Βουλγαρία Μια έκπληξη στα βορειο-ανατολικά (Απόβαση στη Βουλγαρία, πράξη 2η: Σόφια)

[greek]

Μέσα σε ένα πανέμορφο ορεινό, δασωμένο τοπίο και μετά απο κάποια ώρα στροφιλίκι φτάσαμε στο μοναστήρι. Όλα τα πάρκιγκ γύρω ιδιωτικά και κοστίζουν 4 λέβα. Μπήκαμε μέσα και αντικρίσαμε έναν τεράστιο χώρο. Κόσμος φουλ. Μιλιούνια. Μπήκαμε στο καθολικό της μονής όπου και προσκυνήσαμε το σκήνωμα του Οσίου Ιωάννη της Ρίλας, στυλίτης και πρωτοπόρους του βουλγαρικού μοναχισμού. Το μοναστήρι ιδρύθηκε μετά την βάπτιση του Χάνου Μπόρις, του 1ου χριστιανού βούλγαρου ηγεμόνα. Αξίζει επίσκεψης. Φύγαμε μετά απο λίγη ώρα. Η πείνα όμως...η πείνα μας υποδήλωσε τις επόμενες κινήσεις μας που φάνηκαν (αργότερα) λάνθασμένες. Στο πήγαινε είχαμε δεί κάτι χάνια (μοτέλ και ταβέρνες μαζί) παραποτάμια δίπλα στον στρυμόνα... Αποφάσισαμε να καθίσουμε σεε κάποιο απο αυτά. Μετά απο οδήγηση για κάποια ώρα τα προσεγγίσαμε. Μόλις είδαμε το ΜΕΡΝΗΑ (ΜΕΡΙΝΑ) ΣΤΑΜΑΤΉΣΑΜΕ ΚΑΙ ΜΠΉΚΑΜΕ. Πολύ εξυπηρετικοί όλοι αυτοί εκεί. Μας οδήγησαν στην βεράντα που βρίσκεται πλάι στο "κύμα". Υπέροχη τοποθεσία δίπλα στο ποτάμι. Φάγαμε σκάσαμε πληρώσαμε λίγα λέμε ωραίο βρώμικο φαί... CKAPA ολέ με λίγα λόγια (όλα αυτά τα ταβερνάκια στο δρόμο λένε έξω σχάρα). Ένα θα σας πω... Το βράδυ οι τουαλέτες του σπιτιού μας δούλευαν υπερωρίες... Τέλος πάντων πάλι καλά που δεν πάθαμε κάτι πάνω στο ταξίδι και δεν καταχεσ@με όλα τα λαγκάδια. ΦΤάσαμε και στα σύνορα. Λίγο πρίν ότι λέβα ειχαμε τα βάλαμε βενζίνη για να μην ξεμείνουν. Στα σύνορα μας έλεγξε πάλι μόνο ο Βούλγαρος καιαστειευόμενος (μάλλον) στα βουλγάρικα (δεν καταλάβαμε γρί, ελπίζω μόνο να μην μας έβρισε) μάς άφησε να μπούμε στην πατρίδα. Το ταξίδι μέχρι τη Θεσσαλονίκη έγινε με μόνο μία στάση το Σιδηρόκαστρο για καφέ. Όλα καλά, θα ξαναπάμε Βουλγαρία στα σίγουρα.
.......................................FIN........................................

Υ.Γ.: Στη Σόφια υπάρχουν πολλές Πειρεώς, άλφα μπανκ και γιούρομπανκ... Βγάλτε κατευθείαν λέβα απο το λογαριασμό σας με την κάρτα σας απο το ΑΤΜ χωρίς την χασούρα της ανταλλαγής!

