Για να φτάσουμε στη Μπογιάνα περάσαμε ένα υπέροχο μοντέρνο προάστιο της Σόφιας με όμορφα ψηλούστικα γυαλινα κτίρια στο κλίμα της εποχής, κάτι σαν την ασιατική Κωνσταντινούπολη. Περάσαμε και ένα ενδιαφέρον μολ και τα jumbo
. Μετά απο λίγη ώρα φτασαμε στον προορισμό μας. Κατεβήκαμε απο το αμάξι και οδεύσαμεπρος την παλιά μεσαιωνική εκκλησία της Μπογιάνα. Βγάλαμε εισητήρια και πήγαμε προς το κτίσμα. Εκεί γνωρίσαμε μια οικογένεια απο τη Γερμανία. Ο κύριος ήξερε ελληνικά! Αρχαιολόγος βλέπετε του πανεπιστημίου της Χαιδελβέργης που έκανε στην Τίρυνθα. Τώρα εργαζόμενος στην Βουλγαρία μάθαινε τα βουλγάρικα. Μέσα στην ενδιαφέρουσα εκκλησία μας ρωτούσε για τα ορθόδοξα νοήματα των τοιχογραφιών με μεγάλο ενδιαφέρον. Η ξεναγός πάλι που παρέχετε στην τιμή του εισητηρίου μας είπε και τα εξής όταν κατάλαβε την καταγωγή μας: "This church was a part of a fortress that protected us from you, the Greeks... You know, we were fighting with the Greeks. Not now, now we are all friends. Especially in Balkans..." . Η ιστορική συζύτηση συνεχίστηκε όπως και η θεολογική μεταξύ εμών, της ξεναγού και του γερμανικού ζευγαριού (όσο επέτρεψαν τα παιδία τοων τελευταίων). Η χαρά της γνωριμίας ήρθε όταν μας είπε ότι επισκέφτηκε την Θεσσαλονίκη αλλά και όταν είπαμε πως πήγαμε Γερμανία και ιδιαίτερα στο Μόναχο την πόλη του. H εκκλησία τώρα είναι πολύ όμορφη και δίκαια προστατεύεται απο την ουνεσκο. Υπάρχει απο τον 10ο αιώνα. Μετά απο λίγη ώρα φύγαμε... επόμενος προορισμός: το μοναστήρι της Ρίλας.
. Μετά απο λίγη ώρα φτασαμε στον προορισμό μας. Κατεβήκαμε απο το αμάξι και οδεύσαμεπρος την παλιά μεσαιωνική εκκλησία της Μπογιάνα. Βγάλαμε εισητήρια και πήγαμε προς το κτίσμα. Εκεί γνωρίσαμε μια οικογένεια απο τη Γερμανία. Ο κύριος ήξερε ελληνικά! Αρχαιολόγος βλέπετε του πανεπιστημίου της Χαιδελβέργης που έκανε στην Τίρυνθα. Τώρα εργαζόμενος στην Βουλγαρία μάθαινε τα βουλγάρικα. Μέσα στην ενδιαφέρουσα εκκλησία μας ρωτούσε για τα ορθόδοξα νοήματα των τοιχογραφιών με μεγάλο ενδιαφέρον. Η ξεναγός πάλι που παρέχετε στην τιμή του εισητηρίου μας είπε και τα εξής όταν κατάλαβε την καταγωγή μας: "This church was a part of a fortress that protected us from you, the Greeks... You know, we were fighting with the Greeks. Not now, now we are all friends. Especially in Balkans..." . Η ιστορική συζύτηση συνεχίστηκε όπως και η θεολογική μεταξύ εμών, της ξεναγού και του γερμανικού ζευγαριού (όσο επέτρεψαν τα παιδία τοων τελευταίων). Η χαρά της γνωριμίας ήρθε όταν μας είπε ότι επισκέφτηκε την Θεσσαλονίκη αλλά και όταν είπαμε πως πήγαμε Γερμανία και ιδιαίτερα στο Μόναχο την πόλη του. H εκκλησία τώρα είναι πολύ όμορφη και δίκαια προστατεύεται απο την ουνεσκο. Υπάρχει απο τον 10ο αιώνα. Μετά απο λίγη ώρα φύγαμε... επόμενος προορισμός: το μοναστήρι της Ρίλας.
