Κροατία Μαυροβούνιο Σερβία Καλοκαίρι στα φεστιβάλ της Κροατίας!

[IrisAthens]

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ

Πριν 20 χρόνια περίπου περιπλανιόμουν με το backpack στις πόλεις της Ιταλίας και άλλαζα τα Hostel σαν πουκάμισα.. χωρίς κινητό παρά μόνο με έναν οδηγό του lonely planet. Και επειδή είναι γνωστή η ατάκα πια του @psilos3 στο Forum ότι τα νέα ταξίδια οργανώνονται όταν είσαι ήδη σε ταξίδι, από τότε μου έκατσε ότι ήθελα να πάω. Η αφορμή ήταν μια Αυστραλή που ταξίδευε και αυτή solo. Είχαν χάσει τις βαλίτσες της στο αεροπλάνο και έμενε αναγκαστικά κάποιες μέρες στη Ρώμη, στο ίδιο με εμένα ξενώνα. Όταν τη ρώτησα για τον τελικό προορισμό της απόρησα. Μου είπε ότι η Κροατία είναι πανέμορφη αλλά hidden. Λες; Σκέφτηκα. Βέβαια, εκεί μπήκε ο σπόρος που φύτρωσε μετά από τόσα χρόνια και πια η Κροατία καθόλου κρυμμένη δεν ήταν.

Όταν γνώρισα το Αγόρι στα πρώτα ραντεβού μιλούσαμε αρκετά για ταξίδια, είτε για αυτά που έχουμε κάνει είτε για αυτά που ονειρευόμαστε. Όταν του είπα το σχέδιο να πάω Κροατία οδικώς περνώντας και από άλλα βαλκανικά κράτη μου είπε οκ πάμε! Εγώ κάπως σάστισα. Μα δεν γνωριζόμαστε ακόμη! Ε θα γνωριστούμε στην πορεία! Κότεψα και το ταξίδι πραγματοποιήθηκε ένα χρόνο μετά από αυτά τα αρχικά ραντεβού.

Όταν ψάχναμε το καλοκαίρι του 2024 ημερομηνίες για αναχώρηση σκεφτήκαμε ότι θα ήταν ωραίο να συνδυάσουμε το ταξίδι μας με κάποια φεστιβάλ που γίνονται εκείνη την εποχή στη περιοχή. Ετσι, το ταξίδι έγινε θεματικό. Η δυσκολία ήταν βέβαια να συντονιστούν οι ημερομηνίες ώστε να δούμε όσα περισσότερα γίνεται. Βάλαμε στις αποσκευές μας τα μαγιό μας και ξεκινήσαμε με ένα πρόγραμμα κάπως ρευστό. Είμασταν με αμάξι οπότε δεν μας ένοιαζε και πολύ το που θα διανυκτερεύσουμε. Την πρώτη στάση πάντως την είχαμε. Εδώ να προσθέσω ότι είχα αγοράσει δύο ταξιδιωτικούς οδηγούς lonely planet έναν για την Κροατία και άλλον έναν για τα δυτικά βαλκάνια που αν και ήταν πρόσφατοι δεν με ικανοποίησαν καθόλου. Ούτε σε προτασεις για φαγητό και διασκέδαση ούτε σε ιστορικά στοιχεία.

 

[IrisAthens]

ΜΕΡΑ 1-Τετάρτη 21 Αυγούστου 2024

Αθήνα-Σκόπια

Ξεκινήσαμε πολύ νωρίς το πρωί για να έχουμε μπροστά μας χρόνο να εξερευνήσουμε τα Σκόπια. Περίμενα ότι αυτή η πόλη θα ήταν κάτι σαν αναγκαίο κακό. Μία στάση που έπρεπε να κάνουμε για να προχωρήσουμε το ταξίδι μας αλλά μπορώ να πω ότι είχε ενδιαφέρον και σίγουρα πέρασα καλά! Τώρα για πάνω από μία ή δύο διανυκτερεύσεις δεν νομίζω ότι είναι αλλά μπορεί να κρύβει και άλλες χάρες δεν ξέρω!

Πήραμε τη διαδρομή σερί, περάσαμε γρήγορα τα σύνορα και βρεθήκαμε στο διαμέρισμα που είχαμε νοικιάσει μετά το μεσημέρι. Ήταν πάνω από μία καφετέρια Μικέλ αλλά δυστυχώς δεν θυμάμαι τα ξενοδοχεία αυτής της εκδρομής καθόλου. Το περίεργο ήταν ότι δεν κλείδωνε η πόρτα όταν έφευγες. Όταν ενημερώσαμε τον υπεύθυνο είπε ότι έτσι το έχουν εκεί και να μην μας απασχολεί καθόλου γιατί είναι απόλυτα ασφαλές. Τίποτα δεν πήγε λάθος αλλά δεν θα ήθελα να ξανα μείνω κάπου που δεν κλειδώνει! Όταν είμασταν μέσα ευτυχώς κλείδωνε.

Τα Σκόπια είναι μία πόλη ιδιαίτερη, τουλάχιστον από αυτό το λίγο που την είδα. Το μουσουλμανικό με το χριστιανικό στοιχείο συνυπάρχουν με εμφανή τρόπο. Είναι λογική αυτή η μίξη αφού ανήκε στην Οθωμανική αυτοκρατορία από το 1392 εως το 1912 και πρίν ήταν κομμάτι του Βυζαντιου.

Από το 2000 και με κορύφωση το 2014 η πόλη γεμίζει αγάλματα που έχουν να κάνουν με την κλασική αρχαιότητα και φυσικά τον αγαπημένο τους Μέγα Αλέξανδρο. Κάποιες φορές αυτή η υπερβολή φτάνει και στα όρια του κιτς. Αυτά τα αγάλματα είχαν σκοπό να συνδέσουν την πόλη με την αρχαιότητα και ένα ένδοξο παρελθόν. Κάποια είναι γουστόζικα αλλά είναι πολλά μαζεμένα με μη αρμονικό τρόπο και δεν ξέρεις προς τα που να κοιτάξεις!

Ξεκινήσαμε την περιήγηση από την εκκλησία του Αγίου Κλήμη της Οχρίδας που είναι και προστάτης της πόλης και σκοπό είχαμε να πάμε στο φρούριο Tvrdina Kale (6ος αιώνας). Το φρούριο είναι κάπως αφημένο στη μοίρα του αλλά έχεις την πόλη πιάτο.

Ακριβώς από κάτω είναι η περιοχή του παζαριού με τζαμιά. Θα δεις μαγαζιά που προσφέρουν τσάι, ανατολίτικα γλυκά, βαριά κοσμήματα και κεμπάπ. Είναι το πιο μουσουλμανικό κομμάτι.

Η πλατεία, όμως, με τα αγάλματα προσφέρεται για σεργιάνι και παρατήρηση. Επιβλητικό είναι το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Εμένα αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν αυτό με μία κολυμβήτρια που ετοιμάζεται να να βουτήξει στο ποτάμι.

Το σιντριβάνι των μητέρων της Μακεδονίας, επίσης, μου άρεσε ιδιαίτερα και το θεωρώ και πρωτότυπο. Δείχνει τη γυναικεία φύση σε όλες τις φάσεις της και εξυμνεί με ένα τρόπο και τη μητρότητα.

To βράδυ περπατήσαμε κάνα δεκάλεπτο σε μία πολύ ζωντανή γειτονιά γεμάτη μπαράκια και ταβέρνες. Φάγαμε στη Skopski Merak που θύμιζε παραδοσιακή ταβέρνα και είχε μέχρι και μουσικούς που περνούσαν για λίγα λεπτά από τα τραπέζια και τραγουδούσαν! Πήραμε ένα είδος πενιρλί στο ξυλόφουρνο, φέτα ψητή ( που έβαλαν πολλή ντομάτα και δεν μου άρεσε έτσι), το χοιρινό γεμιστό με αλλάντικά και τυρί που είναι κλασικό των βαλκανίων και το αγόρι πήρε αυτό το μαγειρευτό κρυμμένο στο ψωμάκι. Όλα νόστιμα και καλοφτιαγμένα.

 

[psilos3]

τα νέα ταξίδια οργανώνονται όταν είσαι ήδη σε ταξίδι

Κακές επιρροές...

Ανυπομονώ να διαβάσω τα υπόλοιπα!

 

[IrisAthens]

Κακές επιρροές...

Ανυπομονώ να διαβάσω τα υπόλοιπα!

Έχεις δημιουργήσει σχολή!

 

[IrisAthens]

ΜΕΡΑ 2-Πέμπτη 22 Αυγούστου 2024

Σκόπια-Βελιγράδι

Ο εθνικός τους σταρ!

Άλλη μία πρωινή αναχώρηση και πέρασμα συνόρων. Ο δρόμος ως εδώ είναι τέλειος, χωρίς στροφές και άλλα φοβιστικά. Απολαμβάνω έτσι τη διαδρομή και χαζεύω από το παράθυρο τα τόσα πολλά αυτοκίνητα γερμανών που έχουν κατακλύσει τον δρόμο.

Φτάνοντας Βελιγράδι μου αρέσει αρκετά η αρχιτεκτονική και ανυπομονώ για τη βόλτα. Το Airbnb που νοικιάσαμε θεωρητικά είχε και πάρκινγκ αλλά τελευταία στιγμή μας επικοινωνούν ότι δεν υπάρχει διαθεσιμότητα κατάλαβα ότι είναι μία τακτική αυτή ναι μεν υπάρχει πάρκινγκ αλλά δεν δίνουμε εγγύηση ότι θα βρείτε θέση και μας προτείνουν ένα κεντρικό γκαράζ που αφήνουμε εκεί το αυτοκίνητο. Είναι τεράστιο και έχει πολλούς ορόφους. Παίρνουμε μόνο τα απαραίτητα αφού στην ουσία μόνο ένα βράδυ θα μείνουμε σε αυτή την πόλη. Η περιοχή κοντά στην πλατεία της δημοκρατίας είναι αρκετά κεντρική και έχεις τα πάντα δίπλα σου.

Το κτήριο του ταχυδρομείου

Περπατήσαμε πολύ στο Βελιγράδι. Διασχίζουμε τον πεζόδρομο Knez Mihailova κάτι σαν τη δική μας Ερμού εδώ στην Αθήνα. Πολλά εμπορικά μαγαζιά, καφετέριες, πλανόδιοι που διαφημίζουν την πραγμάτια τους. Μπορείς να βρεις από μεταχειρισμένα βιβλία μέχρι δίσκους βινυλίου. Μπήκαμε σε κάποια καταστήματα αλλά δεν αγοράσαμε κάτι. Οι τιμές ανάλογες με τις ελληνικές ίσως λίγο πιο κάτω στα ρούχα θα έλεγα.

Φωτογραφία κλεμμένη από το αγόρι αλλά αυτός ο κύριος ήταν όλα τα λεφτά!
Γενικά ήμουν με το παλιό κινητό σε αυτό το ταξίδι και πολύ με χαλάνε οι προσωπικές μου φωτό αλλα it is what it is. Θα κλέψω και άλλες μου φαίνεται!

Σκοπός μας ήταν να φτάσουμε στο φρούριο του Βελιγραδίου και να θαυμάσουμε την ένωση των ποταμών Σάβα και Δούναβη. Κάτοικοι της πόλης με τα κατοικίδια τους έκαναν την απογευματινή τους βόλτα. Κάποιοι πετούσαν αετό! Υπήρχαν και κάποια γκρούπ τουριστών αλλά η άπλα είναι τόσο μεγάλη που υπάρχει για όλους χώρος!

Χαρακτηριστικό άγαλμα στο φρούριο είναι αυτό του νικητή. Στο ένα χέρι κρατάει σπαθί και στο άλλο ένα περιστέρι και είναι το σύμβολο της νίκης έναντι των Οθωμανών στους Βαλκανικούς πολέμους.

Ας ποζάρω και εγώ

Στη συνέχεια προχωράμε ως την εκκλησία του Αγίου Σάββα αλλά δεν την πετυχαίνουμε ανοιχτή. Είναι εντυπωσιακό πάντως το μέγεθος της. Εκεί κοντά θα δειπνήσουμε σε ένα εστιατόριο που προτείνει το lonely planet ( Lovac στην περιοχή Vracar) αλλά προσωπικά βρήκα το φαγητό πολύ βαρύ και ακριβό. Είναι βέβαια φημισμένο για κυνήγι, ελαφάκια και τα σχετικά. Μάλλον δεν είμαι αυτών των γεύσεων…
ποικιλία ορεκτικών: φαίνεται λαχταριστή αλλά παρά την πείνα μας είχε κάτι πολύ περίεργα σε γεύση πατέ που δυστυχώς δεν μπορούσαμε να τα φάμε

κυρίως: ραγού με διάφορα κρεατικά

Κάναμε πιστεύω καλή βόλτα στο Βελιγράδι, τουλάχιστον όση μας επέτρεψε ο περιορισμένος χρόνος. Δεν θεωρώ ότι είδαμε την πόλη αρκετά Δεν πήγαμε ούτε σε μουσεία ούτε σε κάτι πολύ κουλ γειτονιές για ποτάκι που διαβάζω σε άλλες ιστορίες. Θα ξαναπήγαινα Σερβία με πιο χαμηλές θερμοκρασίες να έχω μια πιο ολοκληρωμένη οπτική! Ο στόχος εξάλλου είναι Η Κροατία και τα φεστιβάλ της!

 

[IrisAthens]

ΜΕΡΑ 3-Παρασκευή 23 Αυγούστου 2024- ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ

Βελιγράδι- Koprivnica

Τι κάνεις όταν ξυπνάς πρωί θες να πιεις καφέ ελληνικό, έχεις όλα τα σύνεργα από Ελλάδα αλλά καθόλου δεν κάνει επαφή το μπρίκι σου με την κουζίνα του δωματίου;

Παίρνεις τους δρόμους αφού πρώτα έχεις ξυπνήσει τον καημένο τον σύντροφο με όλα τα τουκ μπαμ ντουμ κτλ.

Μα είναι τόσο δύσκολο να βρεις έναν καφέ 7 το πρωί στο Βελιγράδι; Μα ναι! Και όσο ψάχνεις τόσο τα νεύρα σου πάνε να σπάσουν. Στα τυροπιτάδικα δεν φτιάχνουν και πολλές καφετέριες είναι κλειστές. Σε μία σχεδόν παρακάλεσα… Ελάτε μετά τις 8 μου είπαν. Τώρα καθαρίζουμε.

Ο καφές σε αυτό το ταξίδι δεν πήγε καλά. Βραστό με το μπρίκι μου για κάποιο λόγο στις Χάι τεκ κουζίνες δεν μπορούσα να φτιάξω και δύσκολα εύρισκα στον δρόμο. Στα πιο τουριστικά μέρη άρχισα να απολαμβάνω… Εκεί κατάλαβα ότι είναι μια είδους εξάρτηση. Τελικά πήρα καφέ από τον δρόμο με χάλια ποιότητα ..

Στα σύνορα Σερβία-Κροατία η ταλαιπωρία ήταν απίστευτη. Πάνω από 4 ώρες κάναμε να περάσουμε με το αυτοκίνητο να το βαράει ο ήλιος και η υπομονή να εξαντλείται. Πολλοί ήταν αυτοί που προσπαθούσαν να κόψουν δρόμο και να πάρουν την σειρά άλλων. Φάση για γερά νευρα..

Η Koprivnica είναι μία πόλη της Κροατίας σχετικά άγνωστη και κοντά στα σύνορα με την Ουγγαρία. Φυσικα΄ δεν είναι η Κροατία που φαντάζεσαι με τη θάλασσα και τις μεσαιωνικές πόλεις και ούτε καν υπήρχε στα σχέδια που έκανα τότε στη νιότη. Ήταν καθαρά ιδέα του αγοριού και πραγματικά πέτυχε τόσο πολύ που θέλαμε πολύ να ξαναπάμε και φέτος αλλά το ταμείο το άδειασε το Βιετνάμ!

Ακόμα και Κροάτες δεν είχαν ακουστά αυτή την πόλη που η αλήθεια είναι ότι εκτός από το φεστιβάλ δεν υπάρχει κάτι άλλο να δείξει. Αλλά το φεστιβάλ Αναγέννησης της Κοπρίβνιτσα είναι μαγεία. Νομίζεις ξαφνικά ότι βρίσκεσαι σε άλλη χρονολογία.

Ας τα πάρουμε από την αρχή. Το εισιτήριο είναι 5 Ε και μπαίνεις σε ένα χώρο που έχουν στηθεί σκηνές, λαβύρινθοι, παραδοσιακές ταβέρνες, φούρνοι και παιχνίδια της εποχής. Υπάρχει πρόγραμμα με συναυλίες και σόου.

Εμείς φτάσαμε από την αρχή της πρώτης μέρας. Ακούσαμε ρουμάνους να παίζουν παραδοσιακή μουσική με όργανα που έμοιαζαν με γκάιντα. Είδαμε το γελοτοποιό του χωριού να πειράζει τους πάντες!Ναι και το αγόρι που τον έβγαζε φωτογραφία!

Θέαμα με σημαίες από την Ιταλία
Αναγεννησιακό ράκμπι

Ιππότες που κονταροχτυπιούνται και παίρνουν μέρος σε άπειρα challenges

Παράσταση με φωτιές! Ομάδα από την περιοχή έκανε τα γνωστά ζογκλερικά με φωτιές που σου έκοβαν την ανάσα.

Χορός της κοιλιάς για το κλείσιμο


Μακάρι να είχαμε κάτσει όλο το τριήμερο. Δυστυχώς το φωτογραφικό υλικό που έχω είναι περιορισμένο (ευτυχώς έχω τις φωτό του αγοριού!) αλλά σίγουρα η διοργάνωση αποζημιώνει. Μην περιμένετε βέβαια κανένας να μιλάει αγγλικά. Πρόκειται για αυθεντική κροατική εμπειρία!

 

[vasiliss]

Τι κάνεις όταν ξυπνάς πρωί θες να πιεις καφέ ελληνικό, έχεις όλα τα σύνεργα από Ελλάδα αλλά καθόλου δεν κάνει επαφή το μπρίκι σου με την κουζίνα του δωματίου;

Στα οδικά κυρίως, αλλά και στα αεροπορικά εάν έχουμε χώρο, πάντα κουβαλάμε μαζί μας ηλεκτρικό μπρίκι και ελληνικό καφέ. Εάν είσαι εξαρτημένη από τον ελληνικό, ίσως αυτό είναι η λύση σου. Ψαξτο

 

[IrisAthens]

Στα οδικά κυρίως, αλλά και στα αεροπορικά εάν έχουμε χώρο, πάντα κουβαλάμε μαζί μας ηλεκτρικό μπρίκι και ελληνικό καφέ. Εάν είσαι εξαρτημένη από τον ελληνικό, ίσως αυτό είναι η λύση σου. Ψαξτο

Την επόμενη φορά αυτό θα κάνω. Δεν την ξαναπατάω! Ευχαριστώ για το τιπ!