LULLU
Member
- Μηνύματα
- 3.528
- Likes
- 7.829
- Επόμενο Ταξίδι
- το ψαχνω....
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νιγηρας-Μαλι
Περιεχόμενα
..Για την υπογεια διαδρομη επιλεξαμε την Καιμακλη πόλη και οχι τη Ντερικουαγιου , Μαλακοπη ειναι πιο γνωστη . Μπορει η Μαλακοπη να ειναι πιο διασημη και μεγαλυτερη, αλλα πιο ευκολη και προσβασιμη ειναι η Καιμακλη πραγμα που για εμας ηταν καθοριστικο.
Εκατονταδες επισκεπτες και χιλιαδες μαγαζια και εμποροι, εκανονταδες πολύχρωμα χαλια να αιωρουνται η σε ντανες πανω στους παγκους.., μονο η φωνη της Μιρακακη λειπει απο ολο το σκηνικο...
Ο εμπορικός δρόμος οδηγει στη εισοδο της υπόγεια πολης..Μπροστα μας ανοιγεται η ζωη και η πολη των τρογλοδυτων.. Τεσσερα πατωματα κατω ,αυτα που εχουν ανακαλυψει και διαθεσει στο κοινο , περιμενουν να μας καταπιουν...στενοι λαξεμενοι διαδρομοι, σκαλισμενα δωματια στη πέτρα, χωροι για αποθηκες, για σταυλους , κουζινες,ακομη και μια εκκλησια συστηματα εξαερισμου, υδρευσης , ειναι τα κτισματα της αντεργκραουντ πολης.Μεχρι και 15 χιλιαδες κόσμο μπορουσαν να φιλοξενησουν προσφεροντας τους ασφαλεια και προστασια απο τους βαρβαρους επιδρομεις και οχι μονο για μια και2 μερες, ακομη και μηνες αν ειχαν αποθεματα και νερο, οσπου να φυγουν οι επιδρομεις.Πολλες τετοιες πολεις τριγυρω, 30 το αριθμο αλλα μονο 3 ειναι επισκεψιμες,και ισως να συνδεονται και μεταξυ τους, ετσι πχ εμπαιναν στη Μαλακοπη και εβγαιναν απο καπου αλλου..Μα πως να ηταν αραγε η ζωη εκει μεσα? Χιλιαδες ατομα πατικωμενα με ζωα μακρυα απο το φως, το αερα? Πως ζουσαν, με τι ασχολιονταν? Η ασφαλεια της κρυψωνας και η προστασια απο τους βαρβαρους ξεπερνουσε τις οποιες δυσκολιες και προβληματα. Σαν τροπος προστασιας , αποφυγης επιδρομων η υπογεια ζωη, ειναι γνωστη απο την εποχη των Χετταιων,αν και σε εμας φαινεται ασυληπτο και αδυνατον να τοποθετησουμε τους εαυτους μας μεσα σε αυτο το καδρο...
Ο Σεφερης κανει τους ιδιους περιπου συνειρμους..
..[.μισοκλεινεις τα ματια κι αισθανεσαι να ζωντανευει καπως η απεραντη νεκροπολη τωνκαλογερων.Βλεπεις τους ρασοφορους τρωγλοδυτες να τριγυρνουν μιλιουνια βλοσυροι η θεοπαρμενοι, μεσα στα λαγουμια των βραχων, με τα παθη τους, με τις αναγκες τους, με την εξαρση τους, με τις γνωριμες χειρονομιες .Κι ολοενα με το φοβο μηπως οι βιγλες μηνυσαν τιποτα στους ξενους καβαλαρηδες της αρπαγης, μηπως ηλθε η ωρα να κυλησουν στις πορτες τις μεγαλες μυλοπετρες και να ταμπουρωθουν μεσα στα μοναστηρια:< ιδου ημερα ερχεται καιομενη!!!!!Βοηθα, Κυριε, οσο να περασει και τουτο το κακο!.>..και το 'αλλο και το άλλο.Και δεν υπαρχει τελος για την ανθρωποτητα...].
Με τους φακους αν χειρας και στο κεφαλι σαν τους ανθακορυχους αρχιζουμε τη καταβαση. Και καθε αρχη καλη και ευκολη μεχρι να φρακαρουμε...Η Ευη σαν κλειστοφοβικη δεν ηλθε καθολου και εμεις οι υπολοιποι μισοι αδυνατοι και αλλοι τροφαντοι αερατοι πηραμε τους αρχικα ευκολους διαδρομους. Η πρωτη που εγκατελειψε η Αγγελικη ,εμεις στα γονατα για να μην πω με τη κοιλια συρθηκαμε σε ολα τα πατωματα.Ο τοπικος ξεναγος γνωριζοντας τα σημεια που θα γινοταν ο πολυς συνοστισμος απο τα αλλα γκρουπ μας οδηγουσε σε πιο φαρδιες κοιλοτητες περιμενοντας να προσπερασει το πληθος...Εντυπωση μου εκανε πως δεν αισθανθηκα τη ελλειψη αερα και διαπιστωνω οτι και στα 4 πατωματα υπαρχουν καθετοι τεραστιοι αεραγωγοι...ολαταχουν μελετησει οι τρωγλοδυτες ολα...
Οσο και αν προσεχαμε δεν γλυτωσαμε και τα δυνατα κουτουλιδια κυριως σε στιγμες ποζαρισματος , ευτυχως τα καρουμπαλα δεν θα φαινονται στη φωτογραφια...
Μαζι με το εκτυφλωτικο φως του ήλιου μετα απο ωρα, αντικρυσα και τη Αγγελικη που αλλου, στα μαγαζακια να χαζευει,ειναι η πρωτη φορα που δεν αγοραζει τιποτα και καιγεται απο τη λαχταρα αλλα φαινεται πως το πατριωτικο ενστικτο και ιδεωδες δρα ανατρεπτικα....Δεν λυγισαμε στη θεα των μπορτνοπρασινοκιτρινο χαλι που λεει και η γνωστη Δεσποινα γιατι εχουμε να επισκεφτουμε το μοναστηρι Εσκι Γκιμους( παλιο ασημι) και πρεπει να ειμαστε εκει μεσα στο ωραριο λειτουργιας του...Οσο και να τρεξαμε παλι καθυστερημενοι φτασαμε αλλα αυτη τη φορα ο φυλακας ευγενεστατος μας ανοιξε και περιμενε να τελειωσουμε τη ξεναγηση και χωρις μπαξις...Το μοναστηρι βρεθηκε το 1963 πραγμα που εμποδισε και τη καταστροφη των αγιογραφιων Ειναι σκαλισμενο στο βραχο και με προαυλιο οπου ειναι σπαρμενοι ταφοι των μοναχων, κιονοκρανα και πυθαρια. Σε ορισμενους ανοιχτους ταφους βλεπεις τα οστα των μοναχων να ξεπροβαλουν αναμεσα απο τα χωματα και τα αγριοχορτα...
Μεσα στο μοναστηρι υπαρχουν ζωγραφισμενοι κιονες και αγιογραφιες . Η φιγουρα της χαμογελαστης παναγιας φιγουραρει σε ενα τοιχο,χαμογελαστη, ψηλη και νεαρα , κοριτσι δηλαδη, και ειναι διαφορετικη απο ολες τις αλλες αγιογραφιες που εχουμε δει.Η Ευη η ξεναγος μας αναλυει τις τεχνικες, τις διαφορες, τις επιρρροες και οχι μονο επιβαλει τη απολυτη σιωπη και συνεχη προσοχη μας ,αλλα μας εξεταζει κιολλας. Οι καλοι και προσεχτικοι μαθητες απαντουν σωστα και δικαιως γινονται κατοχοι της φλογερας..και οσοι αναρωτιεστε τι εστι η φλογερα, λεω οτι .η φλογερα ειναι ενα ξεκαρδιστικο ανεκδοτο του Τοτου, ισως και να το ξερετε ,αλλα αν οχι , εχει ως εξης..
... ο Τοτος πασχιζε να απαντησει σε ερωτησεις της δασκαλας μια μερα στο σχολειο αλλα ματαια. Ρωταγε λοιπον η δασκαλα..
-Ποιο παιδακι θα μας δειξει πως θα βαλουμε μια τρυπα σε μια αλλη τρυπα?
Λεγε Ελενιτσα ..
Σηκωνεται η Ελενιτσα και δειχνει πως, κλεινοντας τη παλαμη σχηματιζει μια τρυπακαι την εφαρμοζει στο στομα που ειναι η αλλη τρυπα..
-Μπραβο Ελενιτσα λεει η δασκαλα
-Πως θα βαλουμε 2 τρυπες σε μια τρυπα?
Κυρια!!!! κυρια σηκωνεται ο Τοτος..κουνα τα χερια αλλα η δασκαλα τιποτα, βοβαται τι θα ξεστομησει εκεινοςκαι επιλεγει παλι τη Ελενιτσα που με τη σειρα της διχνει παλι πως γινεται.Σειρα εχουν οι 3 τρυπες μετα οι 4 και οταν τελειωνουν πια οι τρυπες και δεν υπαρχει φοβος και η Ελενιτσα εχει απανρησει σωστα σε ολες , δινει το λογο στο Τοτο που εχει σηκωμενο το χερι..
-Τι θες Τοτο λεει η δασκαλα.
-Να ρωτησω κατι εγω ?απαντα αυτος
-Και δεν ρωτας? Λεει η δασκαλα σιγουρη οτι δεν θα ξεπερασει τα ορια της ευπρεπειας εκεινος.
-Πως μπορουν να μπουν 8 τρυπες σε μια? ρωτα ο Τοτος
-Πως ? Ρωτα η δασκαλα και κανει το μεγα λαθος...
-Μια φλογερα στο κωλο της Ελενιτσας!!!!!!!!απαντα αταραχος εκεινος!!!!!!!!Ετσι και εμεις οποιος προλαβει η ειναι πολυ διαβασμενος ,και απαντα σωστα στις ερωτησεις της ξεναγου,γινεται κατοχος της φλογερας.....
Η μέρα συνεχίζεται με τη επισκεψη στη γνωστη Καισάρεια.
Η πολη των 800.000 χιλιαδων κατοίκων συγχρονη χωρις ιδιαιτερο ανατολιτικο χρωμα, μαλλον πολυχρωμη,βλέποντας τους τεράστιους όγκους των πολυκατοικοιων βαμενα στα χρωμαατα του ουράνιου τοξου και να φτανουν να γλυφουν τους προποδες του βουνου...εικονα που σε απωθει, αλλιως εχεις ονειρευτει τη χωρα του Αη Βασίλη της Καισαρειας...Τωρα αντι για χουρμαδιες ,καμηλες και καμηλιερηδες ,βλεπεις συσκευαστηρια λαχανικων, φρουτων, στιμεντοβιομηχανιες ....
Στο κεντρο, ανοιχτη αγορα ,βλεπεις τα παλια ρωμαικα τειχη, μια μαντρασα δημιουργημα των Σελτζουκων Τουρκων,μια επιβλητικη σε εκταση θρισκευτικη σχολη, και το ταφο μιας συζυγου πασσα...
Λιγο ανατολικα ειναι το παζαρι, ενα πολυχρωμο παζαρι ανατολης...ενα ανακατεμα ρουχων και λαχανικων, γλυκων και καρυκευματων .. Η αγωνιωδη αναζητηση του παστρουμα έλαβε τέλος στη θεα του κατακκοκινοθυ παστου αλλα και σκορδατου κρεατικου τα δε επιφωνηματα δεν ελεγαν να τελειωσουν...Οι λατρεις του παστρουμα εφυγαν κατα αρκετα κιλα βαρυτεροι στα σακκιδια τους..
Ο παντα χιονισμενος Αργαιος 3900 μετρα ψηλος, το βουνο σβημενο ηφαιστειοσυντροφευει τη ματια μας στη επιστροφη.Καθε φορα που το ματι επεφτε στις πλαγιες του που καταληγουν συμμετρικα σε 2 ελεφριες καμπυλες μεχρι τη κορυφη αναρωτιωσουν πως μια τοσο απλη μορφη μπορεσε να γεννησει το αλλοκοτο τοπιο και για να μην αδικησουμε και τα αλλα βουνα που συμετηχαν στη κοινοπραξια αυτη να πουμε οτι ειναι τα ΧασανΝταγ...
..Και επειδη ανεχτηκα ολη τη βρωμοπαστρουμαδα μεσα στο βανακι ,θα αποζημιωθω με μια εξτρα παρακαμψη στα πιο φημισμενα χαμαμ της περιοχης...., οχι βεβαια εγω αλλα και ολες οι αλλες κορασιδες, μονο ο Χρηστος θα απουσιασει απο το μυστηριο αυτο....
Για ποτε ξεφορτωσαμε τους παστρουμαδες, τα ψωνια και το Χρηστο στο ξενοδοχειο δεν λεγεται, αστραπη...πηραμε τα μαγιο και βουρ στη Αvano ,,της οποιας τα τουρκικα μπανια της θα μας αναζωογονησουν...
οπου μια μεσα στη ξυλοεπενδυμενη σαουνα,τη αλλη στη καταπαγωμενη πισινα βροχινου νερου,μετα παλι σαουνα,μετα χαμαμ..σε ενα τεραστιο δωματιο που δεν βλεπεις ουτε τη μυτη σου απο το ατμο,απλωνουμε τα κορμια μας πανω σε ενα στρογγυλο μαρμαρινο τραπεζι που γλυστρα του διαόλου απο τις σαπουναδες...σΤΗ
στη μια πλευρα του μαρμαρινου αυτου μπανιου υπαρχουν εσωχες με τραπεζι οπου ξαπλωνεις και τα επιτηδεια χερια δυο νεαρων και ομορφων τουρκων κανουν μασαζ..διπλα μια σειρα απο βρυσες τρεχουν παγωμενο νερο και με 2 σιγκλια ριχνεις διαδοχικα πανω σου μεχρι να ελθει η σειρα σου στο μασαζοτραπεζο...Περιττο να αναλυσω τα σχολια και τα αστεια , το θαυμασμο για αυτα νεαρα τουρκοπουλα,να σημειωσω μονο πως στοΧρηστο που εν τω μεταξυ λυσαξε στις κλησεις δεν ειπαμε κουβεντα για την ομορφια , το νεαρο της νιοτης των μασερ...
Στο σαλονι αναμονης μεχρι να ελθει το κουφετακι, ο ξεναγος μας , ετσι τον φωναζουμε για τα νιατα του και τα μεγαλα γαλαζοπρασινα ματια του,απολαυσαμε ενα ζεστο τσαι...,οση ωρα στεγνωναμε τα μαλλια, αλοιφαμε με κρεμες το προσωπο,.Ειναι στιγμες οικιες χαλαρες, ειναι το τελος μιας γεματης μερας με το καλυτερο τροπο...
Πετωντας αναλαφρες σαν πουπουλα ανεβηκαμε στο ξενοδοχειο και ετοιμαστηκαμε για το βραδυνο φαι..
Με κοπο εκλεισα τη βαλιτσα, τι την ηθελα τη μικρη?αφου ξερω πως θα ψωνησω γιατι επιμενω να ψαχνω βαλιτσα μετα?Ειναι και το χαλι που πιανει ολο το χωρο γμτ..Ευτυχως αυριο φευγουμε για το Προκοπι, και τα ψωνια τελος , οτι πηρα -πηρα...
Εμ δε... το κουφετακι λοιπον που με παρακολουθει να ξεροσταλιαζω στα χαλια και να μου τρεχουν τα σαλια εχει πιασει το νοημα και πρωι -πρωι αντι για το δρομο στο Προκοπι, ,βρισκομαι στη αυλη ενος εργαστηριου χαλιων..Τα χασαμε και ρωταγαμε η μια τη αλλη , μα ποιος του ειπε να ελθουμε εδω και απαντησση δεν περναμε...οσπου στο τελος μας το ειπε ο ιδιος...δεν πρεπει να φυγεται χωρις να δειτε τουτο εδω το χωρο...
Σιγουρα..τι να κανουμε, οχι σπρωχτοι βεβαια χυθηκαμε στις σκαλες και στις αιθουσες επιδειξης χαλιων..
Το οτι σου φευγει το κερβελο απο τα χρωματα, τα σχεδια , τη ποιοτητα να πω ειναι λιγο...Τα χερια μου υδρωνουν σφιγγουν και εχω τα θαρη μου πως οι αλλες θα με αποτρεψουν απο τις χαλοαγορες..Ατυχησα ομως γιατι και εκεινες εχουν χαζεψει και βρεθηκα με το Χρηστο που και αυτος ειναι λατρης του χαλιου, να παζαρευομαι σχεδια και κομματια υπο την προτροπη των αλλων...ακους εκει αντι να μας τραβηξουν απο το αυτι, μας εσπρωχναν να κυλιστουμε οσο πιο βαθια στο κοσμο του χαλιου..Και πριν καλα καλα λαλησει τρεις...βρεθηκα με 3 χαλια και με αλλα 2 ο Χρηστος....Να δουμε που θα τα βαλουμε..γιατι ειχαμε αγορασει και απο την προηγουμενη και αλλα....Ο καταστηματαρχης χαμογελαστος , ας εκανε και αλλιως, μας εκανε τεμεναδες εκτος απο καφε και τσαι και φυσικα και πολυ μα παρα πολυ καλες τιμες...και να κλεισει με μια βαθια υποκληση στο προβγαλμα μας λεγοντας...ευχαριστουμε που βοηθατε τη τουρκικη οικονομια...,που ευτυχως δεν το ακουσε η Αγγελικη γιατι δεν θα γλυτωνε το εγκεφαλικο.....
Το Προκοπι(Ουργκιουπ) ενα ωραιοτατο γραφικο χωριο με πολλα μαγαζια με αντικες.Μας κανει εντυπωση η απολυτη καθαριοτητα που επικρατει παντου, η ευγενεια των κατοικων σε καθε ερωτηση μας ... Τα σπιτια κουκλιστικα, βαμμενα με τα γηινα χρωματα, ακομη και αυτα που ειναι σκαμμενα μεσα στους βραχους εχουν ενα ομοιμορφο βαψιμο, παραθυρο, καγκελο..., τωρα τελευταια πολλα απο αυτα εχουν μετατραπει σε ξενοδοχεια
και ο επισκεπτης εχει τη αισθηση οτι ζει για λιγο πισω στο χρονο...
Δεν παραλειψαμε το προσκυνημα στο Νεφσεχηρ και ο Χρηστος φωτογραφιζεται μπροστα απο τη πινακιδα της πολης , της πολης που γεννηθηκαν οι προγονοι του,και μας εξομολογειται οτι αυτος ειναι και ο λογος του ταξιδιου του , ενα σακκουλακι χωμα ειναι αυτο που παιρνει μαζι του ,αναμνηση ...Ψαχνουμε για την ελληνικη γειτονια, βρισκουμε τη εκκλησια με το μεγαλο καμπαναριο , διασχιζουμε τη πολη , ο Χρηστος αν και δεν εζησε εδω ποτε, δακρυζει ,., βλεπουμε τα παιδια με τις σχολικες ποδιες να παιζουν στα σοκκακια ενω οι γυναικες με τα σαλβαρια και τυλιγμενες με μαντηλες καθωνται καταχαμα στις αυλες τους..
Απαλαγμενοι απο τη θλιψη των αναμνησεων , ολοι μας, γιατι ειμαστε μια μικρη αλλα δεμενη ομαδα, φιλοι απο παλια , φταωουμε στο Σουλτανχανι στο Obruk.Απο εδω θα παρακολουθησουμε τo μοναδικο φυσικο και οχι συχνο φαινομενο της ηλιακης εκκλειψης. Οση ωρα η Ευη εξηγουσε τα περι του φαινομενου ,εγω ασχολιομουν με τους φακους και τις μηχανες , γιατι ειχα στοχο να συλλαβω καθε λεπτο αποτη διωρη διαρκεια της. Εχοντας μαζι μου ακτινολογικα φιλμ, φιλτρα και διαφορα , εκοψα για καθε φακο μηχανης το αναλογο μεγεθος ακτινογραφιας , εφαρμοσα πανω και ετσι θα προσπαθουσα να φωτογραφησω τον ηλιο να χανεται και να ξαναγενιεται...
Η Ευη λοιπον ειπε , απο οσα ακουσα, τη φλογερα φυσικα δεν τη πηρα εγω στο τελος, ετουτη εδω η εκκλειψη θα ξεκινησει απο τη Βραζιλια και θα τελειωσει με τη δυση του ηλιου στη Μογγολια , και ο τοπος που ηλθαμε ειναι ακριβως στη πορεια της...Εδω θα κρατησει 2 ωρες και 30 λεπτα και ειδη απο τα παραθυρα του βαν βλεπουμε το ηλιο να εχει αρχησει να χανει το στρογγυλο σχημα του και να φαινεται το πρωτο δαγκωμα της σεληνης..Σιγα σιγα σκοτεινιαζει , ο κοσμος παει και ερχεται κοιτωντας κλεφτα τον ουρανο, ενω ο ηλιος ολοενα μικραινει.. χανεται η λαμψη, η ζεστη και μια σκοτεινια απλωνεται παντου, ενα παγωμενο αερακι φυσα ,κατι το αποκοσμο συντελειται ακομη και ο δεμενος σκυλος αρχιζει να γαυγιζει ανησυχος να κουνα την ουρα να πηδα..Μια ανατριχηλα και ενα κρυος ιδρωτας με διαπερνα την ωρα που στο φακο της μηχανης βλεπω να χανεται ο ηλιος ,..το σκοταδι απλωθηκε και ταα φωτα της πολης αναψαν ενω στο οριζοντα εβλεπες ενα ροδοχρωμο φως σαν σε σουρουπο...και ολο αυτο το αποκοσμο κρατησε 2 λεπτα και 30 δευτερα...τοσο εκανε να λαμψει ξανα ο ηλιος ...ενα θεαμα καταπληχτικο...εγω χαρουμενη που ολα αυτα αποτυπωθηκαν στα μεγαπιξελ των μηχανων τα επιδυκνυω με περισσο καμαρι σαν ρεπορτε του νατσιοναλ γεογκραφικ, στους αλλους ....
Η ξεναγηση στο σουλτανχανι εγινε με το καινουργιο ηλιακο φως...ενα χανι 14 στρεμματων και ειναι το μεγαλυτερο και καλοδιατηρημενο καραβανσεραι.Πως να φανταστεις αυτο το μερος γεματο με ανθρωπους ,αλογα , καμηλες..Στο ισογειο υπαρχουν οι σταυλοι οπου εδεναν τα ζωα, και αρκετες μεγαλες αιθουσες που μαζευονταν ο κοσμος.
Εδω η 3ημερη αναυση και διαμονη ηταν ελευθερη, εισφορες για εισοδο και διαμονη πληρωναν μονο τα εμπορευματα, σου εκοβε τη ορεξη δηλ για επ αοριστο διακοπες σε κοσμοπολιτικα μερη, αλλα μετα το 3ημερο αλλος τιμοκαταλογος εφαρμοζονταν...και αυτο γιατι επρεπε να φιλοξενηθουν οι νεοι ταξιδιωτες με τα εμπορευματα τους....
Το βανακι μας φερνει σε ενα αλλο ερειπομενο χανι, το Obruk.Καταχαμα σπαρμενες επιγραφες στα ελληνικα, μαρμαρα με σταυρους Μαλτας ενσωματωμενα μεσα στους γκρεμισμενους τοιχους , μια ιστορια θαμμενη στα χορταρια και που τελειωνει σε ενα θαυμα...στη ανατολικη πλευρα με το που βγαζεις το ποδι εξω απο το σπασμενο σκαλοπατι, νομιζεις πως πεφτεις στο κενο...γιατι στα 3 μετρα πιο εκει, μια τεραστια λιμνη κρατηρας,ολοστρογγυλη χασκει σε αρκετο βαθος...Τι εγινε παλι εδω? Υπολογιζουν οτι ηταν μεσα σε σπηλαιο αλλα γκρεμιστηκε η οροφη του αποκαλυπτοντας τη λιμνη..,κατι σαν τη λιμνη της Μελισσανης στη Κεφαλονια αλλα οχι τοσο ομορφη πρεπει να ομολογησω...
Μετα το μεσημερακι , πηραμε το δρόμο για το Ικόνιο, τη πόλη των Σουφηδων και των αυστηρων νομων του Ισλαμ..Βεβαια πριν απο αυτο , ειχε αλλη ιστορια, υπηρξε πιο αρχαια , με μια ιστορια περιπου 4000 χρονων απο την εποχη των χετταιων τους οποιους διαδεχτηκαν οι Φρύγες,οι Λύδες και οι Πέρσες . Δεν απουσιασε φυσικα και ο δικος μας ο Αλεξανδρος ο Μεγας που την ειχε βαση των στρατευματων για την εκστρατεια κατα των Περσων. Μετα περιηλθε στους Σελευκιδες, στο βασίλειο της Περγαμου, ωσπου το 133 π.χ περασε στους Ρωμαιους που την ενεταξαν στη επαρχια της Γαλατιας με το ονομα Κλαυδεικονιεων. Και το ονομα της πολης προερχεται απο τη λεξη εικονα που παραπεμπει στο μυθο του Περσεα που ηταν πολυ διαδεδομενος στη περιοχη αυτη και στο κεφαλι της Μεδουσας που σκοτωσε ο ηρωας και το οποιο οποιος το εβλεπε, πετρωνε..Το 25 π.χ η Ρωμαικη αυτοκρατορια εγκαταστειει στη περιοχη τους παλαιμαχους λεγεωναριους. Τωρα οσοι αγαπουν τον αστεριξ θα φερουν στη μνημη τους γεγονοτα και ιστοριες που εχουν τις ριζες τους εδω .. Στη σκεψη μου ενω γραφω ολα αυτα δεν μπορω να μην θυμηθω τη ξεναγο που θα χαιροταν ολως ιδιαιτερως για τη μορφωση μου και θα μου παρεδειδε τη φλογερα..ευτυχως ειναι μακρυα και ευχομαι να μην ειναι μελος του σαιτ αυτου,γιατι δεν τη γλυτωνω τη φλογερα...
Και συνεχιζω με την ιστορια..., τι εχω παθει και εγω αναρωτιεμαι..τελος παντων...
Φτανουμε στις μερες του Χριστιανισμου, οπου εδω διδαξε ο Αποστολος Παυλος τα πρωτα χρονια και ηταν πολυ σημαντικης σημασιας πολη για τους Βυζαντινους.Μετα τη μαχη του Ματζικερτ το 1071 μ.χ, εγινε η πρωτευουσα του σουλτανου των Ρουμ, των Σελτζουκων,(θεορουνται πιο φιλοτεχνοι και πολιτισμενοι απο αλλους ομοθρησκους τους) οι οποιοι επηρεασμενοι απο την Περσικη κληρονομια τους, τη στολισαν με πολλα μνημεια διδοντας μια αιγλη και μεγαλη ακμη στη πολη τους.
Σημερα ειναι πολυ σημαντικη για τους Μουσουλμανους ,μια και εκει ηταν το μερος που εζησε, διδαξε και πεθανε ο μεβλανα(δασκαλος) Τζελαλαντιν Ρουμι , μεγας μυστικιστης του Ισλαμ και μεγαλος ερωτικος ποιητης.Αυτος ειναι και ο εμπνευστης της τελετης των περιστρεφομενων σουφι μιας τελετης απολυτα μυστικιστη ,ιερη που εφθανε στη ενωση με το θειο..
Σε εμας η πολη φαινεται ομορφη, καθαρη με φιλικους και ευγενικους ανθρωπους προθυμους να εξυπηρετησουν και να εξηγησουν ακομη με δυσκολια αφου οι γνωση των αγγλικων ειναι ελαχιστη..
Περπατουσαμε πανω απο 2 ωρες σστους τεραστιους δενδροφυτευμενους δρομους, περνωντας απο παρκα και πλατειες γεματες κοσμο ..
Οι κοπελες οσο μοντερνα και αν ειναι ντυμενες και μακιγιαρισμενες, φορουν τη μαντηλα στο κεφαλι αλλα μια νεα πνοη ανεμου ηθικης και ενδυματολογιας σαν να φυσα στη πολη.Στα παρκα ειδαμε και αρκετες νεαρες οχι μονο χωρις μαντηλα αλλα και με το τσιγαρο στο χερι...κατι αλλαζει και εδω ...Ενα παγωτο και ενας καφες στο υπαιθριο δροσερο καφε στη πλατεια ετσι για να στανιαρουμε λιγο τα ζαχαρα και να ξεπριστουν τα ποδια ....Γυρισαμε στο ξενοδοχειο περνωντας πρωτα απο ενα πολυοροφο πολυκαταστημα, τυπου, μολ, αλλα πανακριβο οποτε γυρισαμε με αδεια χερια ..
Αναγκαστηκα σημερα να φορεσω μαντηλα για να μπω στο ταφο-μουσειο του Μεβλανα..μερες τωρα με τρωει αυτη η εκδοχη του κεφαλομαντηλωματος και ειμαι στο ναι και οχι αλλα λογω του οτι ειναι για λιγη ωρα , δεχομαι με κρυα καρδια και με εντονο δερματικο κνησμο τριχωτου κεφαλης να φορεσω κατι αναλαφρο και να μπω...Το να βγαλω τα παπουτσια δεν με νοιαζει καθολου αρκει να τα ξαναβρω εξω και μη κανω τη ξυπολητη ζητιανα μεχρι να βρω αλλα..
Και μπαινουμε στο ταφο μουσειο..., στολισμενος με χρυσοποικιλτα αραβουργηματα και περσικα χαλια. Παρεα με το μεγαλο δασκαλο -ποιητη ειναι θαμμενοι και αλλοι που το ποσο σπουδαιοι ηταν δηλωνεται απο το μεγεθος του τουρμπανιου που ειναι τοποθετημενο στη ταφοπλακα..Αναμεσα στους ταφους ξεχοριζει και εκεινος του αγαπημενου του Ρουμι, που δολοφονηθηκε απο το χερι του γιου του ιδιου του Ρουμι...τι ιντριγκες και ερωτες κρυφοι, πονεμενοι,καταπιεσμενοι, φονικοι.....
Μουσικα οργανα, κορανια, σπαθια διακοσμουν τις αιθουσες και τοματι σκαλωνει στο πιο ωραιο και παλιο μεταξωτο χαλι του κοσμου ....ενα μεταξωτο χαλι προσευχης του 16 αιωνα που απεικονιζει τη Μεκκα με τη Κααμπα στο πανω μερος ενω στο κατω ειναι διακοσμημενο με λουλουδια και μοτιβα χαται.. Η επιγραφη στη πανω ρουγια οπως λεει και ημανα μου γραφει:εγω ο σουλτανος Γιαβουζ Σελιμ που εχω τη δυναμη και τη δοξα ενος Αλεξανδρου αν και πολλοι Αλεξανδροι θα με υπηρετουσαν και θα με τιμουσαν....;.
Μπραβο εκτιμηση στο Αλεξανδρο ο σουλτανος..(και ηη Αγγελικη κορδωνεται!.)αλλα και ποσοο υπερτιμημενο εχει το εαυτο του....!!!! Και ξαναρχομαι στο χαλι .....λοιπον ηταν αφιερωμα του σουλτανου για το μαυσωλειο του Ρουμι.
Μολις ξεκολησε το ματι μας απο το κρεμασμενοπανεμορφο χαλι μπαινουμε στο Καραται Μεντρεσε με τα γαλαζια πορσελανινα πλακακια με αποτυπωμενα παραστασεις ζωων, ανθρωπων παρ΄ ολη τη απαγορευση του Κορανίου.Φαινεται πως τα πρωτα χρονια του μουσουλμανισμου η μηπως στο συγκεκριμμενο μερος η απαγορευση απεικονισης διαφορων οντων δεν ηταν απολυτη και αυστηρη.
..ΥΠΟΓΕΙΑ ........................
εκλησιες στους βραχους..
Στο Ghereme
ετσι ξεκινα....
εν συνεχεια....
Εκατονταδες επισκεπτες και χιλιαδες μαγαζια και εμποροι, εκανονταδες πολύχρωμα χαλια να αιωρουνται η σε ντανες πανω στους παγκους.., μονο η φωνη της Μιρακακη λειπει απο ολο το σκηνικο...
Ο εμπορικός δρόμος οδηγει στη εισοδο της υπόγεια πολης..Μπροστα μας ανοιγεται η ζωη και η πολη των τρογλοδυτων.. Τεσσερα πατωματα κατω ,αυτα που εχουν ανακαλυψει και διαθεσει στο κοινο , περιμενουν να μας καταπιουν...στενοι λαξεμενοι διαδρομοι, σκαλισμενα δωματια στη πέτρα, χωροι για αποθηκες, για σταυλους , κουζινες,ακομη και μια εκκλησια συστηματα εξαερισμου, υδρευσης , ειναι τα κτισματα της αντεργκραουντ πολης.Μεχρι και 15 χιλιαδες κόσμο μπορουσαν να φιλοξενησουν προσφεροντας τους ασφαλεια και προστασια απο τους βαρβαρους επιδρομεις και οχι μονο για μια και2 μερες, ακομη και μηνες αν ειχαν αποθεματα και νερο, οσπου να φυγουν οι επιδρομεις.Πολλες τετοιες πολεις τριγυρω, 30 το αριθμο αλλα μονο 3 ειναι επισκεψιμες,και ισως να συνδεονται και μεταξυ τους, ετσι πχ εμπαιναν στη Μαλακοπη και εβγαιναν απο καπου αλλου..Μα πως να ηταν αραγε η ζωη εκει μεσα? Χιλιαδες ατομα πατικωμενα με ζωα μακρυα απο το φως, το αερα? Πως ζουσαν, με τι ασχολιονταν? Η ασφαλεια της κρυψωνας και η προστασια απο τους βαρβαρους ξεπερνουσε τις οποιες δυσκολιες και προβληματα. Σαν τροπος προστασιας , αποφυγης επιδρομων η υπογεια ζωη, ειναι γνωστη απο την εποχη των Χετταιων,αν και σε εμας φαινεται ασυληπτο και αδυνατον να τοποθετησουμε τους εαυτους μας μεσα σε αυτο το καδρο...
Ο Σεφερης κανει τους ιδιους περιπου συνειρμους..
..[.μισοκλεινεις τα ματια κι αισθανεσαι να ζωντανευει καπως η απεραντη νεκροπολη τωνκαλογερων.Βλεπεις τους ρασοφορους τρωγλοδυτες να τριγυρνουν μιλιουνια βλοσυροι η θεοπαρμενοι, μεσα στα λαγουμια των βραχων, με τα παθη τους, με τις αναγκες τους, με την εξαρση τους, με τις γνωριμες χειρονομιες .Κι ολοενα με το φοβο μηπως οι βιγλες μηνυσαν τιποτα στους ξενους καβαλαρηδες της αρπαγης, μηπως ηλθε η ωρα να κυλησουν στις πορτες τις μεγαλες μυλοπετρες και να ταμπουρωθουν μεσα στα μοναστηρια:< ιδου ημερα ερχεται καιομενη!!!!!Βοηθα, Κυριε, οσο να περασει και τουτο το κακο!.>..και το 'αλλο και το άλλο.Και δεν υπαρχει τελος για την ανθρωποτητα...].
Με τους φακους αν χειρας και στο κεφαλι σαν τους ανθακορυχους αρχιζουμε τη καταβαση. Και καθε αρχη καλη και ευκολη μεχρι να φρακαρουμε...Η Ευη σαν κλειστοφοβικη δεν ηλθε καθολου και εμεις οι υπολοιποι μισοι αδυνατοι και αλλοι τροφαντοι αερατοι πηραμε τους αρχικα ευκολους διαδρομους. Η πρωτη που εγκατελειψε η Αγγελικη ,εμεις στα γονατα για να μην πω με τη κοιλια συρθηκαμε σε ολα τα πατωματα.Ο τοπικος ξεναγος γνωριζοντας τα σημεια που θα γινοταν ο πολυς συνοστισμος απο τα αλλα γκρουπ μας οδηγουσε σε πιο φαρδιες κοιλοτητες περιμενοντας να προσπερασει το πληθος...Εντυπωση μου εκανε πως δεν αισθανθηκα τη ελλειψη αερα και διαπιστωνω οτι και στα 4 πατωματα υπαρχουν καθετοι τεραστιοι αεραγωγοι...ολαταχουν μελετησει οι τρωγλοδυτες ολα...
Οσο και αν προσεχαμε δεν γλυτωσαμε και τα δυνατα κουτουλιδια κυριως σε στιγμες ποζαρισματος , ευτυχως τα καρουμπαλα δεν θα φαινονται στη φωτογραφια...
Μαζι με το εκτυφλωτικο φως του ήλιου μετα απο ωρα, αντικρυσα και τη Αγγελικη που αλλου, στα μαγαζακια να χαζευει,ειναι η πρωτη φορα που δεν αγοραζει τιποτα και καιγεται απο τη λαχταρα αλλα φαινεται πως το πατριωτικο ενστικτο και ιδεωδες δρα ανατρεπτικα....Δεν λυγισαμε στη θεα των μπορτνοπρασινοκιτρινο χαλι που λεει και η γνωστη Δεσποινα γιατι εχουμε να επισκεφτουμε το μοναστηρι Εσκι Γκιμους( παλιο ασημι) και πρεπει να ειμαστε εκει μεσα στο ωραριο λειτουργιας του...Οσο και να τρεξαμε παλι καθυστερημενοι φτασαμε αλλα αυτη τη φορα ο φυλακας ευγενεστατος μας ανοιξε και περιμενε να τελειωσουμε τη ξεναγηση και χωρις μπαξις...Το μοναστηρι βρεθηκε το 1963 πραγμα που εμποδισε και τη καταστροφη των αγιογραφιων Ειναι σκαλισμενο στο βραχο και με προαυλιο οπου ειναι σπαρμενοι ταφοι των μοναχων, κιονοκρανα και πυθαρια. Σε ορισμενους ανοιχτους ταφους βλεπεις τα οστα των μοναχων να ξεπροβαλουν αναμεσα απο τα χωματα και τα αγριοχορτα...
Μεσα στο μοναστηρι υπαρχουν ζωγραφισμενοι κιονες και αγιογραφιες . Η φιγουρα της χαμογελαστης παναγιας φιγουραρει σε ενα τοιχο,χαμογελαστη, ψηλη και νεαρα , κοριτσι δηλαδη, και ειναι διαφορετικη απο ολες τις αλλες αγιογραφιες που εχουμε δει.Η Ευη η ξεναγος μας αναλυει τις τεχνικες, τις διαφορες, τις επιρρροες και οχι μονο επιβαλει τη απολυτη σιωπη και συνεχη προσοχη μας ,αλλα μας εξεταζει κιολλας. Οι καλοι και προσεχτικοι μαθητες απαντουν σωστα και δικαιως γινονται κατοχοι της φλογερας..και οσοι αναρωτιεστε τι εστι η φλογερα, λεω οτι .η φλογερα ειναι ενα ξεκαρδιστικο ανεκδοτο του Τοτου, ισως και να το ξερετε ,αλλα αν οχι , εχει ως εξης..
... ο Τοτος πασχιζε να απαντησει σε ερωτησεις της δασκαλας μια μερα στο σχολειο αλλα ματαια. Ρωταγε λοιπον η δασκαλα..
-Ποιο παιδακι θα μας δειξει πως θα βαλουμε μια τρυπα σε μια αλλη τρυπα?
Λεγε Ελενιτσα ..
Σηκωνεται η Ελενιτσα και δειχνει πως, κλεινοντας τη παλαμη σχηματιζει μια τρυπακαι την εφαρμοζει στο στομα που ειναι η αλλη τρυπα..
-Μπραβο Ελενιτσα λεει η δασκαλα
-Πως θα βαλουμε 2 τρυπες σε μια τρυπα?
Κυρια!!!! κυρια σηκωνεται ο Τοτος..κουνα τα χερια αλλα η δασκαλα τιποτα, βοβαται τι θα ξεστομησει εκεινοςκαι επιλεγει παλι τη Ελενιτσα που με τη σειρα της διχνει παλι πως γινεται.Σειρα εχουν οι 3 τρυπες μετα οι 4 και οταν τελειωνουν πια οι τρυπες και δεν υπαρχει φοβος και η Ελενιτσα εχει απανρησει σωστα σε ολες , δινει το λογο στο Τοτο που εχει σηκωμενο το χερι..
-Τι θες Τοτο λεει η δασκαλα.
-Να ρωτησω κατι εγω ?απαντα αυτος
-Και δεν ρωτας? Λεει η δασκαλα σιγουρη οτι δεν θα ξεπερασει τα ορια της ευπρεπειας εκεινος.
-Πως μπορουν να μπουν 8 τρυπες σε μια? ρωτα ο Τοτος
-Πως ? Ρωτα η δασκαλα και κανει το μεγα λαθος...
-Μια φλογερα στο κωλο της Ελενιτσας!!!!!!!!απαντα αταραχος εκεινος!!!!!!!!Ετσι και εμεις οποιος προλαβει η ειναι πολυ διαβασμενος ,και απαντα σωστα στις ερωτησεις της ξεναγου,γινεται κατοχος της φλογερας.....
Η μέρα συνεχίζεται με τη επισκεψη στη γνωστη Καισάρεια.
Η πολη των 800.000 χιλιαδων κατοίκων συγχρονη χωρις ιδιαιτερο ανατολιτικο χρωμα, μαλλον πολυχρωμη,βλέποντας τους τεράστιους όγκους των πολυκατοικοιων βαμενα στα χρωμαατα του ουράνιου τοξου και να φτανουν να γλυφουν τους προποδες του βουνου...εικονα που σε απωθει, αλλιως εχεις ονειρευτει τη χωρα του Αη Βασίλη της Καισαρειας...Τωρα αντι για χουρμαδιες ,καμηλες και καμηλιερηδες ,βλεπεις συσκευαστηρια λαχανικων, φρουτων, στιμεντοβιομηχανιες ....
Στο κεντρο, ανοιχτη αγορα ,βλεπεις τα παλια ρωμαικα τειχη, μια μαντρασα δημιουργημα των Σελτζουκων Τουρκων,μια επιβλητικη σε εκταση θρισκευτικη σχολη, και το ταφο μιας συζυγου πασσα...
Λιγο ανατολικα ειναι το παζαρι, ενα πολυχρωμο παζαρι ανατολης...ενα ανακατεμα ρουχων και λαχανικων, γλυκων και καρυκευματων .. Η αγωνιωδη αναζητηση του παστρουμα έλαβε τέλος στη θεα του κατακκοκινοθυ παστου αλλα και σκορδατου κρεατικου τα δε επιφωνηματα δεν ελεγαν να τελειωσουν...Οι λατρεις του παστρουμα εφυγαν κατα αρκετα κιλα βαρυτεροι στα σακκιδια τους..
Ο παντα χιονισμενος Αργαιος 3900 μετρα ψηλος, το βουνο σβημενο ηφαιστειοσυντροφευει τη ματια μας στη επιστροφη.Καθε φορα που το ματι επεφτε στις πλαγιες του που καταληγουν συμμετρικα σε 2 ελεφριες καμπυλες μεχρι τη κορυφη αναρωτιωσουν πως μια τοσο απλη μορφη μπορεσε να γεννησει το αλλοκοτο τοπιο και για να μην αδικησουμε και τα αλλα βουνα που συμετηχαν στη κοινοπραξια αυτη να πουμε οτι ειναι τα ΧασανΝταγ...
..Και επειδη ανεχτηκα ολη τη βρωμοπαστρουμαδα μεσα στο βανακι ,θα αποζημιωθω με μια εξτρα παρακαμψη στα πιο φημισμενα χαμαμ της περιοχης...., οχι βεβαια εγω αλλα και ολες οι αλλες κορασιδες, μονο ο Χρηστος θα απουσιασει απο το μυστηριο αυτο....
Για ποτε ξεφορτωσαμε τους παστρουμαδες, τα ψωνια και το Χρηστο στο ξενοδοχειο δεν λεγεται, αστραπη...πηραμε τα μαγιο και βουρ στη Αvano ,,της οποιας τα τουρκικα μπανια της θα μας αναζωογονησουν...
οπου μια μεσα στη ξυλοεπενδυμενη σαουνα,τη αλλη στη καταπαγωμενη πισινα βροχινου νερου,μετα παλι σαουνα,μετα χαμαμ..σε ενα τεραστιο δωματιο που δεν βλεπεις ουτε τη μυτη σου απο το ατμο,απλωνουμε τα κορμια μας πανω σε ενα στρογγυλο μαρμαρινο τραπεζι που γλυστρα του διαόλου απο τις σαπουναδες...σΤΗ
στη μια πλευρα του μαρμαρινου αυτου μπανιου υπαρχουν εσωχες με τραπεζι οπου ξαπλωνεις και τα επιτηδεια χερια δυο νεαρων και ομορφων τουρκων κανουν μασαζ..διπλα μια σειρα απο βρυσες τρεχουν παγωμενο νερο και με 2 σιγκλια ριχνεις διαδοχικα πανω σου μεχρι να ελθει η σειρα σου στο μασαζοτραπεζο...Περιττο να αναλυσω τα σχολια και τα αστεια , το θαυμασμο για αυτα νεαρα τουρκοπουλα,να σημειωσω μονο πως στοΧρηστο που εν τω μεταξυ λυσαξε στις κλησεις δεν ειπαμε κουβεντα για την ομορφια , το νεαρο της νιοτης των μασερ...
Στο σαλονι αναμονης μεχρι να ελθει το κουφετακι, ο ξεναγος μας , ετσι τον φωναζουμε για τα νιατα του και τα μεγαλα γαλαζοπρασινα ματια του,απολαυσαμε ενα ζεστο τσαι...,οση ωρα στεγνωναμε τα μαλλια, αλοιφαμε με κρεμες το προσωπο,.Ειναι στιγμες οικιες χαλαρες, ειναι το τελος μιας γεματης μερας με το καλυτερο τροπο...
Πετωντας αναλαφρες σαν πουπουλα ανεβηκαμε στο ξενοδοχειο και ετοιμαστηκαμε για το βραδυνο φαι..
Με κοπο εκλεισα τη βαλιτσα, τι την ηθελα τη μικρη?αφου ξερω πως θα ψωνησω γιατι επιμενω να ψαχνω βαλιτσα μετα?Ειναι και το χαλι που πιανει ολο το χωρο γμτ..Ευτυχως αυριο φευγουμε για το Προκοπι, και τα ψωνια τελος , οτι πηρα -πηρα...
Εμ δε... το κουφετακι λοιπον που με παρακολουθει να ξεροσταλιαζω στα χαλια και να μου τρεχουν τα σαλια εχει πιασει το νοημα και πρωι -πρωι αντι για το δρομο στο Προκοπι, ,βρισκομαι στη αυλη ενος εργαστηριου χαλιων..Τα χασαμε και ρωταγαμε η μια τη αλλη , μα ποιος του ειπε να ελθουμε εδω και απαντησση δεν περναμε...οσπου στο τελος μας το ειπε ο ιδιος...δεν πρεπει να φυγεται χωρις να δειτε τουτο εδω το χωρο...
Σιγουρα..τι να κανουμε, οχι σπρωχτοι βεβαια χυθηκαμε στις σκαλες και στις αιθουσες επιδειξης χαλιων..
Το οτι σου φευγει το κερβελο απο τα χρωματα, τα σχεδια , τη ποιοτητα να πω ειναι λιγο...Τα χερια μου υδρωνουν σφιγγουν και εχω τα θαρη μου πως οι αλλες θα με αποτρεψουν απο τις χαλοαγορες..Ατυχησα ομως γιατι και εκεινες εχουν χαζεψει και βρεθηκα με το Χρηστο που και αυτος ειναι λατρης του χαλιου, να παζαρευομαι σχεδια και κομματια υπο την προτροπη των αλλων...ακους εκει αντι να μας τραβηξουν απο το αυτι, μας εσπρωχναν να κυλιστουμε οσο πιο βαθια στο κοσμο του χαλιου..Και πριν καλα καλα λαλησει τρεις...βρεθηκα με 3 χαλια και με αλλα 2 ο Χρηστος....Να δουμε που θα τα βαλουμε..γιατι ειχαμε αγορασει και απο την προηγουμενη και αλλα....Ο καταστηματαρχης χαμογελαστος , ας εκανε και αλλιως, μας εκανε τεμεναδες εκτος απο καφε και τσαι και φυσικα και πολυ μα παρα πολυ καλες τιμες...και να κλεισει με μια βαθια υποκληση στο προβγαλμα μας λεγοντας...ευχαριστουμε που βοηθατε τη τουρκικη οικονομια...,που ευτυχως δεν το ακουσε η Αγγελικη γιατι δεν θα γλυτωνε το εγκεφαλικο.....
Το Προκοπι(Ουργκιουπ) ενα ωραιοτατο γραφικο χωριο με πολλα μαγαζια με αντικες.Μας κανει εντυπωση η απολυτη καθαριοτητα που επικρατει παντου, η ευγενεια των κατοικων σε καθε ερωτηση μας ... Τα σπιτια κουκλιστικα, βαμμενα με τα γηινα χρωματα, ακομη και αυτα που ειναι σκαμμενα μεσα στους βραχους εχουν ενα ομοιμορφο βαψιμο, παραθυρο, καγκελο..., τωρα τελευταια πολλα απο αυτα εχουν μετατραπει σε ξενοδοχεια
και ο επισκεπτης εχει τη αισθηση οτι ζει για λιγο πισω στο χρονο...
Δεν παραλειψαμε το προσκυνημα στο Νεφσεχηρ και ο Χρηστος φωτογραφιζεται μπροστα απο τη πινακιδα της πολης , της πολης που γεννηθηκαν οι προγονοι του,και μας εξομολογειται οτι αυτος ειναι και ο λογος του ταξιδιου του , ενα σακκουλακι χωμα ειναι αυτο που παιρνει μαζι του ,αναμνηση ...Ψαχνουμε για την ελληνικη γειτονια, βρισκουμε τη εκκλησια με το μεγαλο καμπαναριο , διασχιζουμε τη πολη , ο Χρηστος αν και δεν εζησε εδω ποτε, δακρυζει ,., βλεπουμε τα παιδια με τις σχολικες ποδιες να παιζουν στα σοκκακια ενω οι γυναικες με τα σαλβαρια και τυλιγμενες με μαντηλες καθωνται καταχαμα στις αυλες τους..
Απαλαγμενοι απο τη θλιψη των αναμνησεων , ολοι μας, γιατι ειμαστε μια μικρη αλλα δεμενη ομαδα, φιλοι απο παλια , φταωουμε στο Σουλτανχανι στο Obruk.Απο εδω θα παρακολουθησουμε τo μοναδικο φυσικο και οχι συχνο φαινομενο της ηλιακης εκκλειψης. Οση ωρα η Ευη εξηγουσε τα περι του φαινομενου ,εγω ασχολιομουν με τους φακους και τις μηχανες , γιατι ειχα στοχο να συλλαβω καθε λεπτο αποτη διωρη διαρκεια της. Εχοντας μαζι μου ακτινολογικα φιλμ, φιλτρα και διαφορα , εκοψα για καθε φακο μηχανης το αναλογο μεγεθος ακτινογραφιας , εφαρμοσα πανω και ετσι θα προσπαθουσα να φωτογραφησω τον ηλιο να χανεται και να ξαναγενιεται...
Η Ευη λοιπον ειπε , απο οσα ακουσα, τη φλογερα φυσικα δεν τη πηρα εγω στο τελος, ετουτη εδω η εκκλειψη θα ξεκινησει απο τη Βραζιλια και θα τελειωσει με τη δυση του ηλιου στη Μογγολια , και ο τοπος που ηλθαμε ειναι ακριβως στη πορεια της...Εδω θα κρατησει 2 ωρες και 30 λεπτα και ειδη απο τα παραθυρα του βαν βλεπουμε το ηλιο να εχει αρχησει να χανει το στρογγυλο σχημα του και να φαινεται το πρωτο δαγκωμα της σεληνης..Σιγα σιγα σκοτεινιαζει , ο κοσμος παει και ερχεται κοιτωντας κλεφτα τον ουρανο, ενω ο ηλιος ολοενα μικραινει.. χανεται η λαμψη, η ζεστη και μια σκοτεινια απλωνεται παντου, ενα παγωμενο αερακι φυσα ,κατι το αποκοσμο συντελειται ακομη και ο δεμενος σκυλος αρχιζει να γαυγιζει ανησυχος να κουνα την ουρα να πηδα..Μια ανατριχηλα και ενα κρυος ιδρωτας με διαπερνα την ωρα που στο φακο της μηχανης βλεπω να χανεται ο ηλιος ,..το σκοταδι απλωθηκε και ταα φωτα της πολης αναψαν ενω στο οριζοντα εβλεπες ενα ροδοχρωμο φως σαν σε σουρουπο...και ολο αυτο το αποκοσμο κρατησε 2 λεπτα και 30 δευτερα...τοσο εκανε να λαμψει ξανα ο ηλιος ...ενα θεαμα καταπληχτικο...εγω χαρουμενη που ολα αυτα αποτυπωθηκαν στα μεγαπιξελ των μηχανων τα επιδυκνυω με περισσο καμαρι σαν ρεπορτε του νατσιοναλ γεογκραφικ, στους αλλους ....
Η ξεναγηση στο σουλτανχανι εγινε με το καινουργιο ηλιακο φως...ενα χανι 14 στρεμματων και ειναι το μεγαλυτερο και καλοδιατηρημενο καραβανσεραι.Πως να φανταστεις αυτο το μερος γεματο με ανθρωπους ,αλογα , καμηλες..Στο ισογειο υπαρχουν οι σταυλοι οπου εδεναν τα ζωα, και αρκετες μεγαλες αιθουσες που μαζευονταν ο κοσμος.
Εδω η 3ημερη αναυση και διαμονη ηταν ελευθερη, εισφορες για εισοδο και διαμονη πληρωναν μονο τα εμπορευματα, σου εκοβε τη ορεξη δηλ για επ αοριστο διακοπες σε κοσμοπολιτικα μερη, αλλα μετα το 3ημερο αλλος τιμοκαταλογος εφαρμοζονταν...και αυτο γιατι επρεπε να φιλοξενηθουν οι νεοι ταξιδιωτες με τα εμπορευματα τους....
Το βανακι μας φερνει σε ενα αλλο ερειπομενο χανι, το Obruk.Καταχαμα σπαρμενες επιγραφες στα ελληνικα, μαρμαρα με σταυρους Μαλτας ενσωματωμενα μεσα στους γκρεμισμενους τοιχους , μια ιστορια θαμμενη στα χορταρια και που τελειωνει σε ενα θαυμα...στη ανατολικη πλευρα με το που βγαζεις το ποδι εξω απο το σπασμενο σκαλοπατι, νομιζεις πως πεφτεις στο κενο...γιατι στα 3 μετρα πιο εκει, μια τεραστια λιμνη κρατηρας,ολοστρογγυλη χασκει σε αρκετο βαθος...Τι εγινε παλι εδω? Υπολογιζουν οτι ηταν μεσα σε σπηλαιο αλλα γκρεμιστηκε η οροφη του αποκαλυπτοντας τη λιμνη..,κατι σαν τη λιμνη της Μελισσανης στη Κεφαλονια αλλα οχι τοσο ομορφη πρεπει να ομολογησω...
Μετα το μεσημερακι , πηραμε το δρόμο για το Ικόνιο, τη πόλη των Σουφηδων και των αυστηρων νομων του Ισλαμ..Βεβαια πριν απο αυτο , ειχε αλλη ιστορια, υπηρξε πιο αρχαια , με μια ιστορια περιπου 4000 χρονων απο την εποχη των χετταιων τους οποιους διαδεχτηκαν οι Φρύγες,οι Λύδες και οι Πέρσες . Δεν απουσιασε φυσικα και ο δικος μας ο Αλεξανδρος ο Μεγας που την ειχε βαση των στρατευματων για την εκστρατεια κατα των Περσων. Μετα περιηλθε στους Σελευκιδες, στο βασίλειο της Περγαμου, ωσπου το 133 π.χ περασε στους Ρωμαιους που την ενεταξαν στη επαρχια της Γαλατιας με το ονομα Κλαυδεικονιεων. Και το ονομα της πολης προερχεται απο τη λεξη εικονα που παραπεμπει στο μυθο του Περσεα που ηταν πολυ διαδεδομενος στη περιοχη αυτη και στο κεφαλι της Μεδουσας που σκοτωσε ο ηρωας και το οποιο οποιος το εβλεπε, πετρωνε..Το 25 π.χ η Ρωμαικη αυτοκρατορια εγκαταστειει στη περιοχη τους παλαιμαχους λεγεωναριους. Τωρα οσοι αγαπουν τον αστεριξ θα φερουν στη μνημη τους γεγονοτα και ιστοριες που εχουν τις ριζες τους εδω .. Στη σκεψη μου ενω γραφω ολα αυτα δεν μπορω να μην θυμηθω τη ξεναγο που θα χαιροταν ολως ιδιαιτερως για τη μορφωση μου και θα μου παρεδειδε τη φλογερα..ευτυχως ειναι μακρυα και ευχομαι να μην ειναι μελος του σαιτ αυτου,γιατι δεν τη γλυτωνω τη φλογερα...
Και συνεχιζω με την ιστορια..., τι εχω παθει και εγω αναρωτιεμαι..τελος παντων...
Φτανουμε στις μερες του Χριστιανισμου, οπου εδω διδαξε ο Αποστολος Παυλος τα πρωτα χρονια και ηταν πολυ σημαντικης σημασιας πολη για τους Βυζαντινους.Μετα τη μαχη του Ματζικερτ το 1071 μ.χ, εγινε η πρωτευουσα του σουλτανου των Ρουμ, των Σελτζουκων,(θεορουνται πιο φιλοτεχνοι και πολιτισμενοι απο αλλους ομοθρησκους τους) οι οποιοι επηρεασμενοι απο την Περσικη κληρονομια τους, τη στολισαν με πολλα μνημεια διδοντας μια αιγλη και μεγαλη ακμη στη πολη τους.
Σημερα ειναι πολυ σημαντικη για τους Μουσουλμανους ,μια και εκει ηταν το μερος που εζησε, διδαξε και πεθανε ο μεβλανα(δασκαλος) Τζελαλαντιν Ρουμι , μεγας μυστικιστης του Ισλαμ και μεγαλος ερωτικος ποιητης.Αυτος ειναι και ο εμπνευστης της τελετης των περιστρεφομενων σουφι μιας τελετης απολυτα μυστικιστη ,ιερη που εφθανε στη ενωση με το θειο..
Σε εμας η πολη φαινεται ομορφη, καθαρη με φιλικους και ευγενικους ανθρωπους προθυμους να εξυπηρετησουν και να εξηγησουν ακομη με δυσκολια αφου οι γνωση των αγγλικων ειναι ελαχιστη..
Περπατουσαμε πανω απο 2 ωρες σστους τεραστιους δενδροφυτευμενους δρομους, περνωντας απο παρκα και πλατειες γεματες κοσμο ..
Οι κοπελες οσο μοντερνα και αν ειναι ντυμενες και μακιγιαρισμενες, φορουν τη μαντηλα στο κεφαλι αλλα μια νεα πνοη ανεμου ηθικης και ενδυματολογιας σαν να φυσα στη πολη.Στα παρκα ειδαμε και αρκετες νεαρες οχι μονο χωρις μαντηλα αλλα και με το τσιγαρο στο χερι...κατι αλλαζει και εδω ...Ενα παγωτο και ενας καφες στο υπαιθριο δροσερο καφε στη πλατεια ετσι για να στανιαρουμε λιγο τα ζαχαρα και να ξεπριστουν τα ποδια ....Γυρισαμε στο ξενοδοχειο περνωντας πρωτα απο ενα πολυοροφο πολυκαταστημα, τυπου, μολ, αλλα πανακριβο οποτε γυρισαμε με αδεια χερια ..
Αναγκαστηκα σημερα να φορεσω μαντηλα για να μπω στο ταφο-μουσειο του Μεβλανα..μερες τωρα με τρωει αυτη η εκδοχη του κεφαλομαντηλωματος και ειμαι στο ναι και οχι αλλα λογω του οτι ειναι για λιγη ωρα , δεχομαι με κρυα καρδια και με εντονο δερματικο κνησμο τριχωτου κεφαλης να φορεσω κατι αναλαφρο και να μπω...Το να βγαλω τα παπουτσια δεν με νοιαζει καθολου αρκει να τα ξαναβρω εξω και μη κανω τη ξυπολητη ζητιανα μεχρι να βρω αλλα..
Και μπαινουμε στο ταφο μουσειο..., στολισμενος με χρυσοποικιλτα αραβουργηματα και περσικα χαλια. Παρεα με το μεγαλο δασκαλο -ποιητη ειναι θαμμενοι και αλλοι που το ποσο σπουδαιοι ηταν δηλωνεται απο το μεγεθος του τουρμπανιου που ειναι τοποθετημενο στη ταφοπλακα..Αναμεσα στους ταφους ξεχοριζει και εκεινος του αγαπημενου του Ρουμι, που δολοφονηθηκε απο το χερι του γιου του ιδιου του Ρουμι...τι ιντριγκες και ερωτες κρυφοι, πονεμενοι,καταπιεσμενοι, φονικοι.....
Μουσικα οργανα, κορανια, σπαθια διακοσμουν τις αιθουσες και τοματι σκαλωνει στο πιο ωραιο και παλιο μεταξωτο χαλι του κοσμου ....ενα μεταξωτο χαλι προσευχης του 16 αιωνα που απεικονιζει τη Μεκκα με τη Κααμπα στο πανω μερος ενω στο κατω ειναι διακοσμημενο με λουλουδια και μοτιβα χαται.. Η επιγραφη στη πανω ρουγια οπως λεει και ημανα μου γραφει:εγω ο σουλτανος Γιαβουζ Σελιμ που εχω τη δυναμη και τη δοξα ενος Αλεξανδρου αν και πολλοι Αλεξανδροι θα με υπηρετουσαν και θα με τιμουσαν....;.
Μπραβο εκτιμηση στο Αλεξανδρο ο σουλτανος..(και ηη Αγγελικη κορδωνεται!.)αλλα και ποσοο υπερτιμημενο εχει το εαυτο του....!!!! Και ξαναρχομαι στο χαλι .....λοιπον ηταν αφιερωμα του σουλτανου για το μαυσωλειο του Ρουμι.
Μολις ξεκολησε το ματι μας απο το κρεμασμενοπανεμορφο χαλι μπαινουμε στο Καραται Μεντρεσε με τα γαλαζια πορσελανινα πλακακια με αποτυπωμενα παραστασεις ζωων, ανθρωπων παρ΄ ολη τη απαγορευση του Κορανίου.Φαινεται πως τα πρωτα χρονια του μουσουλμανισμου η μηπως στο συγκεκριμμενο μερος η απαγορευση απεικονισης διαφορων οντων δεν ηταν απολυτη και αυστηρη.
..ΥΠΟΓΕΙΑ ........................
εκλησιες στους βραχους..
Στο Ghereme
ετσι ξεκινα....
εν συνεχεια....
