Defkalion
Administrator
- Μηνύματα
- 11.456
- Likes
- 17.526
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αλάσκα
Λοιπόν 4,5 χρόνια μετά το τελευταίο κεφάλαιο που έγραψα, συνεχίζω την ταξιδιωτική ιστορία μου, αφού ένας από τους moderators με τσίγκλησε ότι την έχω αφήσει στη μέση 
(αναμένω τα μπινελίκια τώρα από @taver, @Yorgos , @varioAthens , @tripakias και λοιπούς που την παρακολουθούσαν το... 2011)
"Καλέεεε τιναυτο;"
"Εεεεε δε ξέρω, με τι μοιάζει;"
"Λίγο μεγαλύτερο από πελαργό"
"Ααααα, το αεροπλάνο μας είναι!"
"Χωράμε και οι δύο;"
Κάπως έτσι ήταν ο διάλογος μόλις αντικρύσαμε το αεροπλάνο της λέσχης που θα μας πήγαινε μέχρι το Grand Canyon την ερχόμενη μέρα τα ξημερώματα. Αλλά καθότι δεν είμεθα ΚΟΤΕΣ αλλά ατρόμητοι εξερευνητΑΙ, ανεβήκαμε χωρίς κανέναν ενδοιασμό.
H θέα από το αεροπλάνο ήταν απίθανη:
Η πτήση κράτησε λίγη ώρα και μας άφησε σε ένα σημείο κοντά στο φαράγγι που πήραμε λεωφορείο για να πάμε σε σημεία που έχουν καλή θέα. Είδαμε το φαράγγι (εγώ φορώντας μπλούζα travelstories.gr για τη Νέα Υόρκη ):
ταίσαμε τους σκίουρους:
και γυρίσαμε με μάλλον ανάμεικτα συναισθήματα - το grand canyon δε μας άφησε αυτή την αίσθηση δέους που περιμέναμε, και ο λόγος ήταν μάλλον ότι δεν το είδαμε όπως έπρεπε - υποθέτω ότι θέλει πολύ περισσότερο χρόνο και κάποιο μεταφορικό μέσο για να μπορείς να μετακινείσαι από το ένα σημείο στο άλλο, ενώ αν το δεις και από ελικόπτερο μάλλον δε βλάπτει. Σίγουρα ο @taver θα έχει καλύτερη εικόνα.
Επιστρέψαμε και το βράδυ τη βγάλαμε στο Caεsar’s palace για φαγητό. Οι εικόνες μέσα έξω εντυπωσιακές:
Επιστρέψαμε τέζα για ύπνο, χωρίς να χάσουμε την ευκαιρία να χαζέψουμε για ακόμα μία φορά το συντριβάνι του Bellagio και τα χορευτικά του:
(αναμένω τα μπινελίκια τώρα από @taver, @Yorgos , @varioAthens , @tripakias και λοιπούς που την παρακολουθούσαν το... 2011)"Καλέεεε τιναυτο;"
"Εεεεε δε ξέρω, με τι μοιάζει;"
"Λίγο μεγαλύτερο από πελαργό"
"Ααααα, το αεροπλάνο μας είναι!"
"Χωράμε και οι δύο;"
Κάπως έτσι ήταν ο διάλογος μόλις αντικρύσαμε το αεροπλάνο της λέσχης που θα μας πήγαινε μέχρι το Grand Canyon την ερχόμενη μέρα τα ξημερώματα. Αλλά καθότι δεν είμεθα ΚΟΤΕΣ αλλά ατρόμητοι εξερευνητΑΙ, ανεβήκαμε χωρίς κανέναν ενδοιασμό.
H θέα από το αεροπλάνο ήταν απίθανη:
Η πτήση κράτησε λίγη ώρα και μας άφησε σε ένα σημείο κοντά στο φαράγγι που πήραμε λεωφορείο για να πάμε σε σημεία που έχουν καλή θέα. Είδαμε το φαράγγι (εγώ φορώντας μπλούζα travelstories.gr για τη Νέα Υόρκη
):
ταίσαμε τους σκίουρους:
και γυρίσαμε με μάλλον ανάμεικτα συναισθήματα - το grand canyon δε μας άφησε αυτή την αίσθηση δέους που περιμέναμε, και ο λόγος ήταν μάλλον ότι δεν το είδαμε όπως έπρεπε - υποθέτω ότι θέλει πολύ περισσότερο χρόνο και κάποιο μεταφορικό μέσο για να μπορείς να μετακινείσαι από το ένα σημείο στο άλλο, ενώ αν το δεις και από ελικόπτερο μάλλον δε βλάπτει. Σίγουρα ο @taver θα έχει καλύτερη εικόνα.
Επιστρέψαμε και το βράδυ τη βγάλαμε στο Caεsar’s palace για φαγητό. Οι εικόνες μέσα έξω εντυπωσιακές:
Επιστρέψαμε τέζα για ύπνο, χωρίς να χάσουμε την ευκαιρία να χαζέψουμε για ακόμα μία φορά το συντριβάνι του Bellagio και τα χορευτικά του:
