romantic woman
Member
- Μηνύματα
- 2.535
- Likes
- 3.387
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΙΑΠΩΝΙΑ
Εδιμβούργο (Κεφάλαιο 2)
Το πλάνο μου μετά ήταν για Calton hill.Φαινόταν σχετικά κοντά στο χάρτη αμ δε...ολόκληρος κύκλος πίσω και δεξιά πάνω ανηφόρα σκαλοπάτια και εκεί που νόμιζα ότι το βρήκα βρέθηκα στο royal terrace.Ωραία ..δε λέω,και θέα από ψηλά αλλά που είναι το Calton hill;;και μετά από τόσο ξεπάτωμα βρέθηκα σε άλλο λόφο;; Την ίδια απορία με μένα είχαν και κάτι Ισπανοί ..μας ξεστράβωσε μιά Σκωτζέζα και βρήκαμε το μονοπάτι για να σκαρφαλώσουμε στον περιβόητο αυτό λόφο.Πολλές ανηφόρες ..πολλές.Αξιζε..άξιζε ο"παρθενώνας"το μνημείο του Νέλσονα κλπ η πολύ όμορφη θέα.
Από κει ποδαράτο πάλι προς κέντρο Princes street,οι ομώνυμοι πολύ όμορφοι κήποι..
Από Princess street παίρνω λεωφορείο που τερματίζει ocean terminal,στο λιμάνι δηλ,να δούμε και λίγο θάλασσα λίγο ωκεανό.Αλλιώς το φανταζόμουν και τα είχα διαβάσει και αλλιώς τα είδα...Εκεί λοιπόν στο τέρμα στο λιμάνι υπάρχει ένα τεράστιο!!!ομώνυμο εμπορικό κέντρο και υπάρχει αραγμένο και ένα καράβι..βασιλικό καράβι στο οποίο μπαίνεις με εισιτήριο ,δεν πήγα.Δεν έχει τίποτε άλλο,ενα υποτυπώδες μονοπάτι για βόλτα μιά σταλιά και τίποτε.Καναδυό στάσεις πρίν το τέρμα υπάρχει μιά μαρίνα και ένα;;ρεστωράν αυτό μόνο.
Απ ότι βλέπω λοιπόν όπως και στη Γλασκώβη με το ποτάμι...οι Σκωτζέζοι δεν εκμεταλεύονται το υγρό τους στοιχείο,τόχουν στο..φτύσιμο...που είστε Λονδρέζοι μου να τους δώσετε τα φώτα σας και να τους δείξετε τον τρόπο..
Η επιστροφή με το λεωφορείο μέσα από όμορφες συνοικίες και πάρκα.Πολύ απλωμένη πόλη....πολύ,πόσες ώρες έφυγαν στο να περπατάω και να τριγυρίζω για να δώ ένα αρκετά μεγάλο βέβαια κομμάτι της πόλης και αν εξαιρέσω το κάστρο δεν μπήκα(δεν πρόλαβα δηλ)σε κανένα μουσείο.
Πίσω λοιπόν προς κέντρο και μέσω της north bridge πάλι προς παλιά πόλη και royal mile αλλά από άλλη πλευρά,μέσω αυτής της γέφυρας (γέφυρα χωρίς από κάτω ποτάμι )και ν αντικρύζω απέναντι το κάστρο.Στα σοκκάκια και πάλι ...η ώρα περνάει και η κούραση είναι πολύ μεγάλη,οπότε με το τραίνο των 8 παρά κάτι επιστρέφω στη βάση μου.
Λίγος κόσμος στο τραίνο,η διαδρομή σε μεγάλο κομμάτι είναι γραφική γιατί περνάει μπροστά από λίμνη και βοσκοτόπια..είναι και η ώρα που δύει ό ήλιος και το τοπίο με γαληνεύει απίστευτα.Τα χρώματα στον ουρανό,κάτι ψαράδες στη λιμνη,τα προβατάκια στο ατέλειωτο πράσινο,τι ομορφιά είναι αυτή!!όση κι αν είναι η σωματική κούραση πόσο εύκολα ξεχνιέται όταν η ψυχή γαληνεύει...
Θα συνεχίσω με το Εδιμβούργο και αύριο..δεν ξεμπέρδεψα ακόμα
Το πλάνο μου μετά ήταν για Calton hill.Φαινόταν σχετικά κοντά στο χάρτη αμ δε...ολόκληρος κύκλος πίσω και δεξιά πάνω ανηφόρα σκαλοπάτια και εκεί που νόμιζα ότι το βρήκα βρέθηκα στο royal terrace.Ωραία ..δε λέω,και θέα από ψηλά αλλά που είναι το Calton hill;;και μετά από τόσο ξεπάτωμα βρέθηκα σε άλλο λόφο;; Την ίδια απορία με μένα είχαν και κάτι Ισπανοί ..μας ξεστράβωσε μιά Σκωτζέζα και βρήκαμε το μονοπάτι για να σκαρφαλώσουμε στον περιβόητο αυτό λόφο.Πολλές ανηφόρες ..πολλές.Αξιζε..άξιζε ο"παρθενώνας"το μνημείο του Νέλσονα κλπ η πολύ όμορφη θέα.
Από κει ποδαράτο πάλι προς κέντρο Princes street,οι ομώνυμοι πολύ όμορφοι κήποι..
Από Princess street παίρνω λεωφορείο που τερματίζει ocean terminal,στο λιμάνι δηλ,να δούμε και λίγο θάλασσα λίγο ωκεανό.Αλλιώς το φανταζόμουν και τα είχα διαβάσει και αλλιώς τα είδα...Εκεί λοιπόν στο τέρμα στο λιμάνι υπάρχει ένα τεράστιο!!!ομώνυμο εμπορικό κέντρο και υπάρχει αραγμένο και ένα καράβι..βασιλικό καράβι στο οποίο μπαίνεις με εισιτήριο ,δεν πήγα.Δεν έχει τίποτε άλλο,ενα υποτυπώδες μονοπάτι για βόλτα μιά σταλιά και τίποτε.Καναδυό στάσεις πρίν το τέρμα υπάρχει μιά μαρίνα και ένα;;ρεστωράν αυτό μόνο.
Απ ότι βλέπω λοιπόν όπως και στη Γλασκώβη με το ποτάμι...οι Σκωτζέζοι δεν εκμεταλεύονται το υγρό τους στοιχείο,τόχουν στο..φτύσιμο...που είστε Λονδρέζοι μου να τους δώσετε τα φώτα σας και να τους δείξετε τον τρόπο..
Η επιστροφή με το λεωφορείο μέσα από όμορφες συνοικίες και πάρκα.Πολύ απλωμένη πόλη....πολύ,πόσες ώρες έφυγαν στο να περπατάω και να τριγυρίζω για να δώ ένα αρκετά μεγάλο βέβαια κομμάτι της πόλης και αν εξαιρέσω το κάστρο δεν μπήκα(δεν πρόλαβα δηλ)σε κανένα μουσείο.
Πίσω λοιπόν προς κέντρο και μέσω της north bridge πάλι προς παλιά πόλη και royal mile αλλά από άλλη πλευρά,μέσω αυτής της γέφυρας (γέφυρα χωρίς από κάτω ποτάμι )και ν αντικρύζω απέναντι το κάστρο.Στα σοκκάκια και πάλι ...η ώρα περνάει και η κούραση είναι πολύ μεγάλη,οπότε με το τραίνο των 8 παρά κάτι επιστρέφω στη βάση μου.
Λίγος κόσμος στο τραίνο,η διαδρομή σε μεγάλο κομμάτι είναι γραφική γιατί περνάει μπροστά από λίμνη και βοσκοτόπια..είναι και η ώρα που δύει ό ήλιος και το τοπίο με γαληνεύει απίστευτα.Τα χρώματα στον ουρανό,κάτι ψαράδες στη λιμνη,τα προβατάκια στο ατέλειωτο πράσινο,τι ομορφιά είναι αυτή!!όση κι αν είναι η σωματική κούραση πόσο εύκολα ξεχνιέται όταν η ψυχή γαληνεύει...
Θα συνεχίσω με το Εδιμβούργο και αύριο..δεν ξεμπέρδεψα ακόμα