Primo
Member
- Μηνύματα
- 28
- Likes
- 20
- Επόμενο Ταξίδι
- Πορτογαλία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Σιγκαπούρη
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο][B][I][U]2η ΜΕΡΑ[/U][/I][/B
- Κεφάλαιο 3ο][B][I][U]3η ΜΕΡΑ[/U][/I][/B
- Κεφάλαιο 4ο
- Κεφάλαιο 5ο
- Κεφάλαιο 6ο
- Κεφάλαιο 7ο][B][I][U]4Η ΜΕΡΑ(1ο μέρος!)[/U][/I][/B
- Κεφάλαιο 8ο][B][I][U]4Η ΜΕΡΑ([/U][/I][/B][B][I][U]2ο μέρος!)[/U][/I][/B
- Κεφάλαιο 9ο][B][I][U]5Η ΜΕΡΑ[/U][/I][/B
- Κεφάλαιο 10ο][B][I][U]6Η ΜΕΡΑ[/U][/I][/B
Τι ωραίο πρωινό που ήταν αυτό…:LOL:προτελευταία μέρα, Δευτέρα..ξυπνήσαμε όμορφα , όπου δεν είχαμε να επισκεφτούμε άλλα μουσεία οπότε είπαμε πρωί-πρωί να πάμε προς την πλατεία Dam, την οποία είχαμε προσπεράσει στα γρήγορα όταν πηγαίναμε προς το τμήμα εκείνο το μοιραίο βράδυ…
Εκεί λοιπόν ήταν στημένο ένα λούνα παρκ! Με μαλλί της γριάς, ρόδα και τα συναφή!! Είχαν και ωραία τραγουδάκια και η ατμόσφαιρα ήταν τόσο χριστουγεννιάτικη!! Ανεβήκαμε στη ρόδα, όπου πληρώσαμε 6 ευρώ και περιμέναμε 1, άντε 2 γύρους- συνολικά κάναμε 7…! Αλλά η θέα από ψηλά ήταν τόσο ωραία…!
Συνεχίσαμε την βόλτα μας στα γύρω τουριστικά μαγαζάκια και είπαμε να πάμε να τσιμπήσουμε κάτι για brunch!
Μια φίλη μας η Αλεξάνδρα από την σχολή, μας είχε προτείνει ένα πολύ συγκεκριμένο μαγαζάκι κάπου κοντά όπου κάνει την πιο τέλεια μηλόπιτα.. οπότε είπαμε να πάμε προς τα εκεί..
Το μαγαζάκι αποδείχτηκε ένα παραθυράκι στην μοντέρνα Γαλλία.. Ήταν τόσο παριζιάνικα τα χρώματα, δίπλα στο κανάλι, γωνιακό με τα τραπεζάκια έξω που για λίγο φύγαμε από το Άμστερνταμ.. Η μηλόπιτα αποδείχτηκε άξια των προσδοκιών μας και εδώ να σημειώσω ότι γενικά όπου πήγαμε για γλυκό ή για ζεστή σοκολάτα-το γνωστό chocomel!- η ποιότητα ήταν εξαιρετική παρ’όλη τη σχετικά χαμηλή τιμή.. όπως και επίσης έχουν πολή καλή ποιότητα στα αλλαντικά..
Έπειτα επισκεφτήκαμε την διάσημη Red Light District.. να κάνουμε και τις δικές μας εκτιμήσεις..όπου πραγματικά , τα μαγαζάκια με τα κόκκονα φωτάκια (!), ήταν σε κοινή θέα, καθώς η πορνεία είναι κάτι ανεκτό , και μη κατακριτέο.. Συνεχίσαμε να περπατάμε στα πλακόστρωτα δρομάκια, να διασχίζουμε τα κανάλια και έπειτα γυρνώντας προς το σπίτι, περάσαμε από ένα μαγαζάκι στη Leidseplein όπου είχε πολλά είδη ζαχαρωτών.. καραμέλες , σοκολατάκια, τα πάντα γενικά..!
Ήταν όμως λίγο δύσκολο να καταλάβεις ακριβώς τι ήταν τι, καθώς οι επιγραφές ήταν στα ολλανδικά, οπότε ρωτάω τον Γιάννη αν μπορούμε να δοκιμάσουμε, και μου απαντάει ότι ναι, μάλλον..
Οπότε εμείς δοκιμάζαμε ότι μας φαινόταν ωραίο, μέχρι που έρχεται ο ιδιοκτήτης και μας λέει ‘’it’s not for free!!’’
Μείναμε άναυδοι-μέσα στην ντροπή..! Ζητήσαμε συγνώμη , πληρώσαμε ότι είχαμε μαζέψει και φύγαμε…
Ήταν νωρίς..4 η ώρα οπότε στο σπίτι, χαλαρά με το κλασικό τρίπτυχο και κάναμε ένα ζεστό ντουζάκι…
Θα ερχόταν η τελευταία νύχτα στο Άμστερνταμ..Δεν θέλαμε να φύγουμε..είχαμε συνηθίσει σε αυτούς τους ρυθμούς και η συμβίωση ήταν παραπάνω από ικανοποιητική… αλλά όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν..
Οπότε κατά τις 7.30 σενιαριστήκαμε και βγήκαμε για δείπνο σε ένα καταπληκτικό ιταλικό εστιατόριο, με μια από τις καλύτερες πίτσες που έχω φάει ποτέ…Καθώς καθόμασταν στο τραπέζι, είπαμε να γυρίσουμε τα μπαράκια για ακόμη μία φορά, χωρίς να πληρώσουμε το πακετάκι του pubcrawling, απλά να πάμε για ένα ποτάκι…
Η Έφη είχε γνωρίσει και έναν απίστευτο τύπο και τον ξανασυνάντησε εκείνο το βράδυ, και εμείς δεν είχαμε τίποτα να κάνουμε οπότε λέω στην Ειρήνη, δεν πεταγόμαστε μέχρι το Royalty, να δούμε και τι παίζει…(!), οπότε πάμε και απ’έξω ήταν 2 μπράβοι..μας λένε κάτι στα Ολλανδικά, τους ρωτάω ΄΄what?’’ , μου λέει ο ένας ‘’Good evening..’’..
Του απαντάω παρομοίως, και μας λέει ότι πρέπει να είμαστε πάνω από 21 για να μπούμε μέσα..Πώς γίνεται , λέμε, αφού μπήκαμε χτες βράδυ!!!Μας λένε δεν ξέρουν ποιος ήταν στην πόρτα..
Και ακολουθεί το εξής κουφό!! Μας ρωτάει πόσο χρονών είμαστε.. και του απαντάω 18..έλα Παναγία μου…:?::?:
Εντω μεταξύ, όλοι 20 πατημένα είμαστε..και δεν είχα ταυτότητα μαζί μου για προφανείς λόγους( δεν ρίσκαρα καμμία κλοπή μια μερα πριν φύγω!!)..
Και η Ειρήνη του λέει ότι είναι και αυτή 18..την ρωτάω τότε στα ελληνικά, ‘’Ρε, πόσο είπα ότι είμαστε?’’ Μου λέει ,’’18 είπες-γιατί???’’ Της λέω δεν ξέρω!!!Ότι να’ναι!΄΄Αντε τώρα να σε πιστέψουν ότι είσαι 20… όχι πως μπορούσαμε να μπούμε μέσα αλλά όπως και να’χει… Μάλλον είχαν καιρό να με ρωτήσουν σε κλαμπ πόσο χρονών είμαι και μου είχε κολλήσει το 18..
Φύγαμε σαν βρεγμένες γάτες από εκεί, και λέμε τι να κάνουμε τώρα…
Και βλέπουμε ότι σε ένα καφέ-bar, το Sattelite Sports Bar συγκεκριμένα, είχε την εξής προσφορά: 10 σφηνάκια jagermeister με 10 ευρώ..ΣΟΥΠΕΡ!! ΠΑΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΦΕΣΙ!!
Ήταν και μια Αμερικανίδα εκεί, και έβλεπε έναν αγώνα ράγκμπυ, και ήταν η μόνη που φώναζε..
Πάμε και πήραμε σύνολο 2 γύρους-σύνολο 20 σφηνάκια.. ήμασταν 4( η Έφη ήταν με τον τυπά),
Εγώ ήπια 7, ο Γιάννης 6, η Ειρήνη 5 και ο Παναγιώτης νομίζω 2.. Μας κέρασε και ένας που αρραβωνιαζότανε..
Ο Γιάννης έπιασε κουβέντα με την Αμερικανίδα η οποία φώναζε ‘’Go,Patriots, Go!!!’’, και εμείς φωνάζαμε μαζί της..
Εγώ και η Ειρήνη γίναμε τόσο φέσι…γελάγαμε συνέχεια και ψιλοκοροιδεύαμε την Αμερικανίδα μπροστά…οπότε φεύγουμε και πάμε προς το σπίτι.. Στον δρόμο μας καρφώθηκε η ιδέα για cheeseburger από τα McDonalds..!!
Ήταν ωραιότατο!! Και είμασταν και τύφλα, δεν ξέρω πως δεν το βγάλαμε, αλλά δεν σταμάτησα στιγμή να γελάω…γελάγαμε που η κολώνα ήταν πράσινη και άλλα τέτοια πράγματα..
Φτάνουμε σπίτι και ήταν αδύνατο να ανεβούμε τις σκάλες!!! Αν δεν ήταν τα αγόρια , θα είχαμε μείνει στο κατώφλι, απλά!!
Σπίτι δοκιμάσαμε να παίξουμε δηλωτή σε ομάδες αλλά και με τέτοιο σούρωμα τα νικήσαμε τα αγόρια…
Έπειτα γύρισε και η Έφη και πέσαμε όλοι για ύπνο..Ηταν το τέλειο κλείσιμο βραδιάς.. Έπεσε η αυλαία και αύριο έπρεπε να ξυπνήσουμε νωρίς.
Έπρεπε να ετοιμάσουμε τις βαλίτσες….
Εκεί λοιπόν ήταν στημένο ένα λούνα παρκ! Με μαλλί της γριάς, ρόδα και τα συναφή!! Είχαν και ωραία τραγουδάκια και η ατμόσφαιρα ήταν τόσο χριστουγεννιάτικη!! Ανεβήκαμε στη ρόδα, όπου πληρώσαμε 6 ευρώ και περιμέναμε 1, άντε 2 γύρους- συνολικά κάναμε 7…! Αλλά η θέα από ψηλά ήταν τόσο ωραία…!
Συνεχίσαμε την βόλτα μας στα γύρω τουριστικά μαγαζάκια και είπαμε να πάμε να τσιμπήσουμε κάτι για brunch!
Μια φίλη μας η Αλεξάνδρα από την σχολή, μας είχε προτείνει ένα πολύ συγκεκριμένο μαγαζάκι κάπου κοντά όπου κάνει την πιο τέλεια μηλόπιτα.. οπότε είπαμε να πάμε προς τα εκεί..
Το μαγαζάκι αποδείχτηκε ένα παραθυράκι στην μοντέρνα Γαλλία.. Ήταν τόσο παριζιάνικα τα χρώματα, δίπλα στο κανάλι, γωνιακό με τα τραπεζάκια έξω που για λίγο φύγαμε από το Άμστερνταμ.. Η μηλόπιτα αποδείχτηκε άξια των προσδοκιών μας και εδώ να σημειώσω ότι γενικά όπου πήγαμε για γλυκό ή για ζεστή σοκολάτα-το γνωστό chocomel!- η ποιότητα ήταν εξαιρετική παρ’όλη τη σχετικά χαμηλή τιμή.. όπως και επίσης έχουν πολή καλή ποιότητα στα αλλαντικά..
Έπειτα επισκεφτήκαμε την διάσημη Red Light District.. να κάνουμε και τις δικές μας εκτιμήσεις..όπου πραγματικά , τα μαγαζάκια με τα κόκκονα φωτάκια (!), ήταν σε κοινή θέα, καθώς η πορνεία είναι κάτι ανεκτό , και μη κατακριτέο.. Συνεχίσαμε να περπατάμε στα πλακόστρωτα δρομάκια, να διασχίζουμε τα κανάλια και έπειτα γυρνώντας προς το σπίτι, περάσαμε από ένα μαγαζάκι στη Leidseplein όπου είχε πολλά είδη ζαχαρωτών.. καραμέλες , σοκολατάκια, τα πάντα γενικά..!
Ήταν όμως λίγο δύσκολο να καταλάβεις ακριβώς τι ήταν τι, καθώς οι επιγραφές ήταν στα ολλανδικά, οπότε ρωτάω τον Γιάννη αν μπορούμε να δοκιμάσουμε, και μου απαντάει ότι ναι, μάλλον..
Οπότε εμείς δοκιμάζαμε ότι μας φαινόταν ωραίο, μέχρι που έρχεται ο ιδιοκτήτης και μας λέει ‘’it’s not for free!!’’
Μείναμε άναυδοι-μέσα στην ντροπή..! Ζητήσαμε συγνώμη , πληρώσαμε ότι είχαμε μαζέψει και φύγαμε…
Ήταν νωρίς..4 η ώρα οπότε στο σπίτι, χαλαρά με το κλασικό τρίπτυχο και κάναμε ένα ζεστό ντουζάκι…
Θα ερχόταν η τελευταία νύχτα στο Άμστερνταμ..Δεν θέλαμε να φύγουμε..είχαμε συνηθίσει σε αυτούς τους ρυθμούς και η συμβίωση ήταν παραπάνω από ικανοποιητική… αλλά όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν..
