giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.497
- Likes
- 11.829
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
2η ημέρα: Στις γειτονίες της Ρώμης και στο Βατικανό
Buongiorno Roma ! Ο καταγάλανος Ρωμαϊκός ουρανός μας καλημέρισε και η έναρξη της σημερινής μέρας ξεκίνησε από την γειτονιά μας την Piazza di Spagna φυσικά που ήταν λουσμένη στο φως, φωτεινή και λαμπερή χωρίς να μιλούνια των τουριστών.
Via Condotti – Στο βάθος η Scalinata di Trinita dei Monti
Πόσο όμορφη αλήθεια! Η υπέροχη μπαρόκ Scalinata della Trinita dei Monti (χτισμένη μεταξύ 1723-1725) είναι χάρμα οφθαλμών και είμαστε τυχεροί που την απολαύσαμε στα καλύτερα της γιατί σε λίγο καιρό θα καλυφθει με σκαλωσιές για συντήρηση. Εγώ μια χαρά καλοδιατηρημένη πάντως την είδα! Σε πρώτο πλάνο η μπαρόκ Fontana della Barcaccia (Κρήνη του σαπιοκάραβου) δημιουργία του μεγάλου Bernini και του γιου του του 1627.
Ανεβήκαμε τα 136 σκαλιά και φτάσαμε στην κορυφή της Σκαλινάτα στην εκκλησία Ιταλικής Αναγέννησης του 1585 την Trinita' Dei Monti και απολαύσαμε μια πολύ όμορφη θέα της Piazza di Spagna.
Καθίσαμε λίγο στα Ισπανικά σκαλιά που αν και μονίμως είναι γεμάτα κόσμο, εκείνο το πρωινό ήταν ακόμα άδεια και μετά συνεχίσαμε την πορεία μας μέσω της Via Condotti ακολουθώντας την ίδια διαδρομή που κάναμε το προηγούμενο βράδυ. Μπορεί η νύχτα να κρύβει έναν ρομαντισμό και να είναι μυστήρια, όμως η μέρα δίνει χρώμα, φως και άλλη ομορφιά. Δίνει ζωή!
Ο περίτεχνος Ιερός Ναός Αγίας Τριάδος των Ισπανών (Chiesa della Santissima Trinita degli Spagnoli ) στην Via Condotti (1741 – 1746)
Στο 37 της Via del Corso βρίσκεται η βασιλική εκκλησία San Carlo al Corso. Μια από τις πολλές εντυπωσιακές εκκλησίες της Ρώμης που ολοκληρώθηκε μετά από 56 ολόκληρα χρόνια το 1668.
Το εσωτερικό του ναού είναι ένα αριστούργημα με εξαιρετικές διακοσμήσεις που φιλοτέχνησαν πολλοί καλλιτέχνες της εποχής. Τα έργα τέχνης, τα χρώματα των τοιχογραφιών, η απόχρωση των μαρμάρων, τα έπιπλα και τα σκαλιστά ταβάνια είναι ένας πλούτος από μπαρόκ που μας άφησε πραγματικά άφωνους. Οι καθολικοί ναοί είναι μοναδική εμπειρία και ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μας που δεν είχαμε ξαναδεί τέτοια υπερπαραγωγή!
Συνεχίσαμε την βόλτα μας φτάνοντας στην Piazza di S.Claudio εκεί όπου βρίσκεται η μπαρόκ εκκλησία των Santi Claudio e Andrea dei Borgognoni με τα αγάλματα των πολιούχων να είναι τοποθετημένα στο μπροστινό μέρος.
Σε ελάχιστα λεπτά βρεθήκαμε στην Fontana di Trevi. Χωρίς να γίνεται το αδιαχώρητο, και πάλι την πετύχαμε με αρκετό κόσμο να την καμαρώνει. Τη συγκεκριμένη ώρα ήταν χωρίς νερό με τους αστυνομικούς τριγύρω να επιβλέπουν και τους ειδικούς υπαλλήλους του Δήμου να μαζεύουν τα νομίσματα. Το συνολικό ποσό που συγκεντρώνεται από τα κέρματα κάθε χρόνο φτάνει περίπου τα 700.000 ευρώ! Χρήματα προς όφελος της πόλης και των δημοτών. Σωστό χρυσωρυχείο! Λίγο μετά η κρήνη και πάλι γέμισε με νερό τραβώντας τα φλας όλων. Πανέμορφη και την μέρα και την νύχτα.
Συνεχίσαμε στην Piazza di Pietra στον Ναό του Αδριανού χτισμένος το 145 μ.Χ ο οποίος είναι ''παντρεμένος'' με ένα κτίριο του 17ου αιώνα! Η Piazza di Pietra πήρε το όνομα της από τους λίθους που χρησιμοποιήθηκαν για να χτιστεί ο ναός στην πλατεία. Ο τοίχος που σώζεται είναι 11 Κορινθιακοί κίονες. Από τα κτίρια που με εντυπωσίασαν.
Από την Piazza di Pietra στην Piazza della Rotonda και το Pantheon. Το Pantheon ήταν εκεί και μας περίμενε. Όπως είναι εκεί 1800 χρόνια, με τις γρανιτένιες Κορινθιακές στήλες του.
Λίγη ιστορία: Το κόσμημα της μεγάλης Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας κατασκευάστηκε με εντολή του Αγρίππα κατά τον 1ο αιώνα π.Χ. και ήταν ένας ναός αφιερωμένος σε όλες της θεότητες της Αρχαίας Ρώμης. Έπειτα από αρκετές καταστροφές ανακατασκευάστηκε πλήρως από τον Αδριανό στις αρχές του 2ου αιώνα μ.Χ. Το 609 μετατράπηκε σε χριστιανική εκκλησία. Αποτελεί το μεγαλύτερο σε μέγεθος ρωμαϊκό μνημείο που να έχει διασωθεί έως σήμερα, σχεδόν άφθαρτο, και είναι εντυπωσιακό ότι δεν παρουσιάζει σχεδόν κανένα σημάδι κατάρρευσης έπειτα από σχεδόν 2 χιλιετίες. Αυτό βέβαια που μας εντυπωσιάσε περισσότερο είναι ο 43 μέτρων τρούλος του που ήταν ο μεγαλύτερος στον κόσμο μέχρι το 1436. Η μόνη πηγή φωτός είναι το κεντρικό άνοιγμα που βρίσκεται στον θόλο. Στο δάπεδο υπάρχει σύστημα αποχέτευσης που χειρίζεται την βροχή στην περίπτωση των καταιγίδων.
Bγήκαμε από τον ναό kai καθίσαμε στο σιντριβάνι. Ο ήλιος έλαμπε, κόσμος και μουσικές δημιουργούσαν ένα ευχάριστο κλίμα, τα όμορφα καφέ γέμιζαν σιγά σιγά και είδαμε μια διαφορετική εικόνα από την ερημιά που επικρατούσε το βράδυ στην πλατεία.
Πήγαμε και μέχρι την Piazza della Maddalena που είναι πολύ κοντά, να ρίξουμε μια ματιά εξωτερικά σε άλλη μια εξαιρετική εκκλησία την Santa Maria Maddalena που χρειάστηκαν συνολικά 70 χρόνια εργασίας να ολοκληρωθεί σε Μπαρόκ και Rococo το 1699 .
Πήραμε σβάρνα τις εκκλησίες, αφού πήραμε το κολάι και είναι δωρεάν και αξίζουν για να θαυμάσεις από κοντά μοναδικά αριστουργήματα. Επίσκεψη λοιπόν στην Chiesa S. Luigi dei Francesi (Άγιος Λουδοβίκος των Γάλλων) που αποτελεί την εθνική εκκλησία των Γάλλων στην Ρώμη. Πολλά τα αριστουργήματα και σ’ αυτή την εκκλησία με πιο διάσημα τρείς δημιουργίες του Caravaggio με θέμα την ζωή του Ευαγγελιστή Ματθαίου.
Στη συνέχεια η Piazza Navona μας υποδέχτηκε όπως της αξίζει και μας αξίζει! Η πλατεία υπέρλαμπρη στον ήλιο ήταν γεμάτη κόσμο, οι υπαίθριες καφετέριες άρχιζαν να γεμίζουν, με μουσικές και πλανόδιους πωλητές και ζωγράφους να της δίνουν ένα μοναδικό χρώμα και μια έντονη ζωντάνια. Η Piazza Navona είναι από τις δημοφιλέστερες πλατείες της Ρώμης και για μένα η ομορφότερη. Διαθέτει σημαντικά γλυπτά και αρχιτεκτονικά στολίδια με πιο εντυπωσιακό την μπαρόκ εκκλησία του Sant’ Agnese in Agone. Η εκκλησία δυστυχώς ήταν κλειστή και δεν μπορέσαμε να μπούμε στο εσωτερικό της. Στο κέντρο της πλατείας δεσπόζει η περίφημη Fontana dei Quattro Fiumi, η εξαιρετική Κρήνη των Τεσσάρων Ποταμών αποτελείται από τέσσερα αγάλματα ανθρώπων που το καθένα αντιπροσωπεύει ένα ποτάμι από διαφορετική ήπειρο. Η πλατεία διαθέτει άλλα δύο σιντριβάνια. Στο βόρειο άκρο την Fontana di Nettuno (κρήνη του Ποσειδώνα) και στο νότιο την Fontana del Moro (κρήνη του Μαυριτανού).
