sif.....
Member
- Μηνύματα
- 366
- Likes
- 1.690
- Επόμενο Ταξίδι
- Κιργιστάν - Ιαπωνία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Περού - Κίνα
Περιεχόμενα
Η Βενετία λοιπόν στην οποία θα περνούσαμε τις επόμενες 3 μέρες δικαίωσε απόλυτα τις προσδοκίες μας!Το μόνο που έχω να δηλώσω είναι ότι κάθε ταξιδιώτης πρέπει να την βάλει στην λίστα του!
Για αυτήν την πόλη έχουν γραφτεί πολλά,εγώ θα προσπαθήσω απλά να σας δείξω ότι μπορεί να την δει κάποιος χωρίς ξοδέψει μία περιουσία.
Φτάσαμε αργά στο αεροδρόμιο του Μάρκο Πόλο και πήραμε το λεωφορείο 5 για Piazza Roma και από εκεί το 6 για το Μέστρε,κόστος εισιτηρίου 8 ευρώ.Είχαμε επιλέξει να μείνουμε σε camping το οποίο βρισκόταν στην Marghera,συγκεκριμένα το Camping Village Jolly.Κόστος για 3 βράδια 109 ευρώ και με 5 ευρώ την ημέρα σας παρέχει μεταφορά στην πόλη,σας αφήνει στο Tranghetto.Μιας και φτάσαμε βράδυ δεν υπήρχε λεωφορείο για την Marghera οπότε έπρεπε να περπατήσουμε 3 χιλιόμετρα για φτάσουμε στο camping.Το κάθε δωμάτιο είχε το δικό του μπάνιο και ήταν αρκετά μεγάλο.
Να πω ότι ήταν πολύ καλύτερο απ'ότι περίμενα και το προτείνω ανεπιφύλακτα!Για το χειμώνα δεν νομίζω ότι είναι καλή επιλογή,όμως για το καλοκαίρι ήταν ότι έπρεπε,είχε πισίνα,σούπερ μάρκετ στο εσωτερικό του,και το λεωφορείο που σας μεταφέρει στην πόλη έχει πολλές ώρες για να επιλέξετε.
Την επόμενη μέρα λοιπόν αφού όπως είπα φτάσαμε βράδυ πήραμε το λεωφορείο στις 09:30 και θα επιστρέφαμε στις 21:30!Πολλές οι ώρες όμως ανυπομονούσαμε και δεν θέλαμε να χάσουμε χρόνο.Φτάνοντας στο Tranghetto και με την βοηθεια του gps αρχίσαμε την περιήγηση μας με τα πόδια,όχι δεν θα παίρναμε βαπορέτο!
Το πρώτο αξιοθέατο που συναντήσαμε ήταν η Ponte della Costituzione ή αλλιώς η γέφυρα του Καλατράβα.Προσωπικά θεωρώ ότι είναι εντελώς αταίριαστη με το σύνολο της πόλης και απ'ότι διάβασα κόστισε 9 εκατομμύρια ευρώ έχοντας μεγάλη καθυστέρηση στην κατασκευή της και πολλές ατέλειες.Συγκεκριμένα οι κάτοικοι διαμαρτύρονται για τα γυάλινα σκαλοπάτια που το χειμώνα πιάνουν πάγο με αποτέλεσμα να γλιστράει ο κόσμος και είναι εύθραυστα αυξάνοντας το κόστος συντήρησης.
Συνεχίσαμε την βόλτα μας με κατεύθυνση την Βασιλική του Φράρι(Basilica dei Frari)που μας μάγεψε.Είχα διαβάσει ότι πολλοί την αγνοούν ενώ περιέχει ένα από τους σημαντικότερους πίνακες του Τιτσιάνο, την Ανάληψη της Παναγίας,καθώς και τον τάφο του μεγάλου Ιταλού ζωγράφου.
Το εισιτήριο κοστίζει μόλις 3 ευρώ και δεν ξέρει τι να πρωτοθαυμάσει κανείς.
Αρχικά ο τάφος του Τιτσιάνο στον οποίο δεσπόζει στην κορυφή το λιοντάρι του Αγίου Μάρκου ως φόρο τιμής για την προσφορά του στην πόλη της Βενετίας.
Εκτός από τον τάφο του Τιτσιάνο στο Ναό υπάρχουν άλλα δύο ταφικά μνημεία που είναι αριστουργήματα.
Προσωπικά ξεχώρισα το πυραμοειδές ταφικό μνημείο του Antonio Canova.
Το ασυνήθιστο σχήμα αυτού του μνημείου είναι ένα σαφές μήνυμα για τους ηγέτες της εποχής αφού ο Αντόνιο Κάνοβα ήταν μέλος του Τεκτονισμού και η πυραμίδα είναι το σύμβολο του Μεγάλου Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος.(Έτσι ορίζεται στον Τεκτονισμό η ύπαρξη του Θεού)
Τα αγάλματα που περιβάλλουν την πυραμίδα σχετίζονται επίσης με τα δόγματα του Τεκτονισμού:Από τα αριστερά, ο άγγελος με ανοιχτά φτερά είναι ο θεματοφύλακας της ψυχής που πέρασε στον ουρανό.Το λυπημένο λιοντάρι που κρατάει ένα κλειστό βιβλίο είναι το σύμβολο της σοφίας που έχει φέρει ο καλλιτέχνης. Η φτερωτή φιγούρα είναι ο θάνατος,ενώ οι νέοι με την λάμπα συμβολίζουν την αθανασία που δόθηκε στον Canova. Οι δύο γυναίκες με στεφάνια λουλουδιών είναι Ελπίδα και φιλανθρωπία.
Δίπλα ακριβώς άλλο ένα υπέροχο ταφικό μνημείο για τον Δόγη Pesaro,με τους 4 έγχρωμοι γίγαντες να τον στηρίζουν.
Και ασφαλώς ο αρχικός σκοπός της επίσκεψης μας η "Ανάληψη της Παναγίας"!Χωρίς να είμαι ειδικός σε θέματα τέχνης μπορώ να πω ότι ο διαχωρισμός των χρωμάτων,τα απαλά χρώματα και το μέγεθός του με άφησαν έκπληκτο.
Νομίζω ότι αξίζει να έρθετε ως εδώ καθώς όλος ο Ναός είναι μεγαλειώδης,από τα ξύλινα στασίδια που θα περάσετε μέχρι να φτάσετε στον διάσημο πίνακα ως τους διάφορους πίνακες που υπάρχουν.
Συνεχίσαμε ενθουσιασμένοι μέσα στα υπέροχα στενά της πόλης που ήταν σαν να είχαμε μεταφερθεί σε ταινία εποχής,ειδικά σε κάποια σημεία που δεν υπήρχε κόσμος.
Έπειτα από αμέτρητες φωτογραφίες φτάσαμε στη γέφυρα Ριάλτο που είναι πραγματικά εντυπωσιακή και αυτή μάλιστα τα άξιζε τα λεφτά της.
Αρχιτεκτονικό επίτευγμα της εποχής της κόστισε συνολικά 19 εκατομμύρια ευρώ,και βοηθάει καθημερινά χιλιάδες πολίτες και τουρίστες να διασχίσουν το μεγάλο κανάλι.
Σίγουρα είναι και ένα από τα σημεία που θα βρείτε συνωστισμό από τουρίστες.Όλοι ψάχνουν λίγο χώρο για να φωτογραφηθούν με φόντο το μεγάλο κανάλι.
Φτάνοντας στην πλατεία του Αγίου Μάρκου αν και είχα δει φωτογραφίες του ναού έμεινα έκπληκτος!
Υπέροχα ψηφιδωτά πάνω από τις 5 εισόδους που εκπέμπουν φως καθώς πολλές ψηφίδες έχουν φτιαχτεί από γυαλί και έχουν επιχρυσωθεί με φύλλα χρυσού 24 καρατίων.
Δύο από τα οποία απεικονίζουν την στιγμή της έλευσης των λειψάνων του Αγίου Μάρκου από την Αίγυπτο.Τα έκλεψαν Ενετοί έμποροι μέσα σε ένα βαρέλι χοιρινό λίπος.
Εκείνη τη στιγμή υπήρχε πολύ κόσμος στην ουρά οπότε αποφασίσαμε να πάμε στο παλάτι των Δόγηδων.Άλλο ένα στολίδι της πλατείας,γοτθικής αρχιτεκτονικής με χαρακτηριστικό άσπρο-ροζ χρώμα που με την αντανάκλαση του ήλιου φωτίζει ακόμα περισσότερο!
Το εισιτήριο κοστίζει 20 ευρώ και είναι ακριβό θα πείτε...όμως πιστέψτε με τα έργα τέχνης που υπάρχουν στο εσωτερικό του,η μεγαλοπρέπεια που εκπέμπει θα αποζημιώσουν το αντίτιμο!
Θα πιαστεί ο λαιμός σας θαυμάζοντας στο ταβάνι τα αριστουργήματα του Τιντορέτο και άλλων καλλιτεχνών που εξυμνούν τη δύναμη της Βενετίας φτάνοντας θα λέγαμε στην υπερβολή,απεικονίζοντας θεούς να δίνουν δώρα στην Βενετία την οποία προσωποποιούν ως μία ξανθιά γυναίκα.
Πρώτα θα βρεθείτε στην αυλή του παλατιού όπου σε ένα σημείο φαίνεται και ο τρούλος του Αγίου Μάρκου.
Σε εκείνη την πλευρά βρίσκεται και η σκάλα των Γιγάντων την οποία διακοσμούν τα αγάλματα του Ποσειδώνα και του Άρη.
Έπειτα στον επάνω όροφο στα διαμερίσματα των Δόγηδων αντιλαμβάνετε κανείς την εξουσία και την υπεροχή των Ενετών στην εποχή τους,αλλά και το επίπεδο των Ενετών καλλιτεχνών.
Όμως απ'όλους τους πίνακες και τις τοιχογραφίες που είδαμε ένας μου έχει μείνει χαραγμένος στο μυαλό:
"Ο Παράδεισος του Τιντορέτο"
Διακοσμεί την αίθουσα του Μεγάλου Συμβουλίου και αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες παραστάσεις σε καμβά της Χριστιανικής τέχνης(7 × 22 μέτρα)!!
Οι φιγούρες που πλαισιώνουν τον παράδεισο είναι μέλη της αριστοκρατίας της εποχής και χορηγοί του κράτους!
Θα δείτε ψηλά στους τοίχους τα πορτρέτα όλων των Δόγηδων,εκτός από ένα σημείο που έχει καλυφθεί με μαύρο χρώμα για να υπενθυμίζει την προδοσία του Δόγη Marino Falier τον οποίο καταδίκασαν σε θάνατο.
Άλλο ένα εντυπωσιακό σημείο της επίσκεψης στο παλάτι είναι όταν βρεθήκαμε στην γέφυρα των στεναγμών όπου διέσχιζαν οι κρατούμενοι βλέποντας από τις μικρές τρύπες για τελευταία φορά τον έξω κόσμο πριν οδηγηθούν στο θάνατο.
Πριν φτάσετε υπάρχουν κάποια παράθυρα τα οποία βρήκαμε ανοιχτά και πρόσφεραν υπέροχη θέα της γέφυρας.
Σε αυτά τα κελιά είχαν φυλακίσει και τον περίφημο Καζανόβα ο οποίος ήταν και ο μόνος που κατάφερε να δραπετεύσει.
Είδαμε και την γνωστή σχισμή που έριχναν τα σημειώματα όσοι ήθελαν να καταδώσουν κάποιον για παρανομία.Το έκαναν όμως επώνυμα όπως άκουσα μια ξεναγό να λέει και έχοντας επάνω και την υπογραφή τους.
Έπειτα από 3 ώρες στο παλάτι κάναμε ένα ταξίδι στο χρόνο και συμφωνήσαμε με την γυναίκα μου ότι άξιζε και με το παραπάνω η επίσκεψη.Με το ίδιο εισιτήριο σας δίνεται η δυνατότητα να επισκεφθείτε το Μουσείο Correr στο οποίο πήγαμε αμέσως μετά.
Το μουσείο περιέχει πολλά έργα τέχνης και αντικείμενα της εποχής κυρίως από την συλλογή του Teodoro Correr ενός παθιασμένου συλλέκτη που μετά το θάνατό του άφησε την συλλογή του στο κράτος.
Είναι γνωστό και ως το παλάτι του Ναπολέοντα αφού την εποχή της κυριαρχίας του επέλεξε αυτό το κτίριο για το παλάτι του,μην θέλοντας να χρησιμοποιήσει το παλάτι των Δόγηδων λόγω του παρελθόντος του που συνδέεται με συνωμοσίες και σκάνδαλα.
Βέβαια η διακόσμηση έχει αλλάξει εντελώς και τίποτα δεν θυμίζει το παλάτι του Ναπολέοντα όμως και πάλι ο χώρος διαθέτει μερικά ενδιαφέροντα εκθέματα όπως χάρτες της εποχής που δείχνουν πόσο άγνωστα ήταν τότε κάποια σημεία του πλανήτη!
Εντυπωσιακοί είναι και οι πολυέλαιοι από κρύσταλλα Μουράνο.
Υπάρχει και μια μικρή έκθεση από πίνακες εκ των οποίων κάποιοι πολύ εντυπωσιακοί με τρισδιάστατη εικόνα.
Μετά από τόσες ώρες εξευρένηση τα πόδια μας είχαν αρχίσει να διαμαρτύρονται και το στομάχι μας επίσης!Οπότε αφού τα είχαμε καταφέρει περίφημα μας άξιζε ένα καλό γεύμα σε μια Trattoria που βρήκαμε ανάμεσα στα στενά που είχε μενού με 15 ευρώ.Το φαγητό ήταν εξαιρετικό και μαζί με το κρασί ήταν ότι έπρεπε για να χαλαρώσουμε!
Να σας επισημάνω απλά ότι στο λογαριασμό σας χρεώνουν 12% επί του συνόλου για το service.
Αφού πήραμε δυνάμεις ξεκινήσαμε ξανά την περιήγηση μας στην πόλη.
Περάσαμε από την αγορά του Ριάλτο όπου κάθε πρωί οι ντόπιοι έρχονται για να αγοράσουν φρέσκα ψάρια και θαλασσινά,με σκοπό να δούμε το μνημείο που υπάρχει στην άλλη όχθη του μεγάλου καναλιού τα "γιγάντια χέρια" ,ένα έργο τέχνης του γλύπτη Λορέντζο Κουίν,τα οποία μοιάζουν να θέλουν να τραβήξουν στο βυθό το κτίριο.
Ο καλλιτέχνης θέλησε να απεικονίσει την αγωνία του και να αφυπνίσει συνειδήσεις σχετικά με την κλιματική αλλαγή,που απειλεί τον πλανήτη μας και ειδικά την συγκεκριμένη πόλη.Οι επιστήμονες έχουν προειδοποιήσει πως το λιώσιμο των πάγων και η άνοδος της στάθμης της θάλασσας που θα επιφέρει μπορεί να προκαλέσει την ολοκληρωτική βύθιση της Βενετίας.
Έπειτα επιστρέψαμε στην πλατεία του Αγίου Μάρκου για να ανεβούμε στο καμπαναριό ύψους 99 μέτρων και να θαυμάσουμε τη θέα από ψηλά.(εισιτήριο 8 ευρώ)
Όταν χτίστηκε όλοι θεώρησαν ότι δεν ταιριάζει αρχιτεκτονικά στην πόλη όμως αργότερα αγαπήθηκε και όταν καταστράφηκε ξαναχτίστηκε όπως ήταν ακριβώς.Η θέα από εκεί πάνω επιβλητική....
Η Βενετία και από ψηλά είναι μαγική,σαν να βρίσκεται στην μέση του πουθενά.
Άλλο ένα αξιοθέατο που με εντυπωσίασε είναι ο πύργος του ρολογιού.
Αξίζει να το παρατηρήσετε καθώς επάνω του περιέχει δείκτη του ζωδιακού κύκλου,έχει δύο ακούραστους "εργάτες" στην κορυφή για να χτυπούν την καμπάνα υπενθυμίζοντας μας ότι ο χρόνος περνάει ασταμάτητα!Η ώρα αναγράφεται με λατινικούς αριθμούς και τα λεπτά στα δεξιά με Αραβικούς αριθμούς.
Καθίσαμε για να απολαύσουμε την πλατεία κοιτάζοντας το κόσμο να περνά και συνηδειτοποιήσαμε ότι είναι η μοναδική πλατεία που έχουμε επισκεφθεί όπου οι φωνές των ανθρώπων ηχούν χωρίς παρεμβολές από οχήματα!!
Στις άκρες της πλατείας υπάρχουν οι φημισμένες καφετέριες Florian και Lavena όπου μπορείτε να καθίσετε για να πείτε κάτι και να χαλαρώσετε όμως για ένα απλό espresso θα δώσετε 10 ευρώ στο ένα και 7,5€ στο δεύτερο!!
Εμείς προτιμήσαμε να περπατήσουμε ως την "άγνωστη" στους πολλούς μα υπέροχη σκάλα Contarini del Bovolo,όπου στην μικρή αυλή της,την εποχή της Ενετοκρατίας,φημίζονταν για μέρος που ερωτοτροπούσαν τα ζευγάρια.
Είναι κομμάτι του ομώνυμου παλατιού και φημίζεται για το ελικοειδές σχήμα της.Αν μη τι άλλο το ιδανικό μέρος για μοιραστείτε ένα παθιασμένο φιλί με την σύντροφο σας,άλλωστε μην το ξεχνάτε βρίσκεστε στην πόλη των ερωτευμένων.
Κάπως έτσι πέρασαν οι ώρες και τελείωσε η πρώτη μας μέρα στην πόλη η οποία ήταν γεμάτη όσο δεν περιμέναμε,με αποτέλεσμα να είμαστε κουρασμένοι όμως το είχαμε απολαύσει.
Την επόμενη μέρα για να χαλαρώσουμε λιγάκι και να δούμε και φωτισμένη την πόλη πήραμε το λεωφορείο στις 12:00 και θα γυρίζαμε στις 22:30.Έτσι είχαμε χρόνο να χαλαρώσουμε στην πισίνα του Camping,αφού φάγαμε καλό πρωινό που όπως αποδείχτηκε ήταν απαραίτητο γιατί κάναμε πολλά χιλιόμετρα!!
Φτάσαμε λοιπόν στην πόλη και κατευθυνθήκαμε αμέσως στο Ναό του Αγίου Μάρκου που δεν είχαμε δει εχθές.
Αυτή την φορά πήραμε το traghetto για να περάσουμε στην απέναντι όχθη του μεγάλου καναλιού για να νιώσουμε και την εμπειρία της γόνδολας.Πρόκειται για ένα μεταφορικό μέσο που χρησιμοποιούν καθημερινά οι ντόπιοι και απλά σας περνάει απέναντι,φροντίστε να μην έχει πολύ κόσμο όταν το πάρετε για να καθίσετε.(κόστος 2€)
Για εκείνους που θέλουν τώρα να κάνουν την βαρκάδα τους στα κανάλια της πόλης διάρκειας 1 ώρα η τιμή είναι 80€ και δεν διαπραγματεύεται,το βράδυ ανεβαίνει στα 100€.
Η είσοδος στο Ναό είναι δωρεάν όμως πρώτα θα πρέπει να αφήσετε τις τσάντες σας,δωρεάν,σε ένα ειδικό χώρο στα 100 μέτρα από το ναό.(θα δείτε ταμπέλες που το αναγράφουν)Αν φοράτε μπλούζα με τους ώμους έξω μπορείτε να αγοράσετε με 1€ εντός του ναού ένα κάλυμμα.
Ομολογώ πως είναι από τους ωραιότερους ναούς που έχω δει όμως το ότι ακολουθείς συγκεκριμένη πορεία σε κάνει να νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε μουσείο.
Εισιτήριο θα πληρώσετε μόνο για να μπείτε στο θησαυροφυλάκιο(3€) και στο Pala D'oro(2€).Το Pala D'oro είναι ένας πίνακας αν μπορεί να το πει κανείς έτσι πάνω από την Αγία Τράπεζα που βρίσκονται τα λείψανα του Αγίου Μάρκου.
Είναι αναγνωρισμένο ως ένα από τα πιο ολοκληρωμένα και εκλεπτυσμένα έργα χρυσοχοοίας!Κλάπηκε από την Ιερά Μονή Παντοκράτορα στην Κωνσταντινούπολη κατά την άλωση της πόλης από τους Ενετούς και παρότι είναι περήφανοι που το κατέχουν είναι έργο Βυζαντινών καλλιτεχνών.
Αποτελείται από 83 σμαλτωμένες εικόνες και 1927 πολύτιμους λίθους όπως μαργαριτάρια,σμαράγδια,ζαφείρια ρουμπίνια.Κατά την διάρκεια της λειτουργίας έχει θέση προς τους πιστούς και με ειδικό μηχανισμό την γυρνάνε για να μην την βλέπει ο κόσμος ώστε να πληρώνει το αντίτιμο για να την δει.(εμπορευματοποίηση της πίστης)
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που διάβασα κατά την διάρκεια της λειτουργίας το φως που μπαίνει από τα παράθυρα και πέφτει επάνω στο έργο αντανακλά ένα χρυσό φως που πλημμυρίζει τον Ναό.
Τα ψηφιδωτά που υπάρχουν στο ναο είναι πολλά και όλα μαζί του δίνουν μεγαλοπρέπεια,εκείνο που ξεχώρισα είναι στον κεντρικό θόλο με τους μαθητές του Χριστού να δέχονται το Άγιο πνεύμα.
Φύγαμε από το ναό εντυπωσιασμένοι,και αξίζει να σας πω ότι έχει σχεδιαστεί σε Ελληνικό σταυροειδές ρυθμό,και τα άλογα που θα δείτε στο εξωτερικό του είναι εκείνα που είχε πάρει ο Μέγας Κωνσταντίνος από την αψίδα του Τραϊανού στην Ρώμη τα οποία μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη και όταν οι Ενετοί άλωσαν την πόλη τα πήραν και τα τοποθέτησαν στον Άγιο Μάρκο.
Οι 500 κίονες που διακοσμούν το εξωτερικά τον Ναό είναι νομίζω το πιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό,ιδιαίτερα οι πορφυροί που έχουν προέλευση από την Αίγυπτο προσδίδουν ένα Ανατολίτικο στοιχείο.
Αφού τελειώσαμε και με τον ναό αποφασίσαμε να πάρουμε ημερήσιο εισιτήριο για το βαπορέτο(20€)και να εξερευνήσουμε τα γύρω νησάκια ξεκινώντας από το Μπουράνο αψηφώντας τα πλήθη που προτιμούν το Μουράνο.Πρώτα όμως ήπιαμε ένα μικρό espresso για να πάρουμε τα πάνω μας στο Cafe lavena με μόλις 1,20€ αν το πιείτε όρθιοι σαν γνήσιοι Ιταλοί.
Όσο για το Μπουράνο,φτάσαμε σε 1 ώρα και μόλις αντίκρισα τα πολύχρωμα σπίτια του μου ήρθαν στο μυαλό τα λόγια του Αγαπημένου Ν.Καζαντζάκη:
Έχεις τα πινέλα,
έχεις τα χρώματα,
ζωγράφισε τον παράδεισο
και μπες μέσα!
Αξίζει να έρθετε ως εδώ απλά για να περιπλανηθείτε στα στενά του,προσωπικά θεωρώ το μέρος ως ιδανικό για φωτογράφιση γάμου.
Έμαθα ότι οι κάτοικοι από παλιά έβαφαν με έντονα χρώματα τα σπίτια τους για να ξεχωρίζουν το χειμώνα μέσα στην ομίχλη.
Κάθε κάτοικος έχει την βαρκούλα του και είδαμε πολλούς που πήγαιναν ή επέστρεφαν από το ψάρεμα που είναι βασική τους ασχολία.
Λόγω ότι έχει αυξηθεί η επισκεψιμότητα του νησιού υπάρχουν αρκετά μαγαζάκια για να ψωνίσετε αναμνηστικά και μερικά εστιατόρια αν θέλετε να συνδυάσετε την εκδρομή σας με ένα γεύμα,ο Μαύρος Γάτος για την ακρίβεια διάβασα ότι θεωρείται απ'τα καλύτερα,βραβευμένο με αστέρι Michelin.
Μόλις ολοκληρώσαμε την βόλτα μας πήραμε ξανά το βαπορέτο και αποφασίσαμε να σταματήσουμε και στο Μουράνο για να δούμε πως είναι.
Εν τέλει διαπιστώσαμε αυτό που είχαμε διαβάσει από πολλούς ότι δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο και αξίζει μόνο για να παρακολουθήσει κανείς τη διαδικασία επεξεργασίας του γυαλιού,για το οποίο φημίζεται και το νησί.
Εμείς έχουμε δει σε προηγούμενο ταξίδι στην Στοκχόλμη οπότε αρκεστήκαμε να κάνουμε την βόλτα μας στα μαγαζιά που πραγματικά διαθέτουν αριστουργήματα σε ανάλογες τιμές βεβαίως!!
Λέγεται ότι η τέχνη του γυαλιού εξαπλώθηκε και διατηρήθηκε γιατί δεν άφηναν να βγουν παραέξω τα μυστικά της τέχνης,σε βαθμό που οποίος ήθελε να μετακομίσει να κινδυνεύει με θάνατο.Εγώ πάντως ένα ζευγάρι σκουλαρίκια τα πήρα στην γυναίκα μου με μόλις 8 ευρώ,οπότε υπάρχουν λύσεις για να αγοράσετε κάτι μικρό.
Φεύγοντας από εκεί είχε πέσει ο ήλιος και ήταν η ιδανική ώρα για να επιστρέψουμε.
Φτάσαμε στη Piazza Roma και από εκεί πήραμε άλλο βαπορέτο για την πλατεία του Αγίου Μάρκου,ώστε να διασχίσουμε το μεγάλο κανάλι.
Πρέπει οπωσδήποτε να κάνετε την διάσχιση του καναλιού γιατί μέσα από το νερό έχετε την ευκαιρία να δείτε κάποια κτίρια που δεν γίνεται με τα πόδια και η αίσθηση αυτής της βόλτας έχει κάτι το αριστοκρατικό.
Αποφύγετε τις ώρες αιχμής ώστε να μην υπάρχει πολύς κόσμος και βάλτε λίγη φαντασία για να νιώσετε ότι βρίσκεστε σε ένα ιδιωτικό σκάφος,διασχίζοντας μία από τις πιο ρομαντικές πόλεις του κόσμου.
Όταν τελειώσαμε την βαρκάδα μας και κατεβήκαμε στην πλατεία του Αγίου Μάρκου περπατήσαμε με πορεία προς το Ναό του Αγίου Γεωργίου των Ελλήνων (Chiesa San Giorgio dei Greci)
Δεν υπήρχε δυνατότητα να μπούμε στο εσωτερικό όμως δεν μπορούσαμε να μην έρθουμε ως εδώ.Ο ναός αποδεικνύει την δύναμη και τα προνόμια που είχε καταφέρει να κερδίσει η Ελληνική κοινότητα στην πόλη.
Έτσι αφού καθίσαμε για ένα κρασάκι για να χαλαρώσουμε πήραμε το βαπορέτο για το νησί Tranghetto όπου έφευγε το λεωφορείο του Camping.Όμως δεν υπολογίσαμε καλά το χρόνο που κάνει το βαπορέτο για φτάσει έως εκεί(45 λεπτά)και φτάσαμε στην στάση 22:26 ακριβώς και το λεωφορείο έφευγε στις 22:30 το οποίο ήταν και το τελευταίο.Η στάση απείχε από το λεωφορείο περίπου 700 μέτρα οπότε αρχίσαμε το τρέξιμο,και κυριολεκτικά το πρόλαβα τη τελευταία στιγμή,λέγοντας τους να περιμένουν και την γυναίκα μου που έφτασε εξαντλημένη!
Την επόμενη μέρα τώρα κάναμε check out αφήσαμε τις βαλίτσες για φύλαξη και πήραμε το λεωφορείο στις 11:00 και θα γυρνούσαμε στις 16:00.
Το εισιτήριο του βαπορέτο έληγε το μεσημέρι οπότε αποφασίσαμε να κάτσουμε πάμε στο νησί Maggiore για να δούμε το ναό του Αγίου Γεωργίου.
Η πρόσοψη του Ναού ξεχωρίζει από το λευκό μάρμαρο που χρησιμοποιήθηκε,έργο του Andrea Palladio περιέχει στο εσωτερικό του ένα πίνακα αριστουργήματα το 'Μυστικό Δείπνο' του Τιντορέτο!Ο καλλιτέχνης έδωσε μια διαφορετική οπτική,στην συνάντηση του Χριστού με τους μαθητές του που μοιάζουν να βρίσκονται σε κάποιο εστιατόριο!
Άλλος ένας λόγος που αξίζει να έρθετε ως εδώ είναι για ανεβείτε στο κωδωνοστάσιο(6€) που σας προσφέρει όμορφη θέα.
Αν πρέπει να διαλέξετε ανάμεσα σε αυτό το κωδωνοστάσιο και εκείνο στη πλατεία του Αγίου Μάρκου ασφαλώς προτιμήστε το δεύτερο αφού δεν συγκρίνεται.
Η θέα που προσφέρει προς την πλατεία του Αγίου Μάρκου πίστευα πως θα ήταν καλύτερη όμως θα έπρεπε να ήταν πιο ψηλά και κοντά.
Προσωπικά μου άρεσε και ο χώρος με τα ξυλόγλυπτα στασίδια του ναού τα οποία διαθέτουν παραστάσεις από την ζωή του Χριστού.
Δίπλα στην εκκλησία υπάρχει και μία αίθουσα με έκθεση σύγχρονης τέχνης,από αυτές που δεν καταλαβαίνω τίποτα,μόνο αξιόλογο έργο κατά την γνώμη μου ένας πλεκτός παγκόσμιος χάρτης!!
Έπειτα πήραμε ξανά το βαπορέτο για την Piazza Roma και από εκεί περπατήσαμε προς το μικροσκοπικό νησάκι του Ghetto.
Στην πορεία μας συναντήσαμε ένα υπέροχο Cafe Dalmas που έφτιαχνε καφέ σεκεράτο!Ήταν αφρώδης αφού τον είχαν χτυπήσει πολύ ώρα όμως ήταν δροσερός και το σέρβιραν σε ποτήρι κρασιού.
Το Ghetto είναι το μέρος που απομονώθηκαν οι Εβραίοι της πόλης κατά την διάρκεια της Ενετικής κυριαρχίας,και ελευθερώθηκε από τον Ναπολέοντα όταν κατέλαβε την πόλη.
Υπάρχει μια μικρή πλατεία και ένα μουσείο που μπορείτε να επισκεφθείτε καθώς και μερικά εστιατόρια με εβραϊκά πιάτα.
Έτσι πέρασε αφού ολοκληρώσαμε την βόλτα μας πήραμε το λεωφορείο για το κάμπινγκ και με τις βαλίτσες περπατήσαμε ως το Μέστρε για πάρουμε το λεωφορείο για το αεροδρόμιο Τρεβίζο(12€)και σε μισή ώρα ήμασταν στο προορισμό μας.Έτσι αποχαιρετήσαμε την Βενετία δίνοντας όμως μια υπόσχεση ότι θα ξαναβρεθούμε εδώ για το περίφημο καρναβάλι της.
Συνέχεια για την Σικελία παρακάτω σε άλλο post!
Για αυτήν την πόλη έχουν γραφτεί πολλά,εγώ θα προσπαθήσω απλά να σας δείξω ότι μπορεί να την δει κάποιος χωρίς ξοδέψει μία περιουσία.
Φτάσαμε αργά στο αεροδρόμιο του Μάρκο Πόλο και πήραμε το λεωφορείο 5 για Piazza Roma και από εκεί το 6 για το Μέστρε,κόστος εισιτηρίου 8 ευρώ.Είχαμε επιλέξει να μείνουμε σε camping το οποίο βρισκόταν στην Marghera,συγκεκριμένα το Camping Village Jolly.Κόστος για 3 βράδια 109 ευρώ και με 5 ευρώ την ημέρα σας παρέχει μεταφορά στην πόλη,σας αφήνει στο Tranghetto.Μιας και φτάσαμε βράδυ δεν υπήρχε λεωφορείο για την Marghera οπότε έπρεπε να περπατήσουμε 3 χιλιόμετρα για φτάσουμε στο camping.Το κάθε δωμάτιο είχε το δικό του μπάνιο και ήταν αρκετά μεγάλο.
Να πω ότι ήταν πολύ καλύτερο απ'ότι περίμενα και το προτείνω ανεπιφύλακτα!Για το χειμώνα δεν νομίζω ότι είναι καλή επιλογή,όμως για το καλοκαίρι ήταν ότι έπρεπε,είχε πισίνα,σούπερ μάρκετ στο εσωτερικό του,και το λεωφορείο που σας μεταφέρει στην πόλη έχει πολλές ώρες για να επιλέξετε.
Την επόμενη μέρα λοιπόν αφού όπως είπα φτάσαμε βράδυ πήραμε το λεωφορείο στις 09:30 και θα επιστρέφαμε στις 21:30!Πολλές οι ώρες όμως ανυπομονούσαμε και δεν θέλαμε να χάσουμε χρόνο.Φτάνοντας στο Tranghetto και με την βοηθεια του gps αρχίσαμε την περιήγηση μας με τα πόδια,όχι δεν θα παίρναμε βαπορέτο!
Το πρώτο αξιοθέατο που συναντήσαμε ήταν η Ponte della Costituzione ή αλλιώς η γέφυρα του Καλατράβα.Προσωπικά θεωρώ ότι είναι εντελώς αταίριαστη με το σύνολο της πόλης και απ'ότι διάβασα κόστισε 9 εκατομμύρια ευρώ έχοντας μεγάλη καθυστέρηση στην κατασκευή της και πολλές ατέλειες.Συγκεκριμένα οι κάτοικοι διαμαρτύρονται για τα γυάλινα σκαλοπάτια που το χειμώνα πιάνουν πάγο με αποτέλεσμα να γλιστράει ο κόσμος και είναι εύθραυστα αυξάνοντας το κόστος συντήρησης.
Συνεχίσαμε την βόλτα μας με κατεύθυνση την Βασιλική του Φράρι(Basilica dei Frari)που μας μάγεψε.Είχα διαβάσει ότι πολλοί την αγνοούν ενώ περιέχει ένα από τους σημαντικότερους πίνακες του Τιτσιάνο, την Ανάληψη της Παναγίας,καθώς και τον τάφο του μεγάλου Ιταλού ζωγράφου.
Το εισιτήριο κοστίζει μόλις 3 ευρώ και δεν ξέρει τι να πρωτοθαυμάσει κανείς.
Αρχικά ο τάφος του Τιτσιάνο στον οποίο δεσπόζει στην κορυφή το λιοντάρι του Αγίου Μάρκου ως φόρο τιμής για την προσφορά του στην πόλη της Βενετίας.
Εκτός από τον τάφο του Τιτσιάνο στο Ναό υπάρχουν άλλα δύο ταφικά μνημεία που είναι αριστουργήματα.
Προσωπικά ξεχώρισα το πυραμοειδές ταφικό μνημείο του Antonio Canova.
Το ασυνήθιστο σχήμα αυτού του μνημείου είναι ένα σαφές μήνυμα για τους ηγέτες της εποχής αφού ο Αντόνιο Κάνοβα ήταν μέλος του Τεκτονισμού και η πυραμίδα είναι το σύμβολο του Μεγάλου Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος.(Έτσι ορίζεται στον Τεκτονισμό η ύπαρξη του Θεού)
Τα αγάλματα που περιβάλλουν την πυραμίδα σχετίζονται επίσης με τα δόγματα του Τεκτονισμού:Από τα αριστερά, ο άγγελος με ανοιχτά φτερά είναι ο θεματοφύλακας της ψυχής που πέρασε στον ουρανό.Το λυπημένο λιοντάρι που κρατάει ένα κλειστό βιβλίο είναι το σύμβολο της σοφίας που έχει φέρει ο καλλιτέχνης. Η φτερωτή φιγούρα είναι ο θάνατος,ενώ οι νέοι με την λάμπα συμβολίζουν την αθανασία που δόθηκε στον Canova. Οι δύο γυναίκες με στεφάνια λουλουδιών είναι Ελπίδα και φιλανθρωπία.
Δίπλα ακριβώς άλλο ένα υπέροχο ταφικό μνημείο για τον Δόγη Pesaro,με τους 4 έγχρωμοι γίγαντες να τον στηρίζουν.
Και ασφαλώς ο αρχικός σκοπός της επίσκεψης μας η "Ανάληψη της Παναγίας"!Χωρίς να είμαι ειδικός σε θέματα τέχνης μπορώ να πω ότι ο διαχωρισμός των χρωμάτων,τα απαλά χρώματα και το μέγεθός του με άφησαν έκπληκτο.
Νομίζω ότι αξίζει να έρθετε ως εδώ καθώς όλος ο Ναός είναι μεγαλειώδης,από τα ξύλινα στασίδια που θα περάσετε μέχρι να φτάσετε στον διάσημο πίνακα ως τους διάφορους πίνακες που υπάρχουν.
Συνεχίσαμε ενθουσιασμένοι μέσα στα υπέροχα στενά της πόλης που ήταν σαν να είχαμε μεταφερθεί σε ταινία εποχής,ειδικά σε κάποια σημεία που δεν υπήρχε κόσμος.
Έπειτα από αμέτρητες φωτογραφίες φτάσαμε στη γέφυρα Ριάλτο που είναι πραγματικά εντυπωσιακή και αυτή μάλιστα τα άξιζε τα λεφτά της.
Αρχιτεκτονικό επίτευγμα της εποχής της κόστισε συνολικά 19 εκατομμύρια ευρώ,και βοηθάει καθημερινά χιλιάδες πολίτες και τουρίστες να διασχίσουν το μεγάλο κανάλι.
Σίγουρα είναι και ένα από τα σημεία που θα βρείτε συνωστισμό από τουρίστες.Όλοι ψάχνουν λίγο χώρο για να φωτογραφηθούν με φόντο το μεγάλο κανάλι.
Φτάνοντας στην πλατεία του Αγίου Μάρκου αν και είχα δει φωτογραφίες του ναού έμεινα έκπληκτος!
Υπέροχα ψηφιδωτά πάνω από τις 5 εισόδους που εκπέμπουν φως καθώς πολλές ψηφίδες έχουν φτιαχτεί από γυαλί και έχουν επιχρυσωθεί με φύλλα χρυσού 24 καρατίων.
Δύο από τα οποία απεικονίζουν την στιγμή της έλευσης των λειψάνων του Αγίου Μάρκου από την Αίγυπτο.Τα έκλεψαν Ενετοί έμποροι μέσα σε ένα βαρέλι χοιρινό λίπος.
Εκείνη τη στιγμή υπήρχε πολύ κόσμος στην ουρά οπότε αποφασίσαμε να πάμε στο παλάτι των Δόγηδων.Άλλο ένα στολίδι της πλατείας,γοτθικής αρχιτεκτονικής με χαρακτηριστικό άσπρο-ροζ χρώμα που με την αντανάκλαση του ήλιου φωτίζει ακόμα περισσότερο!
Το εισιτήριο κοστίζει 20 ευρώ και είναι ακριβό θα πείτε...όμως πιστέψτε με τα έργα τέχνης που υπάρχουν στο εσωτερικό του,η μεγαλοπρέπεια που εκπέμπει θα αποζημιώσουν το αντίτιμο!
Θα πιαστεί ο λαιμός σας θαυμάζοντας στο ταβάνι τα αριστουργήματα του Τιντορέτο και άλλων καλλιτεχνών που εξυμνούν τη δύναμη της Βενετίας φτάνοντας θα λέγαμε στην υπερβολή,απεικονίζοντας θεούς να δίνουν δώρα στην Βενετία την οποία προσωποποιούν ως μία ξανθιά γυναίκα.
Πρώτα θα βρεθείτε στην αυλή του παλατιού όπου σε ένα σημείο φαίνεται και ο τρούλος του Αγίου Μάρκου.
Σε εκείνη την πλευρά βρίσκεται και η σκάλα των Γιγάντων την οποία διακοσμούν τα αγάλματα του Ποσειδώνα και του Άρη.
Έπειτα στον επάνω όροφο στα διαμερίσματα των Δόγηδων αντιλαμβάνετε κανείς την εξουσία και την υπεροχή των Ενετών στην εποχή τους,αλλά και το επίπεδο των Ενετών καλλιτεχνών.
Όμως απ'όλους τους πίνακες και τις τοιχογραφίες που είδαμε ένας μου έχει μείνει χαραγμένος στο μυαλό:
"Ο Παράδεισος του Τιντορέτο"
Διακοσμεί την αίθουσα του Μεγάλου Συμβουλίου και αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες παραστάσεις σε καμβά της Χριστιανικής τέχνης(7 × 22 μέτρα)!!
Οι φιγούρες που πλαισιώνουν τον παράδεισο είναι μέλη της αριστοκρατίας της εποχής και χορηγοί του κράτους!
Θα δείτε ψηλά στους τοίχους τα πορτρέτα όλων των Δόγηδων,εκτός από ένα σημείο που έχει καλυφθεί με μαύρο χρώμα για να υπενθυμίζει την προδοσία του Δόγη Marino Falier τον οποίο καταδίκασαν σε θάνατο.
Άλλο ένα εντυπωσιακό σημείο της επίσκεψης στο παλάτι είναι όταν βρεθήκαμε στην γέφυρα των στεναγμών όπου διέσχιζαν οι κρατούμενοι βλέποντας από τις μικρές τρύπες για τελευταία φορά τον έξω κόσμο πριν οδηγηθούν στο θάνατο.
Πριν φτάσετε υπάρχουν κάποια παράθυρα τα οποία βρήκαμε ανοιχτά και πρόσφεραν υπέροχη θέα της γέφυρας.
Σε αυτά τα κελιά είχαν φυλακίσει και τον περίφημο Καζανόβα ο οποίος ήταν και ο μόνος που κατάφερε να δραπετεύσει.
Είδαμε και την γνωστή σχισμή που έριχναν τα σημειώματα όσοι ήθελαν να καταδώσουν κάποιον για παρανομία.Το έκαναν όμως επώνυμα όπως άκουσα μια ξεναγό να λέει και έχοντας επάνω και την υπογραφή τους.
Έπειτα από 3 ώρες στο παλάτι κάναμε ένα ταξίδι στο χρόνο και συμφωνήσαμε με την γυναίκα μου ότι άξιζε και με το παραπάνω η επίσκεψη.Με το ίδιο εισιτήριο σας δίνεται η δυνατότητα να επισκεφθείτε το Μουσείο Correr στο οποίο πήγαμε αμέσως μετά.
Το μουσείο περιέχει πολλά έργα τέχνης και αντικείμενα της εποχής κυρίως από την συλλογή του Teodoro Correr ενός παθιασμένου συλλέκτη που μετά το θάνατό του άφησε την συλλογή του στο κράτος.
Είναι γνωστό και ως το παλάτι του Ναπολέοντα αφού την εποχή της κυριαρχίας του επέλεξε αυτό το κτίριο για το παλάτι του,μην θέλοντας να χρησιμοποιήσει το παλάτι των Δόγηδων λόγω του παρελθόντος του που συνδέεται με συνωμοσίες και σκάνδαλα.
Βέβαια η διακόσμηση έχει αλλάξει εντελώς και τίποτα δεν θυμίζει το παλάτι του Ναπολέοντα όμως και πάλι ο χώρος διαθέτει μερικά ενδιαφέροντα εκθέματα όπως χάρτες της εποχής που δείχνουν πόσο άγνωστα ήταν τότε κάποια σημεία του πλανήτη!
Εντυπωσιακοί είναι και οι πολυέλαιοι από κρύσταλλα Μουράνο.
Υπάρχει και μια μικρή έκθεση από πίνακες εκ των οποίων κάποιοι πολύ εντυπωσιακοί με τρισδιάστατη εικόνα.
Μετά από τόσες ώρες εξευρένηση τα πόδια μας είχαν αρχίσει να διαμαρτύρονται και το στομάχι μας επίσης!Οπότε αφού τα είχαμε καταφέρει περίφημα μας άξιζε ένα καλό γεύμα σε μια Trattoria που βρήκαμε ανάμεσα στα στενά που είχε μενού με 15 ευρώ.Το φαγητό ήταν εξαιρετικό και μαζί με το κρασί ήταν ότι έπρεπε για να χαλαρώσουμε!
Να σας επισημάνω απλά ότι στο λογαριασμό σας χρεώνουν 12% επί του συνόλου για το service.
Αφού πήραμε δυνάμεις ξεκινήσαμε ξανά την περιήγηση μας στην πόλη.
Περάσαμε από την αγορά του Ριάλτο όπου κάθε πρωί οι ντόπιοι έρχονται για να αγοράσουν φρέσκα ψάρια και θαλασσινά,με σκοπό να δούμε το μνημείο που υπάρχει στην άλλη όχθη του μεγάλου καναλιού τα "γιγάντια χέρια" ,ένα έργο τέχνης του γλύπτη Λορέντζο Κουίν,τα οποία μοιάζουν να θέλουν να τραβήξουν στο βυθό το κτίριο.
Ο καλλιτέχνης θέλησε να απεικονίσει την αγωνία του και να αφυπνίσει συνειδήσεις σχετικά με την κλιματική αλλαγή,που απειλεί τον πλανήτη μας και ειδικά την συγκεκριμένη πόλη.Οι επιστήμονες έχουν προειδοποιήσει πως το λιώσιμο των πάγων και η άνοδος της στάθμης της θάλασσας που θα επιφέρει μπορεί να προκαλέσει την ολοκληρωτική βύθιση της Βενετίας.
Έπειτα επιστρέψαμε στην πλατεία του Αγίου Μάρκου για να ανεβούμε στο καμπαναριό ύψους 99 μέτρων και να θαυμάσουμε τη θέα από ψηλά.(εισιτήριο 8 ευρώ)
Όταν χτίστηκε όλοι θεώρησαν ότι δεν ταιριάζει αρχιτεκτονικά στην πόλη όμως αργότερα αγαπήθηκε και όταν καταστράφηκε ξαναχτίστηκε όπως ήταν ακριβώς.Η θέα από εκεί πάνω επιβλητική....
Η Βενετία και από ψηλά είναι μαγική,σαν να βρίσκεται στην μέση του πουθενά.
Άλλο ένα αξιοθέατο που με εντυπωσίασε είναι ο πύργος του ρολογιού.
Αξίζει να το παρατηρήσετε καθώς επάνω του περιέχει δείκτη του ζωδιακού κύκλου,έχει δύο ακούραστους "εργάτες" στην κορυφή για να χτυπούν την καμπάνα υπενθυμίζοντας μας ότι ο χρόνος περνάει ασταμάτητα!Η ώρα αναγράφεται με λατινικούς αριθμούς και τα λεπτά στα δεξιά με Αραβικούς αριθμούς.
Καθίσαμε για να απολαύσουμε την πλατεία κοιτάζοντας το κόσμο να περνά και συνηδειτοποιήσαμε ότι είναι η μοναδική πλατεία που έχουμε επισκεφθεί όπου οι φωνές των ανθρώπων ηχούν χωρίς παρεμβολές από οχήματα!!
Στις άκρες της πλατείας υπάρχουν οι φημισμένες καφετέριες Florian και Lavena όπου μπορείτε να καθίσετε για να πείτε κάτι και να χαλαρώσετε όμως για ένα απλό espresso θα δώσετε 10 ευρώ στο ένα και 7,5€ στο δεύτερο!!
Εμείς προτιμήσαμε να περπατήσουμε ως την "άγνωστη" στους πολλούς μα υπέροχη σκάλα Contarini del Bovolo,όπου στην μικρή αυλή της,την εποχή της Ενετοκρατίας,φημίζονταν για μέρος που ερωτοτροπούσαν τα ζευγάρια.
Είναι κομμάτι του ομώνυμου παλατιού και φημίζεται για το ελικοειδές σχήμα της.Αν μη τι άλλο το ιδανικό μέρος για μοιραστείτε ένα παθιασμένο φιλί με την σύντροφο σας,άλλωστε μην το ξεχνάτε βρίσκεστε στην πόλη των ερωτευμένων.
Κάπως έτσι πέρασαν οι ώρες και τελείωσε η πρώτη μας μέρα στην πόλη η οποία ήταν γεμάτη όσο δεν περιμέναμε,με αποτέλεσμα να είμαστε κουρασμένοι όμως το είχαμε απολαύσει.
Την επόμενη μέρα για να χαλαρώσουμε λιγάκι και να δούμε και φωτισμένη την πόλη πήραμε το λεωφορείο στις 12:00 και θα γυρίζαμε στις 22:30.Έτσι είχαμε χρόνο να χαλαρώσουμε στην πισίνα του Camping,αφού φάγαμε καλό πρωινό που όπως αποδείχτηκε ήταν απαραίτητο γιατί κάναμε πολλά χιλιόμετρα!!
Φτάσαμε λοιπόν στην πόλη και κατευθυνθήκαμε αμέσως στο Ναό του Αγίου Μάρκου που δεν είχαμε δει εχθές.
Αυτή την φορά πήραμε το traghetto για να περάσουμε στην απέναντι όχθη του μεγάλου καναλιού για να νιώσουμε και την εμπειρία της γόνδολας.Πρόκειται για ένα μεταφορικό μέσο που χρησιμοποιούν καθημερινά οι ντόπιοι και απλά σας περνάει απέναντι,φροντίστε να μην έχει πολύ κόσμο όταν το πάρετε για να καθίσετε.(κόστος 2€)
Για εκείνους που θέλουν τώρα να κάνουν την βαρκάδα τους στα κανάλια της πόλης διάρκειας 1 ώρα η τιμή είναι 80€ και δεν διαπραγματεύεται,το βράδυ ανεβαίνει στα 100€.
Η είσοδος στο Ναό είναι δωρεάν όμως πρώτα θα πρέπει να αφήσετε τις τσάντες σας,δωρεάν,σε ένα ειδικό χώρο στα 100 μέτρα από το ναό.(θα δείτε ταμπέλες που το αναγράφουν)Αν φοράτε μπλούζα με τους ώμους έξω μπορείτε να αγοράσετε με 1€ εντός του ναού ένα κάλυμμα.
Ομολογώ πως είναι από τους ωραιότερους ναούς που έχω δει όμως το ότι ακολουθείς συγκεκριμένη πορεία σε κάνει να νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε μουσείο.
Εισιτήριο θα πληρώσετε μόνο για να μπείτε στο θησαυροφυλάκιο(3€) και στο Pala D'oro(2€).Το Pala D'oro είναι ένας πίνακας αν μπορεί να το πει κανείς έτσι πάνω από την Αγία Τράπεζα που βρίσκονται τα λείψανα του Αγίου Μάρκου.
Είναι αναγνωρισμένο ως ένα από τα πιο ολοκληρωμένα και εκλεπτυσμένα έργα χρυσοχοοίας!Κλάπηκε από την Ιερά Μονή Παντοκράτορα στην Κωνσταντινούπολη κατά την άλωση της πόλης από τους Ενετούς και παρότι είναι περήφανοι που το κατέχουν είναι έργο Βυζαντινών καλλιτεχνών.
Αποτελείται από 83 σμαλτωμένες εικόνες και 1927 πολύτιμους λίθους όπως μαργαριτάρια,σμαράγδια,ζαφείρια ρουμπίνια.Κατά την διάρκεια της λειτουργίας έχει θέση προς τους πιστούς και με ειδικό μηχανισμό την γυρνάνε για να μην την βλέπει ο κόσμος ώστε να πληρώνει το αντίτιμο για να την δει.(εμπορευματοποίηση της πίστης)
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που διάβασα κατά την διάρκεια της λειτουργίας το φως που μπαίνει από τα παράθυρα και πέφτει επάνω στο έργο αντανακλά ένα χρυσό φως που πλημμυρίζει τον Ναό.
Τα ψηφιδωτά που υπάρχουν στο ναο είναι πολλά και όλα μαζί του δίνουν μεγαλοπρέπεια,εκείνο που ξεχώρισα είναι στον κεντρικό θόλο με τους μαθητές του Χριστού να δέχονται το Άγιο πνεύμα.
Φύγαμε από το ναό εντυπωσιασμένοι,και αξίζει να σας πω ότι έχει σχεδιαστεί σε Ελληνικό σταυροειδές ρυθμό,και τα άλογα που θα δείτε στο εξωτερικό του είναι εκείνα που είχε πάρει ο Μέγας Κωνσταντίνος από την αψίδα του Τραϊανού στην Ρώμη τα οποία μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη και όταν οι Ενετοί άλωσαν την πόλη τα πήραν και τα τοποθέτησαν στον Άγιο Μάρκο.
Οι 500 κίονες που διακοσμούν το εξωτερικά τον Ναό είναι νομίζω το πιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό,ιδιαίτερα οι πορφυροί που έχουν προέλευση από την Αίγυπτο προσδίδουν ένα Ανατολίτικο στοιχείο.
Αφού τελειώσαμε και με τον ναό αποφασίσαμε να πάρουμε ημερήσιο εισιτήριο για το βαπορέτο(20€)και να εξερευνήσουμε τα γύρω νησάκια ξεκινώντας από το Μπουράνο αψηφώντας τα πλήθη που προτιμούν το Μουράνο.Πρώτα όμως ήπιαμε ένα μικρό espresso για να πάρουμε τα πάνω μας στο Cafe lavena με μόλις 1,20€ αν το πιείτε όρθιοι σαν γνήσιοι Ιταλοί.
Όσο για το Μπουράνο,φτάσαμε σε 1 ώρα και μόλις αντίκρισα τα πολύχρωμα σπίτια του μου ήρθαν στο μυαλό τα λόγια του Αγαπημένου Ν.Καζαντζάκη:
Έχεις τα πινέλα,
έχεις τα χρώματα,
ζωγράφισε τον παράδεισο
και μπες μέσα!
Αξίζει να έρθετε ως εδώ απλά για να περιπλανηθείτε στα στενά του,προσωπικά θεωρώ το μέρος ως ιδανικό για φωτογράφιση γάμου.
Έμαθα ότι οι κάτοικοι από παλιά έβαφαν με έντονα χρώματα τα σπίτια τους για να ξεχωρίζουν το χειμώνα μέσα στην ομίχλη.
Κάθε κάτοικος έχει την βαρκούλα του και είδαμε πολλούς που πήγαιναν ή επέστρεφαν από το ψάρεμα που είναι βασική τους ασχολία.
Λόγω ότι έχει αυξηθεί η επισκεψιμότητα του νησιού υπάρχουν αρκετά μαγαζάκια για να ψωνίσετε αναμνηστικά και μερικά εστιατόρια αν θέλετε να συνδυάσετε την εκδρομή σας με ένα γεύμα,ο Μαύρος Γάτος για την ακρίβεια διάβασα ότι θεωρείται απ'τα καλύτερα,βραβευμένο με αστέρι Michelin.
Μόλις ολοκληρώσαμε την βόλτα μας πήραμε ξανά το βαπορέτο και αποφασίσαμε να σταματήσουμε και στο Μουράνο για να δούμε πως είναι.
Εν τέλει διαπιστώσαμε αυτό που είχαμε διαβάσει από πολλούς ότι δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο και αξίζει μόνο για να παρακολουθήσει κανείς τη διαδικασία επεξεργασίας του γυαλιού,για το οποίο φημίζεται και το νησί.
Εμείς έχουμε δει σε προηγούμενο ταξίδι στην Στοκχόλμη οπότε αρκεστήκαμε να κάνουμε την βόλτα μας στα μαγαζιά που πραγματικά διαθέτουν αριστουργήματα σε ανάλογες τιμές βεβαίως!!
Λέγεται ότι η τέχνη του γυαλιού εξαπλώθηκε και διατηρήθηκε γιατί δεν άφηναν να βγουν παραέξω τα μυστικά της τέχνης,σε βαθμό που οποίος ήθελε να μετακομίσει να κινδυνεύει με θάνατο.Εγώ πάντως ένα ζευγάρι σκουλαρίκια τα πήρα στην γυναίκα μου με μόλις 8 ευρώ,οπότε υπάρχουν λύσεις για να αγοράσετε κάτι μικρό.
Φεύγοντας από εκεί είχε πέσει ο ήλιος και ήταν η ιδανική ώρα για να επιστρέψουμε.
Φτάσαμε στη Piazza Roma και από εκεί πήραμε άλλο βαπορέτο για την πλατεία του Αγίου Μάρκου,ώστε να διασχίσουμε το μεγάλο κανάλι.
Πρέπει οπωσδήποτε να κάνετε την διάσχιση του καναλιού γιατί μέσα από το νερό έχετε την ευκαιρία να δείτε κάποια κτίρια που δεν γίνεται με τα πόδια και η αίσθηση αυτής της βόλτας έχει κάτι το αριστοκρατικό.
Αποφύγετε τις ώρες αιχμής ώστε να μην υπάρχει πολύς κόσμος και βάλτε λίγη φαντασία για να νιώσετε ότι βρίσκεστε σε ένα ιδιωτικό σκάφος,διασχίζοντας μία από τις πιο ρομαντικές πόλεις του κόσμου.
Όταν τελειώσαμε την βαρκάδα μας και κατεβήκαμε στην πλατεία του Αγίου Μάρκου περπατήσαμε με πορεία προς το Ναό του Αγίου Γεωργίου των Ελλήνων (Chiesa San Giorgio dei Greci)
Δεν υπήρχε δυνατότητα να μπούμε στο εσωτερικό όμως δεν μπορούσαμε να μην έρθουμε ως εδώ.Ο ναός αποδεικνύει την δύναμη και τα προνόμια που είχε καταφέρει να κερδίσει η Ελληνική κοινότητα στην πόλη.
Έτσι αφού καθίσαμε για ένα κρασάκι για να χαλαρώσουμε πήραμε το βαπορέτο για το νησί Tranghetto όπου έφευγε το λεωφορείο του Camping.Όμως δεν υπολογίσαμε καλά το χρόνο που κάνει το βαπορέτο για φτάσει έως εκεί(45 λεπτά)και φτάσαμε στην στάση 22:26 ακριβώς και το λεωφορείο έφευγε στις 22:30 το οποίο ήταν και το τελευταίο.Η στάση απείχε από το λεωφορείο περίπου 700 μέτρα οπότε αρχίσαμε το τρέξιμο,και κυριολεκτικά το πρόλαβα τη τελευταία στιγμή,λέγοντας τους να περιμένουν και την γυναίκα μου που έφτασε εξαντλημένη!
Την επόμενη μέρα τώρα κάναμε check out αφήσαμε τις βαλίτσες για φύλαξη και πήραμε το λεωφορείο στις 11:00 και θα γυρνούσαμε στις 16:00.
Το εισιτήριο του βαπορέτο έληγε το μεσημέρι οπότε αποφασίσαμε να κάτσουμε πάμε στο νησί Maggiore για να δούμε το ναό του Αγίου Γεωργίου.
Η πρόσοψη του Ναού ξεχωρίζει από το λευκό μάρμαρο που χρησιμοποιήθηκε,έργο του Andrea Palladio περιέχει στο εσωτερικό του ένα πίνακα αριστουργήματα το 'Μυστικό Δείπνο' του Τιντορέτο!Ο καλλιτέχνης έδωσε μια διαφορετική οπτική,στην συνάντηση του Χριστού με τους μαθητές του που μοιάζουν να βρίσκονται σε κάποιο εστιατόριο!
Άλλος ένας λόγος που αξίζει να έρθετε ως εδώ είναι για ανεβείτε στο κωδωνοστάσιο(6€) που σας προσφέρει όμορφη θέα.
Αν πρέπει να διαλέξετε ανάμεσα σε αυτό το κωδωνοστάσιο και εκείνο στη πλατεία του Αγίου Μάρκου ασφαλώς προτιμήστε το δεύτερο αφού δεν συγκρίνεται.
Η θέα που προσφέρει προς την πλατεία του Αγίου Μάρκου πίστευα πως θα ήταν καλύτερη όμως θα έπρεπε να ήταν πιο ψηλά και κοντά.
Προσωπικά μου άρεσε και ο χώρος με τα ξυλόγλυπτα στασίδια του ναού τα οποία διαθέτουν παραστάσεις από την ζωή του Χριστού.
Δίπλα στην εκκλησία υπάρχει και μία αίθουσα με έκθεση σύγχρονης τέχνης,από αυτές που δεν καταλαβαίνω τίποτα,μόνο αξιόλογο έργο κατά την γνώμη μου ένας πλεκτός παγκόσμιος χάρτης!!
Έπειτα πήραμε ξανά το βαπορέτο για την Piazza Roma και από εκεί περπατήσαμε προς το μικροσκοπικό νησάκι του Ghetto.
Στην πορεία μας συναντήσαμε ένα υπέροχο Cafe Dalmas που έφτιαχνε καφέ σεκεράτο!Ήταν αφρώδης αφού τον είχαν χτυπήσει πολύ ώρα όμως ήταν δροσερός και το σέρβιραν σε ποτήρι κρασιού.
Το Ghetto είναι το μέρος που απομονώθηκαν οι Εβραίοι της πόλης κατά την διάρκεια της Ενετικής κυριαρχίας,και ελευθερώθηκε από τον Ναπολέοντα όταν κατέλαβε την πόλη.
Υπάρχει μια μικρή πλατεία και ένα μουσείο που μπορείτε να επισκεφθείτε καθώς και μερικά εστιατόρια με εβραϊκά πιάτα.
Έτσι πέρασε αφού ολοκληρώσαμε την βόλτα μας πήραμε το λεωφορείο για το κάμπινγκ και με τις βαλίτσες περπατήσαμε ως το Μέστρε για πάρουμε το λεωφορείο για το αεροδρόμιο Τρεβίζο(12€)και σε μισή ώρα ήμασταν στο προορισμό μας.Έτσι αποχαιρετήσαμε την Βενετία δίνοντας όμως μια υπόσχεση ότι θα ξαναβρεθούμε εδώ για το περίφημο καρναβάλι της.
Συνέχεια για την Σικελία παρακάτω σε άλλο post!
Last edited:
Άντε να δούμε πότε θα πάω
