dbalats
Member
- Μηνύματα
- 152
- Likes
- 1.521
ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ. ΔΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΚΑΜΕΡΟΥΝ
Το επόμενο πρωί φεύγουμε νωρίς από το ξενοδοχείο του Limbe, επειδή έχουμε μεγάλη διαδρομή. Προτού αφήσουμε την πόλη, επισκεπτόμαστε τον Βοτανικό Κήπο, ο οποίος καλύπτει μια εκτεταμένη περιοχή και παρουσιάζει μια μεγάλη ποικιλία από φυτά και δέντρα. Οι κήποι προσφέρουν ένα ήρεμο περιβάλλον για εξερεύνηση, με καλοδιατηρημένα μονοπάτια, καταπράσινο τοπίο και πλούσια έκθεση από πολύχρωμα λουλούδια. Μετά από μια ευχάριστη πρωινή βόλτα ξεκινάμε με κατεύθυνση προς τον βορά, για την πόλη Bafoussam, όπου και θα διανυκτερεύσουμε. Η απόσταση είναι μόλις 300 χιλιόμετρα, αλλά όσοι γνωρίζουν από Αφρική μπορούν να αντιληφθούν ότι αυτό σημαίνει πολλές ώρες οδήγηση και εξάλλου, έχουμε να δούμε και αρκετά αξιοθέατα στην διαδρομή.
Ο Βοτανικός Κήπος του Limbe
Υψηλός ομφαλόκαρπος με τους καρπούς του να ωριμάζουν κατά μήκος του κορμού, ένα αειθαλές δέντρο στην τροπική Δυτική και Κεντρική Αφρική, με ύψος περίπου 25-30 μέτρα, Βοτανικός Κήπος Limbe
Ο δρόμος, γενικά, δεν είναι πολύ άσχημος, και περνάμε κάθε τόσο από γραφικά Αφρικανικά χωριά, με τον κεντρικό δρόμο τους γεμάτο παραγκοειδή μαγαζιά και υπαίθριους πωλητές. Το τοπίο εδώ δεν έχει άγρια βλάστηση, αλλά υπάρχουν αρκετές φυτείες από μπανανιές, αλλά και καλλιέργειες πιπεριού. Επισκεπτόμαστε μια τέτοια φυτεία στην πόλη της Penja, διάσημη για το πιπέρι Penja (poivre de Penja), ένα είδος πιπεριού (Piper nigrum) που καλλιεργείται στο ηφαιστειακό έδαφος της Κοιλάδας Penja στο Καμερούν. Το πιπέρι αυτό είναι διαθέσιμο σε πράσινο, λευκό, μαύρο και κόκκινο, και η γεύση του είναι επηρεασμένη από το τοπικό ηφαιστειακό έδαφος, το οποίο είναι πλούσιο σε μέταλλα. Η καλλιέργεια του πιπεριού εισήχθη στο Καμερούν από τον Antoine Decré, ο οποίος είχε μια φυτεία μπανάνας στην Penja. Το πιπέρι της Κοιλάδας Penja, και κυρίως ο λευκός τύπος, έγινε δημοφιλές στους σεφ με τα αστέρια Michelin και πωλείται μέχρι και 320€ το κιλό. Συνεχίζουμε την διαδρομή μας που τακτικά διακόπτεται από μεγάλα κοπάδια βοοειδών Sanga, που χαρακτηρίζονται από τα μακριά κέρατα και τα συναντούμε σε διάφορες περιοχές της Αφρικής, ενώ η ακριβής προέλευσή τους δεν είναι γνωστή.
Η διαδρομή μας προς το Bafoussam
Φυτεία μπανανιάς
Το φημισμένο πιπέρι Penja
Kοπάδι Sanga στην πόλη
Στην πόλη Penja
Mετά από μερικές ώρες φθάνουμε στη Nkongsamba, μια πόλη στο δυτικό Καμερούν, που αποτελεί κέντρο για την καλλιέργεια φοινικέλαιου, μπανανών και καφέ. Kάνουμε αρκετή ώρα να διασχίσουμε την πόλη που είναι αρκετά μεγάλη και στη συνέχεια παίρνουμε μια χωμάτινη παράκαμψη για τους φημισμένους καταρράκτες Ekom-Nkam. Για να τους φθάσουμε όμως, χρειάζεται να βγούμε από το αυτοκίνητο και να περπατήσουμε σε ένα μονοπάτι για 4-5 χιλιόμετρα. Παρότι έχει μεσημεριάσει και κάνει αρκετή ζέστη, η διαδρομή είναι ευχάριστη, μέσα σε πυκνή ζούγκλα, ενώ ακούγονται νερά από παντού. Σε λίγο φθάνουμε στο view point από όπου φαίνονται οι καταρράκτες σε όλο τους το μεγαλείο, πέφτοντας από ύψος 80 μέτρων στο ομώνυμο ποτάμι. Το θέαμα είναι εκπληκτικό, παρότι βρισκόμαστε σε εποχή ξηρασίας και ο συνήθως διπλός καταρράκτης έχει γίνει μονός. Οι καταρράκτες Ekom-Nkam έγιναν ευρύτερα γνωστοί επειδή παρουσιάζονται στην ταινία του Ταρζάν του 1984, “Greystoke: The Legend of Tarzan, Lord of the Apes” του Hugh Hudson, με τον Christopher Lambert να υποδύεται τον Ταρζάν, μια πολύ επιτυχημένη εμπορικά ταινία. Bρισκόμαστε ακόμη στο Littoral, την περιοχή που βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα του Καμερούν στην οποία υπάγεται και η Douala, και συγκεκριμένα στο βόρειο τμήμα του διαμερίσματος Moungo.
Στην πόλη Nkongsamba και στο κοντινό χωριό Baré
Οι καταρράκτες Ekom-Nkam
Η επόμενη πόλη που συναντούμε είναι η Melong, η πρωτεύουσα του Moungo, η οποία ανήκει πολιτιστικά στη γλωσσολογική περιοχή της γλώσσας και της φυλής των Mbo. Οι Mbo είναι μια ομάδα Bantu της πεδιάδας Mbo στην Περιοχή Littoral. Στην περιοχή υπάρχουν αρκετές καλλιέργειες, επειδή το χώμα είναι ηφαιστειακό και εύφορο. Αφήνουμε πλέον την Littoral και μπαίνουμε στο βορειότερο τμήμα της, την “Δυτική Περιφέρεια”, Γαλλόφωνη και αυτή όπως και το Littoral, ενώ οι δυτικότερες συνοριακές περιοχές είναι Αγγλόφωνες. Η Δυτική Περιφέρεια βρίσκεται στο κεντρικό-δυτικό τμήμα της χώρας. Είναι η μικρότερη από τις δέκα περιοχές του Καμερούν σε έκταση, ωστόσο έχει τη μεγαλύτερη πυκνότητα πληθυσμού. Ως έδρα των επιχειρηματικών βασιλείων Bamum και Bamileke, η Δύση είναι μια οικονομική όαση και μία από τις πιο ανεπτυγμένες περιοχές του Καμερούν. Αυτή η προοδευτική εξέλιξη μετριάζεται από την ισχυρή παραδοσιακή κουλτούρα που επιμένει μεταξύ των μεγάλων εθνοτικών ομάδων των Bamoun και των Bamileke. Και οι δύο μεγάλες φυλές θεωρούνται ημι-Bantu ή Grassfields Bantu. Οι Bamileke είναι οι πιο πολυάριθμοι, συγκεντρωμένοι νοτιοανατολικά των βουνών Bamboutos και δυτικά του Ποταμού Noun, σε οικισμούς όπως το Bafoussam και το Dschang. Οι περισσότεροι Bamileke είναι Χριστιανοί, με τους Καθολικούς στην πλειοψηφία. Οι Bamoun είναι κυρίως Iσλαμιστές και όλοι κυβερνώνται από έναν σουλτάνο στη φυλετική τους πρωτεύουσα, Foumban.
Στη Melong, πρωτεύουσα του Moungo
Μαθητές στη Melong
Μικρή εκκλησία της Sainte Rita στη Melong
Μέλη μιας Ευαγγελικής Ενορίας στο Nkongsoug, ένα χωριό της κοινότητας Melong
Προχωράμε βαθιά μέσα στη “West” και φθάνουμε στο Dtshang, ένα όμορφο γραφικό ορεινό τουριστικό θέρετρο, χάρις στο μεγάλο του υψόμετρο που ξεπερνά τα 1400 μέτρα, τις σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες και το ελκυστικό τοπίο. Από την εποχή της αποικιοκρατίας, το Dschang ήταν ένα σημαντικό γεωργικό κέντρο και η παραγωγή χοίρων διαδραματίζει σημαντικό ρόλο. Είναι, μετά το Bafoussam, η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη στη Δυτική Περιφέρεια. Ο κεντρικός δρόμος του Dschang έχει μεγάλη κίνηση, ενώ παράδρομοι δεξιά και αριστερά οδηγούν σε στενότερους δρόμους, που είναι και αυτοί γεμάτοι μαγαζιά, ανθρώπους και αυτοκίνητα. Σε λίγο φθάνουμε στον προορισμό μας στην πόλη αυτή, το Μουσείο Πολιτισμού του Καμερούν (Musée des Civilizations du Cameroun). Το μουσείο εγκαινιάσθηκε στις αρχές του 2011 και επιχειρεί να ανακαλύψει την προέλευση του λαού του Καμερούν και της ποικιλομορφίας των τεσσάρων μεγάλων πολιτιστικών περιοχών της χώρας μέσω της ιστορίας τους, αλλά και των καλλιτεχνικών τους παραγωγών, των αρχιτεκτονικών τους και των πολιτικών και κοινωνικών τους οργανώσεων. Το έθνος του Καμερούν διαχωρίζεται σε τέσσερις κύριες πολιτιστικές περιοχές, δηλαδή την περιοχή Fang-Béti, την έκταση Soudano-Sahelian, την παράκτια λωρίδα και την Grassland. Κάθε πολιτιστικό σύμπλεγμα είναι ένα μοναδικό κράμα διακριτών παραδόσεων, μαγειρικής τέχνης, εθιμικών τελετουργιών, εορτασμών και λαϊκών συγκεντρώσεων. Το μουσείο καλύπτει έκταση 1000 τετρ. μέτρων και χωρίζεται σε διάφορα θέματα, ιστορία, δουλεία, αποικισμός και κουλτούρες. Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον, αλλά δυστυχώς δεν επιτρέπεται η φωτογράφιση. Ευτυχώς, η ξεναγός μας επιτρέπει καταχρηστικά να βγάλουμε λίγες φωτογραφίες. Γενικά, όσα μουσεία έχουμε επισκεφθεί στην Αφρική είναι εξαιρετικά και πρωτότυπα, πολύ διαφορετικά από αυτά που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στη Δύση. Και φυσικά δεν μιλάω σαν κριτικός τέχνης, αλλά σαν ταξιδιώτης που θέλει να βλέπει νέες και ενδιαφέρουσες παραστάσεις.
