gelf
Member
- Μηνύματα
- 659
- Likes
- 12.751
Περιεχόμενα
Κεφάλαιο 3
Στην Πόλη ΙΙ. Βόλτα στο Βόσπορο και μπίρες στη γέφυρα Γαλατά.
Την επόμενη ημέρα, μετά από το πολύ πλούσιο πρωινό στο ξενοδοχείο, από το οποίο απολάμβανα την πρωινή θέα του Βόσπορου,
αποφάσισα να πάω τους τρεις συνταξιδιώτες μου, οι οποίοι δεν είχαν επισκεφτεί την Πόλη, μια βόλτα στο Βόσπορο με καραβάκι. Γνώριζα ότι τα καραβάκια έφευγαν από το Εμίνονου, οπότε βγαίνοντας από το ξενοδοχείο και αποφεύγοντας τους πειρασμούς του καλύτερου ζαχαροπλαστείου της Πόλης, του Karaköy Güllüoğlu,
λόγω άριστου πρωινού, προχωρήσαμε προς τη γέφυρα Γαλατά.
Φτάσαμε στην απέναντι πλευρά του Κεράτιου κόλπου και συγκεκριμένα στο Εμίνονου, ο Πύργος Γαλατά δέσποζε στην απέναντι πλευρά του κόλπου
κι εγώ επέλεξα tour στο Βόσπορο πολύ φτηνό (με 12 λίρες το άτομο).
Υπέροχο tour, το καραβάκι έπλεε δίπλα στην ευρωπαϊκή πλευρά, οπότε είδαμε πρώτα την περιοχή με τον Πύργο Γαλατά, στη συνέχεια το ξενοδοχείο μας
και το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Πόλης.
Το καραβάκι συνέχισε, πάντα δίπλα στην ευρωπαϊκή πλευρά, με συνοδεία από θαλασσοπούλια,
πέρασε από το Ντολμά Μπαχτσέ Τζαμί,
το ανάκτορο Ντολμά Μπαχτσέ,
και το παλάτι Τσιραγάν (σήμερα ξενοδοχείο),
μέχρι που φτάσαμε στην πρώτη γέφυρα του Βόσπορου, όπου πριν από αυτή δεσπόζει το Τζαμί Ορτάκιοϊ.
Το καραβάκι συνέχισε την πορεία του δίπλα στην ευρωπαϊκή πλευρά, πέρασε κάτω από την πρώτη γέφυρα του Βόσπορου και στην ακτή έβλεπα το σημαιοστολισμό, για την επέτειο του θανάτου του Κεμάλ Ατατούρκ.
Κοίταξα στο τηλέφωνό μου την ημερομηνία, ήταν 9 Νοέμβρη 2017. Ο Κεμάλ Ατατούρκ είχε πεθάνει στις 10 Νοέμβρη 1938, στο ανάκτορο Ντολμά Μπαχτσέ. Η 9 Νοέμβρη ήταν παραμονή της επετείου. Εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα μια περίεργη σύμπτωση. Τη νύχτα της 9ης προς τη 10η Νοεμβρίου του έτους 1938 είχε συμβεί το μαζικό πογκρόμ στη Γερμανία και στην Αυστρία κατά των Εβραίων κλπ, συμβάν το οποίο έχει περάσει στην ιστορία ως η νύχτα των κρυστάλλων. Την ίδια ημέρα δυο ιστορικά γεγονότα. Άφησα τις σκέψεις μου και συνέχισα την παρατήρηση προς την ευρωπαϊκή πλευρά του Βόσπορου
και στις συνοικίες, όπου μένουν γενικά εύπορες τάξεις,
έως ότου το καραβάκι πέρασε κοντά από το κάστρο Ρουμελιχισάρ (κάστρο της Ρούμελης-όπου Ρούμελη ονομαζόταν η ευρωπαϊκή πλευρά και Ανατολία η ασιατική πλευρά),
η κατασκευή του οποίου είχε υλοποιηθεί με εντολές του Μωάμεθ Β του πορθητή, προκειμένου να μην είναι δυνατή η βοήθεια στην Πόλη από βόρεια.
Όταν το καραβάκι πέρασε και τη δεύτερη γέφυρα του Βόσπορου (γέφυρα Φατίχ Σουλτάν Μεχμέτ), προχώρησε λίγο και στη συνέχεια έκανε αναστροφή και πήρε το δρόμο της επιστροφής, πλέοντας δίπλα στην ασιατική πλευρά, αυτή τη φορά.
Το καραβάκι συνέχισε και παρατηρήσαμε από την ασιατική πλευρά το στρατιωτικό γυμνάσιο του Κουλέλι,
αλλά και άλλες τοποθεσίες της ασιατικής πλευράς.
