silversurfer
Moderator
- Μηνύματα
- 2.497
- Likes
- 4.595
- Επόμενο Ταξίδι
- Τοσκάνη
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γύρος Του Κόσμου
Cefalu
Διασχίζουμε όλη την κεντρική Σικελία κ απο τα Νότια κατευθυνόμαστε στο βόρειο κομμάτι του νησιού και συγκεκριμένα προς Cefalu. Ο δρόμος είναι στο μεγαλύτερο κομμάτι του Autostrada κ η οδήγηση άνετη. Όσο πλησιάζαμε, ο τεράστιος βράχος της πόλης ξεπρόβαλε εντυπωσιακός, κάθετος, επιβλητικός. Ένα φυσικό θαύμα σχεδόν 270 μέτρων απομεινάρι ηφαιστειακής δραστηριότητας. Η θέση του πάνω απο την πόλη είναι τόσο δραματική που δεν είναι τυχαίο πως πήρε το όνομά της απο αυτόν : αρχαία ελληνική λέξη Κεφαλοίδιον γιατι απο μακριά μοιάζει με ανθρώπινο κεφάλι (?) --- νταξει έπιναν κ πολύ κρασί οι αρχαίοι έλληνες
Εμείς μέναμε εκτός πόλης σε μια βίλα με καταπληκτική θέα, ανηφορικό δρόμο με στροφές, τόσο στενό που σε μερικά σημεία νιώθεις πως μπορείς να πιάσεις τον τοίχο. Πριν ξεκινήσουμε την ανηφόρα, προνοήσαμε να κάνουμε μια στάση σε supermarket για τυριά, προσούτο, αυγά ,κρασί κ διάφορα άλλα φαγώσιμα καθώς κ pampers. ΟΛΑ πο φτηνά απο οτι στην Ελλάδα
Το βράδυ το περάσαμε στο μπαλκόνι με θέα τη φωτισμένη Cefalu σε ένα σκηνικό που δικαίωσε κάθε στροφή για να φτάσουμε εκεί, ήταν το καλύτερο δείπνο.
\
Την επομένη αφού κάναμε check-out , παρκάραμε σε ενα κεντρικό parking και ξεκινήσαμε την περιήγηση με πρώτη στάση την παιδική χαρά – γιατί υπάρχουν κ προτεραιότητες
Μετά βόλτα στα σοκάκια της Cefalu - στενά γεμάτα φως κ μικρές λεπτομέρειες σαν κινηματογραφικό σκηνικό με πέτρινα κτίρια, καμάρες, ξύλινα παντζούρια κ γραφικές γλάστρες.
Καθίσαμε για καφέ στην κεντρική πλατεία όπου ο χρόνος κυλούσε αργά κ είχε κ εναν καθεδρικό στο background στον οποίο δεν μπήκαμε ποτέ.
Ο δρόμος προς την παραλία κ τα χαρακτηριστικά σπιτάκια περνούσε απο πλήθος απο μαγαζάκια όπου χαζεύαμε κ προμηθευτήκαμε κ κάποια γουστόζικα γυαλιά ηλίου για μικρούς κ μεγάλους. Στην παραλία (Molo di Cefalu) καραούλι για να πιάσουμε ενα απο τα παγκάκια με θέα θάλασσα, παζάρι με πλανόδιους για κάτι όμορφο που βάλαμε στο μάτι, αραλίκι κ photoshoot.
Παρότι Μάιος στην παραλία υπήρχε αρκετός κόσμος που βουτούσε στο νερό ή απλά έκανε ηλιοθεραπεία. Η Cefalu μας έδειξε οτι δεν χρειάζονται μουσεία ή φοβερά landmarks για να νιώσεις όμορφα σε ενα μέρος. Επιστροφή στο αυτοκίνητο, φαγητό στο χέρι κ φύγαμε.
1 ώρα κ 50 λεπτά έλεγε το navigator του αυτοκινήτου για Μεσσίνα όπου (κακώς νομίζαμε οτι) θα παίρναμε το πλοίο για Villa San Giovanni στην ηπειρωτική Ιταλία. Ο δρόμος autostrada, τα τούνελ απίστευτα (λέμε κ μεις οτι έχουμε τουνελ στο δρόμο για τα Γιάννενα, τι να πουν κ οι Ιταλοί δλδ) κ κάπου εκεί πληρώσαμε κ την πρώτη κ μοναδική φορά σε διόδια (8 €).
Μπαίνοντας στην πόλη χάσαμε χρόνο στο εξης : βρίσκουμε ενα βενζινάδικο λίγο πριν το λιμάνι κ λέμε, αντε ας χώσουμε ενα 50ρικο να φουλάρουμε. Το βενζινάδικο ηταν κλειστό (self-service) αλλα ο silversurfer είχε πάρει πια το κολάι. Χώνει τα 50, αρπάζει τη μάνικα άλλα διαπιστώνει οτι δεν φτάνει στην υποδοχή καθώς το αυτοκίνητο ειναι ανάποδα. Την αφήνει κάτω, κάνει γρήγορα αναστροφή το όχημα, πάει να ξαναβάλει βενζίνη άλλα ... ΤΖΙΦΟΣ !!!
Οτι κ αν προσπάθησε, βενζίνη το μηχάνημα δεν έβγαζε
Ρωτούσε ξαναρωτούσε εκει κατι άλλους Ιταλούς με νοηματική, τίποτα και αυτοί. Τρελαθήκαμε, οχι κ να μας φάνε το πενηντάρικο. Παίρνουμε λοιπόν την απόδειξη κ πεταγόμαστε σε ενα άλλο πρατήριο της ίδιας εταιρείας με την ελπίδα να έχει κάποιον υπάλληλο. Εκεί ευτυχώς δούλευε ένας μετανάστης ο οποίος ήξερε αγγλικά (γιατί με Ιταλό σιγά μην βγάζαμε άκρη) κ μας εξήγησε οτι μπορούσαμε να βάλουμε βενζίνη σκανάροντας το QR code της απόδειξης. Ξανα πίσω στο άλλο βενζινάδικο για να κάνουμε τη διαδικασία κ να έρθουμε λίγο στα ίσα μας.
Άλλα η ταλαιπωρία δεν είχε τελειώσει. Το λιμάνι της Μεσσίνα ειναι μεγάλο με κατι θεώρατα πλοία – κρουαζιερόπλοια αραγμένα, κ μας δεν μας θύμιζε σε τίποτα το μέρος που είχαμε φτάσει μια εβδομάδα πριν. Ήμασταν σε λάθος σημείο φυσικά καθώς τα ferries για Villa San Giovanni φεύγανε απο μια περιχή κανα 20λεπτο νωρίτερα. Ένας πανέξυπνος (???) Ιταλος ταρίφας ήθελε να μας πάει αυτός, και δεν μας έλεγε που ειναι, λες κ δεν έχουμε google να το βρούμε μόνοι μας
Anyway όλα αυτά μας ταλαιπώρησαν αρκετά κ μας κόστισαν πολυ χρόνο καθώς έπρεπε να περιμένουμε κ πόση ώρα το ferry. Γενικά η μέρα ξεκίνησε πολύ όμορφα άλλα οι δυσκολίες – κακοτοπιές δεν είχαν τελειώσει ακόμα
Διασχίζουμε όλη την κεντρική Σικελία κ απο τα Νότια κατευθυνόμαστε στο βόρειο κομμάτι του νησιού και συγκεκριμένα προς Cefalu. Ο δρόμος είναι στο μεγαλύτερο κομμάτι του Autostrada κ η οδήγηση άνετη. Όσο πλησιάζαμε, ο τεράστιος βράχος της πόλης ξεπρόβαλε εντυπωσιακός, κάθετος, επιβλητικός. Ένα φυσικό θαύμα σχεδόν 270 μέτρων απομεινάρι ηφαιστειακής δραστηριότητας. Η θέση του πάνω απο την πόλη είναι τόσο δραματική που δεν είναι τυχαίο πως πήρε το όνομά της απο αυτόν : αρχαία ελληνική λέξη Κεφαλοίδιον γιατι απο μακριά μοιάζει με ανθρώπινο κεφάλι (?) --- νταξει έπιναν κ πολύ κρασί οι αρχαίοι έλληνες
Εμείς μέναμε εκτός πόλης σε μια βίλα με καταπληκτική θέα, ανηφορικό δρόμο με στροφές, τόσο στενό που σε μερικά σημεία νιώθεις πως μπορείς να πιάσεις τον τοίχο. Πριν ξεκινήσουμε την ανηφόρα, προνοήσαμε να κάνουμε μια στάση σε supermarket για τυριά, προσούτο, αυγά ,κρασί κ διάφορα άλλα φαγώσιμα καθώς κ pampers. ΟΛΑ πο φτηνά απο οτι στην Ελλάδα

Το βράδυ το περάσαμε στο μπαλκόνι με θέα τη φωτισμένη Cefalu σε ένα σκηνικό που δικαίωσε κάθε στροφή για να φτάσουμε εκεί, ήταν το καλύτερο δείπνο.
\

Την επομένη αφού κάναμε check-out , παρκάραμε σε ενα κεντρικό parking και ξεκινήσαμε την περιήγηση με πρώτη στάση την παιδική χαρά – γιατί υπάρχουν κ προτεραιότητες

Μετά βόλτα στα σοκάκια της Cefalu - στενά γεμάτα φως κ μικρές λεπτομέρειες σαν κινηματογραφικό σκηνικό με πέτρινα κτίρια, καμάρες, ξύλινα παντζούρια κ γραφικές γλάστρες.

Καθίσαμε για καφέ στην κεντρική πλατεία όπου ο χρόνος κυλούσε αργά κ είχε κ εναν καθεδρικό στο background στον οποίο δεν μπήκαμε ποτέ.

Ο δρόμος προς την παραλία κ τα χαρακτηριστικά σπιτάκια περνούσε απο πλήθος απο μαγαζάκια όπου χαζεύαμε κ προμηθευτήκαμε κ κάποια γουστόζικα γυαλιά ηλίου για μικρούς κ μεγάλους. Στην παραλία (Molo di Cefalu) καραούλι για να πιάσουμε ενα απο τα παγκάκια με θέα θάλασσα, παζάρι με πλανόδιους για κάτι όμορφο που βάλαμε στο μάτι, αραλίκι κ photoshoot.

Παρότι Μάιος στην παραλία υπήρχε αρκετός κόσμος που βουτούσε στο νερό ή απλά έκανε ηλιοθεραπεία. Η Cefalu μας έδειξε οτι δεν χρειάζονται μουσεία ή φοβερά landmarks για να νιώσεις όμορφα σε ενα μέρος. Επιστροφή στο αυτοκίνητο, φαγητό στο χέρι κ φύγαμε.

1 ώρα κ 50 λεπτά έλεγε το navigator του αυτοκινήτου για Μεσσίνα όπου (κακώς νομίζαμε οτι) θα παίρναμε το πλοίο για Villa San Giovanni στην ηπειρωτική Ιταλία. Ο δρόμος autostrada, τα τούνελ απίστευτα (λέμε κ μεις οτι έχουμε τουνελ στο δρόμο για τα Γιάννενα, τι να πουν κ οι Ιταλοί δλδ) κ κάπου εκεί πληρώσαμε κ την πρώτη κ μοναδική φορά σε διόδια (8 €).
Μπαίνοντας στην πόλη χάσαμε χρόνο στο εξης : βρίσκουμε ενα βενζινάδικο λίγο πριν το λιμάνι κ λέμε, αντε ας χώσουμε ενα 50ρικο να φουλάρουμε. Το βενζινάδικο ηταν κλειστό (self-service) αλλα ο silversurfer είχε πάρει πια το κολάι. Χώνει τα 50, αρπάζει τη μάνικα άλλα διαπιστώνει οτι δεν φτάνει στην υποδοχή καθώς το αυτοκίνητο ειναι ανάποδα. Την αφήνει κάτω, κάνει γρήγορα αναστροφή το όχημα, πάει να ξαναβάλει βενζίνη άλλα ... ΤΖΙΦΟΣ !!!

Οτι κ αν προσπάθησε, βενζίνη το μηχάνημα δεν έβγαζε

Άλλα η ταλαιπωρία δεν είχε τελειώσει. Το λιμάνι της Μεσσίνα ειναι μεγάλο με κατι θεώρατα πλοία – κρουαζιερόπλοια αραγμένα, κ μας δεν μας θύμιζε σε τίποτα το μέρος που είχαμε φτάσει μια εβδομάδα πριν. Ήμασταν σε λάθος σημείο φυσικά καθώς τα ferries για Villa San Giovanni φεύγανε απο μια περιχή κανα 20λεπτο νωρίτερα. Ένας πανέξυπνος (???) Ιταλος ταρίφας ήθελε να μας πάει αυτός, και δεν μας έλεγε που ειναι, λες κ δεν έχουμε google να το βρούμε μόνοι μας

Anyway όλα αυτά μας ταλαιπώρησαν αρκετά κ μας κόστισαν πολυ χρόνο καθώς έπρεπε να περιμένουμε κ πόση ώρα το ferry. Γενικά η μέρα ξεκίνησε πολύ όμορφα άλλα οι δυσκολίες – κακοτοπιές δεν είχαν τελειώσει ακόμα