενίρ ένα ζευγάρι σκουλαρίκια με ασήμι και κεχριμπάρι από το Vilnius που στοίχισαν 51 ευρώ και τα οποία και χώρεσαν στη βαλίτσα. Μήπως θα έπρεπε τελικά να είχαμε πάρει μαζί μας 2η βαλίτσα; Χαχαχα)
Τα σκουλαρίκια

Αφού δεν θελαμε με τίποτα να αποχωριστούμε το μέρος, αποφασίσαμε να πάμε και μία μικρή βαρκάδα που έκανε το γύρο του καστρονησιού και επίσης προσέγγισε την απέναντι ακτή όπου βρισκόνταν ένα πολύ εντυπωσιακό λευκό κτίριο (πρώην ιδιωτικό σπίτι, νυν κρατικό).

Το κόστος ήταν 5 ευρώ το άτομο. Ηταν πολύ ωραία εμπειρία. Γενικά υπήρχε πολύς κόσμος που έκανε διάφορα θαλάσσια σπορ στη λιμνούλα (θαλάσσιο ποδήλατο, κανό…).

Ήταν πολύ καλοκαιρινή κατάσταση!
Στη συνέχεια πήγαμε για φαγητό στο καφέ-εστιατόριο που είχαμε καθίσει και πριν. Πήραμε ό,τι και όλοι οι τουρίστες. Τη γνωστή ροζ σούπα με παντζάρι, το τοπικό έδεσμα cabinai το οποίο υπήρχε σε 4 εκδοχές με κρέας και σε μία μόνο με χόρτα. Αναγκαστικά πήρα την τελευταία αλλά δεν τρελάθηκα. Το φύλλο ήταν ωραίο, τραγανό αλλά η γέμιση άνοστη. Ούτε ο STKF που πήρε αυτή με το κρέας ενθουσιάστηκε. Αφού δεν χορτάσαμε με αυτά, πήραμε και από ένα παγωτάκι. Μαζί με ένα πολύ ευχάριστο μπουκάλι κρασί Riesling από την Αλσατία, πληρώσαμε μόνο 40 ευρώ, θεωρώ πάρα πολύ καλή τιμή για τουριστική περιοχή.
Φεύγοντας από το εστιατόριο, περπατήσαμε παραλίμνια για μεγάλο μέρος της επιστροφής. Ήταν υπέροχα.


Είχαμε αποφασίσει να επιστρέψουμε στο Vilnius με τρένο. Ο σταθμός του τρένου ήταν ακόμη πιο μακρυά από τον σταθμό του λεωφορείου. Περίπου 3 χλμ από το καστρονήσι. Λίγο πριν φτάσουμε στο σταθμό του τρένου είδαμε και μια στάση του τοπικού λεωφορείου (που δεν βρήκαμε όταν πηγαίναμε) η οποία είχε αναρτημένα τα δρομολόγια. Τα δρομολόγια ήταν πολύ λίγα και υποθέτω ότι είναι συντονισμένα με τα δρομολόγια του τρένου και όχι με των των λεωφορείων.

Είχαμε βγάλει εισιτήρια διαδικτυακά με το τρένο που έφευγε στις 7.45μμ. Σοφή κίνηση. Γιατί στον σταθμό του τρένου το εκδοτήριο εισιτηρίων ήταν κλειστό(οεο!).

Το τρένο περίμενε ήδη στον σταθμό. Ήταν διώροφο. Η 1η θέση, για την οποία πληρώσαμε 4,5 ευρώ έκαστος ήταν στον επάνω όροφο. Το τρένο ήταν καθαρό και είχε δυνατό air condition.


Υποτίθεται ότι είχε και υπηρεσία παραγγελίας σνακ και ποτών αλλά δεν καταλάβαμε πώς μπορούσαμε να τη χρησιμοποιήσουμε. Η διαδρομή διήρκεσε γύρω στα 40 λεπτά και δεν είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ο λόγος είναι ότι πέρναγε από διάφορα χωριά, οι γραμμές ήταν πολύ πλατιές και έβλεπες κυρίως τις υποδομές των σταθμών και όχι τόσο πολύ φύση όπως στη διαδρομή με το λεωφορείο. Πράγμα σπάνιο (συνήθως τα ταξίδια με τρένο έχουν καλύτερες εικόνες)
Έτσι μετά το σύντομο ταξίδι μας, φτάσαμε στον κεντρικό σταθμό τρένων του Vilnius,


Γενικά περάσαμε τέλεια στο Trakai. Υπήρχε πολλή ομορφιά, ανεμελιά και χαρά. Πολύ ευχαρίστως θα ξαναπηγαίναμε και θα μέναμε κάνα δυο ημέρες εκεί αν το είχαμε προγραμματίσει.
Last edited: