Η Ουνταϊπούρ ήταν δική μας προσθήκη στο ταξίδι και αντί για το κλασικό τρίγωνο που περιλαμβάνει την Τζαϊπούρ και που κάνει ο περισσότερος κόσμος, προτιμήσαμε αυτή την πόλη, και η ομορφιά της μας δικαίωσε. Οι εσωτερικές πτήσεις στην Ινδία είναι αρκετά οικονομικές και συμφέρουν σε σχέση με τα τρένα και την ταλαιπωρία σε περιόδους αιχμής, όμως πρέπει να είστε υπομονετικοί με τους εκνευριστικούς ελέγχους αποσκευών που απαιτούν χρόνο και υπομονή έως και γερά νεύρα ανάλογα με το πόσο καλοί είναι οι υπάλληλοι ασφαλείας των αεροδρομίων.
Η διαφορά σε σχέση με την Άγκρα ήταν από την πρώτη στιγμή εμφανής. Οι δρόμοι πιο καθαροί, σημαντικά λιγότερη φτώχεια και ο πιο περιποιημένος κόσμος μας έκανε να αναρωτηθούμε, την αιτία, για να μας διαφωτίσει ο ξεναγός πως τα τοπικά ορυχεία και εργοστάσια έδιναν δουλεία σε μεγάλο μέρος των πολιτών. Η Ουνταϊπούρ και οι γύρω περιοχές είναι ένα σύμπλεγμα λιμνών οι οποίες έχουν μικρά νησάκια στο κέντρο τους, και στα οποία οι μαχαραγιάδες(μεγάλοι τοπικοί βασιλιάδες πριν τους Μογκούλους) είχαν χτίσει πανέμορφα παλάτια και φρούρια, πολλά από τα οποία σήμερα είναι ξενοδοχεία. Το ξενοδοχείο μας βρισκόταν στην άκρη της λίμνης σε ένα καταπράσινο κήπο με ζωντανά παγώνια να περιφέρονται συμπληρώνοντας την ομορφιά του τοπίου. Στην άκρη του ξενοδοχείου ένα μικρό λιμανάκι χρησίμευε για μεταφορές & μίνι κρουαζιέρες στα νερά της λίμνης που την ώρα του ηλιοβασιλέματος χρωματίζονται σε υπέροχα ρόδινα χρώματα με φόντο τα παλάτια της πόλης. Είναι η πιο όμορφη ώρα για μια βόλτα με βαρκούλα στη λίμνη, η οποία θα αποζημιώσει τους ρομαντικούς με την πανέμορφη ομορφιά του τοπίου.
Επισκεφτήκαμε το παλάτι της πόλης το οποίο ήταν Ινδουιστικού ρυθμού και όχι μουσουλμανικού όπως αυτό στην Άγκρα με εμφανείς τις διαφορές μεταξύ των 2. Οι οικογένειες των παλιών μαχαραγιάδων παρόλο που έχουν χάσει τα δικαιώματα της παλιάς τους εξουσίας κατέχουν σημαντική περιουσία και αντιμετωπίζονται από πολύ κόσμο σαν να ήταν ακόμα βασιλιάδες. Η θέα από το παλάτι, προς την λίμνη και τα παλάτια – ξενοδοχεία μέσα σε αυτή ήταν εντυπωσιακή. Αξιοσημείωτη ήταν η αρχιτεκτονική του παλατιού με την θύρα του ήλιου αλλά και τις αψίδες των παραθύρων διακοσμημένες με καθρέπτες και βιτρό και σκαλίσματα σε σχήματα λουλουδιών δέντρων και ινδουιστικών σχημάτων που του χαρίζουν την εξαιρετική ομορφιά του. Πανέμορφος ήταν επίσης ο κήπος στη μέση του παλατιού παρόλο που ήταν σε όροφο, όπως και το σιντριβάνι στη μέση ενός χώρου γεμάτου με κολόνες και αψίδες.
Μετά το παλάτι επισκεφτήκαμε τον ναό Jagdish που είναι αφιερωμένος στον θεό Vishnu. Από ότι καταλάβαμε στην Ουνταιπούρ λατρεύουν αρκετά τον Βίσνου και τον έχουν σαν κύρια θεότητα όπως και ο οδηγός μας, ενώ στο Δελχί ο οδηγός λάτρευε πιο πολύ τον Μπράχμα, και στην Άγκρα ο εκεί οδηγός τον Σίβα. Ο ναός ήταν εξαιρετικά μεγάλος και πανέμορφα διακοσμημένος με αμέτρητα μικρά αγαλματάκια σε πολλαπλές στρώσεις σε ύψος πολλών μέτρων που αναπαριστούσαν σκηνές λατρείας και μυθολογίας. Πανέμορφο κτίριο εσωτερικά και εξωτερικά, εντελώς διαφορετικό σε σχέση με τα μουσουλμανικού ρυθμού κτίρια και γεμάτο διακοσμήσεις με σύμβολα αγάλματα και προτομές. 2 μεγάλοι ελέφαντες στην είσοδο μας καλωσόριζαν και έδεναν με το μυσταγωγικό του χώρου. Στο εσωτερικό απαγορεύονταν οι φωτογραφίες όπως και στους περισσότερους ινδουιστικούς ναούς. Η ατμόσφαιρα ήταν κατανυκτική, μια ομάδα κυρίως γυναικών κάθονταν σε κύκλο στο κέντρο του ναού και τραγουδώντας έψελναν ύμνους αγάπης προς τον θεό Βίσνου. Η μελωδία ήταν απλά μαγευτική και η φωνή της πρώτης ψάλτρια καθηλωτική, οδηγούσε την υπόλοιπη χορωδία που επαναλάμβανε τους στίχους μετά από αυτή. Απολαύσαμε το εξαιρετικό τραγούδι τους μέχρι να τελειώσουν και περιηγηθήκαμε στο υπόλοιπο του ναού και είδαμε το άγαλμα του θεού γεμάτο προσφορές και στολίσματα από λουλούδια, τρόφιμα και λοιπά λατρευτικά είδη. Η πρώτη επαφή με το Ινδουιστικό κομμάτι της Ινδίας ήταν αξιομνημόνευτη και εντυπωσιακή και συγκριτικά, ήταν πιο γνήσια αλλά και πιο απλή σε σχέση με την Ινδουϊστική ατμόσφαιρα που συναντήσαμε στο Μπαλί.
Το πρόγραμμα περιλάμβανε βόλτα στην πόλη γύρω από την λίμνη όμως ο πολύ καλός οδηγός μας συμφώνησε να το αντικαταστήσουμε με εκδρομή στο ναό Sas Bahu 40 λεπτά έξω από την Ουνταϊπούρ και στο Eklingji το σύμπλεγμα ναών αφιερωμένων στο θεό Σϊβα ένα από τα σημαντικότερα σημεία λατρείας του στο Ρατζαστάν .
Ο ναός Sas Bahu είναι από τους αρχαιότερους Ινδουιστικούς ναούς, και αποτελείται από 3 διαφορετικά κτίρια αφιερωμένα σε διαφορετική θεότητα . Οι ναοί έχουν εκπληκτικό διάκοσμο σε εσωτερικό και εξωτερικό με γλυπτά μικρά αγαλματίδια να αναπαριστούν κάθε λογής αναπαράσταση από την μυθολογία ακόμα και σεξουαλικές σκηνές ως μέρος της λατρείας τους. Οι σκηνές αυτές όπως μας εξήγησαν είναι μια άλλη μέθοδος κατάκτησης της νιρβάνα όχι με τον διαλογισμό αλλά και με την απόλαυση στον υπέρτατο βαθμό. Το σκηνικό δίπλα με μικρές λίμνες και κοριτσόπουλα να πλένουν την μπουγάδα τους στα νερά συμπλήρωνε ένα πανέμορφο απογευματινό τοπίο. Η επίσκεψη αξίζει την μικρή εκδρομή έξω από την πόλη και ο συνδυασμός με ένα από τα πιο όμορφα συμπλέγματα ναών στην περιοχή το Eklingji είναι από τα αξιοθέατα που πρέπει να δείτε σίγουρα. Στο ναό αυτό ήμασταν τυχεροί μιας και ήταν σε εξέλιξη εορτή λατρείας του θεού και πλήθος κόσμου συνέρρεε αγοράζοντας λουλούδια και προσφορές περιμένοντας υπομονετικά τη σειρά του για να προσκυνήσει στο θεό. Στο εσωτερικό απαγορεύονταν οι φωτογραφίες δια ροπάλου, οι εικόνες όμως μας έμειναν χαραγμένες στη μνήμη. Πολλοί μικροί ναΐσκοι δεξιά και αριστερά σχημάτιζαν ένα σοκάκι 300 μέτρων μήκους, που κατέληγε στους κεντρικούς ναούς λατρείας της τριάδας των κυρίων θεών, του Βίσνου του Σϊβα και του Μπράχμα, ενώ ο κύριος ναός ήταν αφιερωμένος στον Σίβα. Ουρά κόσμου περίμενε για να προσκυνήσει τον ταύρο το άρμα του θεού Σίβα έξω από το Ναό και το αγαλματίδιο του θεού μέσα στο ναό σε τερατόμορφη μορφή. Πρέπει να αναφερθεί πως κάθε θεός παρουσιάζεται ανάλογα με το ναό σε διαφορετικές μετενσαρκώσεις του , σε διαφορετικά χρώματα, και κάποια βασικά στοιχεία όπως το άρμα του και κάποια εργαλεία ή όπλα στα χέρια , τους κάνει να ξεχωρίζουν μεταξύ τους. Ο Σίβα παρόλο που θεωρείται ο καταστροφέας στην μυθολογία , στο ναό αυτό είχε το ρόλο του αναδημιουργού και ζωοδότη όπως ευλαβικά ο οδηγός μας και οι γύρω μας κυρίες μας εξήγησαν αναλύοντας την πολυπλοκότητα της θρησκείας τους. Στο ναό επιτρέπεται να εισέλθετε μόνο ξυπόλυτοι οπότε θυμηθείτε να σας δώσουν τα ειδικά καλτσάκια ώστε να μπορέσετε να μπείτε χωρίς να γίνουν μαύρες οι πατούσες σας. Αυτό καλό είναι να το έχετε υπόψη σε κάθε ναό που θα επισκεφτείτε μια και στο 90% αυτών θα σας ζητηθεί να βγάλετε τα παπούτσια σας. Γύρω μας οι άνδρες ιερείς έψελναν δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα μυστικιστική. Σιωπηλά απολαύσαμε το θέαμα και την ψαλμωδία έως ότου ο οδηγός μας να μας κάνει νόημα να επισπεύσουμε μιας και στο ναό επικρατούσε συμφόρηση.
Επιστρέφοντας, η θέα από το ξενοδοχείο μας στην λίμνη της Ουνταϊπούρ μας δικαίωσε για άλλη μια φορά που επιλέξαμε την πόλη αυτή σαν προορισμό.
View attachment 62321 View attachment 62322 View attachment 62323 View attachment 62324 View attachment 62325 View attachment 62326
Η διαφορά σε σχέση με την Άγκρα ήταν από την πρώτη στιγμή εμφανής. Οι δρόμοι πιο καθαροί, σημαντικά λιγότερη φτώχεια και ο πιο περιποιημένος κόσμος μας έκανε να αναρωτηθούμε, την αιτία, για να μας διαφωτίσει ο ξεναγός πως τα τοπικά ορυχεία και εργοστάσια έδιναν δουλεία σε μεγάλο μέρος των πολιτών. Η Ουνταϊπούρ και οι γύρω περιοχές είναι ένα σύμπλεγμα λιμνών οι οποίες έχουν μικρά νησάκια στο κέντρο τους, και στα οποία οι μαχαραγιάδες(μεγάλοι τοπικοί βασιλιάδες πριν τους Μογκούλους) είχαν χτίσει πανέμορφα παλάτια και φρούρια, πολλά από τα οποία σήμερα είναι ξενοδοχεία. Το ξενοδοχείο μας βρισκόταν στην άκρη της λίμνης σε ένα καταπράσινο κήπο με ζωντανά παγώνια να περιφέρονται συμπληρώνοντας την ομορφιά του τοπίου. Στην άκρη του ξενοδοχείου ένα μικρό λιμανάκι χρησίμευε για μεταφορές & μίνι κρουαζιέρες στα νερά της λίμνης που την ώρα του ηλιοβασιλέματος χρωματίζονται σε υπέροχα ρόδινα χρώματα με φόντο τα παλάτια της πόλης. Είναι η πιο όμορφη ώρα για μια βόλτα με βαρκούλα στη λίμνη, η οποία θα αποζημιώσει τους ρομαντικούς με την πανέμορφη ομορφιά του τοπίου.
Επισκεφτήκαμε το παλάτι της πόλης το οποίο ήταν Ινδουιστικού ρυθμού και όχι μουσουλμανικού όπως αυτό στην Άγκρα με εμφανείς τις διαφορές μεταξύ των 2. Οι οικογένειες των παλιών μαχαραγιάδων παρόλο που έχουν χάσει τα δικαιώματα της παλιάς τους εξουσίας κατέχουν σημαντική περιουσία και αντιμετωπίζονται από πολύ κόσμο σαν να ήταν ακόμα βασιλιάδες. Η θέα από το παλάτι, προς την λίμνη και τα παλάτια – ξενοδοχεία μέσα σε αυτή ήταν εντυπωσιακή. Αξιοσημείωτη ήταν η αρχιτεκτονική του παλατιού με την θύρα του ήλιου αλλά και τις αψίδες των παραθύρων διακοσμημένες με καθρέπτες και βιτρό και σκαλίσματα σε σχήματα λουλουδιών δέντρων και ινδουιστικών σχημάτων που του χαρίζουν την εξαιρετική ομορφιά του. Πανέμορφος ήταν επίσης ο κήπος στη μέση του παλατιού παρόλο που ήταν σε όροφο, όπως και το σιντριβάνι στη μέση ενός χώρου γεμάτου με κολόνες και αψίδες.
Μετά το παλάτι επισκεφτήκαμε τον ναό Jagdish που είναι αφιερωμένος στον θεό Vishnu. Από ότι καταλάβαμε στην Ουνταιπούρ λατρεύουν αρκετά τον Βίσνου και τον έχουν σαν κύρια θεότητα όπως και ο οδηγός μας, ενώ στο Δελχί ο οδηγός λάτρευε πιο πολύ τον Μπράχμα, και στην Άγκρα ο εκεί οδηγός τον Σίβα. Ο ναός ήταν εξαιρετικά μεγάλος και πανέμορφα διακοσμημένος με αμέτρητα μικρά αγαλματάκια σε πολλαπλές στρώσεις σε ύψος πολλών μέτρων που αναπαριστούσαν σκηνές λατρείας και μυθολογίας. Πανέμορφο κτίριο εσωτερικά και εξωτερικά, εντελώς διαφορετικό σε σχέση με τα μουσουλμανικού ρυθμού κτίρια και γεμάτο διακοσμήσεις με σύμβολα αγάλματα και προτομές. 2 μεγάλοι ελέφαντες στην είσοδο μας καλωσόριζαν και έδεναν με το μυσταγωγικό του χώρου. Στο εσωτερικό απαγορεύονταν οι φωτογραφίες όπως και στους περισσότερους ινδουιστικούς ναούς. Η ατμόσφαιρα ήταν κατανυκτική, μια ομάδα κυρίως γυναικών κάθονταν σε κύκλο στο κέντρο του ναού και τραγουδώντας έψελναν ύμνους αγάπης προς τον θεό Βίσνου. Η μελωδία ήταν απλά μαγευτική και η φωνή της πρώτης ψάλτρια καθηλωτική, οδηγούσε την υπόλοιπη χορωδία που επαναλάμβανε τους στίχους μετά από αυτή. Απολαύσαμε το εξαιρετικό τραγούδι τους μέχρι να τελειώσουν και περιηγηθήκαμε στο υπόλοιπο του ναού και είδαμε το άγαλμα του θεού γεμάτο προσφορές και στολίσματα από λουλούδια, τρόφιμα και λοιπά λατρευτικά είδη. Η πρώτη επαφή με το Ινδουιστικό κομμάτι της Ινδίας ήταν αξιομνημόνευτη και εντυπωσιακή και συγκριτικά, ήταν πιο γνήσια αλλά και πιο απλή σε σχέση με την Ινδουϊστική ατμόσφαιρα που συναντήσαμε στο Μπαλί.
Το πρόγραμμα περιλάμβανε βόλτα στην πόλη γύρω από την λίμνη όμως ο πολύ καλός οδηγός μας συμφώνησε να το αντικαταστήσουμε με εκδρομή στο ναό Sas Bahu 40 λεπτά έξω από την Ουνταϊπούρ και στο Eklingji το σύμπλεγμα ναών αφιερωμένων στο θεό Σϊβα ένα από τα σημαντικότερα σημεία λατρείας του στο Ρατζαστάν .
Ο ναός Sas Bahu είναι από τους αρχαιότερους Ινδουιστικούς ναούς, και αποτελείται από 3 διαφορετικά κτίρια αφιερωμένα σε διαφορετική θεότητα . Οι ναοί έχουν εκπληκτικό διάκοσμο σε εσωτερικό και εξωτερικό με γλυπτά μικρά αγαλματίδια να αναπαριστούν κάθε λογής αναπαράσταση από την μυθολογία ακόμα και σεξουαλικές σκηνές ως μέρος της λατρείας τους. Οι σκηνές αυτές όπως μας εξήγησαν είναι μια άλλη μέθοδος κατάκτησης της νιρβάνα όχι με τον διαλογισμό αλλά και με την απόλαυση στον υπέρτατο βαθμό. Το σκηνικό δίπλα με μικρές λίμνες και κοριτσόπουλα να πλένουν την μπουγάδα τους στα νερά συμπλήρωνε ένα πανέμορφο απογευματινό τοπίο. Η επίσκεψη αξίζει την μικρή εκδρομή έξω από την πόλη και ο συνδυασμός με ένα από τα πιο όμορφα συμπλέγματα ναών στην περιοχή το Eklingji είναι από τα αξιοθέατα που πρέπει να δείτε σίγουρα. Στο ναό αυτό ήμασταν τυχεροί μιας και ήταν σε εξέλιξη εορτή λατρείας του θεού και πλήθος κόσμου συνέρρεε αγοράζοντας λουλούδια και προσφορές περιμένοντας υπομονετικά τη σειρά του για να προσκυνήσει στο θεό. Στο εσωτερικό απαγορεύονταν οι φωτογραφίες δια ροπάλου, οι εικόνες όμως μας έμειναν χαραγμένες στη μνήμη. Πολλοί μικροί ναΐσκοι δεξιά και αριστερά σχημάτιζαν ένα σοκάκι 300 μέτρων μήκους, που κατέληγε στους κεντρικούς ναούς λατρείας της τριάδας των κυρίων θεών, του Βίσνου του Σϊβα και του Μπράχμα, ενώ ο κύριος ναός ήταν αφιερωμένος στον Σίβα. Ουρά κόσμου περίμενε για να προσκυνήσει τον ταύρο το άρμα του θεού Σίβα έξω από το Ναό και το αγαλματίδιο του θεού μέσα στο ναό σε τερατόμορφη μορφή. Πρέπει να αναφερθεί πως κάθε θεός παρουσιάζεται ανάλογα με το ναό σε διαφορετικές μετενσαρκώσεις του , σε διαφορετικά χρώματα, και κάποια βασικά στοιχεία όπως το άρμα του και κάποια εργαλεία ή όπλα στα χέρια , τους κάνει να ξεχωρίζουν μεταξύ τους. Ο Σίβα παρόλο που θεωρείται ο καταστροφέας στην μυθολογία , στο ναό αυτό είχε το ρόλο του αναδημιουργού και ζωοδότη όπως ευλαβικά ο οδηγός μας και οι γύρω μας κυρίες μας εξήγησαν αναλύοντας την πολυπλοκότητα της θρησκείας τους. Στο ναό επιτρέπεται να εισέλθετε μόνο ξυπόλυτοι οπότε θυμηθείτε να σας δώσουν τα ειδικά καλτσάκια ώστε να μπορέσετε να μπείτε χωρίς να γίνουν μαύρες οι πατούσες σας. Αυτό καλό είναι να το έχετε υπόψη σε κάθε ναό που θα επισκεφτείτε μια και στο 90% αυτών θα σας ζητηθεί να βγάλετε τα παπούτσια σας. Γύρω μας οι άνδρες ιερείς έψελναν δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα μυστικιστική. Σιωπηλά απολαύσαμε το θέαμα και την ψαλμωδία έως ότου ο οδηγός μας να μας κάνει νόημα να επισπεύσουμε μιας και στο ναό επικρατούσε συμφόρηση.
Επιστρέφοντας, η θέα από το ξενοδοχείο μας στην λίμνη της Ουνταϊπούρ μας δικαίωσε για άλλη μια φορά που επιλέξαμε την πόλη αυτή σαν προορισμό.
View attachment 62321 View attachment 62322 View attachment 62323 View attachment 62324 View attachment 62325 View attachment 62326
Last edited by a moderator: