CakeNet
Member
- Μηνύματα
- 2.065
- Likes
- 121
- Επόμενο Ταξίδι
- -
Περιεχόμενα
Ήταν μεσημέρι της πρώτης μας μέρας...και είμαστε ήδη έτοιμοι για την πρώτη μας επίσημη βόλτα στο κέντρο της Βαρκελώνης. Η δειλή μας ξενάγηση (δειλή από την περιέργεια που είχαμε να νιώσουμε σε πρώτη φάση τον ρυθμό του ταξιδιωτικού μας αυτού προορισμού) στην πόλη ξεκίνησε από τον πεζόδρομο της Ράμπλα! Ανηφορίζοντας αυτό τον δρόμο και παρατηρώντας τις γνώριμες πλέον σε εμένα φιγούρες των καλλιτεχνών που στολίζουν τα γύρω σημεία του, άρχιζες πλέον να νιώθεις όλο και πιο έντονα τον σφυγμό αυτής της πόλης που άρχισε να σε διαπερνά διασχίζοντάς την.
Αφού απολαύσαμε έναν γρήγορο καφέ στο Βιεννέζικο Cafe της Placa Catalunya, ξεκινήσαμε την περιήγησή μας στο Barri Gotic. Στενά σοκάκια με ψηλά πέτρινα κτίρια που ένιωθες ότι όσο υψώνονταν στον ουρανό, τόσο και έτειναν να ενωθούνε.
Χαζεύοντας τα κτίρια και προσπαθώντας να προστατευθώ από τον παγωμένο αέρα που μας συντρόφευε, κάπου μπερδεύτηκα στον χάρτη και βρέθηκα κάπου παραπέρα. Κάπου εκεί στο βάθος διέκρινα το Centre de Cultura Contemporania (CCCB) (7,5 ? για όλες τις εκθέσεις) και λίγο παραδίπλα το Museau d’Art Contemporani (MACBA) (6,5 ? για όλες τις εκθέσεις) Κέντρο τέχνης το ένα και Μουσείο τεχνών το άλλο. Δεν θα έλεγα ότι ενθουσίαζε ιδιαίτερα η ιδέα στην παρέα μας να μπούμε μέσα για να δούμε κάτι τέτοιο.
Παρότι είχα προετοιμάσει κάποιον δικό μου οδηγό με πληροφορίες για όλα αυτά και είχα το άγχος και την έγνοια να μπορέσω να επισκεφτώ όσο περισσότερα μπορώ, αυτό που διαπίστωσα όλες τις επόμενες μέρες ήταν το ότι η Βαρκελώνη αποτελεί έναν προορισμό που καλό είναι να δεις όσο γίνεται περισσότερα σημεία απ’ έξω και να επισκεφτείς επιλεκτικά κάποια σημεία που θα επισκεφτείς και μέσα. Εκτός αν είσαι πια τόσο φανατισμένος των καλών τεχνών ή έχεις την διάθεση και την χρονική αλλά και οικονομική δυνατότητα να τα δεις όλα από κοντά. Δεν αξίζει όμως κατ’ εμένα να χάσεις πολύτιμο χρόνο που θα μπορούσες να απολαύσεις την πόλη στο πιο χαλαρό...
Κατηφορίζοντας προς τα κάτω, είπα να ξαναβρώ τον δρόμο ώστε να επιστρέψουμε και πάλι στο Barri Gotic. Αφού διασχίσαμε και πάλι τον πεζόδρομο της Ράμπλα, βρεθήκαμε και πάλι στον αρχικό μας προορισμό μετά από περπάτημα αρκετής ώρας. Εκεί λοιπόν βρήκαμε μπροστά μας μερικά από τα πιο hot ας τα πούμε σημεία της συγκεκριμένης περιοχής. Περάσαμε έξω από μουσεία, εκθεσιακούς χώρους και γενικότερα σημεία της παλιάς πόλης που αξίζει να τα περπατήσει κανείς και να πάρει από την αύρα της. Τα κτίρια πάντα το ίδιο εντυπωσιακά, χωρίς πολλές φορές να είναι κάτι το ιδιαίτερο, αλλά παρόλα αυτά σε μαγνητίζουν κάθε φορά που τα διασχίζεις στα στενά σοκάκια.
