mariagl
Member
- Μηνύματα
- 844
- Likes
- 648
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αυστραλία
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Παρασκευοσαββατοκύριακο στο Ορλάντο.
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο
- Βόλτα στο Μαιάμι]Η Πεμπτη ήταν αφιερωμένη στο Μαιαμι. Πριν πάω στην Φλόριντα ειχα την εντυπωση ότι το Μαιάμι ήταν πολύ πιο κοντα με το Ft Lauderdale. Αλλα γενικά εχω ένα θεμα στο να υπολογιζω αποστασεις ισως επειδη ζω σε μια μικρή πόλη όπου τα παντα είναι κοντα. Ξεκινήσαμε λιγο πριν από της 9 το πρωι και οι δρομοι δεν ειχαν καθολου κινηση οποτε και φτασαμε αρκετα γρηγορα ίσως σε κανενα μισάωρο. Η θέα από τον αυτοκινητοδρομο καθως πλησιάζαμε εντυπωσιακή. Παρκάραμε δίπλα από το Bayside marketplace και πηγαμε να βγαλουμε εισητηρια για το Hop on hop off λεωφορείο. Γενικά περα από τους εντυπωσιακους ουρανοξύστες, την αντιθεση των πανυψηλων κτηρίων με τη θάλασσα και τους φοινικες στο South Beach, τις παραλίες και τα εμπορικά κεντρα το Μαιάμι δεν εχει ουσιαστικα κάτι άλλο που επιβαλλεται να δεις. Ισως μια βολτα από την μικρη Αβάνα, μια επισκεψη στο ενυδρείο (όπου δεν προλαβαμε να παμε αλλα μου ειπαν ότι του Ορλάντο είναι πολύ καλύτερο), ή σε καποιο παρκο. Έτσι ξεκινήσαμε τη βολτα μας στo South beach. Διασχίζοντας τη γεφυρα προς το Sobe, η θεα σου κοβει την ανασα! To κεντρο της διασκεδασης στο Μαιαμι μερα και νυχτα, μπορεις να κάνεις εκει ό,τι ειδους διακοπες θελεις… οικογενειακες, με το ετερον ημισυ (ρομαντικες ) με φιλους, μονος (θα βρεις παρέα), ατελειωτο shopping σε καταπληκτικα εμπορικα κεντρα. Διασχισαμε τη διάσημη Ocean Drive με τα Art Deco κτηρια, τα οποια είναι όλα διατηρητεα και δεν επιτρεπεται να κανεις την οποιαδηποτε παρεμβαση εξωτερικα. Ειδαμε το μεγαρο του μακαριτη του Versace, το Carlyle που τωρα το εχουν μετατρεψει σε διαμερισματα, το Cardozo της Γκλορια Εστεφαν. Ε ναι αυτά είναι τα «αξιοθεατα» της περιοχης. Αυτό που πραγματικα αξιζει καποιος να δει είναι το μνημειο του ολοκαυτωματος. Το γλυπτο είναι εξαιρετικο, και μπορειτε να παρετε πληροφοριες εδώ. [URL="http://www.holocaustmmb.org/"][U]http://www.holocaustmmb.org/[/U][/URL]. Η εβραική περιοχή είναι πολύ ομορφη, τα σπιτια μεγαλα, περιποιημενα, και πολύ ακριβα. Γυρνωντας πισω στο σημειο εκκινησης, η θεα ήταν και παλι καταπληκτικη. Υπαρχει ένα κτηριο το οποιο ξεχωριζει αρχιτεκτονικα από τα υπολοιπα και αυτό είναι το Freedom Tower, είναι το αντιστοιχο Ellis island της ΝΥ. Εκει καταγραφονταν οι Κουβανοι μεταναστες. Καταβηκαμε λοιπον από το λεωφορειο και καθως ειχαμε πεινασει, πηγαμε για φαγητο και βολτα στο Bayside marketplace. To εστιατοριο στο οποιο φαγαμε ήταν το «The knife” [URL="http://www.thekniferestaurant.com/ingles/index.html"][U]http://www.thekniferestaurant.com/ingles/index.html[/U][/URL
- Bye bye Florida- Hello Canada
- Καταρράκτες Νιαγάρα και Μπάφαλο]Μετα από έναν καλο βραδυνο υπνο, ξυπνησα νωρις αρκετα ανυπομονη! Η Νεα Υορκη δεν ήταν στα σχεδια μου αλλα όταν προέκυψε ένιωσα τρεις φορες πιο ενθουσιασμενη απ’ότι για το υπολοιπο ταξιδι όντας επηρεασμενη και από το φορουμ ομολογουμενως! Τα πραγματα ήταν ηδη ετοιμα από την προηγουμενη μερα, οποτε μετα το πρωινο, κάναμε τις τελικες ετοιμασιες (που αφορουσαν οι περισσοτερες την μικρη) και κατά της 10,30 ξεκινήσαμε για τους Καταρρακτες του Νιαγάρα. Η διαδρομή κραταει περιπου μιαμιση ώρα και δεν είναι κάτι το ιδιαιτερο. Όταν φτασεις πια στους Καταρρακτες όμως εκει εντυπωσιάζεσαι μιας που το θεαμα είναι μαγικο. Δυστυχως η περιοχή γυρω από τους καταρρακτες εχει εμπορευματοποιηθει παρα πολύ και θεωρώ ότι δεν αξιζει να μεινει καποιος εκει. Είναι ότι πρεπει για ήμερησια εκδρομή ή αν θελει καποιος να εξερευνήσει την περιοχή, είναι προτιμότερο να μεινει για λιγες μερες στη μικρή πολη Niagara on the Lake, που είναι κουκλίστικη, ήσυχη και κοντα στους καταρρακτες, και απ’ότι θυμαμαι υπαρχουν πολλα οινοποιεία τα οποια μπορει να επισκεφτει. Εμεις καναμε μια γρήγορη βολτα με το αυτοκίνητο για να δω το Horseshoe Fall ( τον Καταρρακτη που ανηκει στον Καναδα) αλλα προτιμησα να περασουμε αμεσως απεναντι στο Buffalo και να θαυμασουμε τη θεα και από εκεινη την πλευρα. Αν και ειχε αρκετη κινηση στα συνορα, δεν αργησαμε να περασουμε με συνοπτικες διαδικασιες, ελεγχοντας μονο τα διαβατήρια μας (ουτε esta ζητησαν, ουτε τη συγκαταθεση του αντρα μου για την μικρή ) το μονο που με ρωτησε ηταν ποτε ήμουν τελευταια φορα στην Αμερική. Ισως γιαυτο δεν ζητησε τιποτε άλλο. Εν πασει περιπτωσει, περασαμε και κατευθυνθηκαμε στο Niagara Falls State Park. Δεν παρκαραμε στο παρκιν του παρκου γιατι ήταν γεματο αλλα σε ένα άλλο παρκιν λίγο πριν το παρκο. Το αντιτιμο 5 δολαρια ενώ στο παρκιν του παρκου όπως μαθαμε στην πορεια 10 δολαρια. Και λογικο. Το παρκο είναι τεραστιο, γεματο λουλουδια και δεντρα, πάρα πολύ καθαρο και όσο κοσμο και αν εχει δεν το καταλαβαινεις. Περασαμε από το visitor center και κατεβηκαμε κάτω όπου πια, περνωντας από ένα μικρο δασακι πραγματικά φτάνεις διπλα ακριβως στους Καταρρακτες. Η θεα είναι δεκα φορες καλυτερη απότι στην Καναδεζικη πλευρα. Οι Αμερικάνοι εχουν κανει καταπληκτική δουλεια με το παρκο. Από εκει μπορεις να κατεβεις κάτω και να παρεις το καραβάκι για μια βολτα κοντα στους Καταρράκτες ή να ανεβεις ξανα επανω και να βγεις στο παρατηρητήριο για μια πανοραμική, μαγική θεα. Και τα δυο τα συστηνω ανεπιφυλακτα! Έχοντας μπει στο Maid of the mist από την Καναδεζικη πλευρα, πριν τρια χρονια εχω να πω ότι ήταν για μενα τουλαχιστον καταπληκτική εμπειρια. Πλησιάζεις αρκετα κοντα, τοσο όσο να εισαι ασφαλής και τοτε συνειδητοποιείς με ποση ορμη και δυναμη πεφτει κάτω το νερο. Τέλος πάντων η ωρα ειχε περασει και το στομάχι διαμαρτυρόταν, και η μικρή που δεν κανει κάλα την κοιλια της πεινουσε, οποτε πηγαμε για φαγητο στο Denny’s. Εγώ εφαγα ένα «Sweet & Tangy BBQ Chicken” το οποιο συνοδευοταν με πιτες και εσκασα! Ήταν πολύ νοστιμο. Για γλυκο πηραμε κάτι λουκουμαδες γεμιστους που δεν θυμαμαι πως τους λενε αλλά ήταν πολύ καλοι. Γενικα φθηνο και καλο φαγητο. Με το στομαχι γεματο ξεκινήσαμε για το ξενοδοχειο. Το προγραμμα ελεγε διανυκτερευση στο Μπαφαλο, και πρωι πρωι πτηση για NY City. Το ξενοδοχειο που ειχαμε κλεισει ήταν το Millenium hotel Buffalo, [URL="http://www.millenniumhotels.com/millenniumbuffalo/index.html"]Buffalo New York Hotels near Niagara Falls | Millennium Hotel Buffalo | Cheektowaga Hotels[/URL
