Παρίσακτος
Member
- Μηνύματα
- 239
- Likes
- 2.652
Φαγητό-ποτό
Το highlight της περιοχής είναι αναμφίβολα το φαγητό της. Εδώ θα δοκιμάσετε ορισμένα από τα πιο κλασικά γαλλικά πιάτα (άλλωστε βρίσκεται τόσο κοντά στην γαστρονομική καρδιά της χώρας, την Λυόν). Γενικά μένω σε μια από τις ακριβότερες περιοχές της χώρας, οπότε το φαγητό το περίμενα φθηνότερο αλλά στις πόλεις στα πιο «καλά» εστιατόρια το βρήκα αντίστοιχα ακριβό ή και περισσότερο. Γενικά το φαγητό στη Γαλλία είναι συνήθως φθηνότερο στα χωριά (πλην των πλέον τουριστικών) απ’ ό,τι στις πόλεις (δεν το λες και παγκόσμια πρωτοτυπία, θα μου πείτε), οπότε η δική μου πρόταση είναι να φροντίσετε να υπολογίζετε τις στάσεις σας για φαγητό (βλ. 12-2 το μεσημέρι και 7-9/10 το βράδυ) σε χωριά, που συνήθως είναι value for money.
Οι κρεατοφάγοι επιβάλλεται να δοκιμάσετε boeuf bourguignon, που συνήθως σερβίρεται με πουρέ πατάτας ή με παπαρδέλες (η πρώτη μάλλον πιο ασφαλής σαν επιλογή, καθώς τα μακαρόνια μου βγήκαν 1 στις 2 δοκιμές παραβρασμένα για το ιταλοθρεμμένο στομαχάκι μου). Επίσης σερβίρεται συνήθως με λαρδόν (κυβικά κομμάτια μπέηκον), αλλά προσωπικά το προτιμώ χωρίς.
Μια άλλη φημισμένη επιλογή είναι το coq au vin, κόκορας κρασάτος θα λέγαμε· δοκίμασα μόνο μία φορά, νόστιμο αλλά πιστεύω πως η ελληνική βερσιόν μου αρέσει περισσότερο (ήταν στο μαγαζί που βρήκα τα μακαρόνια παραβρασμένα).
Στο ίδιο μοτίβο (φαγητά μαγειρεμένα σε κρασί Βουργουνδίας) θα πετύχετε και τα αυγά ποσέ (œufs en meurette), που είναι κλασικό ορεκτικό.
Επίσης σπεσιαλιτέ της περιοχής είναι τα σαλιγκάρια, είτε με κέλυφος είτε χωρίς, με μια σος από χορταρικά, λάδι και σκόρδο, που ήταν αποκάλυψη.
Δοκίμασα πρώτη φορά βατραχοπόδαρα, που θυμίζουν κοτόπουλο και συχνά σερβίρονται με σος σκόρδου. Γνώριμη γεύση.
Στις μπουλανζερί, αξίζει να δοκιμάσετε gougère, σαν αφράτες μπουκιές με τυρί, κοντά στο δικό μας τυροκούλουρο.
Γαλλία και να μην δοκιμάσετε τυριά, σε περίπτωση που είστε τυροφάγοι, δεν νοείται.
Προσωπικά αγαπημένο μου της περιοχής το πρόσφατα ψηφισμένο (σε κάποιον διαγωνισμό) ως καλύτερο τυρί του κόσμου, το epoisses, έντονη γεύση (π.χ. όπως το δημοφιλέστερο καμαμπέρ), αλλά αν το τυρί δεν μυρίζει ποδαρίλα δεν είναι τυρί. Επίσης αξίζουν το κατσικίσιο τυρί της περιοχής (όπως όλα τα κατσικίσια τυριά στη Γαλλία που έχω δοκιμάσει) και το Cîteaux (Abbaye de Cîteaux), που είναι νόστιμο και με πιο συμβατική γεύση (πιο κοντά στο γειτονικό Compté). Μπορείτε να τα δοκιμάσετε είτε σε κάποια αγορά είτε να τα παραγγείλετε ως ποικιλία τοπικών τυριών, που θα περιλαμβάνει κάποια από τα παραπάνω ή άλλες τοπικές λιχουδιές. Για κάποιον περίεργο λόγο στη Γαλλία τα τυριά συνήθως συμπεριλαμβάνονται στα επιδόρπια, για όποιον ψάχνει στον κατάλογο και δεν τα βρίσκει στα ορεκτικά.
Επίσης, αξίζει να δοκιμάσετε τη μουστάρδα της Ντιζόν, την οποία μπορείτε να δοκιμάσετε και σε μαγειρεμένα φαγητά, όπως το κοτόπουλο με σως μουστάρδας(Gaston Gérard), νομίζω ότι θα πρότεινα και ως αναμνηστικό δώρο, μιας και πλέον προτιμώ τα δώρα που κάπου χρησιμεύουν και δεν πιάνουν απλώς επιφάνεια στο ψυγείο. Υπάρχουν τουριστικά μαγαζιά στην Ντιζόν (ιδίως) που την πουλούν σε όχι ιδιαίτερα οικονομικές τιμές, αλλά αξίζουν μια βόλτα καθώς μπορείτε να δοκιμάσετε από διάφορες γεύσεις και στο τέλος να διαλέξετε αυτή που σας άρεσε περισσότερο (η κορυφαία που δοκίμασα ήταν με τρούφα και παρμεζάνα, αλλά η τιμή ήταν για άλλα πορτοφόλια). Αντίστοιχες επιλογές λογικά υπάρχουν και στην Beaune.
Προφανώς δοκίμασα και πεντανόστιμα πιάτα που δεν είναι ονομαστά της περιοχής, όπως στήθος πάπιας (magret de canard), αλλά αυτά θεωρητικά μπορείς να τα βρεις σχεδόν παντού στη Γαλλία, αλλά κατ’ εμέ αξίζει, γιατί γαστρονομικά την περιοχή τη βρήκα πολύ δυνατή.
Από γλυκά, το πιο ιδιαίτερο που δοκίμασα ήταν το ποσέ σε κρασί αχλάδι (poire belle dijonnaise), που όπως φαίνεται κι από το όνομα είναι παραδοσιακό της περιοχής. Ενδιαφέρουσα γεύση και υφή.
Πάντως, περισσότερο απ’ όλα ίσως, όπως μπορεί κανείς να καταλάβει κι από το μοτίβο των περισσότερων πιάτων (ακόμη και των γλυκών), η περιοχή είναι φημισμένη για τα κρασιά της. Από τα πιο γνωστά λευκά κρασιά το Chablis (δεν επισκέφτηκα την παλιά πόλη, αλλά πιθανόν αξίζει μια βόλτα, πάντως αξίζει για τους οινολάγνους μια στάση σε κάποιο κελάρι ή κάποια έκθεση, όπου μπορείς να δοκιμάσεις κρασιά από διαφορετικά οικόπεδα και διαφορετικής προεργασίας, βλ. Petit Chablis, Chablis, Chablis Premier Cru και Chablis Grand Cru), ενώ κι η Côte de Beaune έχει επίσης καλά κρασιά (Chardonnay κι εδώ). Στα κόκκινα κρασιά, αν κι όχι τόσο ξακουστά όσο τα λευκά, βασιλεύει το Pinot Noir, με την Côte de nuits να είναι η πιο φημισμένη παραγωγός περιοχή.
Για τους γευσιγνώστες, υπάρχουν πολλές επιλογές για δοκιμή κρασιού, αναλόγως του τι ποικιλίες επιθυμείτε να γευτείτε, η πιο εύκολη είναι η Beaune, που είναι γεμάτη με κελάρια και με κάποιο αντίτιμο, μπορείτε να δοκιμάσετε κρασιά και να αγοράσετε πιθανόν και κάποιο αν επιθυμείτε. Στην περίπτωση αυτή δεν θα χρειαστείτε καν όχημα.
Τέλος, ένα ιδιαίτερα δημοφιλές γαλλικό κοκτέιλ προέρχεται από εδώ, το Kir, που στην κλασική του βερσιόν είναι με λικέρ από φραγκοστάφυλο (crème de cassis) και λευκό κρασί (Aligoté στη βασική του εκδοχή, αλλά κάθε περιοχή βάζει και δικά της κρασιά). Επίσης μπορεί κανείς να το δοκιμάσει και με άλλα λικέρ (π.χ. ροδάκινο). Για πιο ειδικές περιστάσεις υπάρχει και το Kir Royal, που είναι η αντίστοιχη εκδοχή με αφρώδη οίνο, π.χ. με σαμπάνια ή με ό,τι πλησιέστερο σ’ αυτή μπορεί να βγάλει η Βουργουνδία, το δικό της crémant. Για τους φαν των απεριτίφ, αξίζει να το δοκιμάσετε.