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 10
• 11
• 12
• 13
• 14

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 12 of 14

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[greek]

Πάντως το καλοκαιρινό πάπλωμα σε σκεπάζει ρε παιδί μου... Αντί για 7 ξυπνήσαμε 8... Μικρό το κακό Μετά απο σύντομο έλεγχο του αυτοκινήτου φορτώσαμε βαλίτσες και τα λοιπά και τέλος μπήκαμε μέσα και κινήσαμε για Προμαχώνα από την πατρίδα μας την Θεσ/νίκη. Το ταξίδι ήταν μικρό και διήρκησε λίγο λιγότερο από 1 ωρίτσα. Λίγο πρίν τα δικά μας τελωνεία υπάρχει το splendid μια κλασική συνοριακή καφετέρια όπου πλακώσαμε τα φρέντο εσπρέσο να ανοίξει λίγο το μάτι μας... Το μικρότερο παιδί μια σοκολάτα. Η στάση μας δεν διήρκησε πάνω από ένα τεταρτάκι. Ξαναμπήκαμε λοιπόν στο αμάξι και περάσαμε στην γείτονα χώρα μετά μόνο από έλεγχου του Βούλγαρου που μιλούσε όμωε καλά ελληνικά. Μετά από λίγα μέτρα σταματήσαμε απέναντι απο το καζίνο Foinix και πήραμε την βινιέτα με 6 ευρώ. Αυτήν άλλοι αστυνομικοι την ζητάνε άλλοι όχι αλλά εμείς για σιγουρία τα δώσαμε τα λεφτά και μας την κόλησε στο παρμπρίζ ένας μαυριδερός Βούλγαρος (μαγαζάτορας του μαγαζιού που λέει στην πινακίδα με τεράστια γράμματα στη βουλγαρική ΒΝΗΝΕΤΑ η κάτι τέτοιο ) που μας εξυπηρέτησε. Έπειτα δεν αρνηθήκαμε ένα 20λεπτο για να πάρει τον καφέ του το παληκάρι. Εκεί έχει και πολλά ανταλλακτήρια με καλούτσικες ισοτιμίες και αλλάξαμε χρήματα για τα έξοδα του ταξιδιού ως Σόφια. Κακώς καθώς υπάρχει καλύτερη λύση που θα σας αποκαλύψω, αν δεν την ξέρετε ήδη στη συνεχεια...Βάλαμε ζώνη και ανάψαμε τα φώτα, κινήσεις που δεν θα δώσουν δικαιώματα για κλήσεις στην τοπική αστυνομία. Η επόμενη στάση ήταν μετά από ελάχιστα μέτρα στο Shell όπου μιλώντας ελληνικά φουλάραμε με 2,16 λεβα/λίτρο το αμάξι. Το ταξίδι μέχρι Σόφια θα γινόταν πλέον σε βουλγαρικό έδαφος... (έρχεται και το υπόλοιπο)

 

[greek]

Το ντεπόζιτό μας ήταν γεμάτο και το αυτοκίνητο σαν καινούργιο μετά απο πρόσφατο σέρβις. Αν και παλιό 1.3 έχει το τσαγανό για να καταπίνει τα χιλιόμετρα. Τα υπόλοιπα περίπου 200 χλμ μέχρι Σόφια φαίνονταν παιχνιδάκι. Το πολύ ένα διωράκι φανταζόμασταν. Ο δρόμος αν και υπο κατασκευή από εταιρία ονόματι ΑΓΡΟΜΑΧ ήταν σε χρήση. Με δύο λωρίδες ανά κατεύθυνση δεν ήταν κακός. Το ζόρι άρχισε μετά... Απο 1 λωρίδα η κάθε κατέυθυνση με τραγικά όρια ταχύτητας το ταξίδι γινόταν αργο, ααργό, ααρργό, ααρργγόΕν τω μεταξύ κάμερες και ραντάρ παντού! Τα όρια τηρούνται! Οι Βούλγαροι οδηγούν επιθετικά και προσπερνούν όποτε βρουν (και δε βρουν) ευκαιρία! Να προσέχετε!(μες την πόλη παραδόξως συνετοί και ευγενικοί, θα σας πω στη συνέχεια)...Ο δρόμος γίνεται πάλι καλός μόνο λίγο πριν την Σόφια...Μετά απο 4 με 5 ώρες ταξίδι μπαίναμε επι τέλους στα προάστια. Τελικά τα καταφέραμε! Το τζαμπαντάν Here της Nokia στο κινητό ως GPS στεραιομένο στο παρμπρίζ με εργαλείο απο τα Lidl μας έφερε Σόφια!!! Και αντικρύσαμε τι;;; Μια Σοβιετική πόλη... Κτίρια μουντά και Τσιγγάνους στην γύρα... Όσο μπαίναμε στην πόλη, όμως, τα πράγματα άλλαζαν... Ειδικά οσο πλησιάζαμε το ξενοδοχείο (στις 2) το δέλεαρ γινόταν όλο και πιο αισθητό... (περιμένετε την συνέχεια)

 

[greek]

Φτάσαμε στο ξενοδοχείο. Για να το πετύχουμε αυτό διασχίσαμε κομμάτι του κέντρου και ξερέρετε τι; Μαγευτήκαμε απο την πανέμορφη Σόφια!!! Μόνο αυτό σας λέω! Το ξενοδοχείο το κλείσαμε μέσω booking.com. Ζητήσαμε ήσυχα δωμάτια, κοντινά σε όροφο. Το πρωινό συμπεριλαμβανόταν στην τιμή καθώς επίσης πληρώσαμε επιπλέον 10 ευρώ για πάρκινγκ σε χώρο φυλασσόμενο. Κατεβήκαμε και μπήκαμε στο ξενοδοχείο. ΑΠ' έξω βαμμένο σαν χάρτης της πόλης, υπέροχο. Στη ρεσεψιόν εξυπηρετηθήκαμε άμεσα. Όλα τα αιτήματά μας ικανοποιήθηκαν! Τα δωμάτια και κοντινά ήταν και τα πάντα, ό,τι ζητήσαμε! Μας δώθηκε μια κάρτα για να μπούμε στο ανοικτό πάρκινγκ. Αφήσαμε το αμάξι και αφού μπήκαμε ξανά στο ξενοδοχείο ανεβήκαμε στα υπέροχα και καθαρά δωμάτια. Δεν ξεκουραστήκαμε πολύ... Ήταν 2 το μεσημέρι (σύμπτωση; τότε φτάσμε τότε είχαμε τσεκ ιν!) και πεινούσαμε... Μέσα στα δωμάτια ψάξαμε στο tripadvisor εστιατόρια εκεί γύρω...Και κάπου εκεί αρχίζει η περιήγησή μας στην καταπληκτική Σόφια...(stay tuned για τη συνέχεια )

 

[chris7]

Εκεί έχει και πολλά ανταλλακτήρια με καλούτσικες ισοτιμίες και αλλάξαμε χρήματα για τα έξοδα του ταξιδιού ως Σόφια. Κακώς καθώς υπάρχει καλύτερη λύση που θα σας αποκαλύψω, αν δεν την ξέρετε ήδη στη συνεχεια...

Να προσέχετε!(μες την πόλη παραδόξως συνετοί και ευγενικοί, θα σας πω στη συνέχεια)...

Πολλά μας αφήνεις για τη συνέχεια.
Περιμένουμε λοιπόν.

 

[greek]

έτσι στην τσίτα σας θέλω..

 

[greek]

Κατεβήκαμε απο τα δωμάτια και περνόντας το λόμπυ βγήκαμε έξω, μπροστά στα καταρρακτάκια, μέρος του ντεκόρ του υπέροχου ξενοδοχείου. Ανεβήκαμε κάτι σκαλάκι εκεί και προχωρήσαμε δεξιά στην οδό Donduκov... Για κακή μας τύχη ήταν κλειστό... Ως τις 31.8... Κρίμα γιατί φαινόταν καλό. Μετά, πάντα με το here στην επιλογή για πεζούς, προχωρήσαμε προς τον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Αλεξάντερ Νέφσκυ, γνωστό μνημείο της πόλης. Ότι εστιατόριο βρίσκαμε στην πορεία ήταν κλειστό (μήπως επειδή ήταν Παρασκευή μεσημέρι. Είπαμε να περάσουμε πρώτα απο την όπερα που ήταν κοντά με το τεράστιο άγαλμα έξω! Πάλι όλα τα φαγαδικα κλειστά, μόνο καφετέριες ανοικτές! Δεν πειράζει όμως... Έτσι γνωρίσαμε την πόλη και το ιστορικό κέντρο. Την Σόφια για να την γνωρίσεις, κάτι που δεν αποδείχθηκε τελικά τρομερά δύσκολο, πρέπει να την περπατήσεις. Εμείς κάναμε γύρες μπας και βρούμε τίποτα για φαί αλλά τίποτα. Με τα λίγα με τα πολλά και το ρολόι να δείνει 3 30 φτάσαμε στον μεγαλοπρεπή ναό που προανέφερα! Υπέροχος, κτισμένος στις αρχές του 20ου αιώνα σε νεοβυζαντινό και ρωσικό στύλ... Εκεί βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες. Εν τω μεταξύ η πόλη είναι απλά εκπληκτική... Με κτίρια σε στυλ ροκοκό, αρτ νουβώ κτλ κτισμένα κατα κύριο λόγο απο Ρώσους και Αυστριακούς καλλιτέχνες το μαγευτικό αποτέλεσμα ήταν αναπόφευκτο. Προχωρήσαμε τώρα προς τον ρσικο ναό το υΑγίου ΝΙκολάου πάντα με το κινητό στό χέρι με τους χάρτες... Όταν φτάσαμε είδαμε τον πανέμορφο ναό που κτίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα προς τιμή των Σλάβων πεσόντων στους Ρωσοτουρκικούς πολέμους. Απέναντι απο τον γοητευτικό σε κλασικό ρωσικο στυλ με τους γνωστούς τρούλους ναό ήταν 2 εστιατόρια! Αλλά για κακή μας τύχη όχι παραδοσιακά! Το ένα ήταν ταπας μπαρ και το άλλο είχε διεθνή κουζίνα. Έτσι, παρά την πείνα μας προχωρήσαμε προς το City Garden, ένα μεγάλο πάρκο! Εκεί είδαμε την ομορφιά των γύρω κτιρίων ακι κυρίως της πινακοιθήκης αλλά δεν βρήκαμε ετσιατόρια ανοικτά... Έτσι γυρίσαμε στον Άγιο Νικόλαο και μπήκαμε στο Corso, το εστιατόριο διεθνούς κουζίνας που προανέφερα. Καθίσαμε, παραγγείλαμε και περιμέναμε. Πρώτα ήρθαν οι μπύρες Stella Artois που είναι κλασικά καλές. Έπειτα τα γκουρμέ πιάτα μας. Όμορφες γεύσεις αλλά μικρές μερίδες! Πρηρώσαμε περι τα 60 λέβα, μια καλή τιμή (αν και στη Βουλγαρία με τόσα λεφτά τρώς πολύ παραπάνω όπως θα μάθετε στη συνεχεια). Φύγαμε και κινήσαμε με την καθοδήγιση του GPS της Nokia πρός την Αγία Σοφία, ναό που έδωσε το όνομα στην πόλη της Σόφιας! Μέχρι τον 14ο αιώνα λεγόταν Σρέντετς, πιο πρίν Τριαδιτσα, στα ρωμαικά χρόνια Serdicum! H Σόφια είναι μια ιστορικότατη πόλη! Στον Ναό που χτίστηκε τον 5ο αιώνα (βυζαντινός) και είναι πανέμορφος και αξίζει επίσκεψης είχε Εσπερινό. Καθίσαμε κανα 5λεπτο και πήγαμε στο ξενοδοχείο. Όχι για ξεκούραση γιατί θέλαμε απεγνωσμένα να γνωρίσουμε την εξαίσια πόλη αλλά για να πάρουμε κανένα πανωφόρι γιατί ξαφνικά έβγαλε κρυάκι. Όταν κατεβήκαμε απο τα δωμάτια φορλωντας τα μπουφάν μας μια νέα περιπέτεια άρχιζε... (αναμένετε την συνέχεια)

 

[greek]

Η Σόφια έχει κανα 2-3 μεγάλα mall. Έτσι για τα ψώνια μας αποφασίσαμε να πάμε στο Mall of Sofia που ήταν 1,5 χιλιόμετρο περίπου απο το ξενοδοχείο μας. Προχωρήσαμε λοιπόν και αρχικά φτάσαμε σε μιοα μεγάλη πλατεία όπου βρίσκονται πολλά κυβερνητικά κτίρια, το κοινοβούλειο, το ιστορικό μουσείο και το Άγαλμα της Σοφίας που στον κομμουνισμό αντί αυτής ήταν ο Λένιν. Πανέμορφη τοποθεσία. Προχωρήσαμε τώρα λίγο ακόμα και φτάσαμε πάνω απο την Αγία Παρασκευή, μια μικρή εκκλησίτσα που φαινόταν πολύ παλιά (για να πας σε αυτην κατεβαίνεις απο υπόγεια διάβαση). Προχωρήσαμε κι άλλο και φτάσαμε στο ξενοδοχείο Μπάλκαν, πρώην Σέρατον στο οποίο έμειναν προσωπικότητες όπως ο Δαλάι Λάμα, ο Κλίντον και άλλοι. Δίπλα είναι η εκκλησία της Αγίας Κυριακήγς, πανέμορφη και υψιλής τέχνης. Εμείς συνεχίσαμε την πορεία μαςμέσω ενός πολυσύχναστου δρόμου προς το μολ. Όταν φτάσαμε είδαμε ένα τεράστιο ευρωπαΙκό εμπορικό! ΠΟλλά γνωστά μαγαζιά και πολυεθνικές. Σε αυτά η διαφορά με την Ελλάδα είναι μόνο της τάξης των 2 με 4 ευρώ... Οτιδήποτε το πληρώναμε με πιστωτική και πρωπληρωμένη απο τις οποίες τραβούσαν λέβα και όχι ευρώ! Έτσι αποφεύγετε την χασούρα της ανταλλαγής ευρω σε λεβα. Μετά τέτων ψωνιων καθίσαμε στα Mc coffee όπου ούτε Αγγλικά ήξεραν ούτε να φτιάχνουν φρέντο. Αντι αυτού πήραμε ένα νεροζούμι και καλά φρέντο. Τουλάχιστον όλα είναι φθηνά. Μετά πήραμε παγωτά απο τα Mcdonalds με 1 λεβα (50σεντς) απο μια κοπελίτσα που δεν μιλούσε καλά Αγγλικά... Γενικά στη Βουλγαρία δεν τα μιλάνε τα Αγγλικά και δυσχαιραίνει η συνενόηση. Μόνο στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου και σε μια ακόμη περίπτωση πετύχαμε γνώστες. Τέλος πάντων επιστρέψαμε στην Αγία Κυριακή. Εκεί είδαμε μια λαοθάλασσα σε έναν πεζοδρομο πιο πέρα. Ήταν ο δρόμος Βιτόσα (βιτόσα λέγονται τα όρη γύρω απο την πόλη) ένας αχανής πεζόδρομος με μαγαζιά και καφέ/εστιατόρια παντού! Περπατήσαμε λίγο μέχρι το τέλος του όπου υπάρχει ένα μεγάλο πάρκο. Ήμασταν θαμπωμένοι απο την ομορφιά και τη νυχτερινή ζωή. Τελικά επιστρέψαμε στο Άγαλμα της Σοφίας κκατα τις 10. Εκεί μετά απο λίγα μέτρα και πίσω απο ένα κτίριο είδαμε έναν αρχαίο ναό! Έμοιαζε με την Ροτόντα της Θεσσαλονίκης αλλά πολύ μικρότερος σε μέγεθος. Ήταν (παραδόξως) η Ροτόντα του ΑΓίου Γεωργίου της Σόφιας, βυζαντινό κτίσμα. Εντυπωσιασμένοι απο το όνομα του ναού όπως ακριβώς με της Θεσσαλονίκης επιστρέψαμε στο ξενοδοχεέιο και μετα απο ένα μπανακι πέσαμε ξεροί...(το υπόλοιπο έρχεται)

 

[greek]

Εδώ έφτασε η ώρα για έναν απολογισμό μέχρι τώρα... Οι Βούλγαροι είναι εξαιρετικοί άνθρωποι.... Ευγενικοί, πρόθυμοι και ζεστοί...Μέσα στην πόλη σέβονται τους πεζούς και σταματάν ακόμη και αν υπάρχει κόκκινο για τους τελευταίους... Ευρωπαίοι νε τα όλα τους! Μπορεί να μην ξέρουν Αγγλικά αλλά είναι πρόθυμοι να συνενοηθούν ακόμη και με νοήματα. Στη Σόφια οι ζητιάνοι και οι αλητήριοι σπανίζουν σε αντίθεση με το Σαντάνσκι. Α και επίσης λόγω ευνοικής φορολογίας κυκλοφορούν άπιαστα αυτοκίνητα...Είδα 2 camaro και πολλά infiniti... Η bmw (ιδίως x6) είναι αγαπημένο τους αυτοκίνητο όπως και τα mercedes SUV και audi station. H πόλη πάλι φανταστική. Καθαρά ευρωπαική. Μοιάζει με το ύφος της Βουδαπέστης και έχει τις ανοικτοσιές και την ανατολική ομορφιά της Βαρσωβίας. Μοιάζει επίσης με τη Βιέννη αλλά ο πλούτος των μεσαιωνικών εκκλησιών θυμίζει κάπως Θεσσαλονίκη. (περιμένετε το Σάββατο και την Κυριακή!!!)

 

[giannismits]

Το 4ημερο στη Βουλγαρία πάντα το θυμάμαι νοσταλγικά γιατί πέρασα πολύ όμορφα. Πραγματικά ήταν από τα αγαπημένα μου ταξίδια για πολλούς λόγους.Ίσως διάβασες και την ιστορία μου.

Καταλαβαίνω τον ενθουσιασμό σου ειδικά μετά τη σύγκριση με το Σαντάνσκι αλλά εντάξει η Σόφια δεν είναι και τόοσο όμορφη ούτε μπορεί να συγκριθεί με άλλες πρωτεύουσες όπως Βουδαπέστη, Βιέννη κτλ. Το κέντρο ναι έχει επιβλητικά κτίρια τύπου κεντρικής Ευρώπης όπως και υπέροχες ορθόδοξες εκκλησίες αλλά το σύνολο δεν παύει να είναι Βαλκάνια δηλαδή άχρωμες πολυκατοικίες,μίζερα σοβιετικά μπλοκ κτίρια και γενικά ανύπαρκτη αρχιτεκτονική. Όμως είναι πόλη με ταυτότητα και προσωπικά εμένα η αίσθηση των Βαλκανίων με εξιτάρει.Άρα δεν είναι και κακό
Πάντως το κέντρο συμφωνώ είναι όμορφο και περιποιημένο.

Επίσης θα συμφωνήσω για τους κάτοικους. Πολλοί κάνουν το λάθος να νομίζουν πως οι Βούλγαροι είναι οι τσιγκανοβούλγαροι που ζουν και στη χώρα μας. Οι κάτοικοι λοιπόν είναι ευγενικοί, παντού κι εμάς μας φέρθηκαν πολύ όμορφα επαγγελματίες και μη.

Για συνέχισε,ωραία τα λες

 

[greek]

Απλά ίσως επειδή περίμενα εντελώς αλλά και τελικά το τοπίο ξεπέρασε κατά πολύ τις προσδοκίες μου, η επειδή γύρισα μόλις χθες και όλα είναι νωπά. Όντως τα κομμουνιστικά κατάλοιπα υπάρχουν αλλά θεωρώ πως το κέντρο αποζημιώνει... Γενικά είναι ότι πρέπει για ένα τριήμερο...και φθηνά

 

[flying Doc]

Επειδή trip report χωρίς φωτογραφίες, δεν είναι trip report, συνεισφέρω στην κουβέντα ,με τον όντως εντυπωσιακό ναό του Αγίου Αλεξάνδρου. Όπως κι ο "Ελληνας" έτσι κι εγώ, αφού έστειλα την φαμιλια στο εξοχικό, τον Αυγουστο του 2012 έκανα ένα ταξίδι αστραπή στη Σόφια, έτσι για το χαβαλέ (Παρασκευή το πρωί το αποφασισα, Παρασκευή μεσημέρι έκλεισα Executive δωμάτιο στο Hilton me 80€ και Σάββατο πρωί ξεκίνησα). Τη Σόφια τη γύρισα χάρη στο ποδήλατο-προσφορά του ξενοδοχείου και όντως οι εντυπώσεις ηταν ανάμικτες... Αν θα ξαναπήγαινα ? Ίσως αν με έβγαζε ο δρόμος για πιο βόρεια.