Ταξιδιώτης...
Member
- Μηνύματα
- 28
- Likes
- 11
- Επόμενο Ταξίδι
- Thailand...
- Ταξίδι-Όνειρο
- Μπόρα μπόρα
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο
- Κεφάλαιο 4ο]Λοιπόν, τα συνολικά έξοδα για ένα τέτοιο ταξίδι, τουλάχιστον αυτά που κόστισαν ατομικά σε μένα είναι : [B]1550?[/B] το ticket περιλαμβανομένου μεταφορά με υδροπλάνο προς το ξενοδοχείο και επιστροφή με ταχύπλοο, άλλα [B]60?[/B] μεταφορικά έξοδα λόγω ότι μένω επαρχία, στο ξενοδοχείο περίπου [B]300?[/B] και λιγότερα...εκτός και αν δεν βγαίνετε απο το Σπα...Για τιπς στους σερβιτόρους,καθαριστές δωματίου,ξεναγό στο Μάλε και διάφορα άλλα λοιπά...[B]100?[/B]. [U]Στα παραπάνω 300? υπολογίστε και τα δώρα-σουβενίρ... [/U]Γενικά βολεύει αρκετά που εκεί χρησιμοποιούν USD... Επίσης υπολογίστε μερικά έξοδα και στο Ντουμπάι αν θέλετε και άλλα σουβενίρ... [U][B]Οπότε είμαστε περίπου στα 2000?...σε 5στερο ξενοδοχείο... [/B][/U
Είχαν περάσει πολλά χρόνια απο τότε που πήγα διακοπές, μετά απο τόσο καιρό αποφάσισα να πάω, μέσα απο πολλές επιλογές καταλήξαμε με την κοπέλα μου να πάμε Μαλδίβες. Μέσα απο το ίντερνετ πήρα τις πρώτες και καλύτερες εντυπώσεις για το μέρος το travelstories μου έδωσε ώθηση στο όνειρο με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο, ανυπομονούσαμε να πάμε.
Στις 11/8/2008 ήταν η μεγάλη μέρα. Τρείς ώρες ταξίδι με το τρένο, αθήνα, μετρό, αερολιμένας αθηνών...
16.40 -Μπαίνουμε γεμάτοι περιέργεια και χαρά στο boeing 777-300ER της Emirates
καθόμαστε αναπαυτικά και διαπιστώνω ότι για τις επόμενες 4 ώρες θα συνταξιδέψουμε με τον Ηλία, ένα παλικάρι που πήγαινε (μόνο του !) σευχέλλες....
Μετά απο 4 ώρες φτάνουμε ντουμπάι όπου βλέπω για πρώτη φορά πως είναι ένας θάλαμος αερίων...χαχα...Οι φοίνικες στο χώρο του αεροδρομίου προσδίδουν το απαραίτητο σκηνικό της ερήμου και ο κόσμος είναι άπειρος μέσα σε αυτό το πολύχρωμο πλεχτό απο τις εθνικότητες. Μετά απο πολύ χάσιμο χρόνου στα περίφημα duty free...φτάνει η ώρα της επόμενης πτήσης για Μάλε και μαλδίβες, επιτέλους ακόμη πιο κοντά στο όνειρο.
Αποχαιρετούμε τον Ηλία και συνεχίζουμε για την πτήση μας... Το αεροπλάνο ξεκινά με καθυστέρηση μισής ώρας περίπου. Η διαδρομή καλή μέχρι που μπαίνουμε για τα καλά στον ινδικό και ξεκινούν οι αναταράξεις, εκεί και ενω όλοι οι συνεπιβάτες βλέπουν όνειρα... εγώ κάθομαι και ιδρώνω, με την κοπέλα μου να κοιμάται του καλού καιρού και με τον πιλότο να λέει fasten your seat belt...πέρασε λίγη ώρα βλέποντας ξανα και ξανά Simpsons....πάλι καλά με το γέλιο ξεχνιόμουν λίγο. Πλησιάζουμε στο Μάλε και οι αεροσυνοδοί μας μοιράζουν ένα χαρτί για τον έλεγχο των διαβατηρίων που θα πρέπει να το συμπληρώσουμε και να το δώσουμε στο αεροδρόμιο όταν το ζητήσουν...
Προσγειωνόμαστε στο Μάλε και η πρώτη επαφή μας έκοψε στην κυριολεξία την ανάσα... Έξω είχε 28 βαθμούς και 88% υγρασία. καλό ε ? Ήταν μόλις 8 το πρωί !!! Μέχρι να μπούμε μέσα στο κυρίως αεροδρόμιο έκανα μπάνιο απο τον ιδρώτα... Μέσα, μετα τους απαραίτητους ελέγχους και την πολύτιμη σφραφίδα στο διαβατήριο, βρήκαμε το γκισέ του Sun Island, του βασικού προορισμού μας. Με πολύ ευγένια ένας κύριος μας οδήγησε στην transmaldivian airways όπου και μας έδωσε τα εισητήρια για να πετάξουμε με το υδροπλάνο...Μας οδήγησε στο λεωφορείο όπου και πραγματικά για πρώτη φορά είδα τη σημαίνει φιλοξενία απο τους μαλδιβέζους...μετά απο τόση ζέστη και υγρασία, το λεωφορείο είχε τέρμα το αιρκοντίσιον του, πραγματική όαση δροσιάς... Φτάσαμε στο πλωτό υδροδρόμιο του Μάλε και επιβιβαζόμαστε στο υδροπλάνο, εντύπωση προκαλούσε ο ξυπόλητος πιλότος μας...Λίγες στιγμές μετά, ωτοασπίδες, κάμερα, φώτα, δράση !!!
Τα πάντα είναι απίστευτα απο ψηλά, το Μάλε, μια σταλιά στη μέση του πουθενά, τα μικρά resort, οι ατόλες απο ψηλά, μοναχικές ήρεμες οάσεις καταμεσής του ινδικού ωκεανού. Οι φωτογραφίες βγαίνουν στην στιγμή, το ζούμ της κάμερας απαραίτητο... Η ομορφιά της φύσης σε όλο της το μεγαλείο. Ανυπομονούμε να φτάσουμε και έπειτα απο μισή ώρα, είμαστε εκεί, στο όνειρο...
Κατεβαίνουμε σε μια πλωτή εξέδρα και ένα καραβάκι (dhoni) έρχεται να μας πάρει... Ανεβαίνουμε και μας οδηγεί στο Nησάκι του Ήλιου...Όνομα και πράγμα
Μας κερνάνε ένα δροσερό νεράκι με κομματάκι καρύδας μέσα...συμπληρώνουμε κάποια έντυπα και μας δίνουν το κλειδάκι του δωματίου μας...192 ο μαγικός αριθμός. Μας οδηγούν στο δωμάτιο και έπειτα έρχονται οι αποσκευές μας, τα πρώτα tips...μετά απο λίγο έρχεται ο roomboy...τα δεύτερα και καθημερινά, tips...ζαλισμένοι ακόμη απο τις πτήσεις η κοπέλα μου κοιμάται και εγώ τρέχω σαν χαζός να μπώ στην υπέροχη θάλασσα... Τι χρώματα Θέε μου...
Το λευκό της παραλίας συναντά το τυρκουάζ της θάλασσας σε ένα δέσιμο με το πράσινο των φοινίκων της ακτής. Μαγεία, αδυνατό να χωνέψω το πόσο όμορφα είναι...Σαν σε όνειρο...Ο ήλιος ψηλά, σύννεφα ουδέν, παρα τους φόβους της βροχής λόγω μουσώνα....Πλησιάζω στο νερό όπου συνειδητοποιώ ότι η άμμος στην παραλία δεν καίει !!! Πώς γίνεται αυτό...? Αναρωτιέμαι... συνεχίζεται...
Με όλα τα παραπάνω στο μυαλό μου, και με την ζαλάδα των πτήσεων, πέφτω για υπνάκο...ξυπνάω και πάμε για αναγνώριση στο νησί...Αφού είδαμε κάποια απο τα αξιοθέατα του όπως είναι τα εντυπωσιακά water bangalows και το περίφημο Spa του, την πέφτουμε στην πισίνα... Εκεί δίπλα απο το main bar όλοι κάθονται στις ξαπλώστρες και χαλαρώνουν με τις fruit bats να πετούν πάνω απο τα κεφάλια μας !!! Το νησί είναι αρκετά μεγάλο για βόλτα αν και δεν παίρνει πάνω απο ώρα για να το γυρίσει κάποιος... Η ώρα του βραδυνού φτάνει και οδηγούμαστε στο κεντρικό εστιατόριο. Εκεί μας δίνουν τον προσωπικό μας σερβιτόρο τον Zaheed. Το φαγητό στο ξενοδοχείο ήταν απίστευτα καλό και πολύ !!! Μπορούσε κάποιος να φάει κάτι μεχρι σκασμού. Η αλήθεια είναι ότι με ενα πιάτο δεν μπορείς να φας άλλο...χεχε.. Έκπληξη...στο ξενοδοχείο όποιος παει είναι ήδη φακελωμένος...όταν πηγαίναμε να φάμε κάτι μας έλεγαν "greece " ? Ναι, yes...!! Λέγαμε εμείς..." Καλό πάρε..." χαχαχαα είχε πολύ πλάκα ένας σερβιτόρος που μας έλεγε καλημέρα καθε μέρα..."Καλημέρα, καλά ? Ευχαριστώ πολύ" !!! Τα έλεγε όλα μαζί...χαχαχα...
Οι ώρες στο νησί περνούσαν αργά πολύ αργά, να φαντατείτε ότι πήγαμε για 5 διανυκτερεύσεις και νομίζαμε ότι καθίσαμε δυο εβδομάδες...Ξυπνούσαμε βέβαια πολύ νωρίς για πρωινό και μετά δίναμε μάχη να πιάσουμε ξαπλώστρα...μου την είχε δώσει στα νεύρα που κάποιοι ξένοι πήγαιναν απο τα άγρια μεσάνυχτα και αφήνανε πάνω στις ξαπλώστρες μια πετσέτα και μόνο για να πιάσουν το μέρος που ήθελαν !!! Το πρώτο βράδυ κλείνει με την τέλεια εμπειρία του ταίσματος των stingrays...Το σκοτάδι έπεφτε πολύ νωρίς στο Sun Island, με την διαφορά της ώρας απο ελλάδα να είναι στις 2 ώρες, στις 18.20 είχε σκοτεινιάσει. Στο λιμανάκι του νησιού που βρίσκεται δίπλα απο τα deluxe δωμάτια κάθε βράδυ στις 9 μαζεύονται τα sting rays και τα ταίζει ο κόσμος...είναι απίστευτη εμπειρία,
κάθε φορά που τρώνε ένα ψαράκι αυτά δείχνουν πόσο χαίρονται, είναι απίστευτα όμορφα...Ανάμεσα τους κυκλοφορούν ανενόχλητα μικρά reef sharks...Καρχαριάκια όλο χάρη. Τροπικά ψάρια κάθε είδους και χρώματος δείχνουν απόλυτα εξοικοιωμένα με τους ανθρώπους. Τρομερά σκηνικά. Ένας υπάλληλος του ξενοδοχείου μας δίνει να υπογράψουμε χαρτί ότι αν πάθουμε κάτι απο το κεντρί που έχουν τα sting rays στην ουρά τους, το ξενοδοχείο δεν ευθύνεται...Η ώρα περνάει και πηγαίνουμε για την άλλη μεγάλη ατραξιόν...το τάισμα των μεγάλων σκυλόψαρων...μπρρρ...
Καιρός...
Περπατάμε μπροστά απο τα πανέμορφα water bangalows και φτάνουμε στο ταυλανδέζικο εστιατόριο, εκεί καθε μέρα στις 10 βγαίνουν οι καρχαρίες και τους ταίζουν...Ένα απίστευτο σκηνικό που κόβει την ανάσα. Τρομερή εμπειρία. Την επόμενη μέρα, κάηκα απο τον πολύ δυνατό ήλιο και να φανταστείτε ότι είχε και συννεφιά, που να μην είχε δηλαδή !!! Όσες μέρες καθίσαμε στο νησάκι έβρεξε μόλις 2 φορές και αυτές τις 4-5 το πρωί, ποτέ άλλοτε...είμασταν πολύ τυχεροί γιατί μαθαίναμε ότι σε άλλα resorts έβρεχε καθημερινά. Ο αύγουστος είναι καλή εποχή για να πάει κάποιος. Τουλάχιστον στο Sun Island. Το μόνο άσχημο είναι ότι και να πέσει ο ήλιος η θερμοκρασία παραμένει σταθερή και η υγρασία στα ύψη...καλό είναι όποιος πάει να έχει αποκλειστικά σορτς ή βερμούδες και παντόφλες για τις μετακινήσεις του...όχι ότι θα σας πει κάποιος κάτι αν πάτε ξυπόλυτοι οπουδήποτε στο νησί...Ένα αντιλιακό με πολύ υψηλό δείχτη προστασίας είναι κάτι περισσότερο απο απαραίτητο όλο τον χρόνο στις μαλδίβες και φυσικά όποιος πάει δεν πρέπει να ξεχάσει ποτέ να πάρει μαζί του εξοπλισμό για καταδύσεις...Στην κυριολεξία κάποιος μπορεί και κολυμπάει ανάμεσα σε εκατοντάδες ψάρια καθε μεγέθους και σχήματος. Το ψάρεμα γύρω απο τις παραλίες του νησιού απαγορεύεται αυστηρά. Ένα καλό σημείο για καταδύσεις είναι στο Ιταλικό εστιατόριο...εκεί έχει μια σκάλα που οδηγεί στο νερό και απο εκεί απλά ανοίγει η καρδιά σου απο την ομορφιά της θάλασσας και των ψαριών.
Στο κυρίως μέρος του ξενοδοχείου ανα 100 μέτρα έχει παγκάκια και τασάκι για τους καπνιστές και οι υπάλληλοι του ξενοδοχείου είναι όλοι τους πολύ χαρούμενοι και ευδιάθετοι...γιατί να μην είναι άλλωστε ? Ζουν στον παράδεισο... Σου μιλάνε όλοι όταν περάσεις απο μπροστά τους και χαμογελούν.
Βραδινή ζωή...Δραστηριότητες
Κανείς δεν βαριέται στο Sun Island, το κανονικό του όνομα είναι Nalaguraidhoo...Εκεί υπάρχει ένας αριθμός δραστηριοτήτων που μπορεί να κάνει καθημερινά κάποιος με το ανάλογο αντίτιμο φυσικά..Εγώ για παράδειγμα γράφτηκα στο follow the dolphins πρόγραμμα και ξύπνησα στις 5.30 το πρωί για να πάω μια βόλτα, στάθηκα βέβαια άτυχος γιατί τα δελφίνια το έριξαν στον ύπνο φαίνεται...χαχα...με αποζημίωσε όμως η βόλτα που κάναμε καθώς είδαμε και τοπικά νησάκια. Μου κόστισε 29 $...
Κάθε βράδυ στο κεντρικό μπάρ είχανε και κάποια δραστηριότητα. Το πρώτο βράδυ μουσική heavy metal με τοπική μπάντα !!! Το δεύτερο rock night με τους παράφωνες τραγουδιστές να δίνουν ρεσιτάλ, το τρίτο βράδυ Crab Race-formula one !! xaxaxa... το τέταρτο τοπικούς παραδοσιακούς χορούς και τραγούδια και το πέμπτο disco party....Απλά απίστευτη αίσθηση να ακους το κύμα απο μακριά και να πίνεις το κοκτέιλ σου ή μια μπύρα... Στο κεντρικό μπαρ γνωρίσαμε και τον Nisham έναν εκπληκτικό σερβιτόρο απο το maamigli..τοπικό χωριό απέναντι απο το Sun Island...ήταν απίστευτα επικοινωνιακός και κεφάτος ειδικά όταν τραγουδούσε Τερζή...κορυφαία σκηνικά μετά απο κατανάλωση πολλών κοκτέιλ....
'Ολα εκεί κινούνται σε ρυθμούς δολαρίου και καλό θα ήταν να κάνει κάποιος συνάλλαγμα για να δίνει τα τιπς στους σερβιτόρους και όπου αλλου νομίζει ότι αξίζει να δώσει. Πιστέψτε με, φεύγουν πολλά λεφτά για τιπς.... Οι μέρες κυλούσαν όμορφα και εμείς ξεκουραζόμασταν απο την ένταση της ζωής στην ελλάδα.
Το θέμα με τα τηλέφωνα λύθηκε αφού έπαιρνα απο το δωμάτιο μας. Με χρέωναν περίπου 2.4$ το λεπτό...σχετικά καλή χρέωση.
Εγκαταστάσεις...
Στο νησάκι υπάρχουν πολλές εγκαταστάσεις, γήπεδα μπάσκετ, βόλευ, τένις, μπιλιάρδα, ηλεκτρονικά παιχνίδια, τα εστιατόρια και τα μπάρ...Όλα είναι πολύ καθαρά στο νησί και τα δέντρα είναι κάτι περισσότερο απο εκπληκτικά. Γενικά άριστο στήσιμο σε όλες τις απόψεις. Η ατμόσφαιρα γενικά είναι λίγο βαριά λόγω του τροπικού κλίματος, κυρίως το βράδυ και αν κάποιος έχει δυσκολίες στην αναπνοή καλό θα ήταν να πάρει το αντίστοιχο φάρμακο. Κουνούπια στο νησί δεν είχε, τουλάχιστον ποτέ δεν μας ενόχλησε κάποιο. Θα πρέπει να δοκιμάσεται το Σπα του νησιού που είναι απλά εκπληκτικό και αν προσωπικά εγώ δεν έκανα, έκανε όμως η κοπέλα μου 2 φορές μάλιστα με μια χρέωση 100$ την φορά... Εγώ ήμουν ψημένος ήδη απο τον ήλιο, φανταστείτε να με έτριβαν κιόλας με πέτρες...χαχαχα
Στο νησί γνωρίσαμε μια οικογένεια απο την αθήνα που έκανε διακοπές, περάσαμε τέλεια μαζί τους και πραγματικά είναι πολύ καλό να έχεις παρέα σε ένα μέρος σαν το sun island. Τους στέλνω τους χαιρετισμούς μου μέσα απο το φόρουμ και εύχομαι να τους συναντήσουμε και πάλι σε κάποιο άλλο ταξιδάκι μας...Υπήρχαν αρκετοί έλληνες στο νησί και αυτό μας έκανε να αισθανόμαστε άνετα. Φυσικά οι έλληνες ήταν και οι μεγαλύτεροι φωνακλάδες μαζί με ρώσους και ισπανούς μόνο που εμείς είμαστε εκτός συναγωνισμού... Το pool bar το τίμησα ιδιαίτερα τις ώρες που βρισκόμουν στην πισίνα. Βέβαια αν κάποιος θέλει απλά να πίνει πολύ θα πρέπει να τροποποιήσει την κράτηση του στο ξενοδοχείο και να την κάνει Al (All Inclusive) έτσι θα μπορεί να πίνει απο τις 10 το πρωί μέχρι τη 1.00 το βράδυ όσο θέλει...!! Του δίνουν ένα μπλε βραχιολάκι που δεν βγαίνει απο το χέρι..(γιατί αν βγει...θα πρέπει να πληρώσει κάποιος 75$ για να του βάλουν άλλο!!! ) απαραίτητη προυπόθεση να προπληρωθούν 7 ημέρες διαμονής... συνεχίζεται...
Οι μέρες κυλούσαν, ήρεμα, αδιάκοπα, με την σκέψη όμως πως όλα αυτά κάποια στιγμή θα τελειώσουν κάναμε ότι μπορούσαμε για να κρατήσουμε τις αναμνήσεις μας απο τις μαλδίβες και το Sun Island. Το τελευταίο απόγευμα ήταν πράγματι μαγευτικό σαν να ήθελε το ίδιο το νησί και ο καιρός να μας αποχαιρετίσει όσο πιο ευχάριστα γίνεται. Η κοπέλα μου έχασε το τελευταίο αυτό απόγευμα για να κάνει Σπά ενώ εγώ με υπομονή περίμενα να δύσει ο ήλιος για τις τελευταίες φωτογραφίες. Πήρα θέση κάτω απο το κιόσκι, στη μέση της γεφυρούλας που συνδέει το Ιταλικό εστιατόριο με το υπόλοιπο νησί και περίμενα ο ήλιος, να κάψει τα φλογερά πλέον σύννεφα...
Λίγο μετά την δύση του ένα ολόγιομο φεγγάρι ξεπρόβαλε στον καταγάλανο ουρανό, πραγματικά εκείνη τη στιγμή αναρίγγησα. Τα χρώματα της θάλασσας, του ουρανού και της ακτής έδεσαν με το ασημένιο βελούδινο φως του φεγγαριού λίγες ώρες πριν την μερική έκλειψη του !! Τρομερά συναισθήματα αναδύονται κάτι τέτοιες στιγμές. Την τελευταία μέρα αλλάξαμε τα πλάνα μας και της συνήθειες μας στο νησί. Αποφασίσαμε με την κοπέλα μου να πάμε να φάμε στο Ταυλανδέζικο εστιατόριο, μπορεί ο καθένας να φάει σε οποιοδήποτε εστιατόριο του νησιού θέλει πέρα του κεντρικού και μάλιστα μπορεί να έχει και έκπτωση 20% αν πάρει το ειδικό κουπόνι απο την υποδοχή του κεντρικού εστιατορίου. Εμείς αποφασίσαμε να φάμε υπο το φώς των κεριών, συντροφιά με ενα πελαργό και το βουητό των κυμάτων του ινδικού ωκεανού...Πιο δίπλα τουρίστες που μόλις είχαν έρθει στο νησί καμάρωναν τους καρχαρίες και τα φλας άστραφταν σαν κεραυνοί σε καταιγίδα. Εγώ με την Φάνια την κοπέλα μου απλά κοιταζόμασταν στα μάτια με μια αίσθηση πλήρους ικανοποίησης για όλη την εμπειρία που είχαμε ζήσει μέχρι τότε. Είναι ωραίο να περνάς τέτοιες εμπειρίες, ειδικά αν έχεις τον άνθρωπο σου μαζί...
-Θα ήθελα κάπου εδώ να τονίσω ότι η εξυπηρέτηση στο Sun Island ήταν απίστευτα μοναδική και πραγματικά όλοι οι υπάλληλοι κάνανε τα πάντα για να έχουμε τις πιο τέλειες διακοπές. Το δωμάτιο μας το καθάριζε ο Muneer ένας καλοκάγαθος μαλδιβέζος που όμως ειχε καλομάθει στα τίπς..χαχα... Ερχόταν όμως τρεις φορές την ημέρα και έκανε ότι μπορούσε...Στο δωμάτιο υπάρχει μια τηλεόραση όπου πιάνει κάποια καλωδιακά κανάλια και κάποια τοπικά και ελεύθερα δορυφορικά. Εκεί μπορούσες να παρακολουθείς την κίνηση των εξόδων σου όπως επίσης και πληροφορίες για τον καιρό και τις καθημερινές αναχωρήσεις απο το νησί είτε με υδροπλάνο είτε με ταχύπλοο σκάφος, το οποίο κάνει την απόσταση Sun Island - Male σε περίπου 2 ώρες και 45 λεπτά. Πάνω στο νησί δεν χρειάζεται να έχετε λεφτά παρα μόνο μερικά δολάρια για τίπς...όλα χρεώνονται απευθείας στο δωμάτιο και την ημέρα της αναχώρησης μπορείτε να πληρώσετε με πιστωτική ή μετρητά... Σημαντικό τιπ...μην ψωνίσετε απο το Μάλε ή τα duty free του αεροδρομίου τους, εκτός του ότι έχουν τρεις φορές την τιμή τους πάνω απο τα τοπικά μαγαζάκια μέσα στο ξενοδοχείο, δεν θα σας βολέψει και στην μεταφορά μεταξύ των αεροδρομίων και ενδέχεται να ταλαιπωρηθείτε. Εμείς πήραμε πάρα πολλά σουβενίρ απο τα μαγαζάκια του ξενοδοχείου και ευτυχώς τα βολέψαμε μέσα στις αποσκευές μας οι οποίες ήταν στα 19 κιλά...μόλις ένα κιλό κάτω απο το όριο...και μην προτρέξετε να πείτε "δεν βαριέσαι ας πληρώσω την διαφορά" γιατί η Emirates το κάθε επιπλέον κιλό το χρέωνε 85?..καθόλου άσχημα ε ?
Η μέρα της αναχώρησης έφτασε και μαζί μια μεγάλη έκπληξη...Περιμέναμε να αναχωρήσουμε με το ταχύπλοο αλλά μας έκαναν μόνοι τους upgrade και έτσι βρεθήκαμε να περιμένουμε το υδροπλάνο για ακόμη μια φορά και φυσικά...περιμένουμε να θαυμάσουμε την θέα των ατόλων απο ψηλά...απλά μαγεία. Ευχαριστούμε το Sun Island για αυτό...
Λίγες πληροφορίες για το Sun Island...
Το Sun Island είναι ιδιόκτητο resort ενός ανθρώπου που κατάγεται απο το νησάκι mammigli και έχει στην ιδιοκτησία του άλλα τέσσερα νησάκια. Απο πληροφορίες που μας έδωσαν, τα κέρδη των νησιών της εταιρείας Villa Hotel πηγαίνουν μισά στην τσέπη του και μισά στο Μαλδιβέζικο κράτος. Όπως μας είπαν, ο ίδιος βοηθάει πολύ την τοπική κοινωνία προσφέροντας δουλειά και φτιάχνοντας νοσοκομεία και άλλα βασικά κτήρια στις ατόλες. Το Sun Island είναι ξενοδοχείο 5 αστέρων και αυτό φαίνεται σε όλα. Βέβαια είναι λίγο παλιομοδίτικο σε καρέκλες και διακοσμήσεις δωματίων αλλά who cares...στο δωμάτιο μας πηγαίναμε μόνο για ύπνο...
Μάλε...
Το υδροπλάνο ήρθε και μας σήκωσε στον καταγάλανο ουρανό των μαλδίβων. Φτάσαμε στο αεροδρόμιο και επειδή η πτήση μας ήταν στις 2.20 το πρωί είπαμε να πεταχτούμε μέχρι το Μάλε. Αφού δώσαμε τις αποσκευές μας σε ασφαλές μέρος με κόστος 1 δολάριο/αποσκευή, πήραμε το τοπικό πλοιάριο με κόστος 1δολάριο το άτομο. Φτάσαμε στο Μάλε όπου μας ανέλαβε ένας ντόπιος για ξενάγηση με κόστος όσα έχουμε ευχαρίστηση. Μας πήγε σε βασικά μέρη του Μάλε και πραγματικά εντυπωσιαστήκαμε απο κάποια πράγματα που είδαμε εκεί. Όλα τα αυτοκίνητα είναι σχεδόν αποκλειστικά γιαπωνέζικα και οι άνθρωποι εκεί κινούνται με ποδήλατα ή μηχανάκια, χωρίς κράνος βέβαια...χεχε... βγάλαμε τα παπούτσια μας για να μπούμε σε έναν ναό καθότι μουσουλμάνοι οι μαλδιβέζοι. Είδαμε ένα μουσείο με τορπίλες και παμπάλαια κανόνια, είδαμε την προεδρική κατοικία.
Πήγαμε στην ψαραγορά του Μάλε και την λαική τους όπου με ένα δολάριο δοκίμαζες και αγόραζες ότι ήθελες...Ο ξεναγός μας πήγε σε δυο σουβενίρ shops και στο ένα πάθαμε την πλάκα της ζωής μας..."Where are you from ?" Με την απάντηση ο τύπος αρχίζει να χοροπηδά και να φωνάζει τα ονόματα όλων των παιχτών που πήραν το ευρωπαικό πρωτάθλημα το 2004 !!! Ένας αγνός μουσουλμάνος φιλέλληνας...Απλά απίστευτο. Πίσω απο το γραφείο του είχε και αφίσα της εθνικής μας...Αν είναι δυνατόν...
Τέλος πτώμα στην κούραση επιστρέψαμε στο αεροδρόμιο και περιμέναμε για τις επόμενες 5 ώρες που θα αναχωρούσαμε. Ευτυχώς είχε espn και είδα δυο αγώνες αγγλικού πρωταθλήματος..χεχε...δεν παλευόταν αλλοιώς με την υγρασία και την ζέστη....Η φάνια κοιμήθηκε δίπλα μου πάνω σε ένα παγκάκι. Ονειρευόμασταν και οι δυο τον δρόμο της επιστροφής αλλά και τις υπέροχες μέρες που περάσαμε στις μαλδίβες.
Τελικά...
Τα πάντα ήταν τέλεια στις Μαλδίβες, σας εύχομαι να πάτε όποτε μπορείτε θα εκπλαγείτε απο την ομορφιά τους και τους καλοσυνάτους κατοίκους της. Απο εμένα και την Φάνια σας εύχομαι να απολαύσατε αυτή την περιγραφή, όποιος ενδιαφέρεται για επιπλέον πληροφορίες μπορεί να μου στείλει πμ... Ελπίζω να σας άρεσε, όπως και οι φωτογραφίες...
Τα ξενοδοχεία στις Μαλδίβες είναι πάρα πολλά. Υπάρχουν ξενοδοχεία τα οποία είναι πολύ ακριβά και είναι μέχρι 10 άτομα ...δηλ.εσείς και το προσωπικό και κανα δυο τρια ζευγάρια λολ...όπου πηγαίνουν όσοι έχουν ανάγκη να χαλαρώσουν γενικά απο την δουλειά τους και το άγχος. Υπάρχουν μεγάλα ξενοδοχεία με όλες τις ανέσεις και πολλές καλές τιμές 4-5 αστέρων. Γενικά όσα είναι κοντά στο Μάλε είναι κατα κανόνα πιο ακριβά και όσο πάμε σε απομακρυσμένες ατόλες είναι πιο οικονομικά. Τα περισσότερα πάντως είναι 5 αστέρων και υπάρχουν αρκετά με 4 αστεράκια τα οποία επίσης είναι τρομερά. Αυτά τα ολίγα...
Στις 11/8/2008 ήταν η μεγάλη μέρα. Τρείς ώρες ταξίδι με το τρένο, αθήνα, μετρό, αερολιμένας αθηνών...
16.40 -Μπαίνουμε γεμάτοι περιέργεια και χαρά στο boeing 777-300ER της Emirates
Μετά απο 4 ώρες φτάνουμε ντουμπάι όπου βλέπω για πρώτη φορά πως είναι ένας θάλαμος αερίων...χαχα...Οι φοίνικες στο χώρο του αεροδρομίου προσδίδουν το απαραίτητο σκηνικό της ερήμου και ο κόσμος είναι άπειρος μέσα σε αυτό το πολύχρωμο πλεχτό απο τις εθνικότητες. Μετά απο πολύ χάσιμο χρόνου στα περίφημα duty free...φτάνει η ώρα της επόμενης πτήσης για Μάλε και μαλδίβες, επιτέλους ακόμη πιο κοντά στο όνειρο. Αποχαιρετούμε τον Ηλία και συνεχίζουμε για την πτήση μας... Το αεροπλάνο ξεκινά με καθυστέρηση μισής ώρας περίπου. Η διαδρομή καλή μέχρι που μπαίνουμε για τα καλά στον ινδικό και ξεκινούν οι αναταράξεις, εκεί και ενω όλοι οι συνεπιβάτες βλέπουν όνειρα... εγώ κάθομαι και ιδρώνω, με την κοπέλα μου να κοιμάται του καλού καιρού και με τον πιλότο να λέει fasten your seat belt...πέρασε λίγη ώρα βλέποντας ξανα και ξανά Simpsons....πάλι καλά με το γέλιο ξεχνιόμουν λίγο. Πλησιάζουμε στο Μάλε και οι αεροσυνοδοί μας μοιράζουν ένα χαρτί για τον έλεγχο των διαβατηρίων που θα πρέπει να το συμπληρώσουμε και να το δώσουμε στο αεροδρόμιο όταν το ζητήσουν...
Προσγειωνόμαστε στο Μάλε και η πρώτη επαφή μας έκοψε στην κυριολεξία την ανάσα... Έξω είχε 28 βαθμούς και 88% υγρασία. καλό ε ? Ήταν μόλις 8 το πρωί !!! Μέχρι να μπούμε μέσα στο κυρίως αεροδρόμιο έκανα μπάνιο απο τον ιδρώτα... Μέσα, μετα τους απαραίτητους ελέγχους και την πολύτιμη σφραφίδα στο διαβατήριο, βρήκαμε το γκισέ του Sun Island, του βασικού προορισμού μας. Με πολύ ευγένια ένας κύριος μας οδήγησε στην transmaldivian airways όπου και μας έδωσε τα εισητήρια για να πετάξουμε με το υδροπλάνο...Μας οδήγησε στο λεωφορείο όπου και πραγματικά για πρώτη φορά είδα τη σημαίνει φιλοξενία απο τους μαλδιβέζους...μετά απο τόση ζέστη και υγρασία, το λεωφορείο είχε τέρμα το αιρκοντίσιον του, πραγματική όαση δροσιάς... Φτάσαμε στο πλωτό υδροδρόμιο του Μάλε και επιβιβαζόμαστε στο υδροπλάνο, εντύπωση προκαλούσε ο ξυπόλητος πιλότος μας...Λίγες στιγμές μετά, ωτοασπίδες, κάμερα, φώτα, δράση !!!
Τα πάντα είναι απίστευτα απο ψηλά, το Μάλε, μια σταλιά στη μέση του πουθενά, τα μικρά resort, οι ατόλες απο ψηλά, μοναχικές ήρεμες οάσεις καταμεσής του ινδικού ωκεανού. Οι φωτογραφίες βγαίνουν στην στιγμή, το ζούμ της κάμερας απαραίτητο... Η ομορφιά της φύσης σε όλο της το μεγαλείο. Ανυπομονούμε να φτάσουμε και έπειτα απο μισή ώρα, είμαστε εκεί, στο όνειρο...
Κατεβαίνουμε σε μια πλωτή εξέδρα και ένα καραβάκι (dhoni) έρχεται να μας πάρει... Ανεβαίνουμε και μας οδηγεί στο Nησάκι του Ήλιου...Όνομα και πράγμα
Μας κερνάνε ένα δροσερό νεράκι με κομματάκι καρύδας μέσα...συμπληρώνουμε κάποια έντυπα και μας δίνουν το κλειδάκι του δωματίου μας...192 ο μαγικός αριθμός. Μας οδηγούν στο δωμάτιο και έπειτα έρχονται οι αποσκευές μας, τα πρώτα tips...μετά απο λίγο έρχεται ο roomboy...τα δεύτερα και καθημερινά, tips...ζαλισμένοι ακόμη απο τις πτήσεις η κοπέλα μου κοιμάται και εγώ τρέχω σαν χαζός να μπώ στην υπέροχη θάλασσα... Τι χρώματα Θέε μου...
Το λευκό της παραλίας συναντά το τυρκουάζ της θάλασσας σε ένα δέσιμο με το πράσινο των φοινίκων της ακτής. Μαγεία, αδυνατό να χωνέψω το πόσο όμορφα είναι...Σαν σε όνειρο...Ο ήλιος ψηλά, σύννεφα ουδέν, παρα τους φόβους της βροχής λόγω μουσώνα....Πλησιάζω στο νερό όπου συνειδητοποιώ ότι η άμμος στην παραλία δεν καίει !!! Πώς γίνεται αυτό...? Αναρωτιέμαι... συνεχίζεται...
Με όλα τα παραπάνω στο μυαλό μου, και με την ζαλάδα των πτήσεων, πέφτω για υπνάκο...ξυπνάω και πάμε για αναγνώριση στο νησί...Αφού είδαμε κάποια απο τα αξιοθέατα του όπως είναι τα εντυπωσιακά water bangalows και το περίφημο Spa του, την πέφτουμε στην πισίνα... Εκεί δίπλα απο το main bar όλοι κάθονται στις ξαπλώστρες και χαλαρώνουν με τις fruit bats να πετούν πάνω απο τα κεφάλια μας !!! Το νησί είναι αρκετά μεγάλο για βόλτα αν και δεν παίρνει πάνω απο ώρα για να το γυρίσει κάποιος... Η ώρα του βραδυνού φτάνει και οδηγούμαστε στο κεντρικό εστιατόριο. Εκεί μας δίνουν τον προσωπικό μας σερβιτόρο τον Zaheed. Το φαγητό στο ξενοδοχείο ήταν απίστευτα καλό και πολύ !!! Μπορούσε κάποιος να φάει κάτι μεχρι σκασμού. Η αλήθεια είναι ότι με ενα πιάτο δεν μπορείς να φας άλλο...χεχε.. Έκπληξη...στο ξενοδοχείο όποιος παει είναι ήδη φακελωμένος...όταν πηγαίναμε να φάμε κάτι μας έλεγαν "greece " ? Ναι, yes...!! Λέγαμε εμείς..." Καλό πάρε..." χαχαχαα είχε πολύ πλάκα ένας σερβιτόρος που μας έλεγε καλημέρα καθε μέρα..."Καλημέρα, καλά ? Ευχαριστώ πολύ" !!! Τα έλεγε όλα μαζί...χαχαχα...
Οι ώρες στο νησί περνούσαν αργά πολύ αργά, να φαντατείτε ότι πήγαμε για 5 διανυκτερεύσεις και νομίζαμε ότι καθίσαμε δυο εβδομάδες...Ξυπνούσαμε βέβαια πολύ νωρίς για πρωινό και μετά δίναμε μάχη να πιάσουμε ξαπλώστρα...μου την είχε δώσει στα νεύρα που κάποιοι ξένοι πήγαιναν απο τα άγρια μεσάνυχτα και αφήνανε πάνω στις ξαπλώστρες μια πετσέτα και μόνο για να πιάσουν το μέρος που ήθελαν !!! Το πρώτο βράδυ κλείνει με την τέλεια εμπειρία του ταίσματος των stingrays...Το σκοτάδι έπεφτε πολύ νωρίς στο Sun Island, με την διαφορά της ώρας απο ελλάδα να είναι στις 2 ώρες, στις 18.20 είχε σκοτεινιάσει. Στο λιμανάκι του νησιού που βρίσκεται δίπλα απο τα deluxe δωμάτια κάθε βράδυ στις 9 μαζεύονται τα sting rays και τα ταίζει ο κόσμος...είναι απίστευτη εμπειρία,
κάθε φορά που τρώνε ένα ψαράκι αυτά δείχνουν πόσο χαίρονται, είναι απίστευτα όμορφα...Ανάμεσα τους κυκλοφορούν ανενόχλητα μικρά reef sharks...Καρχαριάκια όλο χάρη. Τροπικά ψάρια κάθε είδους και χρώματος δείχνουν απόλυτα εξοικοιωμένα με τους ανθρώπους. Τρομερά σκηνικά. Ένας υπάλληλος του ξενοδοχείου μας δίνει να υπογράψουμε χαρτί ότι αν πάθουμε κάτι απο το κεντρί που έχουν τα sting rays στην ουρά τους, το ξενοδοχείο δεν ευθύνεται...Η ώρα περνάει και πηγαίνουμε για την άλλη μεγάλη ατραξιόν...το τάισμα των μεγάλων σκυλόψαρων...μπρρρ...
Καιρός...
Περπατάμε μπροστά απο τα πανέμορφα water bangalows και φτάνουμε στο ταυλανδέζικο εστιατόριο, εκεί καθε μέρα στις 10 βγαίνουν οι καρχαρίες και τους ταίζουν...Ένα απίστευτο σκηνικό που κόβει την ανάσα. Τρομερή εμπειρία. Την επόμενη μέρα, κάηκα απο τον πολύ δυνατό ήλιο και να φανταστείτε ότι είχε και συννεφιά, που να μην είχε δηλαδή !!! Όσες μέρες καθίσαμε στο νησάκι έβρεξε μόλις 2 φορές και αυτές τις 4-5 το πρωί, ποτέ άλλοτε...είμασταν πολύ τυχεροί γιατί μαθαίναμε ότι σε άλλα resorts έβρεχε καθημερινά. Ο αύγουστος είναι καλή εποχή για να πάει κάποιος. Τουλάχιστον στο Sun Island. Το μόνο άσχημο είναι ότι και να πέσει ο ήλιος η θερμοκρασία παραμένει σταθερή και η υγρασία στα ύψη...καλό είναι όποιος πάει να έχει αποκλειστικά σορτς ή βερμούδες και παντόφλες για τις μετακινήσεις του...όχι ότι θα σας πει κάποιος κάτι αν πάτε ξυπόλυτοι οπουδήποτε στο νησί...Ένα αντιλιακό με πολύ υψηλό δείχτη προστασίας είναι κάτι περισσότερο απο απαραίτητο όλο τον χρόνο στις μαλδίβες και φυσικά όποιος πάει δεν πρέπει να ξεχάσει ποτέ να πάρει μαζί του εξοπλισμό για καταδύσεις...Στην κυριολεξία κάποιος μπορεί και κολυμπάει ανάμεσα σε εκατοντάδες ψάρια καθε μεγέθους και σχήματος. Το ψάρεμα γύρω απο τις παραλίες του νησιού απαγορεύεται αυστηρά. Ένα καλό σημείο για καταδύσεις είναι στο Ιταλικό εστιατόριο...εκεί έχει μια σκάλα που οδηγεί στο νερό και απο εκεί απλά ανοίγει η καρδιά σου απο την ομορφιά της θάλασσας και των ψαριών.
Στο κυρίως μέρος του ξενοδοχείου ανα 100 μέτρα έχει παγκάκια και τασάκι για τους καπνιστές και οι υπάλληλοι του ξενοδοχείου είναι όλοι τους πολύ χαρούμενοι και ευδιάθετοι...γιατί να μην είναι άλλωστε ? Ζουν στον παράδεισο... Σου μιλάνε όλοι όταν περάσεις απο μπροστά τους και χαμογελούν.
Βραδινή ζωή...Δραστηριότητες
Κανείς δεν βαριέται στο Sun Island, το κανονικό του όνομα είναι Nalaguraidhoo...Εκεί υπάρχει ένας αριθμός δραστηριοτήτων που μπορεί να κάνει καθημερινά κάποιος με το ανάλογο αντίτιμο φυσικά..Εγώ για παράδειγμα γράφτηκα στο follow the dolphins πρόγραμμα και ξύπνησα στις 5.30 το πρωί για να πάω μια βόλτα, στάθηκα βέβαια άτυχος γιατί τα δελφίνια το έριξαν στον ύπνο φαίνεται...χαχα...με αποζημίωσε όμως η βόλτα που κάναμε καθώς είδαμε και τοπικά νησάκια. Μου κόστισε 29 $...
Κάθε βράδυ στο κεντρικό μπάρ είχανε και κάποια δραστηριότητα. Το πρώτο βράδυ μουσική heavy metal με τοπική μπάντα !!! Το δεύτερο rock night με τους παράφωνες τραγουδιστές να δίνουν ρεσιτάλ, το τρίτο βράδυ Crab Race-formula one !! xaxaxa... το τέταρτο τοπικούς παραδοσιακούς χορούς και τραγούδια και το πέμπτο disco party....Απλά απίστευτη αίσθηση να ακους το κύμα απο μακριά και να πίνεις το κοκτέιλ σου ή μια μπύρα... Στο κεντρικό μπαρ γνωρίσαμε και τον Nisham έναν εκπληκτικό σερβιτόρο απο το maamigli..τοπικό χωριό απέναντι απο το Sun Island...ήταν απίστευτα επικοινωνιακός και κεφάτος ειδικά όταν τραγουδούσε Τερζή...κορυφαία σκηνικά μετά απο κατανάλωση πολλών κοκτέιλ....
'Ολα εκεί κινούνται σε ρυθμούς δολαρίου και καλό θα ήταν να κάνει κάποιος συνάλλαγμα για να δίνει τα τιπς στους σερβιτόρους και όπου αλλου νομίζει ότι αξίζει να δώσει. Πιστέψτε με, φεύγουν πολλά λεφτά για τιπς.... Οι μέρες κυλούσαν όμορφα και εμείς ξεκουραζόμασταν απο την ένταση της ζωής στην ελλάδα.
Το θέμα με τα τηλέφωνα λύθηκε αφού έπαιρνα απο το δωμάτιο μας. Με χρέωναν περίπου 2.4$ το λεπτό...σχετικά καλή χρέωση.
Εγκαταστάσεις...
Στο νησάκι υπάρχουν πολλές εγκαταστάσεις, γήπεδα μπάσκετ, βόλευ, τένις, μπιλιάρδα, ηλεκτρονικά παιχνίδια, τα εστιατόρια και τα μπάρ...Όλα είναι πολύ καθαρά στο νησί και τα δέντρα είναι κάτι περισσότερο απο εκπληκτικά. Γενικά άριστο στήσιμο σε όλες τις απόψεις. Η ατμόσφαιρα γενικά είναι λίγο βαριά λόγω του τροπικού κλίματος, κυρίως το βράδυ και αν κάποιος έχει δυσκολίες στην αναπνοή καλό θα ήταν να πάρει το αντίστοιχο φάρμακο. Κουνούπια στο νησί δεν είχε, τουλάχιστον ποτέ δεν μας ενόχλησε κάποιο. Θα πρέπει να δοκιμάσεται το Σπα του νησιού που είναι απλά εκπληκτικό και αν προσωπικά εγώ δεν έκανα, έκανε όμως η κοπέλα μου 2 φορές μάλιστα με μια χρέωση 100$ την φορά... Εγώ ήμουν ψημένος ήδη απο τον ήλιο, φανταστείτε να με έτριβαν κιόλας με πέτρες...χαχαχα
Στο νησί γνωρίσαμε μια οικογένεια απο την αθήνα που έκανε διακοπές, περάσαμε τέλεια μαζί τους και πραγματικά είναι πολύ καλό να έχεις παρέα σε ένα μέρος σαν το sun island. Τους στέλνω τους χαιρετισμούς μου μέσα απο το φόρουμ και εύχομαι να τους συναντήσουμε και πάλι σε κάποιο άλλο ταξιδάκι μας...Υπήρχαν αρκετοί έλληνες στο νησί και αυτό μας έκανε να αισθανόμαστε άνετα. Φυσικά οι έλληνες ήταν και οι μεγαλύτεροι φωνακλάδες μαζί με ρώσους και ισπανούς μόνο που εμείς είμαστε εκτός συναγωνισμού... Το pool bar το τίμησα ιδιαίτερα τις ώρες που βρισκόμουν στην πισίνα. Βέβαια αν κάποιος θέλει απλά να πίνει πολύ θα πρέπει να τροποποιήσει την κράτηση του στο ξενοδοχείο και να την κάνει Al (All Inclusive) έτσι θα μπορεί να πίνει απο τις 10 το πρωί μέχρι τη 1.00 το βράδυ όσο θέλει...!! Του δίνουν ένα μπλε βραχιολάκι που δεν βγαίνει απο το χέρι..(γιατί αν βγει...θα πρέπει να πληρώσει κάποιος 75$ για να του βάλουν άλλο!!! ) απαραίτητη προυπόθεση να προπληρωθούν 7 ημέρες διαμονής... συνεχίζεται...
Οι μέρες κυλούσαν, ήρεμα, αδιάκοπα, με την σκέψη όμως πως όλα αυτά κάποια στιγμή θα τελειώσουν κάναμε ότι μπορούσαμε για να κρατήσουμε τις αναμνήσεις μας απο τις μαλδίβες και το Sun Island. Το τελευταίο απόγευμα ήταν πράγματι μαγευτικό σαν να ήθελε το ίδιο το νησί και ο καιρός να μας αποχαιρετίσει όσο πιο ευχάριστα γίνεται. Η κοπέλα μου έχασε το τελευταίο αυτό απόγευμα για να κάνει Σπά ενώ εγώ με υπομονή περίμενα να δύσει ο ήλιος για τις τελευταίες φωτογραφίες. Πήρα θέση κάτω απο το κιόσκι, στη μέση της γεφυρούλας που συνδέει το Ιταλικό εστιατόριο με το υπόλοιπο νησί και περίμενα ο ήλιος, να κάψει τα φλογερά πλέον σύννεφα...
Λίγο μετά την δύση του ένα ολόγιομο φεγγάρι ξεπρόβαλε στον καταγάλανο ουρανό, πραγματικά εκείνη τη στιγμή αναρίγγησα. Τα χρώματα της θάλασσας, του ουρανού και της ακτής έδεσαν με το ασημένιο βελούδινο φως του φεγγαριού λίγες ώρες πριν την μερική έκλειψη του !! Τρομερά συναισθήματα αναδύονται κάτι τέτοιες στιγμές. Την τελευταία μέρα αλλάξαμε τα πλάνα μας και της συνήθειες μας στο νησί. Αποφασίσαμε με την κοπέλα μου να πάμε να φάμε στο Ταυλανδέζικο εστιατόριο, μπορεί ο καθένας να φάει σε οποιοδήποτε εστιατόριο του νησιού θέλει πέρα του κεντρικού και μάλιστα μπορεί να έχει και έκπτωση 20% αν πάρει το ειδικό κουπόνι απο την υποδοχή του κεντρικού εστιατορίου. Εμείς αποφασίσαμε να φάμε υπο το φώς των κεριών, συντροφιά με ενα πελαργό και το βουητό των κυμάτων του ινδικού ωκεανού...Πιο δίπλα τουρίστες που μόλις είχαν έρθει στο νησί καμάρωναν τους καρχαρίες και τα φλας άστραφταν σαν κεραυνοί σε καταιγίδα. Εγώ με την Φάνια την κοπέλα μου απλά κοιταζόμασταν στα μάτια με μια αίσθηση πλήρους ικανοποίησης για όλη την εμπειρία που είχαμε ζήσει μέχρι τότε. Είναι ωραίο να περνάς τέτοιες εμπειρίες, ειδικά αν έχεις τον άνθρωπο σου μαζί...
-Θα ήθελα κάπου εδώ να τονίσω ότι η εξυπηρέτηση στο Sun Island ήταν απίστευτα μοναδική και πραγματικά όλοι οι υπάλληλοι κάνανε τα πάντα για να έχουμε τις πιο τέλειες διακοπές. Το δωμάτιο μας το καθάριζε ο Muneer ένας καλοκάγαθος μαλδιβέζος που όμως ειχε καλομάθει στα τίπς..χαχα... Ερχόταν όμως τρεις φορές την ημέρα και έκανε ότι μπορούσε...Στο δωμάτιο υπάρχει μια τηλεόραση όπου πιάνει κάποια καλωδιακά κανάλια και κάποια τοπικά και ελεύθερα δορυφορικά. Εκεί μπορούσες να παρακολουθείς την κίνηση των εξόδων σου όπως επίσης και πληροφορίες για τον καιρό και τις καθημερινές αναχωρήσεις απο το νησί είτε με υδροπλάνο είτε με ταχύπλοο σκάφος, το οποίο κάνει την απόσταση Sun Island - Male σε περίπου 2 ώρες και 45 λεπτά. Πάνω στο νησί δεν χρειάζεται να έχετε λεφτά παρα μόνο μερικά δολάρια για τίπς...όλα χρεώνονται απευθείας στο δωμάτιο και την ημέρα της αναχώρησης μπορείτε να πληρώσετε με πιστωτική ή μετρητά... Σημαντικό τιπ...μην ψωνίσετε απο το Μάλε ή τα duty free του αεροδρομίου τους, εκτός του ότι έχουν τρεις φορές την τιμή τους πάνω απο τα τοπικά μαγαζάκια μέσα στο ξενοδοχείο, δεν θα σας βολέψει και στην μεταφορά μεταξύ των αεροδρομίων και ενδέχεται να ταλαιπωρηθείτε. Εμείς πήραμε πάρα πολλά σουβενίρ απο τα μαγαζάκια του ξενοδοχείου και ευτυχώς τα βολέψαμε μέσα στις αποσκευές μας οι οποίες ήταν στα 19 κιλά...μόλις ένα κιλό κάτω απο το όριο...και μην προτρέξετε να πείτε "δεν βαριέσαι ας πληρώσω την διαφορά" γιατί η Emirates το κάθε επιπλέον κιλό το χρέωνε 85?..καθόλου άσχημα ε ?
Η μέρα της αναχώρησης έφτασε και μαζί μια μεγάλη έκπληξη...Περιμέναμε να αναχωρήσουμε με το ταχύπλοο αλλά μας έκαναν μόνοι τους upgrade και έτσι βρεθήκαμε να περιμένουμε το υδροπλάνο για ακόμη μια φορά και φυσικά...περιμένουμε να θαυμάσουμε την θέα των ατόλων απο ψηλά...απλά μαγεία. Ευχαριστούμε το Sun Island για αυτό...
Λίγες πληροφορίες για το Sun Island...
Το Sun Island είναι ιδιόκτητο resort ενός ανθρώπου που κατάγεται απο το νησάκι mammigli και έχει στην ιδιοκτησία του άλλα τέσσερα νησάκια. Απο πληροφορίες που μας έδωσαν, τα κέρδη των νησιών της εταιρείας Villa Hotel πηγαίνουν μισά στην τσέπη του και μισά στο Μαλδιβέζικο κράτος. Όπως μας είπαν, ο ίδιος βοηθάει πολύ την τοπική κοινωνία προσφέροντας δουλειά και φτιάχνοντας νοσοκομεία και άλλα βασικά κτήρια στις ατόλες. Το Sun Island είναι ξενοδοχείο 5 αστέρων και αυτό φαίνεται σε όλα. Βέβαια είναι λίγο παλιομοδίτικο σε καρέκλες και διακοσμήσεις δωματίων αλλά who cares...στο δωμάτιο μας πηγαίναμε μόνο για ύπνο...
Μάλε...
Το υδροπλάνο ήρθε και μας σήκωσε στον καταγάλανο ουρανό των μαλδίβων. Φτάσαμε στο αεροδρόμιο και επειδή η πτήση μας ήταν στις 2.20 το πρωί είπαμε να πεταχτούμε μέχρι το Μάλε. Αφού δώσαμε τις αποσκευές μας σε ασφαλές μέρος με κόστος 1 δολάριο/αποσκευή, πήραμε το τοπικό πλοιάριο με κόστος 1δολάριο το άτομο. Φτάσαμε στο Μάλε όπου μας ανέλαβε ένας ντόπιος για ξενάγηση με κόστος όσα έχουμε ευχαρίστηση.
Μας πήγε σε βασικά μέρη του Μάλε και πραγματικά εντυπωσιαστήκαμε απο κάποια πράγματα που είδαμε εκεί. Όλα τα αυτοκίνητα είναι σχεδόν αποκλειστικά γιαπωνέζικα και οι άνθρωποι εκεί κινούνται με ποδήλατα ή μηχανάκια, χωρίς κράνος βέβαια...χεχε... βγάλαμε τα παπούτσια μας για να μπούμε σε έναν ναό καθότι μουσουλμάνοι οι μαλδιβέζοι. Είδαμε ένα μουσείο με τορπίλες και παμπάλαια κανόνια, είδαμε την προεδρική κατοικία. Πήγαμε στην ψαραγορά του Μάλε και την λαική τους όπου με ένα δολάριο δοκίμαζες και αγόραζες ότι ήθελες...Ο ξεναγός μας πήγε σε δυο σουβενίρ shops και στο ένα πάθαμε την πλάκα της ζωής μας..."Where are you from ?" Με την απάντηση ο τύπος αρχίζει να χοροπηδά και να φωνάζει τα ονόματα όλων των παιχτών που πήραν το ευρωπαικό πρωτάθλημα το 2004 !!! Ένας αγνός μουσουλμάνος φιλέλληνας...Απλά απίστευτο. Πίσω απο το γραφείο του είχε και αφίσα της εθνικής μας...Αν είναι δυνατόν...
Τέλος πτώμα στην κούραση επιστρέψαμε στο αεροδρόμιο και περιμέναμε για τις επόμενες 5 ώρες που θα αναχωρούσαμε. Ευτυχώς είχε espn και είδα δυο αγώνες αγγλικού πρωταθλήματος..χεχε...δεν παλευόταν αλλοιώς με την υγρασία και την ζέστη....Η φάνια κοιμήθηκε δίπλα μου πάνω σε ένα παγκάκι. Ονειρευόμασταν και οι δυο τον δρόμο της επιστροφής αλλά και τις υπέροχες μέρες που περάσαμε στις μαλδίβες.
Τελικά...
Τα πάντα ήταν τέλεια στις Μαλδίβες, σας εύχομαι να πάτε όποτε μπορείτε θα εκπλαγείτε απο την ομορφιά τους και τους καλοσυνάτους κατοίκους της. Απο εμένα και την Φάνια σας εύχομαι να απολαύσατε αυτή την περιγραφή, όποιος ενδιαφέρεται για επιπλέον πληροφορίες μπορεί να μου στείλει πμ... Ελπίζω να σας άρεσε, όπως και οι φωτογραφίες...
Τα ξενοδοχεία στις Μαλδίβες είναι πάρα πολλά. Υπάρχουν ξενοδοχεία τα οποία είναι πολύ ακριβά και είναι μέχρι 10 άτομα ...δηλ.εσείς και το προσωπικό και κανα δυο τρια ζευγάρια λολ...όπου πηγαίνουν όσοι έχουν ανάγκη να χαλαρώσουν γενικά απο την δουλειά τους και το άγχος. Υπάρχουν μεγάλα ξενοδοχεία με όλες τις ανέσεις και πολλές καλές τιμές 4-5 αστέρων. Γενικά όσα είναι κοντά στο Μάλε είναι κατα κανόνα πιο ακριβά και όσο πάμε σε απομακρυσμένες ατόλες είναι πιο οικονομικά. Τα περισσότερα πάντως είναι 5 αστέρων και υπάρχουν αρκετά με 4 αστεράκια τα οποία επίσης είναι τρομερά. Αυτά τα ολίγα...
)
.