- Πρώτη μέρα στο Μεγάλο Μήλο!]Το τηλεφωνο χτυπησε στις 6.00. «Good morning, this is your wake up call» ακουστηκε από την άλλη ακρη της γραμμης. Ευχαρίστησα τον ρεσεψιονιστ, και σηκωθηκα με το ένα ματι κλειστο γιατι δεν ειχα κοιμηθει καλα το βραδυ. Εκανα ένα μπουκάλι γαλα στην μικρή και την εβαλα κοιμισμένη στο καροτσι της. Ηξερα πως δεν θα αργουσε να ξυπνησει με την φασαρια. Και πραγματικά, ξυπνησε με το που ανεβηκαμε στο λεωφορειο, το οποιο περιμενε στην εισοδο, εμας και πεντε εξι ακομα ατομα για το αεροδρομιο. Φτασαμε αμεσως στο Buffalo Niagara International airport, ένα μικρό αεροδρομιο με εντυπωσιακο όμως σχεδιασμό. Καναμε τσεκ ιν και πηγαμε στην πυλη μας. Θα πετουσαμε με την Delta και τα εισητηρια τα ειχε κλεισει η ξαδερφη μου, 100 ευρω μονο. Αυτος ηταν και ο δευτερος λογος που επιλεξαμε το συγκεκριμενο αεροδρομιο, διοτι οι τιμες από το Pearson ήταν σχεδον τριπλασιες. Το αεροπλανο ήταν το μικροτερο με το οποιο εχω πεταξει ποτε, δε νομιζω να χωραγε περισσοτερα από 70 ατομα και ήταν ολοφάνερα παλιο. Επισης αυτό που με παραξενεψε ήταν το ότι ταξιδεψαμε με χειραποσκευη ( την τσεκαρισμενη βαλιτσα την χρεώνουν) την οποια ουτε ζυγισαν ουτε προσεξαν ιδιαιτερα ούτε τιποτα. Καθως μπαιναμε στο αεροπλανο ή υπαλληλος με το ματι μας ελεγε αν θα την παιρναμε στην καμπινα ή όχι. Αν της φαινοταν μεγάλη, της εβαζε ένα χαρτακι (σαν να την τσεκαρε δηλαδη) εδινε το αποκομα και αυτό ήταν. Η δική μου της φανηκε μεγάλη (όπως και οι περισσοτερες) και την αφησαμε εξω μαζι με το καροτσι. Επισης να σημειωση ποσο ελαστικοι ήταν στο θεμα των υγρων μεσα στις χειραποσκευες. Κρατουσαμε μια τσαντα με τρια μισα μπουκαλια νερο και εξι χυμους 200ml ο καθενας. Το νερο το περασαμε χωρις μα και μου, και το χυμο, ανοιξε ένα κουτακι, ελεγξε λιγο σε ένα μηχανημα πουειχε και τον υπολοιπο μου τον εδωσε να τον πιω. Για να μην αναφερω τα κρακερακια, τα μπισκοτα και τα κορν φλεικς της μικρης. Για αυτά ουτε λογος. Τέλος παντων, στο αεροπλανο υπηρχε μια αεροσυνοδος (λογικό αφου ηταν τοσο μικρο , ο καφες ήταν ο χειροτερος που εχω πιει ποτε, η πτηση κρατησε 55 λεπτα, μιαμιση ωρα στο συνολο μεχρι να βγουμε από το αεροπλανο. Μια συντομη ευχαριστη πτηση, κατά τη διαρκεια της οποιας η μικρή κοιμόταν και δεν με ενοχλησε καθολου! Η θεα της Νεας Υορκης μεσα από το αεροπλάνο ήταν συγκλονιστική. Δεν μπορουσα να πιστεψω ότι πηγαινα στη Νεα Υορκη! Στο JFK γινόταν χαμός, ειχε παρα πολύ κοσμο. Πηραμε ένα ταξι και ξεκινησαμε για το ξενοδοχείο. Ο ταξιτζής πολύ φιλικος και εξυπηρετικος, πιασαμε την κουβεντα και μας ειπε ότι εχει πολλους Ελληνες φιλους. Η διαδρομή κρατησε αρκετη ωρα και κοστισε 50 δολαρια τα οποια δεν μου φανηκαν πολλα. Τον κλεισαμε και για την επιστροφή μας (συνοπτικες διαδικασιες). Το ξενοδοχειο που μειναμε ήταν το Beekman Tower Hotel, ένα πολύ παλιο ξενοδοχείο, που βρισκεται στην 49th street και 1st avenue. [URL="http://www.thebeekmanhotel.com/"]Midtown Manhattan Luxury Hotel - NYC East Side | Beekman Tower Hotel[/URL
- Κεφάλαιο 9ο
- Financial District & Central Park
- Το άγαλμα της Ελευθερίας
- Αποχαιρετισμός στην Νέα Υόρκη.
- Πίσω στο Τορόντο..]Την επομενη μέρα ξυπνήσαμε αργά και εγω μαλιστα δεν ειχα καμμια ορεξη να σηκωθώ απο το κρεββάτι. Λιγο χουζουρι το ήθελα αλλά τι να κάνουμε, εκανα την καρδιά μου πετρα:). Βγήκα στο μπαλκόνι και αν και ο ήλιος ελαμπε εκανε ψυχρα. Νοσταλγησα την Φλοριντα, προτιμω να ζεσταινομαι απο το να κρυωνω. Μετα το πρωινό βαλθηκα να κάνω τις απαραίτητες δουλειες του πλυσιματος των ρουχων, τακτοποιηση, συμμαζεμα κτλ. Το ιδιο και οι υπολοιποι. Το μεσημερακι τηλεφωνήσαμε στα ξαδερφια μας και κανονισαμε να παμε για φαγητο. Κάθε τριτη Κυριακή του Ιουνίου στον Καναδά γιορταζεται η μερα του πατέρα (Father's Day) και εχει την ιδια βαρυτητα με την γιορτη της Μητέρας (οχι οπως εδω που οι περισσοτεροι δεν ξερουν ότι κάν υπαρχει). Κλείσαμε τραπεζι στο Mandarin (αν και ισως θα επρεπε να παμε καπου αλλου) και περασαμε ενα ομορφο απογευμα ολη η οικογενεια μαζι. Μετα το φαγητό οι μισοι εφυγαν αλλα εμεις που ειχαμε ορεξη για βολτα, πηραμε το αυτοκίνητο και πηγαμε στην "παραλία". Η περιοχή The Beach ή The Beaches ειναι αρκετα δημοφιλής στο Τοροντο. Βρισκεται ανατολικά της πολης και ειναι απο τις παλαιότερες γειτονιες. Η οριστική ονομασία The Beach δοθηκε μετα απο ψηφοφορία μεταξυ των κατοικων καθώς αλλοι ήθελαν αν λεγεται The Beach και αλλοι The Beaches. Επικράτησε το πρωτο αν και πολλοι ακομα αναφερονται στην περιοχή με το δευτερο. Μπορείς να πας εκει με streetcar. Ο κεντρικός δρομος η Queen street ειναι πραγματικά γραφικος, με όμορφα μικρά μαγαζάκια κατα μηκος του, καφέ και εστιατόρια. Η παραλία ειναι με ψιλή αμμο και η λίμνη Οντάριο δεν ξεχωριζει απο θαλασσα με το ματι. Απ 'οτι εμαθα όμως το νερό δεν ειναι καθαρό. Μια βολτα ομως κατα μήκος της ακτής θα ήταν πολύ ομορφα, εμεις όμως δεν την κάναμε. Υπαρχει επισης ενα πολύ ομορφο μεγαλο παρκο διπλα ακριβως απο τη λίμνη. Το καλοκαίρι και στο πάρκο και στην παραλία μαζευεται πολύς κοσμος, υπάρχουν ξύλινα τραπεζάκια όπου μπορείς να κάνεις πικ νικ, φιλέ για βολευ, και στο παρκο ειναι υπεροχα να πας με την οικογένεια να παιξουν τα παιδιά ή και μονος σου με ένα βιβλίο κάτω απο ενα δεντρο. Γενικά η περιοχή πλεον ειναι πολύ αναβαθμισμένη και τα σπιτια πολύ ακριβά. Αν λοιπον καποιος εχει πολλες μερες στη διαθεση του, προτεινω μια βολτα στην εν λογω περιοχή. To βραδάκι το μενου ειχε παγωτο. Κοντα στο σπιτι της θειας μου στην υπαρχει ενα μαγαζάκι με παγωτο, μεγαλη ποικιλια γευσεων και μεγαλη ποικιλία απο χωνάκια, το Dutch Dreams. Δεν μπορειται να φανταστειτε την ουρα! Το μαγαζι ειναι παρα πολυ μικρό, η διακοσμηση πολύ κιτς, αλλα το παγωτο πολύ ωραίο. Ο ιδιοκτήτης μενει απεναντι και βλεπεις τους υπαλληλους να πηγαινοερχονται με δοχεία παγωτα συνεχεια! Μια γευση εδω [URL="http://www.blogto.com/restaurants/dutchdreams"]Dutch Dreams[/URL
- Toronto Islands]Η Δευτέρα ήταν αφιερωμενη στα παιδιά (βάζω όμως και τον εαυτο μου μεσα μιας που με θεωρώ παιδι στην καρδια! ;)). Το προγραμμα ειχε επισκεψη στα νησακια του Τορόντο. Προκειται για μικρά νησακια στη λιμνη Ονταριο 10-15 λεπτά αποσταση με το φερυ. Ο μονος τροπος να τα επισκεφτείς είναι το φερυ ή καποια βάρκα ή water taxi, δεν υπαρχει δηλαδη δρομος προς τα εκει. Το φερυ φευγει από το λιμάνι (bay street) κάθε 20 λεπτα περιπου. Το εισητηριο αν θυμαμαι καλα 7 δολαρια. Εμείς φτάσαμε κατά της 11 και το καραβι για το Center Island οπου βασικά θελαμε να παμε ειχε μολις αναχωρήσει. Αποφασισαμε να παρουμε το άλλο για το Ward’s island που εφευγε σε 5 λεπτα. Από εκει ενας ομορφος περιπατος στη φυση και μετα από μιση ωρα περιπου φτανεις στο Center Island. Η διαδρομή πολύ συντομη, και ο κοσμος στο καραβακι λιγοστός (γιατι οι περισσοτεροι προτιμουν το άλλο). Το Ward’s island ήταν για μενα ο μικρός παραδεισος που θα ήθελα να ζω:roll:. Μέσα στη φυση, στο πράσινο, στα λουλουδια και τοσο κοντα στην πολη. Στα νησακια αυτά δεν υπαρχουν αυτοκίνητα περα από τα δημοσιας χρησης (πυροσβεστικό, ασθενοφόρο κτλ). Τα σπιτια είναι πολύ γραφικά και περιποιημένα , με όμορφους κήπους. Όσα βρισκονται δίπλα από τη λιμνη δε, εχουν καταπληκτική θέα του Τορόντο. Η μισή ωρα αποσταση εγινε μια, γιατι περιπλανηθηκαμε αρκετα στο νησι. Το Center island είναι αυτό που προτιμά ο περισσοτερος κόσμος εξαιτίας του παρκου Centerville ([URL="http://www.centreisland.ca/"][U]http://www.centreisland.ca/[/U][/URL
- Επίλογος..
- Φωτογραφίες][URL="http://www.travelstories.gr/attachments/%F4%E1%EE%E9%E4%E9%F9%F4%E9%EA%DD%F2-%E9%F3%F4%EF%F1%DF%E5%F2-%F3%E5-%E5%EE%DD%EB%E9%EE%E7/8652d1313932264-%E1%F0%EF-%F4%E7-%E6%E5%F3%F4%E7-%F3%F4%EF-%EA%F1%FD%EF-%EC%E5-%E5%ED%E1-%EC%F9%F1%EF-%EA%E1%E9-%DE%F4%E1%ED-%F4%E5%EB%E5%E9%E1-cimg1068-jpg"][IMG]http://www.travelstories.gr/attachments/%F4%E1%EE%E9%E4%E9%F9%F4%E9%EA%DD%F2-%E9%F3%F4%EF%F1%DF%E5%F2-%F3%E5-%E5%EE%DD%EB%E9%EE%E7/8652d1313932264t-%E1%F0%EF-%F4%E7-%E6%E5%F3%F4%E7-%F3%F4%EF-%EA%F1%FD%EF-%EC%E5-%E5%ED%E1-%EC%F9%F1%EF-%EA%E1%E9-%DE%F4%E1%ED-%F4%E5%EB%E5%E9%E1-cimg1068-jpg[/IMG][/URL] [URL="http://www.travelstories.gr/attachments/%F4%E1%EE%E9%E4%E9%F9%F4%E9%EA%DD%F2-%E9%F3%F4%EF%F1%DF%E5%F2-%F3%E5-%E5%EE%DD%EB%E9%EE%E7/8653d1313932297-%E1%F0%EF-%F4%E7-%E6%E5%F3%F4%E7-%F3%F4%EF-%EA%F1%FD%EF-%EC%E5-%E5%ED%E1-%EC%F9%F1%EF-%EA%E1%E9-%DE%F4%E1%ED-%F4%E5%EB%E5%E9%E1-cimg1094-jpg"][IMG]http://www.travelstories.gr/attachments/%F4%E1%EE%E9%E4%E9%F9%F4%E9%EA%DD%F2-%E9%F3%F4%EF%F1%DF%E5%F2-%F3%E5-%E5%EE%DD%EB%E9%EE%E7/8653d1313932297t-%E1%F0%EF-%F4%E7-%E6%E5%F3%F4%E7-%F3%F4%EF-%EA%F1%FD%EF-%EC%E5-%E5%ED%E1-%EC%F9%F1%EF-%EA%E1%E9-%DE%F4%E1%ED-%F4%E5%EB%E5%E9%E1-cimg1094-jpg[/IMG][/URL] [URL="http://www.travelstories.gr/attachments/%F4%E1%EE%E9%E4%E9%F9%F4%E9%EA%DD%F2-%E9%F3%F4%EF%F1%DF%E5%F2-%F3%E5-%E5%EE%DD%EB%E9%EE%E7/8654d1313932338-%E1%F0%EF-%F4%E7-%E6%E5%F3%F4%E7-%F3%F4%EF-%EA%F1%FD%EF-%EC%E5-%E5%ED%E1-%EC%F9%F1%EF-%EA%E1%E9-%DE%F4%E1%ED-%F4%E5%EB%E5%E9%E1-cimg1110-jpg"][IMG]http://www.travelstories.gr/attachments/%F4%E1%EE%E9%E4%E9%F9%F4%E9%EA%DD%F2-%E9%F3%F4%EF%F1%DF%E5%F2-%F3%E5-%E5%EE%DD%EB%E9%EE%E7/8654d1313932338t-%E1%F0%EF-%F4%E7-%E6%E5%F3%F4%E7-%F3%F4%EF-%EA%F1%FD%EF-%EC%E5-%E5%ED%E1-%EC%F9%F1%EF-%EA%E1%E9-%DE%F4%E1%ED-%F4%E5%EB%E5%E9%E1-cimg1110-jpg[/IMG][/URL] [URL="http://www.travelstories.gr/attachments/%F4%E1%EE%E9%E4%E9%F9%F4%E9%EA%DD%F2-%E9%F3%F4%EF%F1%DF%E5%F2-%F3%E5-%E5%EE%DD%EB%E9%EE%E7/8655d1313932442-%E1%F0%EF-%F4%E7-%E6%E5%F3%F4%E7-%F3%F4%EF-%EA%F1%FD%EF-%EC%E5-%E5%ED%E1-%EC%F9%F1%EF-%EA%E1%E9-%DE%F4%E1%ED-%F4%E5%EB%E5%E9%E1-cimg1279-jpg"][IMG]http://www.travelstories.gr/attachments/%F4%E1%EE%E9%E4%E9%F9%F4%E9%EA%DD%F2-%E9%F3%F4%EF%F1%DF%E5%F2-%F3%E5-%E5%EE%DD%EB%E9%EE%E7/8655d1313932442t-%E1%F0%EF-%F4%E7-%E6%E5%F3%F4%E7-%F3%F4%EF-%EA%F1%FD%EF-%EC%E5-%E5%ED%E1-%EC%F9%F1%EF-%EA%E1%E9-%DE%F4%E1%ED-%F4%E5%EB%E5%E9%E1-cimg1279-jpg[/IMG][/URL
Την Παρασκευη ξυπνησα με πονοκεφαλο. 
