fenia42
Member
- Μηνύματα
- 3.883
- Likes
- 14.441
- Επόμενο Ταξίδι
- Азербайджан
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γροιλανδία,Σβάλμπαρντ
Την επομένη ξυπνώ όλο όρεξη κι απολαμβάνω ένα υπέροχο ιρανικό πλούσιο πρωινό με το μαγικό τυρί , τις αραβικές πίτες και αγγουροντομάτα. Τόσο λιτό μα τόσο νόστιμο. Έχω λίγο χρόνο μπροστά μου και είναι ευκαιρία με το φως της αυγής για μια επίσκεψη στο κοντινό τζαμί Νασιρ ολ Μολκ με τα ξακουστά βιτρώ του και τα παιχνίδια που παίζουν με το φως . Οι εικόνες που προσφέρει είναι μαγικές.
( Και μια με τον Μπέχναν, ομορφιά ! ; )
Νιώθω ευγνώμων γιατί ξέρω ότι πολλοί επισκέπτες πριν από μένα δε μπόρεσαν να επισκεφτούν σχεδόν κανένα τζαμί. Όμως όπως είπα και στην αρχή της ιστορίας, κάτι αρχίζει κι αλλάζει δειλά δειλά στο Ιράν, δειλά γιατί πολλές φορές προσπάθησε να προοδεύσει αυτή η χώρα αλλά ο συντηρητισμός την τραβούσε πίσω.
Και τώρα ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για τον Σάχη , τον τελευταίο βασιλιά του Ιράν. ( Καταρχάς, δεν είναι κούκλος; )
Ο Μοχάμεντ Ρεζά Παχλαβί, πήρε τα σκήπτρα της εξουσίας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου με αγγλο-σοβιετική βοήθεια (το λες και πραξικόπημα) . Ήταν αυτός που άλλαξε το όνομα της χώρας από Περσία, λέξη ελληνική που προέρχεται από την επαρχία Παρς (Φαρς, εξ΄ού και φαρσί, η γλώσσα τους ) , σε Ιράν που σημαίνει η Γη των Αρίων.
Παρόλ’ αυτά ήταν ένα προοδευτικό μυαλό που προσπάθησε να φέρει αλλαγές στο οικονομικό και κοινωνικό σκηνικό της χώρας, αποτινάσσοντας παράλληλα τις οπισθοδρομικές μουσουλμανικές αντιλήψεις κι εξισώνοντας τους ρόλους των δυο φύλων. Διατήρησε στενούς δεσμούς με τη Δύση και τις ΗΠΑ, ενώ προσπάθησε να ασκήσει εξωτερική πολιτική ακόμα και με το Ισραήλ. Το έργο του, που πήρε το όνομα λευκή επανάσταση, σημείωσε σημαντικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα, από τον αγροτικό τομέα, μέχρι τις αερομεταφορές και το οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο. Βεβαίως, στην προσπάθειά του αυτή βρήκε εμπόδιο το σιιτικό κλήρο και μαζί με κάποια φαινόμενα διαφθοράς αλλά και την εν μέρει αυταρχική πολιτική του, η ρήξη ήταν αναπόφευκτη και τότε η χώρα διχάστηκε, με αποτέλεσμα τη γνωστή Ιρανική Επανάσταση. Έτσι, στα τέλη της δεκαετίας του ’70 ο Σάχης εκθρονίζεται και μαζί με αυτόν κάθε τι προοδευτικό. Το Ιράν γίνεται πια ισλαμική Δημοκρατία, με ιδρυτή και αρχηγό τον αγιατολάχ Χομεϊνί. Η χώρα βυθίζεται και πάλι στο σκοταδισμό ωστόσο όπως κατάλαβα εγώ, υπάρχει ακόμα μια φλόγα που τρεμοπαίζει στις καρδιές των νέων.
Η διαδρομή για την Περσέπολη θυμίζει ταινία με βιβλική θεματολογία. Έρημος και ξερά τοπία. Κάποια στιγμή μετά σχεδόν δυο ώρες φτάνουμε στον αρχαιολογικό χώρο . Η ιστορία γνωστή.
Η Περσέπολη λοιπόν είναι η πρωτεύουσα της δυναστείας των Αχαιμενιδών επί βασιλέως Δαρείου Α’ και τα ευρήματά της χρονολογούνται από τον 6ο πΧ αιώνα. Η Περσική Αυτοκρατορία ήταν απέραντη όπως και ο πλούτος της κι όπως κάθε αχόρταγη υπερδύναμη, είχε βάλει στο μάτι και τα ελληνικά εδάφη. Κάπως έτσι ξεκίνησαν τον επόμενο αιώνα και οι περσικοί πόλεμοι οι οποίοι μπορεί να έληξαν βέβαια αίσια για τα ελληνικά φύλα, οι πληγές όμως ήταν ορατές στη Μακεδονία και τη Θράκη οι οποίες λεηλατήθηκαν από τον Πέρση στρατηγό Μαρδόνιο. Με αυτή την αφορμή , το 333πΧ ο Μέγας Αλέξανδρος είπε να κάνει αισθητή την παρουσία του λεηλατώντας τα πάντα στο πέρασμά του , πράγμα έκδηλο σε όλο τον αρχαιολογικό χώρο. Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται καλύτερα δυο αιώνες αργότερα.
Εμείς επιλέξαμε μια ξεναγό αλλά τα αγγλικά της ήταν τόσο δυσνόητα που δεν κατάλαβα τίποτα. Ήταν πολύ γλυκιά όμως και κατέβαλε φιλότιμες προσπάθειες.
Παρόλο που είχε κρύο, ο ήλιος ήταν πολύ δυνατός και δεν ήθελα να σκέφτομαι πώς είναι να επισκέπτεσαι το Ιράν με όλα αυτά τα ρούχα το καλοκαίρι στους 40 βαθμούς..
Ωραίο και παράξενο το συναίσθημα να είσαι ολομόναχος σε έναν αρχαιολογικό χώρο.
Εκείνη τη μέρα ένιωσα πως είχα ενώσει ένα ακόμα κομμάτι στο παζλ της ιστορίας.
Στην επιστροφή, ο οδηγός και φίλος του Μπέχναν πρότεινε να πάμε στο σπίτι του και να μας περιποιηθεί η γυναίκα του με σπιτικό φαγητό. Ειλικρινά λυπήθηκα που δεν είχα αυτή την ευκαιρία. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία. Αντί αυτού μας κέρασε αρνίσιο κεμπάπ στο χέρι και παγωτό. Στο μαγαζί που πήγαμε δε χόρταινα να βλέπω τον κύριο αυτό να ψήνει ασταμάτητα το ιρανικό ψωμί.
Το απόγευμα με περίμενε η εμπειρία του VIP ιρανικού κτελ! Έχω να πω ότι τα ιρανικά κτελ είναι απίστευτη εμπειρία . Με άπλετο χώρο γύρω, σνακ (αγγούρι , σάντουιτς και χυμό) και στο background ιρανικός κινηματογράφος με αγγλικούς υπότιτλους, κι όλα αυτά στο αστρονομικό ποσό των έξι ευρώ. Η ώρα πέρασε ευχάριστα με την ταινία και το μπροστινό ζευγάρι που με κερνούσε γαριδάκια κι εγώ λουκούμια. Φτάνοντας στη Yazd μου έκανε φοβερή εντύπωση η ευγένεια του ταξιτζή και η φιλότιμη προσπάθεια του να μιλήσει αγγλικά – ήταν αυτοδίδακτος. Η Yazd φωτισμένη είναι πανέμορφη, και το κατάλυμα επίσης όμορφο και γραφικό, σε κεντρικότατο σημείο. Στην πόλη αυτή επρόκειτο να γνωρίσω την πανάρχαια θρησκεία του Ζωροαστρισμού.
( Και μια με τον Μπέχναν, ομορφιά ! ; )
Νιώθω ευγνώμων γιατί ξέρω ότι πολλοί επισκέπτες πριν από μένα δε μπόρεσαν να επισκεφτούν σχεδόν κανένα τζαμί. Όμως όπως είπα και στην αρχή της ιστορίας, κάτι αρχίζει κι αλλάζει δειλά δειλά στο Ιράν, δειλά γιατί πολλές φορές προσπάθησε να προοδεύσει αυτή η χώρα αλλά ο συντηρητισμός την τραβούσε πίσω.
Και τώρα ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για τον Σάχη , τον τελευταίο βασιλιά του Ιράν. ( Καταρχάς, δεν είναι κούκλος; )
Ο Μοχάμεντ Ρεζά Παχλαβί, πήρε τα σκήπτρα της εξουσίας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου με αγγλο-σοβιετική βοήθεια (το λες και πραξικόπημα) . Ήταν αυτός που άλλαξε το όνομα της χώρας από Περσία, λέξη ελληνική που προέρχεται από την επαρχία Παρς (Φαρς, εξ΄ού και φαρσί, η γλώσσα τους ) , σε Ιράν που σημαίνει η Γη των Αρίων.
Παρόλ’ αυτά ήταν ένα προοδευτικό μυαλό που προσπάθησε να φέρει αλλαγές στο οικονομικό και κοινωνικό σκηνικό της χώρας, αποτινάσσοντας παράλληλα τις οπισθοδρομικές μουσουλμανικές αντιλήψεις κι εξισώνοντας τους ρόλους των δυο φύλων. Διατήρησε στενούς δεσμούς με τη Δύση και τις ΗΠΑ, ενώ προσπάθησε να ασκήσει εξωτερική πολιτική ακόμα και με το Ισραήλ. Το έργο του, που πήρε το όνομα λευκή επανάσταση, σημείωσε σημαντικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα, από τον αγροτικό τομέα, μέχρι τις αερομεταφορές και το οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο. Βεβαίως, στην προσπάθειά του αυτή βρήκε εμπόδιο το σιιτικό κλήρο και μαζί με κάποια φαινόμενα διαφθοράς αλλά και την εν μέρει αυταρχική πολιτική του, η ρήξη ήταν αναπόφευκτη και τότε η χώρα διχάστηκε, με αποτέλεσμα τη γνωστή Ιρανική Επανάσταση. Έτσι, στα τέλη της δεκαετίας του ’70 ο Σάχης εκθρονίζεται και μαζί με αυτόν κάθε τι προοδευτικό. Το Ιράν γίνεται πια ισλαμική Δημοκρατία, με ιδρυτή και αρχηγό τον αγιατολάχ Χομεϊνί. Η χώρα βυθίζεται και πάλι στο σκοταδισμό ωστόσο όπως κατάλαβα εγώ, υπάρχει ακόμα μια φλόγα που τρεμοπαίζει στις καρδιές των νέων.
Η διαδρομή για την Περσέπολη θυμίζει ταινία με βιβλική θεματολογία. Έρημος και ξερά τοπία. Κάποια στιγμή μετά σχεδόν δυο ώρες φτάνουμε στον αρχαιολογικό χώρο . Η ιστορία γνωστή.
Η Περσέπολη λοιπόν είναι η πρωτεύουσα της δυναστείας των Αχαιμενιδών επί βασιλέως Δαρείου Α’ και τα ευρήματά της χρονολογούνται από τον 6ο πΧ αιώνα. Η Περσική Αυτοκρατορία ήταν απέραντη όπως και ο πλούτος της κι όπως κάθε αχόρταγη υπερδύναμη, είχε βάλει στο μάτι και τα ελληνικά εδάφη. Κάπως έτσι ξεκίνησαν τον επόμενο αιώνα και οι περσικοί πόλεμοι οι οποίοι μπορεί να έληξαν βέβαια αίσια για τα ελληνικά φύλα, οι πληγές όμως ήταν ορατές στη Μακεδονία και τη Θράκη οι οποίες λεηλατήθηκαν από τον Πέρση στρατηγό Μαρδόνιο. Με αυτή την αφορμή , το 333πΧ ο Μέγας Αλέξανδρος είπε να κάνει αισθητή την παρουσία του λεηλατώντας τα πάντα στο πέρασμά του , πράγμα έκδηλο σε όλο τον αρχαιολογικό χώρο. Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται καλύτερα δυο αιώνες αργότερα.
Εμείς επιλέξαμε μια ξεναγό αλλά τα αγγλικά της ήταν τόσο δυσνόητα που δεν κατάλαβα τίποτα. Ήταν πολύ γλυκιά όμως και κατέβαλε φιλότιμες προσπάθειες.
Παρόλο που είχε κρύο, ο ήλιος ήταν πολύ δυνατός και δεν ήθελα να σκέφτομαι πώς είναι να επισκέπτεσαι το Ιράν με όλα αυτά τα ρούχα το καλοκαίρι στους 40 βαθμούς..
Ωραίο και παράξενο το συναίσθημα να είσαι ολομόναχος σε έναν αρχαιολογικό χώρο.
Εκείνη τη μέρα ένιωσα πως είχα ενώσει ένα ακόμα κομμάτι στο παζλ της ιστορίας.
Στην επιστροφή, ο οδηγός και φίλος του Μπέχναν πρότεινε να πάμε στο σπίτι του και να μας περιποιηθεί η γυναίκα του με σπιτικό φαγητό. Ειλικρινά λυπήθηκα που δεν είχα αυτή την ευκαιρία. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία. Αντί αυτού μας κέρασε αρνίσιο κεμπάπ στο χέρι και παγωτό. Στο μαγαζί που πήγαμε δε χόρταινα να βλέπω τον κύριο αυτό να ψήνει ασταμάτητα το ιρανικό ψωμί.
Το απόγευμα με περίμενε η εμπειρία του VIP ιρανικού κτελ! Έχω να πω ότι τα ιρανικά κτελ είναι απίστευτη εμπειρία . Με άπλετο χώρο γύρω, σνακ (αγγούρι , σάντουιτς και χυμό) και στο background ιρανικός κινηματογράφος με αγγλικούς υπότιτλους, κι όλα αυτά στο αστρονομικό ποσό των έξι ευρώ. Η ώρα πέρασε ευχάριστα με την ταινία και το μπροστινό ζευγάρι που με κερνούσε γαριδάκια κι εγώ λουκούμια. Φτάνοντας στη Yazd μου έκανε φοβερή εντύπωση η ευγένεια του ταξιτζή και η φιλότιμη προσπάθεια του να μιλήσει αγγλικά – ήταν αυτοδίδακτος. Η Yazd φωτισμένη είναι πανέμορφη, και το κατάλυμα επίσης όμορφο και γραφικό, σε κεντρικότατο σημείο. Στην πόλη αυτή επρόκειτο να γνωρίσω την πανάρχαια θρησκεία του Ζωροαστρισμού.
