Π.Γ.Δ.Μ. Μακεδονική Σαλάτα

[fenia42]

Ο φίλος μου ο Χασάν από τα Πομακοχώρια, διάβασε την ιστορία και θέλησε να μας δώσει μερικές πληροφορίες για τη Σέχτα των Αλεβιτών, τους τεκέδες και την κατάσταση στην Ελλάδα :
« Η σέχτα των Αλεβιτών υπήρχε και υπάρχει στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων. Απαντάτε σπάνια σε αραβικές χώρες, ενώ και μέσα στην Τουρκία ο αριθμός τους μειώνεται αισθητά. Κυρίως αφομοιώνονται συνήθως με μη δημοκρατικό τρόπο από την θρησκεία της πλειονότητα. Στην περιοχή της Θράκης σήμερα ζουν στον Έβρο ένας ικανός αριθμός Αλεβιτών, μάλιστα πρόσφατα η πολιτεία ανακαίνισε και προσέφερε στον πλυθησμό έναν ιστορικό τεκέ φέροντας την δυσφορία της Τουρκίας.

Υπάρχουν αρκετοί τεκέδες στην Θράκη. Οι τεκέδες είναι τόποι λατρείας αξιόλογων θρησκευτικών λειτουργών της κάθε κοινότητας, επί οθωμανικής κυριαρχίας οι μουσουλμανικές κοινότητες χωρίζονταν σε σέχτες, ενώ η σέχτα των Αλεβιτών χωρίζονταν σε δόγματα αναλόγως της πεποιθήσεις της θρησκευτικής αρχική του του του.
Ακόμα και σήμερα ακούμε κυρίως στον Έβρο, αλλά και στην Ξάνθη να μιλάνε για την χουσεινιτικη σέχτα, ή την σέχτα του Αλή. Δεν είναι άλλο από τα ονόματα που ηγήθηκαν θρησκευτικά σε τόπους Αλεβιτών όπου αργότερα κατασκευάστηκαν τεκέδες εις την μνήμη τους.
Το μοναδικό χαρακτηριστικό της Θράκης είναι πως και οι μη Αλεβίτες κάνουνε τάματα σε αλεβιτικους τεκέδες, όπως στον τεκέ Ευμοιρου Ξάνθης, από τους πιο ξακουστούς της περιοχής αλλά και αυτού του Μπουνταλα χοντζα ( τρόμου Χότζα ) στις θερμές Ξάνθης.

Οι πλυθησμοι φυσικά αν και μουσουλμάνοι έχουν διαφορές ( τουρκόφωνοι, Ρομά, Πομάκοι) , η ίδια σύνθεση υπάρχει σε μεγάλος μέρος των Βαλκανίων έχοντας μάλιστα υποομάδες. Οπως οι Τσιτακ της Ξάνθης που εντοπίζονται στην περιοχή του Πιλιματος και της Χρύσας Ξάνθης. Πρόκειται για ομάδα τουρκόφωνη με χαρακτηριστικά Στέπας- ενώ και οι Πομάκοι απαντώνται με διάφορες ονομασίες όπως Αρτμανοι στην περιοχή Κειμεριων Ξάνθης. Τόρμπανοι στης περιοχές Αλβανίας, Κοσόβου, Σκοπίων.
Μια άλλη ενδιαφέρουσα προσέγγιση είναι αυτή των Βογγομιλων. Μελετητές αναφέρουν πως υπάρχουν αποδείξεις πως πολιτιστικά χαρακτηριστικά λαών της Βαλκανικής μοιάζουν με αυτές των Βογγομιλων. Μάλιστα μερικοί Άραβες μελετητές βρίσκουν στην αλεβιτικη, αρκετες ομοιότητες με την βογγομιλικη. Όπως η πίστη μόνο στον Θεό, στο ότι δεν υπάρχουν προφήτες και ιερά κείμενα . Και στην μη αναγνώριση ηγετών ούτε στην θρησκεία ούτε στην κοινότητα.»

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 5 of 7

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Dina Z]

Ερώτηση:
Η λέξη ''Μακεδονική'' στον τίτλο σου αναφέρεται στην δική μας Μακεδονία ή μήπως στην Βόρεια Μακεδονία;
Η σαλάτα σου είναι, ας πούμε, Θεσσαλονικιά ή Σκοπιανή;
Γιατί αν έγινε λάθος μάλλον πρέπει να διορθωθεί!

 

[fenia42]

Μακεδονική σαλάτα λένε στην Ιταλία τη φρουτοσαλάτα. Αλλα είναι και κάτι σα να λέμε αχταρμας γιατί περί αυτού πρόκειται.
Έκανα λογοπαίγνιο.

 

[psilos3]

Επιτέλους ιστορία!

 

[Delmem38110]

Μακεδονική σαλάτα λένε στην Ιταλία τη φρουτοσαλάτα. Αλλα είναι και κάτι σα να λέμε αχταρμας γιατί περί αυτού πρόκειται.
Έκανα λογοπαίγνιο.

ένα από τα πιο ωραία λογοπαίγνια θα έλεγα.
αυτή ήταν η πιο παράξενη λέξη που έμαθα στην Ιταλία και συσχετιζόταν με επιδόρπιο
η ίδια η λέξη (για τη σαλάτα μιλάμε) Μακεδονία (macedonia) προέρχεται από τη γαλλική macedoine που σημαίνει ανακάτεμα διάφορων (αχταρμάς όπως είπε η αγαπητή φενια) πραγμάτων που με τη σειρά της πρέπει να έχει βάση στη ευρύτερη Μακεδονία που μετά τον μέγα Αλέξανδρο κατοικήθηκε από πολλούς και διάφορους λαούς,
αλλά υπάρχει και η άλλη εκδοχή να προέρχεται από το φυτό macerone με γεύση σέλινου που το χρησιμοποιούσαν για τη επεξεργασία των φρούτων.
η λέξη έχει ρίζες στη μακεδονικό σέλινο macedonicum petroselinum.
η ίδια η σαλάτα είναι νοστιμότατη και δροσιστική.
κόβουμε μικρά κομμάτια από ότι φρούτα θέλουμε μπανάνες ακτινίδια μήλα αχλάδια πορτοκάλια... τα βάζουμε σε ένα μεγάλο μπολ τα καλύπτουμε με χυμό πορτοκάλι και στύβουμε ένα η δυο λεμόνια, και ζάχαρη σε όποιον θέλει. οι πότες μπορούν να προσθέσουν και λίγο (λίγο όμως) λευκό κρασί..... η οτιδήποτε άλλο.
ο δυόσμος η η μέντα, ότι σας είναι πρόχειρο δίνει δροσιά.

 

[gkalla]

Μακεδονική σαλάτα λένε στην Ιταλία τη φρουτοσαλάτα. Αλλα είναι και κάτι σα να λέμε αχταρμας γιατί περί αυτού πρόκειται.
Έκανα λογοπαίγνιο.

Και στα ισπανικά macedonia είναι η φρουτοσαλάτα!

 

[fenia42]

ένα από τα πιο ωραία λογοπαίγνια θα έλεγα.
αυτή ήταν η πιο παράξενη λέξη που έμαθα στην Ιταλία και συσχετιζόταν με επιδόρπιο
η ίδια η λέξη (για τη σαλάτα μιλάμε) Μακεδονία (macedonia) προέρχεται από τη γαλλική macedoine που σημαίνει ανακάτεμα διάφορων (αχταρμάς όπως είπε η αγαπητή φενια) πραγμάτων που με τη σειρά της πρέπει να έχει βάση στη ευρύτερη Μακεδονία που μετά τον μέγα Αλέξανδρο κατοικήθηκε από πολλούς και διάφορους λαούς,
αλλά υπάρχει και η άλλη εκδοχή να προέρχεται από το φυτό macerone με γεύση σέλινου που το χρησιμοποιούσαν για τη επεξεργασία των φρούτων.
η λέξη έχει ρίζες στη μακεδονικό σέλινο macedonicum petroselinum.
η ίδια η σαλάτα είναι νοστιμότατη και δροσιστική.
κόβουμε μικρά κομμάτια από ότι φρούτα θέλουμε μπανάνες ακτινίδια μήλα αχλάδια πορτοκάλια... τα βάζουμε σε ένα μεγάλο μπολ τα καλύπτουμε με χυμό πορτοκάλι και στύβουμε ένα η δυο λεμόνια, και ζάχαρη σε όποιον θέλει. οι πότες μπορούν να προσθέσουν και λίγο (λίγο όμως) λευκό κρασί..... η οτιδήποτε άλλο.
ο δυόσμος η η μέντα, ότι σας είναι πρόχειρο δίνει δροσιά.

Όταν ήμουν μικρή και σπούδαζα στο ΑΠΘ είχα μάθει πως τη φρουτοσαλάτα τη λένε στα ιταλικά Macedonia αλλά ποτέ δεν αναρωτήθηκα γιατί. Την απάντηση μου έδωσε ο αείμνηστος Βασίλης Ραφαηλίδης από τα Σέρβια (μη με διορθώσετε ανεπιτυχώς πάλι) ο οποίος σε κάποιο βιβλίο του έγραφε πως ο όρος παραπέμπει στην πολυπλοκότητα πολυπολιτισμικότητα και πολύ εθνικότητα της περιοχής που προέκυψε με τους βαλκανικούς πολέμους και το διαχωρισμό εδαφών και πληθυσμών.

 

[fenia42]

Το απτό και πραγματικό παρελθόν των Σκοπίων ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια σου διασχίζοντας την κεντρική γέφυρα και προσπερνώντας το άθλιο άγαλμα του Φιλίππου Β´ το οποίο ήταν βανδαλισμένο σε σημεία με σπρέι- φαίνεται πως υπήρξαν δυσαρέσκειες από αμφότερες πλευρές για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Για μένα που είναι η 3η φορά που διασχίζω τη χώρα και η πρώτη που τη διασχίζω μετά τη συμφωνία, κάποιες διαφορές είναι πλέον έκδηλες. Αν και το αντιαισθητικό άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου εξακολουθεί να δεσπόζει στην πλατεία Μακεδονίας κι εθνικιστικά συνθήματα να διαβάζουμε παντού, ο κόσμος -κυρίως εκείνοι που μας υποδέχτηκαν στη Γευγελή αλλά και οι αμέτρητοι αστυνομικοί που μας σταμάτησαν, μου φάνηκαν πιο ευγενικοί. Σα να έχει πέσει γραμμή να μας φέρονται καλύτερα, να μη ζητούν πρόστιμα και φιλοδωρήματα. Μάλιστα δε δίστασαν να μας μιλήσουν σε άπταιστα ελληνικά και να μας ευχηθούν καλό ταξίδι και ακόμα μια φορά να γελάσουμε με το «Σέρβα είναι η γυναίκα σου» αφού στην απανταχού π.ΕΣΣΔ και Π.Γιουγκοσλαβία όλοι με περνούν για ντόπια. Το αεροδρόμιο αποτελεί και το πιο χειροπιαστό παράδειγμα «συμφιλίωσης» αφού μετονομάστηκε από Μέγας Αλέξανδρος καθώς και ο κεντρικός περιφερειακός δρόμος που οδηγεί στην Ελλάδα ονομάζεται πλέον Δρόμος της Φιλίας.
Πίσω από το άγαλμα του άλλοτε ένδοξου βασιλιά λοιπόν ξεκινά ο μουσουλμανικός τομέας, μια πιο γραφική γειτονιά της πόλης των Σκοπίων, με ξεκάθαρη οθωμανική επιρροή. Ένα μέρος που θα μπορούσε να βρίσκεται στην Αλβανία, είτε στη Θράκη, είτε στο Κόσοβο, είτε στην Τουρκία- τόσο έντονη είναι η επιρροή όχι μόνο στην αρχιτεκτονική αλλά και στην κουλτούρα.
Εδώ οι γυναίκες κυκλοφορούν ως επί τω πλείστον με μαντήλα, οι άντρες αράζουν πίνοντας τσάι με ένα ναργιλέ στο χέρι, ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει ενώ τα μικρομάγαζα πουλούν από χαλιά κιλίμια και χρυσαφικά μέχρι βεβαίως κεμπάπ και Μπουρέκ. Σταματήσαμε για ένα μπουρεκ με κιμά συνοδεία Αριάν και πληρώσαμε μόλις 3€ για 4 μπουρέκ. Ο ιδιοκτήτης μιλούσε τουρκικά και είχε πίσω του φωτογραφία του Ερντογάν αλλα όταν τον ρωτήσαμε από που κατάγεται μας είπε «από εδώ» .
Νιώθουμε σα να είμαστε στη Θράκη, ειδοποιός διαφορά όμως η ύπαρξη του Αλβανικού στοιχείου που κάνει εθνικιστικά όνειρα, ονειρευόμενο την ιδέα της Μεγάλης Αλβανίας. Δεν είναι τυχαίο ότι εδώ «ανθεί» ο εθνικισμός όσο σε καμία άλλη γωνιά της γης όπου υπάρχει αλβανική κοινότητα. Στη Βόρεια Μακεδονία οι Αλβανοί αποτελούν μειονότητα ερχόμενοι δεύτεροι πληθυσμιακά μετά τους Σλάβους ενώ μόνο πρόσφατα και με αιματοκύλισμα κατάφεραν να κατοχυρώσουν θεμελίωδη δικαιώματα όπως το να υπάρχει η γλώσσα τους στα σχολεία, στης επιγραφές, στη Βουλή.

(κάπου ώπα βρε αυτόχθονες)

Τα Σκόπια εξέπληξαν την παρέα η οποία σοκαρίστηκε από την αισθητική του μέρους. Όμως εμείς δεν ήρθαμε μέχρι εδώ μόνο για τα Σκόπια. Βάση μας μετά το Βελιγράδι θα είχαμε το Τέτοβο, μια πιο σκληροπυρηνική πόλη στην οποία το αλβανικό στοιχείο επικρατεί. Για μένα το Τέτοβο αποτελεί το τρίτο και τελευταίο κομμάτι του παζλ που συνθέτει το αλβανικό στοιχείο, όπως αυτό έχει απλωθεί στη βαλκανική χερσόνησο. Ήξερα πως θα αντίκριζα κάτι τελείως διαφορετικό από την Αλβανία που είχα επισκεφτεί το 2017 και 2018 κι από το Κόσοβο που επισκέφτηκα το 2017. Επιπλέον, θα ερχόμουν αντιμέτωπη με μια ιδιαίτερη θρηκευτική Σέχτα για την οποία είχα ακούσει πρώτη φορά στα Πομακοχώρια.

 

[thanos75]

Όταν ήμουν μικρή και σπούδαζα στο ΑΠΘ είχα μάθει πως τη φρουτοσαλάτα τη λένε στα ιταλικά Macedonia αλλά ποτέ δεν αναρωτήθηκα γιατί. Την απάντηση μου έδωσε ο αείμνηστος Βασίλης Ραφαηλίδης από τα Σέρβια (μη με διορθώσετε ανεπιτυχώς πάλι) ο οποίος σε κάποιο βιβλίο του έγραφε πως ο όρος παραπέμπει στην πολυπλοκότητα πολυπολιτισμικότητα και πολύ εθνικότητα της περιοχής που προέκυψε με τους βαλκανικούς πολέμους και το διαχωρισμό εδαφών και πληθυσμών.

Ακριβώς, ο υπέροχος Βασίλης Ραφαηλίδης το είχε αναφέρει στο βιβλίο του "Οι λαοί των Βαλκανίων". Όλη η σειρά βιβλίων που είχε βγάλει εκείνα τα χρόνια "Οι λαοί της Ευρώπης", "Οι λαοί των Βαλκανίων", "Οι λαοί της Μέσης Ανατολής", ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και έλεγε αρκετές αλήθειες (αν και πια έχουν αλλάξει τόσα μέσα στις τελευταίες 3 δεκαετίες). Το πλέον πάντως ενδιαφέρον του για μένα βιβλίου είναι η "Κωμικοτραγική ιστορία του νεοελληνικού κράτους 1830-1974¨"

 

[Delmem38110]

Όταν ήμουν μικρή και σπούδαζα στο ΑΠΘ είχα μάθει πως τη φρουτοσαλάτα τη λένε στα ιταλικά Macedonia αλλά ποτέ δεν αναρωτήθηκα γιατί. Την απάντηση μου έδωσε ο αείμνηστος Βασίλης Ραφαηλίδης από τα Σέρβια (μη με διορθώσετε ανεπιτυχώς πάλι) ο οποίος σε κάποιο βιβλίο του έγραφε πως ο όρος παραπέμπει στην πολυπλοκότητα πολυπολιτισμικότητα και πολύ εθνικότητα της περιοχής που προέκυψε με τους βαλκανικούς πολέμους και το διαχωρισμό εδαφών και πληθυσμών.

δεν σε διόρθωσα ανεπιτυχώς.
απέδωσα με λίγο χιούμορ αυτό που οι Ιταλοί (και μόνο οι Ιταλοί) ξέρουν για τη συγκεκριμένη λέξη, από που πιθανόν προέρχεται ποιες είναι οι ρίζες της.
αν κάποιος γνωρίζει πολύ καλά ιταλικά παραθέτω δυο συνδέσμους.
συγνώμη.

macedònia² in Vocabolario - Treccani
MACEDONIA DI FRUTTA: ORIGINE DEL NOME E SAGRA

 

[fenia42]

δεν σε διόρθωσα ανεπιτυχώς.
απέδωσα με λίγο χιούμορ αυτό που οι Ιταλοί (και μόνο οι Ιταλοί) ξέρουν για τη συγκεκριμένη λέξη, από που πιθανόν προέρχεται ποιες είναι οι ρίζες της.
συγνώμη.

macedònia² in Vocabolario - Treccani
MACEDONIA DI FRUTTA: ORIGINE DEL NOME E SAGRA

Δε το είπα για σένα

 

[vickokka]

Ερώτηση:
Η λέξη ''Μακεδονική'' στον τίτλο σου αναφέρεται στην δική μας Μακεδονία ή μήπως στην Βόρεια Μακεδονία;
Η σαλάτα σου είναι, ας πούμε, Θεσσαλονικιά ή Σκοπιανή;
Γιατί αν έγινε λάθος μάλλον πρέπει να διορθωθεί!

Macedonia, σε ιταλια και αλλες κουζινες ειναι η φρουτοσαλατα, το μπερδεμα φρουτων δηλαδη οπως ακριβως ειναι και η Μακεδονια, ενα μπερδεμα λαών. Ενα τουρλουμπουκι!