travelbreak
Member
- Μηνύματα
- 1.768
- Likes
- 14.585
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- Υπερσιβηρικός
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Ταξίδι αναχώρησης και πρώτη μέρα στη Τζακάρτα.
- Λίγα λόγια για να γνωρίσουμε γεωγραφικά τα μέρη που πήγαμε - Από την Jakarta στο Bandung
- Bandung, στο Ηφαίστειο Tangkuban Perahu και στο Domas Crater
- Bandung, φυτείες τσαγιού και οι θερμές πηγές στο Ciater
- Μετακίνηση από το Bandung ως την Yogiokarta.
- Borobudur και η πόλη Yogyakarta
- Από την Yogyakarta στην Surakarta μέσω Prambanan και Ratu Boko.
- Από την Surakarta στη Surabaya
- Από τη Surabaya στο Malang
- Από το Malang στο Licin. Ένα ξενοδοχείο κόσμημα.
- Ηφαίστειο Ijen
- Από την Ιάβα στο Μπαλί
- Βίντεο
- Από το Βόρειο Μπαλί στο Νότιο. Οι πρώτοι καταρράκτες.
- Ναοί στο Μπαλί. Σανούρ.
- Βίντεο
- Βόλτες στο Μπαλί, μέρος πρώτο.
- Βόλτες στο Μπαλί, μέρος δεύτερο
- Μονοήμερη εκδρομή στο Nusa Penida, snorkeling.
- Nusa Penida, οι ακτές του νησιού.
- Από το Μπαλί στο Λομπόκ.
- Lombok, στα Gili Islands
- Βόλτες στο Λομπόκ. Ναοί και ο καταρράκτης Jeruk Manis.
- Βόλτες στο Λομπόκ. Παραλίες.
- Από το Lombok στο Bali ξανά
- Βόλτες σε ναούς του Μπαλί. Μέρος πρώτο.
- Βόλτες σε ναούς του Μπαλί. Μέρος δεύτερο.
- Βόλτες σε ναούς του Μπαλί. Μέρος τρίτο.
- Η αναχώρηση από το Μπαλί και την Ινδονησία γενικότερα
- Μια άλλη γενική ματιά για το ίδιο ταξίδι.
Βόλτες στο Μπαλί, μέρος πρώτο
Ο Juda ήρθε πριν τις 8:00 και για πρώτη φορά φύγαμε πριν την ώρα που είχαμε ορίσει για αναχώρηση. Δηλαδή φύγαμε 5 λεπτά πριν από τις 8:00.
Μη σας ξεγελά η επόμενη φωτογραφία που δείχνει δρόμο χωρίς κίνηση. Τυχαίο το γεγονός.
Ενώ είχαμε σκοπό να πάμε πρώτα σε ένα σημείο για να δούμε ένα παλιό ηφαίστειο, ο οδηγός αποφάσισε να πάμε πρώτα στον καταρράκτη Tegenungan. Συχνά η διαδρομή μας επηρεαζόταν από την κίνηση που βρίσκαμε στους δρόμους. Αυτός ο καταρράκτης βρίσκεται στην περιοχή του Ubud. Όταν φτάσαμε πάρκαρε το αυτοκίνητο κι εμείς πήραμε το δρόμο για τον καταρράκτη. Είχε κάποια σκαλοπάτια για να κατέβουμε και ξαφνικά εμφανίστηκε ο πολύ όμορφος καταρράκτης που είχαμε ως προορισμό. Το ωραίο ήταν ότι από την άλλη του πλευρά του καταρράκτη υπήρχε μία τεράστια κρεμαστή γέφυρα, στην οποία όμως αποφασίσαμε να μην πάμε επάνω για να μην σπαταλήσουμε χρόνο. Έχουμε δει πολλές κρεμαστές γέφυρες στην Κόστα Ρίκα (πληρώσαμε ένα σωρό λεφτά για να τις δούμε εκεί) όμως αυτή εδώ πιστεύω ότι ήταν πολύ μεγαλύτερη από εκείνες και σε πολύ μεγαλύτερο ύψος. Στον καταρράκτη πάντως υπήρχε πολύς κόσμος που είτε έκαναν μπάνιο είτε τραβούσαν φωτογραφίες.
Ανεβήκαμε σιγά-σιγά τα σκαλιά της επιστροφής και κατευθυνθήκαμε με τον οδηγό μας για τον επόμενο σταθμό μας, που ήταν το ηφαίστειο Kintamani και το όρος Batur. Κάποια στιγμή φτάσαμε στο σημείο που θα βλέπαμε το ηφαίστειο. Μόνο ηφαίστειο δεν είδαμε. Ήμασταν πάνω σε κάποιο βουνό. Μάλιστα ήταν πλαγιά του βουνού και από κάτω φαινόταν μία ωραία λίμνη, που όμως δεν έμοιαζε καθόλου με κρατήρα το μέρος. Είχε δίπλα στο δρόμο, αλλά και πιο κάτω, εξέδρες για τον κόσμο που πήγαινε να δει το μέρος αυτό. Επίσης είχε και πολλά μαγαζιά τα οποία ο κόσμος επισκεπτόταν. Δεν είχε όμως πολλούς επισκέπτες ακόμα.
Φεύγοντας από εκεί επισκεφτήκαμε ξανά την περιοχή κοντά στο Ubud. Εκεί βρισκόταν ο Ναός Tirta Empul Temple (χιλίων ετών παρακαλώ) όπου αντικρίσαμε ένα ιδιαίτερο θέαμα: Πρώτον τους ναούς των ινδουιστών, οι οποίοι ήταν πολύ όμορφοι και δεύτερον πάρα πολύ κόσμο, σχεδόν όλοι τουρίστες, οι οποίοι φορούσαν ένα πράσινο ρούχο και πήγαιναν για να εξαγνιστούν, κάνοντας μπάνιο σε μία λιμνούλα και από πάνω τους έτρεχε νερό από κάποιες προτομές σαν βρύσες. Αυτό το θέαμα για μένα ήταν και λίγο αστείο διότι έβλεπες καμιά πενηνταριά άτομα να περιμένουν υπομονετικά τη σειρά τους για να μπουν και εκείνοι στα νερά της λίμνης να λουστούν. Και φαίνεται οι κρουνοί δεν ήταν όλοι το ίδιο, γιατί οι περισσότεροι λουόμενοι προτιμούσαν κάποιους συγκεκριμένους και συνωστίζονταν εκεί πολύς κόσμος. Μετά το πρώτο μπάνιο πήγαιναν και σε ένα διπλανό χώρο να κάνουν άλλο ένα μπάνιο. Λίγο υπερβολικό το βρίσκω όλο αυτό.
Ο Juda ήρθε πριν τις 8:00 και για πρώτη φορά φύγαμε πριν την ώρα που είχαμε ορίσει για αναχώρηση. Δηλαδή φύγαμε 5 λεπτά πριν από τις 8:00.
Μη σας ξεγελά η επόμενη φωτογραφία που δείχνει δρόμο χωρίς κίνηση. Τυχαίο το γεγονός.
Ενώ είχαμε σκοπό να πάμε πρώτα σε ένα σημείο για να δούμε ένα παλιό ηφαίστειο, ο οδηγός αποφάσισε να πάμε πρώτα στον καταρράκτη Tegenungan. Συχνά η διαδρομή μας επηρεαζόταν από την κίνηση που βρίσκαμε στους δρόμους. Αυτός ο καταρράκτης βρίσκεται στην περιοχή του Ubud. Όταν φτάσαμε πάρκαρε το αυτοκίνητο κι εμείς πήραμε το δρόμο για τον καταρράκτη. Είχε κάποια σκαλοπάτια για να κατέβουμε και ξαφνικά εμφανίστηκε ο πολύ όμορφος καταρράκτης που είχαμε ως προορισμό. Το ωραίο ήταν ότι από την άλλη του πλευρά του καταρράκτη υπήρχε μία τεράστια κρεμαστή γέφυρα, στην οποία όμως αποφασίσαμε να μην πάμε επάνω για να μην σπαταλήσουμε χρόνο. Έχουμε δει πολλές κρεμαστές γέφυρες στην Κόστα Ρίκα (πληρώσαμε ένα σωρό λεφτά για να τις δούμε εκεί) όμως αυτή εδώ πιστεύω ότι ήταν πολύ μεγαλύτερη από εκείνες και σε πολύ μεγαλύτερο ύψος. Στον καταρράκτη πάντως υπήρχε πολύς κόσμος που είτε έκαναν μπάνιο είτε τραβούσαν φωτογραφίες.
Ανεβήκαμε σιγά-σιγά τα σκαλιά της επιστροφής και κατευθυνθήκαμε με τον οδηγό μας για τον επόμενο σταθμό μας, που ήταν το ηφαίστειο Kintamani και το όρος Batur. Κάποια στιγμή φτάσαμε στο σημείο που θα βλέπαμε το ηφαίστειο. Μόνο ηφαίστειο δεν είδαμε. Ήμασταν πάνω σε κάποιο βουνό. Μάλιστα ήταν πλαγιά του βουνού και από κάτω φαινόταν μία ωραία λίμνη, που όμως δεν έμοιαζε καθόλου με κρατήρα το μέρος. Είχε δίπλα στο δρόμο, αλλά και πιο κάτω, εξέδρες για τον κόσμο που πήγαινε να δει το μέρος αυτό. Επίσης είχε και πολλά μαγαζιά τα οποία ο κόσμος επισκεπτόταν. Δεν είχε όμως πολλούς επισκέπτες ακόμα.
Φεύγοντας από εκεί επισκεφτήκαμε ξανά την περιοχή κοντά στο Ubud. Εκεί βρισκόταν ο Ναός Tirta Empul Temple (χιλίων ετών παρακαλώ) όπου αντικρίσαμε ένα ιδιαίτερο θέαμα: Πρώτον τους ναούς των ινδουιστών, οι οποίοι ήταν πολύ όμορφοι και δεύτερον πάρα πολύ κόσμο, σχεδόν όλοι τουρίστες, οι οποίοι φορούσαν ένα πράσινο ρούχο και πήγαιναν για να εξαγνιστούν, κάνοντας μπάνιο σε μία λιμνούλα και από πάνω τους έτρεχε νερό από κάποιες προτομές σαν βρύσες. Αυτό το θέαμα για μένα ήταν και λίγο αστείο διότι έβλεπες καμιά πενηνταριά άτομα να περιμένουν υπομονετικά τη σειρά τους για να μπουν και εκείνοι στα νερά της λίμνης να λουστούν. Και φαίνεται οι κρουνοί δεν ήταν όλοι το ίδιο, γιατί οι περισσότεροι λουόμενοι προτιμούσαν κάποιους συγκεκριμένους και συνωστίζονταν εκεί πολύς κόσμος. Μετά το πρώτο μπάνιο πήγαιναν και σε ένα διπλανό χώρο να κάνουν άλλο ένα μπάνιο. Λίγο υπερβολικό το βρίσκω όλο αυτό.