Και όχι μονο αυτό αλλα με βουλωμένη μύτη, βηχα και φτιαρνισμα, δηλαδη με ένα πολύ ασχημο κρυολογημα. Ηλπιζα να μην κρυώσω αλλα με το τοσο δυνατο αιρ κοντισιον παντου (εγω δεν εχω συνηθισει τον κλιματισμο) και την τοση πολύ ζεστη εξω, επομενο ήταν να μου συμβει. Ευχηθηκα μονο να είναι καλα η μικρη. Ευτυχως το πολύ πακεταρισμα ειχε ήδη γινει, και σε λιγοτερο από μια ωρα ειχα τελειωσει με τις βαλιτσες. Οποτε θελοντας να αντιγραψω τις φωτογραφιες μου και εκεινες της ξαδερφης μου σε ένα cd και να εκτυπωσω μερικες πηγαμε στο Costco. Το Costco είναι μια αλυσιδα πολυκαταστηματων-αποθηκη στα οποια για να ψωνισεις πρεπει να εισαι μελος. Για να εγγραφεις δινεις μια ετησια συνδρομή και αναλογα με τα ψωνια σου σου δινουν και ένα ποσοστο % πισω. Η ποικιλια των προιόντων είναι τεραστια και οι τιμες παρα πολύ καλες. Τέλος παντων εκανα τη δουλεια μου, φαγαμε ένα πολύ νοστιμο σαντουιτσακι με κοτοπουλο (για 1,5$) και γυρισαμε σπιτι. Εκτος από το κρυολογημα ήμουνα και πολύ χαλια ψυχολογικά, η αληθεια είναι ότι δεν ήθελα να φυγω. Δεν ήμουνα ετοιμη να αφησω τα ξαδερφια μου και τα ανηψια μου τους οποιους ειχα 3 χρονια να δω και ποιος ξερει ποτε θα ξαναδω. Η ωρα κυλησε γρηγορα και επρεπε να φυγουμε για το αεροδρομιο. Η ξαδερφη μου είχε αλλαξει το εισητηριο μου και αυτή τη φορα πεταγα από το αεροδρόμιο του Fort Lauderdale, το οποιο μαλιστα ηταν 10-15 λεπτα από το σπιτι. Χαιρετησα τα παιδια με κλαμματα, το ιδιο και αυτά, εσφιξαν δυνατα στην αγκαλια τους την κορη μου την οποια ειχαν σαν αδερφη τους ολες αυτές τις μερες, και ξεκινησαμε. Το αεροδρομιο αρκετα μικροτερο από το ΜΙΑ μας εξυπηρετησε αφανταστα λογω της κοντινης του αποστασης. Την πρωτη θεση δεν μου την εδωσαν λογω της μικρής (η ξαδερφη μου δουλευει στην Air Canada) αλλα τουλαχιστον δεν μου εδωσαν «διπλανους» στη μεσαια σειρα οπου με εβαλαν. Ετσι η μικρη πηρε τον υπνακο της με την ανεση της ευτυχως για μια ακομη φορα (σε αυτό ήμουνα πολύ τυχερη). Η πτηση κρατησε τρεις ωρες περιπου και 9 το βραδυ φτασαμε στο Τοροντο. Κατεβηκαμε τελευταιες όπως παντα από το αεροπλανο, εβαλα τη μικρη στο καροτσακι της και πηγαμε για τις αποσκευες. Εκει ξεκινησε ενας γολγοθας διοτι ηδη κουβαλαγα δυο μεγαλουτσικες χειραποσκευες μαζι με το καροτσι. Στην παραλαβη αποσκευων, πηρα τις βαλιτσες, εβαλα τις χειραποσκευες από πανω και αντε τωρα να σερνεις ένα καροτσι με μωρο και ένα καροτσι με 4 βαλιτσες. Με κοιτουσαν σαν εξωγήινη, αλλα εγω ειχα βρει το κολπο.!! Ευτυχως ενας κυριος προσφερθηκε να με βοηθησει, μεχρι τη στιγμη που ειδα τη θεια μου να με χαιρεταει. Τον ευχαριστησα, αγκαλιασα τη θεια μου και πηραμε το δρομο για το σπιτι. «Τι επαθες» με ρωτησε. «Ασε, χαλια ειμαι» της λεω. «Don’t worry, μου ειπε η ξαδερφη μου, I’ll give you something and you’ll feel better tomorrow». Κατεβασα λοιπον δυο χαπακια για το κρυο με την ελπιδα να ειμαι καλυτερα την επομενη μερα. Δεν ήμουνα αλλα σε δυο μερες (και πολλα αλλα χαπακια ακομα) μου περασε εντελως.
Από το Σάββατο εως τη Δευτερα δεν καναμε και τιποτα σπουδαιο. Ένα παιδικο παρτυ τη μια μερα, που μας εφαγε ολη τη μερα αλλα ήταν πολύ ομορφα, μια βολτα και φαγητο την άλλη. Το εστιατοριο στο οποιο φαγαμε είναι ένα κινεζικο μονο που δεν είναι ακριβως κινεζικο. Tα Mandarin υπαρχουν σχεδον σε ολον τον Καναδα, και είναι all you can eat buffet, κινεζικο φαγητο με επιρροες από τη δυτικη κουζινα. Το φαγητο είναι παρα πολύ καλο, τεραστια ποικιλια και σερβιρεται με τσαι γιασεμι (μπλιαχ το τσαι). Και παλι δεν σερβιρεται, το βαζεις μονο σου. Σημειωση ότι λογω του ότι είναι πολύ δημοφιλες, πρεπει όπωσδηποτε να κλεισεις τραπεζι και συνηθως σου λενε και την ωρα που μπορεις να κατσεις δηλαδη πχ από της 16.00 εως 18.00. Όταν πλησιαζει η 18.00 ευγενικα σου φερνουν ζεστες βρεγμενες πετσετουλες και fortune cookies και εσυ πιανεις το μηνυμα. Μου αρεσει πολύ το Mandarin. Εμεις επισκεφτηκαμε αυτό στη Yonge Street. Και μετα το φαγητο επιβαλλεται μια βολτα στη πολη. Ανυπομονουσα να δω ξανα το CN Tower. Δεν ξερω γιατι αλλα μου αρεσει τοσο πολύ. Στεκεται εκει, φωτισμενο το βραδυ και είναι τοσο εντυπωσιακο. Κατεβηκαμε τη Yonge Street κεντρική οδός του Τοροντο (κάποτε μαλιστα ήταν η μακρύτερη οδος στον κοσμο, στριψαμε στη Front street, να και το CN Tower, και μετα στη Spadina. Περασαμε τη Chinatown και καιρος να γυρισουμε σπιτι. Η Δευτερα κυλησε γρηγορα, καθως επρεπε να μαζεψουμε τα πραγματα μας, να φτιαξουμε μια βαλιτσουλα, να καταστρωσουμε τα σχεδια μας. Την επομενη ξεκινουσε η περιπετεια μας στη Νεα Υορκη!
Και όχι μονο αυτό αλλα με βουλωμένη μύτη, βηχα και φτιαρνισμα, δηλαδη με ένα πολύ ασχημο κρυολογημα. Ηλπιζα να μην κρυώσω αλλα με το τοσο δυνατο αιρ κοντισιον παντου (εγω δεν εχω συνηθισει τον κλιματισμο) και την τοση πολύ ζεστη εξω, επομενο ήταν να μου συμβει. Ευχηθηκα μονο να είναι καλα η μικρη. Ευτυχως το πολύ πακεταρισμα ειχε ήδη γινει, και σε λιγοτερο από μια ωρα ειχα τελειωσει με τις βαλιτσες. Οποτε θελοντας να αντιγραψω τις φωτογραφιες μου και εκεινες της ξαδερφης μου σε ένα cd και να εκτυπωσω μερικες πηγαμε στο Costco. Το Costco είναι μια αλυσιδα πολυκαταστηματων-αποθηκη στα οποια για να ψωνισεις πρεπει να εισαι μελος. Για να εγγραφεις δινεις μια ετησια συνδρομή και αναλογα με τα ψωνια σου σου δινουν και ένα ποσοστο % πισω. Η ποικιλια των προιόντων είναι τεραστια και οι τιμες παρα πολύ καλες. Τέλος παντων εκανα τη δουλεια μου, φαγαμε ένα πολύ νοστιμο σαντουιτσακι με κοτοπουλο (για 1,5$) και γυρισαμε σπιτι. Εκτος από το κρυολογημα ήμουνα και πολύ χαλια ψυχολογικά, η αληθεια είναι ότι δεν ήθελα να φυγω. Δεν ήμουνα ετοιμη να αφησω τα ξαδερφια μου και τα ανηψια μου τους οποιους ειχα 3 χρονια να δω και ποιος ξερει ποτε θα ξαναδω. Η ωρα κυλησε γρηγορα και επρεπε να φυγουμε για το αεροδρομιο. Η ξαδερφη μου είχε αλλαξει το εισητηριο μου και αυτή τη φορα πεταγα από το αεροδρόμιο του Fort Lauderdale, το οποιο μαλιστα ηταν 10-15 λεπτα από το σπιτι. Χαιρετησα τα παιδια με κλαμματα, το ιδιο και αυτά, εσφιξαν δυνατα στην αγκαλια τους την κορη μου την οποια ειχαν σαν αδερφη τους ολες αυτές τις μερες, και ξεκινησαμε. Το αεροδρομιο αρκετα μικροτερο από το ΜΙΑ μας εξυπηρετησε αφανταστα λογω της κοντινης του αποστασης. Την πρωτη θεση δεν μου την εδωσαν λογω της μικρής (η ξαδερφη μου δουλευει στην Air Canada) αλλα τουλαχιστον δεν μου εδωσαν «διπλανους» στη μεσαια σειρα οπου με εβαλαν. Ετσι η μικρη πηρε τον υπνακο της με την ανεση της ευτυχως για μια ακομη φορα (σε αυτό ήμουνα πολύ τυχερη). Η πτηση κρατησε τρεις ωρες περιπου και 9 το βραδυ φτασαμε στο Τοροντο. Κατεβηκαμε τελευταιες όπως παντα από το αεροπλανο, εβαλα τη μικρη στο καροτσακι της και πηγαμε για τις αποσκευες. Εκει ξεκινησε ενας γολγοθας διοτι ηδη κουβαλαγα δυο μεγαλουτσικες χειραποσκευες μαζι με το καροτσι. Στην παραλαβη αποσκευων, πηρα τις βαλιτσες, εβαλα τις χειραποσκευες από πανω και αντε τωρα να σερνεις ένα καροτσι με μωρο και ένα καροτσι με 4 βαλιτσες. Με κοιτουσαν σαν εξωγήινη, αλλα εγω ειχα βρει το κολπο.!! Ευτυχως ενας κυριος προσφερθηκε να με βοηθησει, μεχρι τη στιγμη που ειδα τη θεια μου να με χαιρεταει. Τον ευχαριστησα, αγκαλιασα τη θεια μου και πηραμε το δρομο για το σπιτι. «Τι επαθες» με ρωτησε. «Ασε, χαλια ειμαι» της λεω. «Don’t worry, μου ειπε η ξαδερφη μου, I’ll give you something and you’ll feel better tomorrow». Κατεβασα λοιπον δυο χαπακια για το κρυο με την ελπιδα να ειμαι καλυτερα την επομενη μερα. Δεν ήμουνα αλλα σε δυο μερες (και πολλα αλλα χαπακια ακομα) μου περασε εντελως. Από το Σάββατο εως τη Δευτερα δεν καναμε και τιποτα σπουδαιο. Ένα παιδικο παρτυ τη μια μερα, που μας εφαγε ολη τη μερα αλλα ήταν πολύ ομορφα, μια βολτα και φαγητο την άλλη. Το εστιατοριο στο οποιο φαγαμε είναι ένα κινεζικο μονο που δεν είναι ακριβως κινεζικο. Tα Mandarin υπαρχουν σχεδον σε ολον τον Καναδα, και είναι all you can eat buffet, κινεζικο φαγητο με επιρροες από τη δυτικη κουζινα. Το φαγητο είναι παρα πολύ καλο, τεραστια ποικιλια και σερβιρεται με τσαι γιασεμι (μπλιαχ το τσαι). Και παλι δεν σερβιρεται, το βαζεις μονο σου. Σημειωση ότι λογω του ότι είναι πολύ δημοφιλες, πρεπει όπωσδηποτε να κλεισεις τραπεζι και συνηθως σου λενε και την ωρα που μπορεις να κατσεις δηλαδη πχ από της 16.00 εως 18.00. Όταν πλησιαζει η 18.00 ευγενικα σου φερνουν ζεστες βρεγμενες πετσετουλες και fortune cookies και εσυ πιανεις το μηνυμα. Μου αρεσει πολύ το Mandarin. Εμεις επισκεφτηκαμε αυτό στη Yonge Street. Και μετα το φαγητο επιβαλλεται μια βολτα στη πολη. Ανυπομονουσα να δω ξανα το CN Tower. Δεν ξερω γιατι αλλα μου αρεσει τοσο πολύ. Στεκεται εκει, φωτισμενο το βραδυ και είναι τοσο εντυπωσιακο. Κατεβηκαμε τη Yonge Street κεντρική οδός του Τοροντο (κάποτε μαλιστα ήταν η μακρύτερη οδος στον κοσμο, στριψαμε στη Front street, να και το CN Tower, και μετα στη Spadina. Περασαμε τη Chinatown και καιρος να γυρισουμε σπιτι. Η Δευτερα κυλησε γρηγορα, καθως επρεπε να μαζεψουμε τα πραγματα μας, να φτιαξουμε μια βαλιτσουλα, να καταστρωσουμε τα σχεδια μας. Την επομενη ξεκινουσε η περιπετεια μας στη Νεα Υορκη!
Πάντως το γιατι ονομαζεται 
