10. ΑΛΥΚΕΣ
Δύο μικρά κολπάκια πολύ γραφικά. Στο ένα υπάρχουν ταβέρνες οι οποίες εκμεταλλεύονται και τις ξαπλώστρες. Φήμη λέει ότι οι ξαπλώστρες παρέχονται δωρεάν με την προϋπόθεση ότι θα φας μετά στην εκάστοτε ταβέρνα. Υπάρχει χώρος για να στήσει κανείς τη δική του ομπρέλα, οπότε όσες φορές πήγα δεν χρησιμοποίησα τις ξαπλώστρες.
Στο αριστερά κολπάκι (όπως κοιτάς από ψηλά) είναι πιο ήσυχα.
Και τα δύο επειδή είναι ρηχή η θάλασσα έχει αρκετές οικογένειες με παιδιά.
11. ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ
Η πιο διάσημη παραλία του νησιού. Ο δρόμος για να κατέβεις είναι πολύ στενός και χωματόδρομος. Το καλοκαίρι επικρατεί χάος από τα αυτοκίνητα που στριμώχνονται γιατί δεν χωράνε. Η παραλία αποζημιώνει καθώς έχει άμμο μέσα και έξω από τη θάλασσα και τον βράχο που ξεπροβάλει μέσα από τα νερά που δημιουργεί πολύ ωραίο τοπίο. Έχει δύο μπαράκια. Στο αριστερά όπως κοιτάς τη θάλασσα συγκεντρώνονται οι γυμνιστές.
12 ΧΡΥΣΗ ΑΜΜΟΥΔΙΑ – ΧΡΥΣΗ ΑΚΤΗ
(ΣΚΑΛΑ ΠΟΤΑΜΙΑΣ – ΣΚΑΛΑ ΠΑΝΑΓΙΑΣ)
Τυπικά είναι δύο παραλίες αλλά ουσιαστικά είναι μία τεράστια έκταση. Είναι η κλασσική παραλία που μπορείς να βρεις σε κάθε νησί και ανταποκρίνεται στο όνομά της. Απέραντη άμμος μέσα και έξω από τη θάλασσα. Στην πλευρά της ποταμιάς είναι και σχετικά πιο ρηχά. Μπαράκια λειτουργούν κατά μήκος της ακτής, πάρκινκ υπάρχει, ξαπλώστρες επίσης αλλά και αρκετά σημεία που μπορείς να χαλαρώσεις κάτω από τα δέντρα που φτάνουν μέχρι την αρχή της αμμουδιάς.
13. ΣΑΛΙΑΡΑ
Η καλύτερη παραλία του νησιού (πάντα κατά τη γνώμη μου). Πριν δυο χρόνια που την ανακάλυψα ήταν απολύτως ανοργάνωτη, αν ήθελες νερό έπρεπε να οδηγήσεις μέτριο χωματόδρομο για κανένα εικοσάλεπτο. Πλέον ο εικοσάλεπτος χωματόδρομος παραμένει αλλά έχει τουριστικοποιηθεί, με ένα beachbar, ξαπλώστρες και ομπρέλες.
Έχει άσπρο ψιλό βότσαλο, καταγάλανα νερά, μέσα στη θάλασσα συνεχίζεται το βοτσαλάκι και μετά έχει άμμο. Δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από μία τροπική παραλία του ινδικού ωκεανού. Είναι τόσο γαλανά τα νερά και τόσο άσπρη η παραλία που με την αντανάκλαση του ήλιου σε ενοχλεί στα μάτια. Έχετε καταλάβει βέβαια ότι δεν είμαι αντικειμενική γιατί πώς να το κάνουμε, οι αδυναμίες δεν κρύβονται.
Τώρα για να πάτε εκεί γιατί οι χάρτες δεν την έχουν. Από όποια πλευρά του νησιού και αν έρχεστε θα ακολουθήσετε τις ταμπέλες για μακρύαμμο. Κάποια στιγμή φτάνετε μπροστά σε μία συρόμενη πόρτα (είναι το ξενοδοχείο της μακρυάμμου). Εκεί στη διχάλα, από τη μία πας στο ξενοδοχείο και από την άλλη αρχίζει ένας χωματόδρομος τον οποίο ακολουθείτε για κανένα εικοσάλεπτο και ξαφνικά βρίσκεστε πάνω από την παραλία. Το πάρκινκ θεωρητικά είναι άπλετο, αλλά ποτέ δεν ξέρεις πλέον με την τουριστικοποίηση.
Δύο μικρά κολπάκια πολύ γραφικά. Στο ένα υπάρχουν ταβέρνες οι οποίες εκμεταλλεύονται και τις ξαπλώστρες. Φήμη λέει ότι οι ξαπλώστρες παρέχονται δωρεάν με την προϋπόθεση ότι θα φας μετά στην εκάστοτε ταβέρνα. Υπάρχει χώρος για να στήσει κανείς τη δική του ομπρέλα, οπότε όσες φορές πήγα δεν χρησιμοποίησα τις ξαπλώστρες.
Στο αριστερά κολπάκι (όπως κοιτάς από ψηλά) είναι πιο ήσυχα.
Και τα δύο επειδή είναι ρηχή η θάλασσα έχει αρκετές οικογένειες με παιδιά.
11. ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ
Η πιο διάσημη παραλία του νησιού. Ο δρόμος για να κατέβεις είναι πολύ στενός και χωματόδρομος. Το καλοκαίρι επικρατεί χάος από τα αυτοκίνητα που στριμώχνονται γιατί δεν χωράνε. Η παραλία αποζημιώνει καθώς έχει άμμο μέσα και έξω από τη θάλασσα και τον βράχο που ξεπροβάλει μέσα από τα νερά που δημιουργεί πολύ ωραίο τοπίο. Έχει δύο μπαράκια. Στο αριστερά όπως κοιτάς τη θάλασσα συγκεντρώνονται οι γυμνιστές.
12 ΧΡΥΣΗ ΑΜΜΟΥΔΙΑ – ΧΡΥΣΗ ΑΚΤΗ
(ΣΚΑΛΑ ΠΟΤΑΜΙΑΣ – ΣΚΑΛΑ ΠΑΝΑΓΙΑΣ)
Τυπικά είναι δύο παραλίες αλλά ουσιαστικά είναι μία τεράστια έκταση. Είναι η κλασσική παραλία που μπορείς να βρεις σε κάθε νησί και ανταποκρίνεται στο όνομά της. Απέραντη άμμος μέσα και έξω από τη θάλασσα. Στην πλευρά της ποταμιάς είναι και σχετικά πιο ρηχά. Μπαράκια λειτουργούν κατά μήκος της ακτής, πάρκινκ υπάρχει, ξαπλώστρες επίσης αλλά και αρκετά σημεία που μπορείς να χαλαρώσεις κάτω από τα δέντρα που φτάνουν μέχρι την αρχή της αμμουδιάς.
13. ΣΑΛΙΑΡΑ
Η καλύτερη παραλία του νησιού (πάντα κατά τη γνώμη μου). Πριν δυο χρόνια που την ανακάλυψα ήταν απολύτως ανοργάνωτη, αν ήθελες νερό έπρεπε να οδηγήσεις μέτριο χωματόδρομο για κανένα εικοσάλεπτο. Πλέον ο εικοσάλεπτος χωματόδρομος παραμένει αλλά έχει τουριστικοποιηθεί, με ένα beachbar, ξαπλώστρες και ομπρέλες.
Έχει άσπρο ψιλό βότσαλο, καταγάλανα νερά, μέσα στη θάλασσα συνεχίζεται το βοτσαλάκι και μετά έχει άμμο. Δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από μία τροπική παραλία του ινδικού ωκεανού. Είναι τόσο γαλανά τα νερά και τόσο άσπρη η παραλία που με την αντανάκλαση του ήλιου σε ενοχλεί στα μάτια. Έχετε καταλάβει βέβαια ότι δεν είμαι αντικειμενική γιατί πώς να το κάνουμε, οι αδυναμίες δεν κρύβονται.
Τώρα για να πάτε εκεί γιατί οι χάρτες δεν την έχουν. Από όποια πλευρά του νησιού και αν έρχεστε θα ακολουθήσετε τις ταμπέλες για μακρύαμμο. Κάποια στιγμή φτάνετε μπροστά σε μία συρόμενη πόρτα (είναι το ξενοδοχείο της μακρυάμμου). Εκεί στη διχάλα, από τη μία πας στο ξενοδοχείο και από την άλλη αρχίζει ένας χωματόδρομος τον οποίο ακολουθείτε για κανένα εικοσάλεπτο και ξαφνικά βρίσκεστε πάνω από την παραλία. Το πάρκινκ θεωρητικά είναι άπλετο, αλλά ποτέ δεν ξέρεις πλέον με την τουριστικοποίηση.
Attachments
-
18,9 KB Προβολές: 181