Defkalion
Administrator
- Μηνύματα
- 11.400
- Likes
- 17.206
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αλάσκα
H επόμενη μέρα με βρίσκει και πάλι στο τιμόνι αυτή τη φορά οδηγώντας νότια, κοντά στα σύνορα της California, στο πανέμορφο San Diego. Φτάνοντας στην πόλη έχει μόλις ξεσπάσει η ιστορία με τη νέα γρίπη και τα κανάλια λυσσάνε για αίμα και καταστροφολογία. Αντίθετα ο κόσμος δε βλέπω να επηρεάζεται. Απέναντι από το ξενοδοχείο μου βρίσκεται το Hard Rock hotel, στο οποίο μπαινοβγαίνει τόσος πολύς κόσμος που υποθέτω ότι γίνεται κάποιο πάρτυ στο roof garden του.
Η θέα από το δωμάτιο του ξενοδοχείου είναι εντυπωσιακή:
::: 
Η μικρή βόλτα στην πόλη δίνει μερικά ακόμα σκηνικά από το κουκλίστικο San Diego και τους πολύ πολύ φιλικούς κατοίκους του (καμία σχέση με το LA):
::: 
Το βράδυ έχω μια αναπάντεχη (ίσως όχι και τόσο τελικά) συνάντηση. Πριν από δύο μήνες διατηρούσα επικοινωνία με έναν τύπο ονόματι Jim Chen, κολλητό φίλο του Ken Rockwell για όσους ασχολούνται με φωτογραφία (και πιο συγκεκριμένα με νικον
), ο οποίος είχε κάνει τη μετατροπή της παλιάς μηχανής μου σε υπέρυθρη. Το ίδιο βράδυ σκάει μύτη στο ξενοδοχείο με πλάνα για δείπνο σε μια πολύ όμορφη περιοχή της πόλης γεμάτη μαγαζάκια.
Κουβέντα με έναν κινέζο που μεγάλωσε στην Κίνα και ανδρώθηκε στην Καλιφόρνια, συζήτηση για τη φωτογραφία, τη ζωή στις ΗΠΑ, τη ζωή στην Κίνα, στην Ελλάδα, ανταλλαγή αναμνηστικών (σαντορίνη έδωσα, κινέζικες πένες πήρα
), όλα αυτά συνέθεσαν το πιο απολαυστικό κομμάτι του ταξιδιού μου ως εκείνη τη στιγμή.
Γιατί καλά τα τοπία, καλές οι θάλασσες, καλά τα αξιοθέατα και το σόπινγκ, καλά και τα τουριστικά και μη τουριστικά εστιατόρια, αλλά η επαφή με τους ανθρώπους είναι πάντα αυτή που μου δίνει το κάτι διαφορετικό στα ταξίδια μου, και γι'αυτό άλλωστε την επιδιώκω.
Μια φωτογραφία φεύγοντας, περισσότερο για να καταγραφεί η βραδιά στη μνήμη μου παρά γιατί έχει να δείξει κάτι:
Γραμμή με το gps του κινέζου για το χοτέλ, και νάνι. Η επόμενη μέρα έχει τσάρκα στην πόλη, υπέρυθρες φωτογραφίες και αναχώρηση για βόρεια.
Η θέα από το δωμάτιο του ξενοδοχείου είναι εντυπωσιακή:
::: Η μικρή βόλτα στην πόλη δίνει μερικά ακόμα σκηνικά από το κουκλίστικο San Diego και τους πολύ πολύ φιλικούς κατοίκους του (καμία σχέση με το LA):
::: Το βράδυ έχω μια αναπάντεχη (ίσως όχι και τόσο τελικά) συνάντηση. Πριν από δύο μήνες διατηρούσα επικοινωνία με έναν τύπο ονόματι Jim Chen, κολλητό φίλο του Ken Rockwell για όσους ασχολούνται με φωτογραφία (και πιο συγκεκριμένα με νικον
), ο οποίος είχε κάνει τη μετατροπή της παλιάς μηχανής μου σε υπέρυθρη. Το ίδιο βράδυ σκάει μύτη στο ξενοδοχείο με πλάνα για δείπνο σε μια πολύ όμορφη περιοχή της πόλης γεμάτη μαγαζάκια.Κουβέντα με έναν κινέζο που μεγάλωσε στην Κίνα και ανδρώθηκε στην Καλιφόρνια, συζήτηση για τη φωτογραφία, τη ζωή στις ΗΠΑ, τη ζωή στην Κίνα, στην Ελλάδα, ανταλλαγή αναμνηστικών (σαντορίνη έδωσα, κινέζικες πένες πήρα
), όλα αυτά συνέθεσαν το πιο απολαυστικό κομμάτι του ταξιδιού μου ως εκείνη τη στιγμή.Γιατί καλά τα τοπία, καλές οι θάλασσες, καλά τα αξιοθέατα και το σόπινγκ, καλά και τα τουριστικά και μη τουριστικά εστιατόρια, αλλά η επαφή με τους ανθρώπους είναι πάντα αυτή που μου δίνει το κάτι διαφορετικό στα ταξίδια μου, και γι'αυτό άλλωστε την επιδιώκω.
Μια φωτογραφία φεύγοντας, περισσότερο για να καταγραφεί η βραδιά στη μνήμη μου παρά γιατί έχει να δείξει κάτι:
Γραμμή με το gps του κινέζου για το χοτέλ, και νάνι. Η επόμενη μέρα έχει τσάρκα στην πόλη, υπέρυθρες φωτογραφίες και αναχώρηση για βόρεια.
