silversurfer
Moderator
- Μηνύματα
- 2.332
- Likes
- 3.543
- Επόμενο Ταξίδι
- Σικελία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γύρος Του Κόσμου
Μόλις φάγαμε πρωινό στο ξενοδοχείο με θέα το ποτάμι, πήραμε το Express Boat που χρησιμοποιείται για μεταφορές των κατοίκων κ κατεβήκαμε κοντά στο Grand Palace. To Grand Palace αποτελεί ίσως το μεγαλύτερο αξιοθέατο της Μπανγκόκ. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1872 κ συνέχισε να επεκτείνεται ακόμα κ μετά την ολοκλήρωση της (αρχικής) κατασκευής του. Βασικά κάθε αυτοκράτορας έχτιζε κ απο κάτι για να τον θυμόμαστε κ αυτόν.
Πραγματικά πολύ όμορφοι ναοί, βιβλιοθήκες, κατοικίες, αγάλματα-δαίμονες, σε πάρα πολλά σχήματα κ χρώματα, κατασκευασμένα απο πολύτιμα υλικά, θα μπορούσα να βάλω άπειρες photos. Μερικά tips για την επίσκεψή σας. Οι άντρες δν χρειάζεται να φοράτε παντελόνι καθώς όλη μέρα θα υποφέρετε απτη ζέστη. Ένα καπελάκι για τον ήλιο όμως επιβάλλεται. Εκεί υπάρχει ειδικός χώρος όπου σου δίνουν κάποια φαρδιά παντελόνια (σα φόρμες-πυτζάμες) οπότε είσαι οκ. Την ώρα που θα περιμένετε στην είσοδο, θα υπάρχουν ένα σωρό περίεργοι οι οποίοι θα σας προτείνουν να σας δώσουν αυτοί παντελόνια κ να σας κάνουν κ ξενάγηση (με το αζημείωτο φυσικά). Δεν υπάρχει λόγος να τσιμπήσετε. Μέσα στο χώρο του παλατιού, υπάρχει μέρος που πουλάνε παγωτάκια κ νεράκια (θα σας χρειαστεί σίγουρα με τόσο περπάτημα) κ νοικιάζουν ακουστικά-ξεναγούς στην αγγλική γλώσσα. Αυτό κάναμε κ μεις πιο πολύ για να ξέρουμε τι βλέπουμε, έτσι κ αλλιώς μόλις βγήκαμε απτο παλάτι τα είχαμε ξεχάσει όλα.
Μέσα στο παλάτι υπάρχει το Wat Phra Kaew, ή αλλιώς Temple of the Emerald Buddha. Θεωρείται απο τους πιο ιερούς βουδιστικούς ναούς στη Ταυλάνδη. Μέσα προσεύχονται οι κλασικοί μοναχοί με τις πορτοκαλί φορεσιές τους. Φυσικά πριν μπείς βγάζεις τα παπούτσια σου κ επιτρέπουν κ στους τουρίστες να παρακολουθήσουν.
