Παρίσακτος
Member
- Μηνύματα
- 239
- Likes
- 2.652
Χωριά
Για μένα το χαϊλάιτ της περιοχής είναι οι μικρότεροι οικισμοί, που τους ανακαλύπτεις ευκολότερα μέσα από ένα ταξίδι δρόμου. Περάσαμε από γραφικές διαδρομές μέσα από δάση, πλάι σε λόφους όπου δέσποζαν κάστρα ή μοναστήρια, εκατοντάδες βοσκοτόπια με λευκά γελάδια, άγρια ελάφια που διέσχιζαν πεδιάδες στο πλάι μας, περάσαμε πάνω ή δίπλα από ποτάμια, μέσα από όμορφα χωριά που σε σαγήνευαν για μια στάση ή κάτι παραπάνω.
Flavigny-sur-Ozerain
Το χωριό του Chocolat, ότι πρέπει για μια στάση για σοκολάτα στο καφέ του Les Anis de Flavigny, βιοτεχνία με μεγάλη ιστορία και με βασικό της προϊόν τις καραμέλες Anis, σε διαφορες γεύσεις (γλυκάνισο, τριαντάφυλλο, μέντα, φρούτα κλπ), την ιστορία της οποίας μπορεί κανείς να ανακαλύψει στο δωρεάν «μουσείο» του.
Παρότι το χωριό ανήκει στη λίστα των πιο όμορφων χωριών στη Γαλλία, δεν το περίμενα τόσο όμορφο. Ίσως να φταίει που ήταν και το πρώτο μου μέρος στην περιοχή μετά τη Ντιζόν, αλλά το βρήκα κουκλίστικο, καθόλου τουριστικό (π.χ. θα περίμενε κανείς τουριστική εκμετάλλευση του γεγονότος ότι η ακριβότερη κινηματογραφική παραγωγή στη Βουργουνδία γυρίστηκε κυρίως στο έδαφός του), με μεγάλη ιστορία από τα ρωμαϊκά χρόνια, θραύσματα της οποίας κανείς μπορεί να θαυμάσει περιπλανώμενος μέσα σε κρύπτες, στα γραφικά δρομάκια, πλάι σε γοτθικές εκκλησίες και σε ατμοσφαιρικούς πυργίσκους-πλέον-περιστερώνες.
Semur-en-Auxois
Γι’ αυτό το μέρος είχα τις υψηλότερες προσδοκίες γιατί είχα δει φωτογραφίες κι είχα πάθει την πλάκα μου. Είναι όμορφο, περισσότερο φωτογενές από το ποτάμι όπως το κοιτάς από χαμηλά, λες και φτιάχτηκε για τον φωτογραφικό φακό. Το χωριό με το καλύτερο φυσικό τοπίο. Επίσης θεωρώ καλή βάση για όσους θέλουν πιο φυσιολατρικές διακοπές, π.χ. για πεζοπορίες ή κι αναρριχήσεις. Το χωριό που θα αγαπήσουν οι ινσταγκραμικοί σας φαν.
Πολύ όμορφο και στο περπάτημα, ενώ μου έδωσε την αίσθηση ότι αξίζει και για διανυκτέρευση, καθώς έχει κάμποσες επιλογές σε φαγητό και γενικά θυμίζει περισσότερο κωμόπολη παρά χωριό. Για όσους σε roadtrip προτιμούν να μένουν σε χωριά απ’ ό,τι σε πόλεις, θα το πρότεινα ακόμη και για διαμονή (παρόλο που δεν έκατσα μέχρι αργά, μου έδωσε την αίσθηση ότι θα είναι πιο ζωντανό από τις υπόλοιπες εναλλακτικές).
Noyers-sur-Serein
Φεύγουμε από την Ακτή του Χρυσού και πηγαίνουμε στην Yonne. Το Noyers είναι το πιο παραμυθένιο από τα χωριά της περιοχής που επισκέφτηκα, θυμίζει πολύ Αλσατία, κι είναι σαν να μεταφέρεσαι στον μεσαίωνα. Επίσης ανήκει στη λίστα των πιο όμορφων χωριών στη Γαλλία.
Μαζί με το Semur ήταν αυτό για το οποίο είχα τις πιο υψηλές προσδοκίες από τα χωριά, αλλά κατάφερε και τις ξεπέρασε. Αρχιτεκτονικά πολύ εντυπωσιακό, μάλλον ό,τι καλύτερο είδα στη Βουργουνδία, ενώ στο πλάι του κυλά κι εδώ ποτάμι (αν κι όχι εξίσου φωτογενές με το Semur). Από το κάστρο που υπήρχε εκεί κάποτε πλέον έχουν μείνει μόνο ερείπια, αλλά δεν καταφέραμε να το επισκεφτούμε για να σας μεταφέρω τις εντυπώσεις μου. Σαν χωριό είναι μικρό, πάντως, και δεν έχει πολλά πράγματα να κάνεις πέρα από περατζάδα ή και να φας, οπότε δεν αξίζει να του αφιερώσετε πολύ χρόνο, αλλά για πέρασμα συστήνεται ανεπιφύλακτα.
