Καμπότζη Λάος Ταϊλάνδη «Holiday in Cambodia» κι άλλες ιστορίες από την Ινδοκίνα

[Hayate]

Ωραίο φαίνεται το χωριό...Είχα 3 μισή μέρες στο Siem Reap και προτίμησα να βγαλω το τριήμερο πάσο για Angwor Wat.Δεν το μετανιώνω ,ήταν απίστευτα,απλά σκεφτομαι ότι ίσως έπρεπε να "κολλήσω" καμία μέρα παραπάνω στην περιοχή...

 

[psilos3]

Μόλις τώρα ανακάλυψα την καινούρια ταξιδιωτική σου ιστορία. Εξαιρετικά! Περιμένω και τη συνέχεια!

Καλώς ήρθες κι ευχαριστώ και πάλι για την έμμεση βοήθεια σου.

Στη δική μου επίσκεψη δυστυχώς δεν είχα την ευκαιρία να δω πώς είναι εσωτερικά ένα ξύλινο σπίτι (ούτε βέβαια πιω μπίρα ). Χαίρομαι που το βλέπω στις φωτογραφίες σου!

Όπως λέω και στην εξιστόρηση, πολύ πιθανό να μην ήταν τελικά και τόσο αυθόρμητη η επίσκεψη στο σπίτι, ωστόσο δεν έχει και πολύ μεγάλη σημασία. Η εμπειρία ήταν καταπληκτική, άξιζε τον κόπο, όπως ίσως ανάλογα αξίζει περισσότερο η επίσκεψη τους μήνες που το μέρος πλημμυρίζει.

Καταπληκτικές εικόνες! Είμαι απολύτως βέβαιη ότι η συνέχεια της ιστορίας μάς επιφυλάσσει συγκλονιστικότερες στιγμές και εκπλήξεις! Μένω συντονισμένη καταγράφοντας μέχρι και την τελευταία λέξη!

Ευχαριστώ για τα πολύ ωραία σου λόγια Klair, με τιμούν.
Έτσι όπως το βλέπω κι εγώ τώρα νομίζω ότι αυτό και τα επόμενα 2-3 κεφάλαια κρύβουν τις πιο πετυχημένες φωτογραφίες της ιστορίας, αν κι έπεται το Λάος. Εδώ είστε για να κρίνετε.

Ωραίο φαίνεται το χωριό...Είχα 3 μισή μέρες στο Siem Reap και προτίμησα να βγαλω το τριήμερο πάσο για Angwor Wat.Δεν το μετανιώνω ,ήταν απίστευτα,απλά σκεφτομαι ότι ίσως έπρεπε να "κολλήσω" καμία μέρα παραπάνω στην περιοχή...

Όχι βέβαια, τι να μετανιώσεις όταν πρόκειται για Angkor Wat, κάτι τέτοιο προτείνω κι εγώ ασχέτως που δε το πράξαμε, αλλά ας μη βιαστώ γιατί έπεται το κεφάλαιο που τα αναλύω όλα.
Είναι δεδομένο όμως πως και τα «τριγύρω» της πόλης άξιζαν το χρόνο τους. Δεν είναι μόνο το Kampong Phluk όπου αν το ξέραμε θα κάναμε σίγουρα και μία διανυκτέρευση για το ωραίο της υπόθεσης, αλλά και μερικές ακόμα ενδιαφέρουσες εκδρομούλες σε χωριά, καταρράκτες κτλ.

 

[gkalla]

κι από την άλλη τα βίντεο που μας έδειχνε ο Τομ στο κινητό του κάνοντας τις ίδιες διαδρομές στη βροχερή περίοδο με βάρκα, μη μπορώντας να κατανοήσουμε ότι πρόκειται για το ίδιο μέρος!

Έτοιμη η δικαιολογία για να ξαναπάς. Να δεις πως είναι το χωριό με τα νερά ψηλά...

 

[psilos3]

Έτοιμη η δικαιολογία για να ξαναπάς. Να δεις πως είναι το χωριό με τα νερά ψηλά...

Να σου πω την αλήθεια το σκεφτήκαμε και το συζητήσαμε επιτόπου.
Ήταν αδιανόητο, αν δε το έβλεπα με τα μάτια μου δε θα μπορούσα να το πιστέψω.
Οι δρόμοι που περπατούσαμε ποτάμια, με 4-5 μέτρα νερού παραπάνω, εκπληκτικά πράγματα!

 

[makisg]

Ρε θα τον αφήσετε να γράψει καμία σειρά. 4 σελίδες φτάσαμε και ούτε 5 σειρές έγραψε

 

[erodios]

Καλώς ήρθες κι ευχαριστώ και πάλι για την έμμεση βοήθεια σου.

Αυτό νομίζω είναι κάτι δεδομένο στο φόρουμ. Εκτός από πληροφορίες για τους προορισμούς μας, παίρνουμε και ιδέες από τις αφηγήσεις των άλλων. Καλή ώρα, έχω μόλις επιστρέψει από τις Αζόρες, οι οποίες ενώ αρχικά δεν βρίσκονταν στις ταξιδιωτικές προτεραιότητές μου, άλλαξε άρδην η κατάταξή τους μετά την ανάγνωση σχετικής ιστορίας.
Και εγώ έχω πάρει ιδέες από τις περιγραφές των ταξιδιών σου (εξάλλου είσαι πολυγραφότατος), ενώ χαίρομαι που απ' ό,τι βλέπω το τελευταίο διάστημα μάλλον κινούμαστε στις ίδιες περιοχές.

Δεν είναι μόνο το Kampong Phluk όπου αν το ξέραμε θα κάναμε σίγουρα και μία διανυκτέρευση για το ωραίο της υπόθεσης, αλλά και μερικές ακόμα ενδιαφέρουσες εκδρομούλες σε χωριά, καταρράκτες κτλ.

Επειδή λόγω χρόνου δεν ξέφυγα από το κλασικό Άνγκορ/Τόνλε, αδημονώ να διαβάσω και για τις εκδρομούλες!

 

[psilos3]

Επειδή λόγω χρόνου δεν ξέφυγα από το κλασικό Άνγκορ/Τόνλε, αδημονώ να διαβάσω και για τις εκδρομούλες!

Παρομοίως κι εμείς, παρόλο που είχα σταμπάρει εξορμήσεις όπως το Phnom Kulen για παράδειγμα, δε κατέστη δυνατό να κάνουμε τίποτα περισσότερο. Ήθελε τουλάχιστον μια μέρα παραπάνω στην περιοχή, εκεί καταλήγω.

Εκτός από πληροφορίες για τους προορισμούς μας, παίρνουμε και ιδέες από τις αφηγήσεις των άλλων.

Αμέτρητες ιδέες πραγματικά, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Είναι δεδομένο ότι πολλές φορές αλληλοπαρασυρόμαστε μέσα από αφηγήσεις.

 

[erodios]

Παρομοίως κι εμείς, παρόλο που είχα σταμπάρει εξορμήσεις όπως το Phnom Kulen για παράδειγμα, δε κατέστη δυνατό να κάνουμε τίποτα περισσότερο. Ήθελε τουλάχιστον μια μέρα παραπάνω στην περιοχή, εκεί καταλήγω.

Ουπς! Λάθος! Νόμιζα ότι καταφέρατε να κάνετε και άλλες εξορμήσεις.

Ρε θα τον αφήσετε να γράψει καμία σειρά. 4 σελίδες φτάσαμε και ούτε 5 σειρές έγραψε

Σταματώ όμως το κουβεντολόι, γιατί θα μας κυνηγήσει ο makisg.

 

[Kyriakao]

Εχω πιει κι εγω εκει τις μπυρες μου ενα βράδυ, απο τα λιγα πιο ποιοτικά μαγαζιά της πολης...

 

[psilos3]

Ηλιοβασίλεμα στη λίμνη & πίσω στη βάση



Είναι γεγονός πως ανυπομονούσαμε για όσα ακόμη μας επιφύλασσε αυτή μέρα παρόλο που είχαμε δει ήδη αρκετά, μπαίνοντας για τα καλά στο κλίμα της Ινδοκίνας, κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Η βάρκα αναχώρησε άμεσα μόλις επιβιβαστήκαμε όλοι και κατατοπιστήκαμε χωροταξικά για λόγους ισορροπίας. Επέλεξα φυσικά να καθίσουμε χύμα στην οροφή για λόγους φωτογράφισης, ανάμεσα στο πυκνό δάσος δεξιά κι αριστερά του ποταμού με τα πολλά ζωάκια του, που επίσης καλύπτεται σε μεγάλο μέρος του από τα νερό κατά τη βροχερή περίοδο όπως μάθαμε!

Να και ο Τομ, αγέρωχος στην πλώρη να δίνει το σύνθημα και να εξηγεί τα όσα βλέπαμε, σε μια υπέροχη διαδρομή που κανένα τέταρτο μετά έφτασε προς την έξοδο, την απόληξη ουσιαστικά του ποταμού:

Πλέαμε πλέον ανάμεσα σε φυτείες με ρύζι, έχοντας μπροστά μας σε κοντινή απόσταση τις πλωτές κατασκευές. Που βρισκόμασταν όμως;

Μα στη διάσημη «Tonlé Sap» και την αρχή ουσιαστικά της μεγαλύτερης λίμνης γλυκού νερού της Νοτιοανατολικής Ασίας κι ενός από τα μεγαλύτερα και πιο παραγωγικά οικοσυστήματα του κόσμου με έντονη βιοποικιλότητα, που κινδυνεύει βέβαια και αυτό από την παρέμβαση του ανθρώπου και την κλιματική αλλαγή.

Με μια κίνηση δέσαμε πλάι σ’ ένα άλλο πλοίο χρησιμοποιώντας πρακτικά ως προβλήτα ένα από τα πλωτά μπαρ-εστιατόρια, στο οποίο θα κάναμε στάση για λίγες ώρες. Ένας μικρός κροκόδειλος σε πλαστικό βαρέλι κι ένας μεγαλύτερος που δε πρόλαβα να δω γιατί χώθηκε κάτω απ' το νερό σε περιφραγμένο σημείο αποτελούσαν τις μορφές του συγκεκριμένου καταστήματος, όπου εκτός των άλλων μπορούσες να δοκιμάσεις να γευτείς το κρέας τους:

Όσο να πεις είχε την ιδιαιτερότητα του όλο αυτό, καθώς είναι νομίζω κάτι εντελώς ασυνήθιστο στα δικά μας δεδομένα. Περιεργάστηκα όλο το χώρο του πλωτού εστιατορίου, βλέποντας απέναντι τις βάρκες των ψαράδων:

Μέχρι που γύρισα στο τραπέζι προκειμένου να εξασκήσουμε το αγαπημένο μας σπορ:

Το ζητούμενο της όλης ιστορίας ήταν φυσικά να δούμε το ηλιοβασίλεμα μέσα στη λίμνη όπως το επιτάσσουν οι συνθήκες, κάτι που δε φανταζόμουν σε καμία περίπτωση ότι θα είναι τόσο μα τόσο ωραίο:

Δίχως άλλη αναβολή πήρα τη φωτογραφική μηχανή κι ανέβηκα πάνω στην πλατφόρμα, για καλύτερες νομίζω λήψεις, με τον ήλιο να χαρίζει απίστευτα χρώματα όσο βουτούσε στη μεγάλη αυτή Ασιατική λίμνη:

Ήταν ώρα να κινήσουμε κι εμείς για την επιστροφή, αφού πρώτα απομακρύνθηκαν όλοι οι «λαθρεπιβάτες» που προκάλεσαν αναστάτωση. Τέλος καλό, όλα καλά:

Η βάρκα μας επιδίδονταν σ’ έναν άτυπο αγώνα ταχύτητας ως πιο γρήγορη από τις άλλες κάνοντας και προσπεράσεις, μ’ εμένα ν΄ απολαμβάνω για άλλη μια στιγμή τις εικόνες αυτού του σούρουπου στην Καμπότζη, φωτογραφικά και μη:

Μια ώρα μετά το λεωφορείο θα μας άφηνε κοντά στο ξενοδοχείο μας σε μια γειτονιά με ιδιαίτερο χρώμα στην οποία αποφασίσαμε να επιστρέψουμε τη μεθεπόμενη μέρα:

Είναι προφανές πως αφού φτάσαμε δε κατεβήκαμε καθόλου στην πισίνα για χαλάρωμα πίνοντας τις μπύρες μας στο μπαρ, μιας και δεν είμαστε τέτοιοι τύποι:

Παράλληλα το φαγητό είχε μπει κιόλας σε παραγγελία με τις -ακόμη πιο- Ασιατικές γεύσεις που αποφασίσαμε να τιμήσουμε εκείνο το βράδυ, κι εμένα να λύνω επιτέλους το μυστήριο ετών:
Ξέρετε γιατί οι Ασιάτες τρώνε με ξυλάκια; Γιατί δεν έχουν γένια και δε προβληματίζονται μη τα κάνουν πολύχρωμα απ’ τις σάλτσες τους, αυτός είναι ο λόγος. (Την έπαθε ένας φίλος, δε τον ξέρετε, είναι απ’ το χωριό).

Απόλυτα χορτάτοι και απόλυτα ψεκασμένοι από αντικουνουπικό μιας και κατά τη διάρκεια του φαγητού το είχαμε ξεχάσει και μας θέρισαν, κατεβήκαμε στους δρόμους για τη βραδινή μας βόλτα ακολουθώντας την καθιερωμένη διαδρομή παράλληλα με το ποτάμι:

Ήταν χρέος μας να ξεκινήσουμε από το χθεσινό μπαρ με τα μπεκρόμουτρα για να δώσουμε παρών που εκείνη τη νύχτα εκτός των άλλων είχε και ζωντανή μουσική, όμως δε κάτσαμε πολύ μιας κι ο χρόνος ήταν σχετικά περιορισμένος:

Ορίστε, τα λέω, τα ξαναλέω και γίνομαι γραφικός, ακόμα και αυτές οι εικόνες δε φανταζόμουν πόσο μου είχαν λείψει τόσα χρόνια:

Στρωθήκαμε για μερικά ακόμη στα tuk-tuk bars,

συνεχίζοντας προς τη νυχτερινή αγορά όπου εκτός των άλλων σταμπάραμε ένα μαγαζάκι με ωραία πράγματα στο οποίο θα επανερχόμασταν. Δεν ήμασταν για Pub Street μιας και δεν αντεχόταν η βαβούρα της, οπότε κάτσαμε για συνέχεια στο Beatnik Speakeasy μέχρι να πάρουμε νωρίς σχετικά το δρόμο της επιστροφής:

Έλα όμως που ο δρόμος περνούσε αναγκαστικά από τη γέφυρα Old Market, δεξιά της οποίας βρισκόταν πέρα απ’ τα φαγάδικα κι ένα πολύ γουστόζικο μπαράκι με ένα χαμογελαστό κι ευγενικό παιδί που το δούλευε. Κρίμα δε θα ήταν να μη καθίσουμε κι εκεί για μια παγωμένη;

Παγωμένη και ίσως …προφητική, για τα σπουδαία που θα έφερνε η επόμενη μέρα.

Εις υγείαν - Τσολ μόι (chull muy) όπως λένε και στην Καμπότζη!