chiesa di Sant’ Agnese in Agone & Fontana dei Quattro Fiumi
Σε πρώτο πλάνο η Fontana del Moro
Στη συνέχεια διασχίσαμε την γραφική Via Coronari (μήπως υπάρχει κάτι που να μην είναι γραφικό στη Ρώμη) και αφού κάναμε μια στάση για ένα σνακ σε ένα γουστόζικο μαγαζάκι συνεχίσαμε και ο δρόμος μας έβγαλε στις όχθες του Τίβερη και λίγο μετά στην γέφυρα Sant'Angelo.
Via Coronari
Η πέτρινη γέφυρα Sant'Angelo, η γέφυρα του Αδριανού χρονολογίας του 134 μ.Χ περιλαμβάνει μια σειρά από αγάλματα αγγέλων. Χόρτασε το μάτι άγαλμα, μάρμαρο, πέτρα, αρχαίο και δεν κλείσαμε ούτε 24ωρο ακόμα στη Ρώμη!
Άγγελος με τη στήλη ''Tronus Meus σε columna''
Άγγελος με το σταυρό ''Cuius principatus super humerum eius''
Άγγελος με την λόγχη "Vulnerasti cor meum"
Η γέφυρα είναι ένα πέρασμα του Τίβερη που οδηγεί στο Castel Sant'Angelo. Το Μαυσωλείο του Αδριανού χτισμένο μεταξύ 123 μ.Χ. - 139 μ.Χ. είναι ένα επιβλητικό κυλινδρικό κτίριο που χτίστηκε ως μαυσωλείου για τον Αδριανό και την οικογένεια του, τον 14ο αιώνα μετατράπηκε σε φρούριο από τους Πάπες και από το 1901 είναι μουσείο.
http://www.castelsantangelo.com/info.asp
http://castelsantangelo.beniculturali.it/
Θέλαμε να μπούμε στο εσωτερικό του πιο πολύ για την θέα αλλά τελικά προσπεράσαμε και συνεχίσαμε κατα μήκος του ποταμού προς το Βατικανό.
Η Ponte Umperto I από την Ponte Sant'Angelo
Η Ponte Vittorio Emanuele II από την Ponte Sant' Angelo
Από την Via della Concilliazione φτάσαμε στην Piazza San Pietro μπαίνοντας ουσιαστικά στο ανεξάρτητο κράτος του Βατικανό, το μικρότερο κράτος στον κόσμο, που μάλιστα αποτελεί την συνέχεια του Εκκλησιαστικού κράτους του Μεσαίωνα. Τα μεσαιωνικά και αναγεννησιακά τείχη που τη περιβάλουν προσδιορίζουν και τα σύνορα της πόλης – κράτους του Βατικανό.
http://www.vatican.va/phome_en.htm
http://www.vaticanstate.va/content/vaticanstate/en.html
Το επίσημο site για on line κρατήσεις εισητηρίων
http://biglietteriamusei.vatican.va/musei/tickets/do?do
Η τεράστια πλατεία είναι διακοσμημένη από τον Bernini με χαρακτηριστικό της τις ελλειπτικές κιονοστοιχίες που την πλαισιώνουν και καθορίζουν τα όρια της. Για την λεπτομέρεια αποτελείται από συνολικά 284 δωρικούς κίονες, ύψους 15 μέτρων ο καθένας διακοσμημένοι με 140 αγάλματα αγίων που βρίσκονται στα κιγκλιδώματα! Υερπαραγωγή κι εδώ όχι αστεία! Στο κέντρο της Piazza San Pietro είναι ένας Αιγυπτιακός οβελίσκος ύψους 25 μέτρων ηλικίας 4 χιλιάδων ετών που μετακινήθηκε σ’ αυτό το σημείο το 1568!
Πέρα από αυτές τις λεπτομέρεις με απλά ελληνικά η πλατεία είναι μια κούκλα και ιδιαίτερα φωτογενής εκείνη την ηλιόλουστη ημέρα του χειμώνα.
Βέβαια το σημαντικότερο όλων στο Βατικανό δεν είναι άλλη από την Βασιλική του Αγίου Πέτρου (Basilica di San Pietro in Vaticano). Ο ναός είναι χτισμένος πάνω από το σημείο ταφής του Αποστόλου Πέτρου. Η ανέγερση της μεγαλοπρεπούς Βασιλικής ξεκίνησε συγκεκριμένα στις 18 Απριλίου 1506 και ολοκληρώθηκε το 1626. Ο τεράστιος τρούλος 136 μέτρων είναι σχεδιασμένος από τον Μιχαήλ Άγγελο ακριβώς πάνω από το σημείο που μαρτύρησε ο Απόστολος Πέτρος. Η χωρητικότητα της είναι 60.000 άτομα και θεωρείται από τις μεγαλύτερες εκκλησίες στον κόσμο, και ένα από τα σημαντικότερα έργα της αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής.
Η ουρά που είχε σχηματιστεί για την είσοδο στον ναό ήταν πολύ μεγάλη και τρομάξαμε λίγο αλλά ευτυχώς προχωρούσε αρκετά γρήγορα και κάναμε και ενδιαφέρουσες γνωριμίες αναμένοντας στην σειρά μας! Η είσοδος για τα μουσεία δεν ξέρω αν ήταν από το ίδιο σημείο γιατί παρατήρησα ένα μόνο σημείο ελέγχου. Ίσως εκεί να χωρίζονταν ο κόσμος σ’ αυτούς που θα πήγαιναν για τον ναό και σ’ αυτούς που θα επισκέπτονταν τα μουσεία. Δυστυχώς λόγο χρόνου αποφασίσαμε να μην μπούμε στα μουσεία αν και ήθελα πολύ να δω το αριστούργημα της Cappella Sistina. Περάσαμε την στοά (νάρθηκα) και διαβήκαμε την κεντρική πύλη εισόδου στην Βασιλική.
Παπική Ελβετική Φρουρά
Η Piazza San Pietro από την είσοδο της εκκλησίας
Το μέγεθος του εσωτερικού είναι τόσο τεράστιο που είναι δύσκολο να καταλάβεις την αίσθηση της κλίμακας εντός του κτιρίου. Το εσωτερικό το φιλοτέχνησαν οι μεγαλύτεροι καλλιτέχνες της εποχής και είναι πλούσια διακοσμημένο με μάρμαρο, στόκο, χρυσό, με γλυπτά και ψηφιδωτά. Η υπερβολική σε όλα της εκκλησία του Αγίου Πέτρου είναι υπεράνω πάσης περιγραφής αλλά μία εικόνα ίσον χίλιες λέξεις!
Κεντρικό κλίτος. Στο βάθος το ιερό
Baldacchino di San Pietro, ένα έργο του Bernini.Είναι ένα μεγάλο επιχρυσωμένο μπρούντζινο γλυπτό 20 μέτρων πάνω από την Αγία τράπεζα και κάτω ακριβώς από τον θόλο.
Cathedra Petri (θρόνος του Αγίου Πέτρου)του Bernini και αυτό από επίχρυσο μπρούντζο. Πάνω, στο χρυσό φόντο είναι η λατινική επιγραφή ''O Pastor Ecclesiae, tu omnes Christi pascis agnos et oves'' (Ο πάστορας της Εκκλησίας, θα θρέψει τα αρνιά και τα πρόβατα του Χριστού). Στα δεξιά είναι η ίδια πρόταση στα ελληνικά.
Αγία Ελένη ένα έργο του Andrea Bolgi
Μπορεί στα μουσεία να αποφασίσαμε να μην πάμε όμως την θέα από τον τρούλο δεν θα την χάναμε με τίποτα. Σχεδόν δίπλα από την είσοδο της εκκλησίας βρίσκεται το εκδοτήριο εισιτηρίων. Η ανάβαση από τα 320 σκαλιά κοστίζει 7 ευρώ και από τα 500 σκαλιά 5 ευρώ. Αφού αγοράσαμε τα εισιτήρια των 7 ευρώ αρχίσαμε σιγά σιγά την άνοδο.
Από στοά στο εσωτερικό - άποψη του εσωτερικού του ναού
Όσο πιο ψηλά ανεβαίναμε τα λοξά τοιχώματα τόσο στένευε το μέρος και δυσκολευόμασταν στην ανάβαση. Ευτυχώς που δεν πετύχαμε σε συνωστισμό γιατί σίγουρα θα ήταν ασφυκτικά.
