Vrasidas Cub
Member
- Μηνύματα
- 74
- Likes
- 370
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2
- Κεφάλαιο 3
- Κεφάλαιο 4
- Κεφάλαιο 5
- Κεφάλαιο 6
- Κεφάλαιο 7
- Κεφάλαιο 8
- Κεφάλαιο 9
- Κεφάλαιο 10
- Κεφάλαιο 11
- Κεφάλαιο 12
- Κεφάλαιο 13
- Κεφάλαιο 14
- Κεφάλαιο 15
- Κεφάλαιο 16
- Κεφάλαιο 17
- Κεφάλαιο 18
- Κεφάλαιο 19
- Κεφάλαιο 20
- Κεφάλαιο 21
- Κεφάλαιο 22
- Κεφάλαιο 23
- Κεφάλαιο 24
- Κεφάλαιο 25
- Κεφάλαιο 26
- Κεφάλαιο 27
- Κεφάλαιο 28
- Κεφάλαιο 29
Οδήγησα σε δρόμους που η αδρεναλίνη έφυγε πάνω από τα όρια … Το Νησί γεμάτο απίστευτες στροφές … από αυτές που χαρίζουν συγκίνηση χωρίς φραγμούς … Σε διαδρομές που στο τέλος τους θέλεις να γυρίσεις πίσω, να τις κάνεις από την αρχή … να λιώσεις λάστιχο από άγρια χαρά …
Ήπια γνήσιο κρασί που προκαλεί ευχάριστα όλες τις αισθήσεις, που ελευθερώνει μυαλό και συναισθήματα …
Έζησα στιγμές σε μέρη που το ’60 και ΄70 έγινε από νέους, μια ανθρώπινη επανάσταση κουλτούρας και στάσης ζωής που επηρέασε όλον τον πλανήτη … Στιγμές με απίστευτη μουσική, χορό, χαρούμενους ανθρώπους … με βαθύ ερωτισμό …
Είδα χωριά που αφήνεις τα πιτσιρίκια σου να παίζουν τα καλοκαίρια από το πρωί έως το βράδυ χωρίς να νοιάζεσαι που είναι και τι κάνουν, εάν πεινούν, εάν διψούν … θα είναι σίγουρα χορτάτα από παιχνίδι, χαρά, ανεμελιά … Με πλατείες γεμάτες με τραπεζάκια που κάθε μια παρέα και ένας λόγος να κεράσεις ένα ποτήρι και να πιείς άλλα δυό ακούγοντας ιστορίες που κάνουν τη φαντασία να καλπάζει … να αναρωτιέσαι για σημαντικά που αφορούν τη ζωή και την ύπαρξη …
Είδα διάσπαρτες εκκλησιές στην μέση του πουθενά … Με κάποιο χωμάτινο ίσως θα έβλεπα περισσότερες … Εκκλησιές μοναδικής ομορφιάς και αρχιτεκτονικού σχεδιασμού … Βλέπεις μια εκκλησιά σε φωτογραφία και αμέσως λες … αυτή είναι από την Κρήτη …
Δοκίμασα γεύσεις που είχα ξεχάσει … Χοχλιούς που με πόνο ψυχής δεν ζήτησα δεύτερο πιάτο …
Ένιωσα γνήσια ανθρώπινη φιλοξενία και υπερηφάνεια για την καταγωγή … Ένα ποτήρι κρασί ζήτησα σαν πελάτης και πήρα δωρεάν υπέροχες αναμνήσεις για όσο μου είναι ακόμα γραφτό να θυμάμαι και να αναπνέω … Και τα πήρα νιώθοντας ότι δίνονται μέσα από την καρδιά τους … και αυτό ακριβώς είναι που μετρά …
Είδα πως είναι να γλεντάς και να είσαι χαρούμενος … Είδα την ορμή της ψυχής που σου βγάζουν χοροί πολεμιστών … τι κι αν τους χορεύουν και θηλυκά … Η ψυχή ούτως ή άλλως είναι γένους θηλυκού …
Θυμήθηκα πως είναι να τρέμουν τα γόνατα με αυτό που τα μάτια βλέπουν …
Είδα γωνιές με βαριά ιστορία …. Με ιστορία που δύσκολα αντέχουν άλλοι τόποι … Ίσως γιατί το βάρος της ιστορικής ευθύνης πέφτει πολύ για τους ώμους τους … Όχι όμως σε αυτά τα μέρη … Εκεί ένιωσα πόσο δύσκολο είναι να σταθείς στο ύψος αυτής της ευθύνης …
Κάποιες φορές κάθισα σε απόμερες γωνιές με σκιά να πιώ μια γουλιά νερό, να λαδώσω αλυσίδα και να βρω ευκαιρία να χαζέψω ουρανό, θάλασσα και γη από ψηλά … Το να κοιτάς τον κόσμο από ψηλά σου δημιουργεί μια αίσθηση της “Θεότητας”, μια άλλη αντίληψη της ύπαρξης … του ότι ο προορισμός του ανθρώπου είναι διαφορετικός από αυτά που οι “άνθρωποι” διδάσκουν στους υπόλοιπους και στους επόμενους … Πως μπορούν οι άνθρωποι και συνωστίζονται στα χαμηλά ? Αυτή η οπτική γωνία από ψηλά σου δίνει ακριβές στίγμα του που βρισκόσουν και του που είσαι … και εκεί ακριβώς αρχίζουν όλα να έχουν άλλο νόημα … ακόμα και η αντίληψη για την ίδια την ζωή … Αναρωτιόμουν τι έχει αυτό το μέρος που δεν έχουν τα άλλα … Ίσως με την πρώτη ματιά δεν φανούν πολλές διαφορές με άλλα πανέμορφα μέρη της Ελλάδας μας. Την διαφορά θα την δεις μόλις κλείσεις τα μάτια του προσώπου και ανοίξεις τα μάτια της καρδιάς … εκεί θα δεις πράματα που αξίζει να ματώσεις … Αρκεί να θέλεις, να είσαι έτοιμος να αντέξεις …
Ήπια γνήσιο κρασί που προκαλεί ευχάριστα όλες τις αισθήσεις, που ελευθερώνει μυαλό και συναισθήματα …
Έζησα στιγμές σε μέρη που το ’60 και ΄70 έγινε από νέους, μια ανθρώπινη επανάσταση κουλτούρας και στάσης ζωής που επηρέασε όλον τον πλανήτη … Στιγμές με απίστευτη μουσική, χορό, χαρούμενους ανθρώπους … με βαθύ ερωτισμό …
Είδα χωριά που αφήνεις τα πιτσιρίκια σου να παίζουν τα καλοκαίρια από το πρωί έως το βράδυ χωρίς να νοιάζεσαι που είναι και τι κάνουν, εάν πεινούν, εάν διψούν … θα είναι σίγουρα χορτάτα από παιχνίδι, χαρά, ανεμελιά … Με πλατείες γεμάτες με τραπεζάκια που κάθε μια παρέα και ένας λόγος να κεράσεις ένα ποτήρι και να πιείς άλλα δυό ακούγοντας ιστορίες που κάνουν τη φαντασία να καλπάζει … να αναρωτιέσαι για σημαντικά που αφορούν τη ζωή και την ύπαρξη …
Είδα διάσπαρτες εκκλησιές στην μέση του πουθενά … Με κάποιο χωμάτινο ίσως θα έβλεπα περισσότερες … Εκκλησιές μοναδικής ομορφιάς και αρχιτεκτονικού σχεδιασμού … Βλέπεις μια εκκλησιά σε φωτογραφία και αμέσως λες … αυτή είναι από την Κρήτη …
Δοκίμασα γεύσεις που είχα ξεχάσει … Χοχλιούς που με πόνο ψυχής δεν ζήτησα δεύτερο πιάτο …
Ένιωσα γνήσια ανθρώπινη φιλοξενία και υπερηφάνεια για την καταγωγή … Ένα ποτήρι κρασί ζήτησα σαν πελάτης και πήρα δωρεάν υπέροχες αναμνήσεις για όσο μου είναι ακόμα γραφτό να θυμάμαι και να αναπνέω … Και τα πήρα νιώθοντας ότι δίνονται μέσα από την καρδιά τους … και αυτό ακριβώς είναι που μετρά …
Είδα πως είναι να γλεντάς και να είσαι χαρούμενος … Είδα την ορμή της ψυχής που σου βγάζουν χοροί πολεμιστών … τι κι αν τους χορεύουν και θηλυκά … Η ψυχή ούτως ή άλλως είναι γένους θηλυκού …
Θυμήθηκα πως είναι να τρέμουν τα γόνατα με αυτό που τα μάτια βλέπουν …
Είδα γωνιές με βαριά ιστορία …. Με ιστορία που δύσκολα αντέχουν άλλοι τόποι … Ίσως γιατί το βάρος της ιστορικής ευθύνης πέφτει πολύ για τους ώμους τους … Όχι όμως σε αυτά τα μέρη … Εκεί ένιωσα πόσο δύσκολο είναι να σταθείς στο ύψος αυτής της ευθύνης …
Κάποιες φορές κάθισα σε απόμερες γωνιές με σκιά να πιώ μια γουλιά νερό, να λαδώσω αλυσίδα και να βρω ευκαιρία να χαζέψω ουρανό, θάλασσα και γη από ψηλά … Το να κοιτάς τον κόσμο από ψηλά σου δημιουργεί μια αίσθηση της “Θεότητας”, μια άλλη αντίληψη της ύπαρξης … του ότι ο προορισμός του ανθρώπου είναι διαφορετικός από αυτά που οι “άνθρωποι” διδάσκουν στους υπόλοιπους και στους επόμενους … Πως μπορούν οι άνθρωποι και συνωστίζονται στα χαμηλά ? Αυτή η οπτική γωνία από ψηλά σου δίνει ακριβές στίγμα του που βρισκόσουν και του που είσαι … και εκεί ακριβώς αρχίζουν όλα να έχουν άλλο νόημα … ακόμα και η αντίληψη για την ίδια την ζωή … Αναρωτιόμουν τι έχει αυτό το μέρος που δεν έχουν τα άλλα … Ίσως με την πρώτη ματιά δεν φανούν πολλές διαφορές με άλλα πανέμορφα μέρη της Ελλάδας μας. Την διαφορά θα την δεις μόλις κλείσεις τα μάτια του προσώπου και ανοίξεις τα μάτια της καρδιάς … εκεί θα δεις πράματα που αξίζει να ματώσεις … Αρκεί να θέλεις, να είσαι έτοιμος να αντέξεις …