Οπότε κατά τις 7.30 σενιαριστήκαμε και βγήκαμε για δείπνο σε ένα καταπληκτικό ιταλικό εστιατόριο, με μια από τις καλύτερες πίτσες που έχω φάει ποτέ…Καθώς καθόμασταν στο τραπέζι, είπαμε να γυρίσουμε τα μπαράκια για ακόμη μία φορά, χωρίς να πληρώσουμε το πακετάκι του pubcrawling, απλά να πάμε για ένα ποτάκι…
Η Έφη είχε γνωρίσει και έναν απίστευτο τύπο και τον ξανασυνάντησε εκείνο το βράδυ, και εμείς δεν είχαμε τίποτα να κάνουμε οπότε λέω στην Ειρήνη, δεν πεταγόμαστε μέχρι το Royalty, να δούμε και τι παίζει…(!), οπότε πάμε και απ’έξω ήταν 2 μπράβοι..μας λένε κάτι στα Ολλανδικά, τους ρωτάω ΄΄what?’’ , μου λέει ο ένας ‘’Good evening..’’..
Του απαντάω παρομοίως, και μας λέει ότι πρέπει να είμαστε πάνω από 21 για να μπούμε μέσα..Πώς γίνεται , λέμε, αφού μπήκαμε χτες βράδυ!!!Μας λένε δεν ξέρουν ποιος ήταν στην πόρτα..
Και ακολουθεί το εξής κουφό!! Μας ρωτάει πόσο χρονών είμαστε.. και του απαντάω 18..έλα Παναγία μου…:?::?:
Εντω μεταξύ, όλοι 20 πατημένα είμαστε..και δεν είχα ταυτότητα μαζί μου για προφανείς λόγους( δεν ρίσκαρα καμμία κλοπή μια μερα πριν φύγω!!)..
Και η Ειρήνη του λέει ότι είναι και αυτή 18..την ρωτάω τότε στα ελληνικά, ‘’Ρε, πόσο είπα ότι είμαστε?’’ Μου λέει ,’’18 είπες-γιατί???’’ Της λέω δεν ξέρω!!!Ότι να’ναι!΄΄Αντε τώρα να σε πιστέψουν ότι είσαι 20… όχι πως μπορούσαμε να μπούμε μέσα αλλά όπως και να’χει… Μάλλον είχαν καιρό να με ρωτήσουν σε κλαμπ πόσο χρονών είμαι και μου είχε κολλήσει το 18..
Φύγαμε σαν βρεγμένες γάτες από εκεί, και λέμε τι να κάνουμε τώρα…
Και βλέπουμε ότι σε ένα καφέ-bar, το Sattelite Sports Bar συγκεκριμένα, είχε την εξής προσφορά: 10 σφηνάκια jagermeister με 10 ευρώ..ΣΟΥΠΕΡ!! ΠΑΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΦΕΣΙ!!
Ήταν και μια Αμερικανίδα εκεί, και έβλεπε έναν αγώνα ράγκμπυ, και ήταν η μόνη που φώναζε..
Πάμε και πήραμε σύνολο 2 γύρους-σύνολο 20 σφηνάκια.. ήμασταν 4( η Έφη ήταν με τον τυπά),
Εγώ ήπια 7, ο Γιάννης 6, η Ειρήνη 5 και ο Παναγιώτης νομίζω 2.. Μας κέρασε και ένας που αρραβωνιαζότανε..
Ο Γιάννης έπιασε κουβέντα με την Αμερικανίδα η οποία φώναζε ‘’Go,Patriots, Go!!!’’, και εμείς φωνάζαμε μαζί της..
Εγώ και η Ειρήνη γίναμε τόσο φέσι…γελάγαμε συνέχεια και ψιλοκοροιδεύαμε την Αμερικανίδα μπροστά…οπότε φεύγουμε και πάμε προς το σπίτι.. Στον δρόμο μας καρφώθηκε η ιδέα για cheeseburger από τα McDonalds..!!
Ήταν ωραιότατο!! Και είμασταν και τύφλα, δεν ξέρω πως δεν το βγάλαμε, αλλά δεν σταμάτησα στιγμή να γελάω…γελάγαμε που η κολώνα ήταν πράσινη και άλλα τέτοια πράγματα..
Φτάνουμε σπίτι και ήταν αδύνατο να ανεβούμε τις σκάλες!!! Αν δεν ήταν τα αγόρια , θα είχαμε μείνει στο κατώφλι, απλά!!
Σπίτι δοκιμάσαμε να παίξουμε δηλωτή σε ομάδες αλλά και με τέτοιο σούρωμα τα νικήσαμε τα αγόρια…
Έπειτα γύρισε και η Έφη και πέσαμε όλοι για ύπνο..Ηταν το τέλειο κλείσιμο βραδιάς.. Έπεσε η αυλαία και αύριο έπρεπε να ξυπνήσουμε νωρίς.
Έπρεπε να ετοιμάσουμε τις βαλίτσες….
Attachments
-
77,4 KB Προβολές: 266