Φτάσαμε στο υψηλότερο σημείο που είναι η πλατφόρμα προβολής στην βάση του φαναριού του μεγαλοπρεπούς θόλου. Η πανοραμική θέα προς όλες τις κατευθύνσεις είναι συγκλονιστική. Η Ρώμη απλώθηκε μπροστά μας κι εμείς χαθήκαμε στην γοητεία της. Άξιζε τον κόπο η δυσκολία της διαδρομής!
Vaticano - Palazzo del Govenatorato
Η εκπληκτική θέα της Piazza San Pietro
Αφού κατεβήκαμε κάτω στην βάση του θόλου, περπατήσαμε στην ταράτσα και είδαμε κάποιες λεπτομέρειες καθώς και τα αγάλματα στα κιγκλίδωμα.
Πόσο γρήγορα πέρασε η ώρα ούτε που το καταλάβαμε. Κατεβήκαμε από τον θόλο υπερπλήρεις από τις υπέροχες πανοραμικές εικόνες και χαλαρώσαμε, σχεδόν ξαπλώσαμε στον οβελίσκο στο κέντρο της πλατείας.
Όλο το ιστορικό κέντρο της Ρώμης προσφέρει μοναδικά σημεία για χαλάρωση και κρύβει πολλές ομορφιές που με το περπάτημα τις ανακαλύπτεις. Το ωραίο μ’ αυτή την πόλη είναι ότι μπορείς να απολαύσεις τις υπέροχες πλατείες της και τα γραφικά στενά της με μοναδικό όπλο τα πόδια σου. Εδώ το περπάτημα δεν μοιάζει ατελείωτο και βασανιστικό κι αυτό γιατί σε συνεπαίρνει η γραφικότητα και ο ρομαντισμός που εκπέμπει η πόλη. Σε κάθε σημείο και μια μικρή πλατεία, ένα κρυφό μονοπάτι ένας φανταστικός ναός. Σε κάθε γωνιά φινετσάτα καφέ, χαριτωμένα εστιατόρια ή street food που προσφέρονται για ήρεμες στιγμές ξεκούρασης και απόλαυσης.
Επόμενη στάση η Piazza Venezia. Η πλατεία είναι ουσιαστικά το κέντρο της Ρώμης που μετριούνται οι χιλιομετρικές αποστάσεις, και στην οποία διασταυρώνονται σημαντικές οδικές αρτηρίες.
Μνημείο Vittorio Emanuele II
Santa Maria di Loreto
Μπροστά μας το μνημείο του Vittorio Emanuele II το λεγόμενο Vittoriano ή αλλιώς Altare della Patria (Βωμός της Πατρίδας). Το κατάλευκο τεράστιο μαρμάρινο κτίσμα που χτίστηκε προς τιμήν του πρώτου βασιλιά της ενοποιημένης Ιταλίας, είναι από τα καινούρια κτίρια θα έλεγα μόλις του 1925 και θεωρείται από τα πιο αμφιλεγόμενα της πόλης λόγω του υπερβολικού του μεγέθους και της κατασκευής του και κυρίως γιατί για χάρη του καταστράφηκε μεγάλο μέρος του Καπιτωλίου λόφου και μια μεσαιωνική γειτονιά. Πάντως παρά τις επικρίσεις το επιβλητικό κτίριο είναι ένα από τα ορόσημα της Ρώμης ορατό στο μεγαλύτερο μέρος της πόλης και επειδή είναι λευκό ξεχωρίζει ανάμεσα στα υπόλοιπα καφέ κτίρια που το περιβάλλουν. Όπως και να έχει είναι ένα κτίριο που ξεχωρίζει και προσελκύει μεγάλο αριθμό επισκεπτών.
Ήταν αργά το απόγευμα και ήταν κλειστό για το κοινό γι’ αυτό και το βάλαμε στο πρόγραμμα της επόμενης μέρας.
Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη με την αιώνια φλόγα
Πίσω από το Vittoriano η Santa Maria in Aracoeli του 12ου αιώνα στο υψηλότερο σημείο του λόφου Campidoglio.
Ακριβώς δίπλα η Cordonata capitolina που οδηγεί στην Piazza del Campidoglio. Είναι η διασημότερη Cordonata δηλαδή ανηφορικός δρόμος σχηματισμένος από μεγάλα πλατύσκαλα. Δίνει την αίσθηση ότι είναι μια αργή κυλιόμενη σκάλα!
Στην κορυφή της κορντονάτα τα αγάλματα των Διόσκουρων, του Κάστορα και του Πολυδεύκη και στο κέντρο το Palazzo del Senatore
Palazzo Senatorio στην piazza del Campidoglio
Η piazza del Campidoglio και τα γύρω κτίρια όπως και η Cordonata capitolina σχεδιάστηκαν από τον σπουδαίο αναγεννησιακό καλλιτέχνη Μιχαήλ Άγγελό (Michelangelo) ενώ στην μέση της πλατείας βρίσκεται το αντίγραφο του έφιππου ανδριάντα του Μάρκου Αυρήλιου.
Είχε βραδιάσει πια και όλα φωταγωγημένα ήταν θαυμάσια. Κατεβήκαμε τα σκαλιά (Scale Gemonie ) που οδηγούν μπροστά στον αρχαιολογικό χώρο Foro Romano . Όλα ανοιχτά, όλα ορατά όλα υπέροχα!
Foro di Cesare και Santi Luca e Martina
Foro Romano - Tempio di Saturno και στα αριστερά η Αψίδα του Σεπτίμιου Σεβήρου
Ο κεντρικός δρόμος Via dei Fori Imperiali. Ο δρόμος που ενώνει την Piazza Venezia με το Κολοσσαίο
Στα δεξιά της Via dei Fori Imperiali το Foro di Cesare – Ναός της Αφροδίτης Genetrix. Για την ιστορία, ήταν η θεά της μητρότητας και οικογενειακής ζωής και ήταν αφιερωμένος στη θεά το 46 π.Χ. από τον Ιούλιο Καίσαρα. Βέβαια οι τρείς στήλες του ναού είναι από την ανασυγκρότηση του το 113 μ.Χ μετά την καταστροφή του το 80 μ.Χ.
Συνεχίσαμε επί της Via dei Fori Imperiali και φτάσαμε στο αμφιθέατρο, σύμβολο ορόσημο της Ρώμης το εντυπωσιακό Colosseo. Και αυτός ο χώρος είναι ανοιχτός για το κοινό όλες τις ώρες.
Arco di Costantino - Αψίδα του Κωνσταντίνου, μια θριαμβική αψίδα του 315 μ.Χ
Ξεκουραστήκαμε αρκετή ώρα στον χώρο γύρω από το Colosseo αλλά η θερμοκρασία είχε κατέβει και μετά την εξαντλητική ημέρα πήραμε το μετρό από τον σταθμό Colosseo να επιστρέψουμε στην βάση μας.
Κάναμε μια τελευταία στάση στον σταθμό Repubblica για να δούμε την αρχοντική Piazza della Repubblica υπέροχα φωτισμένη
Fontana delle Naiadi τοποθετημένη στο κέντρο της πλατείας
Μπορεί όλη την μέρα να γευτήκαμε street food με πανίνι, πίτσες και νόστιμα suppli όμως η βραδιά θέλαμε να κλείσει σε κάποιο ταβερνείο. Μια και ήμασταν στην Piazza di Spagna και δεν θέλαμε πάλι να απομακρυνθούμε επιλέξαμε το Ristorante alla Rampa. Μια όμορφη γραφική ταβέρνα ψιλο-χοντρο τουριστική, στην οποία όμως μου άρεσε η εσωτερική της διακόσμηση και κυρίως τα νόστιμα πιάτα που φάγαμε. Αν και έχει μεγάλη ποικιλία φαγητών και πάλι επιλέξαμε την αγάπη μας τα ζυμαρικά όπως γεμιστά ραβιόλια και ένα απλό εξαιρετικό σπαγγέτι, ριζότο αλλά και γεμιστούς κολοκυθοανθούς με λευκό κρασάκι. Το λογαριασμό θα τον χαρακτήριζα συμπαθητικό, γύρω στα 50 ευρώ!
http://www.allarampa.it/home.php?language=English
Η Piazza di Spagna ήταν και πάλι έρημη και υγρή από το ψιλόβροχο που έριχνε κι εμείς ικανοποιημένοι από την γεμάτη ημέρα επιστρέψαμε στο δωμάτιο μας για ξεκούραση και ύπνο!
Buongiorno Roma ! Ο καταγάλανος Ρωμαϊκός ουρανός μας καλημέρισε και η έναρξη της σημερινής μέρας ξεκίνησε από την γειτονιά μας την Piazza di Spagna φυσικά που ήταν λουσμένη στο φως, φωτεινή και λαμπερή χωρίς να μιλούνια των τουριστών.
Via Condotti – Στο βάθος η Scalinata di Trinita dei Monti


