Ισπανία Η Μαδρίτη τον Αύγουστο

[Ulysses]

Μέρα 3η
Πρωινό και κατεύθυνση προς το πάρκο Retiro, με τα πόδια το οποίο βρίσκεται σε απόσταση 10 λεπτών περίπου απ'το ξενοδοχείο. Είναι Κυριακή, και όσο πλησιάζουμε, τόσο αυξάνονται εκείνοι που κατευθύνονται προς τα εκεί και μας προσπερνούν κάνοντας τζόκινγκ.
Αφού περιπλανιόμαστε για λίγο μέσα στα τυφλά βλέποντας αγάλματα και συντριβάνια, βρίσκουμε το Palacio de Velazquez το οποίο φιλοξενούσε μια έκθεση.
Μπαίνουμε, κοιτάζουμε με απορία κάποια από τα εκθέματα, καθώς αυτά περιελάμβαν πχ έναν σωλήνα κι έγραφε να πάρεις παγάκια από το ψυγείο που υπήρχε δίπλα, να μπεις, και να δεις τι θα γίνει. Δεν γινόταν τίποτα, ούτε σε μας ούτε στους υπόλοιπους που έμπαιναν.
Ρώτησα τελικά τον φύλακα που στεκόταν εκεί και μου είπε ότι δεν μπορεί να αποκαλύψειτα μυστικά του καλλιτέχνη.
Αφού παίξαμε με διάφορα τέτοια, συνεχίσαμε τις βόλτες στο πάρκο. Καθήσαμε και σε ένα παγκάκι που είχε πετάλ ποδηλάτου και κάναμε έτσι και ποδήλατο!
Αφού χαζέψαμε τις πάπιες και το Παλάτι των Κρυστάλλων

πήγαμε προς τη λίμνη με το μνημείο του Alfonso XII

αν και δεν είχε πολλή ζέστη, αποφασίσαμε να μην κάνουμε βαρκάδα και να τραβάμε κουπί κάτω από τον ήλιο.
Φεύγουμε από το πάρκο αδιαφορώντας για το βοτανικό κήπο, ήδη είχε αρχίσει να μαζεύεται πολύς κόσμος παντου, περνώντας από την πλατεία της Ανεξαρτησίας και την Πύλη Alcala, όπου θυμήθηκα ότι το μακρινό έτος 2005 είχα παρακολουθήσει συναυλία της Shakira .
Κατεθυνθήκαμε προς κέντρο και Sol, βόλτα στο γνωστό πολυκατάστημα από όπου αγόρασα κάποια βιβλία, κι ας μην είχα ανοίξει ακόμα εκείνα που είχα πάρει πέρυσι από την Ισπανία...
Φαγητό σε εξωτικο για μας ταχυφαγείο μιας και στην πόλη μου δεν υπαρχει πλεον και αποτελει πληγμα για εμας τους φαν...
Προσπαθούμε να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε την επόμενη μέρα, αν θα πάμε εκδρομή σε άλλη πόλη, Τολέδο και Άβιλα πέφτουν στο τραπέζι. Εγώ έχω πάει, την παρέα δεν την νοιάζει, ό,τι θέλω εγώ λέει, αποφασίζουμε να μην πάμε.
Μπορούμε επομένως να πάμε άνετα σε άλλα μέρη την επομένη.
Αράζουμε λοιπόν για καφέ και παγωτό στην πλατεία

Ήδη βλέπουμε να καταφτάνουν και να φωτογραφίζονται εδώ με σημαίες της ομάδας τους οι τουρίστες από τη Σεβίλλη που έχουν έρθει για τον αποψινό αγώνα.
Μετά τον καφέ κατευθυνόμαστε προς το ξενοδοχείο ανεφοδιασμένοι με κεμπαπ και μπίρες για ώρα ανάγκης.
Και αφού ήπια εγω τελικά τις μπίρες, ξεκινάμε για το Santiago Bernabeu
Ήδη γινόταν χαμός απ' έξω.

