Αυστρία Σλοβακία Η πριγκίπισσα που έγινε ...βάτραχος !! ( Βιέννη-Μπρατισλάβα)

[Alex Loco]

Η τελευταία μας μέρα στη Βιέννη ξημέρωσε . Μαζέψαμε τα πράγματά μας και επειδή δε θέλαμε να τα κουβαλάμε , πληρώσαμε και ρωτήσαμε τη reception αν μπορεί να κρατήσει τα πράγματα μας για να μην τα κουβαλάμε παντού. Δέχτηκαν και έτσι βγήκαμε άνετοι στους δρόμους έτοιμοι για περιήγηση. Πήραμε το μετρό και η πρώτη μας στάση λεγόταν Herrengasse. Εκεί ήταν ένα από τα παλαιότερα καφέ της πόλης το καφέ Ceentral. Βέβαια όπως πηγαίναμε πετύχαμε Έλληνες και μας έπεισαν να πάμε σε έναν ελληνικό φούρνο εκεί κοντά όπως και σε έναν ουρανοξύστη που έιχε καφετέρια με φοβερή θέα. Έτσι το καφέ central από έξω δε μας έπεισε και αρκεστήκαμε στο να βγούμε φωτογραφία εκεί παρά δίπλα στο ανάκτορο Hofburg. Περπατήσαμε με το gps γιατί αλλιώς ήταν σκούρα τα πράγματα και καταφέραμε να βρούμε τον ελληνικό φούρνο. Ήταν κοντά στο κέντρο. Φάγαμε ελληνικά προιόντα ήπιαμε και ένα καφέ και ξεκινήσαμε για το παλάτι της Σίσυ όπως αποκαλούσαμε το ανάκτορο Σένμπρουν με το φοβερό του κήπο. Στάση Schonbrun λοιπόν. Περπάτημα από το μετρό μέχρι το παλάτι. Ένα τσουνάμι τουριστών από άκρη σε άκρη. Από κάθε μεριά του πλανήτη ένα από τα πιο σπουδαία ανάκτορα της Ευρώπης , τεράστιο και μεγαλοπρεπές με τον αχανές κήπο του που μπορείς να περπατάς αρκετή ώρα και να σε βγάζει σε πολλούς διαδρόμους και σε διαφορετικά μέρη. Πολύ όμορφο τοπίο και η μεγάλη καμάρα όπως λέγαμε εμείς , στο βάθος και αρκετά ψηλά στο λόφο ακριβώς απέναντι από το παλάτι. Δεν ανηφορήσαμε αλλά βγήκαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες. Επόμενη στάση και ενώ μεσημέριασε η στάση Stadion η αλλιώς Στάδιο. Το αγαπημένο μου άθλημα πάντα είναι μέσα στο πρόγραμμα κι έτσι επισκέφτηκα ακόμα ένα Ευρωπαικό γήπεδο το Ernst Happel γήπεδο της Εθνικής Αυστρίας και της Αούστρια Βιέννης όπου πραγματοποιήθηκε ο τελικός κυπέλλου του Euro 2008 . Οι απαραίτητες φωτογραφίες τραβήχτηκαν και το αγαπημένο μετρό ξαναβρέθηκε κάτω από τα πόδια μας.
Επόμενη στάση του μετρό η Kaisermuhlen. Μετά από λίγο περπάτημα φαινόταν από παντού τα πολύ ψηλά κτήρια. Η καφετέρια που θα πηγαίναμε restaurant-cafe για την ακρίβεια λεγόταν 57 restaurant lounge γιατί βρισκόταν στον 57 όροφο (και όχι 27 όπως είπα πιο πριν ) . Ήταν ένα φοβερό και χλιδάτο μαγαζί που εγώ επισκέφτηκα με τις παντόφλες και με βερμουδίτσα καθώς δεν ήξερα τι ακριβώς είναι . Αλλά ήταν φοβερά ακομπλεξάριστοι και δεν έδειξαν καν να ασχολούνται σε αντίθεση με τους Έλληνες που είχαν και στο χωριό τους drees code ! Σε καλωσόριζαν στην είσοδο στο ισόγειο , και σε οδηγούσε ένας υπεύθυνος με το ασανσέρ μέχρι πάνω. Η αίσθηση τρομαχτική όπως και η ταχύτητα του ασανσέρ . Φοβερό το μαγαζάκι ειδικά φαντάζομαι το βράδυ με κεριά και απόλυτη θέα. Ο Δούναβης χανόταν μέχρι το βάθος και τα αυτοκίνητα και οι βάρκες ήταν σαν μυρμήγκια . Coctail και μπύρα είχε το πρόγραμμα. Αρκετή ώρα απολαύσαμε την άπλετη θέα από τη τζαμαρία. Ήταν η ώρα να φύγουμε και μας έμενε πλέον ένα μέρος να επισκεφτούμε . Επόμενη στάση Leopoldstadt . Το λούνα παρκ ήταν το καλύτερο φινάλε για δύο ζευγάρια για να κλείσει η Βιέννη όμορφα. Το πάρκο Prater λοιπόν ήταν μπροστά μας. Μεγάλο με πάρα πολλά παιχνίδια και πολύ κόσμο. Κατάφερα να κερδίσω μια καρδιά που έγραφε ich liebidich . Το πάλεψα και για να πιάσω με ένα μηχάνημα μια αλεπού κουκλάκι καθώς ήταν το παρατσούκλι μου αλλά δε μας έκανε τη χάρη . Έτσι λοιπόν αφού χαζέψαμε αρκετά και παίξαμε σε διάφορα , πήραμε το δρόμο για το χόστελ .Πήραμε τις βαλίτσες και αφού είχε βραδιάσει πήραμε το λεωφορείο της επιστροφής για τη Μπρατισλάβα.
Ο αέρας ήταν διαφορετικός εκεί καθώς φτάσαμε αρκετά βράδυ δεν είχε ψυχή και όλα ήταν κλειστά. Προφανώς το γήπεδο και το ufo η καφετέρια που είχε κλείσει κάνανε φτερά , αλλά δε μας πείραξε γιατί είχαμε περάσει καλά στο ξενοδοχείο στη Σλοβακία και γενικά ήμασταν χορτασμένοι από την εκδρομή μας. Κοιμηθήκαμε ακριβώς σε ένα μικρό ξενοδοχείο δίπλα στο αεροδρόμιο. Νωρίς το πρωί πετάξαμε για Σόφια.
Κάναμε μια βόλτα στη πρωτεύουσα της Βουλγαρίας που είχα επισκεφτεί πριν μερικά χρόνια. Φάγαμε κλήση για παρκάρισμα αλλά άξιζε γιατί φάγαμε σε ένα κεντρικό φαγάδικο που σερβίραν κοπέλες με κόκκινες μίνι φούστες xD !! Πήραμε στις κυρίες ένα τριαντάφυλλο από το μετρό και κατηφορίσαμε ήρεμα και ωραία προς Θεσσαλονίκη διασχίζοντας τη Βουλγαρία. Όπως καταλάβατε η πριγκίπισσα έγινε βάτραχος λίγο καιρό αργότερα μπαίνοντας στο χρονοντούλαπο της ιστορίας . Δεν έγινε και κάτι. Η ζωή , οι γυναίκες και τα ταξίδια συνεχίζονται ... Τέλος

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

First Προηγούμενη 5 of 5

Go to chapter

Go

[jimp]

Περιμενες, η κοπέλα είναι αυτή η οποία σε καταλαβαινε και σε άφηνε να ταξιδευεις με μια άλλη ή η άλλη έγινε κοπέλα σου;

 

[coco]

αυτη ειναι η πριγκηπισσα που εγινε βατραχος,το λεει ο τιτλος αλλωστε!

 

[Alex Loco]

Περιμενες, η κοπέλα είναι αυτή η οποία σε καταλαβαινε και σε άφηνε να ταξιδευεις με μια άλλη ή η άλλη έγινε κοπέλα σου;

η κοπελα ειναι αυτη της εικονας και δεν ειναι καμια απο αυτες που αναφερεις

 

[jimp]

η κοπελα ειναι αυτη της εικονας και δεν ειναι καμια απο αυτες που αναφερεις

Σε κάθε ιστορία μιλάς και για διαφορετική κοπέλα ρε σουπερ3!

 

[makisg]

@Alex Loco το φόρουμ το 2017 ήταν φτωχότερο με την απουσία σου. Εύχομαι το 2018 να είναι η ...... μεγάλη επιστροφή

 

[Alex Loco]

Σε κάθε ιστορία μιλάς και για διαφορετική κοπέλα ρε σουπερ3!

πολυτάραχη ζωή xD

 

[Alex Loco]

@Alex Loco το φόρουμ το 2017 ήταν φτωχότερο με την απουσία σου. Εύχομαι το 2018 να είναι η ...... μεγάλη επιστροφή

χαχα πάω φαντάρος φέτος . Ελπίζω να φύγω σκαστός από τη σκοπιά και να πάρω καμιά πτήση για Ιερουσαλήμ να βρεθώ σε καμιά διαμάχη με Παλαιστίνιους και Εβραίους xD

 

[Alex Loco]

Το καλοκαίρι που μας πέρασε δούλευα κάθε μέρα πρωί απόγευμα και χωρίς καθόλου χρόνο για διακοπές κάτι που δε συνηθίζω εύκολα , καθώς έχω εξοχικό στη Χαλκιδική και έχω μάθει να λιώνω εκεί όλο το καλοκαίρι. Έτσι παιδί στην εργατιά πλέον , είχα κρατήσει όλα τα ρεπό και τις άδειες ώστε να πάω σίγουρα έστω λίγο Χαλκιδική , εφόσον πρώτα έκανα το καθιερωμένο καλοκαιρινό ταξίδι στο εξωτερικό . Με τη κοπέλα που το ζούσαμε γερά το ερωτικό καλοκαιρινό νταλαβέρι , ήμασταν μαζί σχεδόν 4 μήνες και είπαμε να πάμε διακοπές μαζί με ένα φιλικό ζευγάρι . Κάτσαμε πολλές μέρες να βρούμε κάτι καλό. Αρχικά καταλήξαμε σε road trip πηγαίνοντας Ιταλία με το καράβι και από εκεί διαμονή σε Ελβετία και Λιχτενστάιν. Είχαμε και τις κυρίες έπρεπε να είναι λίγο high class το ταξίδι οπότε ψάχναμε προορισμούς και ξενοδοχεία που να μετράνε και να μη μοιάζουν σε αυτά που μένω συνήθως με τους κολλητούς μου. Όταν καταλήξαμε σε αυτό το ταξίδι και πήγαμε να κλείσουμε τα ακριβά εισιτήρια του πλοίου είδαμε ότι στις ημερομηνίες που είχα άδεια δεν υπήρχαν πλέον τα εισιτήρια που τόσο καιρό βρίσκαμε διαθέσιμα. Άρα αλλαγή πλάνου . Οι επιλογές πολύ λίγες εφόσον είχαμε πολύ συγκεκριμένες ημερομηνίες στις οποίες τα αεροπορικά από Θεσσαλονίκη ήταν αρκετά τσιμπημένα και στα μισά μέρη και βάλε είχα πάει κάτι που αυτόματα ακύρωνε τον προορισμό. Το καλό το παλικάρι όμως..
Τέλη Αυγούστου λοιπόν αναχώρηση με το αμάξι της κοπέλας του φίλου μου για Σόφια και από εκεί αεροπορικώς για Μπρατισλάβα!! Το πρόγραμμα είχε Σλοβακία - Αυστρία . Μπρατισλάβα για εμένα το λαικό παιδί και Βιέννη για τη πριγκίπισσα Νταιάνα -.- !!! Κοιμηθήκαμε σπίτι μου το προηγούμενο βράδυ με πίτσες και λοιπά και ξεκινήσαμε ξημερώματα . Φτάσαμε στη Σόφια που ήταν ηλιόλουστη και αφού βρήκαμε άκρη με διαδρόμους αεροπορικά και λοιπά πετάξαμε για τη κεντρική Ευρώπη την οποία τερμάτιζα καθώς μου έλειπαν μόνο αυτές οι δύο χώρες!!

Συνεχίζεται..

Σόφια

Αεροδρόμιο Σόφιας

 

[Alex Loco]

Πετάξαμε λοιπόν με wizz air για Σλοβακία. Φτάσαμε με ψιλόβροχο αλλά καλοκαίρι ήταν όπως και να έχει ο καιρός ήταν καλός στο Stefan Rastislav Stefanik το αεροδρόμιο. Εκεί λοιπόν έχει γίνει το εξής. Έχω αναλάβει μέσα στο καλοκαίρι να κλείσω τα αεροπορικά . Τα εισιτήρια τα δικά μας τα έκλεισα κανονικά . Από το άλλο ζευγάρι όμως δε ξέρω και ποτέ δε κατάλαβα τι έκανα. Δεν υπήρχαν σε κανένα mail οπότε δε γινόταν να κλειδώσουμε την επιστροφή μόνο για το να πάμε το είχα κάνει σωστά. Έτσι ρωτήσαμε στο αεροδρόμιο μια κοπέλα και αν και δυσκολεύτηκε κατάλαβε τι έγινε και μας έκλεισε νέα εισιτήρια των οποίων τα έξοδα μοιραστήκαμε δια τέσσερα εφόσον εγώ έκανα μεν τη βλακεία αλλά πρέπει να μου έιχε δώσει λάθος email γιατί τον πήρα στις 4 το πρωί και τον ξύπνησα όταν τα έκλεινα !! Έτσι λοιπόν πηγαίνοντας στη στάση του λεωφορείου το έτερο ζευγαράκι που όλες οι στοιχηματικές εταιρίες έδιναν φαβορί να χωρίσει ( είναι ακόμα μαζί σε αντίθεση με το ταιριαστό μη χέσω έτερο ζευγάρι) άρχισε να ψιλομαλώνει. Είπα εγώ στο αυτί τον φιλο μου να ξεκολλήσει και εδώ ήρθαμε να περάσουμε καλά. Έλα που τα διαόλια μπήκαν μέσα μου και θυμήθηκα κάτι δικά μου και άρχισα να ρωτάω βλακείες τη δικιά μου που θίχτηκε και στραβώσαμε φουλ μεταξύ μας !! Έτσι τη βγάλαμε μέσα στο λεωφορείο και χωρίς εισιτήριο δε θυμάμαι γιατί δε κόψαμε , μέχρι το σταθμό. Και συνεχίσαμε να είμαστε στη μούγκα για πολλές ώρες ακόμα μέχρι τα μπινελίκια σε κεντρικό δρόμο της Μπρατισλάβας. Αποφασίσαμε να κατηφορίσουμε προς το κέντρο ακολουθόντας τις ταμπέλες αλλά και το ταλέντο μου που είναι ο προσανατολισμός. Βγήκαμε λοιπόν σε ένα δρόμο μετά από αρκετό περπάτημα που δέσποζε στο βάθος ψηλά το κεντρικό σημείο της πρωτεύουσας το κάστρο της Μπρατισλάβας. Είπαμε να ανέβουμε αργότερα και να κάνουμε βόλτες στα γραφικά τουριστικά σοκάκια. Εκεί ήταν γεμάτο μαγαζιά με σουβενίρ , μαγαζιά με τοπικές σπεσιαλιτέ που θέλαμε πολύ να δοκιμάσουμε αλλά και τα κλασικά αμερικάνικα fast food που ήταν φίσκα ! Κάτσαμε σε ένα restaurant με το καλύτερο όπως έλεγε τοπικό φαγητό της πόλης . Δε θυμάμαι πως το λένε αλλά ήταν στο κέντρο ακριβώς απέναντι από το McDonalds. Παραγγείλαμε με το ζόρι πράγματα καθώς η φωτογραφία δεν αρκούσε να καταλάβεις τι γράφει . Το φαγητό ήταν πολύ λίγο , πολύ μάπα και πολύ ακριβό !! Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να πάμε απέναντι για τα πρώτα burgers και την άφθονη pepsi !! Πήγαμε να αφήσουμε τα πράγματα στο ξενοδοχείο μας που ήταν πολύ κοντά και μπροστά στο Δούναβη. Το ξενοδοχείο λεγόταν Devin και ήταν 4ων αστέρων. Το συστήνω ανεπιφύλακτα. Πισίνα , σάουνα , γυμναστήριο , πολύ καλά δωμάτια και ωραία θέα !Είπαμε δεν τις πήγαμε τις κυρίες όπου και όπου. Να και το link για όποιον ενδιαφέρεται

: https://www.booking.com/hotel/sk/devin.el.html?label=gen173nr-1DCAEoggJCAlhYSDNYBGhciAEBmAEIwgEKd2luZG93cyAxMMgBDNgBA-gBAZICAXmoAgM;sid=262221cccfbd039eeab5663a1446b611;all_sr_blocks=2404902_95147901_0_2_0;bshb=2;checkin=2018-01-12;checkout=2018-01-13;dest_id=-840999;dest_type=city;dist=0;group_adults=2;group_children=0;hapos=1;highlighted_blocks=2404902_95147901_0_2_0;hpos=1;no_rooms=1;room1=A,A;sb_price_type=total;srepoch=1514977693;srfid=e50e12383cbe1affd378a644ed4bdbf883649d5bX1;srpvid=bd044e4e6e2d0386;type=total;ucfs=1&#hotelTmpl


Έτσι λοιπόν αφήνοντας τα πράγματα μας βγήκαμε για να ανηφορίσουμε στο κάστρο. Δύσκολη διαδρομή αφού προτιμήσαμε να το πάμε ποδαράτο αλλά είδαμε όμορφα πράγματα. Πάνω στο κάστρο βοήθησε και λίγο η κοπέλα του φίλου μου και τα ψιλοβρήκαμε μετά από πόσες ώρες μουγκαμάρας !! Βγήκαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες και κατηοφορίσαμε. Περάσαμε πολλές εκκλησίες που αδυνατώ να θυμηθώ τα ονόματα τους. Στόχος ήταν το γήπεδο της τοπικής ομάδας όπως πάντα , το Slavin monument ένα σοβιετικό μνημείο πολύ ψιλά στο λόφο και το UFO καφετέρια πάνω στη κεντρική γέφυρα της Μπρατισλάβας που μοιάζει με ιπτάμενο δίσκο γιαυτό και το όνομα του. Έλα που Μπρατισλάβα ήρθαμε για ένα βράδυ και λίγο από τη τελευταία μέρα γιατί το επόμενο πρωί θα πηγαίναμε για διήμερο στη Βιέννη. Το καλό ξενοδοχείο το είχαμε κλείσει στη Σλοβακία. Έτσι αφού άρχισε να νυχτώνει σιγά σιγά και αφού περπατήσαμε πάρα πολύ αφήσαμε και το γήπεδο και το μνημείο αλλά και τη καφετέρια και καλά για τη τελευταία μέρα για να απολαύσουμε τις ανέσεις του ξενοδοχείου μας. Αράξαμε λοιπόν στη πισινάρα μας και αφού μουλιάσαμε πήγαμε στη σάουνα και λιώσαμε κάθε τοξίνη xD !! Εκεί όταν βγαίνεις έχει κρεβάτια να ξαπλώσεις να ηρεμήσεις μετά το καύσωνα. Έρχεται ένας τύπος με ρούχα που λέτε μας χαιρετάει και αφού μας γύρισε πλάτη βγάζει τη μπλούζα του. Οκ μέχρι εδώ. Έλα που βγάζει και το σορτσάκι του με το πισινό του στα μούτρα μας !! Εντάξει , δακρύσαμε είναι η αλήθεια και σφιχτήκαμε να μη γελάσουμε αλλά πρέπει να μας άκουσε. Ότι να ναι !!! Ανεβήκαμε στα δωμάτια πλήρως ανανεωμένοι για να πάμε τελικά στο ufo. Έλα που μέχρι να πάμε αυτό είχε ωράριο και έκλεινε !! Γενικά η Μπρατισλάβα είχε νεκρώσει με το που σκοτείνιασε ενώ το μεσημέρι γινόταν ο χαμός !! Κάναμε βόλτες ψάχνοντας κάτι της προκοπής όμως δε μας άρεσε τίποτα και δεν υπήρχε και τίποτα σε βραδινό στυλ. Τα McDonalds χαμογέλασαν το ίδιο και ο υπάλληλος που ο φίλος μου τον αποκαλούσε με ένα γυναικείο όνομα στα μούτρα και αυτός μας κοιτούσε σοβαρός , κλασικό παιχνιδάκι του εξωτερικού εφόσον δε σε καταλαβαίνει ο άλλος !! Πέσαμε για ύπνο αρκετά κουρασμένοι καθώς το πρωί φεύγαμε για την αριστοκρατική Βιέννη !!!

 

[Alex Loco]

Έτσι λοιπόν ξεκινήσαμε νωρίς το πρωί για την αριστοκρατική και πολύ σικάτη για τα γούστα μου Βιέννη. Μπήκαμε στην Αυστρία απλά και ωραία χωρίς σύνορα. Το είχα ακούσει αλλά πρώτη φορά το έβλεπα με τα μάτια μου. Και το κατάλαβα από το πρώτο αυστριακό χωριό που πατήσαμε λόγο του ονόματος νομίζω το λέγανε Wolfsthal. Το λεωφορέιο το πήραμε από το αεροδρόμιο . Το εισιτήρια ήταν με επιστροφή νομίζω στα 17 ευρώ. Φτάσαμε λοιπόν στην ηλιόλουστη Βιέννη. Είχα ακριβώς τη κάθε λεπτομέρεια γραμμένη με το μετρό να παίζει πάντα μεγάλο ρόλο καθώς σε καθοδηγεί όπου θες να πας ! Κατεβήκαμε στον κεντρικό σταθμό της Βιέννης τη στάση StephansPlatz . Εκεί με το που βγεις από το μετρό δεσπόζει ο τεράστιος ναός του Αγίου Στεφάνου. Κάναμε μέσα μια βόλτα . Αξίζει . Είναι σκοτεινός και έχει πολλά αναμμένα κεράκια που το κάνουν λίγο τρομαχτικό. Ο ναός πραγματικά είναι πολύ ψηλός . Έξω είναι λουκουμάκι για τρομοκρατική επίθεση καθώς γίνεται ένας πανικός από κόσμο. Από όλο το πλανήτη άνθρωποι τουρίστες , πλανόδιοι, αστυνομικοί , μαύροι λευκοί ,κίτρινοι κάνουν τη Βιέννη να μοιάζει Νέα Υόρκη. Κάναμε μια μίνι βόλτα στα γύρω στενά που υπάρχει ότι μπορεί να φανταστεί ο καθένας . Έπειτα αποφασίσαμε να πάμε στο ξενοδοχείο για αρχή να αφήσουμε τα πράγματα και να δούμε τι θα κάνουμε . Ήταν η πρώτη μας μέρα στη Βιέννη και ήμασταν άνετοι καθώς θα είχαμε δύο ουσιαστικά μέρες στη διάθεσή μας. Στο πρόγραμμα μας είχαμε τα εξής :

1) Ναός Αγίου Στεφάνου ΤΕΛΟΣ
2) Τα ανάκτορα Σενμπρούν
3) το λούνα παρκ Πράτερ
4) το γήπεδο Ernst Happel
5) Cafe Central μια από τις παλαιότερες καφετέριες της Βιέννης
6) καφετέρια σε ουρανοξύστη στον 27ο όροφο νομίζω αλλά δε θυμάμαι πως λεγόταν

Πήραμε το μετρό και πήγαμε στο ξενοδοχείο μας , το Vienna sporthotel .

https://www.booking.com/hotel/at/vi...605361c03a790009;type=total;ucfs=1&#hotelTmpl

Ωραίο ξενοδοχείο . Είχαμε κοινό δωμάτιο που μέσα είχε δύο διαφορετικά δωμάτια. Το δικό μας έμοιαζε σαν σοφίτα λόγο της κλίσης που είχε το ταβάνι και μας άρεσε ιδιαίτερα. Είχε και πισίνα αλλά δε πήγαμε καθόλου γιατί δε θέλαμε να χάσουμε καθόλου χρόνο. Το βράδυ ξανά κατεβήκαμε στο κέντρο για νυχτερινή βόλτα και φαγητό. Φάγαμε και McDonalds που ειλικρινά δεν είχε ούτε μισό Αυστριακό μέσα από εργαζόμενους μέχρι πελάτες κάτι που μου κάνει εντύπωση , καθώς πίστευα ότι είναι λίγο κρυφοναζιστάκια οι απόγονου του Αδόλφου. Φάγαμε και σε ένα στυλ ζαχαροπλαστείο-καφέ και βολτάραμε στη βραδινή και ήρεμη όσο βράδιαζε Βιέννη. Πλακόστρωτα στενά , κτήρια στο κλασικό κεντροευρωπαικό στυλ , κάκιστη pizza γιατί και από αυτή δοκιμάσαμε , μέχρι που τα πνεύματα μας ήθελαν ύπνο για να αντέξουν στον αυριανό ποδαρόδρομο που ερχόταν !! Συνεχίζεται..

Κιτρινόμαυρος ναός Αγίου Στεφάνου

 

[Alex Loco]

Η τελευταία μας μέρα στη Βιέννη ξημέρωσε . Μαζέψαμε τα πράγματά μας και επειδή δε θέλαμε να τα κουβαλάμε , πληρώσαμε και ρωτήσαμε τη reception αν μπορεί να κρατήσει τα πράγματα μας για να μην τα κουβαλάμε παντού. Δέχτηκαν και έτσι βγήκαμε άνετοι στους δρόμους έτοιμοι για περιήγηση. Πήραμε το μετρό και η πρώτη μας στάση λεγόταν Herrengasse. Εκεί ήταν ένα από τα παλαιότερα καφέ της πόλης το καφέ Ceentral. Βέβαια όπως πηγαίναμε πετύχαμε Έλληνες και μας έπεισαν να πάμε σε έναν ελληνικό φούρνο εκεί κοντά όπως και σε έναν ουρανοξύστη που έιχε καφετέρια με φοβερή θέα. Έτσι το καφέ central από έξω δε μας έπεισε και αρκεστήκαμε στο να βγούμε φωτογραφία εκεί παρά δίπλα στο ανάκτορο Hofburg. Περπατήσαμε με το gps γιατί αλλιώς ήταν σκούρα τα πράγματα και καταφέραμε να βρούμε τον ελληνικό φούρνο. Ήταν κοντά στο κέντρο. Φάγαμε ελληνικά προιόντα ήπιαμε και ένα καφέ και ξεκινήσαμε για το παλάτι της Σίσυ όπως αποκαλούσαμε το ανάκτορο Σένμπρουν με το φοβερό του κήπο. Στάση Schonbrun λοιπόν. Περπάτημα από το μετρό μέχρι το παλάτι. Ένα τσουνάμι τουριστών από άκρη σε άκρη. Από κάθε μεριά του πλανήτη ένα από τα πιο σπουδαία ανάκτορα της Ευρώπης , τεράστιο και μεγαλοπρεπές με τον αχανές κήπο του που μπορείς να περπατάς αρκετή ώρα και να σε βγάζει σε πολλούς διαδρόμους και σε διαφορετικά μέρη. Πολύ όμορφο τοπίο και η μεγάλη καμάρα όπως λέγαμε εμείς , στο βάθος και αρκετά ψηλά στο λόφο ακριβώς απέναντι από το παλάτι. Δεν ανηφορήσαμε αλλά βγήκαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες. Επόμενη στάση και ενώ μεσημέριασε η στάση Stadion η αλλιώς Στάδιο. Το αγαπημένο μου άθλημα πάντα είναι μέσα στο πρόγραμμα κι έτσι επισκέφτηκα ακόμα ένα Ευρωπαικό γήπεδο το Ernst Happel γήπεδο της Εθνικής Αυστρίας και της Αούστρια Βιέννης όπου πραγματοποιήθηκε ο τελικός κυπέλλου του Euro 2008 . Οι απαραίτητες φωτογραφίες τραβήχτηκαν και το αγαπημένο μετρό ξαναβρέθηκε κάτω από τα πόδια μας.
Επόμενη στάση του μετρό η Kaisermuhlen. Μετά από λίγο περπάτημα φαινόταν από παντού τα πολύ ψηλά κτήρια. Η καφετέρια που θα πηγαίναμε restaurant-cafe για την ακρίβεια λεγόταν 57 restaurant lounge γιατί βρισκόταν στον 57 όροφο (και όχι 27 όπως είπα πιο πριν ) . Ήταν ένα φοβερό και χλιδάτο μαγαζί που εγώ επισκέφτηκα με τις παντόφλες και με βερμουδίτσα καθώς δεν ήξερα τι ακριβώς είναι . Αλλά ήταν φοβερά ακομπλεξάριστοι και δεν έδειξαν καν να ασχολούνται σε αντίθεση με τους Έλληνες που είχαν και στο χωριό τους drees code ! Σε καλωσόριζαν στην είσοδο στο ισόγειο , και σε οδηγούσε ένας υπεύθυνος με το ασανσέρ μέχρι πάνω. Η αίσθηση τρομαχτική όπως και η ταχύτητα του ασανσέρ . Φοβερό το μαγαζάκι ειδικά φαντάζομαι το βράδυ με κεριά και απόλυτη θέα. Ο Δούναβης χανόταν μέχρι το βάθος και τα αυτοκίνητα και οι βάρκες ήταν σαν μυρμήγκια . Coctail και μπύρα είχε το πρόγραμμα. Αρκετή ώρα απολαύσαμε την άπλετη θέα από τη τζαμαρία. Ήταν η ώρα να φύγουμε και μας έμενε πλέον ένα μέρος να επισκεφτούμε . Επόμενη στάση Leopoldstadt . Το λούνα παρκ ήταν το καλύτερο φινάλε για δύο ζευγάρια για να κλείσει η Βιέννη όμορφα. Το πάρκο Prater λοιπόν ήταν μπροστά μας. Μεγάλο με πάρα πολλά παιχνίδια και πολύ κόσμο. Κατάφερα να κερδίσω μια καρδιά που έγραφε ich liebidich . Το πάλεψα και για να πιάσω με ένα μηχάνημα μια αλεπού κουκλάκι καθώς ήταν το παρατσούκλι μου αλλά δε μας έκανε τη χάρη . Έτσι λοιπόν αφού χαζέψαμε αρκετά και παίξαμε σε διάφορα , πήραμε το δρόμο για το χόστελ .Πήραμε τις βαλίτσες και αφού είχε βραδιάσει πήραμε το λεωφορείο της επιστροφής για τη Μπρατισλάβα.
Ο αέρας ήταν διαφορετικός εκεί καθώς φτάσαμε αρκετά βράδυ δεν είχε ψυχή και όλα ήταν κλειστά. Προφανώς το γήπεδο και το ufo η καφετέρια που είχε κλείσει κάνανε φτερά , αλλά δε μας πείραξε γιατί είχαμε περάσει καλά στο ξενοδοχείο στη Σλοβακία και γενικά ήμασταν χορτασμένοι από την εκδρομή μας. Κοιμηθήκαμε ακριβώς σε ένα μικρό ξενοδοχείο δίπλα στο αεροδρόμιο. Νωρίς το πρωί πετάξαμε για Σόφια.
Κάναμε μια βόλτα στη πρωτεύουσα της Βουλγαρίας που είχα επισκεφτεί πριν μερικά χρόνια. Φάγαμε κλήση για παρκάρισμα αλλά άξιζε γιατί φάγαμε σε ένα κεντρικό φαγάδικο που σερβίραν κοπέλες με κόκκινες μίνι φούστες xD !! Πήραμε στις κυρίες ένα τριαντάφυλλο από το μετρό και κατηφορίσαμε ήρεμα και ωραία προς Θεσσαλονίκη διασχίζοντας τη Βουλγαρία. Όπως καταλάβατε η πριγκίπισσα έγινε βάτραχος λίγο καιρό αργότερα μπαίνοντας στο χρονοντούλαπο της ιστορίας . Δεν έγινε και κάτι. Η ζωή , οι γυναίκες και τα ταξίδια συνεχίζονται ... Τέλος