ipanag
Member
- Μηνύματα
- 316
- Likes
- 153
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γύρος του κόσμου
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Συρία] Πρώτη στάση Δαμασκός ([B]Damascus[/B
- Συρία Κεφάλαιο 2ο
- Συρία Κεφάλαιο 3ο]Αναχωρούμε για τον επόμενο προορισμό. Παλμύρα ([B]Palmyra[/B
- Τουρκία]Πολύ γρήγορα φθάνουμε στα σύνορα με την Τουρκία. Αναμονή περίπου 2 ώρες για τη διαδικασία εξόδου από τη Συρία και εισόδου-ελέγχου στο τουρκικό έδαφος. Μετατρέπουμε όσες συριακές λίρες μας έχουν απομείνει σε τούρκικες και συνεχίζουμε στο γνωστό μας ρυθμό. Οι δρόμοι στην Τουρκία και τα πρώτα χωριά που διασχίζουμε (ναι εκεί στα βάθη της Τουρκίας) δείχνουν ευρωπαϊκή/δυτική όψη. Ο αυτοκινητόδρομος πολύ χρήσιμος καθώς έχουμε να διανύσουμε μεγάλη απόσταση σήμερα. Όλη μέρα θα τη περάσουμε στο δρόμο, με ολιγόλεπτες στάσεις. Θα φθάσουμε νύχτα στην [B]Καππαδοκία[/B
- Τουρκία Κεφάλαιο 2ο]Η επόμενη μέρα μας βρίσκει στο δρόμο και για ψηλότερο υψόμετρο. Ανηφορίζουμε προς τα βουνά Ταύρος ([B]Mt. Taurus[/B]) όπου στην κορυφή του υπάρχουν ακόμη χιόνια. Θα περάσουμε τη νύχτα εκεί ψηλά! Έκανε λίγο κρύο και όσοι δεν είχαμε ζεστό υπνόσακο κοιμηθήκαμε μέσα στο φορτηγό. Συνεχίζουμε τη διαδρομή κοντά στη φύση και τα βουνά, αλλά θα πλησιάσουμε τα νότια παράλια της Τουρκίας. Επόμενη στάση και διανυκτέρευση στη αρχαία πόλη του Ολύμπου. Έχουμε πια μπει στην περιοχή της [B]Λυκίας[/B]. Στον [B]Όλυμπο[/B] θα μείνουμε σε ξύλινα σπιτάκια (treehouses). Δυστυχώς είχε βρέξει την προηγούμενη μέρα και η πυκνή βλάστηση διατηρεί την έντονη υγρασία και καταχνιά στην ατμόσφαιρα. Το βράδυ θα επισκεφθούμε τη [B]Χίμαιρα[/B
. Οι άνθρωποι του camping μας περιμένουν. Το βράδυ θα το περάσουμε σε μια μεγάλη αίθουσα, στρωματσάδα. Τα μπάνια και οι τουαλέτες, είναι τα πιο καθαρά που συναντάμε! Αστράφτουν πραγματικά!
Το κλίμα πια είναι όμοιο με της Ελλάδας. Απομακρυνθήκαμε από τις ερήμους και τον καυτό ήλιο. Η διανυκτέρευση στην ύπαιθρο θα είναι πιο κρύα. Οι άνθρωποι μοιάζουν όλο και περισσότερο με τους Έλληνες. Όσο κι αν κάποιοι δε θέλουν να το δεχτούν, με τους Τούρκους, όχι μόνο στα παράλια, έχουμε πάρα πολλά κοινά. Συζητάμε με τον ιδιοκτήτη του camping και βρίσκαμε συνεχώς κοινά στοιχεία. Πόσα κοινά έθιμα, παραδόσεις, φαγητά, λέξεις. Οπουδήποτε κι αν είπα ότι είμαι Γιουνάν (Έλληνας) συνάντησα φιλική συμπεριφορά και καθόλου καχυποψία. Ένας ξεναγός μας έκανε περιήγηση στην Καππαδοκία, στην κοιλάδα του Goreme, στα παράξενα σχήματα των βράχων, σε σπηλιές και σε υπόγειες πόλεις από την εποχή των Χετταίων (Hittites). Η νοοτροπία των μικροπωλητών έχει αλλάξει σε σχέση με τις προηγούμενες χώρες. Δε σε παρακαλεί κανείς να αγοράσεις κάτι και τα παζάρια για την τιμή περιορίζονται στο ελάχιστο. Η Καππαδοκία φημίζεται για τα όμορφα χαλιά της. Τίποτα δεν είναι φθηνό όμως. Μαζί με τη πιο ανεπτυγμένη χώρα έχουν ανέβει και οι τιμές. Ούτε διαφορές εντός της χώρας, ακόμη και κοντά στα σύνορα με τη Συρία.
Η επόμενη μέρα έχει επίσκεψη σε χώρους παραγωγής χαλιών. Πολύ τουριστικό μου ακούγεται και κάνω σχέδια για μια μίνι επίσκεψη στην Άγκυρα! Στο camping κάνουν μερικά τηλέφωνα και με ενημερώνουν για τα δρομολόγια των λεωφορείων, καθώς και την πλησιέστερη στάση στον κεντρικό δρόμο. Θα φύγω νωρίς το πρωί και θα επιστρέψω με το απογευματινό δρομολόγιο. Θα έχω 4 ώρες περίπου στην Άγκυρα. Δε θα τη γνωρίσω καλά, αλλά είμαι πολύ περίεργος να δω πώς είναι αυτή η πόλη, που υποτίθεται είναι πιο συντηρητική από τα παράλια και σίγουρα καθόλου τουριστική. Στο δρόμο, στο λεωφορείο, είμαι εγώ και δύο Κινέζοι, οι μόνοι τουρίστες. Δίπλα μου κάθεται ένα ηλικιωμένος Τούρκος. Πιάνουμε λίγο τη κουβέντα. Δείχνει να θέλει τόσα πολλά να μου πει, αλλά η γλώσσα στέκεται ένα μικρό εμπόδιο. Από το λεωφορείο έχω μείνει άναυδος. Στο διάδρομο περνάει μια κοπέλα, όπως στα αεροπλάνα, και σερβίρει τσάι, κέικ και νερό. Τα λεωφορεία όλα σύγχρονα και άνετα. Απορώ γιατί θεωρούμε τη χώρα μας πιο σύγχρονη!
Φθάνω στην Άγκυρα! Ο σταθμός των λεωφορείων είναι πολύ σύγχρονος. Σε δύο επίπεδα για αναχωρήσεις και αφίξεις, πίνακας με τα δρομολόγια και τη θέση που βρίσκεται το κάθε λεωφορείο, ενώ στο εσωτερικό πεντακάθαροι διάδρομοι και μικρά μαγαζιά για πρόχειρο φαγητό και ψιλικά. Πηγαίνω στο γκισέ για να βγάλω εισιτήριο για την επιστροφή και κατευθύνομαι στο σταθμό του μετρό για να πάω στο κέντρο της πόλης! Δεν περίμενα τέτοια εξέλιξη στην Άγκυρα. Από ένα λόφο στην Άγκυρα βλέπεις μια τεράστια πόλη. Σε κάποια σημεία μικρά σπιτάκια με κεραμίδια. Αλλού ψηλές πολυκατοικίες. Στο μοντέρνο εμπορικό κέντρο της πόλης κυκλοφορεί πάρα πολύς κόσμος. Οι περισσότεροι νέοι, με μοντέρνα εμφάνιση. Οι δε γεύσεις της πόλης ανεπανάληπτες. Κάθομαι σε ένα μαγαζί και παραγγέλνω ισκεντέρ κεμπάμπ. Ακόμη θυμάμαι το καταπληκτικό αυτό πιάτο! Πριν φύγω παίρνω και μερικά σιροπιαστά γλυκά από ένα φούρνο που με δελέασε με τη βιτρίνα του.
Το κλίμα πια είναι όμοιο με της Ελλάδας. Απομακρυνθήκαμε από τις ερήμους και τον καυτό ήλιο. Η διανυκτέρευση στην ύπαιθρο θα είναι πιο κρύα. Οι άνθρωποι μοιάζουν όλο και περισσότερο με τους Έλληνες. Όσο κι αν κάποιοι δε θέλουν να το δεχτούν, με τους Τούρκους, όχι μόνο στα παράλια, έχουμε πάρα πολλά κοινά. Συζητάμε με τον ιδιοκτήτη του camping και βρίσκαμε συνεχώς κοινά στοιχεία. Πόσα κοινά έθιμα, παραδόσεις, φαγητά, λέξεις. Οπουδήποτε κι αν είπα ότι είμαι Γιουνάν (Έλληνας) συνάντησα φιλική συμπεριφορά και καθόλου καχυποψία. Ένας ξεναγός μας έκανε περιήγηση στην Καππαδοκία, στην κοιλάδα του Goreme, στα παράξενα σχήματα των βράχων, σε σπηλιές και σε υπόγειες πόλεις από την εποχή των Χετταίων (Hittites). Η νοοτροπία των μικροπωλητών έχει αλλάξει σε σχέση με τις προηγούμενες χώρες. Δε σε παρακαλεί κανείς να αγοράσεις κάτι και τα παζάρια για την τιμή περιορίζονται στο ελάχιστο. Η Καππαδοκία φημίζεται για τα όμορφα χαλιά της. Τίποτα δεν είναι φθηνό όμως. Μαζί με τη πιο ανεπτυγμένη χώρα έχουν ανέβει και οι τιμές. Ούτε διαφορές εντός της χώρας, ακόμη και κοντά στα σύνορα με τη Συρία.
Η επόμενη μέρα έχει επίσκεψη σε χώρους παραγωγής χαλιών. Πολύ τουριστικό μου ακούγεται και κάνω σχέδια για μια μίνι επίσκεψη στην Άγκυρα! Στο camping κάνουν μερικά τηλέφωνα και με ενημερώνουν για τα δρομολόγια των λεωφορείων, καθώς και την πλησιέστερη στάση στον κεντρικό δρόμο. Θα φύγω νωρίς το πρωί και θα επιστρέψω με το απογευματινό δρομολόγιο. Θα έχω 4 ώρες περίπου στην Άγκυρα. Δε θα τη γνωρίσω καλά, αλλά είμαι πολύ περίεργος να δω πώς είναι αυτή η πόλη, που υποτίθεται είναι πιο συντηρητική από τα παράλια και σίγουρα καθόλου τουριστική. Στο δρόμο, στο λεωφορείο, είμαι εγώ και δύο Κινέζοι, οι μόνοι τουρίστες. Δίπλα μου κάθεται ένα ηλικιωμένος Τούρκος. Πιάνουμε λίγο τη κουβέντα. Δείχνει να θέλει τόσα πολλά να μου πει, αλλά η γλώσσα στέκεται ένα μικρό εμπόδιο. Από το λεωφορείο έχω μείνει άναυδος. Στο διάδρομο περνάει μια κοπέλα, όπως στα αεροπλάνα, και σερβίρει τσάι, κέικ και νερό. Τα λεωφορεία όλα σύγχρονα και άνετα. Απορώ γιατί θεωρούμε τη χώρα μας πιο σύγχρονη!
Φθάνω στην Άγκυρα! Ο σταθμός των λεωφορείων είναι πολύ σύγχρονος. Σε δύο επίπεδα για αναχωρήσεις και αφίξεις, πίνακας με τα δρομολόγια και τη θέση που βρίσκεται το κάθε λεωφορείο, ενώ στο εσωτερικό πεντακάθαροι διάδρομοι και μικρά μαγαζιά για πρόχειρο φαγητό και ψιλικά. Πηγαίνω στο γκισέ για να βγάλω εισιτήριο για την επιστροφή και κατευθύνομαι στο σταθμό του μετρό για να πάω στο κέντρο της πόλης! Δεν περίμενα τέτοια εξέλιξη στην Άγκυρα. Από ένα λόφο στην Άγκυρα βλέπεις μια τεράστια πόλη. Σε κάποια σημεία μικρά σπιτάκια με κεραμίδια. Αλλού ψηλές πολυκατοικίες. Στο μοντέρνο εμπορικό κέντρο της πόλης κυκλοφορεί πάρα πολύς κόσμος. Οι περισσότεροι νέοι, με μοντέρνα εμφάνιση. Οι δε γεύσεις της πόλης ανεπανάληπτες. Κάθομαι σε ένα μαγαζί και παραγγέλνω ισκεντέρ κεμπάμπ. Ακόμη θυμάμαι το καταπληκτικό αυτό πιάτο! Πριν φύγω παίρνω και μερικά σιροπιαστά γλυκά από ένα φούρνο που με δελέασε με τη βιτρίνα του.
σε κάτι που θα δει ή θα ζήση του δίνει πάντα μια ευχάριστη νότα
