GTS
Member
- Μηνύματα
- 7.156
- Likes
- 21.507
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο
- Κεφάλαιο 6ο (Άγρια νύχτα Νο1)
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο
- Κεφάλαιο 9ο
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο][media=youtube]-LBomVi5bn4[/media
- Κεφάλαιο 14ο
- Κεφάλαιο 15ο][media=youtube]hWBb52NSe_Y[/media
- Κεφάλαιο 16ο (Τη νύχτα που βγήκαν οι σκορπιοί)
- Κεφάλαιο 17ο][media=youtube]_Ca4-J1Riko[/media
- Κεφάλαιο 18ο
- Κεφάλαιο 19ο
- Κεφάλαιο 20ο][media=youtube]5nqjmy2BaTc[/media
- Κεφάλαιο 21ο
- Κεφάλαιο 22ο][media=youtube]Ak1mT9NLvOU[/media
- Κεφάλαιο 23ο
- Κεφάλαιο 24ο
- Κεφάλαιο 25ο
- Κεφάλαιο 26ο
- Κεφάλαιο 27ο
- Κεφάλαιο 28ο (Η επίθεση των ελεφάντων)
- Κεφάλαιο 29ο (Τη νύχτα που βρυχώνται τα λιοντάρια)
- Κεφάλαιο 30ο
- Κεφάλαιο 31ο
Mosi oa Tunya…The smoke that thunders….Οι περίφημοι καταρράκτες της Βικτώρια, το θαύμα της φύσης που όταν το πρωτοαντίκρισε ο Dr. David Livingstone αναφώνησε «ακόμα και οι άγγελοι στις ουράνιες πτήσεις τους θα έκαναν μια στάση για σκηνές τόσο θαυμαστές», βρίσκονταν μπροστά μας. Η ξηρή περίοδος που τους επισκεφτήκαμε, δεν μας έδωσε τη χαρά να τους δούμε στο πλήρες μεγαλείο τους, όταν κυριαρχεί η εκκωφαντική βοή από τους χιλιάδες τόνους νερού που γκρεμοτσακίζονται στα βράχια από κάτω και όταν από χιλιόμετρα είναι εμφανές το απίστευτο σπρέι νερού που βρέχει και καλύπτει την άγρια ομορφιά τους σαν διάφανο πέπλο. Παρόλα αυτά το θέαμα είναι μεγαλειώδες και το λίγο νερό που κυλάει εξυπηρετεί απόλυτα τον απώτερο σκοπό μου, ένα όνειρο χρόνων...
Στο βάθος, κυριαρχεί μια πυκνή ομίχλη, ένα σπρέι νερού, σε ένα σημείο όπου προφανώς το νερό είναι ακόμη και τώρα ορμητικό και πλούσιο. Είναι το σημείο λίγο μετά το ιδιωτικό νησάκι Livingstone, το οποίο και ανήκει εσχάτως σε ένα lodge και που σημαίνει πως πρέπει να πληρώσουμε αν θέλουμε να φτάσουμε ως εκεί. Με την υποχρεωτική συνοδεία ενός οδηγού λοιπόν, ξεκινάμε το περπάτημα κατά μήκος των καταρρακτών, άλλοτε πάνω σε ξέρες και άλλοτε πατώντας προσεκτικά σε γλιστερές πέτρες που μόλις ξεπρόβαλλαν από τα νερά. Κατά τη διαδρομή ο οδηγός μας εξηγεί τη γεωγραφία των καταρρακτών, μας βγάζει φωτογραφίες στην άκρη του χάσματος, όπου πανέμορφα ουράνια τόξα σχηματίζονται από τις στάλες του νερού. Περνάμε και το μνημείο αφιερωμένο στον Σκωτσέζο δόκτωρα-εξερευνητή και φτάνουμε στο σημείο εισόδου στο νησάκι, όπου ένας ένοπλος φρουρός, αφού τσεκάρει το εισιτήριο που αποκτήσαμε με 50$ μας αφήνει χαμογελώντας να περάσουμε.
:: 
Το θέαμα εκεί κόβει την ανάσα, αφού η πτώση του νερού εκεί θυμίζει το μεγαλείο των καταρρακτών. Φανταζόμαστε πώς θα ήταν οι καταρράκτες τη περίοδο των βροχών, με ένα τέτοιο υπερθέαμα σε όλο το μήκος τους, αλλά δε στεναχωριόμαστε καθόλου....ήρθαμε για άλλα....
Στο βάθος, κυριαρχεί μια πυκνή ομίχλη, ένα σπρέι νερού, σε ένα σημείο όπου προφανώς το νερό είναι ακόμη και τώρα ορμητικό και πλούσιο. Είναι το σημείο λίγο μετά το ιδιωτικό νησάκι Livingstone, το οποίο και ανήκει εσχάτως σε ένα lodge και που σημαίνει πως πρέπει να πληρώσουμε αν θέλουμε να φτάσουμε ως εκεί. Με την υποχρεωτική συνοδεία ενός οδηγού λοιπόν, ξεκινάμε το περπάτημα κατά μήκος των καταρρακτών, άλλοτε πάνω σε ξέρες και άλλοτε πατώντας προσεκτικά σε γλιστερές πέτρες που μόλις ξεπρόβαλλαν από τα νερά. Κατά τη διαδρομή ο οδηγός μας εξηγεί τη γεωγραφία των καταρρακτών, μας βγάζει φωτογραφίες στην άκρη του χάσματος, όπου πανέμορφα ουράνια τόξα σχηματίζονται από τις στάλες του νερού. Περνάμε και το μνημείο αφιερωμένο στον Σκωτσέζο δόκτωρα-εξερευνητή και φτάνουμε στο σημείο εισόδου στο νησάκι, όπου ένας ένοπλος φρουρός, αφού τσεκάρει το εισιτήριο που αποκτήσαμε με 50$ μας αφήνει χαμογελώντας να περάσουμε.
:: Το θέαμα εκεί κόβει την ανάσα, αφού η πτώση του νερού εκεί θυμίζει το μεγαλείο των καταρρακτών. Φανταζόμαστε πώς θα ήταν οι καταρράκτες τη περίοδο των βροχών, με ένα τέτοιο υπερθέαμα σε όλο το μήκος τους, αλλά δε στεναχωριόμαστε καθόλου....ήρθαμε για άλλα....
Ανέβασα αδρεναλίνη και μόνο με τον πρόλογο!!!!!!