Πόσο όμορφη αλήθεια! Η υπέροχη μπαρόκ Scalinata della Trinita dei Monti (χτισμένη μεταξύ 1723-1725) είναι χάρμα οφθαλμών και είμαστε τυχεροί που την απολαύσαμε στα καλύτερα της γιατί σε λίγο καιρό θα καλυφθει με σκαλωσιές για συντήρηση. Εγώ μια χαρά καλοδιατηρημένη πάντως την είδα! Σε πρώτο πλάνο η μπαρόκ Fontana della Barcaccia (Κρήνη του σαπιοκάραβου) δημιουργία του μεγάλου Bernini και του γιου του του 1627.


Ανεβήκαμε τα 136 σκαλιά και φτάσαμε στην κορυφή της Σκαλινάτα στην εκκλησία Ιταλικής Αναγέννησης του 1585 την Trinita' Dei Monti και απολαύσαμε μια πολύ όμορφη θέα της Piazza di Spagna.





Καθίσαμε λίγο στα Ισπανικά σκαλιά που αν και μονίμως είναι γεμάτα κόσμο, εκείνο το πρωινό ήταν ακόμα άδεια και μετά συνεχίσαμε την πορεία μας μέσω της Via Condotti ακολουθώντας την ίδια διαδρομή που κάναμε το προηγούμενο βράδυ. Μπορεί η νύχτα να κρύβει έναν ρομαντισμό και να είναι μυστήρια, όμως η μέρα δίνει χρώμα, φως και άλλη ομορφιά. Δίνει ζωή!