Στο Dtshang
Μουσείο Πολιτισμού του Καμερούν στο Dtshang
Στα περίχωρα του Dtshang
Συνεχίζουμε και αφού περάσουμε από τις κωμοπόλεις Penka-Michel και Bansoa στην περιοχή Menoua, φθάνουμε στους δεύτερους ονομαστούς καταρράκτες της περιοχής, τους Metché. Οι Καταρράκτες Metché βρίσκονται στην πορεία του ποταμού Metche-Choumi σε υψόμετρο 1.297 μέτρων και πέφτουν από ύψος 40 μέτρων. Για τους ντόπιους, είναι τόπος θυσίας για να “αφαιρέσουν την κατάρα“ και να “θρηνήσουν τους νεκρούς“. Στην είσοδο του χώρου, στο έδαφος, μπορείτε να δείτε αλάτι, νομίσματα, φοινικέλαιο ακόμα και φαγητό. Σήμερα η τοποθεσία έχει γίνει χώρος εξαγνισμού και οι άνθρωποι εκεί πραγματοποιούν εθιμοτυπικές τελετές για να απομακρύνουν τα κακά ξόρκια. Οι προσκυνητές φτάνουν εδώ ξυπόλητοι, με άδεια δοχεία που θα γεμίσουν με τα ιερά νερά του ποταμού. Χύνουν αλάτι και φοινικέλαιο στο έδαφος σε συγκεκριμένα σημεία από τη στιγμή που μπαίνουν στο χώρο. Στη συνέχεια, κινούνται στο ρεύμα και μπαίνουν μέσα στα νερά για να προσφέρουν τις θυσίες τους. Αυτές οι τελετουργίες, κατάλληλες για τους ανθρώπους Bamileke, τους επιτρέπουν να συνδεθούν με τους προγόνους, να ζητήσουν κάθαρση και να αναζητήσουν την προστασία και τη μεσολάβησή τους. Oι Bamileke είναι φυλή του Δυτικού Καμερούν που προέρχονται από τον Νείλο στο Σουδάν, και φημίζονται για την επίδοσή τους στην γεωργία, τις επιχειρήσεις και στις τέχνες. Αν και τυπικά οι περισσότεροι είναι Χριστιανοί, σχεδόν το 90% το συνδυάζουν με ανιμιστικές δοξασίες.
Μετά τις σχετικές φωτογραφίες ξεκινάμε για την επιστροφή, αλλά προτού πάρουμε την ανηφόρα, ένα τηλεοπτικό συνεργείο μας πλησιάζει και μας ρωτούν από που είμαστε και γιατί επισκεπτόμαστε τους καταρράκτες. Μόλις μαθαίνουν ότι ήρθαμε για τουρισμό μας ρωτούν αν θέλει κάποιος από εμάς να δώσει μια σύντομη συνέντευξη. Ο κλήρος πέφτει σε εμένα, σαν αρχηγό της ομάδας μας, και απαντώ στις ερωτήσεις τους για λίγα λεπτά. Τους ενδιαφέρει πολύ το θέμα της ανάπτυξης του τουρισμού στη χώρα τους και είναι αλήθεια ότι στον τομέα αυτό είναι αρκετά πίσω, παρότι γενικά είναι μια χώρα με πολλά αξιοθέατα και σχετικά ασφαλής. Νομίζω ότι τα πήγα καλά και φαίνονται ευχαριστημένοι, επειδή εκθείασα την χώρα τους, κυρίως βέβαια όσον αφορά την φυσική ομορφιά της και προφανώς αποφεύγοντας να θίξω οτιδήποτε σχετικό με πολιτική για να μην βρεθούμε σε κανένα μπουντρούμι του Καμερούν, μια χώρα με μακρόχρονη δικτατορία. Σε καμιά ώρα μπαίνουμε στο Bafoussam και κάνουμε τσεκ ιν στο ξενοδοχείο μας. Έχει πια σκοτεινιάσει και μετά από ένα σύντομο δείπνο αποσυρόμαστε στα δωμάτιά μας για ξεκούραση, μετά από μια μεγάλη ημέρα.
Στην Penka-Michel
Οι καταρράκτες Metché και ο ποταμός Metche-Choumi
Στον δρόμο για το Bafoussam
Το ξενοδοχείο μας στο Bafoussam
Το επόμενο πρωινό φεύγουμε κατευθείαν από το Bafoussam, στο οποίο θα επιστρέψουμε αργότερα, για να επισκεφθούμε το Βασίλειο των Baleng (Chefferie Baleng). Μετά από 5 km φθάνουμε κοντά στη λίμνη Baleng, που βρίσκεται σε υψόμετρο 1500 m, η οποία καταλαμβάνει έναν κρατήρα πλάτους 800 m σε ήπια κωνική κλίση. Στην περιοχή γύρω από την λίμνη ζουν οι Baleng, οι οποίοι έχουν έναν αρχηγό και ένα ολιγομελές συμβούλιο με πρωθυπουργό που τους διοικεί. Είναι μονοθεϊστές και ισχυρίζονται ότι έχουν Εβραϊκή καταγωγή και ότι η κοιτίδα τους πριν 3.000 χρόνια ήταν η αρχαία Ιουδαία, από όπου μετανάστευσαν στην περιοχή του Νείλου στο Σουδάν και στη συνέχεια στο Καμερούν. Δυστυχώς, λόγω της διεξαγωγής διάφορων τελετών των ντόπιων στη λίμνη κατά την διάρκεια της επίσκεψής μας, δεν καταφέρνουμε ούτε να δούμε τα μέλη της φυλής, ούτε και την λίμνη, και μόλις περνάμε την Πύλη Εισόδου στο Βασίλειο, αναγκαζόμαστε να επιστρέψουμε.
Η Πύλη του Βασιλείου των Baleng
Φθάνουμε πάλι στο Bafoussam, την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας. Το Bafoussam, από ένα χωριό που ήταν παλιότερα, υπό τη Γαλλική αποικιακή διοίκηση εξελίχθηκε σε κοσμοπολίτικο κέντρο, λόγω της θέσης του στη διασταύρωση των τροχιών που συνδέουν το Γαλλικό και το Βρετανικό Καμερούν, και κατέχοντας κομβικό ρόλο στην επικοινωνία μεταξύ σημαντικών πόλεων της Δυτικής Περιφέρειας, όπως το Dschang, το Foumban και το Ngaoundéré. Τελικά, το Bafoussam αντικατέστησε το Dschang ως πρωτεύουσα της Δυτικής Περιφέρειας και αντικατέστησε εξίσου και το Nkongsamba ως οικονομικός κόμβος της περιοχής. Έτσι, σημαντικοί οικονομικοί φορείς, συμπεριλαμβανομένων της BEAC (Banque des Etats d'Afrique Centrale), Brasseries of Cameroon, και άλλων βιομηχανικών μονάδων που δημιουργήθηκαν, ενορχήστρωσαν μια ορμητική είσοδο στη νέα πόλη. Είναι μια όμορφη πόλη, κτισμένη στους πρόποδες των λόφων Banengo και Baleng, στα 1500 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Έχει αρκετές πλατείες, πράσινο και μερικά κτίρια που ξεχωρίζουν.
Στο κέντρο του Bafoussam
Η Πλατεία Δημαρχείου του Bafoussam
Κτίριο BEAC (Banque des Etats d'Afrique Centrale), Bafoussam
Ο λόφος Banengo στο Bafoussam
Σταθμός λεωφορείων στο Bafoussam
Mετά την περιήγηση της πόλης παίρνουμε τον δρόμο για το Batoufam, μια πόλη στο διαμέρισμα Koung-Khi της Δυτικής Περιφέρειας του Καμερούν. Το Batoufam είναι ένα από τα πιο διάσημα βασίλεια (φυλαρχίες) στο Καμερούν για την αντίθεσή του στον αποικισμό. Η βασιλική δυναστεία ιδρύθηκε στα τέλη του 16ου αιώνα και ο σημερινός βασιλιάς, Nayang Toukam Innocente, είναι ο 14ος βασιλιάς και βασιλεύει από το 1989. Η φυλαρχία ήταν μια συνηθισμένη μορφή πολιτικής οργάνωσης στο Καμερούν στο παρελθόν, και περιλαμβάνει γενικά ένα ή περισσότερα χωριά ή κοινότητες που ελέγχονται από τον αρχηγό. Σήμερα, η φυλαρχία έχει χάσει το μεγαλύτερο μέρος της παραδοσιακής της εξουσίας, αλλά ο αρχηγός εξακολουθεί να έχει επιρροή ως πνευματικός ηγέτης στο βασίλειο. Επισκεπτόμαστε το παλάτι της φυλαρχίας, το οποίο περιλαμβάνει περισσότερα από δέκα είδη σπιτιών με διαφορετικές λειτουργίες, όπως κρεβατοκάμαρα, αίθουσα συνελεύσεων, υπηρετική κατοικία και κήπο. Ορισμένοι χώροι του παλατιού μετατράπηκαν σε μουσείο και είναι ανοιχτοί στο κοινό. Περιφερόμαστε με κάποια οδηγό που μας χορηγεί το παλάτι, σε μια σειρά από αίθουσες του παλατιού, μέσα στις οποίες υπάρχουν σκαλιστά ξύλινα αγαλματίδια, διάφορα άλλα ξύλινα γλυπτά και μερικά σημαντικά σύμβολα των Batoufam. Οι τοίχοι και οι πόρτες έχουν διακοσμηθεί εντυπωσιακά, και δεν λείπει και η αίθουσα με μάσκες προς πώληση. Φυσικά αγοράζουμε μερικές επειδή η τέχνη των Βatoufam είναι εξαιρετική. Μπορώ να πω ότι η επίσκεψη στο παλάτι αυτό ήταν ένα από τα highlights του ταξιδιού μας στο Καμερούν, επειδή είδαμε αντικείμενα υπέροχης Αφρικανικής τέχνης. Φεύγοντας συναντούμε τυχαία και τον βασιλιά, έναν μεσήλικα με ένα απλό μπουφάν και τζην που δεν έχει τίποτα το βασιλικό στην εμφάνισή του, είναι όμως ένας ευχάριστος και φιλικός άνθρωπος.
Το Παλάτι του Βatoufam
Mετά το Batoufam ξεκινάμε προς βόρεια κατεύθυνση για το Foumban. Το τοπίο έχει αλλάξει εντυπωσιακά. Αρκετά ξερό και με πολύ λίγη βλάστηση, θυμίζει ζώνη Σαχέλ. Παρόλα αυτά υπάρχουν αρκετά χωριά στη διαδρομή μας, με τις γυναίκες να έχουν πια την χαρακτηριστική μουσουλμανική αμφίεση. Μετά 3 ώρες φθάνουμε στο Foumban, μια πόλη βορειοανατολικά του Bafoussam, πρωτεύουσα του Διαμερίσματος Noun και έδρα του Βασιλείου του Bamum, μια πόλη που έχει τις ρίζες της στις τέχνες, τη μουσική και την αρχιτεκτονική. Είναι η πόλη στο Καμερούν με τον μεγαλύτερο Μουσουλμανικό πληθυσμό και μοιάζει πολύ με ένα μείγμα Βόρειας και Δυτικής Αφρικής με τις Ισλαμικές επιρροές της. Είναι μια μεγάλη πόλη για τον λαό των Bamoun και φιλοξενεί ένα μουσείο παραδοσιακών τεχνών και πολιτισμού. Το Foumban είναι γνωστό για την πολιτική του σημασία στη διαμόρφωση της ιστορίας του Καμερούν και το πολιτιστικό, τουριστικό και οικονομικό του δυναμικό.
Στην διαδρομή μας προς το Foumban
Η Πύλη Εισόδου στο Foumban
Στο Foumban
Επισκεπτόμαστε το κύριο αξιοθέατο της πόλης, το Βασιλικό Παλάτι και το παρακείμενο μουσείο. Το Βασιλικό Παλάτι του Foumban είναι ένα ιστορικό κτίριο της πόλης, όπου κατοικεί ο Σουλτάνος, ηγεμόνας των κατοίκων της κοιλάδας της ανατολικής όχθης του Noun. Το Βασιλικό Παλάτι κτίσθηκε το 1917, αλλά οι Bamoun μπορούν να ανιχνεύσουν την καταγωγή του σουλτάνου τους από το 1394. Το Μουσείο του Παλατιού αφηγείται την ιστορία της δυναστείας των βασιλιάδων Bamum από το 1394 έως σήμερα, με πληροφορίες για τον πιο διάσημο από τους βασιλιάδες Bamum, τον Ibrahim Njoya, ο οποίος πέθανε το 1933 και ο οποίος δημιούργησε ένα σύστημα γραφής στα τέλη του 19ου αιώνα που ονομαζόταν γραφή Bamum. Όταν φθάνουμε, βλέπουμε στο προαύλιο του παλατιού πολλούς έφιππους φρουρούς του Σουλτάνου, οι οποίοι περιμένουν την έξοδό του από το Βασιλικό Παλάτι για την προσευχή στο Τζαμί, μιας και η ημέρα είναι Παρασκευή, η ιερή ημέρα των Μουσουλμάνων. Σύντομα βγαίνει ο Σουλτάνος με κάποιους αυλικούς και αναχωρεί αμέσως για το Τζαμί. Ο νέος Σουλτάνος λέγεται Nabil Mbombo Njoya και ενθρονίστηκε μόλις πριν 3 χρόνια, σε ηλικία 28 ετών. Επισκεπτόμαστε σύντομα το Μουσείο του Παλατιού που δεν μας εντυπωσιάζει, αλλά δυστυχώς δεν μπορούμε να επισκεφθούμε το Βασιλικό Μουσείο Foumban, πιο δίπλα, αφού είναι κλειστό, ίσως λόγω της ημέρας. Το μουσείο αυτό είναι σχεδιασμένο από έναν ντόπιο αρχιτέκτονα, και κτισμένο με ιδιότροπο τρόπο σε σχήμα δικέφαλου φιδιού πλαισιωμένου από μια γιγάντια αράχνη που μοιάζει ζωντανή.
Το Βασιλικό Παλάτι, οι Έφιπποι Φρουροί και ο Σουλτάνος του Foumban
Βασιλικό Μουσείο Foumban
Στο Foumban
Ο τελικός μας προορισμός της ημέρας είναι το Yaoundé, η πρωτεύουσα του Καμερούν που βρίσκεται στο Κεντρικό Καμερούν. Η απόσταση είναι αρκετά μεγάλη και νυχτώνουμε πριν φθάσουμε στην πρωτεύουσα. Η οδήγηση τη νύχτα είναι αρκετά επικίνδυνη, με πολύ μεγάλη κίνηση, σε δρόμους κακοφωτισμένους και με κακό οδόστρωμα και με πολλούς πεζούς να τους διασχίζουν. Ευτυχώς φθάνουμε στο ξενοδοχείο μας χωρίς απρόοπτα, κατάκοποι, αλλά πολύ ευχαριστημένοι από την εμπειρία της ημέρας. Η επόμενη ημέρα είναι αφιερωμένη στην περιήγηση της πόλης. Το Yaoundé έχει σχετικά σύντομη ιστορία σε σύγκριση με άλλες πόλεις στο Καμερούν. Επιλέχθηκε ως πρωτεύουσα του Γερμανικού Kamerun το 1888 και αργότερα έγινε πρωτεύουσα του Γαλλικού Καμερούν το 1919. Μετά την ανεξαρτησία του Καμερούν το 1960, το Yaoundé συνέχισε ως πρωτεύουσα της ενοποιημένης Δημοκρατίας του Καμερούν. Με τα χρόνια, η σημασία της πόλης μεγάλωσε, ως πολιτικό, διοικητικό και πολιτιστικό κέντρο. Η πόλη σχεδιάσθηκε άψογα απλωμένη σε επτά λόφους, πράγμα που σημαίνει ότι τα πολυάριθμα κτίρια της πόλης χωρίζονται από εκτάσεις καταπράσινου και ανυψούμενου εδάφους. Εκτός από τη διάταξή της, η πόλη είναι καθαρή και ασφαλής με πολλά σημεία ενδιαφέροντος, φιλοξενεί κυβερνητικά ιδρύματα, μουσεία και πολιτιστικά ορόσημα.
Πρώτος μας σταθμός είναι ένα ΑΤΜ για να πάρουμε τοπικό χρήμα, αφού όσα είχαμε αλλάξει στην Douala είχαν τελειώσει. Ευτυχώς η διαδικασία γίνεται χωρίς απρόοπτα και συνεχίζουμε για το κέντρο. Περνάμε από πολλές υπαίθριες αγορές και φθάνουμε στον Καθεδρικό Ναό της Παναγίας των Νικών, μια Καθολική Εκκλησία που λειτουργεί ως ο καθεδρικός ναός της μητροπολιτικής αρχιεπισκοπής του Yaoundé. Ο ναός καθαγιάσθηκε το 1955 και βρίσκεται στο κέντρο της πόλης στον κυκλικό κόμβο του Κεντρικού Ταχυδρομείου. Έχει εκπληκτική αρχιτεκτονική και μεγάλο αριθμό καθισμάτων, με χώρο για περίπου 5.000 πιστούς και εσωτερικό σε σχήμα σταυρού. Συνεχίζουμε προς την Πλατεία Ανεξαρτησίας, εκεί που βρίσκεται το Δημαρχείο της Πόλης. Είναι ένα μοντέρνο κτίριο με όμορφο κήπο, γκαζόν, παρτέρια και μεγάλα δέντρα. Λεκάνες με αγάλματα νεαρών κοριτσιών που σερβίρουν νερό, διακοσμούν τους χώρους. Κατόπιν περνάμε από το Μνημείο της Ενότητας, ένα έργο τέχνης που εγκαινιάσθηκε τον Σεπτέμβριο του 2021, το οποίο συμβολίζει τη συμβίωση περισσότερων από 25 εκατομμύρια Καμερουνέζων από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.
Στο Yaoundé, την πρωτεύουσα του Καμερούν
Καθεδρικός Ναός της Παναγίας των Νικών, Yaoundé
Στο κέντρο του Yaoundé
Πλατεία Ανεξαρτησίας, Yaoundé
Κτίριο της Afriland First Bank, Yaoundé
Δημαρχείο του Yaoundé
Στο κέντρο του Yaoundé
Μνημείο της Ενότητας, Yaoundé
Ακολουθούμε έναν στενό ανηφορικό στριφογυριστό δρόμο και σε λίγο βρισκόμαστε στο Ιερό της Παναγίας του Mont-Fébé (Sanctuaire Notre Dame de Mont-Fébé). Το όρος Fébé είναι μια κορυφή στο Καμερούν κοντά στο Yaoundé που συμβάλλει στο παρατσούκλι της πρωτεύουσας, η “πόλη των επτά λόφων”. Εκεί ανεγέρθηκε ένα μοναστήρι των Βενεδικτίνων, πριν από 60 χρόνια. Λίγο πιο πέρα από τον ναό βρίσκεται ένα μεγάλο άγαλμα της Παρθένου Μαρίας, με ένα στεφάνι δόξας στο κεφάλι της και με τα χέρια της ενωμένα ως ένδειξη ταπεινοφροσύνης και ευλάβειας. Τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος έγιναν από τον Μητροπολίτη του Yaoundé, Monseigneur Jean Mbarga, κατά τη διάρκεια του εορτασμού της εξηκοστής επετείου του ιερού. Απέναντί του υπάρχει και ένα αντίγραφο του Σπήλαιου της Λούρδης, που εγκαινιάσθηκε το 1961 και αφιερώθηκε στην Παναγία της Λούρδης το 1966. Τα αντίγραφα του Σπήλαιου της Λούρδης είναι αναπαραγωγές του σπηλαίου όπου έγιναν οι εμφανίσεις της Λούρδης το 1858, στην πόλη της Λούρδης στη Γαλλία, σήμερα μέρος του ιερού της Παναγίας της Λούρδης. Ορισμένα σπήλαια της Λούρδης είναι σχεδόν πανομοιότυπες αναπαραγωγές της σκηνής των εμφανίσεων, όπως το συγκεκριμένο, με αγάλματα της Παναγίας της Λούρδης σε μια φυσική ή τεχνητή σπηλιά, ενώ άλλα μπορεί να διαφέρουν από την αρχική σε μέγεθος, σχήμα ή στυλ. Από την κορυφή του Fébé υπάρχει μια ωραία θέα της πόλης, αλλά δυστυχώς η ατμόσφαιρα δεν είναι καθαρή, και δεν ξέρουμε αν αυτό οφείλεται στη ζέστη ή στο καυσαέριο.
Sanctuaire Notre Dame de Mont-Fébé (Ιερό της Παναγίας του Mont-Fébé), Yaoundé
Mεγάλο άγαλμα της Παρθένου Μαρίας, Sanctuaire Notre Dame de Mont-Fébé, Yaoundé
Αντίγραφο του Σπήλαιου της Λούρδης, Sancuaire Notre Dame de Mont-Fébé
Επιστρέφουμε στην πόλη, περνώντας μέσα από μια μεγάλη υπαίθρια αγορά, την Αγορά 8eme στην περιοχή Nkom-Kana. Ακολουθεί η χαοτική Υπαίθρια Αγορά Mokolo, μια από τις μεγαλύτερες αγορές στην Κεντρική Αφρική. Πολύς κόσμος, πάγκοι και μαγαζιά με εμπορεύματα, αυτοκίνητα που αργοσέρνονται και μεγάλος κίνδυνος κλοπής για φωτογραφικά και κινητά, αλλά ευτυχώς τα γλιτώσαμε. Εννοείται ότι σε τέτοια μέρη είναι σχεδόν απαγορευτική η χρήση μεγάλης φωτογραφικής μηχανής, οπότε καταφεύγουμε σε κινητό ή σε compact.
Επισκεπτόμαστε κατόπιν, το Μνημείο Επανένωσης, το οποίο συμβολίζει την επανένωση και των δύο, του Γαλλικού και του Βρετανικού Καμερούν, και αντιπροσωπεύει τις ελπίδες και τα όνειρα ενός δίγλωσσου Καμερούν που θα χρησίμευε ως φάρος και παράδειγμα για την υπόλοιπη Αφρική. Ως Γερμανικό κράτος προτεκτοράτο το 1918, σύντομα μετά το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, το Καμερούν χωρίσθηκε σε δύο περιοχές, οι οποίες βρίσκονταν υπό Γαλλική και Βρετανική κυριαρχία. Μόλις τα Αφρικανικά αποικιακά κράτη άρχισαν να αποκτούν την ανεξαρτησία τους, απέκτησαν την ανεξαρτησία τους και τα δύο Καμερούν. Πρώτα το Γαλλικό τμήμα, τον Ιανουάριο του 1960, και 10 μήνες αργότερα το Βρετανικό. Μέχρι το 1972, στον παγκόσμιο χάρτη, υπήρχαν δύο χώρες με το όνομα Καμερούν, οι οποίες συνενώθηκαν σε μια χώρα 12 χρόνια μετά την ανεξαρτησία τους, γνωστή ως Ομοσπονδιακή Δημοκρατία του Καμερούν και προς τιμήν του γεγονότος αυτού κτίσθηκε το μνημείο της Επανένωσης στο Yaoundé. Το μνημείο σχεδιάσθηκε από τον Gédéon Mpando (1932–2013), έναν Καμερουνέζο αρχιτέκτονα, γλύπτη και σχεδιαστή μνημείων και τον αρχιτέκτονα Engelbert Mveng (1930-1995) και ολοκληρώθηκε το 1974. Ανεβαίνουμε από μια ελικοειδή σκάλα στην κορυφή του μνημείου για την θέα της πόλης. Άγαλμα Επανένωσης, Yaoundé. Μπροστά από το Μνημείο βρίσκεται το Άγαλμα της Επανένωσης, ένα μεγάλο γλυπτό από σκυρόδεμα που αναπαριστά τον πρώτο πρόεδρο του ενοποιημένου Καμερούν, Ahmadou Ahidjo, ο οποίος κραδαίνει τη δάδα της νίκης και φέρει στα γόνατά του μια οικογένεια που συμβολίζει τους Καμερουνέζους. Το γλυπτό δημιουργήθηκε από τον Καμερουνέζο καλλιτέχνη Gédéon Mpando.
Αγορά 8eme, Nkom-Kana, Yaoundé
Στην Υπαίθρια Αγορά Mokolo, μια από τις μεγαλύτερες αγορές στην Κεντρική Αφρική, Yaoundé
Μνημείο Επανένωσης, Yaoundé
Άγαλμα Επανένωσης, Yaoundé
Ο γύρος της πρωτεύουσας θα κλείσει με την επίσκεψη του Εθνικού Μουσείου του Yaoundé, ένα εξέχον πολιτιστικό ίδρυμα που εκθέτει παραδοσιακά αντικείμενα, έργα τέχνης, και ιστορικά εκθέματα, παρέχοντας πληροφορίες για την ιστορία και τις πολιτιστικές παραδόσεις της χώρας. Για μια βαθιά βουτιά στην πλούσια πολιτιστική ταπετσαρία του Καμερούν, το Εθνικό Μουσείο είναι ένας θησαυρός. Με αντικείμενα που αφηγούνται την ιστορία της χώρας, όπως παραδοσιακά ενδύματα, όργανα και έργα τέχνης, η επίσκεψη στο μουσείο είναι μια πολιτιστική διαδρομή που είναι ταυτόχρονα διαφωτιστική και συναρπαστική. Το Εθνικό Μουσείο στεγάζεται στο πρώην παλάτι του πρώτου Προέδρου της Δημοκρατίας Ahmadou Ahidjo. Επιστρέφουμε αργά στο ξενοδοχείο, αλλά δεν παραλείπουμε πριν να επισκεφθούμε κάποιο κέντρο με μαγαζιά που πουλούν σουβενίρ, αγοράζοντας εκτός των άλλων και τα απαραίτητα μαγνητάκια.
Εθνικό Μουσείο του Yaoundé
Κεντρικό Ταχυδρομείο του Yaoundé
Το επόμενο πρωινό επισκεπτόμαστε το Εθνικό Πάρκο Mefou. Δημιουργήθηκε το 1999, και είναι ένα καταφύγιο άγριας ζωής που διευθύνεται από εθελοντές, όπου οι επισκέπτες μπορούν να δουν γορίλες, χιμπαντζήδες και πιθήκους στην άγρια φύση. Φοράμε υποχρεωτικά μάσκες, για να μην μολύνουμε τα άγρια ζώα με τυχόν ασθένειες και ξεκινάμε την περιήγηση. Βλέπουμε αρκετούς χιμπαντζήδες, αλλά όχι μανδρίλους, επειδή μας πληροφορούν ότι την περίοδο αυτή είναι εξαγριωμένοι και είναι αρκετά επικίνδυνο να τους πλησιάσουμε. Σε λίγο φθάνουμε στους γορίλες. Είναι οι λεγόμενοι πεδινοί γορίλες σε αντίθεση με τους ορεινούς γορίλες που βρίσκουμε στα σύνορα Ουγκάντας-Ρουάντας-Κονγκό. Είναι η πρώτη φορά που βλέπω γορίλες, παρότι στο παρελθόν είχα επισκεφθεί την Ουγκάντα, αλλά αφενός ο χρόνος τότε ήταν περιορισμένος, και το κυριότερο, ήταν πολύ ακριβή δραστηριότητα. Εδώ δεν είναι βέβαια ακριβώς οι γορίλες στην άγρια φύση, αλλά είναι περιορισμένοι στον χώρο του Εθνικού Πάρκου. Βλέπουμε μια μεγάλη οικογένεια, με παιδιά, και μάλιστα παρακολουθούμε και μια σύντομη σεξουαλική επαφή!
Στο Εθνικό Πάρκο Mefou
Χιμπαντζήδες στο Εθνικό Πάρκο Mefou
Γορίλες στο Εθνικό Πάρκο Mefou
Στο Εθνικό Πάρκο Mefou
Φεύγουμε από το πάρκο και κατευθυνόμαστε προς τον Ποταμό Nyong. Κατά την διαδρομή μας αυτή περνάμε από το Mbalmayo, μια πόλη κοντά στις όχθες του Ποταμού Nyong μεταξύ Ebolowa και Yaoundé, που αποτελεί αγροτικό κέντρο. Το κύριο αξιοθέατό της είναι ο Καθεδρικός ναός Saint-Rosaire, μια μεγάλη καθολική εκκλησία από κόκκινα τούβλα, έργο του Πατέρα Albert Moll, κάτι φαινομενικά αταίριαστο στο αγροτικό μέσον του πουθενά. Η ατμόσφαιρα στο εσωτερικό είναι ακόμα πιο εξεζητημένη με ροζ κολώνες να ανεβαίνουν μέχρι το ταβάνι. Φθάνουμε τελικά στο Ebogo, ένα χωριό στις όχθες του Nyong, από όπου παίρνουμε μια πιρόγα με βαρκάρη. Ακολουθεί μια υπέροχη διαδρομή στο ποτάμι, ανάμεσα σε πυκνή ζούγκλα με πανύψηλα δέντρα. Μετά από ένα δίωρο φθάνουμε στον προορισμό μας και βγαίνουμε από το κανό. Ένα σύντομο trekking πεζοπορώντας σε μια αληθινή ζούγκλα, γεμάτη με μεγάλα έντομα, πολύχρωμες πεταλούδες και κάμπιες που μοιάζουν με εξωγήινους, μας φέρνει στο μεγαλύτερο δέντρο του Καμερούν, ένα δέντρο kossipo. Το δέντρο είναι ογκώδες και ηλικίας άνω των 1000 ετών με ύψος πάνω από 50 μέτρα! Το Kossipo (Entandrophragma candollei ή Κέδρος της Δυτικής Αφρικής) είναι ένα ενδημικό δέντρο στην ισημερινή Αφρική, στενός συγγενής του μαονιού, και εκτιμάται ιδιαίτερα τόσο για το μέγεθός του όσο και για τις ιδιότητες του ξύλου - το κόκκινο χρώμα κάνει υπέροχα έπιπλα. Επιστρέφουμε στο Ebogo και βλέπουμε μια ομάδα χορευτών κατά τη διάρκεια πρόβας δίπλα από το ποτάμι. Γυρίζουμε στο ξενοδοχείο μας σχετικά νωρίς για να ξεκουραστούμε, αφού την επόμενη ημέρα αρχίζει η μεγάλη περιπέτεια, η πορεία μας προς τα ανατολικά και το πέρασμα των συνόρων προς την δύσκολη χώρα της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας.
Στο Mbalmayo με τον χαρακτηριστικό Καθεδρικό ναό Saint-Rosaire
Στο Ebogo, στον Ποταμό Nyong
Το μεγαλύτερο δένδρο του Καμερούν
Επιστροφή στο Ebogo, Ποταμός Nyong
Επιστροφή από τον Ποταμό Nyong στο Yaoundé
Το επόμενο πρωί φεύγουμε νωρίς από το ξενοδοχείο του Limbe, επειδή έχουμε μεγάλη διαδρομή. Προτού αφήσουμε την πόλη, επισκεπτόμαστε τον Βοτανικό Κήπο, ο οποίος καλύπτει μια εκτεταμένη περιοχή και παρουσιάζει μια μεγάλη ποικιλία από φυτά και δέντρα. Οι κήποι προσφέρουν ένα ήρεμο περιβάλλον για εξερεύνηση, με καλοδιατηρημένα μονοπάτια, καταπράσινο τοπίο και πλούσια έκθεση από πολύχρωμα λουλούδια. Μετά από μια ευχάριστη πρωινή βόλτα ξεκινάμε με κατεύθυνση προς τον βορά, για την πόλη Bafoussam, όπου και θα διανυκτερεύσουμε. Η απόσταση είναι μόλις 300 χιλιόμετρα, αλλά όσοι γνωρίζουν από Αφρική μπορούν να αντιληφθούν ότι αυτό σημαίνει πολλές ώρες οδήγηση και εξάλλου, έχουμε να δούμε και αρκετά αξιοθέατα στην διαδρομή.


Ο Βοτανικός Κήπος του Limbe

Υψηλός ομφαλόκαρπος με τους καρπούς του να ωριμάζουν κατά μήκος του κορμού, ένα αειθαλές δέντρο στην τροπική Δυτική και Κεντρική Αφρική, με ύψος περίπου 25-30 μέτρα, Βοτανικός Κήπος Limbe
Ο δρόμος, γενικά, δεν είναι πολύ άσχημος, και περνάμε κάθε τόσο από γραφικά Αφρικανικά χωριά, με τον κεντρικό δρόμο τους γεμάτο παραγκοειδή μαγαζιά και υπαίθριους πωλητές. Το τοπίο εδώ δεν έχει άγρια βλάστηση, αλλά υπάρχουν αρκετές φυτείες από μπανανιές, αλλά και καλλιέργειες πιπεριού. Επισκεπτόμαστε μια τέτοια φυτεία στην πόλη της Penja, διάσημη για το πιπέρι Penja (poivre de Penja), ένα είδος πιπεριού (Piper nigrum) που καλλιεργείται στο ηφαιστειακό έδαφος της Κοιλάδας Penja στο Καμερούν. Το πιπέρι αυτό είναι διαθέσιμο σε πράσινο, λευκό, μαύρο και κόκκινο, και η γεύση του είναι επηρεασμένη από το τοπικό ηφαιστειακό έδαφος, το οποίο είναι πλούσιο σε μέταλλα. Η καλλιέργεια του πιπεριού εισήχθη στο Καμερούν από τον Antoine Decré, ο οποίος είχε μια φυτεία μπανάνας στην Penja. Το πιπέρι της Κοιλάδας Penja, και κυρίως ο λευκός τύπος, έγινε δημοφιλές στους σεφ με τα αστέρια Michelin και πωλείται μέχρι και 320€ το κιλό. Συνεχίζουμε την διαδρομή μας που τακτικά διακόπτεται από μεγάλα κοπάδια βοοειδών Sanga, που χαρακτηρίζονται από τα μακριά κέρατα και τα συναντούμε σε διάφορες περιοχές της Αφρικής, ενώ η ακριβής προέλευσή τους δεν είναι γνωστή.





Η διαδρομή μας προς το Bafoussam

Φυτεία μπανανιάς

Το φημισμένο πιπέρι Penja

Kοπάδι Sanga στην πόλη



Στην πόλη Penja
Mετά από μερικές ώρες φθάνουμε στη Nkongsamba, μια πόλη στο δυτικό Καμερούν, που αποτελεί κέντρο για την καλλιέργεια φοινικέλαιου, μπανανών και καφέ. Kάνουμε αρκετή ώρα να διασχίσουμε την πόλη που είναι αρκετά μεγάλη και στη συνέχεια παίρνουμε μια χωμάτινη παράκαμψη για τους φημισμένους καταρράκτες Ekom-Nkam. Για να τους φθάσουμε όμως, χρειάζεται να βγούμε από το αυτοκίνητο και να περπατήσουμε σε ένα μονοπάτι για 4-5 χιλιόμετρα. Παρότι έχει μεσημεριάσει και κάνει αρκετή ζέστη, η διαδρομή είναι ευχάριστη, μέσα σε πυκνή ζούγκλα, ενώ ακούγονται νερά από παντού. Σε λίγο φθάνουμε στο view point από όπου φαίνονται οι καταρράκτες σε όλο τους το μεγαλείο, πέφτοντας από ύψος 80 μέτρων στο ομώνυμο ποτάμι. Το θέαμα είναι εκπληκτικό, παρότι βρισκόμαστε σε εποχή ξηρασίας και ο συνήθως διπλός καταρράκτης έχει γίνει μονός. Οι καταρράκτες Ekom-Nkam έγιναν ευρύτερα γνωστοί επειδή παρουσιάζονται στην ταινία του Ταρζάν του 1984, “Greystoke: The Legend of Tarzan, Lord of the Apes” του Hugh Hudson, με τον Christopher Lambert να υποδύεται τον Ταρζάν, μια πολύ επιτυχημένη εμπορικά ταινία. Bρισκόμαστε ακόμη στο Littoral, την περιοχή που βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα του Καμερούν στην οποία υπάγεται και η Douala, και συγκεκριμένα στο βόρειο τμήμα του διαμερίσματος Moungo.








Στην πόλη Nkongsamba και στο κοντινό χωριό Baré




Οι καταρράκτες Ekom-Nkam
Η επόμενη πόλη που συναντούμε είναι η Melong, η πρωτεύουσα του Moungo, η οποία ανήκει πολιτιστικά στη γλωσσολογική περιοχή της γλώσσας και της φυλής των Mbo. Οι Mbo είναι μια ομάδα Bantu της πεδιάδας Mbo στην Περιοχή Littoral. Στην περιοχή υπάρχουν αρκετές καλλιέργειες, επειδή το χώμα είναι ηφαιστειακό και εύφορο. Αφήνουμε πλέον την Littoral και μπαίνουμε στο βορειότερο τμήμα της, την “Δυτική Περιφέρεια”, Γαλλόφωνη και αυτή όπως και το Littoral, ενώ οι δυτικότερες συνοριακές περιοχές είναι Αγγλόφωνες. Η Δυτική Περιφέρεια βρίσκεται στο κεντρικό-δυτικό τμήμα της χώρας. Είναι η μικρότερη από τις δέκα περιοχές του Καμερούν σε έκταση, ωστόσο έχει τη μεγαλύτερη πυκνότητα πληθυσμού. Ως έδρα των επιχειρηματικών βασιλείων Bamum και Bamileke, η Δύση είναι μια οικονομική όαση και μία από τις πιο ανεπτυγμένες περιοχές του Καμερούν. Αυτή η προοδευτική εξέλιξη μετριάζεται από την ισχυρή παραδοσιακή κουλτούρα που επιμένει μεταξύ των μεγάλων εθνοτικών ομάδων των Bamoun και των Bamileke. Και οι δύο μεγάλες φυλές θεωρούνται ημι-Bantu ή Grassfields Bantu. Οι Bamileke είναι οι πιο πολυάριθμοι, συγκεντρωμένοι νοτιοανατολικά των βουνών Bamboutos και δυτικά του Ποταμού Noun, σε οικισμούς όπως το Bafoussam και το Dschang. Οι περισσότεροι Bamileke είναι Χριστιανοί, με τους Καθολικούς στην πλειοψηφία. Οι Bamoun είναι κυρίως Iσλαμιστές και όλοι κυβερνώνται από έναν σουλτάνο στη φυλετική τους πρωτεύουσα, Foumban.


Στη Melong, πρωτεύουσα του Moungo



Μαθητές στη Melong

Μικρή εκκλησία της Sainte Rita στη Melong

Μέλη μιας Ευαγγελικής Ενορίας στο Nkongsoug, ένα χωριό της κοινότητας Melong
Προχωράμε βαθιά μέσα στη “West” και φθάνουμε στο Dtshang, ένα όμορφο γραφικό ορεινό τουριστικό θέρετρο, χάρις στο μεγάλο του υψόμετρο που ξεπερνά τα 1400 μέτρα, τις σχετικά χαμηλές θερμοκρασίες και το ελκυστικό τοπίο. Από την εποχή της αποικιοκρατίας, το Dschang ήταν ένα σημαντικό γεωργικό κέντρο και η παραγωγή χοίρων διαδραματίζει σημαντικό ρόλο. Είναι, μετά το Bafoussam, η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη στη Δυτική Περιφέρεια. Ο κεντρικός δρόμος του Dschang έχει μεγάλη κίνηση, ενώ παράδρομοι δεξιά και αριστερά οδηγούν σε στενότερους δρόμους, που είναι και αυτοί γεμάτοι μαγαζιά, ανθρώπους και αυτοκίνητα. Σε λίγο φθάνουμε στον προορισμό μας στην πόλη αυτή, το Μουσείο Πολιτισμού του Καμερούν (Musée des Civilizations du Cameroun). Το μουσείο εγκαινιάσθηκε στις αρχές του 2011 και επιχειρεί να ανακαλύψει την προέλευση του λαού του Καμερούν και της ποικιλομορφίας των τεσσάρων μεγάλων πολιτιστικών περιοχών της χώρας μέσω της ιστορίας τους, αλλά και των καλλιτεχνικών τους παραγωγών, των αρχιτεκτονικών τους και των πολιτικών και κοινωνικών τους οργανώσεων. Το έθνος του Καμερούν διαχωρίζεται σε τέσσερις κύριες πολιτιστικές περιοχές, δηλαδή την περιοχή Fang-Béti, την έκταση Soudano-Sahelian, την παράκτια λωρίδα και την Grassland. Κάθε πολιτιστικό σύμπλεγμα είναι ένα μοναδικό κράμα διακριτών παραδόσεων, μαγειρικής τέχνης, εθιμικών τελετουργιών, εορτασμών και λαϊκών συγκεντρώσεων. Το μουσείο καλύπτει έκταση 1000 τετρ. μέτρων και χωρίζεται σε διάφορα θέματα, ιστορία, δουλεία, αποικισμός και κουλτούρες. Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον, αλλά δυστυχώς δεν επιτρέπεται η φωτογράφιση. Ευτυχώς, η ξεναγός μας επιτρέπει καταχρηστικά να βγάλουμε λίγες φωτογραφίες. Γενικά, όσα μουσεία έχουμε επισκεφθεί στην Αφρική είναι εξαιρετικά και πρωτότυπα, πολύ διαφορετικά από αυτά που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στη Δύση. Και φυσικά δεν μιλάω σαν κριτικός τέχνης, αλλά σαν ταξιδιώτης που θέλει να βλέπει νέες και ενδιαφέρουσες παραστάσεις.







Στο Dtshang









Μουσείο Πολιτισμού του Καμερούν στο Dtshang




Στα περίχωρα του Dtshang
Συνεχίζουμε και αφού περάσουμε από τις κωμοπόλεις Penka-Michel και Bansoa στην περιοχή Menoua, φθάνουμε στους δεύτερους ονομαστούς καταρράκτες της περιοχής, τους Metché. Οι Καταρράκτες Metché βρίσκονται στην πορεία του ποταμού Metche-Choumi σε υψόμετρο 1.297 μέτρων και πέφτουν από ύψος 40 μέτρων. Για τους ντόπιους, είναι τόπος θυσίας για να “αφαιρέσουν την κατάρα“ και να “θρηνήσουν τους νεκρούς“. Στην είσοδο του χώρου, στο έδαφος, μπορείτε να δείτε αλάτι, νομίσματα, φοινικέλαιο ακόμα και φαγητό. Σήμερα η τοποθεσία έχει γίνει χώρος εξαγνισμού και οι άνθρωποι εκεί πραγματοποιούν εθιμοτυπικές τελετές για να απομακρύνουν τα κακά ξόρκια. Οι προσκυνητές φτάνουν εδώ ξυπόλητοι, με άδεια δοχεία που θα γεμίσουν με τα ιερά νερά του ποταμού. Χύνουν αλάτι και φοινικέλαιο στο έδαφος σε συγκεκριμένα σημεία από τη στιγμή που μπαίνουν στο χώρο. Στη συνέχεια, κινούνται στο ρεύμα και μπαίνουν μέσα στα νερά για να προσφέρουν τις θυσίες τους. Αυτές οι τελετουργίες, κατάλληλες για τους ανθρώπους Bamileke, τους επιτρέπουν να συνδεθούν με τους προγόνους, να ζητήσουν κάθαρση και να αναζητήσουν την προστασία και τη μεσολάβησή τους. Oι Bamileke είναι φυλή του Δυτικού Καμερούν που προέρχονται από τον Νείλο στο Σουδάν, και φημίζονται για την επίδοσή τους στην γεωργία, τις επιχειρήσεις και στις τέχνες. Αν και τυπικά οι περισσότεροι είναι Χριστιανοί, σχεδόν το 90% το συνδυάζουν με ανιμιστικές δοξασίες.
Μετά τις σχετικές φωτογραφίες ξεκινάμε για την επιστροφή, αλλά προτού πάρουμε την ανηφόρα, ένα τηλεοπτικό συνεργείο μας πλησιάζει και μας ρωτούν από που είμαστε και γιατί επισκεπτόμαστε τους καταρράκτες. Μόλις μαθαίνουν ότι ήρθαμε για τουρισμό μας ρωτούν αν θέλει κάποιος από εμάς να δώσει μια σύντομη συνέντευξη. Ο κλήρος πέφτει σε εμένα, σαν αρχηγό της ομάδας μας, και απαντώ στις ερωτήσεις τους για λίγα λεπτά. Τους ενδιαφέρει πολύ το θέμα της ανάπτυξης του τουρισμού στη χώρα τους και είναι αλήθεια ότι στον τομέα αυτό είναι αρκετά πίσω, παρότι γενικά είναι μια χώρα με πολλά αξιοθέατα και σχετικά ασφαλής. Νομίζω ότι τα πήγα καλά και φαίνονται ευχαριστημένοι, επειδή εκθείασα την χώρα τους, κυρίως βέβαια όσον αφορά την φυσική ομορφιά της και προφανώς αποφεύγοντας να θίξω οτιδήποτε σχετικό με πολιτική για να μην βρεθούμε σε κανένα μπουντρούμι του Καμερούν, μια χώρα με μακρόχρονη δικτατορία. Σε καμιά ώρα μπαίνουμε στο Bafoussam και κάνουμε τσεκ ιν στο ξενοδοχείο μας. Έχει πια σκοτεινιάσει και μετά από ένα σύντομο δείπνο αποσυρόμαστε στα δωμάτιά μας για ξεκούραση, μετά από μια μεγάλη ημέρα.



Στην Penka-Michel





Οι καταρράκτες Metché και ο ποταμός Metche-Choumi

Στον δρόμο για το Bafoussam

Το ξενοδοχείο μας στο Bafoussam
Το επόμενο πρωινό φεύγουμε κατευθείαν από το Bafoussam, στο οποίο θα επιστρέψουμε αργότερα, για να επισκεφθούμε το Βασίλειο των Baleng (Chefferie Baleng). Μετά από 5 km φθάνουμε κοντά στη λίμνη Baleng, που βρίσκεται σε υψόμετρο 1500 m, η οποία καταλαμβάνει έναν κρατήρα πλάτους 800 m σε ήπια κωνική κλίση. Στην περιοχή γύρω από την λίμνη ζουν οι Baleng, οι οποίοι έχουν έναν αρχηγό και ένα ολιγομελές συμβούλιο με πρωθυπουργό που τους διοικεί. Είναι μονοθεϊστές και ισχυρίζονται ότι έχουν Εβραϊκή καταγωγή και ότι η κοιτίδα τους πριν 3.000 χρόνια ήταν η αρχαία Ιουδαία, από όπου μετανάστευσαν στην περιοχή του Νείλου στο Σουδάν και στη συνέχεια στο Καμερούν. Δυστυχώς, λόγω της διεξαγωγής διάφορων τελετών των ντόπιων στη λίμνη κατά την διάρκεια της επίσκεψής μας, δεν καταφέρνουμε ούτε να δούμε τα μέλη της φυλής, ούτε και την λίμνη, και μόλις περνάμε την Πύλη Εισόδου στο Βασίλειο, αναγκαζόμαστε να επιστρέψουμε.

Η Πύλη του Βασιλείου των Baleng
Φθάνουμε πάλι στο Bafoussam, την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας. Το Bafoussam, από ένα χωριό που ήταν παλιότερα, υπό τη Γαλλική αποικιακή διοίκηση εξελίχθηκε σε κοσμοπολίτικο κέντρο, λόγω της θέσης του στη διασταύρωση των τροχιών που συνδέουν το Γαλλικό και το Βρετανικό Καμερούν, και κατέχοντας κομβικό ρόλο στην επικοινωνία μεταξύ σημαντικών πόλεων της Δυτικής Περιφέρειας, όπως το Dschang, το Foumban και το Ngaoundéré. Τελικά, το Bafoussam αντικατέστησε το Dschang ως πρωτεύουσα της Δυτικής Περιφέρειας και αντικατέστησε εξίσου και το Nkongsamba ως οικονομικός κόμβος της περιοχής. Έτσι, σημαντικοί οικονομικοί φορείς, συμπεριλαμβανομένων της BEAC (Banque des Etats d'Afrique Centrale), Brasseries of Cameroon, και άλλων βιομηχανικών μονάδων που δημιουργήθηκαν, ενορχήστρωσαν μια ορμητική είσοδο στη νέα πόλη. Είναι μια όμορφη πόλη, κτισμένη στους πρόποδες των λόφων Banengo και Baleng, στα 1500 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Έχει αρκετές πλατείες, πράσινο και μερικά κτίρια που ξεχωρίζουν.









Στο κέντρο του Bafoussam

Η Πλατεία Δημαρχείου του Bafoussam

Κτίριο BEAC (Banque des Etats d'Afrique Centrale), Bafoussam

Ο λόφος Banengo στο Bafoussam


Σταθμός λεωφορείων στο Bafoussam
Mετά την περιήγηση της πόλης παίρνουμε τον δρόμο για το Batoufam, μια πόλη στο διαμέρισμα Koung-Khi της Δυτικής Περιφέρειας του Καμερούν. Το Batoufam είναι ένα από τα πιο διάσημα βασίλεια (φυλαρχίες) στο Καμερούν για την αντίθεσή του στον αποικισμό. Η βασιλική δυναστεία ιδρύθηκε στα τέλη του 16ου αιώνα και ο σημερινός βασιλιάς, Nayang Toukam Innocente, είναι ο 14ος βασιλιάς και βασιλεύει από το 1989. Η φυλαρχία ήταν μια συνηθισμένη μορφή πολιτικής οργάνωσης στο Καμερούν στο παρελθόν, και περιλαμβάνει γενικά ένα ή περισσότερα χωριά ή κοινότητες που ελέγχονται από τον αρχηγό. Σήμερα, η φυλαρχία έχει χάσει το μεγαλύτερο μέρος της παραδοσιακής της εξουσίας, αλλά ο αρχηγός εξακολουθεί να έχει επιρροή ως πνευματικός ηγέτης στο βασίλειο. Επισκεπτόμαστε το παλάτι της φυλαρχίας, το οποίο περιλαμβάνει περισσότερα από δέκα είδη σπιτιών με διαφορετικές λειτουργίες, όπως κρεβατοκάμαρα, αίθουσα συνελεύσεων, υπηρετική κατοικία και κήπο. Ορισμένοι χώροι του παλατιού μετατράπηκαν σε μουσείο και είναι ανοιχτοί στο κοινό. Περιφερόμαστε με κάποια οδηγό που μας χορηγεί το παλάτι, σε μια σειρά από αίθουσες του παλατιού, μέσα στις οποίες υπάρχουν σκαλιστά ξύλινα αγαλματίδια, διάφορα άλλα ξύλινα γλυπτά και μερικά σημαντικά σύμβολα των Batoufam. Οι τοίχοι και οι πόρτες έχουν διακοσμηθεί εντυπωσιακά, και δεν λείπει και η αίθουσα με μάσκες προς πώληση. Φυσικά αγοράζουμε μερικές επειδή η τέχνη των Βatoufam είναι εξαιρετική. Μπορώ να πω ότι η επίσκεψη στο παλάτι αυτό ήταν ένα από τα highlights του ταξιδιού μας στο Καμερούν, επειδή είδαμε αντικείμενα υπέροχης Αφρικανικής τέχνης. Φεύγοντας συναντούμε τυχαία και τον βασιλιά, έναν μεσήλικα με ένα απλό μπουφάν και τζην που δεν έχει τίποτα το βασιλικό στην εμφάνισή του, είναι όμως ένας ευχάριστος και φιλικός άνθρωπος.




















Το Παλάτι του Βatoufam
Mετά το Batoufam ξεκινάμε προς βόρεια κατεύθυνση για το Foumban. Το τοπίο έχει αλλάξει εντυπωσιακά. Αρκετά ξερό και με πολύ λίγη βλάστηση, θυμίζει ζώνη Σαχέλ. Παρόλα αυτά υπάρχουν αρκετά χωριά στη διαδρομή μας, με τις γυναίκες να έχουν πια την χαρακτηριστική μουσουλμανική αμφίεση. Μετά 3 ώρες φθάνουμε στο Foumban, μια πόλη βορειοανατολικά του Bafoussam, πρωτεύουσα του Διαμερίσματος Noun και έδρα του Βασιλείου του Bamum, μια πόλη που έχει τις ρίζες της στις τέχνες, τη μουσική και την αρχιτεκτονική. Είναι η πόλη στο Καμερούν με τον μεγαλύτερο Μουσουλμανικό πληθυσμό και μοιάζει πολύ με ένα μείγμα Βόρειας και Δυτικής Αφρικής με τις Ισλαμικές επιρροές της. Είναι μια μεγάλη πόλη για τον λαό των Bamoun και φιλοξενεί ένα μουσείο παραδοσιακών τεχνών και πολιτισμού. Το Foumban είναι γνωστό για την πολιτική του σημασία στη διαμόρφωση της ιστορίας του Καμερούν και το πολιτιστικό, τουριστικό και οικονομικό του δυναμικό.








Στην διαδρομή μας προς το Foumban

Η Πύλη Εισόδου στο Foumban


Στο Foumban
Επισκεπτόμαστε το κύριο αξιοθέατο της πόλης, το Βασιλικό Παλάτι και το παρακείμενο μουσείο. Το Βασιλικό Παλάτι του Foumban είναι ένα ιστορικό κτίριο της πόλης, όπου κατοικεί ο Σουλτάνος, ηγεμόνας των κατοίκων της κοιλάδας της ανατολικής όχθης του Noun. Το Βασιλικό Παλάτι κτίσθηκε το 1917, αλλά οι Bamoun μπορούν να ανιχνεύσουν την καταγωγή του σουλτάνου τους από το 1394. Το Μουσείο του Παλατιού αφηγείται την ιστορία της δυναστείας των βασιλιάδων Bamum από το 1394 έως σήμερα, με πληροφορίες για τον πιο διάσημο από τους βασιλιάδες Bamum, τον Ibrahim Njoya, ο οποίος πέθανε το 1933 και ο οποίος δημιούργησε ένα σύστημα γραφής στα τέλη του 19ου αιώνα που ονομαζόταν γραφή Bamum. Όταν φθάνουμε, βλέπουμε στο προαύλιο του παλατιού πολλούς έφιππους φρουρούς του Σουλτάνου, οι οποίοι περιμένουν την έξοδό του από το Βασιλικό Παλάτι για την προσευχή στο Τζαμί, μιας και η ημέρα είναι Παρασκευή, η ιερή ημέρα των Μουσουλμάνων. Σύντομα βγαίνει ο Σουλτάνος με κάποιους αυλικούς και αναχωρεί αμέσως για το Τζαμί. Ο νέος Σουλτάνος λέγεται Nabil Mbombo Njoya και ενθρονίστηκε μόλις πριν 3 χρόνια, σε ηλικία 28 ετών. Επισκεπτόμαστε σύντομα το Μουσείο του Παλατιού που δεν μας εντυπωσιάζει, αλλά δυστυχώς δεν μπορούμε να επισκεφθούμε το Βασιλικό Μουσείο Foumban, πιο δίπλα, αφού είναι κλειστό, ίσως λόγω της ημέρας. Το μουσείο αυτό είναι σχεδιασμένο από έναν ντόπιο αρχιτέκτονα, και κτισμένο με ιδιότροπο τρόπο σε σχήμα δικέφαλου φιδιού πλαισιωμένου από μια γιγάντια αράχνη που μοιάζει ζωντανή.




Το Βασιλικό Παλάτι, οι Έφιπποι Φρουροί και ο Σουλτάνος του Foumban

Βασιλικό Μουσείο Foumban


Στο Foumban
Ο τελικός μας προορισμός της ημέρας είναι το Yaoundé, η πρωτεύουσα του Καμερούν που βρίσκεται στο Κεντρικό Καμερούν. Η απόσταση είναι αρκετά μεγάλη και νυχτώνουμε πριν φθάσουμε στην πρωτεύουσα. Η οδήγηση τη νύχτα είναι αρκετά επικίνδυνη, με πολύ μεγάλη κίνηση, σε δρόμους κακοφωτισμένους και με κακό οδόστρωμα και με πολλούς πεζούς να τους διασχίζουν. Ευτυχώς φθάνουμε στο ξενοδοχείο μας χωρίς απρόοπτα, κατάκοποι, αλλά πολύ ευχαριστημένοι από την εμπειρία της ημέρας. Η επόμενη ημέρα είναι αφιερωμένη στην περιήγηση της πόλης. Το Yaoundé έχει σχετικά σύντομη ιστορία σε σύγκριση με άλλες πόλεις στο Καμερούν. Επιλέχθηκε ως πρωτεύουσα του Γερμανικού Kamerun το 1888 και αργότερα έγινε πρωτεύουσα του Γαλλικού Καμερούν το 1919. Μετά την ανεξαρτησία του Καμερούν το 1960, το Yaoundé συνέχισε ως πρωτεύουσα της ενοποιημένης Δημοκρατίας του Καμερούν. Με τα χρόνια, η σημασία της πόλης μεγάλωσε, ως πολιτικό, διοικητικό και πολιτιστικό κέντρο. Η πόλη σχεδιάσθηκε άψογα απλωμένη σε επτά λόφους, πράγμα που σημαίνει ότι τα πολυάριθμα κτίρια της πόλης χωρίζονται από εκτάσεις καταπράσινου και ανυψούμενου εδάφους. Εκτός από τη διάταξή της, η πόλη είναι καθαρή και ασφαλής με πολλά σημεία ενδιαφέροντος, φιλοξενεί κυβερνητικά ιδρύματα, μουσεία και πολιτιστικά ορόσημα.
Πρώτος μας σταθμός είναι ένα ΑΤΜ για να πάρουμε τοπικό χρήμα, αφού όσα είχαμε αλλάξει στην Douala είχαν τελειώσει. Ευτυχώς η διαδικασία γίνεται χωρίς απρόοπτα και συνεχίζουμε για το κέντρο. Περνάμε από πολλές υπαίθριες αγορές και φθάνουμε στον Καθεδρικό Ναό της Παναγίας των Νικών, μια Καθολική Εκκλησία που λειτουργεί ως ο καθεδρικός ναός της μητροπολιτικής αρχιεπισκοπής του Yaoundé. Ο ναός καθαγιάσθηκε το 1955 και βρίσκεται στο κέντρο της πόλης στον κυκλικό κόμβο του Κεντρικού Ταχυδρομείου. Έχει εκπληκτική αρχιτεκτονική και μεγάλο αριθμό καθισμάτων, με χώρο για περίπου 5.000 πιστούς και εσωτερικό σε σχήμα σταυρού. Συνεχίζουμε προς την Πλατεία Ανεξαρτησίας, εκεί που βρίσκεται το Δημαρχείο της Πόλης. Είναι ένα μοντέρνο κτίριο με όμορφο κήπο, γκαζόν, παρτέρια και μεγάλα δέντρα. Λεκάνες με αγάλματα νεαρών κοριτσιών που σερβίρουν νερό, διακοσμούν τους χώρους. Κατόπιν περνάμε από το Μνημείο της Ενότητας, ένα έργο τέχνης που εγκαινιάσθηκε τον Σεπτέμβριο του 2021, το οποίο συμβολίζει τη συμβίωση περισσότερων από 25 εκατομμύρια Καμερουνέζων από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.





Στο Yaoundé, την πρωτεύουσα του Καμερούν

Καθεδρικός Ναός της Παναγίας των Νικών, Yaoundé




Στο κέντρο του Yaoundé

Πλατεία Ανεξαρτησίας, Yaoundé

Κτίριο της Afriland First Bank, Yaoundé

Δημαρχείο του Yaoundé



Στο κέντρο του Yaoundé

Μνημείο της Ενότητας, Yaoundé
Ακολουθούμε έναν στενό ανηφορικό στριφογυριστό δρόμο και σε λίγο βρισκόμαστε στο Ιερό της Παναγίας του Mont-Fébé (Sanctuaire Notre Dame de Mont-Fébé). Το όρος Fébé είναι μια κορυφή στο Καμερούν κοντά στο Yaoundé που συμβάλλει στο παρατσούκλι της πρωτεύουσας, η “πόλη των επτά λόφων”. Εκεί ανεγέρθηκε ένα μοναστήρι των Βενεδικτίνων, πριν από 60 χρόνια. Λίγο πιο πέρα από τον ναό βρίσκεται ένα μεγάλο άγαλμα της Παρθένου Μαρίας, με ένα στεφάνι δόξας στο κεφάλι της και με τα χέρια της ενωμένα ως ένδειξη ταπεινοφροσύνης και ευλάβειας. Τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος έγιναν από τον Μητροπολίτη του Yaoundé, Monseigneur Jean Mbarga, κατά τη διάρκεια του εορτασμού της εξηκοστής επετείου του ιερού. Απέναντί του υπάρχει και ένα αντίγραφο του Σπήλαιου της Λούρδης, που εγκαινιάσθηκε το 1961 και αφιερώθηκε στην Παναγία της Λούρδης το 1966. Τα αντίγραφα του Σπήλαιου της Λούρδης είναι αναπαραγωγές του σπηλαίου όπου έγιναν οι εμφανίσεις της Λούρδης το 1858, στην πόλη της Λούρδης στη Γαλλία, σήμερα μέρος του ιερού της Παναγίας της Λούρδης. Ορισμένα σπήλαια της Λούρδης είναι σχεδόν πανομοιότυπες αναπαραγωγές της σκηνής των εμφανίσεων, όπως το συγκεκριμένο, με αγάλματα της Παναγίας της Λούρδης σε μια φυσική ή τεχνητή σπηλιά, ενώ άλλα μπορεί να διαφέρουν από την αρχική σε μέγεθος, σχήμα ή στυλ. Από την κορυφή του Fébé υπάρχει μια ωραία θέα της πόλης, αλλά δυστυχώς η ατμόσφαιρα δεν είναι καθαρή, και δεν ξέρουμε αν αυτό οφείλεται στη ζέστη ή στο καυσαέριο.

Sanctuaire Notre Dame de Mont-Fébé (Ιερό της Παναγίας του Mont-Fébé), Yaoundé

Mεγάλο άγαλμα της Παρθένου Μαρίας, Sanctuaire Notre Dame de Mont-Fébé, Yaoundé

Αντίγραφο του Σπήλαιου της Λούρδης, Sancuaire Notre Dame de Mont-Fébé
Επιστρέφουμε στην πόλη, περνώντας μέσα από μια μεγάλη υπαίθρια αγορά, την Αγορά 8eme στην περιοχή Nkom-Kana. Ακολουθεί η χαοτική Υπαίθρια Αγορά Mokolo, μια από τις μεγαλύτερες αγορές στην Κεντρική Αφρική. Πολύς κόσμος, πάγκοι και μαγαζιά με εμπορεύματα, αυτοκίνητα που αργοσέρνονται και μεγάλος κίνδυνος κλοπής για φωτογραφικά και κινητά, αλλά ευτυχώς τα γλιτώσαμε. Εννοείται ότι σε τέτοια μέρη είναι σχεδόν απαγορευτική η χρήση μεγάλης φωτογραφικής μηχανής, οπότε καταφεύγουμε σε κινητό ή σε compact.
Επισκεπτόμαστε κατόπιν, το Μνημείο Επανένωσης, το οποίο συμβολίζει την επανένωση και των δύο, του Γαλλικού και του Βρετανικού Καμερούν, και αντιπροσωπεύει τις ελπίδες και τα όνειρα ενός δίγλωσσου Καμερούν που θα χρησίμευε ως φάρος και παράδειγμα για την υπόλοιπη Αφρική. Ως Γερμανικό κράτος προτεκτοράτο το 1918, σύντομα μετά το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, το Καμερούν χωρίσθηκε σε δύο περιοχές, οι οποίες βρίσκονταν υπό Γαλλική και Βρετανική κυριαρχία. Μόλις τα Αφρικανικά αποικιακά κράτη άρχισαν να αποκτούν την ανεξαρτησία τους, απέκτησαν την ανεξαρτησία τους και τα δύο Καμερούν. Πρώτα το Γαλλικό τμήμα, τον Ιανουάριο του 1960, και 10 μήνες αργότερα το Βρετανικό. Μέχρι το 1972, στον παγκόσμιο χάρτη, υπήρχαν δύο χώρες με το όνομα Καμερούν, οι οποίες συνενώθηκαν σε μια χώρα 12 χρόνια μετά την ανεξαρτησία τους, γνωστή ως Ομοσπονδιακή Δημοκρατία του Καμερούν και προς τιμήν του γεγονότος αυτού κτίσθηκε το μνημείο της Επανένωσης στο Yaoundé. Το μνημείο σχεδιάσθηκε από τον Gédéon Mpando (1932–2013), έναν Καμερουνέζο αρχιτέκτονα, γλύπτη και σχεδιαστή μνημείων και τον αρχιτέκτονα Engelbert Mveng (1930-1995) και ολοκληρώθηκε το 1974. Ανεβαίνουμε από μια ελικοειδή σκάλα στην κορυφή του μνημείου για την θέα της πόλης. Άγαλμα Επανένωσης, Yaoundé. Μπροστά από το Μνημείο βρίσκεται το Άγαλμα της Επανένωσης, ένα μεγάλο γλυπτό από σκυρόδεμα που αναπαριστά τον πρώτο πρόεδρο του ενοποιημένου Καμερούν, Ahmadou Ahidjo, ο οποίος κραδαίνει τη δάδα της νίκης και φέρει στα γόνατά του μια οικογένεια που συμβολίζει τους Καμερουνέζους. Το γλυπτό δημιουργήθηκε από τον Καμερουνέζο καλλιτέχνη Gédéon Mpando.



Αγορά 8eme, Nkom-Kana, Yaoundé




Στην Υπαίθρια Αγορά Mokolo, μια από τις μεγαλύτερες αγορές στην Κεντρική Αφρική, Yaoundé

Μνημείο Επανένωσης, Yaoundé

Άγαλμα Επανένωσης, Yaoundé
Ο γύρος της πρωτεύουσας θα κλείσει με την επίσκεψη του Εθνικού Μουσείου του Yaoundé, ένα εξέχον πολιτιστικό ίδρυμα που εκθέτει παραδοσιακά αντικείμενα, έργα τέχνης, και ιστορικά εκθέματα, παρέχοντας πληροφορίες για την ιστορία και τις πολιτιστικές παραδόσεις της χώρας. Για μια βαθιά βουτιά στην πλούσια πολιτιστική ταπετσαρία του Καμερούν, το Εθνικό Μουσείο είναι ένας θησαυρός. Με αντικείμενα που αφηγούνται την ιστορία της χώρας, όπως παραδοσιακά ενδύματα, όργανα και έργα τέχνης, η επίσκεψη στο μουσείο είναι μια πολιτιστική διαδρομή που είναι ταυτόχρονα διαφωτιστική και συναρπαστική. Το Εθνικό Μουσείο στεγάζεται στο πρώην παλάτι του πρώτου Προέδρου της Δημοκρατίας Ahmadou Ahidjo. Επιστρέφουμε αργά στο ξενοδοχείο, αλλά δεν παραλείπουμε πριν να επισκεφθούμε κάποιο κέντρο με μαγαζιά που πουλούν σουβενίρ, αγοράζοντας εκτός των άλλων και τα απαραίτητα μαγνητάκια.


















Εθνικό Μουσείο του Yaoundé


Κεντρικό Ταχυδρομείο του Yaoundé
Το επόμενο πρωινό επισκεπτόμαστε το Εθνικό Πάρκο Mefou. Δημιουργήθηκε το 1999, και είναι ένα καταφύγιο άγριας ζωής που διευθύνεται από εθελοντές, όπου οι επισκέπτες μπορούν να δουν γορίλες, χιμπαντζήδες και πιθήκους στην άγρια φύση. Φοράμε υποχρεωτικά μάσκες, για να μην μολύνουμε τα άγρια ζώα με τυχόν ασθένειες και ξεκινάμε την περιήγηση. Βλέπουμε αρκετούς χιμπαντζήδες, αλλά όχι μανδρίλους, επειδή μας πληροφορούν ότι την περίοδο αυτή είναι εξαγριωμένοι και είναι αρκετά επικίνδυνο να τους πλησιάσουμε. Σε λίγο φθάνουμε στους γορίλες. Είναι οι λεγόμενοι πεδινοί γορίλες σε αντίθεση με τους ορεινούς γορίλες που βρίσκουμε στα σύνορα Ουγκάντας-Ρουάντας-Κονγκό. Είναι η πρώτη φορά που βλέπω γορίλες, παρότι στο παρελθόν είχα επισκεφθεί την Ουγκάντα, αλλά αφενός ο χρόνος τότε ήταν περιορισμένος, και το κυριότερο, ήταν πολύ ακριβή δραστηριότητα. Εδώ δεν είναι βέβαια ακριβώς οι γορίλες στην άγρια φύση, αλλά είναι περιορισμένοι στον χώρο του Εθνικού Πάρκου. Βλέπουμε μια μεγάλη οικογένεια, με παιδιά, και μάλιστα παρακολουθούμε και μια σύντομη σεξουαλική επαφή!


Στο Εθνικό Πάρκο Mefou




Χιμπαντζήδες στο Εθνικό Πάρκο Mefou








Γορίλες στο Εθνικό Πάρκο Mefou


Στο Εθνικό Πάρκο Mefou
Φεύγουμε από το πάρκο και κατευθυνόμαστε προς τον Ποταμό Nyong. Κατά την διαδρομή μας αυτή περνάμε από το Mbalmayo, μια πόλη κοντά στις όχθες του Ποταμού Nyong μεταξύ Ebolowa και Yaoundé, που αποτελεί αγροτικό κέντρο. Το κύριο αξιοθέατό της είναι ο Καθεδρικός ναός Saint-Rosaire, μια μεγάλη καθολική εκκλησία από κόκκινα τούβλα, έργο του Πατέρα Albert Moll, κάτι φαινομενικά αταίριαστο στο αγροτικό μέσον του πουθενά. Η ατμόσφαιρα στο εσωτερικό είναι ακόμα πιο εξεζητημένη με ροζ κολώνες να ανεβαίνουν μέχρι το ταβάνι. Φθάνουμε τελικά στο Ebogo, ένα χωριό στις όχθες του Nyong, από όπου παίρνουμε μια πιρόγα με βαρκάρη. Ακολουθεί μια υπέροχη διαδρομή στο ποτάμι, ανάμεσα σε πυκνή ζούγκλα με πανύψηλα δέντρα. Μετά από ένα δίωρο φθάνουμε στον προορισμό μας και βγαίνουμε από το κανό. Ένα σύντομο trekking πεζοπορώντας σε μια αληθινή ζούγκλα, γεμάτη με μεγάλα έντομα, πολύχρωμες πεταλούδες και κάμπιες που μοιάζουν με εξωγήινους, μας φέρνει στο μεγαλύτερο δέντρο του Καμερούν, ένα δέντρο kossipo. Το δέντρο είναι ογκώδες και ηλικίας άνω των 1000 ετών με ύψος πάνω από 50 μέτρα! Το Kossipo (Entandrophragma candollei ή Κέδρος της Δυτικής Αφρικής) είναι ένα ενδημικό δέντρο στην ισημερινή Αφρική, στενός συγγενής του μαονιού, και εκτιμάται ιδιαίτερα τόσο για το μέγεθός του όσο και για τις ιδιότητες του ξύλου - το κόκκινο χρώμα κάνει υπέροχα έπιπλα. Επιστρέφουμε στο Ebogo και βλέπουμε μια ομάδα χορευτών κατά τη διάρκεια πρόβας δίπλα από το ποτάμι. Γυρίζουμε στο ξενοδοχείο μας σχετικά νωρίς για να ξεκουραστούμε, αφού την επόμενη ημέρα αρχίζει η μεγάλη περιπέτεια, η πορεία μας προς τα ανατολικά και το πέρασμα των συνόρων προς την δύσκολη χώρα της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας.



Στο Mbalmayo με τον χαρακτηριστικό Καθεδρικό ναό Saint-Rosaire





Στο Ebogo, στον Ποταμό Nyong




Το μεγαλύτερο δένδρο του Καμερούν



Επιστροφή στο Ebogo, Ποταμός Nyong



Επιστροφή από τον Ποταμό Nyong στο Yaoundé
Last edited by a moderator: