silversurfer
Moderator
- Μηνύματα
- 2.497
- Likes
- 4.595
- Επόμενο Ταξίδι
- Τοσκάνη
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γύρος Του Κόσμου
Noto
Άλλη μια μέρα στο δρόμο με σκοπό να επισκεφθούμε την Val Di Noto (επαρχία του Noto) και τις πανέμορφες μικρές πόλεις που είναι χτισμένες σε προνομιούχες τοποθεσίες. Καταστράφηκαν σχεδόν ολοσχερώς σε ενα μεγάλο σεισμό το 1693 και ξαναχτίστηκαν με το ιδιαίτερο αυτό στυλ της εποχής (Baroque), ενώ σήμερα αποτελούν όλες UNESCO sites.
Στόχος μας να καταφέρουμε να δούμε τουλάχιστον 3 απο αυτές στο διήμερο που ακολουθούσε. Πρώτη στάση η πόλη του Noto η οποία είναι κ πολύ κοντά στις Συρρακούσες, μόλις 35 λεπτά. Λίγο εκεί μπερδευτήκαμε μεχρι να βρούμε το parking, φοβούμενοι μην μπούμε σε καμιά ZTL (ζώνη περιορισμένης κυκλοφορίας). Το Νοτο μοιάζει με πόλη που κάποιος αρχιτέκτονας είπε «ας το παρακάνουμε λίγο». Όλα χρυσίζουν, όλα έχουν καμπύλες, κάπου κάπου πετάγεται κ ενας γάμος στη μέση της πλατείας.
Εκεί εντοπίσαμε ένα τραπεζάκι σε ένα γουστόζικο καφέ με τραπεζάκια έξω όπου είχαν ωραία θέα (έβλεπαν ή στο εξίσου εντυπωσιακό δημαρχείο είτε στο ναό, δεν θυμάμαι κ πολύ καλά αφου την περισσότερη ώρα έπαιζα «φούσκες» με το κορίτσι μου). Φάγαμε κ κρουασάν, ήπιαμε κ καφέ κ στο τέλος χτυπήσαμε κ ενα gelato κ όταν πια ήταν αδύνατο να κρατήσουμε τη μικρή, ξεκινήσαμε να βολτάρουμε κ να βγάλουμε κ καμιά φωτο.
Δεν μπήκαμε μέσα σε κανένα απο τα εντυπωσιακά κτήρια (τόσα σκαλοπάτια που να τα ανέβω με το καρότσι) κ σε μια πλατειούλα ανακαλύψαμε (aka η μικρή είδε απο μακρυά κ μας επέβαλλε να πάμε) το trenino barocco
Πριν μερικά χρόνια έβλεπα αυτους που ανέβαιναν σε αυτά τα τουριστικά τρενάκια κ μέσα μου κορόιδευα
-- να λοιπόν που οτι κοροϊδεύεις το λούζεσαι, καθώς η μικρή ως άλλος Sheldon Cooper βλέπει τρενάκια κ παθαίνει αμοκ !!! Βόλτα με το τρενάκι λοιπόν σε ολα τα μήκη κ πλάτη της παλιάς πόλης κ ομολογώ οτι μας (μου) γλίτωσε αρκετό κόπο απτο να σπρώχνω το καρότσι στα στενά. Ωραίες εκκλησίες κ κτήρια χτισμένα με αυτό το όμορφο για το μάτι baroque style. Μετά το τέλος της διαδρομής είχαμε ενα μικρό δράμα («θέλω κ άλλο») μέχρι που πείσαμε τον οδηγό να το παίξει λίγο αυστηρός κ να κάνει πως μας διώχνει.
Με το εισητήριο δικαιούμασταν έκπτωση στα αντίστοιχα τρενάκια στις υπόλοιπες κοινότητες της κοιλάδας του Noto οπότε ... ξέραμε τι θα κάναμε αύριο
Ο δρόμος μέχρι τη Ragusa Ibla οπου θα διανυκτερεύαμε ήταν περίπου μια ώρα κ περνούσε απο την Modica την οποία θέλαμε επίσης να δούμε. Εν τέλει αποφασίσαμε να την επισκεφθούμε την επόμενη μέρα. Η Ragusa Ibla (δλδ η παλιά πόλη της Ragusa, για να φτάσεις περνάς απτο νέο κομμάτι της πόλης) είχε ίσως το πιο δραματικό setting έτσι χτισμένη όπως είναι. Έχει ενα μεγάλο δημοτικό parking λίγο έξω με διαφορετικές όμως διαβαθμίσεις (δλδ είχε κ κίτρινες κ μπλε κ άσπρες οι οποίες είναι οι μόνες δωρεάν). Όταν φτάσαμε ήταν όλες κατειλημμένες, συνεπώς το άφησα προσωρινά σε μπλε κ ξεκίνησα το ξεφόρτωμα. Το AirBnb ήταν ευτυχώς κοντά όμως παρόλ’αυτά έπρεπε να ανέβουμε μια μεγάλη σκάλα απτο parking που οδηγούσε στα σπίτια κ μέσα στο κτήριο άλλους 2 ορόφους (καθώς φυσικά παλιά πόλη κ ασανσέρ δεν πάνε μαζί).
Εκεί ο silversurfer τα χρειάστηκε αρκετά (είχαμε μια μεγάλη 20κιλη βαλίτσα + κανα 2 μικρές τσάντες + φυσικά το παιδί το οποίο δεν μπορούσε/ήθελε να ανέβει σκαλοπάτια
Αφού έκανα κανα 2-3 δρομολόγια πάνω κάτω, εδέησε να ξεπαρκάρει κάποιος που ήταν σε λευκή διαβάθμιση κ εξασφαλίσαμε κ το parking μας. Ίσα ίσα κάναμε ενα γρήγορο ντουζάκι καθώς η μικρή πεινούσε κ δεν παίζουμε με αυτά. Εντόπισα ενα μαγαζί με καλές κριτικές σε μια πλατειούλα που ήταν προσβάσιμη κ απτον δρόμο ώστε να πηγαίνει άνετα το καρότσι κ ξεκινήσαμε.
Το μαγαζάκι αποδείχθηκε γουστόζικο και παραγγείλαμε handmade pasta κ ένα βραστό αυγό για τη μικρή με ένδειξη «κατεπείγον». Άλλη μια φορά έχω φάει τόσο απίστευτα μακαρόνια στη ζωή μου, σε ένα εστιατόριο στο Ανακάπρι όπου είχα πάει συστημένος. Εγώ πήρα ένα traditional πιάτο του Νότο με Ragu τα οποία απο πάνω είχαν ένα είδος κρούστας. Γλύψαμε κ τα πιάτα μιλάμε κ μου έκαναν εντύπωση οι πολύ προσιτές τιμές για την ποιότητα που φάγαμε (σε σχέση με αυτά που ειδαμε πχ στις Συρακούσες), βέβαια ολα είναι προσφορά κ ζήτηση.
Γυρίσαμε με ανεβασμένη διάθεση κ επιδοθήκαμε σε ενα μινι photoshooting καθώς το βράδυ με το φωτισμό το μέρος είναι πολύ ατμοσφαιρικό.
Άλλη μια μέρα στο δρόμο με σκοπό να επισκεφθούμε την Val Di Noto (επαρχία του Noto) και τις πανέμορφες μικρές πόλεις που είναι χτισμένες σε προνομιούχες τοποθεσίες. Καταστράφηκαν σχεδόν ολοσχερώς σε ενα μεγάλο σεισμό το 1693 και ξαναχτίστηκαν με το ιδιαίτερο αυτό στυλ της εποχής (Baroque), ενώ σήμερα αποτελούν όλες UNESCO sites.
Στόχος μας να καταφέρουμε να δούμε τουλάχιστον 3 απο αυτές στο διήμερο που ακολουθούσε. Πρώτη στάση η πόλη του Noto η οποία είναι κ πολύ κοντά στις Συρρακούσες, μόλις 35 λεπτά. Λίγο εκεί μπερδευτήκαμε μεχρι να βρούμε το parking, φοβούμενοι μην μπούμε σε καμιά ZTL (ζώνη περιορισμένης κυκλοφορίας). Το Νοτο μοιάζει με πόλη που κάποιος αρχιτέκτονας είπε «ας το παρακάνουμε λίγο». Όλα χρυσίζουν, όλα έχουν καμπύλες, κάπου κάπου πετάγεται κ ενας γάμος στη μέση της πλατείας.


Εκεί εντοπίσαμε ένα τραπεζάκι σε ένα γουστόζικο καφέ με τραπεζάκια έξω όπου είχαν ωραία θέα (έβλεπαν ή στο εξίσου εντυπωσιακό δημαρχείο είτε στο ναό, δεν θυμάμαι κ πολύ καλά αφου την περισσότερη ώρα έπαιζα «φούσκες» με το κορίτσι μου). Φάγαμε κ κρουασάν, ήπιαμε κ καφέ κ στο τέλος χτυπήσαμε κ ενα gelato κ όταν πια ήταν αδύνατο να κρατήσουμε τη μικρή, ξεκινήσαμε να βολτάρουμε κ να βγάλουμε κ καμιά φωτο.

Δεν μπήκαμε μέσα σε κανένα απο τα εντυπωσιακά κτήρια (τόσα σκαλοπάτια που να τα ανέβω με το καρότσι) κ σε μια πλατειούλα ανακαλύψαμε (aka η μικρή είδε απο μακρυά κ μας επέβαλλε να πάμε) το trenino barocco
Πριν μερικά χρόνια έβλεπα αυτους που ανέβαιναν σε αυτά τα τουριστικά τρενάκια κ μέσα μου κορόιδευα


Με το εισητήριο δικαιούμασταν έκπτωση στα αντίστοιχα τρενάκια στις υπόλοιπες κοινότητες της κοιλάδας του Noto οπότε ... ξέραμε τι θα κάναμε αύριο

Ο δρόμος μέχρι τη Ragusa Ibla οπου θα διανυκτερεύαμε ήταν περίπου μια ώρα κ περνούσε απο την Modica την οποία θέλαμε επίσης να δούμε. Εν τέλει αποφασίσαμε να την επισκεφθούμε την επόμενη μέρα. Η Ragusa Ibla (δλδ η παλιά πόλη της Ragusa, για να φτάσεις περνάς απτο νέο κομμάτι της πόλης) είχε ίσως το πιο δραματικό setting έτσι χτισμένη όπως είναι. Έχει ενα μεγάλο δημοτικό parking λίγο έξω με διαφορετικές όμως διαβαθμίσεις (δλδ είχε κ κίτρινες κ μπλε κ άσπρες οι οποίες είναι οι μόνες δωρεάν). Όταν φτάσαμε ήταν όλες κατειλημμένες, συνεπώς το άφησα προσωρινά σε μπλε κ ξεκίνησα το ξεφόρτωμα. Το AirBnb ήταν ευτυχώς κοντά όμως παρόλ’αυτά έπρεπε να ανέβουμε μια μεγάλη σκάλα απτο parking που οδηγούσε στα σπίτια κ μέσα στο κτήριο άλλους 2 ορόφους (καθώς φυσικά παλιά πόλη κ ασανσέρ δεν πάνε μαζί).

Εκεί ο silversurfer τα χρειάστηκε αρκετά (είχαμε μια μεγάλη 20κιλη βαλίτσα + κανα 2 μικρές τσάντες + φυσικά το παιδί το οποίο δεν μπορούσε/ήθελε να ανέβει σκαλοπάτια
Το μαγαζάκι αποδείχθηκε γουστόζικο και παραγγείλαμε handmade pasta κ ένα βραστό αυγό για τη μικρή με ένδειξη «κατεπείγον». Άλλη μια φορά έχω φάει τόσο απίστευτα μακαρόνια στη ζωή μου, σε ένα εστιατόριο στο Ανακάπρι όπου είχα πάει συστημένος. Εγώ πήρα ένα traditional πιάτο του Νότο με Ragu τα οποία απο πάνω είχαν ένα είδος κρούστας. Γλύψαμε κ τα πιάτα μιλάμε κ μου έκαναν εντύπωση οι πολύ προσιτές τιμές για την ποιότητα που φάγαμε (σε σχέση με αυτά που ειδαμε πχ στις Συρακούσες), βέβαια ολα είναι προσφορά κ ζήτηση.
Γυρίσαμε με ανεβασμένη διάθεση κ επιδοθήκαμε σε ενα μινι photoshooting καθώς το βράδυ με το φωτισμό το μέρος είναι πολύ ατμοσφαιρικό.