Last edited:
Μετά απο σύντομο έλεγχο του αυτοκινήτου φορτώσαμε βαλίτσες και τα λοιπά και τέλος μπήκαμε μέσα και κινήσαμε για Προμαχώνα από την πατρίδα μας την Θεσ/νίκη. Το ταξίδι ήταν μικρό και διήρκησε λίγο λιγότερο από 1 ωρίτσα. Λίγο πρίν τα δικά μας τελωνεία υπάρχει το splendid μια κλασική συνοριακή καφετέρια όπου πλακώσαμε τα φρέντο εσπρέσο να ανοίξει λίγο το μάτι μας... Το μικρότερο παιδί μια σοκολάτα
. Η στάση μας δεν διήρκησε πάνω από ένα τεταρτάκι. Ξαναμπήκαμε λοιπόν στο αμάξι και περάσαμε στην γείτονα χώρα μετά μόνο από έλεγχου του Βούλγαρου που μιλούσε όμωε καλά ελληνικά. Μετά από λίγα μέτρα σταματήσαμε απέναντι απο το καζίνο Foinix και πήραμε την βινιέτα με 6 ευρώ. Αυτήν άλλοι αστυνομικοι την ζητάνε άλλοι όχι αλλά εμείς για σιγουρία τα δώσαμε τα λεφτά και μας την κόλησε στο παρμπρίζ ένας μαυριδερός Βούλγαρος (μαγαζάτορας του μαγαζιού που λέει στην πινακίδα με τεράστια γράμματα στη βουλγαρική ΒΝΗΝΕΤΑ η κάτι τέτοιο 
)
Εν τω μεταξύ κάμερες και ραντάρ παντού! Τα όρια τηρούνται! Οι Βούλγαροι οδηγούν επιθετικά και προσπερνούν όποτε βρουν (και δε βρουν
)
Αλλά για κακή μας τύχη όχι παραδοσιακά! Το ένα ήταν ταπας μπαρ και το άλλο είχε διεθνή κουζίνα. Έτσι, παρά την πείνα μας προχωρήσαμε προς το City Garden, ένα μεγάλο πάρκο! Εκεί είδαμε την ομορφιά των γύρω κτιρίων ακι κυρίως της πινακοιθήκης αλλά δεν βρήκαμε ετσιατόρια ανοικτά...
). Φύγαμε και κινήσαμε με την καθοδήγιση του GPS της Nokia πρός την Αγία Σοφία, ναό που έδωσε το όνομα στην πόλη της Σόφιας! Μέχρι τον 14ο αιώνα λεγόταν Σρέντετς, πιο πρίν Τριαδιτσα, στα ρωμαικά χρόνια Serdicum! H Σόφια είναι μια ιστορικότατη πόλη! Στον Ναό που χτίστηκε τον 5ο αιώνα (βυζαντινός) και είναι πανέμορφος και αξίζει επίσκεψης είχε Εσπερινό. Καθίσαμε κανα 5λεπτο και πήγαμε στο ξενοδοχείο. Όχι για ξεκούραση γιατί θέλαμε απεγνωσμένα να γνωρίσουμε την εξαίσια πόλη αλλά για να πάρουμε κανένα πανωφόρι γιατί ξαφνικά έβγαλε κρυάκι. Όταν κατεβήκαμε απο τα δωμάτια φορλωντας τα μπουφάν μας μια νέα περιπέτεια άρχιζε... (αναμένετε την συνέχεια
)
και άλλοι. Δίπλα είναι η εκκλησία της Αγίας Κυριακήγς, πανέμορφη και υψιλής τέχνης. Εμείς συνεχίσαμε την πορεία μαςμέσω ενός πολυσύχναστου δρόμου προς το μολ. Όταν φτάσαμε είδαμε ένα τεράστιο ευρωπαΙκό εμπορικό! ΠΟλλά γνωστά μαγαζιά και πολυεθνικές. Σε αυτά η διαφορά με την Ελλάδα είναι μόνο της τάξης των 2 με 4 ευρώ... Οτιδήποτε το πληρώναμε με πιστωτική και πρωπληρωμένη απο τις οποίες τραβούσαν λέβα και όχι ευρώ! Έτσι αποφεύγετε την χασούρα της ανταλλαγής ευρω σε λεβα. Μετά τέτων ψωνιων καθίσαμε στα Mc coffee όπου ούτε Αγγλικά ήξεραν ούτε να φτιάχνουν φρέντο. Αντι αυτού πήραμε ένα νεροζούμι και καλά φρέντο
