Κροατία Μαυροβούνιο Σερβία Καλοκαίρι στα φεστιβάλ της Κροατίας!

[IrisAthens]

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ

Πριν 20 χρόνια περίπου περιπλανιόμουν με το backpack στις πόλεις της Ιταλίας και άλλαζα τα Hostel σαν πουκάμισα.. χωρίς κινητό παρά μόνο με έναν οδηγό του lonely planet. Και επειδή είναι γνωστή η ατάκα πια του @psilos3 στο Forum ότι τα νέα ταξίδια οργανώνονται όταν είσαι ήδη σε ταξίδι, από τότε μου έκατσε ότι ήθελα να πάω. Η αφορμή ήταν μια Αυστραλή που ταξίδευε και αυτή solo. Είχαν χάσει τις βαλίτσες της στο αεροπλάνο και έμενε αναγκαστικά κάποιες μέρες στη Ρώμη, στο ίδιο με εμένα ξενώνα. Όταν τη ρώτησα για τον τελικό προορισμό της απόρησα. Μου είπε ότι η Κροατία είναι πανέμορφη αλλά hidden. Λες; Σκέφτηκα. Βέβαια, εκεί μπήκε ο σπόρος που φύτρωσε μετά από τόσα χρόνια και πια η Κροατία καθόλου κρυμμένη δεν ήταν.

Όταν γνώρισα το Αγόρι στα πρώτα ραντεβού μιλούσαμε αρκετά για ταξίδια, είτε για αυτά που έχουμε κάνει είτε για αυτά που ονειρευόμαστε. Όταν του είπα το σχέδιο να πάω Κροατία οδικώς περνώντας και από άλλα βαλκανικά κράτη μου είπε οκ πάμε! Εγώ κάπως σάστισα. Μα δεν γνωριζόμαστε ακόμη! Ε θα γνωριστούμε στην πορεία! Κότεψα και το ταξίδι πραγματοποιήθηκε ένα χρόνο μετά από αυτά τα αρχικά ραντεβού.

Όταν ψάχναμε το καλοκαίρι του 2024 ημερομηνίες για αναχώρηση σκεφτήκαμε ότι θα ήταν ωραίο να συνδυάσουμε το ταξίδι μας με κάποια φεστιβάλ που γίνονται εκείνη την εποχή στη περιοχή. Ετσι, το ταξίδι έγινε θεματικό. Η δυσκολία ήταν βέβαια να συντονιστούν οι ημερομηνίες ώστε να δούμε όσα περισσότερα γίνεται. Βάλαμε στις αποσκευές μας τα μαγιό μας και ξεκινήσαμε με ένα πρόγραμμα κάπως ρευστό. Είμασταν με αμάξι οπότε δεν μας ένοιαζε και πολύ το που θα διανυκτερεύσουμε. Την πρώτη στάση πάντως την είχαμε. Εδώ να προσθέσω ότι είχα αγοράσει δύο ταξιδιωτικούς οδηγούς lonely planet έναν για την Κροατία και άλλον έναν για τα δυτικά βαλκάνια που αν και ήταν πρόσφατοι δεν με ικανοποίησαν καθόλου. Ούτε σε προτασεις για φαγητό και διασκέδαση ούτε σε ιστορικά στοιχεία.

 

[IrisAthens]

ΜΕΡΑ 1-Τετάρτη 21 Αυγούστου 2024

Αθήνα-Σκόπια

Ξεκινήσαμε πολύ νωρίς το πρωί για να έχουμε μπροστά μας χρόνο να εξερευνήσουμε τα Σκόπια. Περίμενα ότι αυτή η πόλη θα ήταν κάτι σαν αναγκαίο κακό. Μία στάση που έπρεπε να κάνουμε για να προχωρήσουμε το ταξίδι μας αλλά μπορώ να πω ότι είχε ενδιαφέρον και σίγουρα πέρασα καλά! Τώρα για πάνω από μία ή δύο διανυκτερεύσεις δεν νομίζω ότι είναι αλλά μπορεί να κρύβει και άλλες χάρες δεν ξέρω!

Πήραμε τη διαδρομή σερί, περάσαμε γρήγορα τα σύνορα και βρεθήκαμε στο διαμέρισμα που είχαμε νοικιάσει μετά το μεσημέρι. Ήταν πάνω από μία καφετέρια Μικέλ αλλά δυστυχώς δεν θυμάμαι τα ξενοδοχεία αυτής της εκδρομής καθόλου. Το περίεργο ήταν ότι δεν κλείδωνε η πόρτα όταν έφευγες. Όταν ενημερώσαμε τον υπεύθυνο είπε ότι έτσι το έχουν εκεί και να μην μας απασχολεί καθόλου γιατί είναι απόλυτα ασφαλές. Τίποτα δεν πήγε λάθος αλλά δεν θα ήθελα να ξανα μείνω κάπου που δεν κλειδώνει! Όταν είμασταν μέσα ευτυχώς κλείδωνε.

Τα Σκόπια είναι μία πόλη ιδιαίτερη, τουλάχιστον από αυτό το λίγο που την είδα. Το μουσουλμανικό με το χριστιανικό στοιχείο συνυπάρχουν με εμφανή τρόπο. Είναι λογική αυτή η μίξη αφού ανήκε στην Οθωμανική αυτοκρατορία από το 1392 εως το 1912 και πρίν ήταν κομμάτι του Βυζαντιου.

Από το 2000 και με κορύφωση το 2014 η πόλη γεμίζει αγάλματα που έχουν να κάνουν με την κλασική αρχαιότητα και φυσικά τον αγαπημένο τους Μέγα Αλέξανδρο. Κάποιες φορές αυτή η υπερβολή φτάνει και στα όρια του κιτς. Αυτά τα αγάλματα είχαν σκοπό να συνδέσουν την πόλη με την αρχαιότητα και ένα ένδοξο παρελθόν. Κάποια είναι γουστόζικα αλλά είναι πολλά μαζεμένα με μη αρμονικό τρόπο και δεν ξέρεις προς τα που να κοιτάξεις!

Ξεκινήσαμε την περιήγηση από την εκκλησία του Αγίου Κλήμη της Οχρίδας που είναι και προστάτης της πόλης και σκοπό είχαμε να πάμε στο φρούριο Tvrdina Kale (6ος αιώνας). Το φρούριο είναι κάπως αφημένο στη μοίρα του αλλά έχεις την πόλη πιάτο.

Ακριβώς από κάτω είναι η περιοχή του παζαριού με τζαμιά. Θα δεις μαγαζιά που προσφέρουν τσάι, ανατολίτικα γλυκά, βαριά κοσμήματα και κεμπάπ. Είναι το πιο μουσουλμανικό κομμάτι.

Η πλατεία, όμως, με τα αγάλματα προσφέρεται για σεργιάνι και παρατήρηση. Επιβλητικό είναι το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Εμένα αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν αυτό με μία κολυμβήτρια που ετοιμάζεται να να βουτήξει στο ποτάμι.

Το σιντριβάνι των μητέρων της Μακεδονίας, επίσης, μου άρεσε ιδιαίτερα και το θεωρώ και πρωτότυπο. Δείχνει τη γυναικεία φύση σε όλες τις φάσεις της και εξυμνεί με ένα τρόπο και τη μητρότητα.

To βράδυ περπατήσαμε κάνα δεκάλεπτο σε μία πολύ ζωντανή γειτονιά γεμάτη μπαράκια και ταβέρνες. Φάγαμε στη Skopski Merak που θύμιζε παραδοσιακή ταβέρνα και είχε μέχρι και μουσικούς που περνούσαν για λίγα λεπτά από τα τραπέζια και τραγουδούσαν! Πήραμε ένα είδος πενιρλί στο ξυλόφουρνο, φέτα ψητή ( που έβαλαν πολλή ντομάτα και δεν μου άρεσε έτσι), το χοιρινό γεμιστό με αλλάντικά και τυρί που είναι κλασικό των βαλκανίων και το αγόρι πήρε αυτό το μαγειρευτό κρυμμένο στο ψωμάκι. Όλα νόστιμα και καλοφτιαγμένα.

 

[psilos3]

τα νέα ταξίδια οργανώνονται όταν είσαι ήδη σε ταξίδι

Κακές επιρροές...

Ανυπομονώ να διαβάσω τα υπόλοιπα!