Defkalion
Administrator
- Μηνύματα
- 11.491
- Likes
- 17.831
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αλάσκα
Η επόμενη μέρα μας βρήκε πάλι στο δρόμο για το τελευταίο κομμάτι της διαδρομής προς το San Francisco. Και τί δεν είδαμε στο κομμάτι αυτό. Big Sur, Carmel, Monterey, και το περίφημο 17-mile drive στο Pacific Grove.
Δε σταματήσαμε να ρουφάμε τις εικόνες - κάθε μία και μια καρτ-ποσταλ:
Φτάσαμε στο San Francisco νωρίς το απόγευμα και το ξενοδοχείο μας, στο λόφο του Nob Hill απέναντι από την Grace Cathedral, ήταν μια έκρηξη κουκλίστικου boutique χώρου με ατμόσφαιρα 1920’s στα εστιατόρια. Χωρίς την προσφορά που είχαμε βρει με 50% έκπτωση δε θα μπορούσαμε ποτέ να μείνουμε σε ένα τέτοιο μέρος. Αν ποτέ το πετύχετε με τρελή έκπτωση, είναι ένα ξενοδοχείο που θα θυμάστε για καιρό:
http://www.thescarlethotels.com/huntington-hotel-san-francisco/my-gallery/
Ορίστε η εκκλησία απέναντι από το ξενοδοχείο:
Σήμερα (και τις επόμενες 1-2 μέρες) το πρόγραμμα είχε εξερεύνηση της πόλης, χωρίς συγκεκριμένο πρόγραμμα και με καναδυό βόλτες προς -τι άλλο- την Golden Gate Bridge:
Ένα από τα highlights του ταξιδιού ήταν το τουρ με το τραμ, όχι τόσο για τα μέρη που σε πάει και βλέπεις (ουσιαστικά σε κάνει μια βόλτα στις γειτονιές της πόλης), όσο για τον οδηγό-ξεναγό του τραμ, ο οποίος ήταν ένας τυπάκος γύρω στα 65 και μας είπε ότι ήταν παλιός ηθοποιός που τώρα έκανε αυτή τη δουλειά γιατί του άρεσε να προσφέρει εμπειρίες στους επισκέπτες.
Έχω πάει σε δεκάδες μιούζικαλ/παραστάσεις κυρίως σε Νέα Υόρκη / Λονδίνο. Δε θα ξεχάσω ποτέ το Wicked που είδα στο San Francisco. Πες η ποιότητα της παραγωγής, πες ότι η πρωταγωνίστρια καταγόταν από την πόλη και ο κόσμος ήταν υπέρμετρα ενθουσιασμένος, πες η γενικότερη ατμόσφαιρα της πόλης, δε ξέρω τι ήταν αλλά πάντως αν είχα να διαλέξω μία παράσταση από όσες έχω δει στη ζωή μου, θα ήταν αυτή.
Κάναμε τις βόλτες μας, πήγαμε κινηματογράφο - στάνταρ διαδικασία που έχουμε σε κάθε ταξίδι μας! - και οι μέρες στο SF πλησίαζαν στο τέλος. Μετανιώσαμε που δεν είχαμε κανονίσει να επισκεφθούμε το Αλκατράζ, ίσως την επόμενη φορά.
Ένα από τα απρόοπτα του ταξιδιού ήταν το... Travelstories
που αποφάσισε να ανατιναχτεί όσο ήμουν στο San Francisco και χωρίς internet ουσιαστικά. Γρυλίζοντας και έχοντας κατεβάσει άπειρα μπινελίκια μέχρι να βρω ένα net cafe, κατάφερα να το επαναφέρω μπακάλικα μέχρι να επιστρέψω στην Ελλάδα. 
Αξίζει να αναφέρω λίγο πριν το τέλος, ότι στο ταξίδι αυτό έβγαλα και μερικές υπέρυθρες φωτογραφίες, που νομίζω δίνουν μια ελαφρώς διαφορετική οπτική, ορίστε μερικές:
San Diego:
Flowering Fields, λίγο έξω από το San Diego:
Grace Cathedral, San Francisco:
Beverly Hills:
Και πανδαισία στη διαδρομή:
Φτάνοντας στην τελευταία μέρα της διαμονής μας στο San Francisco, υπήρχε μια μεγάλη ιδιαιτερότητα, κάτι που κάναμε για πρώτη και μοναδική φορά σε οποιοδήποτε ταξίδι μας...
Δε σταματήσαμε να ρουφάμε τις εικόνες - κάθε μία και μια καρτ-ποσταλ:
Φτάσαμε στο San Francisco νωρίς το απόγευμα και το ξενοδοχείο μας, στο λόφο του Nob Hill απέναντι από την Grace Cathedral, ήταν μια έκρηξη κουκλίστικου boutique χώρου με ατμόσφαιρα 1920’s στα εστιατόρια. Χωρίς την προσφορά που είχαμε βρει με 50% έκπτωση δε θα μπορούσαμε ποτέ να μείνουμε σε ένα τέτοιο μέρος. Αν ποτέ το πετύχετε με τρελή έκπτωση, είναι ένα ξενοδοχείο που θα θυμάστε για καιρό:
http://www.thescarlethotels.com/huntington-hotel-san-francisco/my-gallery/
Ορίστε η εκκλησία απέναντι από το ξενοδοχείο:
Σήμερα (και τις επόμενες 1-2 μέρες) το πρόγραμμα είχε εξερεύνηση της πόλης, χωρίς συγκεκριμένο πρόγραμμα και με καναδυό βόλτες προς -τι άλλο- την Golden Gate Bridge:
Ένα από τα highlights του ταξιδιού ήταν το τουρ με το τραμ, όχι τόσο για τα μέρη που σε πάει και βλέπεις (ουσιαστικά σε κάνει μια βόλτα στις γειτονιές της πόλης), όσο για τον οδηγό-ξεναγό του τραμ, ο οποίος ήταν ένας τυπάκος γύρω στα 65 και μας είπε ότι ήταν παλιός ηθοποιός που τώρα έκανε αυτή τη δουλειά γιατί του άρεσε να προσφέρει εμπειρίες στους επισκέπτες.
Έχω πάει σε δεκάδες μιούζικαλ/παραστάσεις κυρίως σε Νέα Υόρκη / Λονδίνο. Δε θα ξεχάσω ποτέ το Wicked που είδα στο San Francisco. Πες η ποιότητα της παραγωγής, πες ότι η πρωταγωνίστρια καταγόταν από την πόλη και ο κόσμος ήταν υπέρμετρα ενθουσιασμένος, πες η γενικότερη ατμόσφαιρα της πόλης, δε ξέρω τι ήταν αλλά πάντως αν είχα να διαλέξω μία παράσταση από όσες έχω δει στη ζωή μου, θα ήταν αυτή.
Κάναμε τις βόλτες μας, πήγαμε κινηματογράφο - στάνταρ διαδικασία που έχουμε σε κάθε ταξίδι μας! - και οι μέρες στο SF πλησίαζαν στο τέλος. Μετανιώσαμε που δεν είχαμε κανονίσει να επισκεφθούμε το Αλκατράζ, ίσως την επόμενη φορά.
Ένα από τα απρόοπτα του ταξιδιού ήταν το... Travelstories
που αποφάσισε να ανατιναχτεί όσο ήμουν στο San Francisco και χωρίς internet ουσιαστικά. Γρυλίζοντας και έχοντας κατεβάσει άπειρα μπινελίκια μέχρι να βρω ένα net cafe, κατάφερα να το επαναφέρω μπακάλικα μέχρι να επιστρέψω στην Ελλάδα. Αξίζει να αναφέρω λίγο πριν το τέλος, ότι στο ταξίδι αυτό έβγαλα και μερικές υπέρυθρες φωτογραφίες, που νομίζω δίνουν μια ελαφρώς διαφορετική οπτική, ορίστε μερικές:
San Diego:
Flowering Fields, λίγο έξω από το San Diego:
Grace Cathedral, San Francisco:
Beverly Hills:
Και πανδαισία στη διαδρομή:
Φτάνοντας στην τελευταία μέρα της διαμονής μας στο San Francisco, υπήρχε μια μεγάλη ιδιαιτερότητα, κάτι που κάναμε για πρώτη και μοναδική φορά σε οποιοδήποτε ταξίδι μας...
