GTS
Member
- Μηνύματα
- 7.156
- Likes
- 21.507
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο
- Κεφάλαιο 6ο (Άγρια νύχτα Νο1)
- Κεφάλαιο 7ο
- Κεφάλαιο 8ο
- Κεφάλαιο 9ο
- Κεφάλαιο 10ο
- Κεφάλαιο 11ο
- Κεφάλαιο 12ο
- Κεφάλαιο 13ο][media=youtube]-LBomVi5bn4[/media
- Κεφάλαιο 14ο
- Κεφάλαιο 15ο][media=youtube]hWBb52NSe_Y[/media
- Κεφάλαιο 16ο (Τη νύχτα που βγήκαν οι σκορπιοί)
- Κεφάλαιο 17ο][media=youtube]_Ca4-J1Riko[/media
- Κεφάλαιο 18ο
- Κεφάλαιο 19ο
- Κεφάλαιο 20ο][media=youtube]5nqjmy2BaTc[/media
- Κεφάλαιο 21ο
- Κεφάλαιο 22ο][media=youtube]Ak1mT9NLvOU[/media
- Κεφάλαιο 23ο
- Κεφάλαιο 24ο
- Κεφάλαιο 25ο
- Κεφάλαιο 26ο
- Κεφάλαιο 27ο
- Κεφάλαιο 28ο (Η επίθεση των ελεφάντων)
- Κεφάλαιο 29ο (Τη νύχτα που βρυχώνται τα λιοντάρια)
- Κεφάλαιο 30ο
- Κεφάλαιο 31ο
Καθώς ξεκουράζομαι μεσημέρι στο καμπ, με έχει πιάσει μια τρελή ανυπομονησία...ο χρόνος που μεσολαβεί μέχρι το απογευματινό σαφάρι δε περνάει με τίποτα και η βόλτα στα πέριξ απαγορεύεται τόσο από τους κανόνες, όσο και από τη λογική. Ο ένας από τα δυο παιδιά που φροντίζουν ώστε όλα στο καμπ να είναι στην εντέλεια μου κάνει ένα νεύμα καλώντας με κοντά του...."You want to see hippo outside the water?" με ρωτάει. Αμέ, πώς....ακολουθούμε κατηφορίζοντας το χωμάτινο μονοπάτι και στο ξέφωτο λίγα μέτρα παραπέρα στεκόμαστε και παρατηρούμε ένα μεγάλο κοπάδι από ιπποπόταμους να βόσκουν στα 100μ. μακριά μας.....
Το απογευματινό σαφάρι μας έκρυβε μια μεγάλη έκπληξη: ένα άλλο τζιπ είχε σταματήσει μπροστά από μια πυκνή συστάδα δέντρων. Μέσα τους, ανάμεσα στα ψηλά χορτάρια, καθόταν μία λεοπάρδαλη. Το ζώο αχνοφαινόταν καθώς το κίτρινο χρώμα της έμπλεκε με αυτό των χόρτων...τώρα που σε βρήκαμε κούκλα μου δε φεύγουμε, είσαι ακριβοθώρητη κοπέλα και για πάρτη σου θα κάτσουμε όσο χρειαστεί....η λεοπάρδαλη, που δε φαίνεται να νοιάζεται για τη παρουσία μας, βγαίνει από τα δέντρα, στέκεται και μυρίζει τον αέρα...με προσεκτικά βήματα προχωράει στο χρυσοκίτρινο λιβάδι, μυρίζοντας, ακούγοντας....όταν απομακρύνθηκε, η μηχανή άναψε και ο οδηγός μας οδηγεί στην άλλη πλευρά, όπου βρίσκεται ένα κοπάδι από impala. Τα πανέμορφα ζώα, στέκονται προσοχή, με τα αυτιά ανασηκωμένα...η λεοπάρδαλη τα πλησιάζει και την έχουν πάρει μυρωδιά, βγάζοντας έναν περίεργο χαρακτηριστικό ήχο, ένα σήμα κινδύνου, προειδοποίησης...μερικά αρχίζουν και τρέχουν πανικόβλητα, προσπαθούμε να διακρίνουμε μέσα από τα χόρτα αν έχει ξεκινήσει η επίθεση....η ανάσα όλων είναι κομμένη, περιμένουμε να δούμε κάτι το μεγαλειώδες, κάτι που όμως δεν πραγματοποιείται.....όπως μας πληροφορεί ο Bibi, η λεοπάρδαλη δε παίρνει στο κυνήγι τη λεία της, όπως ένα τσίταχ, αλλά εφορμάει και τη γραπώνει μονομιάς....αν της κάτσει καλώς, κυνηγητό όμως δεν έχει....τα συμπαθή impala την έχουν πάρει χαμπάρι, δεν είναι μάλλον η τυχερή της μέρα....ήταν όμως η δική μας, λεοπάρδαλη βλέπεις πολύ δύσκολα και ήμασταν πολύ πολύ τυχεροί σε αυτό...