Επιστρέφοντας και προσεγγίζοντας την πρώτη γέφυρα του Βόσπορου, περάσαμε από το μπαρόκ τζαμί Μπεηλέρμπεη
και το Ανάκτορο Μπεηλέρμπεη
Στη συνέχεια αφού περάσαμε, πάλι, κάτω από την πρώτη γέφυρα του Βόσπορου με αντίθετη κατεύθυνση αυτή τη φορά (νότια), είδαμε τον Πύργο του Λεάνδρου,
κατασκευασμένο σε ένα νησάκι στη νότια είσοδο του Βόσπορου και σε απόσταση 200 μέτρων από την ασιατική πλευρά και τελικά το καραβάκι περνώντας κάτω από τη γέφυρα του Γαλατά,
μας αποβίβασε δυτικά αυτής.
Ενώ το καραβάκι έφευγε,
εμείς ξεκινήσαμε να κάνουμε ένα μικρό περίπατο, αλλά σταματήσαμε στα διακοσμημένα καραβάκια, γιατί κάποιοι από την παρέα ήθελαν να φάνε balik ekmek. Γέλασα πολύ με τη διακόσμηση των καραβιών-street food.
Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε στα σοκάκια του Eminonu
και προς την Αιγυπτιακή αγορά. Μπήκαμε μέσα στην Αιγυπτιακή αγορά
και αρχίσαμε να χαζεύουμε τα προϊόντα.
Τις αγορές δεν τις γουστάρω πολύ. Μάλλον καθόλου. Οπότε αποφάσισα να αποσχιστώ από τους υπόλοιπους και να ακολουθήσω τον δικό μου δρόμο. Σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να κάνω μια όμορφη βόλτα έως τον Πύργο Γαλατά. Βγαίνω έξω
και φτάνοντας στη γέφυρα Γαλατά, έριξα μια ματιά στα καραβάκια-street food και γέλασα πάλι.
Είχα αρχίσει να διψάω και σκέφτηκα ότι μια μπίρα στη γέφυρα με θέα προς τον ήλιο να πέφτει προς την παλιά πόλη και προς το Τέμενος Σουλεϊμανιγιέ (κατασκευασμένο κι αυτό από τον Οθωμανό αρχιτέκτονα Σινάν με εντολή του Σουλεϊμάν του μεγαλοπρεπή) θα ήταν ότι έπρεπε για την περίπτωση της στιγμής εκείνης.
Σταμάτησα σε ένα μπαρ κάτω από τη γέφυρα Γαλατά και ήπια δυο μπίρες, απολαμβάνοντας τη θέα.
Όταν έφευγα είδα μερικές όμορφες εικόνες
και κατευθύνθηκα προς τον Πύργο Γαλατά.
Στην Πόλη ΙΙ. Βόλτα στο Βόσπορο και μπίρες στη γέφυρα Γαλατά.
Την επόμενη ημέρα, μετά από το πολύ πλούσιο πρωινό στο ξενοδοχείο, από το οποίο απολάμβανα την πρωινή θέα του Βόσπορου,
αποφάσισα να πάω τους τρεις συνταξιδιώτες μου, οι οποίοι δεν είχαν επισκεφτεί την Πόλη, μια βόλτα στο Βόσπορο με καραβάκι. Γνώριζα ότι τα καραβάκια έφευγαν από το Εμίνονου, οπότε βγαίνοντας από το ξενοδοχείο και αποφεύγοντας τους πειρασμούς του καλύτερου ζαχαροπλαστείου της Πόλης, του Karaköy Güllüoğlu,
λόγω άριστου πρωινού, προχωρήσαμε προς τη γέφυρα Γαλατά.
Φτάσαμε στην απέναντι πλευρά του Κεράτιου κόλπου και συγκεκριμένα στο Εμίνονου, ο Πύργος Γαλατά δέσποζε στην απέναντι πλευρά του κόλπου
κι εγώ επέλεξα tour στο Βόσπορο πολύ φτηνό (με 12 λίρες το άτομο).
Υπέροχο tour, το καραβάκι έπλεε δίπλα στην ευρωπαϊκή πλευρά, οπότε είδαμε πρώτα την περιοχή με τον Πύργο Γαλατά, στη συνέχεια το ξενοδοχείο μας
και το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Πόλης.
Το καραβάκι συνέχισε, πάντα δίπλα στην ευρωπαϊκή πλευρά, με συνοδεία από θαλασσοπούλια,
πέρασε από το Ντολμά Μπαχτσέ Τζαμί,
το ανάκτορο Ντολμά Μπαχτσέ,
και το παλάτι Τσιραγάν (σήμερα ξενοδοχείο),
μέχρι που φτάσαμε στην πρώτη γέφυρα του Βόσπορου, όπου πριν από αυτή δεσπόζει το Τζαμί Ορτάκιοϊ.
Το καραβάκι συνέχισε την πορεία του δίπλα στην ευρωπαϊκή πλευρά, πέρασε κάτω από την πρώτη γέφυρα του Βόσπορου και στην ακτή έβλεπα το σημαιοστολισμό, για την επέτειο του θανάτου του Κεμάλ Ατατούρκ.
Κοίταξα στο τηλέφωνό μου την ημερομηνία, ήταν 9 Νοέμβρη 2017. Ο Κεμάλ Ατατούρκ είχε πεθάνει στις 10 Νοέμβρη 1938, στο ανάκτορο Ντολμά Μπαχτσέ. Η 9 Νοέμβρη ήταν παραμονή της επετείου. Εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα μια περίεργη σύμπτωση. Τη νύχτα της 9ης προς τη 10η Νοεμβρίου του έτους 1938 είχε συμβεί το μαζικό πογκρόμ στη Γερμανία και στην Αυστρία κατά των Εβραίων κλπ, συμβάν το οποίο έχει περάσει στην ιστορία ως η νύχτα των κρυστάλλων. Την ίδια ημέρα δυο ιστορικά γεγονότα. Άφησα τις σκέψεις μου και συνέχισα την παρατήρηση προς την ευρωπαϊκή πλευρά του Βόσπορου
και στις συνοικίες, όπου μένουν γενικά εύπορες τάξεις,
έως ότου το καραβάκι πέρασε κοντά από το κάστρο Ρουμελιχισάρ (κάστρο της Ρούμελης-όπου Ρούμελη ονομαζόταν η ευρωπαϊκή πλευρά και Ανατολία η ασιατική πλευρά),
η κατασκευή του οποίου είχε υλοποιηθεί με εντολές του Μωάμεθ Β του πορθητή, προκειμένου να μην είναι δυνατή η βοήθεια στην Πόλη από βόρεια.
Όταν το καραβάκι πέρασε και τη δεύτερη γέφυρα του Βόσπορου (γέφυρα Φατίχ Σουλτάν Μεχμέτ), προχώρησε λίγο και στη συνέχεια έκανε αναστροφή και πήρε το δρόμο της επιστροφής, πλέοντας δίπλα στην ασιατική πλευρά, αυτή τη φορά.
Το καραβάκι συνέχισε και παρατηρήσαμε από την ασιατική πλευρά το στρατιωτικό γυμνάσιο του Κουλέλι,
αλλά και άλλες τοποθεσίες της ασιατικής πλευράς.
Επιστρέφοντας και προσεγγίζοντας την πρώτη γέφυρα του Βόσπορου, περάσαμε από το μπαρόκ τζαμί Μπεηλέρμπεη
και το Ανάκτορο Μπεηλέρμπεη
Στη συνέχεια αφού περάσαμε, πάλι, κάτω από την πρώτη γέφυρα του Βόσπορου με αντίθετη κατεύθυνση αυτή τη φορά (νότια), είδαμε τον Πύργο του Λεάνδρου,
κατασκευασμένο σε ένα νησάκι στη νότια είσοδο του Βόσπορου και σε απόσταση 200 μέτρων από την ασιατική πλευρά και τελικά το καραβάκι περνώντας κάτω από τη γέφυρα του Γαλατά,
μας αποβίβασε δυτικά αυτής.
Ενώ το καραβάκι έφευγε,
εμείς ξεκινήσαμε να κάνουμε ένα μικρό περίπατο, αλλά σταματήσαμε στα διακοσμημένα καραβάκια, γιατί κάποιοι από την παρέα ήθελαν να φάνε balik ekmek. Γέλασα πολύ με τη διακόσμηση των καραβιών-street food.
Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε στα σοκάκια του Eminonu
και προς την Αιγυπτιακή αγορά. Μπήκαμε μέσα στην Αιγυπτιακή αγορά
και αρχίσαμε να χαζεύουμε τα προϊόντα.
Τις αγορές δεν τις γουστάρω πολύ. Μάλλον καθόλου. Οπότε αποφάσισα να αποσχιστώ από τους υπόλοιπους και να ακολουθήσω τον δικό μου δρόμο. Σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να κάνω μια όμορφη βόλτα έως τον Πύργο Γαλατά. Βγαίνω έξω
και φτάνοντας στη γέφυρα Γαλατά, έριξα μια ματιά στα καραβάκια-street food και γέλασα πάλι.
Είχα αρχίσει να διψάω και σκέφτηκα ότι μια μπίρα στη γέφυρα με θέα προς τον ήλιο να πέφτει προς την παλιά πόλη και προς το Τέμενος Σουλεϊμανιγιέ (κατασκευασμένο κι αυτό από τον Οθωμανό αρχιτέκτονα Σινάν με εντολή του Σουλεϊμάν του μεγαλοπρεπή) θα ήταν ότι έπρεπε για την περίπτωση της στιγμής εκείνης.
Σταμάτησα σε ένα μπαρ κάτω από τη γέφυρα Γαλατά και ήπια δυο μπίρες, απολαμβάνοντας τη θέα.
Όταν έφευγα είδα μερικές όμορφες εικόνες
και κατευθύνθηκα προς τον Πύργο Γαλατά.