alterego
Member
- Μηνύματα
- 52
- Likes
- 201
- Επόμενο Ταξίδι
- Ελβετία
Περιεχόμενα
Ξημερώνει η τρίτη μέρα και όχι με τις καλύτερες προδιαγραφές!!! Το θηλυκό της παρέας με δέκατα... Δε μασάμε όμως... Κατεβάζουμε ένα από αυτά τα θαυματουργά πράσινα χαπάκια (ήμασταν προετοιμασμένοι) και ξεκινάμε να πάμε να χαζέψουμε το Central Market, την κλειστή κεντρική αγορά στη γέφυρα της Ελευθερίας.
Μπαίνοντας μέσα εντυπωσιαστήκαμε από το πόσο καθαρά και τακτοποιημένα ήταν τα διάφορα μαγαζάκια, στα οποία έβρισκες κάθε λογής οπωροκηπευτικά και κρέατα στο ισόγειο και στον πρώτο όροφο διάφορα παραδοσιακά προϊόντα, σουβενίρ και δύο-τρία τοπικά φαστφουντάδικα με λιχουδιές για όλα τα γούστα. Η αγορά μας γέμισε με τα χρώματα των κόκκινων πιπεριών και των διάφορων φρούτων καθώς και με τις μυρωδιές των αλλαντικών της πάπρικας.
Αφού ήμασταν πολύ κοντά από το να ξεφύγουμε χρονικά χαζολογώντας, αποφασίσαμε να κινηθούμε προς την έξοδο για να πάμε επιτέλους να γνωρίσουμε και τη Βούδα.
Διασχίζοντας τη γέφυρα της Ελευθερίας αντικρίσαμε το λόφο του Γκέλλερτ. Σκεφτόμασταν: με τα πόδια ή με το λεωφορείο??? Όπως πάντα επικράτησε η λογική του παραλόγου και τελικά πήγαμε με τα πόδια!!!!
Αρχίσαμε να ανηφορίζουμε χωρίς να ξέρουμε ακριβώς πού πάμε, αφήνοντας το άγαλμα της Ελευθερίας στην κορυφή του λόφου να μας οδηγήσει. Πρώτη στάση μία εκκλησία μέσα σε μία σπηλιά στην οποία δε κατορθώσαμε να μπούμε γιατί για κάποιο λόγο, που δεν καταλάβαμε, απαγορευόταν η είσοδος. Ακριβώς έξω από την εκκλησία υπήρχε ένα άγαλμα του Αγίου Στεφάνου, το οποίο, αν και δεν ήταν τόσο ωραίο, με φόντο τη γέφυρα άξιζε να το τιμήσουμε κι εκείνο με κάποιες φωτογραφίες.
Συνεχίσαμε τον ανήφορο προς την κορυφή του λόφου... Ξεχάσαμε να σας αναφέρουμε φυσικά ότι η μέρα αυτή ήταν η πρώτη με τόσο πολύ ομίχλη!!! Ευτυχώς ήμασταν τυχεροί γιατί όσο πιο ψηλά ανεβαίναμε τόσο πιο πολύ καθάριζε η ατμόσφαιρα.
Φτάσαμε λοιπόν στην κορυφή και μείναμε αρκετή ώρα με τα κεφάλια γερμένα προς τον ουρανό!!! Το άγαλμα ήταν ΤΕΡΑΣΤΙΟ με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να το χωρέσουμε στο πλάνο της φωτογραφικής... Αφού κοντέψαμε σχεδόν να ξαπλώσουμε κάτω, τα καταφέραμε!!!
Απολαύσαμε το τοπίο και αρχίσαμε να κατηφορίζουμε με σκοπό να φτάσουμε στο κάστρο της Βούδας (περπατώντας φυσικά!!! Μα τι περιμένατε;; ) Αυτός ήταν ο σκοπός! Δε σημαίνει όμως ότι επετεύχθη κιόλας!!! Με μεγάλη μας απογοήτευση, όταν πλέον είχαμε κατέβει το λόφο, συνειδητοποιήσαμε ότι τελικά είχαμε κάνει ένα μ ε γ ά λ ο κύκλο και βρισκόμασταν στη πίσω μεριά του λόφου!!! Ψάχναμε τα κακόμοιρα στο χάρτη να βρούμε κάποια από τις οδούς που συναντούσαμε. Έλα μου όμως που κοιτάζαμε αλλού... Πού να φανταστούμε ότι κατεβαίνουμε το λόφο αλλά προς την αντίθετη κατεύθυνση;;; Δεν πειράζει όμως, λόγω αυτού του απρόοπτου είδαμε και εκείνη την περιοχή και τελικά χρησιμοποιήσαμε και το τραμ αφού δεν αντέχαμε να περπατήσουμε τη διπλάσια απόσταση μέχρι το κάστρο... Μη ξεχνάμε άλλωστε και τον ρημαδιασμένο πυρετό!!! Αφού χάσαμε δύο τραμ γιατί η συνεννόηση με τους ντόπιους μιας μη τουριστικής περιοχής ήταν ανέφικτη, ευτυχώς βρέθηκε μια κοπέλα (να 'ναι καλά!!) η οποία ήξερε αγγλικά και προσφέρθηκε να μας βοηθήσει.
Μετά από 5-6 στάσεις κατεβήκαμε στην πλατεία Clark Adam και κατευθυνθήκαμε προς το κάστρο της Βούδας. Υπήρχε η επιλογή να ανεβούμε με το τελεφερίκ ή με τα πόδια.
Νομίζουμε ότι είναι αυτονόητο τι επιλέξαμε!! Είναι πιο κοντά απ' ότι φαίνεται πάντως με την πρώτη ματιά... Στο κάστρο δεν μπήκαμε, απλά το χαζέψαμε απ' έξω και καταλήξαμε στην άποψη ότι τελικά δεν μας άρεσε και τόσο. Σίγουρα το βράδυ όντας φωτισμένο είναι εντυπωσιακό από μακριά αλλά κατά τη γνώμη μας είναι μόνο αυτό.
Και φτάσαμε επιτέλους στη Μέκκα της Βουδαπέστης!
Ο Πύργος των Ψαράδων με τη Εκκλησία του Ματθαίου!!!!!!!!!!
Ξεπρόβαλαν μπροστά μας τόσο όμορφα και επιβλητικά και συνάμα τόσο διαφορετικά!!!
Η Εκκλησία του Ματθαίου με τα χρώματα και την αρχιτεκτονική της τραβούσε τα βλέμματα όλων με αποτέλεσμα όλοι οι φωτογραφικοί φακοί να είναι στραμμένοι πάνω της.
Ο Πύργος των Ψαράδων βγαλμένος σαν από παραμύθι σε ταξίδευε σε μια άλλη εποχή! Αφού δεν αφήσαμε ούτε γωνία που να μην φωτογραφήσουμε, αποφασίσαμε ότι σίγουρα θα τον επισκεφτούμε για άλλη μια φορά πριν επιστρέψουμε!! Ανεβήκαμε σε όλα τα επίπεδα, πουθενά δεν είχε είσοδο. Μάλιστα καθήσαμε και για ένα καφεδάκι μέσα στον πύργο και απολαύσαμε πέρα από τη θέα και τη ζεστασιά που τόσο χρειαζόμασταν. Να σημειώσουμε εδώ ότι από τον πύργο είχαμε υπέροχη θέα του Κοινοβουλίου, το οποίο δε θα μπορούσαμε να δούμε από κοντά, όπως συνειδητοποιήσαμε τελικά την τελευταία μέρα!
Αφού ήπιαμε το καφεδάκι μας, είπαμε εκείνη την ημέρα να φάμε νωρίς, έτσι για αλλαγή! Αποφασισμένοι να απομακρυνθούμε από ο,τιδήποτε τουριστικό, ξετρυπώσαμε ένα πολύ όμορφο μαγαζάκι στην οδό Fo ter κοντά στον Πύργο, το οποίο μας αντάμειψε και με το παραπάνω. Ήταν σαν να βρισκόμασταν σε κάποια ταβερνούλα της Ελλάδας.
Για το απόγευμα μας είχαμε κανονίσει κάτι διαφορετικό. Μία κρουαζιέρα στο Δούναβη συνοδεία ποτού! Είχαμε κλείσει τα εισιτήρια από Ελλάδα και έπρεπε απλά να πάμε στο Duna Palota όπου ήταν το σημείο συνάντησης. Κατά την επιβεβαίωση της κράτησης η τύχη μας χαμογέλασε! Μας σφραγίζουν τα εισιτήρια και τι βλέπουμε; Αντί για ποτό θα απολαμβάναμε ένα πολυτελές (και πανάκριβο) δείπνο συνοδεία βιολιών και σαμπάνιας! Μη μας μισείτε! Η κρουαζιέρα ήταν πολύ όμορφη και η διάθεση μας είχε απογειωθεί χάρη σ' αυτό τους το λάθος! Είμαστε σίγουροι ότι μας κοιτούσαν και απορούσαν για το πού βρήκαμε τόσα λεφτά! Όχι τίποτα άλλο, δεν ήμασταν και κατάλληλα ντυμένοι!!! Κάπως έτσι λανθασμένα βγαίνει το συμπέρασμα "λεφτά υπάρχουν"!
Τελείωσε η κρουαζιέρα μας και δεν μας έφταναν τόσα που φάγαμε αλλά μετά από μία βόλτα στις χριστουγεννιάτικες αγορές αποφασίσαμε να σταθούμε κι εμείς στην ουρά για να δοκιμάσουμε αυτό που περίμεναν όλοι να φάνε (γλυκό φυσικά)! Το kurtoskalacs!
Ό, τι και να πούμε είναι λίγο! Αρκεί ότι ήδη ψάξαμε τη συνταγή για να φτιάξουμε κι εμείς! Παραθέτουμε ένα βιντεάκι για να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται:
Πήραμε το δρόμο της επιστροφής με το kurtoscalcs στο χέρι καθώς μας περίμενε πρωινό ξύπνημα. Επόμενη μέρα : Μπρατισλάβα!
Μπαίνοντας μέσα εντυπωσιαστήκαμε από το πόσο καθαρά και τακτοποιημένα ήταν τα διάφορα μαγαζάκια, στα οποία έβρισκες κάθε λογής οπωροκηπευτικά και κρέατα στο ισόγειο και στον πρώτο όροφο διάφορα παραδοσιακά προϊόντα, σουβενίρ και δύο-τρία τοπικά φαστφουντάδικα με λιχουδιές για όλα τα γούστα. Η αγορά μας γέμισε με τα χρώματα των κόκκινων πιπεριών και των διάφορων φρούτων καθώς και με τις μυρωδιές των αλλαντικών της πάπρικας.
Αφού ήμασταν πολύ κοντά από το να ξεφύγουμε χρονικά χαζολογώντας, αποφασίσαμε να κινηθούμε προς την έξοδο για να πάμε επιτέλους να γνωρίσουμε και τη Βούδα.
Διασχίζοντας τη γέφυρα της Ελευθερίας αντικρίσαμε το λόφο του Γκέλλερτ. Σκεφτόμασταν: με τα πόδια ή με το λεωφορείο??? Όπως πάντα επικράτησε η λογική του παραλόγου και τελικά πήγαμε με τα πόδια!!!!
Αρχίσαμε να ανηφορίζουμε χωρίς να ξέρουμε ακριβώς πού πάμε, αφήνοντας το άγαλμα της Ελευθερίας στην κορυφή του λόφου να μας οδηγήσει. Πρώτη στάση μία εκκλησία μέσα σε μία σπηλιά στην οποία δε κατορθώσαμε να μπούμε γιατί για κάποιο λόγο, που δεν καταλάβαμε, απαγορευόταν η είσοδος. Ακριβώς έξω από την εκκλησία υπήρχε ένα άγαλμα του Αγίου Στεφάνου, το οποίο, αν και δεν ήταν τόσο ωραίο, με φόντο τη γέφυρα άξιζε να το τιμήσουμε κι εκείνο με κάποιες φωτογραφίες.
Συνεχίσαμε τον ανήφορο προς την κορυφή του λόφου... Ξεχάσαμε να σας αναφέρουμε φυσικά ότι η μέρα αυτή ήταν η πρώτη με τόσο πολύ ομίχλη!!! Ευτυχώς ήμασταν τυχεροί γιατί όσο πιο ψηλά ανεβαίναμε τόσο πιο πολύ καθάριζε η ατμόσφαιρα.
Φτάσαμε λοιπόν στην κορυφή και μείναμε αρκετή ώρα με τα κεφάλια γερμένα προς τον ουρανό!!! Το άγαλμα ήταν ΤΕΡΑΣΤΙΟ με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να το χωρέσουμε στο πλάνο της φωτογραφικής... Αφού κοντέψαμε σχεδόν να ξαπλώσουμε κάτω, τα καταφέραμε!!!
Μετά από 5-6 στάσεις κατεβήκαμε στην πλατεία Clark Adam και κατευθυνθήκαμε προς το κάστρο της Βούδας. Υπήρχε η επιλογή να ανεβούμε με το τελεφερίκ ή με τα πόδια.
Νομίζουμε ότι είναι αυτονόητο τι επιλέξαμε!! Είναι πιο κοντά απ' ότι φαίνεται πάντως με την πρώτη ματιά... Στο κάστρο δεν μπήκαμε, απλά το χαζέψαμε απ' έξω και καταλήξαμε στην άποψη ότι τελικά δεν μας άρεσε και τόσο. Σίγουρα το βράδυ όντας φωτισμένο είναι εντυπωσιακό από μακριά αλλά κατά τη γνώμη μας είναι μόνο αυτό.
Και φτάσαμε επιτέλους στη Μέκκα της Βουδαπέστης!
Ο Πύργος των Ψαράδων με τη Εκκλησία του Ματθαίου!!!!!!!!!!
Ξεπρόβαλαν μπροστά μας τόσο όμορφα και επιβλητικά και συνάμα τόσο διαφορετικά!!!
Η Εκκλησία του Ματθαίου με τα χρώματα και την αρχιτεκτονική της τραβούσε τα βλέμματα όλων με αποτέλεσμα όλοι οι φωτογραφικοί φακοί να είναι στραμμένοι πάνω της.
Ο Πύργος των Ψαράδων βγαλμένος σαν από παραμύθι σε ταξίδευε σε μια άλλη εποχή! Αφού δεν αφήσαμε ούτε γωνία που να μην φωτογραφήσουμε, αποφασίσαμε ότι σίγουρα θα τον επισκεφτούμε για άλλη μια φορά πριν επιστρέψουμε!! Ανεβήκαμε σε όλα τα επίπεδα, πουθενά δεν είχε είσοδο. Μάλιστα καθήσαμε και για ένα καφεδάκι μέσα στον πύργο και απολαύσαμε πέρα από τη θέα και τη ζεστασιά που τόσο χρειαζόμασταν. Να σημειώσουμε εδώ ότι από τον πύργο είχαμε υπέροχη θέα του Κοινοβουλίου, το οποίο δε θα μπορούσαμε να δούμε από κοντά, όπως συνειδητοποιήσαμε τελικά την τελευταία μέρα!
Αφού ήπιαμε το καφεδάκι μας, είπαμε εκείνη την ημέρα να φάμε νωρίς, έτσι για αλλαγή! Αποφασισμένοι να απομακρυνθούμε από ο,τιδήποτε τουριστικό, ξετρυπώσαμε ένα πολύ όμορφο μαγαζάκι στην οδό Fo ter κοντά στον Πύργο, το οποίο μας αντάμειψε και με το παραπάνω. Ήταν σαν να βρισκόμασταν σε κάποια ταβερνούλα της Ελλάδας.
Για το απόγευμα μας είχαμε κανονίσει κάτι διαφορετικό. Μία κρουαζιέρα στο Δούναβη συνοδεία ποτού! Είχαμε κλείσει τα εισιτήρια από Ελλάδα και έπρεπε απλά να πάμε στο Duna Palota όπου ήταν το σημείο συνάντησης. Κατά την επιβεβαίωση της κράτησης η τύχη μας χαμογέλασε! Μας σφραγίζουν τα εισιτήρια και τι βλέπουμε; Αντί για ποτό θα απολαμβάναμε ένα πολυτελές (και πανάκριβο) δείπνο συνοδεία βιολιών και σαμπάνιας! Μη μας μισείτε! Η κρουαζιέρα ήταν πολύ όμορφη και η διάθεση μας είχε απογειωθεί χάρη σ' αυτό τους το λάθος! Είμαστε σίγουροι ότι μας κοιτούσαν και απορούσαν για το πού βρήκαμε τόσα λεφτά! Όχι τίποτα άλλο, δεν ήμασταν και κατάλληλα ντυμένοι!!! Κάπως έτσι λανθασμένα βγαίνει το συμπέρασμα "λεφτά υπάρχουν"!
Τελείωσε η κρουαζιέρα μας και δεν μας έφταναν τόσα που φάγαμε αλλά μετά από μία βόλτα στις χριστουγεννιάτικες αγορές αποφασίσαμε να σταθούμε κι εμείς στην ουρά για να δοκιμάσουμε αυτό που περίμεναν όλοι να φάνε (γλυκό φυσικά)! Το kurtoskalacs!
Πήραμε το δρόμο της επιστροφής με το kurtoscalcs στο χέρι καθώς μας περίμενε πρωινό ξύπνημα. Επόμενη μέρα : Μπρατισλάβα!