Δε ξέρω αν ο Bibi είναι ο ρομαντικός τύπος, αλλά μας οδηγεί και σταματάμε δίπλα σε μία μεγάλη λίμνη, η οποία βάφεται πορτοκαλί από ένα μεγαλειώδες αφρικανικό ηλιοβασίλεμα...ξεπεζεύουμε από το σιδερένιο άλογό μας και ξεμουδιάζουμε στη πράσινη γη....το τοπίο είναι φανταστικό, ο ήλιος βάφει τον ουρανό με απίστευτη ένταση, αντιλόπες βόσκουν παραπέρα αμέριμνες, διάσπαρτες τερμιτοφωλιές υψώνονται από τη γη σε τύμβους. Απόψε έχει πανσέληνο, το φεγγάρι φωτίζει τη νύχτα σαν να’ναι μέρα.....κακή νύχτα για τους θηρευτές απόψε, εκτός αν αποφασίσουν να μας επισκεφτούν και πάλι στις σκηνές μας...
Το απογευματινό σαφάρι μας έκρυβε μια μεγάλη έκπληξη: ένα άλλο τζιπ είχε σταματήσει μπροστά από μια πυκνή συστάδα δέντρων. Μέσα τους, ανάμεσα στα ψηλά χορτάρια, καθόταν μία λεοπάρδαλη. Το ζώο αχνοφαινόταν καθώς το κίτρινο χρώμα της έμπλεκε με αυτό των χόρτων...τώρα που σε βρήκαμε κούκλα μου δε φεύγουμε, είσαι ακριβοθώρητη κοπέλα και για πάρτη σου θα κάτσουμε όσο χρειαστεί....η λεοπάρδαλη, που δε φαίνεται να νοιάζεται για τη παρουσία μας, βγαίνει από τα δέντρα, στέκεται και μυρίζει τον αέρα...με προσεκτικά βήματα προχωράει στο χρυσοκίτρινο λιβάδι, μυρίζοντας, ακούγοντας....όταν απομακρύνθηκε, η μηχανή άναψε και ο οδηγός μας οδηγεί στην άλλη πλευρά, όπου βρίσκεται ένα κοπάδι από impala. Τα πανέμορφα ζώα, στέκονται προσοχή, με τα αυτιά ανασηκωμένα...η λεοπάρδαλη τα πλησιάζει και την έχουν πάρει μυρωδιά, βγάζοντας έναν περίεργο χαρακτηριστικό ήχο, ένα σήμα κινδύνου, προειδοποίησης...μερικά αρχίζουν και τρέχουν πανικόβλητα, προσπαθούμε να διακρίνουμε μέσα από τα χόρτα αν έχει ξεκινήσει η επίθεση....η ανάσα όλων είναι κομμένη, περιμένουμε να δούμε κάτι το μεγαλειώδες, κάτι που όμως δεν πραγματοποιείται.....όπως μας πληροφορεί ο Bibi, η λεοπάρδαλη δε παίρνει στο κυνήγι τη λεία της, όπως ένα τσίταχ, αλλά εφορμάει και τη γραπώνει μονομιάς....αν της κάτσει καλώς, κυνηγητό όμως δεν έχει....τα συμπαθή impala την έχουν πάρει χαμπάρι, δεν είναι μάλλον η τυχερή της μέρα....ήταν όμως η δική μας, λεοπάρδαλη βλέπεις πολύ δύσκολα και ήμασταν πολύ πολύ τυχεροί σε αυτό...
Δε ξέρω αν ο Bibi είναι ο ρομαντικός τύπος, αλλά μας οδηγεί και σταματάμε δίπλα σε μία μεγάλη λίμνη, η οποία βάφεται πορτοκαλί από ένα μεγαλειώδες αφρικανικό ηλιοβασίλεμα...ξεπεζεύουμε από το σιδερένιο άλογό μας και ξεμουδιάζουμε στη πράσινη γη....το τοπίο είναι φανταστικό, ο ήλιος βάφει τον ουρανό με απίστευτη ένταση, αντιλόπες βόσκουν παραπέρα αμέριμνες, διάσπαρτες τερμιτοφωλιές υψώνονται από τη γη σε τύμβους. Απόψε έχει πανσέληνο, το φεγγάρι φωτίζει τη νύχτα σαν να’ναι μέρα.....κακή νύχτα για τους θηρευτές απόψε, εκτός αν αποφασίσουν να μας επισκεφτούν και πάλι στις σκηνές μας...
Ανέβασα αδρεναλίνη και μόνο με τον πρόλογο!!!!!!