Vézelay
Το δεύτερο από τα πιο όμορφα χωριά στη Γαλλία στον νομό της Yonne. Είναι κυρίως γνωστό ως σημείο προσκυνήματος για το αββαείο του, ενώ αποτελεί αφετηρία ενός από τα πιο γνωστά προσκυνηματικά μονοπάτια του Σαντιάγκο δε Κομποστέλλα (camino de Vézelay). Είναι στην κορυφή ενός λόφου, με τη Βασιλική της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής, ένα εντυπωσιακό κτίσμα ρομανικού ρυθμού, να δεσπόζει και να προσφέρει όμορφη θέα από την πίσω της πλευρά.
Το χωριό είναι κι αυτό πολύ όμορφο, ενδεχομένως λιγότερο από τα προηγούμενα, αλλά εδώ βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα την αρχιτεκτονική ομοιογένεια, η οποία συνίσταται από πετρόχτιστα σπίτια, χωρίς την κλασική ξυλοδεσιά που βρίσκει κανείς στην Αλσατία ή στους υπόλοιπους βουργουνδικούς οικισμούς. Μικρό, αλλά συστήνεται για πέρασμα.
Cluny
Εδώ το highlight είναι αναμφίβολα το αββαείο, το πιο ισχυρό μοναστήρι της περιοχής κατά τον μεσαίωνα κι ένα από τα πλουσιότερα της Ευρώπης, που δυστυχώς πλέον δεν σώζεται, παρά μόνο ερείπιά του που εντοπίζει κανείς περιπλανώμενος στην πόλη ή κάνοντας το αντίστοιχο τουρ επί πληρωμή. Όταν επισκεφτήκαμε την πόλη, το Αββαείο ήταν κλειστό (μια από τις ελάχιστες μέρες του χρόνου που συμβαίνει αυτό), οπότε δεν έχω εντυπώσεις να μοιραστώ· άλλο ένα μέρος, συνεπώς, που θα χρειαστεί να ξαναεπισκεφτώ στο μέλλον.
Ο οικισμός έχει κι αυτός ενδιαφέρον, ιδίως όταν βλέπεις κομμάτια του αββαείου μες στην πόλη ή κατασκευές από το μεσαίωνα, αλλά συνολικά λιγότερο εντυπωσιακός από τα υπόλοιπα μέρη που είδαμε στη Βουργουνδία. Πιστεύω πως αξίζει ένα πέρασμα για το αββαείο, αν και χωρίς προσωπική εμπειρία ακόμη.
Για μένα το χαϊλάιτ της περιοχής είναι οι μικρότεροι οικισμοί, που τους ανακαλύπτεις ευκολότερα μέσα από ένα ταξίδι δρόμου. Περάσαμε από γραφικές διαδρομές μέσα από δάση, πλάι σε λόφους όπου δέσποζαν κάστρα ή μοναστήρια, εκατοντάδες βοσκοτόπια με λευκά γελάδια, άγρια ελάφια που διέσχιζαν πεδιάδες στο πλάι μας, περάσαμε πάνω ή δίπλα από ποτάμια, μέσα από όμορφα χωριά που σε σαγήνευαν για μια στάση ή κάτι παραπάνω.
Flavigny-sur-Ozerain
Το χωριό του Chocolat, ότι πρέπει για μια στάση για σοκολάτα στο καφέ του Les Anis de Flavigny, βιοτεχνία με μεγάλη ιστορία και με βασικό της προϊόν τις καραμέλες Anis, σε διαφορες γεύσεις (γλυκάνισο, τριαντάφυλλο, μέντα, φρούτα κλπ), την ιστορία της οποίας μπορεί κανείς να ανακαλύψει στο δωρεάν «μουσείο» του.
Παρότι το χωριό ανήκει στη λίστα των πιο όμορφων χωριών στη Γαλλία, δεν το περίμενα τόσο όμορφο. Ίσως να φταίει που ήταν και το πρώτο μου μέρος στην περιοχή μετά τη Ντιζόν, αλλά το βρήκα κουκλίστικο, καθόλου τουριστικό (π.χ. θα περίμενε κανείς τουριστική εκμετάλλευση του γεγονότος ότι η ακριβότερη κινηματογραφική παραγωγή στη Βουργουνδία γυρίστηκε κυρίως στο έδαφός του), με μεγάλη ιστορία από τα ρωμαϊκά χρόνια, θραύσματα της οποίας κανείς μπορεί να θαυμάσει περιπλανώμενος μέσα σε κρύπτες, στα γραφικά δρομάκια, πλάι σε γοτθικές εκκλησίες και σε ατμοσφαιρικούς πυργίσκους-πλέον-περιστερώνες.
Semur-en-Auxois
Γι’ αυτό το μέρος είχα τις υψηλότερες προσδοκίες γιατί είχα δει φωτογραφίες κι είχα πάθει την πλάκα μου. Είναι όμορφο, περισσότερο φωτογενές από το ποτάμι όπως το κοιτάς από χαμηλά, λες και φτιάχτηκε για τον φωτογραφικό φακό. Το χωριό με το καλύτερο φυσικό τοπίο. Επίσης θεωρώ καλή βάση για όσους θέλουν πιο φυσιολατρικές διακοπές, π.χ. για πεζοπορίες ή κι αναρριχήσεις. Το χωριό που θα αγαπήσουν οι ινσταγκραμικοί σας φαν.
Πολύ όμορφο και στο περπάτημα, ενώ μου έδωσε την αίσθηση ότι αξίζει και για διανυκτέρευση, καθώς έχει κάμποσες επιλογές σε φαγητό και γενικά θυμίζει περισσότερο κωμόπολη παρά χωριό. Για όσους σε roadtrip προτιμούν να μένουν σε χωριά απ’ ό,τι σε πόλεις, θα το πρότεινα ακόμη και για διαμονή (παρόλο που δεν έκατσα μέχρι αργά, μου έδωσε την αίσθηση ότι θα είναι πιο ζωντανό από τις υπόλοιπες εναλλακτικές).
Noyers-sur-Serein
Φεύγουμε από την Ακτή του Χρυσού και πηγαίνουμε στην Yonne. Το Noyers είναι το πιο παραμυθένιο από τα χωριά της περιοχής που επισκέφτηκα, θυμίζει πολύ Αλσατία, κι είναι σαν να μεταφέρεσαι στον μεσαίωνα. Επίσης ανήκει στη λίστα των πιο όμορφων χωριών στη Γαλλία.
Μαζί με το Semur ήταν αυτό για το οποίο είχα τις πιο υψηλές προσδοκίες από τα χωριά, αλλά κατάφερε και τις ξεπέρασε. Αρχιτεκτονικά πολύ εντυπωσιακό, μάλλον ό,τι καλύτερο είδα στη Βουργουνδία, ενώ στο πλάι του κυλά κι εδώ ποτάμι (αν κι όχι εξίσου φωτογενές με το Semur). Από το κάστρο που υπήρχε εκεί κάποτε πλέον έχουν μείνει μόνο ερείπια, αλλά δεν καταφέραμε να το επισκεφτούμε για να σας μεταφέρω τις εντυπώσεις μου. Σαν χωριό είναι μικρό, πάντως, και δεν έχει πολλά πράγματα να κάνεις πέρα από περατζάδα ή και να φας, οπότε δεν αξίζει να του αφιερώσετε πολύ χρόνο, αλλά για πέρασμα συστήνεται ανεπιφύλακτα.
Vézelay
Το δεύτερο από τα πιο όμορφα χωριά στη Γαλλία στον νομό της Yonne. Είναι κυρίως γνωστό ως σημείο προσκυνήματος για το αββαείο του, ενώ αποτελεί αφετηρία ενός από τα πιο γνωστά προσκυνηματικά μονοπάτια του Σαντιάγκο δε Κομποστέλλα (camino de Vézelay). Είναι στην κορυφή ενός λόφου, με τη Βασιλική της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής, ένα εντυπωσιακό κτίσμα ρομανικού ρυθμού, να δεσπόζει και να προσφέρει όμορφη θέα από την πίσω της πλευρά.
Το χωριό είναι κι αυτό πολύ όμορφο, ενδεχομένως λιγότερο από τα προηγούμενα, αλλά εδώ βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα την αρχιτεκτονική ομοιογένεια, η οποία συνίσταται από πετρόχτιστα σπίτια, χωρίς την κλασική ξυλοδεσιά που βρίσκει κανείς στην Αλσατία ή στους υπόλοιπους βουργουνδικούς οικισμούς. Μικρό, αλλά συστήνεται για πέρασμα.
Cluny
Εδώ το highlight είναι αναμφίβολα το αββαείο, το πιο ισχυρό μοναστήρι της περιοχής κατά τον μεσαίωνα κι ένα από τα πλουσιότερα της Ευρώπης, που δυστυχώς πλέον δεν σώζεται, παρά μόνο ερείπιά του που εντοπίζει κανείς περιπλανώμενος στην πόλη ή κάνοντας το αντίστοιχο τουρ επί πληρωμή. Όταν επισκεφτήκαμε την πόλη, το Αββαείο ήταν κλειστό (μια από τις ελάχιστες μέρες του χρόνου που συμβαίνει αυτό), οπότε δεν έχω εντυπώσεις να μοιραστώ· άλλο ένα μέρος, συνεπώς, που θα χρειαστεί να ξαναεπισκεφτώ στο μέλλον.
Ο οικισμός έχει κι αυτός ενδιαφέρον, ιδίως όταν βλέπεις κομμάτια του αββαείου μες στην πόλη ή κατασκευές από το μεσαίωνα, αλλά συνολικά λιγότερο εντυπωσιακός από τα υπόλοιπα μέρη που είδαμε στη Βουργουνδία. Πιστεύω πως αξίζει ένα πέρασμα για το αββαείο, αν και χωρίς προσωπική εμπειρία ακόμη.