Ο περίτεχνος Ιερός Ναός Αγίας Τριάδος των Ισπανών (Chiesa della Santissima Trinita degli Spagnoli ) στην Via Condotti (1741 – 1746)

Στο 37 της Via del Corso βρίσκεται η βασιλική εκκλησία San Carlo al Corso. Μια από τις πολλές εντυπωσιακές εκκλησίες της Ρώμης που ολοκληρώθηκε μετά από 56 ολόκληρα χρόνια το 1668.


Το εσωτερικό του ναού είναι ένα αριστούργημα με εξαιρετικές διακοσμήσεις που φιλοτέχνησαν πολλοί καλλιτέχνες της εποχής. Τα έργα τέχνης, τα χρώματα των τοιχογραφιών, η απόχρωση των μαρμάρων, τα έπιπλα και τα σκαλιστά ταβάνια είναι ένας πλούτος από μπαρόκ που μας άφησε πραγματικά άφωνους. Οι καθολικοί ναοί είναι μοναδική εμπειρία και ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μας που δεν είχαμε ξαναδεί τέτοια υπερπαραγωγή!





Συνεχίσαμε την βόλτα μας φτάνοντας στην Piazza di S.Claudio εκεί όπου βρίσκεται η μπαρόκ εκκλησία των Santi Claudio e Andrea dei Borgognoni με τα αγάλματα των πολιούχων να είναι τοποθετημένα στο μπροστινό μέρος.

Σε ελάχιστα λεπτά βρεθήκαμε στην Fontana di Trevi. Χωρίς να γίνεται το αδιαχώρητο, και πάλι την πετύχαμε με αρκετό κόσμο να την καμαρώνει. Τη συγκεκριμένη ώρα ήταν χωρίς νερό με τους αστυνομικούς τριγύρω να επιβλέπουν και τους ειδικούς υπαλλήλους του Δήμου να μαζεύουν τα νομίσματα. Το συνολικό ποσό που συγκεντρώνεται από τα κέρματα κάθε χρόνο φτάνει περίπου τα 700.000 ευρώ! Χρήματα προς όφελος της πόλης και των δημοτών. Σωστό χρυσωρυχείο! Λίγο μετά η κρήνη και πάλι γέμισε με νερό τραβώντας τα φλας όλων. Πανέμορφη και την μέρα και την νύχτα.



Συνεχίσαμε στην Piazza di Pietra στον Ναό του Αδριανού χτισμένος το 145 μ.Χ ο οποίος είναι ''παντρεμένος'' με ένα κτίριο του 17ου αιώνα! Η Piazza di Pietra πήρε το όνομα της από τους λίθους που χρησιμοποιήθηκαν για να χτιστεί ο ναός στην πλατεία. Ο τοίχος που σώζεται είναι 11 Κορινθιακοί κίονες. Από τα κτίρια που με εντυπωσίασαν.



Από την Piazza di Pietra στην Piazza della Rotonda και το Pantheon. Το Pantheon ήταν εκεί και μας περίμενε. Όπως είναι εκεί 1800 χρόνια, με τις γρανιτένιες Κορινθιακές στήλες του.



Λίγη ιστορία: Το κόσμημα της μεγάλης Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας κατασκευάστηκε με εντολή του Αγρίππα κατά τον 1ο αιώνα π.Χ. και ήταν ένας ναός αφιερωμένος σε όλες της θεότητες της Αρχαίας Ρώμης. Έπειτα από αρκετές καταστροφές ανακατασκευάστηκε πλήρως από τον Αδριανό στις αρχές του 2ου αιώνα μ.Χ. Το 609 μετατράπηκε σε χριστιανική εκκλησία. Αποτελεί το μεγαλύτερο σε μέγεθος ρωμαϊκό μνημείο που να έχει διασωθεί έως σήμερα, σχεδόν άφθαρτο, και είναι εντυπωσιακό ότι δεν παρουσιάζει σχεδόν κανένα σημάδι κατάρρευσης έπειτα από σχεδόν 2 χιλιετίες. Αυτό βέβαια που μας εντυπωσιάσε περισσότερο είναι ο 43 μέτρων τρούλος του που ήταν ο μεγαλύτερος στον κόσμο μέχρι το 1436. Η μόνη πηγή φωτός είναι το κεντρικό άνοιγμα που βρίσκεται στον θόλο. Στο δάπεδο υπάρχει σύστημα αποχέτευσης που χειρίζεται την βροχή στην περίπτωση των καταιγίδων.