Επόμενος σταθμός μετά την πολύωρη βόλτα μας στο Grand Palace ήταν το άγαλμα του Χρυσού Βούδα, το οποίο είναι κοντά στην ChinaTown. Πως θα πάμε ως εκεί ? Με ταξι ... ναι οκ. Οι ταρίφες στην πρωτεύουσα είναι πολύ άτιμη φάρα. Δια νόμου οφείλουν να έχουν μετρητή, κλασικά όμως αυτοί με τους τουρίστες το παίζουν τρελίτσα κ δν δέχονται να βάλουν μετρητή ζητώντας τους απο πριν τα πολλαπλάσια χρήματα. Εμείς δασκαλεμένοι απο πριν ζητούσαμε επιμόνως μετρητή. Έξω απτο Grand Palace δν μπορούσαμε να βρούμε τπτ κάποιον να μας πάει. Όλοι μας έλεγαν μπαρούφες. Σε μια φάση μπουκάρουμε σε έναν κ απαιτούμε να μας βάλει μετρητή, αυτος αρνείται κ μεις λέμε θα καλέσουμε την Τουριστική αστυνομία. Αυτός θέλοντας να μας ψαρώσει, λέει, ορίστε πάρτε απτο κινητό μου. ΟΚ μεγάλε εννοείται θα πάρουμε. Μόλις είδε οτι δν ψαρώσαμε κ επιμέναμε να να κάνουμε την κλήση, άρχισε να φωνάζει κ να ζητάει το κιν. του. Οχι δν στο δίνουμε, κ έγινε ένας ψιλοχαμός
Με τα πολλά λέμε ρε πστ δεν υποκύπτουμε, θα πάμε κ με τα πόδια (καλοί μλκς κ μεις, που πα ρε καραμήτρο). Κ κει που ξεκινάμε να φύγουμε απτην πιάτσα, σκάει ένα αλάνι, νεαρός ταρίφας ο οποίος είχε δει την όλη ιστορία κ μας παίρνει. Ήξερε μάλιστα καλά αγγλικά κ μας ζήτησε συγγνώμη εκ μέρους της συνωμοταξίας των ταρίφων. Τον συμπαθήσαμε τόσο πολύ που όταν φτάσαμε, του αφήσαμε διπλάσια τιμή (δλδ όσα σχεδόν μας ζητούσαν κ οι υπόλοιποι), απλά κ μόνο επειδή ήταν σωστός.
Ο ναός του Χρυσού Βούδα πέρα του αγάλματος του Βούδα το οποίο είναι φτιαγμένο απο ατόφιο χρυσό (έτσι λένε τουλάχιστον), δν θα έλεγα οτι έχει κάτι άλλο αξιοπρόσκετο. Έξω έχει την εικόνα του αυτοκράτορα κ κάτω ένα μουσείο το οποίο δν επσκεφτήκαμε (ήθελε διπλό εισητήριο κ μας είπαν κάποιοι άλοι οτι δν άξιζε τον κόπο)
Στο πρώτο post είχα αναφέρει ότι οι προβλέψεις για την περίοδο που θα ήμασταν στην Ταυλάνδη μιλούσαν για βροχές κ καταιγίδες. Εμείς πέρα απο μια ψιχάλα στο Πουκέτ δν είδαμε τπτ. Ε καιρός ήταν. Όσο ήμασταν στο ναό του Χρυσού Βούδα, βλέπαμε ένα μεγάλο σύννεφο, μαύρο κατράμι να πλησιάζει επικίνδυνα. Μέχρι να κατεβούμε στο δρόμο κ να πάμε προς ChinaTown μας είχε φτάσει κ άρχισε κατακλυσμός. Μιλάμε τρελή μπόρα. Κ δν σταματούσε με τπτ λέμε. Πάει λεμε ήρθαν οι μουσώνες Τώρα πως γυρίζουμε πίσω ? Παρακαλούσαμε να περάσει κανα ταξι να μας πάει κ ας του δώσουμε τριπλή τιμή. Τπτ κανείς δν μας έπαιρνε.
Τι γίνεται ρε πστ, βάλαν τις φωτογραφίες μας : "τσαμπατζήδες τουρίστες που πουλάνε μανούρα, αφήστε τους να πνιγούν !!!" ??
Βρε καλέ μου βρε χρυσέ μου τπτ. Αρχίσαμε να περπατάμε μέσα στη καταιγίδα δίπλα στο δρόμο μπας κ φιλοτιμηθεί κανείς κ πράγματι , μετά απο πάνω απο μισή ώρα, σκάει νεαρός πάλι ταξιτζής κ μας φορτώνει. Εμεις παπιά, λέμε πληρώνουμε όσο οσο μεγάλε. Το παλικάρι όμως δν μας εκμεταλεύτηκε, έβαλε απευθείας μετρητή, πράγμα που του το αναγνωρίσαμε στο τέλος κ του δώσαμε πάλι σχεδόν τα διπλά.
Μπάνιο, ύπνος, φαγητό στο εστιατόριο του ξενοδοχείου, απολογισμός του ταξιδιού καθώς την επομένη πετούσαμε κ μάλλον όχι έξοδος εκείνη τη μέρα. Ρε γμτ τελευταία μέρα ταξιδιού κ να την περάσουμε στο hotel ?? Εκεί που είμασταν αραχτοί στα κρεβάτια μας, ο Βούδας εισάκουσε τη γκρίνια μας κ οι ουρανοί σταμάτησαν.
Μάγκες λέω ο silversurfer είναι πανέτοιμος travel agent κ σας έχει έκπληξη. Χθές βράδυ διασκεδάσαμε μες στην παρακμή, απόψε όμως ετοιμαστείτε για κυριλέ καταστάσεις. Βγάλαμε απτο πάτο του backpack τα παντελόνια μας (δν τα είχαμε χρησιμοποιήσει καθόλου ως τότε), πουκαμισιές, κολόνιες κ φύγαμε για το State Tower.
Το State Tower είναι 250 μέτρα ψηλό, αποτελεί ένα απτα μεγαλύτερα (οχι ψηλότερα) κτήρια στην ΝΑ Ασία, κ στεγάζει το Lebua Hotel, 5* ξενοδοχείο που στην κορυφή έχει το Sirocco κ το Skybar. Το Sirocco είναι εστιατόριο κ το Skybar το ψηλότερο openair bar του κόσμου (ή έστω απτα ψηλότερα). Θέλει κυριλέ ντύσιμο (δλδ παντελόνι, βερμούδες τρώνε πόρτα) κ πραγματικά η θέα σου κόβει την ανάσα. Δν βλέπεις όλη την Μπανγκοκ, όλη την Ταυλάνδη βλέπεις !!! Οι τιμές στα ποτά είναι τιμές ελλάδος, άλλα αφού δν λυπόμαστε τα 8 κ 9 ευρώ στις τρύπες της Βαλαωρίτου, εκεί πραγματικά θα πλήρωνα τα διπλάσια χωρίς ενδοιασμό. Ωραίος κόσμος, κ δυτικός κ local κυριλε γκόμενες, κρίμα που δν είχαμε κάμερα να αποθανατίσουμε τις εικόνες, πραγματικά μείναμε έκθαμβοι. Όσοι είδαν πρόσφατα το HangOver II, έχει σκηνές απτο εστιατόριο. Θα βάλω ένα link απτο επίσημο site να πάρετε μια γεύση περι τίνος πρόκειται
Sky Bar - Night Life Bangkok Roof top Sky Bar by lebua Thailand
Πιστεύω ήταν το καλύτερο κλείσιμο για το ταξίδι μας. Κατεβαίνοντας κ αφού μαλώσαμε πάλι με έναν ταρίφα κ κατεβήκαμε στη μέση του δρόμου απτο ταξί του, επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο να ετοιμάσουμε τα πράγματά μας, να αλλάξουμε τις φωτο μας, να συζητήσουμε για το ταξίδι μας. Πρωινό εγερτήριο, Κυριακή ανήμερα του Πάσχα, μας βρίσκει κατα τις 6 να περιμένουμε ένα βανάκι το οποίο είχαμε προπληρώσει για να μας πάει στο αεροδόμιο. Η ώρα περνούσε κ πουθενά το βανάκι, να πέρνουμε τηλ τπτ. Πάει λέμε μας κορόιδεψαν. Ένα βήμα πριν καλέσουμε ταξί, σκάει ένα παλικάρι κ αφου μας ζητάει συγγνώμη καθώς όντως μας ξέχασαν (!!!), πληρώνει έναν ταξιτζή κ μας πέρνει αυτός για αεροδρόμιο. Εμείς αμίλητοι στο ταξι όπως κ στις μεγάλες ουρές για τους ξένους στο Suvarnabhumi.
Ένα καλό ήταν οτι επειδή ήταν Πάσχα, η πτήση απο Κατάρ για Αθήνα ήταν κυριολεκτικά άδεια κ καθίσαμε άνετα σε 3 θέσεις ο καθένας. Αποχαιρετισμός κ ο καθένας ακολούθησε το δρόμο του, υποσχέσεις οτι θα ξαναβρεθούμε σε ταξίδι (το οποίο ρεαλιστικά είναι απίθανο), εγώ έμεινα στο Ελ. Βεν. να περιμένω την βραδυνή πτήση για Σαλονίκη (την οποία προφανώς λόγω ημέρας η Ολυμπιακή μου την άλλαξε 3 φορές), επιστροφή μετά τα μεσάνυχτα σπίτι μου, τσάρκα για σουβλάκι καθώς το στομάχι ήταν άδειο, φόρτωμα των φωτογραφιών στο PC κ όλο το βράδυ αναπολούσα το ταξίδι. Ξενερωμένος βγάζω το πάπλωμα κ πέφτω για ύπνο (απτο aircondition στο πάπλωμα εεε). Μεθαύριο επέστρεφα για δουλειά
Συμπερασματικά
Ένα απτα καλύτερα ταξίδια που έχω κάνει, μακάρι να είχα παραπάνω μέρες άλλα κ οι 11 μέρες που συνολικά κράτησε το trip ήταν πολλές για μένα κ τη δουλειά μου. Συνολικό κόστος γύρω στα 1200 ? όπου πάνω απτα μισά ήταν φυσικά τα αεροπορικά.
Θα ξαναπάω ταυλάνδη ? Εννοείται αν μου δοθεί η ευκαιρία θα το κάνω δίχως 2η σκέψη. Η χώρα έχει μέρη κ καταστάσεις για όλα τα γούστα, αντροπαρέες, ζευγαράκια, μόνοι ταξιδιώτες, parties, ήσυχες παραλίες, ξαναμμένοι υπερήλικες (Μπορεί κ γω να έχω φτάσει 55-60 κ να σκάω μύτη να φέρω κανα 25χρονο Ταυλανδεζάκι ) Κ μν ξεχάσω το μασαααααααααζ !!!
Η ΝΑ Ασία μόλις άνοιξε τις πόρτες της σε μένα κ σκοπεύω να ταξιδέψω στην ευρύτερη περιοχή ξανα κ ξανα (λεφτά κ δουλειά μόνο να υπάρχουν έτσι γιωργάκη ??? )
Πραγματικά πολύ όμορφοι ναοί, βιβλιοθήκες, κατοικίες, αγάλματα-δαίμονες, σε πάρα πολλά σχήματα κ χρώματα, κατασκευασμένα απο πολύτιμα υλικά, θα μπορούσα να βάλω άπειρες photos. Μερικά tips για την επίσκεψή σας. Οι άντρες δν χρειάζεται να φοράτε παντελόνι καθώς όλη μέρα θα υποφέρετε απτη ζέστη. Ένα καπελάκι για τον ήλιο όμως επιβάλλεται. Εκεί υπάρχει ειδικός χώρος όπου σου δίνουν κάποια φαρδιά παντελόνια (σα φόρμες-πυτζάμες) οπότε είσαι οκ. Την ώρα που θα περιμένετε στην είσοδο, θα υπάρχουν ένα σωρό περίεργοι οι οποίοι θα σας προτείνουν να σας δώσουν αυτοί παντελόνια κ να σας κάνουν κ ξενάγηση (με το αζημείωτο φυσικά). Δεν υπάρχει λόγος να τσιμπήσετε. Μέσα στο χώρο του παλατιού, υπάρχει μέρος που πουλάνε παγωτάκια κ νεράκια (θα σας χρειαστεί σίγουρα με τόσο περπάτημα) κ νοικιάζουν ακουστικά-ξεναγούς στην αγγλική γλώσσα. Αυτό κάναμε κ μεις πιο πολύ για να ξέρουμε τι βλέπουμε, έτσι κ αλλιώς μόλις βγήκαμε απτο παλάτι τα είχαμε ξεχάσει όλα.
Μέσα στο παλάτι υπάρχει το Wat Phra Kaew, ή αλλιώς Temple of the Emerald Buddha. Θεωρείται απο τους πιο ιερούς βουδιστικούς ναούς στη Ταυλάνδη. Μέσα προσεύχονται οι κλασικοί μοναχοί με τις πορτοκαλί φορεσιές τους. Φυσικά πριν μπείς βγάζεις τα παπούτσια σου κ επιτρέπουν κ στους τουρίστες να παρακολουθήσουν.
Επόμενος σταθμός μετά την πολύωρη βόλτα μας στο Grand Palace ήταν το άγαλμα του Χρυσού Βούδα, το οποίο είναι κοντά στην ChinaTown. Πως θα πάμε ως εκεί ? Με ταξι ... ναι οκ. Οι ταρίφες στην πρωτεύουσα είναι πολύ άτιμη φάρα. Δια νόμου οφείλουν να έχουν μετρητή, κλασικά όμως αυτοί με τους τουρίστες το παίζουν τρελίτσα κ δν δέχονται να βάλουν μετρητή ζητώντας τους απο πριν τα πολλαπλάσια χρήματα. Εμείς δασκαλεμένοι απο πριν ζητούσαμε επιμόνως μετρητή. Έξω απτο Grand Palace δν μπορούσαμε να βρούμε τπτ κάποιον να μας πάει. Όλοι μας έλεγαν μπαρούφες. Σε μια φάση μπουκάρουμε σε έναν κ απαιτούμε να μας βάλει μετρητή, αυτος αρνείται κ μεις λέμε θα καλέσουμε την Τουριστική αστυνομία. Αυτός θέλοντας να μας ψαρώσει, λέει, ορίστε πάρτε απτο κινητό μου. ΟΚ μεγάλε εννοείται θα πάρουμε. Μόλις είδε οτι δν ψαρώσαμε κ επιμέναμε να να κάνουμε την κλήση, άρχισε να φωνάζει κ να ζητάει το κιν. του. Οχι δν στο δίνουμε, κ έγινε ένας ψιλοχαμός
Με τα πολλά λέμε ρε πστ δεν υποκύπτουμε, θα πάμε κ με τα πόδια (καλοί μλκς κ μεις, που πα ρε καραμήτρο). Κ κει που ξεκινάμε να φύγουμε απτην πιάτσα, σκάει ένα αλάνι, νεαρός ταρίφας ο οποίος είχε δει την όλη ιστορία κ μας παίρνει. Ήξερε μάλιστα καλά αγγλικά κ μας ζήτησε συγγνώμη εκ μέρους της συνωμοταξίας των ταρίφων. Τον συμπαθήσαμε τόσο πολύ που όταν φτάσαμε, του αφήσαμε διπλάσια τιμή (δλδ όσα σχεδόν μας ζητούσαν κ οι υπόλοιποι), απλά κ μόνο επειδή ήταν σωστός.
Ο ναός του Χρυσού Βούδα πέρα του αγάλματος του Βούδα το οποίο είναι φτιαγμένο απο ατόφιο χρυσό (έτσι λένε τουλάχιστον), δν θα έλεγα οτι έχει κάτι άλλο αξιοπρόσκετο. Έξω έχει την εικόνα του αυτοκράτορα κ κάτω ένα μουσείο το οποίο δν επσκεφτήκαμε (ήθελε διπλό εισητήριο κ μας είπαν κάποιοι άλοι οτι δν άξιζε τον κόπο)
Στο πρώτο post είχα αναφέρει ότι οι προβλέψεις για την περίοδο που θα ήμασταν στην Ταυλάνδη μιλούσαν για βροχές κ καταιγίδες. Εμείς πέρα απο μια ψιχάλα στο Πουκέτ δν είδαμε τπτ. Ε καιρός ήταν. Όσο ήμασταν στο ναό του Χρυσού Βούδα, βλέπαμε ένα μεγάλο σύννεφο, μαύρο κατράμι να πλησιάζει επικίνδυνα. Μέχρι να κατεβούμε στο δρόμο κ να πάμε προς ChinaTown μας είχε φτάσει κ άρχισε κατακλυσμός. Μιλάμε τρελή μπόρα. Κ δν σταματούσε με τπτ λέμε. Πάει λεμε ήρθαν οι μουσώνες
Τώρα πως γυρίζουμε πίσω ? Παρακαλούσαμε να περάσει κανα ταξι να μας πάει κ ας του δώσουμε τριπλή τιμή. Τπτ κανείς δν μας έπαιρνε. Τι γίνεται ρε πστ, βάλαν τις φωτογραφίες μας : "τσαμπατζήδες τουρίστες που πουλάνε μανούρα, αφήστε τους να πνιγούν !!!" ??
Βρε καλέ μου βρε χρυσέ μου τπτ. Αρχίσαμε να περπατάμε μέσα στη καταιγίδα δίπλα στο δρόμο μπας κ φιλοτιμηθεί κανείς κ πράγματι , μετά απο πάνω απο μισή ώρα, σκάει νεαρός πάλι ταξιτζής κ μας φορτώνει. Εμεις παπιά, λέμε πληρώνουμε όσο οσο μεγάλε. Το παλικάρι όμως δν μας εκμεταλεύτηκε, έβαλε απευθείας μετρητή, πράγμα που του το αναγνωρίσαμε στο τέλος κ του δώσαμε πάλι σχεδόν τα διπλά.
Μπάνιο, ύπνος, φαγητό στο εστιατόριο του ξενοδοχείου, απολογισμός του ταξιδιού καθώς την επομένη πετούσαμε κ μάλλον όχι έξοδος εκείνη τη μέρα. Ρε γμτ τελευταία μέρα ταξιδιού κ να την περάσουμε στο hotel ?? Εκεί που είμασταν αραχτοί στα κρεβάτια μας, ο Βούδας εισάκουσε τη γκρίνια μας κ οι ουρανοί σταμάτησαν.
Μάγκες λέω ο silversurfer είναι πανέτοιμος travel agent κ σας έχει έκπληξη. Χθές βράδυ διασκεδάσαμε μες στην παρακμή, απόψε όμως ετοιμαστείτε για κυριλέ καταστάσεις. Βγάλαμε απτο πάτο του backpack τα παντελόνια μας (δν τα είχαμε χρησιμοποιήσει καθόλου ως τότε), πουκαμισιές, κολόνιες κ φύγαμε για το State Tower. Το State Tower είναι 250 μέτρα ψηλό, αποτελεί ένα απτα μεγαλύτερα (οχι ψηλότερα) κτήρια στην ΝΑ Ασία, κ στεγάζει το Lebua Hotel, 5* ξενοδοχείο που στην κορυφή έχει το Sirocco κ το Skybar. Το Sirocco είναι εστιατόριο κ το Skybar το ψηλότερο openair bar του κόσμου (ή έστω απτα ψηλότερα). Θέλει κυριλέ ντύσιμο (δλδ παντελόνι, βερμούδες τρώνε πόρτα) κ πραγματικά η θέα σου κόβει την ανάσα. Δν βλέπεις όλη την Μπανγκοκ, όλη την Ταυλάνδη βλέπεις !!! Οι τιμές στα ποτά είναι τιμές ελλάδος, άλλα αφού δν λυπόμαστε τα 8 κ 9 ευρώ στις τρύπες της Βαλαωρίτου, εκεί πραγματικά θα πλήρωνα τα διπλάσια χωρίς ενδοιασμό. Ωραίος κόσμος, κ δυτικός κ local κυριλε γκόμενες, κρίμα που δν είχαμε κάμερα να αποθανατίσουμε τις εικόνες, πραγματικά μείναμε έκθαμβοι. Όσοι είδαν πρόσφατα το HangOver II, έχει σκηνές απτο εστιατόριο. Θα βάλω ένα link απτο επίσημο site να πάρετε μια γεύση περι τίνος πρόκειται
Sky Bar - Night Life Bangkok Roof top Sky Bar by lebua Thailand
Πιστεύω ήταν το καλύτερο κλείσιμο για το ταξίδι μας. Κατεβαίνοντας κ αφού μαλώσαμε πάλι με έναν ταρίφα κ κατεβήκαμε στη μέση του δρόμου απτο ταξί του, επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο να ετοιμάσουμε τα πράγματά μας, να αλλάξουμε τις φωτο μας, να συζητήσουμε για το ταξίδι μας. Πρωινό εγερτήριο, Κυριακή ανήμερα του Πάσχα, μας βρίσκει κατα τις 6 να περιμένουμε ένα βανάκι το οποίο είχαμε προπληρώσει για να μας πάει στο αεροδόμιο. Η ώρα περνούσε κ πουθενά το βανάκι, να πέρνουμε τηλ τπτ. Πάει λέμε μας κορόιδεψαν. Ένα βήμα πριν καλέσουμε ταξί, σκάει ένα παλικάρι κ αφου μας ζητάει συγγνώμη καθώς όντως μας ξέχασαν (!!!), πληρώνει έναν ταξιτζή κ μας πέρνει αυτός για αεροδρόμιο. Εμείς αμίλητοι στο ταξι όπως κ στις μεγάλες ουρές για τους ξένους στο Suvarnabhumi.
Ένα καλό ήταν οτι επειδή ήταν Πάσχα, η πτήση απο Κατάρ για Αθήνα ήταν κυριολεκτικά άδεια κ καθίσαμε άνετα σε 3 θέσεις ο καθένας. Αποχαιρετισμός κ ο καθένας ακολούθησε το δρόμο του, υποσχέσεις οτι θα ξαναβρεθούμε σε ταξίδι (το οποίο ρεαλιστικά είναι απίθανο), εγώ έμεινα στο Ελ. Βεν. να περιμένω την βραδυνή πτήση για Σαλονίκη (την οποία προφανώς λόγω ημέρας η Ολυμπιακή μου την άλλαξε 3 φορές), επιστροφή μετά τα μεσάνυχτα σπίτι μου, τσάρκα για σουβλάκι καθώς το στομάχι ήταν άδειο, φόρτωμα των φωτογραφιών στο PC κ όλο το βράδυ αναπολούσα το ταξίδι. Ξενερωμένος βγάζω το πάπλωμα κ πέφτω για ύπνο (απτο aircondition στο πάπλωμα εεε). Μεθαύριο επέστρεφα για δουλειά
Συμπερασματικά
Ένα απτα καλύτερα ταξίδια που έχω κάνει, μακάρι να είχα παραπάνω μέρες άλλα κ οι 11 μέρες που συνολικά κράτησε το trip ήταν πολλές για μένα κ τη δουλειά μου. Συνολικό κόστος γύρω στα 1200 ? όπου πάνω απτα μισά ήταν φυσικά τα αεροπορικά.
Θα ξαναπάω ταυλάνδη ? Εννοείται αν μου δοθεί η ευκαιρία θα το κάνω δίχως 2η σκέψη. Η χώρα έχει μέρη κ καταστάσεις για όλα τα γούστα, αντροπαρέες, ζευγαράκια, μόνοι ταξιδιώτες, parties, ήσυχες παραλίες, ξαναμμένοι υπερήλικες
(Μπορεί κ γω να έχω φτάσει 55-60 κ να σκάω μύτη να φέρω κανα 25χρονο Ταυλανδεζάκι ) Κ μν ξεχάσω το μασαααααααααζ !!! Η ΝΑ Ασία μόλις άνοιξε τις πόρτες της σε μένα κ σκοπεύω να ταξιδέψω στην ευρύτερη περιοχή ξανα κ ξανα (λεφτά κ δουλειά μόνο να υπάρχουν έτσι γιωργάκη ???
)
:roll:
