MARCANGELO
Member
Περιεχόμενα
Η ζωή μέσα στο τραμ είναι από μόνη της εμπειρία....Άνθρωποι ήρεμοι, ήσυχοι, χαμηλόφωνοι οι Ελβετοί, πουθενά δε συνάντησα να στιβάζονται (προφανώς έχει να κάνει με τη συχνότητα των δρομολογίων), απίστευτα ευγενικοί μεταξύ τους και ιδιαίτερα στις μεγάλες ηλικίες, ενώ ακόμη και τα πολλά σκυλιά που είδα να μεταφέρουν μαζί τους, κατά ένα περίεργο τρόπο ακολουθούν ακόμη κι αυτά τον κώδικα της σιωπής και της ηρεμίας... Δεν ήταν δε λίγες οι φορές που δεκάχρονα παιδάκια χρησιμοποιούσαν με ελάχιστη φασαρία αυτό το μεταφορικό μέσο για 4-5 στάσεις, όταν στη χώρα μας τρέμουμε αντίστοιχες ηλικίες να αφήσουμε να κινηθούν σε απόσταση 15 μέτρων από το σπίτι, αλλά είπαμε άλλο Ελβετία, άλλο Ελλάδα...
Με το τραμ στη Βασιλεία γύρισα σχεδόν όλη την πόλη αφού πάει παντού και εξαιτίας της απόλυτης ακρίβειάς του, είναι το κυρίαρχο μεταφορικό μέσο...Όπου και να κοιτάξεις, παντού ξεπροβάλλουν αμέτρητα πράσινα τραμ σα...φιδάκια και στην αρχή αν είσαι λίγο ανυποψίαστος κι ασυνήθιστος είναι λίγο επικίνδυνο. Όποια διαδρομή κι αν διαλέξεις είναι υπέροχη, πανέμορφα μπαρόκ κτήρια ανάμεσα σε καταπράσινους κήπους, τεράστιες προσεγμένες παιδικές χαρές κι αμέτρητα υπαίθρια γήπεδα αθλοπαιδιών κι όλα γεμάτα κόσμο. Κοιτάς τις ενώσεις των πεζοδρομίων με το γκαζόν και λες δε μπορεί, κάπου θα υπάρχει κάποιο αγριόχορτο, κι όμως φίλοι μου δεν υπάρχει, τώρα το πως γίνεται αυτό, μάλλον για ...όλα φταίει το γκαζόν...:roll:
Τώρα από αξιοθέατα, ουκ ολίγα κι ας αρχίσω από την κουκλίστικη Allschwill, ένα παραμυθένιο προάστιο στο τέρμα του τραμ νο6, με άπειρα σπιτάκια με καφέ γραμμές που τέμνονται εξωτερικά κι ολάνθιστους κήπους.Mε το νο 10 κατέβηκα στη στάση Binningen όπου ένα πανέμορφο κτήριο του 1800 με γκουρμέ γαλλικό εστιατόριο βρίσκεται στο μέσο μιας καταπράσινης από τα γύρω χρώματα της φύσης λίμνης και δύο μόνο μικρά ξύλινα γεφυράκια εν είδη κάστρου να το συνδέουν με τον ...υπόλοιπο κόσμο. Στη γραμμή 15, το τραμ ακολουθεί μία τεράστια 180 μοιρών πολύ ανηφορική στροφή σε ένα καταπράσινο περιβάλλον, πραγματικά ένα φυσικό τοπίο που δύσκολα συναντάς μέσα σε πόλη ενώ στη γραμμή νο3 κατεβαίνετε στη στάση St Alban-Tor με το πανέμορφο ρολοι σε ύψος 30 μέτρων κι αμέσως από κάτω το St Alban-Quartier, μία μοναδική γειτονιά με ρυάκια, ένα νερόμυλο καθώς και το μουσείο μοντέρνας τέχνης. Εδώ να κάνω μία παρένθεση μιας και μίλησα για μουσεία και να πω πως η Βασιλεία θεωρείται η πρωτεύουσα των γραμμάτων και των τεχνών της Ελβετίας με πάνω από 40 μουσεία να επισκεφτεί κανείς (νούμερο αστρονομικό για μια πόλη 200000 χιλιάδων κατοίκων), αλλά και ένα πλήθος πολιτιστικών εκδηλώσεων να λαμβάνει χώρα όλο το χρόνο.
Παίρνοντας το νο3 περνώ δίπλα από την επιβλητική πύλη Spalentor, αφού εδώ τονίσω οτι κάποτε η πόλη περιβαλλόταν από τείχη, ενώ το νο8 με αφήνει έξω από τις πύλες του θαυμαστού ζωολογικού κήπου, πανέμορφος, θα ενθουσιάσει ιδιαίτερα τους μικρούς μας φίλους, ειδικά η αίθουσα των κροκοδείλων όπου πέντε πόντοι πάχους γυαλί σε φέρνουν σε απόσταση αναπνοής από τα επιβλητικά αυτά πλάσματα. Η ώρα έχει περάσει και νοιώθω ήδη πάρα πολύ γεμάτος από όμορφες εικόνες και τοπία.
Αύριο ξεκινά μία άλλη μέρα, αυτή τη φορά η περιήγηση θα είναι πεζή και τι το καλύτερο να την ξεκινήσω από την Altstadt, την παλιά πόλη της Βασιλείας και μία από τις πιο όμορφες και προστατευόμενες ευρωπαικές γειτονιές, όπου βάσιμες πληροφορίες που έχω λένε ότι εκεί κρύβεται η κοκκινοσκουφίτσα, λέτε να τη βρω;
Με το τραμ στη Βασιλεία γύρισα σχεδόν όλη την πόλη αφού πάει παντού και εξαιτίας της απόλυτης ακρίβειάς του, είναι το κυρίαρχο μεταφορικό μέσο...Όπου και να κοιτάξεις, παντού ξεπροβάλλουν αμέτρητα πράσινα τραμ σα...φιδάκια και στην αρχή αν είσαι λίγο ανυποψίαστος κι ασυνήθιστος είναι λίγο επικίνδυνο. Όποια διαδρομή κι αν διαλέξεις είναι υπέροχη, πανέμορφα μπαρόκ κτήρια ανάμεσα σε καταπράσινους κήπους, τεράστιες προσεγμένες παιδικές χαρές κι αμέτρητα υπαίθρια γήπεδα αθλοπαιδιών κι όλα γεμάτα κόσμο. Κοιτάς τις ενώσεις των πεζοδρομίων με το γκαζόν και λες δε μπορεί, κάπου θα υπάρχει κάποιο αγριόχορτο, κι όμως φίλοι μου δεν υπάρχει, τώρα το πως γίνεται αυτό, μάλλον για ...όλα φταίει το γκαζόν...:roll:
Τώρα από αξιοθέατα, ουκ ολίγα κι ας αρχίσω από την κουκλίστικη Allschwill, ένα παραμυθένιο προάστιο στο τέρμα του τραμ νο6, με άπειρα σπιτάκια με καφέ γραμμές που τέμνονται εξωτερικά κι ολάνθιστους κήπους.Mε το νο 10 κατέβηκα στη στάση Binningen όπου ένα πανέμορφο κτήριο του 1800 με γκουρμέ γαλλικό εστιατόριο βρίσκεται στο μέσο μιας καταπράσινης από τα γύρω χρώματα της φύσης λίμνης και δύο μόνο μικρά ξύλινα γεφυράκια εν είδη κάστρου να το συνδέουν με τον ...υπόλοιπο κόσμο. Στη γραμμή 15, το τραμ ακολουθεί μία τεράστια 180 μοιρών πολύ ανηφορική στροφή σε ένα καταπράσινο περιβάλλον, πραγματικά ένα φυσικό τοπίο που δύσκολα συναντάς μέσα σε πόλη ενώ στη γραμμή νο3 κατεβαίνετε στη στάση St Alban-Tor με το πανέμορφο ρολοι σε ύψος 30 μέτρων κι αμέσως από κάτω το St Alban-Quartier, μία μοναδική γειτονιά με ρυάκια, ένα νερόμυλο καθώς και το μουσείο μοντέρνας τέχνης. Εδώ να κάνω μία παρένθεση μιας και μίλησα για μουσεία και να πω πως η Βασιλεία θεωρείται η πρωτεύουσα των γραμμάτων και των τεχνών της Ελβετίας με πάνω από 40 μουσεία να επισκεφτεί κανείς (νούμερο αστρονομικό για μια πόλη 200000 χιλιάδων κατοίκων), αλλά και ένα πλήθος πολιτιστικών εκδηλώσεων να λαμβάνει χώρα όλο το χρόνο.
Παίρνοντας το νο3 περνώ δίπλα από την επιβλητική πύλη Spalentor, αφού εδώ τονίσω οτι κάποτε η πόλη περιβαλλόταν από τείχη, ενώ το νο8 με αφήνει έξω από τις πύλες του θαυμαστού ζωολογικού κήπου, πανέμορφος, θα ενθουσιάσει ιδιαίτερα τους μικρούς μας φίλους, ειδικά η αίθουσα των κροκοδείλων όπου πέντε πόντοι πάχους γυαλί σε φέρνουν σε απόσταση αναπνοής από τα επιβλητικά αυτά πλάσματα. Η ώρα έχει περάσει και νοιώθω ήδη πάρα πολύ γεμάτος από όμορφες εικόνες και τοπία.
Αύριο ξεκινά μία άλλη μέρα, αυτή τη φορά η περιήγηση θα είναι πεζή και τι το καλύτερο να την ξεκινήσω από την Altstadt, την παλιά πόλη της Βασιλείας και μία από τις πιο όμορφες και προστατευόμενες ευρωπαικές γειτονιές, όπου βάσιμες πληροφορίες που έχω λένε ότι εκεί κρύβεται η κοκκινοσκουφίτσα, λέτε να τη βρω;
,μπράβο πες τα μας όλααααα!