Bγήκαμε από τον ναό kai καθίσαμε στο σιντριβάνι. Ο ήλιος έλαμπε, κόσμος και μουσικές δημιουργούσαν ένα ευχάριστο κλίμα, τα όμορφα καφέ γέμιζαν σιγά σιγά και είδαμε μια διαφορετική εικόνα από την ερημιά που επικρατούσε το βράδυ στην πλατεία.




Πήγαμε και μέχρι την Piazza della Maddalena που είναι πολύ κοντά, να ρίξουμε μια ματιά εξωτερικά σε άλλη μια εξαιρετική εκκλησία την Santa Maria Maddalena που χρειάστηκαν συνολικά 70 χρόνια εργασίας να ολοκληρωθεί σε Μπαρόκ και Rococo το 1699 .


Πήραμε σβάρνα τις εκκλησίες, αφού πήραμε το κολάι και είναι δωρεάν και αξίζουν για να θαυμάσεις από κοντά μοναδικά αριστουργήματα. Επίσκεψη λοιπόν στην Chiesa S. Luigi dei Francesi (Άγιος Λουδοβίκος των Γάλλων) που αποτελεί την εθνική εκκλησία των Γάλλων στην Ρώμη. Πολλά τα αριστουργήματα και σ’ αυτή την εκκλησία με πιο διάσημα τρείς δημιουργίες του Caravaggio με θέμα την ζωή του Ευαγγελιστή Ματθαίου.




Στη συνέχεια η Piazza Navona μας υποδέχτηκε όπως της αξίζει και μας αξίζει! Η πλατεία υπέρλαμπρη στον ήλιο ήταν γεμάτη κόσμο, οι υπαίθριες καφετέριες άρχιζαν να γεμίζουν, με μουσικές και πλανόδιους πωλητές και ζωγράφους να της δίνουν ένα μοναδικό χρώμα και μια έντονη ζωντάνια. Η Piazza Navona είναι από τις δημοφιλέστερες πλατείες της Ρώμης και για μένα η ομορφότερη. Διαθέτει σημαντικά γλυπτά και αρχιτεκτονικά στολίδια με πιο εντυπωσιακό την μπαρόκ εκκλησία του Sant’ Agnese in Agone. Η εκκλησία δυστυχώς ήταν κλειστή και δεν μπορέσαμε να μπούμε στο εσωτερικό της. Στο κέντρο της πλατείας δεσπόζει η περίφημη Fontana dei Quattro Fiumi, η εξαιρετική Κρήνη των Τεσσάρων Ποταμών αποτελείται από τέσσερα αγάλματα ανθρώπων που το καθένα αντιπροσωπεύει ένα ποτάμι από διαφορετική ήπειρο. Η πλατεία διαθέτει άλλα δύο σιντριβάνια. Στο βόρειο άκρο την Fontana di Nettuno (κρήνη του Ποσειδώνα) και στο νότιο την Fontana del Moro (κρήνη του Μαυριτανού).
chiesa di Sant’ Agnese in Agone & Fontana dei Quattro Fiumi



Σε πρώτο πλάνο η Fontana del Moro




Στη συνέχεια διασχίσαμε την γραφική Via Coronari (μήπως υπάρχει κάτι που να μην είναι γραφικό στη Ρώμη) και αφού κάναμε μια στάση για ένα σνακ σε ένα γουστόζικο μαγαζάκι συνεχίσαμε και ο δρόμος μας έβγαλε στις όχθες του Τίβερη και λίγο μετά στην γέφυρα Sant'Angelo.
Via Coronari



Η πέτρινη γέφυρα Sant'Angelo, η γέφυρα του Αδριανού χρονολογίας του 134 μ.Χ περιλαμβάνει μια σειρά από αγάλματα αγγέλων. Χόρτασε το μάτι άγαλμα, μάρμαρο, πέτρα, αρχαίο και δεν κλείσαμε ούτε 24ωρο ακόμα στη Ρώμη!


Άγγελος με τη στήλη ''Tronus Meus σε columna''

Άγγελος με το σταυρό ''Cuius principatus super humerum eius''

Άγγελος με την λόγχη "Vulnerasti cor meum"



Η γέφυρα είναι ένα πέρασμα του Τίβερη που οδηγεί στο Castel Sant'Angelo. Το Μαυσωλείο του Αδριανού χτισμένο μεταξύ 123 μ.Χ. - 139 μ.Χ. είναι ένα επιβλητικό κυλινδρικό κτίριο που χτίστηκε ως μαυσωλείου για τον Αδριανό και την οικογένεια του, τον 14ο αιώνα μετατράπηκε σε φρούριο από τους Πάπες και από το 1901 είναι μουσείο.
http://www.castelsantangelo.com/info.asp
http://castelsantangelo.beniculturali.it/
Θέλαμε να μπούμε στο εσωτερικό του πιο πολύ για την θέα αλλά τελικά προσπεράσαμε και συνεχίσαμε κατα μήκος του ποταμού προς το Βατικανό.


Η Ponte Umperto I από την Ponte Sant'Angelo

Η Ponte Vittorio Emanuele II από την Ponte Sant' Angelo


Από την Via della Concilliazione φτάσαμε στην Piazza San Pietro μπαίνοντας ουσιαστικά στο ανεξάρτητο κράτος του Βατικανό, το μικρότερο κράτος στον κόσμο, που μάλιστα αποτελεί την συνέχεια του Εκκλησιαστικού κράτους του Μεσαίωνα. Τα μεσαιωνικά και αναγεννησιακά τείχη που τη περιβάλουν προσδιορίζουν και τα σύνορα της πόλης – κράτους του Βατικανό.

http://www.vatican.va/phome_en.htm
http://www.vaticanstate.va/content/vaticanstate/en.html
Το επίσημο site για on line κρατήσεις εισητηρίων
http://biglietteriamusei.vatican.va/musei/tickets/do?do
Η τεράστια πλατεία είναι διακοσμημένη από τον Bernini με χαρακτηριστικό της τις ελλειπτικές κιονοστοιχίες που την πλαισιώνουν και καθορίζουν τα όρια της. Για την λεπτομέρεια αποτελείται από συνολικά 284 δωρικούς κίονες, ύψους 15 μέτρων ο καθένας διακοσμημένοι με 140 αγάλματα αγίων που βρίσκονται στα κιγκλιδώματα! Υερπαραγωγή κι εδώ όχι αστεία! Στο κέντρο της Piazza San Pietro είναι ένας Αιγυπτιακός οβελίσκος ύψους 25 μέτρων ηλικίας 4 χιλιάδων ετών που μετακινήθηκε σ’ αυτό το σημείο το 1568!
Πέρα από αυτές τις λεπτομέρεις με απλά ελληνικά η πλατεία είναι μια κούκλα και ιδιαίτερα φωτογενής εκείνη την ηλιόλουστη ημέρα του χειμώνα.





Βέβαια το σημαντικότερο όλων στο Βατικανό δεν είναι άλλη από την Βασιλική του Αγίου Πέτρου (Basilica di San Pietro in Vaticano). Ο ναός είναι χτισμένος πάνω από το σημείο ταφής του Αποστόλου Πέτρου. Η ανέγερση της μεγαλοπρεπούς Βασιλικής ξεκίνησε συγκεκριμένα στις 18 Απριλίου 1506 και ολοκληρώθηκε το 1626. Ο τεράστιος τρούλος 136 μέτρων είναι σχεδιασμένος από τον Μιχαήλ Άγγελο ακριβώς πάνω από το σημείο που μαρτύρησε ο Απόστολος Πέτρος. Η χωρητικότητα της είναι 60.000 άτομα και θεωρείται από τις μεγαλύτερες εκκλησίες στον κόσμο, και ένα από τα σημαντικότερα έργα της αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής.


Η ουρά που είχε σχηματιστεί για την είσοδο στον ναό ήταν πολύ μεγάλη και τρομάξαμε λίγο αλλά ευτυχώς προχωρούσε αρκετά γρήγορα και κάναμε και ενδιαφέρουσες γνωριμίες αναμένοντας στην σειρά μας! Η είσοδος για τα μουσεία δεν ξέρω αν ήταν από το ίδιο σημείο γιατί παρατήρησα ένα μόνο σημείο ελέγχου. Ίσως εκεί να χωρίζονταν ο κόσμος σ’ αυτούς που θα πήγαιναν για τον ναό και σ’ αυτούς που θα επισκέπτονταν τα μουσεία. Δυστυχώς λόγο χρόνου αποφασίσαμε να μην μπούμε στα μουσεία αν και ήθελα πολύ να δω το αριστούργημα της Cappella Sistina. Περάσαμε την στοά (νάρθηκα) και διαβήκαμε την κεντρική πύλη εισόδου στην Βασιλική.

Παπική Ελβετική Φρουρά


Η Piazza San Pietro από την είσοδο της εκκλησίας

Το μέγεθος του εσωτερικού είναι τόσο τεράστιο που είναι δύσκολο να καταλάβεις την αίσθηση της κλίμακας εντός του κτιρίου. Το εσωτερικό το φιλοτέχνησαν οι μεγαλύτεροι καλλιτέχνες της εποχής και είναι πλούσια διακοσμημένο με μάρμαρο, στόκο, χρυσό, με γλυπτά και ψηφιδωτά. Η υπερβολική σε όλα της εκκλησία του Αγίου Πέτρου είναι υπεράνω πάσης περιγραφής αλλά μία εικόνα ίσον χίλιες λέξεις!
Κεντρικό κλίτος. Στο βάθος το ιερό



Baldacchino di San Pietro, ένα έργο του Bernini.Είναι ένα μεγάλο επιχρυσωμένο μπρούντζινο γλυπτό 20 μέτρων πάνω από την Αγία τράπεζα και κάτω ακριβώς από τον θόλο.



Cathedra Petri (θρόνος του Αγίου Πέτρου)του Bernini και αυτό από επίχρυσο μπρούντζο. Πάνω, στο χρυσό φόντο είναι η λατινική επιγραφή ''O Pastor Ecclesiae, tu omnes Christi pascis agnos et oves'' (Ο πάστορας της Εκκλησίας, θα θρέψει τα αρνιά και τα πρόβατα του Χριστού). Στα δεξιά είναι η ίδια πρόταση στα ελληνικά.


Αγία Ελένη ένα έργο του Andrea Bolgi






Μπορεί στα μουσεία να αποφασίσαμε να μην πάμε όμως την θέα από τον τρούλο δεν θα την χάναμε με τίποτα. Σχεδόν δίπλα από την είσοδο της εκκλησίας βρίσκεται το εκδοτήριο εισιτηρίων. Η ανάβαση από τα 320 σκαλιά κοστίζει 7 ευρώ και από τα 500 σκαλιά 5 ευρώ. Αφού αγοράσαμε τα εισιτήρια των 7 ευρώ αρχίσαμε σιγά σιγά την άνοδο.
Από στοά στο εσωτερικό - άποψη του εσωτερικού του ναού

Όσο πιο ψηλά ανεβαίναμε τα λοξά τοιχώματα τόσο στένευε το μέρος και δυσκολευόμασταν στην ανάβαση. Ευτυχώς που δεν πετύχαμε σε συνωστισμό γιατί σίγουρα θα ήταν ασφυκτικά.

Φτάσαμε στο υψηλότερο σημείο που είναι η πλατφόρμα προβολής στην βάση του φαναριού του μεγαλοπρεπούς θόλου. Η πανοραμική θέα προς όλες τις κατευθύνσεις είναι συγκλονιστική. Η Ρώμη απλώθηκε μπροστά μας κι εμείς χαθήκαμε στην γοητεία της. Άξιζε τον κόπο η δυσκολία της διαδρομής!
Vaticano - Palazzo del Govenatorato


Η εκπληκτική θέα της Piazza San Pietro




Αφού κατεβήκαμε κάτω στην βάση του θόλου, περπατήσαμε στην ταράτσα και είδαμε κάποιες λεπτομέρειες καθώς και τα αγάλματα στα κιγκλίδωμα.



Πόσο γρήγορα πέρασε η ώρα ούτε που το καταλάβαμε. Κατεβήκαμε από τον θόλο υπερπλήρεις από τις υπέροχες πανοραμικές εικόνες και χαλαρώσαμε, σχεδόν ξαπλώσαμε στον οβελίσκο στο κέντρο της πλατείας.
Όλο το ιστορικό κέντρο της Ρώμης προσφέρει μοναδικά σημεία για χαλάρωση και κρύβει πολλές ομορφιές που με το περπάτημα τις ανακαλύπτεις. Το ωραίο μ’ αυτή την πόλη είναι ότι μπορείς να απολαύσεις τις υπέροχες πλατείες της και τα γραφικά στενά της με μοναδικό όπλο τα πόδια σου. Εδώ το περπάτημα δεν μοιάζει ατελείωτο και βασανιστικό κι αυτό γιατί σε συνεπαίρνει η γραφικότητα και ο ρομαντισμός που εκπέμπει η πόλη. Σε κάθε σημείο και μια μικρή πλατεία, ένα κρυφό μονοπάτι ένας φανταστικός ναός. Σε κάθε γωνιά φινετσάτα καφέ, χαριτωμένα εστιατόρια ή street food που προσφέρονται για ήρεμες στιγμές ξεκούρασης και απόλαυσης.
Επόμενη στάση η Piazza Venezia. Η πλατεία είναι ουσιαστικά το κέντρο της Ρώμης που μετριούνται οι χιλιομετρικές αποστάσεις, και στην οποία διασταυρώνονται σημαντικές οδικές αρτηρίες.


Μνημείο Vittorio Emanuele II

Santa Maria di Loreto


Μπροστά μας το μνημείο του Vittorio Emanuele II το λεγόμενο Vittoriano ή αλλιώς Altare della Patria (Βωμός της Πατρίδας). Το κατάλευκο τεράστιο μαρμάρινο κτίσμα που χτίστηκε προς τιμήν του πρώτου βασιλιά της ενοποιημένης Ιταλίας, είναι από τα καινούρια κτίρια θα έλεγα μόλις του 1925 και θεωρείται από τα πιο αμφιλεγόμενα της πόλης λόγω του υπερβολικού του μεγέθους και της κατασκευής του και κυρίως γιατί για χάρη του καταστράφηκε μεγάλο μέρος του Καπιτωλίου λόφου και μια μεσαιωνική γειτονιά. Πάντως παρά τις επικρίσεις το επιβλητικό κτίριο είναι ένα από τα ορόσημα της Ρώμης ορατό στο μεγαλύτερο μέρος της πόλης και επειδή είναι λευκό ξεχωρίζει ανάμεσα στα υπόλοιπα καφέ κτίρια που το περιβάλλουν. Όπως και να έχει είναι ένα κτίριο που ξεχωρίζει και προσελκύει μεγάλο αριθμό επισκεπτών.
Ήταν αργά το απόγευμα και ήταν κλειστό για το κοινό γι’ αυτό και το βάλαμε στο πρόγραμμα της επόμενης μέρας.
Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη με την αιώνια φλόγα



Πίσω από το Vittoriano η Santa Maria in Aracoeli του 12ου αιώνα στο υψηλότερο σημείο του λόφου Campidoglio.

Ακριβώς δίπλα η Cordonata capitolina που οδηγεί στην Piazza del Campidoglio. Είναι η διασημότερη Cordonata δηλαδή ανηφορικός δρόμος σχηματισμένος από μεγάλα πλατύσκαλα. Δίνει την αίσθηση ότι είναι μια αργή κυλιόμενη σκάλα!

Στην κορυφή της κορντονάτα τα αγάλματα των Διόσκουρων, του Κάστορα και του Πολυδεύκη και στο κέντρο το Palazzo del Senatore


Palazzo Senatorio στην piazza del Campidoglio

Η piazza del Campidoglio και τα γύρω κτίρια όπως και η Cordonata capitolina σχεδιάστηκαν από τον σπουδαίο αναγεννησιακό καλλιτέχνη Μιχαήλ Άγγελό (Michelangelo) ενώ στην μέση της πλατείας βρίσκεται το αντίγραφο του έφιππου ανδριάντα του Μάρκου Αυρήλιου.
Είχε βραδιάσει πια και όλα φωταγωγημένα ήταν θαυμάσια. Κατεβήκαμε τα σκαλιά (Scale Gemonie ) που οδηγούν μπροστά στον αρχαιολογικό χώρο Foro Romano . Όλα ανοιχτά, όλα ορατά όλα υπέροχα!

Foro di Cesare και Santi Luca e Martina

Foro Romano - Tempio di Saturno και στα αριστερά η Αψίδα του Σεπτίμιου Σεβήρου


Ο κεντρικός δρόμος Via dei Fori Imperiali. Ο δρόμος που ενώνει την Piazza Venezia με το Κολοσσαίο

Στα δεξιά της Via dei Fori Imperiali το Foro di Cesare – Ναός της Αφροδίτης Genetrix. Για την ιστορία, ήταν η θεά της μητρότητας και οικογενειακής ζωής και ήταν αφιερωμένος στη θεά το 46 π.Χ. από τον Ιούλιο Καίσαρα. Βέβαια οι τρείς στήλες του ναού είναι από την ανασυγκρότηση του το 113 μ.Χ μετά την καταστροφή του το 80 μ.Χ.



Συνεχίσαμε επί της Via dei Fori Imperiali και φτάσαμε στο αμφιθέατρο, σύμβολο ορόσημο της Ρώμης το εντυπωσιακό Colosseo. Και αυτός ο χώρος είναι ανοιχτός για το κοινό όλες τις ώρες.





Arco di Costantino - Αψίδα του Κωνσταντίνου, μια θριαμβική αψίδα του 315 μ.Χ

Ξεκουραστήκαμε αρκετή ώρα στον χώρο γύρω από το Colosseo αλλά η θερμοκρασία είχε κατέβει και μετά την εξαντλητική ημέρα πήραμε το μετρό από τον σταθμό Colosseo να επιστρέψουμε στην βάση μας.
Κάναμε μια τελευταία στάση στον σταθμό Repubblica για να δούμε την αρχοντική Piazza della Repubblica υπέροχα φωτισμένη



Fontana delle Naiadi τοποθετημένη στο κέντρο της πλατείας

Μπορεί όλη την μέρα να γευτήκαμε street food με πανίνι, πίτσες και νόστιμα suppli όμως η βραδιά θέλαμε να κλείσει σε κάποιο ταβερνείο. Μια και ήμασταν στην Piazza di Spagna και δεν θέλαμε πάλι να απομακρυνθούμε επιλέξαμε το Ristorante alla Rampa. Μια όμορφη γραφική ταβέρνα ψιλο-χοντρο τουριστική, στην οποία όμως μου άρεσε η εσωτερική της διακόσμηση και κυρίως τα νόστιμα πιάτα που φάγαμε. Αν και έχει μεγάλη ποικιλία φαγητών και πάλι επιλέξαμε την αγάπη μας τα ζυμαρικά όπως γεμιστά ραβιόλια και ένα απλό εξαιρετικό σπαγγέτι, ριζότο αλλά και γεμιστούς κολοκυθοανθούς με λευκό κρασάκι. Το λογαριασμό θα τον χαρακτήριζα συμπαθητικό, γύρω στα 50 ευρώ!



http://www.allarampa.it/home.php?language=English
Η Piazza di Spagna ήταν και πάλι έρημη και υγρή από το ψιλόβροχο που έριχνε κι εμείς ικανοποιημένοι από την γεμάτη ημέρα επιστρέψαμε στο δωμάτιο μας για ξεκούραση και ύπνο!
Last edited: