skiouros82
Member
- Μηνύματα
- 727
- Likes
- 53
- Επόμενο Ταξίδι
- μας τσάκισε ο covid
- Ταξίδι-Όνειρο
- japan me cherry blossom
Aκομη μια μερα ξημερωσε και μας βρισκει στο δωματιο 204 του ξενοδοχειου Α.Μ. στην οδο Rond de sant pau. Σαββατο 15/11/08 και ο καιρος εξακολουθει να είναι θαυμασιος. Τι εχει σημερα το προγραμμα? Εκτος από καλη διαθεση , μια βολτα σε μια άλλη γωνια της πολης. Στην placa espanya , για να επισκεφτουμε το museu national d’ art de catalunya και όχι μονο. Μπορει αυτές τις μερες να ξυπνουσα λιγο νωρις ,αλλα αποδειχθηκε ότι ηταν η καλυτερη κινηση. Πηγαιναμε στα «αξιοθετα της μαζας» ,όπως τα ονομαζω πρωι-πρωι και όταν εφθαναν τα τουριστικα λεωφορεια εμεις τα ειχαμε ηδη απολαυσει. Ετσι λοιπον και το Σαββατο πηραμε το μετρο και σε δυο στασεις βρεθηκαμε στην περιοχη fira.
Ισως για καποιον άλλο αυτή η περιοχη να μην αξιζει τοσο πολύ,αλλα εγω την λατρεψα. Με το που βγαινεις από το σταθμο του μετρο ,το πρωτο πραγμα που αντικρυζεις είναι η πλατεια espanya, πισω της υπαρχει αρκετη φασαρια και ανοικοδομηση αλλα αν κοιταξεις μπροστα, θα δεις μια εικονα που θ’αποτυπωθει στο νου σου. Θα δεις τα συνεδριακα κεντρα,πολλα μικρα συντριβανακια ,πρασινο και το πανεμορφο mnac, με τα πολυαριθμα σκαλα του και το μαγικο συντριβανι. Διαβηκαμε την πεζογεφυρα και ηρθαμε ακομη πιο κοντα στο μεγαλοπρεπες αυτό κτιριο. Καταφυτη η περιοχη και ιδανικο μερος των κατοικων για τρεξιμο.
Αρκετα βοηθητικες στο θεμα της αναβασης και οι κυλιομενες σκαλες. Βγαλαμε αναριθμητες φωτογραφιες και απλα μειναμε καθηλωμενοι με την θεα που αντικρησαμε όταν φτασαμε στο μουσειο. Το εισητηριο 8,50ευρω αλλα πραγματικα αξιζει να χαθεις στον χρονο και να δεις συλλογες ρομανικες, που εμενα με εντυπωσιασαν, γοτθικες, μπαροκ, αναγεννησιακες αλλα και μοντερνες, Το εσωτερικο του κτιριου εξισου μεγαλοπρεπες και οι ωρες περασαν χωρις να το παρουμε ειδηση. Φευγοντας διαλεξαμε να περπατησουμε μεσα από δασακια , οπου οι τουριστες ξεκουραζονταν στον ηλιο και φτασαμε στο ιδρυμα χουαν μιρο. Το κτισμα ηταν πολύ απλο και η εκθεση μικρη. Ισως επειδη ειχα στο μυαλο μου ακομη τις εικονες του προηγουμενου μουσειου, το συγκεκριμενο δεν με αγγιξε και πολύ. Η καταβαση στην πολη εγινε με το επιγειο τελεφερικ, το οποιο αρχικα μας ξεγελασε γιατι νομιζαμε ότι θα μπουμε σε μετρο. Ευχαριστη εκπληξη όμως.
Σκεφτηκαμε να χαλαρωσουμε λιγο τους ρυθμους μας και να κινηθουμε λιγο στην passeig de gracia, την οποια την ειχαμε δει βιαστικα όταν πηγαιναμε στο σταθμο των τρενων και μας ειχε αφησει εξαιρετικες εντυπωσεις. Τεραστιοι δρομοι, με πεζοδρομια ανετα και φυσικα τα δυο «μαργαριταρια» la pedrera και casa batlo. Το ένα σχεδον απεναντι από το άλλο. Η passeig de gracia είναι μια από τις περιοχες που μπορει καποιος να κανει τα ψωνια του. Εμεις όμως το μονο που θελαμε ηταν απλα να περπαταμε και να ανακαλυπτουμε ολο και περισσοτερες καλλιτεχνικες πινελιες του gaudi. Η p. de gracia συναντα και την avigunda diagonal,μια εξισου καλη περιπτωση για περιπατο αλλα και ποδηλατο.
Μα πως περνουν οι ωρες? Ο ηλιος εδυε όταν μπηκαμε σε ένα από τα πιο καλοστημενα tapas στην de gracia, το tapa-tapa. Μια μπυρα και διαφορα μεζεδακια ηταν η καλυτερη ανταμοιβη μας .Δεν επρεπε να ξεχαστουμε όμως , ημασταν καλεσμενοι αποψε. Καλεσμενοι στο πιο φαντασμαγορικο θεαμα μετα μουσικης. Μα στο μαγικο συντριβανι. Επιστρεψαμε λοιπον στην placa d’espanya ,εκει από οπου ξεκινησε η μερας μας ,για να κλεισει με τον πιο ομορφο τροπο. Αν η περιοχη μας αρεσε το πρωι , το βραδυ μας θαμπωσαν ακομη πιο πολύ τα τρεχουμενα νερα , ο θαυμασμος του κοσμου αλλα και η μουσικη υπο τους ηχους του Barcelona του freddy mercury. Τα χρωματα του συντριβανιου και οι σχηματισμοι του νερου απλα μαγικοι. Δεν λεγαμε να ξεκολλησουμε .Το «κονσερτο» τελειωσε οριστικα στις 20,30 και μεις μαγεμενοι επιστρεψαμε στο ξενοδοχειο. Μια ακομη μερα εφτασε στο τελος της ,φορτωμενη με τις ομορφιες αυτής της πολης.

Ισως για καποιον άλλο αυτή η περιοχη να μην αξιζει τοσο πολύ,αλλα εγω την λατρεψα. Με το που βγαινεις από το σταθμο του μετρο ,το πρωτο πραγμα που αντικρυζεις είναι η πλατεια espanya, πισω της υπαρχει αρκετη φασαρια και ανοικοδομηση αλλα αν κοιταξεις μπροστα, θα δεις μια εικονα που θ’αποτυπωθει στο νου σου. Θα δεις τα συνεδριακα κεντρα,πολλα μικρα συντριβανακια ,πρασινο και το πανεμορφο mnac, με τα πολυαριθμα σκαλα του και το μαγικο συντριβανι. Διαβηκαμε την πεζογεφυρα και ηρθαμε ακομη πιο κοντα στο μεγαλοπρεπες αυτό κτιριο. Καταφυτη η περιοχη και ιδανικο μερος των κατοικων για τρεξιμο.
Αρκετα βοηθητικες στο θεμα της αναβασης και οι κυλιομενες σκαλες. Βγαλαμε αναριθμητες φωτογραφιες και απλα μειναμε καθηλωμενοι με την θεα που αντικρησαμε όταν φτασαμε στο μουσειο. Το εισητηριο 8,50ευρω αλλα πραγματικα αξιζει να χαθεις στον χρονο και να δεις συλλογες ρομανικες, που εμενα με εντυπωσιασαν, γοτθικες, μπαροκ, αναγεννησιακες αλλα και μοντερνες, Το εσωτερικο του κτιριου εξισου μεγαλοπρεπες και οι ωρες περασαν χωρις να το παρουμε ειδηση. Φευγοντας διαλεξαμε να περπατησουμε μεσα από δασακια , οπου οι τουριστες ξεκουραζονταν στον ηλιο και φτασαμε στο ιδρυμα χουαν μιρο. Το κτισμα ηταν πολύ απλο και η εκθεση μικρη. Ισως επειδη ειχα στο μυαλο μου ακομη τις εικονες του προηγουμενου μουσειου, το συγκεκριμενο δεν με αγγιξε και πολύ. Η καταβαση στην πολη εγινε με το επιγειο τελεφερικ, το οποιο αρχικα μας ξεγελασε γιατι νομιζαμε ότι θα μπουμε σε μετρο. Ευχαριστη εκπληξη όμως.
Σκεφτηκαμε να χαλαρωσουμε λιγο τους ρυθμους μας και να κινηθουμε λιγο στην passeig de gracia, την οποια την ειχαμε δει βιαστικα όταν πηγαιναμε στο σταθμο των τρενων και μας ειχε αφησει εξαιρετικες εντυπωσεις. Τεραστιοι δρομοι, με πεζοδρομια ανετα και φυσικα τα δυο «μαργαριταρια» la pedrera και casa batlo. Το ένα σχεδον απεναντι από το άλλο. Η passeig de gracia είναι μια από τις περιοχες που μπορει καποιος να κανει τα ψωνια του. Εμεις όμως το μονο που θελαμε ηταν απλα να περπαταμε και να ανακαλυπτουμε ολο και περισσοτερες καλλιτεχνικες πινελιες του gaudi. Η p. de gracia συναντα και την avigunda diagonal,μια εξισου καλη περιπτωση για περιπατο αλλα και ποδηλατο.
Μα πως περνουν οι ωρες? Ο ηλιος εδυε όταν μπηκαμε σε ένα από τα πιο καλοστημενα tapas στην de gracia, το tapa-tapa. Μια μπυρα και διαφορα μεζεδακια ηταν η καλυτερη ανταμοιβη μας .Δεν επρεπε να ξεχαστουμε όμως , ημασταν καλεσμενοι αποψε. Καλεσμενοι στο πιο φαντασμαγορικο θεαμα μετα μουσικης. Μα στο μαγικο συντριβανι. Επιστρεψαμε λοιπον στην placa d’espanya ,εκει από οπου ξεκινησε η μερας μας ,για να κλεισει με τον πιο ομορφο τροπο. Αν η περιοχη μας αρεσε το πρωι , το βραδυ μας θαμπωσαν ακομη πιο πολύ τα τρεχουμενα νερα , ο θαυμασμος του κοσμου αλλα και η μουσικη υπο τους ηχους του Barcelona του freddy mercury. Τα χρωματα του συντριβανιου και οι σχηματισμοι του νερου απλα μαγικοι. Δεν λεγαμε να ξεκολλησουμε .Το «κονσερτο» τελειωσε οριστικα στις 20,30 και μεις μαγεμενοι επιστρεψαμε στο ξενοδοχειο. Μια ακομη μερα εφτασε στο τελος της ,φορτωμενη με τις ομορφιες αυτής της πολης.