Ψάχνουμε τη θυρα και βρίσκουμε τις θέσεις μας, εκεί κάθονται όλοι όπου λέει το εισιτήριο, πολύ καλές οι θέσεις αν και ψηλά, 50 ευρώ, και νομίζω ότι η επόμενη πιο φτηνή και τελευταια ήταν στα πέταλα. Ο κόσμος ήταν σαν να πηγαινει πικνικ στην εξοχή, οι ντόπιοι δλδ, είχαν φέρει σάντουιτς, αναψυκτικά... Πού να τους πεις για εδώ ότι αν πάρεις μπουκαλάκι με νερό στο δίνουν χωρίς το καπάκι...

Για την ιστορία η Μπέτις προηγήθηκε, αλλά τελικά έληξε 2-1.
Στο τέλος του αγώνα, βγήκαμε χιλιάδες κόσμου με τάξη από το γήπεδο, και κατευθυνθήκαμε προς το μετρό και το κέντρο.
Βρήκαμε τραπέζι στο μαγαζί που ήθελα να πάμε το πρώτο βράδυ
http://www.tripadvisor.com.gr/Restaurant_Review-g187514-d1023232-Reviews-Malaspina-Madrid.html
είχα δικιο τελικά, ήταν πολύ ωραία όλα, κοκτέηλ σε κάποιο διπλανό μπαρ κι επιστροφή στο ξενοδοχείο με ταξί αυτή τη φορά γιατι η ωρα ηταν περασμενη, αν και λειτουργούν συνεχεια λεωφορεία το βράδυ αλλά βαριόμασταν λίγο...

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 3 of 4

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[echo2011]

Πολύ ενδιαφέρουσα και χρήσιμη ιστορία! Περιμένω τη συνέχεια! έχω κλείσει αρχές αυγούστου για Μαδρίτη..

 

[Panos_65]

Αφού αισθανθήκαμε υπερήφανοι για την επιλογή μας, μετρό και πρώτος σταθμός το Santiago Bernabeu με σκοπό την αγορά εισιτηρίου για τον κυριακάτικο αγώνα, πρώτη αγωνιστική.

Το ματς το ξέρουμε (Ρεάλ-Μπέτις), δεν μας είπες όμως την τιμή του εισιτηρίου...

 

[Ulysses]

Το ματς το ξέρουμε (Ρεάλ-Μπέτις), δεν μας είπες όμως την τιμή του εισιτηρίου...

50, προτελευταίο διάζωμα, πρώτη σειρά, στη σέντρα

 

[Ulysses]

Μέρα 2η

Αφού την προηγούμενη κάναμε μόνο βόλτες, ήρθε η στιγμή να δούμε και κάτι, ξεκινώντας από το αγαπημένο μου μουσείο, στο οποίο έχω αφιερώσει αρκετές μέρες στο παρελθόν για να δω τα πάντα, το Prado. Γενικά έχω ένα θέμα με τις πινακοθήκες, τα υπόλοιπα μουσεία κλπ δεν με ενδιαφέρουν και τόσο. Η παρέα δεν συμμερίζεται τον ενθουσιασμό μου, αλλά δεν γίνεται να μην περάσουμε μπροστά από τα βασικά τουλάχιστον.

Μετά το πρωινό στο ξενοδοχείο, όπου μας δίνουν και κουπόνια για δυο ποτά στο μπαρ για το καλωσόρισμα επειδή ξέχασαν να μας τα δώσουν την προηγούμενη στο τσεκ ιν. Αποφασίζουμε να πάρουμε το μετρό από τη στάση Goya για αλλαγή και για να μην αλλάζουμε γραμμές, θα μπορούσαμε να πάμε και με τα πόδια αλλά η φήμη της αφόρητης ζέστης μας απέτρεπε από το να περπατάμε χωρίς λόγο στον ήλιο. Η στάση βρισκόταν σε μια όμορφη και ιδιαίτερη πλατεία, την Plaza Salvador Dali με πολλά καταστήματα, εστιατόρια και παράξενα εικαστικά έργα.
Φτάνουμε στο Prado

Ήταν νωρίς, μόλις έκαναν απόβαση τα πρώτα γκρουπ και συγκεντρώνονταν για να μπουν και τρέξαμε. Εισιτήριο 14 Ευρώ, δωρεάν για φοιτητές κάτω των 25. Δείχνω το υπέροχο ελληνικό πάσο μου, μου ζητάει ταυτότητα για να δει ηλικία. Κάνω ότι δεν το ξερα, χαμογελώ γλυκά και αθώα. Πέρνα μου λέει, αποκλείεται να είσαι πάνω από 25. Γλίτωσα 14 Ευρώ.
Από τις πρώτες αίθουσες που πήγα ήταν εκείνη με τον Κήπο των Απολάυσεων του Ιερώνυμου Μπος. Ο αγαπημένος μου... 'Ηταν ήδη πολλοί συγκεντρωμένοι μπροστά του. Ακολούθησε γρήγορη περιήγηση με έμφαση φυσικά στον Goya και στον Velazquez, λέγοντας ιστορίες για τον κάθε πίνακα στην παρέα.
Στο τέλος στάση στο κατάστημα του μουσείου από όπου πήρα ένα μεγάλο και βαρύ οδηγό για να λάβω την ερώτηση "γιατί δεν παίρνεις απ'τη αρχή κάτι τέτοιο να το μελετάς με την ησυχία σου και τριγυρνάς ώρες στα μουσεία; " Δεν μιλάω γιατί ακολουθεί το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και κρατώ χαμηλό προφίλ.
Κατεθυνόμαστε με τα πόδια λοιπόν προς το Reina Sofia.
Προτείνω δήθεν τυχαία να καθήσουμε για καφέ απέναντι στη γνωστή αμερικανιά. Πίνουμε τον καφέ μας, ελέγχουμε e-mail, κάνουμε check-in και είμαστε έτοιμοι.

Το μουσείο φιλοξενούσε την έκθεση Νταλί. Sold out συνεχώς αλλά είχα κάνει κράτηση μέρες πριν για συγκεκριμένη ώρα. Καταπληκτική, άξιζε για μένα περισσότερο από όλο το μουσείο που γενικά δεν είμαι πολύ φαν του τόσο μοντέρνου.
Αφού περιηγηθήκαμε για λίγο και στο υπόλοιπο μουσείο, θαυμάζοντας από βίντεο με ντοκουμέντα από τη δικτατορία, τον εμφύλιο, μέχρι νεροχύτες και κατσαρόλες με καρφιά που κάθε τόσο ερχόταν μια ομάδα καλλιτεχνών και τις κουνούσε κάνοντας αφόρητο θόρυβο ή παρίστανε ότι έκανε αναρρίχηση σε ένα τοιχάκι

ηρθε η ώρα για τη Guernica.
Όπως και την προηγούμενη φορά πριν πολλά χρόνια, δεν μπορούσα να τη βρω. Κοιτούσα στο πλάνο, έψαχνα την αίθουσα, ρώτησα, έκανα κύκλους, ανεβοκατέβηκα σκάλες και ασανσέρ,

αλλά όχι, δεν έφτανα ποτέ. Τελικά τη βρήκα και η επίσκεψη στο μουσείο ολοκληρώθηκε.

Περάσαμε από το σταθμό της Atocha και μπήκαμε μέσα γιατί είναι ένα μέρος που χαράχτηκε στη μνήμη μου από όταν έφτασα στη Μαδρίτη την πρώτη φορά που πήγα, και ήταν εκείνη η μέρα της επίθεσης του Μαρτίου του 2004 και ήθελα να αντικαταστήσω κάπως την εικόνα που είχα.

Μετρό και κατεύθυνση προς το Palacio Real. Δεν μπήκαμε μέσα. Με τα πόδια ως τον παλιό Estacion del Norte που είναι πια εμπορικό κέντρο. Φαγητό και ψώνια, δεν ήταν τυχαία η επιλογή καθώς είχε διάφορα που ήθελα και δεν ηπήρχαν αλλού.

Σε μικρή απόσταση και ο άλλος παλιός σταθμός, ο οποίος ήταν αφημένος στη μοίρα του να καταρρέει.
Μετά το φαγητό και τα ψώνια, βόλτα με τα πόδια στην Plaza de España για φωτογραφίες με τον Δον Κιχώτη και τα ψηλά κτίρια.

Επιστροφή στο ξενοδοχείο για ξεκούραση.
Το βράδυ για τάπας στον ίδιο δρόμο με την προηγούμενη φορά, αλλά σε απέναντι μαγαζί όπου δυο φορές πήγαν να μας κλέψουν στο λογαριασμό. Τη μία είχαν χρεώσει παραπάνω για κάτι που δεν πήραμε, την άλλη δεν θυμάμαι, πάντως δυο φορές τον έστειλα πίσω. Στο τέλος ήθελαν να μας κεράσουν και κάτι δήθεν για συγνώμη, αλλά δυο φορές δεν είναι και πολύ πιστευτό ότι έγινε λάθος.
Για τη συνέχεια, μια μπίρα σε κάποιο από τα μπαρ των γύρω στενών και επιστροφή στο ξενοδοχείο με ένα από τα τελευταία μετρό, λειτουργεί μέχρι 1.30 ή 2 νομίζω.

 

[Ulysses]

Μέρα 3η
Πρωινό και κατεύθυνση προς το πάρκο Retiro, με τα πόδια το οποίο βρίσκεται σε απόσταση 10 λεπτών περίπου απ'το ξενοδοχείο. Είναι Κυριακή, και όσο πλησιάζουμε, τόσο αυξάνονται εκείνοι που κατευθύνονται προς τα εκεί και μας προσπερνούν κάνοντας τζόκινγκ.
Αφού περιπλανιόμαστε για λίγο μέσα στα τυφλά βλέποντας αγάλματα και συντριβάνια, βρίσκουμε το Palacio de Velazquez το οποίο φιλοξενούσε μια έκθεση.
Μπαίνουμε, κοιτάζουμε με απορία κάποια από τα εκθέματα, καθώς αυτά περιελάμβαν πχ έναν σωλήνα κι έγραφε να πάρεις παγάκια από το ψυγείο που υπήρχε δίπλα, να μπεις, και να δεις τι θα γίνει. Δεν γινόταν τίποτα, ούτε σε μας ούτε στους υπόλοιπους που έμπαιναν.
Ρώτησα τελικά τον φύλακα που στεκόταν εκεί και μου είπε ότι δεν μπορεί να αποκαλύψειτα μυστικά του καλλιτέχνη.
Αφού παίξαμε με διάφορα τέτοια, συνεχίσαμε τις βόλτες στο πάρκο. Καθήσαμε και σε ένα παγκάκι που είχε πετάλ ποδηλάτου και κάναμε έτσι και ποδήλατο!
Αφού χαζέψαμε τις πάπιες και το Παλάτι των Κρυστάλλων

πήγαμε προς τη λίμνη με το μνημείο του Alfonso XII

αν και δεν είχε πολλή ζέστη, αποφασίσαμε να μην κάνουμε βαρκάδα και να τραβάμε κουπί κάτω από τον ήλιο.
Φεύγουμε από το πάρκο αδιαφορώντας για το βοτανικό κήπο, ήδη είχε αρχίσει να μαζεύεται πολύς κόσμος παντου, περνώντας από την πλατεία της Ανεξαρτησίας και την Πύλη Alcala, όπου θυμήθηκα ότι το μακρινό έτος 2005 είχα παρακολουθήσει συναυλία της Shakira .
Κατεθυνθήκαμε προς κέντρο και Sol, βόλτα στο γνωστό πολυκατάστημα από όπου αγόρασα κάποια βιβλία, κι ας μην είχα ανοίξει ακόμα εκείνα που είχα πάρει πέρυσι από την Ισπανία...
Φαγητό σε εξωτικο για μας ταχυφαγείο μιας και στην πόλη μου δεν υπαρχει πλεον και αποτελει πληγμα για εμας τους φαν...
Προσπαθούμε να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε την επόμενη μέρα, αν θα πάμε εκδρομή σε άλλη πόλη, Τολέδο και Άβιλα πέφτουν στο τραπέζι. Εγώ έχω πάει, την παρέα δεν την νοιάζει, ό,τι θέλω εγώ λέει, αποφασίζουμε να μην πάμε.
Μπορούμε επομένως να πάμε άνετα σε άλλα μέρη την επομένη.
Αράζουμε λοιπόν για καφέ και παγωτό στην πλατεία

Ήδη βλέπουμε να καταφτάνουν και να φωτογραφίζονται εδώ με σημαίες της ομάδας τους οι τουρίστες από τη Σεβίλλη που έχουν έρθει για τον αποψινό αγώνα.
Μετά τον καφέ κατευθυνόμαστε προς το ξενοδοχείο ανεφοδιασμένοι με κεμπαπ και μπίρες για ώρα ανάγκης.
Και αφού ήπια εγω τελικά τις μπίρες, ξεκινάμε για το Santiago Bernabeu
Ήδη γινόταν χαμός απ' έξω.

Ψάχνουμε τη θυρα και βρίσκουμε τις θέσεις μας, εκεί κάθονται όλοι όπου λέει το εισιτήριο, πολύ καλές οι θέσεις αν και ψηλά, 50 ευρώ, και νομίζω ότι η επόμενη πιο φτηνή και τελευταια ήταν στα πέταλα. Ο κόσμος ήταν σαν να πηγαινει πικνικ στην εξοχή, οι ντόπιοι δλδ, είχαν φέρει σάντουιτς, αναψυκτικά... Πού να τους πεις για εδώ ότι αν πάρεις μπουκαλάκι με νερό στο δίνουν χωρίς το καπάκι...

Για την ιστορία η Μπέτις προηγήθηκε, αλλά τελικά έληξε 2-1.
Στο τέλος του αγώνα, βγήκαμε χιλιάδες κόσμου με τάξη από το γήπεδο, και κατευθυνθήκαμε προς το μετρό και το κέντρο.
Βρήκαμε τραπέζι στο μαγαζί που ήθελα να πάμε το πρώτο βράδυ
http://www.tripadvisor.com.gr/Restaurant_Review-g187514-d1023232-Reviews-Malaspina-Madrid.html
είχα δικιο τελικά, ήταν πολύ ωραία όλα, κοκτέηλ σε κάποιο διπλανό μπαρ κι επιστροφή στο ξενοδοχείο με ταξί αυτή τη φορά γιατι η ωρα ηταν περασμενη, αν και λειτουργούν συνεχεια λεωφορεία το βράδυ αλλά βαριόμασταν λίγο...

 

[Ulysses]

Μέρα 4η

Η τελευταία μέρα στη Μαδρίτη... Πρωινό και κατευθείαν προς την τελευταία εκκρεμότητα!
Το μουσείο Thyssen-Bornemisza. Ξεκινήσαμε με τα πόδια, πάλι 10 λεπτά απόσταση ήταν. Τελικά η "αφόρητη" ζέστη δεν μας ενόχλησε καθόλου, καμία μέρα, και περπατήσαμε αρκετά, και κάτω απ'τον ήλιο.
Μπορεί να είχα τσεκάρει ότι ήταν ανοιχτό τις Δευτέρες, αλλά δεν είχα προσέξει ότι άνοιγε 12 αντί για 10 κι έτσι φτάσαμε μίαμιση ώρα πριν ανοίξει .
Κάναμε μια βόλτα στην κοντινή Plaza Cibeles με το εντυπωσιακό δημαρχείο, καθήσαμε για καφέ, και η ώρα έφτασε.
Δεν ξέρω πώς τα κατάφερα πάλι και μπήκαμε ανάποδα απ'την κανονική φορά του μουσείου, πηγαίνοντας από τα πιο σύγχρονα στα παλαιότερα, ενώ όλοι πήγαιναν αντίθετα.

Durer, Van Gogh, οι αγαπημένοι μου Degas και Hopper... δεν ξέρεις τι να πρωτοθαυμάσεις.
Αναθεώρησα πάντως και νομίζω ότι αυτό είναι πλέον το αγαπημένο μου μουσείο και όχι το Prado, αλλάζουν τα γούστα με τα χρόνια...
Στο τέλος της επίσκεψης, αγορά του καθιερωμένου οδηγού, δίλημμα ανάμεσα σε αγγλικό και ισπανικό. Αυτή τη φορά αντί να με κοιτάξει η παρέα με απορία, μου είπε να τον πάρω στα αγγλικά για να μπορεί να το διαβάσει. Επιτέλους, κάποια επιρροή θα είχαν όλα αυτά τα αριστουργήματα .

Συνεχίζουμε προς κέντρο πάλι, λίγο Gran Vía, λίγο φαγητό, λίγο ψώνια, Sol, αγορά αναμνηστικών, δώρων...

και αποχαιρετάμε την Plaza Mayor.

Επιστροφή στο ξενοδοχείο για λίγες ώρες, ετοιμάζουμε βαλίτσες, ξεκουραζόμαστε κι ετοιμαζόμαστε για την τελευταία μας βόλτα.
Επιλέγουμε να πάμε στην περιοχή Chueca.
Λιγότεροι τουρίστες, περισσότερο χύμα κατάσταση, αλλά και πάλι πολυκοσμία.
Πολλά μπαρ, πολλά ενδιαφέροντα μικρά μαγαζάκια με ρούχα, κοσμήματα κλπ, πολλοί μεθυσμένοι αν και είναι νωρίς ακόμα. Γενικά ωραία και ζωντανή περιοχή και πολύχρωμη.
Καθόμαστε κάποια στιγμή για φαγητό σε κάποιο που είχε τραπεζάκια έξω, γιατί στην πλειοψηφία τους δεν είχαν στους κεντρικότερους δρόμους, και μετά κατηφορίσαμε λίγο και πήγαμε για ένα ποτό εδώ
http://www.tripadvisor.com/Restaurant_Review-g187514-d1829992-Reviews-El_Tigre-Madrid.html
όπου όταν φύγαμε, γύρω στις 12.30, είχε αρχίσει να γίνεται το αδιαχώρητο.
Μετρό κι επιστροφή στο ξενοδοχείο.

Τα είχαμε όλα έτοιμα, και βάζουμε το ξυπνητήρι να χτυπήσει σε 2 ώρες
Η πτήση μας έφευγε στις 6, η στάση για το λεωφορείο που πάει αεροδρόμιο και βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το ξενοδοχείο, αποδεικνύεται πολύ βολική. Αποφασίσαμε να πάρουμε αυτό που θα περνούσε στις 4 και κάτι, έτσι κι αλλιως 15 λεπτά απόσταση είναι.

Πήγαμε στη στάση στις 4, και όσο περιμέναμε σταματούσαν ταξί κάνοντάς μας προσφορές για το αεροδρόμιο. Τελικά, κι ενώ το λεωφορείο έδειχνε ότι θα περάσει σε 10 λεπτά, δεχτήκαμε μαζί με ένα άλλο ζευγάρι να μας πάει για 20 ευρώ, που ήταν το ίδιο για μας, 5 ευρώ το ατομο, αποφεύγοντας ενδεχόμενο συνωστισμό όπως όταν ήρθαμε.

Μια πολύ όμορφη ανατολή από ψηλά


αλλά το ταξίδι δεν τελείωσε εκεί, καθώς είχαμε κανονίσει έτσι τις πτήσεις ώστε να περάσουμε μια μέρα στη Ρώμη και η ιστορία συνεχίζεται εδώ
http://www.travelstories.gr/community/threads/12-ώρες-στη-Ρώμη.49081/

 

[kipi]

πολυ ωραια η ιστορια σου... εχω κλεισει και γω για Μαδριτη τον Ιουλιο για 5 μερες και θα ηθελα να μου πεις τη γνωμη σου , αν δεν σου κανει κοπο,οσον αφορα τις περιοχες, γιαυτα τα ξενοδοχεια που βρηκα. 1.http://www.booking.com/hotel/es/nue...id=85d8e6cb0282d053ca2d6aae5f8e30cd6ffd1acdX1
και γιαυτο 2.http://www.booking.com/hotel/es/exe...g;sid=521c87ebcb3bae56981e988435539bc7;dcid=4

και γιαυτο 3.http://www.booking.com/hotel/es/ii-...g;sid=521c87ebcb3bae56981e988435539bc7;dcid=4

 

[Ulysses]

Δεν μπορώ να σου απαντήσω γιατί δεν ξέρω τι ψάχνεις και προτιμάς.
Στο πρώτο εγώ δεν θα πήγαινα σίγουρα γιατί εκτός πόλης και τελειώνει εκεί, 'ο,τι κι αν είναι.
Το δεύτερο είναι σε καλή τοποθεσία, έχει και μετρό κοντά, φαντάζομαι θα ναι και πιο ήσυχα από το να μείνεις εντελώς κεντρικά, αν σε ενδιαφέρει. Πιο ακριβό βέβαια από τα άλλα δυο.
Προσωπικά θα έμενα στο τρίτο που είναι στο κέντρο αλλά μπορείς να μετακινηθείς εύκολα προς οπουδήποτε. Εχει και πολύ καλές κριτικές.

 

[kipi]

το να ειναι οσο το δυνατον κεντρο και οικονομικο ειναι αυτο που με ενδιαφερει κυριως. ευχαριστω για την απαντηση σου.

 

[THALIAL]

πολυ ωραια η ιστορια σου... εχω κλεισει και γω για Μαδριτη τον Ιουλιο για 5 μερες και θα ηθελα να μου πεις τη γνωμη σου , αν δεν σου κανει κοπο,οσον αφορα τις περιοχες, γιαυτα τα ξενοδοχεια που βρηκα. 1.http://www.booking.com/hotel/es/nuevo-boston.el.html?aid=311101;label=nuevo-boston-v1RWq1aF0izHkylHLuq1twS27405577097l:ta12:ac:ap1t1:neg;sid=521c87ebcb3bae56981e988435539bc7;dcid=4;checkin=2014-07-12;checkout=2014-07-17;ucfs=1;srfid=85d8e6cb0282d053ca2d6aae5f8e30cd6ffd1acdX1
και γιαυτο 2.http://www.booking.com/hotel/es/exe-moncloa.el.html?aid=311101;label=nuevo-boston-v1RWq1aF0izHkylHLuq1twS27405577097l:ta12:ac:ap1t1:neg;sid=521c87ebcb3bae56981e988435539bc7;dcid=4

και γιαυτο 3.http://www.booking.com/hotel/es/ii-castillas-madrid.el.html?aid=311101;label=nuevo-boston-v1RWq1aF0izHkylHLuq1twS27405577097l:ta12:ac:ap1t1:neg;sid=521c87ebcb3bae56981e988435539bc7;dcid=4

Στο δεύτερο έμεινα τον Μάρτιο που είμουν στη Μαδρίτη και έμεινα πολύ ευχαριστημένη. Η είσοδος του ξενοδοχείου είναι ακριβώς απέναντι από το μετρό. Είχα κλείσει δωμάτιο από την ιστοσελίδα τους που ήταν πολύ πιο οικονομικά από άλλες μηχανές αναζήτησης. Tip: όταν έψαχνα ξενοδοχείο, το συγκεκριμένο ξενοδοχείο τα βράδυ που τσέκαρα τις τιμές στο site του για αρκετές ημέρες, είχε φθηνότερες τιμές απ' ότι την ημέρα.

 

[kipi]

Στο δεύτερο έμεινα τον Μάρτιο που είμουν στη Μαδρίτη και έμεινα πολύ ευχαριστημένη. Η είσοδος του ξενοδοχείου είναι ακριβώς απέναντι από το μετρό. Είχα κλείσει δωμάτιο από την ιστοσελίδα τους που ήταν πολύ πιο οικονομικά από άλλες μηχανές αναζήτησης. Tip: όταν έψαχνα ξενοδοχείο, το συγκεκριμένο ξενοδοχείο τα βράδυ που τσέκαρα τις τιμές στο site του για αρκετές ημέρες, είχε φθηνότερες τιμές απ' ότι την ημέρα.

πολυ χαιρομαι, γιατι και γω σαυτο εχω καταληξει