Κάπως έτσι περάσαμε το μεγαλύτερο μέρος της πρώτης μας μέρας, την μέρα της γνωριμίας μας με το ιστορικό κέντρο αυτής της πόλης και μετά από ένα διάλειμμα για φαγητό, βρεθήκαμε μπροστά στον Καθεδρικό Ναό. Τον ίδιο τον ναό δεν μπορούσες να τον δεις άνετα, αφού ήταν καλυμμένος μια και γινόταν έργα συντήρησης πάνω του και το μόνο που μπορούσες να διακρίνεις ήταν οι κορυφές του, αλλά στην πλατεία μπροστά από τον ναό είχε στηθεί ένα υπέροχο πανηγύρι με μικρά κιόσκια που πούλαγαν Χριστουγεννιάτικα είδη και σε έβαζαν για τα καλά στον ρυθμό της γιορτής που πλησίαζε.
Διασχίζοντας τα στενά γύρω από τον Καθεδρικό Ναό σου δινόταν η δυνατότητα να δεις τον ναό από διάφορες όψεις και κάποια στιγμή βρεθήκαμε στην πλαϊνή του είσοδο όπου βρισκόταν και το εκδοτήριο ώστε να μπεις στον ναό. Πλήθος κόσμου είχε μαζευτεί εκεί μπροστά και οι φύλακες βρισκόταν στην διαδικασία όπου έκλειναν την πόρτα για να την ανοίξουν και πάλι ένα τέταρτο αργότερα, γύρω στις 5.15 που η είσοδος ήταν πλέον Δωρεάν. Μαζί με όλο τον κόσμο, μπήκαμε κι εμείς και αρχίσαμε να παρατηρούμε τον Καθεδρικό ναό και από μέσα. Πραγματικά εντυπωσιακό, με μια αυλή με πάπιες να σε υποδέχεται, γύρω από της πάπιες ένας κυκλικός διάδρομος και διάφορα εκκλησάκια που το καθένα απ’ αυτά ήταν αφιερωμένο σε κάποιον διαφορετικό Άγιο απ’ ότι κατάλαβα. Μέσα στον Ναό υπήρχε το ίδιο μοτίβο με τα μικρά εκκλησάκια γύρω γύρω, το μουσικό όργανο σε κεντρικό σημείο πάνω από την κεντρική είσοδο και διάφορα προσευκτήρια και εξομολογητήρια εκεί γύρω. Μπροστά από το κάθε εκκλησάκι υπήρχε ένα σταντ με λαμπάκια που έμοιαζαν με κεριά και ρίχνοντας ένα κέρμα άναβε αυτόματα ένα από τα λαμπάκια στην τιμή του συγκεκριμένου Άγιου.
Φεύγοντας από εκεί και αφού μας πήρε η νύχτα, περάσαμε κι από την Esglesias de Santa Maria del Pi που επίσης ανακαινίζονταν. Μπροστά στην πλατεία της εκκλησίας ήταν στημένα κιόσκια που πούλαγαν κεριά, μέλι και άλλα συναφή παραδοσιακά προϊόντα.
Τελειώσαμε την μέρα μας βολτάροντας στην γύρω συνοικία μέχρι που καταλήξαμε στην Ramblas για να γευματίσουμε σε ένα εστιατόριο εκεί.
Αφού απολαύσαμε έναν γρήγορο καφέ στο Βιεννέζικο Cafe της Placa Catalunya, ξεκινήσαμε την περιήγησή μας στο Barri Gotic. Στενά σοκάκια με ψηλά πέτρινα κτίρια που ένιωθες ότι όσο υψώνονταν στον ουρανό, τόσο και έτειναν να ενωθούνε.
Χαζεύοντας τα κτίρια και προσπαθώντας να προστατευθώ από τον παγωμένο αέρα που μας συντρόφευε, κάπου μπερδεύτηκα στον χάρτη και βρέθηκα κάπου παραπέρα. Κάπου εκεί στο βάθος διέκρινα το Centre de Cultura Contemporania (CCCB) (7,5 ? για όλες τις εκθέσεις) και λίγο παραδίπλα το Museau d’Art Contemporani (MACBA) (6,5 ? για όλες τις εκθέσεις) Κέντρο τέχνης το ένα και Μουσείο τεχνών το άλλο. Δεν θα έλεγα ότι ενθουσίαζε ιδιαίτερα η ιδέα στην παρέα μας να μπούμε μέσα για να δούμε κάτι τέτοιο.
Παρότι είχα προετοιμάσει κάποιον δικό μου οδηγό με πληροφορίες για όλα αυτά και είχα το άγχος και την έγνοια να μπορέσω να επισκεφτώ όσο περισσότερα μπορώ, αυτό που διαπίστωσα όλες τις επόμενες μέρες ήταν το ότι η Βαρκελώνη αποτελεί έναν προορισμό που καλό είναι να δεις όσο γίνεται περισσότερα σημεία απ’ έξω και να επισκεφτείς επιλεκτικά κάποια σημεία που θα επισκεφτείς και μέσα. Εκτός αν είσαι πια τόσο φανατισμένος των καλών τεχνών ή έχεις την διάθεση και την χρονική αλλά και οικονομική δυνατότητα να τα δεις όλα από κοντά. Δεν αξίζει όμως κατ’ εμένα να χάσεις πολύτιμο χρόνο που θα μπορούσες να απολαύσεις την πόλη στο πιο χαλαρό...
Κατηφορίζοντας προς τα κάτω, είπα να ξαναβρώ τον δρόμο ώστε να επιστρέψουμε και πάλι στο Barri Gotic. Αφού διασχίσαμε και πάλι τον πεζόδρομο της Ράμπλα, βρεθήκαμε και πάλι στον αρχικό μας προορισμό μετά από περπάτημα αρκετής ώρας. Εκεί λοιπόν βρήκαμε μπροστά μας μερικά από τα πιο hot ας τα πούμε σημεία της συγκεκριμένης περιοχής. Περάσαμε έξω από μουσεία, εκθεσιακούς χώρους και γενικότερα σημεία της παλιάς πόλης που αξίζει να τα περπατήσει κανείς και να πάρει από την αύρα της. Τα κτίρια πάντα το ίδιο εντυπωσιακά, χωρίς πολλές φορές να είναι κάτι το ιδιαίτερο, αλλά παρόλα αυτά σε μαγνητίζουν κάθε φορά που τα διασχίζεις στα στενά σοκάκια.
Κάπως έτσι περάσαμε το μεγαλύτερο μέρος της πρώτης μας μέρας, την μέρα της γνωριμίας μας με το ιστορικό κέντρο αυτής της πόλης και μετά από ένα διάλειμμα για φαγητό, βρεθήκαμε μπροστά στον Καθεδρικό Ναό. Τον ίδιο τον ναό δεν μπορούσες να τον δεις άνετα, αφού ήταν καλυμμένος μια και γινόταν έργα συντήρησης πάνω του και το μόνο που μπορούσες να διακρίνεις ήταν οι κορυφές του, αλλά στην πλατεία μπροστά από τον ναό είχε στηθεί ένα υπέροχο πανηγύρι με μικρά κιόσκια που πούλαγαν Χριστουγεννιάτικα είδη και σε έβαζαν για τα καλά στον ρυθμό της γιορτής που πλησίαζε.
Διασχίζοντας τα στενά γύρω από τον Καθεδρικό Ναό σου δινόταν η δυνατότητα να δεις τον ναό από διάφορες όψεις και κάποια στιγμή βρεθήκαμε στην πλαϊνή του είσοδο όπου βρισκόταν και το εκδοτήριο ώστε να μπεις στον ναό. Πλήθος κόσμου είχε μαζευτεί εκεί μπροστά και οι φύλακες βρισκόταν στην διαδικασία όπου έκλειναν την πόρτα για να την ανοίξουν και πάλι ένα τέταρτο αργότερα, γύρω στις 5.15 που η είσοδος ήταν πλέον Δωρεάν. Μαζί με όλο τον κόσμο, μπήκαμε κι εμείς και αρχίσαμε να παρατηρούμε τον Καθεδρικό ναό και από μέσα. Πραγματικά εντυπωσιακό, με μια αυλή με πάπιες να σε υποδέχεται, γύρω από της πάπιες ένας κυκλικός διάδρομος και διάφορα εκκλησάκια που το καθένα απ’ αυτά ήταν αφιερωμένο σε κάποιον διαφορετικό Άγιο απ’ ότι κατάλαβα. Μέσα στον Ναό υπήρχε το ίδιο μοτίβο με τα μικρά εκκλησάκια γύρω γύρω, το μουσικό όργανο σε κεντρικό σημείο πάνω από την κεντρική είσοδο και διάφορα προσευκτήρια και εξομολογητήρια εκεί γύρω. Μπροστά από το κάθε εκκλησάκι υπήρχε ένα σταντ με λαμπάκια που έμοιαζαν με κεριά και ρίχνοντας ένα κέρμα άναβε αυτόματα ένα από τα λαμπάκια στην τιμή του συγκεκριμένου Άγιου.
Φεύγοντας από εκεί και αφού μας πήρε η νύχτα, περάσαμε κι από την Esglesias de Santa Maria del Pi που επίσης ανακαινίζονταν. Μπροστά στην πλατεία της εκκλησίας ήταν στημένα κιόσκια που πούλαγαν κεριά, μέλι και άλλα συναφή παραδοσιακά προϊόντα.
Τελειώσαμε την μέρα μας βολτάροντας στην γύρω συνοικία μέχρι που καταλήξαμε στην Ramblas για να γευματίσουμε σε ένα εστιατόριο εκεί.
